Του Γεράσιμου Δεληβοριά
Οι πρόσφατες προσπάθειες αναθεώρησης της ελληνικής Ιστορίας απο την επιτροπή της κ. Αγγελοπούλου, ξεσήκωσαν όπως ήταν αναμενόμενο θύελλα διαμαρτυριών.
Η κ. Αγγελοπούλου και ο κ. Χατζής, ενήργησαν και ενεργούν βάσει της λογικής πως «την ιστορία την γράφουν πάντα οι νικητές». Στην δική τους περίπτωση βέβαια ισχύει το «ξαναγράφουν», προσπαθώντας τάχα να αποδώσουν την «αλήθεια».
Όμως, όπως είπε ο Ιντιάνα Τζόουνς, η Ιστορία είναι γεγονότα, δεν είναι η αλήθεια. Όποιος αναζητά την αλήθεια, καλύτερα να στραφεί στην Φιλοσοφία και να αφήσει ήσυχη την Ιστορία.
Κι όσο κι αν προσπαθούν οι σύγχρονοι παραχαράκτες, τα γεγονότα δεν αλλάζουν. Ίσως λοιπόν, θα πρέπει να ευχαριστήσουμε την κ. Αγγελοπούλου και τον κ. Χατζή, γιατί με τις γελοίες ενέργειες τους έδωσαν την ευκαιρία σε αρκετούς σοβαρούς ερευνητές να μας ξαναθυμίσουν αρκετά απο αυτά τα «γεγονότα». Και ίσως αν ο κ. Χατζής συνεχίσει τις φιλότιμες προσπάθειες του, να υπάρξουν καινούργιες δημοσιεύσεις πάνω σε άλλα «γεγονότα».
Θα πρέπει επίσης να τους ευχαριστήσουμε γιατί ξύπνησαν συνειδήσεις. Και εκτός απο την συγγραφή και την αναδημοσίευση των εργασιών που αναφέραμε, ξεκίνησε ήδη η συγκρότηση μιάς παράλληλης επιτροπής για το «21», με πρωτοβουλία της καθηγήτριας κ. Νεγρεπόντη – Δελιβάνη. Κι αυτό είναι ίσως πιο σημαντικό γεγονός απο την αναθύμηση του Έπους της Επανάστασης. Γιατί, όπως είπε και ο πατήρ Μητσοτάκης, σε δέκα χρόνια κανείς δεν θα θυμάται τον κ. Χατζή και τις αμπελοφιλοσοφίες του, ούτε τις χαριτομενιές της κ. Αγγελοπούλου.
Όλοι όμως θα θυμούνται τους ανθρώπους που ξεκίνησαν την προσπάθεια, να συνδεθεί το τότε με το τώρα. Να ξανασταθεί ο Ελληνισμός μπροστά στον εαυτό του, να αναρωτηθεί για την πορεία του, για το μέλλον του. Να θυμηθεί πως τότε, οι πρόγονοι μας ξεκίνησαν μια απελπισμένη προσπάθεια για να κερδίσουν μαζί με την ελευθερία τον αυτοσεβασμό τους, τον αυτοπροσδιορισμό τους σαν ελεύθερο έθνος, ισότιμο με τα άλλα ελεύθερα έθνη.
