Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου 2024

Το αδημοσίευτο μανιφέστο του έλληνα δολοφόνου

“Προς τον υπουργό υγείας και την κυβέρνηση. Θα είμαι σύντομος και δεν θα σας κουράσω. Για να γλυτώσετε από μια μακρά έρευνα, δηλώνω ξεκάθαρα ότι δεν δουλεύω για κανέναν. Αρνούμαι όλες τις κατηγορίες. 

Δεν σκότωσα εγώ τον CEO της ασφαλιστικής, αλλά οι εκατοντάδες χιλιάδες ανασφάλιστοι της χώρας μας, που δεν επιτρέπεται να περάσουν την είσοδο των νοσοκομείων αν πρώτα δεν πληρώσουν.

Δεν σκότωσα εγώ τον CEO, αλλά οι εκατοντάδες χιλιάδες που παρότι είναι δημόσια ασφαλισμένοι, πρέπει να ξαναπληρώσουν όταν αρρωστήσουν. 

Δεν σκότωσα εγώ τον CEO, αλλά οι οι χιλιάδες κατατρεγμένοι και φτωχοί που είναι αποκλεισμένοι από το αγαθό της υγείας. 

Δεν σκότωσα εγώ τον CEO, αλλά οι χιλιάδες των συγγενών που είδαν τους ανθρώπους τους να πεθαίνουν άδικα μέσα στην πανδημία γιατί το δημόσιο σύστημα ήταν διαλυμένο.

Δεν σκότωσα εγώ τον CEO, αλλά οι χιλιάδες των καρκινοπαθών που αργοσβήνουν περιμένοντας να χειρουργηθούν στις λίστες της ντροπής.

Δεν σκότωσα εγώ τον CEO, αλλά οι χιλιάδες των ιδιωτικά ασφαλισμένων που όταν αρρωσταίνουν ανακαλύπτουν ότι το ασφαλιστικό τους πακέτο “δεν τους καλύπτει”. 

Δεν σκότωσα εγώ τον CEO, αλλά οι χιλιάδες που περιμένουν ώρες στα επείγοντα για να εξεταστούν ή για να ξαπλώσουν σε ένα αξιοπρεπές κρεβάτι.

Δεν σκότωσα εγώ τον CEO, αλλά οι χιλιάδες συνταξιούχοι που δίνουν όλο τους το υστέρημα για φάρμακα και γιατρούς.

Δεν σκότωσα εγώ τον CEO, αλλά τα εκατομμύρια των πολιτών που βλέπουν την υγεία και την ασφάλιση να μετατρέπονται σε εμπορεύματα πολυτελείας.

Δεν σκότωσα εγώ τον CEO, αλλά οι χιλιάδες των ασθενών που πληρώνουν απ’ την τσέπη τους τα αρπακτικά ιδιωτικά νοσοκομεία και τις ασφαλιστικές.

Ειλικρινά, ήταν κάτι που προκάλεσαν αυτά τα παράσιτα. Μια υπενθύμιση: η Ελλάδα είναι η χώρα με τις λιγότερες δημόσιες δαπάνες για την υγεία και #1 στις ιδιωτικές δαπάνες απ’την τσέπη του κόσμου.O όμιλος CVC μονοπωλεί την αγορά της ασφάλισης και την ιδοωτική υγεία. Αυτά τα καθάρματα με τις πλάτες του κράτους βγάζουν τεράστια κέρδη από τον κοσμάκη που αρρωσταίνει.

Δεν είναι θέμα συνειδητοποίησης σε αυτό το σημείο, αλλά ξεκάθαρα παίζονται παιχνίδια δύναμης. Προφανώς, είμαι ο πρώτος που το αντιμετώπισε με τόσο βάναυση ειλικρίνεια.” 

Το παραπάνω μανιφέστο θα μπορούσε να έχει γραφτεί τώρα ή στο μέλλον από την ελληνική εκδοχή του Λουίτζι Μαντζιόνι, φερόμενου ως δράστη της δολοφονίας του CEO της αμερικάνικης ασφαλιστικής UnitedHealth. Ο Μαντζιόνι έχει μετατραπεί σχεδόν σε λαϊκό ήρωα στην Αμερική των 30 εκατομμυρίων ανασφάλιστων.

Στο φάρο του δυτικού κόσμου δεν υπάρχει ένα καθολικό πρόγραμμα υγειονομικής περίθαλψης. Η ιατρική φροντίδα σου εξαρτάται από την ιδιωτική ασφάλιση και το πακέτο που θα σου παρέχει η επιχείρηση που δουλεύεις ή που μπορείς να αγοράσεις. Η υγεία είναι τελείως εμπόριο. Ό τι πληρώνεις παίρνεις. Αν έχεις να πληρώσεις. Κάθε ασθένεια μπαίνει σε τιμοκατάλογο, κάθε θεραπεία και ιατρική πράξη είναι οικονομικό αλισβερίσι πάνω από κρεβάτια ασθενών.

