Η ομιλία του ηγέτη του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ουκρανίας, Πέτρο Σιμονένκο, ήταν για ευνόητους λόγους εξαιρετικά συναισθηματικά φορτισμένη. Δήλωσε ανοικτά και ευθέως στους συμμετέχοντες στη συνάντηση και υπογράμμισε ότι το σημερινό καθεστώς του Κιέβου είναι φασιστικό. Αυτό ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο για διάφορους δύσπιστους. Δεν επέκρινε μόνο τη γραμμή που επιβλήθηκε στο παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα από τους θιασώτες των «ίσων αποστάσεων» και της αφηρημένης εναντίωσης στον πόλεμο (ρωσ. «нетвойнистов»), με κύριους υπέρμαχους τους Έλληνες συντρόφους, αλλά εξέφρασε και την έκπληξή του για το γεγονός ότι η γραμμή αυτή καταστρώθηκε από έναν στενό κύκλο κομμάτων και παρασκηνιακά, και μάλιστα «κεκλεισμένων των θυρών», χωρίς προηγουμένως να ληφθούν υπόψη οι απόψεις και οι εκτιμήσεις των κομμουνιστικών κομμάτων της Ουκρανίας και της Ρωσίας. Εάν είχε προηγηθεί σχετική διαβούλευση, ίσως θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί ορισμένες λανθασμένες θέσεις.
Πρέπει να σημειώσουμε ότι η συντροφική κριτική που ασκήθηκε προκάλεσε την έντονη αντίδραση του εκπροσώπου του ΚΚΕ. Εκείνος άρχισε να διεκδικεί για τον εαυτό του εκ νέου το λόγο, όχι μόνο παραβιάζοντας τον κανονισμό που ισχύει εδώ και πολλά χρόνια, αλλά επιδεικνύοντας επιπλέον έλλειψη σεβασμού προς τον προεδρεύοντα, καθώς ενεπλάκη σε δημόσιο διαπληκτισμό με αυτόν, αλλά και προς τον εκπρόσωπο του ΚΕΚΡ, ο οποίος είχε ήδη αναγγελθεί ως επόμενος ομιλητής και στεκόταν στο βήμα. Παρ’ όλα αυτά, ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ έλαβε και πάλι το λόγο. Ομιλώντας στο τέλος της συνεδρίασης της ολομέλειας, ο σύντροφος αυτός υπενθύμισε ότι οι αρχές της Ουκρανίας έθεσαν τους ηγέτες του ΚΚΕ στη λίστα των «τρομοκρατών» για τη θέση τους (ωστόσο, λησμόνησε να αναφέρει ότι στη λίστα αυτή περιλαμβάνονται και οι ηγέτες των κομμάτων εκείνων τα οποία ο ίδιος αντιμάχεται, ενώ τα μέλη του Κ.Κ. Ουκρανίας υποβάλλονται επιπλέον σε βασανιστήρια και σε φυσική εξόντωση), αποκαλώντας την κριτική που ασκήθηκε στο ΚΚΕ απαράδεκτη. Κατά τη γνώμη αυτού του συντρόφου, όπως φαίνεται, υπάρχουν κάποιοι αυτόκλητοι κάτοχοι της αλήθειας, των οποίων η ετυμηγορία δεν επιδέχεται κριτική. Είναι πολύ κρίμα που ένα κόμμα το οποίο σεβόμαστε, ένα κόμμα με αναμφισβήτητη συνεισφορά, σε ό,τι αφορά τις εκτιμήσεις του για τα γεγονότα στην Ουκρανία, δεν επέδειξε μόνο πολιτικά κοντόφθαλμη στάση, αλλά επιπλέον διολίσθησε την οδό της απαγόρευσης της δημόσιας κριτικής των λανθασμένων, κατά την άποψή μας, εκτιμήσεών του.
Ένα εναλλακτικό σχέδιο ψηφίσματος για την Ουκρανία συντάχθηκε επίσης από τους υποστηρικτές της άλλης γραμμής. Υποβλήθηκε από εκπροσώπους της Ένωσης Κομμουνιστών Ουκρανίας (ΕΚΟ), της ίδιας οργάνωσης η οποία διεκδικούσε αποφασιστικά την παροχή στρατιωτικής βοήθειας εκ μέρους της Ρωσικής Ομοσπονδίας προς τους ανθρακωρύχους και τους οδηγούς τρακτέρ του Ντονμπάς που πολεμούσαν τους Ναζί. Ωστόσο, μετά το θάνατο της ηγέτιδας της ΕΚΟ, μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΕΚΡ, Ταμίλας Ιώσηφοβνα Γιαμπρόβα, η οργάνωση αυτή δείχνει να έχει απωλέσει τον ορθόδοξο μαρξιστικό της χαρακτήρα, δοκιμάζεται από εσωτερικούς διχασμούς και, ακολουθώντας την ηγεσία του ΚΚΕ, έχει στραφεί σε οπορτουνιστικές θέσεις σε ό,τι αφορά τις εκτιμήσεις της περί των τρεχόντων γεγονότων στην Ουκρανία.
