Την
περασμένη Δευτέρα, παρουσιάσθηκε στη Δημοσιογραφική Εστία, στη Λευκωσία, το
βιβλίο των δημοσιογράφων, Μιχάλη Ιγνατίου και Νίκου Μελέτη, με τίτλο «Η συμφωνία που ”γκρίζαρε” το Αιγαίο – Από τα Ίμια στη Μαδρίτη»,
που κυκλοφορεί από την εκδόσεις «Πεδίο». Πρόκειται για μια ακόμη μεγάλη
ερευνητική προσπάθεια των δύο καλών συναδέλφων, η οποία φέρνει στο φως όλα τα
απόρρητα τηλεγραφήματα των Αμερικανών, που από την επομένη του επεισοδίου των
Ιμίων (Ιανουάριος 1996) άρχισαν να εργάζονται πυρετωδώς προκειμένου να υπάρξει
συμφωνία.
Μια συμφωνία, η οποία θα περιόριζε το
ενδεχόμενο νέας κρίσης και πιθανόν θα οδηγούσε σε μια πολεμική σύγκρουση
Ελλάδος και Τουρκίας, καταστροφική για τα αμερικανικά και νατοϊκά
συμφέροντα στην περιοχή. Τα έγγραφα επιβεβαιώνουν αυτό που μπορεί να
υποψιαζόμαστε όλοι, αλλά δεν μπορούσαμε να τεκμηριώσουμε. Και πολύ περισσότερα.
Οι Αμερικανοί, για άλλη μια φορά, δεν στράφηκαν προς την επιθετική δύναμη, την
ταραχοποιό, την κατοχική Τουρκία, αλλά επιχείρησαν να επιτευχθεί μια συμφωνία,
αυτή της Μαδρίτης, στην οποία η Ελλάδα αποδέχθηκε και αναγνώρισε τα «νόμιμα και ζωτικά δικαιώματα»
της Τουρκίας στο Αιγαίο. Η Ελλάδα, λίγους μήνες μετά το επεισόδιο των
Ιμίων, δεσμεύθηκε για την αποφυγή «μονομερών ενεργειών».
Τι σημαίνει αυτό; Μεταξύ άλλων, η μη άσκηση του κυριαρχικού δικαιώματος
επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ.
Θυμίζουν όλα αυτά το μοντέλο Κύπρου. Η Τουρκία προβαίνει σε παράνομες ενέργειες, επιβάλλει τετελεσμένα και η λεγόμενη διεθνής κοινότητα καλεί και τις δύο πλευρές σε αυτοσυγκράτηση. Και την κατοχική δύναμη και το θύμα. Η εξίσωση “νομιμοποιεί” τις τουρκικές επιδιώξεις. Η Άγκυρα αμφισβητεί, γκριζάρει περιοχές και στη συνέχεια είτε με διαπραγματεύσεις είτε διά της ισχύος επιβάλλει τις επιδιώξεις της. Αυτό το βιώνουμε στην Κύπρο εδώ και χρόνια και οι Τούρκοι σαφέστατα επιχειρούν να μεταφέρουν το μοντέλο στο Αιγαίο και στη Θράκη.
Η συνέχεια ΕΔΩ