Η ναυαρχίδα του «πολιτισμού» της ελεύθερης αγοράς, οι ΗΠΑ, έχει 25 εκατομμύρια ανθρώπους εντελώς ανασφάλιστους, το 40% των πολιτών της δίνουν τουλάχιστον 1000 δολάρια το χρόνο για ιατρική φροντίδα από την τσέπη τους και το 20% δεν έχει πρόσβαση σε πρωτοβάθμια περίθαλψη. Το 2017 το 62% των αιτήσεων χρεοκοπίας αφορούσαν ιατρικά έξοδα, ενώ το 41% του χρέους κάθε νοικοκυριού αφορά τις ιατρικές ανάγκες. Σε μια πρόσφατη έρευνα αποδείχτηκε ότι οι ΗΠΑ έχουν το μικρότερο προσδόκιμο ζωής σε σχέση με χώρες του ΟΟΣΑ (Αυστραλία, Καναδάς, Γαλλία, Γερμανία, Ολλανδία, Νέα Ζηλανδία, Σουηδία, Ελβετία, Ηνωμένο Βασίλειο) και το μεγαλύτερο ποσοστό νεκρών σε σχέση με ιάσιμες ασθένειες. Στην περίοδο του κορονοϊού στις ΗΠΑ δεν είναι μόνο ότι χάθηκαν 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι και πέτυχαν από τα πιο υψηλά ποσοστά θνησιμότητας στον κόσμο, αλλά είχαν και τα υψηλότερα νούμερα νεκρών σε νεότερες ηλικίες. 6 στους 10 που ανήκουν σε μειονότητες έχουν δηλώσει ότι ανησυχούν εξαιρετικά για το υγειονομικό σύστημα υγείας της χώρας τους, ενώ το 62% των ανθρώπων σήμερα θέλει η κυβέρνηση να καλύπτει τα ασφαλιστικά τους έξοδα. Κι ενώ όλο αυτό γίνεται για να απελευθερωθεί το κράτος από τα «περιττά» έξοδα, το 18% του ΑΕΠ των ΗΠΑ πηγαίνει στην Υγεία. Και τρώνε οι ιδιώτες πότε από το κράτος πότε από τους ασφαλισμένους.

Αλλά η ελεύθερη αγορά, αν μη τι άλλο, είναι ένα σύστημα που δουλεύει ρολόι. Οι ασφαλιστικές βάζουν στο κρεβάτι του Προκρούστη την μια ιατρική ανάγκη μετά την άλλη. Κάθε χρόνο κι ένα υπερκέρδος πρέπει να μπαίνει πάνω σε ένα άλλο υπερκέρδος. Έτσι ειδικά μετά την πανδημία οι ασφαλιστικές έχουν ξεσαλώσει περισσότερο από ποτέ.  Μη εγκρίσεις θεραπειών, εγχειρήσεων και φαρμάκων, δολοφονικές καθυστερήσεις στην έγκριση θεραπειών, ώθηση για δεύτερη πιο φτηνή θεραπευτική επιλογή, άρνηση κάλυψης εισαγωγών στα επείγοντα παρά την απόλυτη ιατρική ένδειξη, άρνηση κάλυψης εξετασεων αν δεν πεθαίνεις, άρνηση κάλυψη επιπλοκών χειρουργείου που δεν είχαν προβλεφθεί κτλ. Επιπρόσθετα οι ασφαλιστικές κάνουν “επενδύσεις”  (με βάση τη δικαιοσύνη συνιστούν οικονομικές απάτες) με τους καρκίνους στα χρηματοπιστωτικά καζίνα. 560 δισεκατομμύρια η αξία της εταιρείας του Thompson. Η επιτομή και προσωποποίηση της θαυματουργής οικονομικής ανάπτυξης.

Κι ενώ όλα κυλούσαν ομαλά ένας υπεράνω κάθε υποψίας νεαρός με φαινομενικά εξασφαλισμένο μέλλον έστησε καρτέρι και σκότωσε τον CEO του μεγαλύτερου ασφαλιστικού κολοσσού με σφαίρες που είχαν χαραγμένες τρεις λέξεις:

Delay, Deny, Depose. 

Παράφραση του τίτλου του “Delay, Deny, Defend: Why Insurance Companies Don’t Pay Claims and What You Can Do About It», βιβλίο στο οποίο ασκείται σφοδρή κριτική στις πρακτικές των αμερικανικών ασφαλιστικών υγείας, οι οποίες περιλαμβάνουν την καθυστέρηση (delay) και την άρνηση (deny) αποζημιώσεων που θα έπρεπε να παρέχουν σε ασφαλισμένους, με αποτέλεσμα πολλούς θανάτους. Το depose που αντικατέστησε το defend σημαίνει εκθρονίζω δίνοντας ιδεολογική χροιά σε αυτή τη δολοφονία, καλώντας σε εκθρονισμό των ασφαλιστικών εταιριών.

Απέχουμε πολύ από την Αμερική και το υγειονομικό της σύστημα που είναι το πρότυπο όλων των κυβερνήσεων;

Να ανατρέψουμε τις πολιτικές και το σύστημα που γεννούν τα αδιέξοδα και  όπλισαν το χέρι του Λουίτζι Μαντζιόνι, πριν να είναι αργά.

Να μη γίνουμε Αμερική. Είναι στο χέρι μας.

Δίκτυο Υγειονομικών Παρέμβαση

Ανάρτηση από: https://www.antapocrisis.gr/