Διερώτηση - για το βασανάκι του στοχασμού:

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου

Στο «Σχέδιο σταδιακής αποκλιμάκωσης περιοριστικών μέτρων» (που ανακοινώθηκε προχθές, 28-4-2020), προβλέπεται, συν τοις άλλοις, «Αυστηρή σύσταση για περιορισμένη κυκλοφορία σε ανοιχτούς δημόσιους χώρους από τις 12 πμ έως τις 6 πμ», δηλαδή για αποτροπή της κυκλοφορίας από τα μεσάνυχτα ως τα ξημερώματα. 

Για κάθε μέτρο αναγκαιοί συγκεκριμένη συζήτηση, και φυσικά χρειάζονται μέτρα. Αλλά, προφανώς, κάθε μέτρο νοηματοδοτείται από μια βασική οπτική. Εδώ, στην εν λόγω "αυστηρή σύσταση", ποια είναι άραγε η οπτική; Το ζήτημα δεν μου φαίνεται παρωνυχίδα, τη στιγμή μάλιστα που η εν λόγω εξαγγελία βρίσκεται στην ενότητα "Γενικές κατευθύνσεις". Παρωνυχίδα, όχι. Όνυχας λέοντος μήπως; 

Ο όρος "αυστηρή σύσταση" είναι ασαφής. Ζητείται κάτι από τους πολίτες, αλλά δεν τους διευκρινίζεται ως τι τους ζητείται αυτό που τους ζητείται. Και αφού είναι ασαφής, δεν συνοδεύεται και από προσδιορισμό ποινής (θυμίζω την κατάκτηση της ανθρωπότητας, nullum crimen, nulla poena sine lege). Μπορεί αυτά να ξεκαθαριστούν προσεχώς. Προσώρας, πάντως, η ασάφεια αυτή μοιάζει όντως... δημιουργική! Δημιουργική μιας κατάστασης, η οποία αφήνεται θολή, αφήνεται στο ψυχανέμισμα...

Θα επαναλάβω αυτό που έγραφα στην ανάρτησή μου της 25ης Μαρτίου: «Ο εγκλεισμός στο σπίτι ευνοεί τον ύπνο, μα εδώ χρειάζονται αγρυπνίες για το έκτακτο και για το άτακτο. Το έκτακτο να μη θρονιαστεί θεσμικά, κι ο άτακτος Προμηθέας να μην "ξεχαστεί" στον Καύκασο. Τη Δημοκρατία και τα μάτια μας...». https://www.facebook.com/papathanasiou.athanasios.39/posts/1565218480304794

Σχετική με τον προβληματισμό για το μετά, είναι συνέντευξη που έδωσε προ 25 ημερών στη "Liberation" ο Νοτιοκορεάτης καθηγητής φιλοσοφίας στη Γερμανία Μπιουνγκ-Τσουλ Χαν. Γενικά βρίσκω νόημα στο έργο του, και αυτές τις μέρες μάλιστα ολοκλήρωσα ένα σημείωμα για το βιβλίο του "Η αγωνία του Έρωτα" (εκδ, Opera), για τη "Σύναξη" συν Θεώ. Κατά τη γνώμη μου η συνέντευξη έχει ενδιαφέρον, διότι τη γνωστή διελκυστίνδα "ζωή - επιβίωση" τη συνδέει όχι μόνο με το ζήτημα του γενικευμένου κοινωνικού ελέγχου, αλλά ειδικά με το αυταρχικό μοντέλο των χωρών της Άπω Ανατολής, το οποίο κραδαίνει την αποτελεσματικότητά του (επισημαίνω ότι και το "οικονομικό θαύμα" διαφόρων χωρών της Άπω Ανατολής έχει επιτευχθεί με αυταρχικές θεσμίσεις και με περιστολή της δημοκρατίας, πράγμα το οποίο μερικοί διεθνώς το εμφανίζουν ως μοντέλο προς μίμηση).

 Ελληνική μετάφραση της συνέντευξης δημοσιεύτηκε στις 9 του μηνός, και βρίσκεται εδώ:

  https://www.e-lesxi.gr/%ce%b7-%ce%b5%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%ac%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba%ce%bf%cf%81%cf%89%ce%bd%ce%bf%cf%8a%ce%bf%cf%8d-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b8%ce%b1-%cf%83%cf%85%ce%bc%ce%b2/?fbclid=IwAR0iRjfFXJs537fgTAW9GWMwbMYZx-5gGz3amo9RkaroCf-P2baIa9t-C2Y

Τον λόγο του Χαν στη συνέντευξη τον θεωρώ μοιραία ελλειμματικό, υπό την έννοια ότι δεν δύναται να φτάσει σε πρακτικές προτάσεις. Και φυσικά θεωρώ για τους νουνεχείς περιττολογία το να πω ότι τέτοια κείμενα δεν είναι αντιβιοτικά για να τα καταπιείς αμάσητα, ούτε κόκκαλο για να το φτύσεις αμέσως. Είναι υλικό για διερώτηση• για το βασανάκι του στοχασμού. Αν απεμπολήσουμε αυτό το χρέος (το γλυκό βασανάκι μας), τότε η κόλαση του αφοριστικού λόγου, του αδιάβροχου από το σπαζοκεφάλιασμα, θα πάρει παραμάζωμα όλα τα πολύτιμά μας. 

Θ.Ν.Π. / 30-4-2020.

ΥΓ.1: Το «Σχέδιο σταδιακής αποκλιμάκωσης περιοριστικών μέτρων», 28-4-2020: 

https://www.newsbeast.gr/files/1/2020/04/sxedio.pdf

ΥΓ.2: Η ζωγραφιά, από το https://www.123rf.com/photo_53639440_seoul-south-korea-february-06-2016-korean-art-painting-at-bongeunsa-temple-the-famous-place-for-tour.html

Ανάρτηση από: http://geromorias.blogspot.com/