Στρατηγικός στόχος και κύρια αντίθεση

Του Χάρη Κολτσίδα

Οι Μεγάλες πετυχημένες κοινωνικές επαναστάσεις είχαν σαν κύριο χαρακτηριστικό την σωστή ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης (Λένιν). Το κεντρικό σύνθημα που έθεσε ο Λένιν και με βάση αυτό πραγματοποίησε την επανάσταση, ήταν η έξοδος της χώρας από τον πόλεμο - Ειρήνη και η γη στους αγρότες. Στο πρώτο στάδιο συνεργάστηκε με τον Κερένσκυ, επικεφαλής των Μενσεβίκων για την ανατροπή του τσαρικού καθεστώτος, και στην συνέχεια όταν πήρε την πλειοψηφία στα Σοβιέτ, είπε το όλη η εξουσία στα Σοβιέτ, και πέρασε η επανάσταση σε νέο ανώτερο στάδιο.

Ο νεαρός διανοούμενος Μάο συσπειρώνει και κάνει 25 χρόνια τον μεγάλο πατριωτικό πόλεμο (ΑΥΤΗ ΘΕΩΡΗΣΕ ΣΤΗΝ ΦΑΣΗ ΕΚΕΙΝΗ ΟΤΙ ΗΤΑΝ Η ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΑΝΤΙΘΕΣΗ). Στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο συνεργάζεται με τον Τσαγκ Καϊ Σεκ

ενάντια στην γιαπωνέζικη κατοχή και όταν τέλειωσε ο πόλεμος αυτός, συγκρούεται μαζί του, και το 1949 νικητής, κηρύσσει την Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας.

Στην πρωτόγνωρη σε χρονική διάρκεια επανάσταση του ΚΚ Βιετνάμ με επικεφαλής τον Χο Τσι Μικγ, που συγκλόνισε τον κόσμο, και απέκτησε την συμπάθεια, εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο το κόσμο, με μεγαλειώδεις διαδηλώσεις υπεράσπισης του αγώνα του βιετναμέζικου λαού, δεν είχε σαν θέση σαν κύρια αντίθεση Σοσιαλισμός η Καπιταλισμός, αλλά τον μεγάλο πατριωτικό αντιιμπεριαλιστικό αγώνα. Με βάση αυτό το σύνθημα, έγραψε μια λαμπρή ιστορία ανθρώπινης υπέρβασης ηρωισμού των μαζών, και αυτός ήταν ο καθοριστικός παράγοντας της μεγάλης νίκης.

Ο νεαρός φλογερός πατριώτης και δημοκράτης Κάστρο, ηγέτης της επανάστασης, ξεκίνησε με 80 αποφασισμένους εξόριστους αγωνιστές μ´ ένα σαπιοκάραβο να φθάσει στην Κούβα (μεταξύ αυτών και ο ΤΣΕ) να ξεσηκώσουν τον κουβανικό λαό για την ανατροπή του δικτατορικού καθεστώτος Μπατίστα. Ο Κάστρο όταν ξεκίνησε την απόβαση δεν ήταν καν Μαρξιστής παρά μόνο ένας βαθιά δημοκράτης επαναστάτης - Μαρξιστές από την ...παρέα ήταν μόνο ο αδελφός του Ραούλ και ο Τσε. Πέρασε αρκετός χρόνος ώσπου το δύσπιστο ΚΚ Κούβας, να συνεργαστεί μαζί τους, στα πρώτα στάδια της επανάστασης μέχρι που να απορροφηθεί από την νέα νικηφόρα πια ηγεσία της επανάστασης.

Από την μέχρι τώρα ιστορία των κοινωνιών επαναστάσεων, δεν είχαμε σε καμία χώρα καθαρές προλεταριακές επαναστάσεις, με κύριο σύνθημα στις κοινωνικές δυνάμεις τον σοσιαλισμό, αλλά επαναστάσεις με ηγέτιδα δύναμη τα εθνικά ΚΚ που τον έβλεπαν σαν στρατηγικό στόχο. Μόνο η ιστορία θα μας δείξει στην εξέλιξη αν μπορούν να υπάρξουν στο μέλλον.

Οι ...επαναστατικές ασκήσεις επί χάρτου, μετά από τέτοιες ιστορικές εμπειρίες, στο ερώτημα και τώρα τι κάνουμε, προτάσσουν ότι πρέπει να δουλέψουμε η κυρίως να δουλέψουμε με πρόταγμα στην κοινωνία τον στρατηγικό μας στόχο, ένοπλος αγώνας, έφοδος για απαλλοτρίωση όπλων σε στρατόπεδα και αστυνομικά τμήματα (φοβερός φαντασιακός προγραμματισμός) για την δικτατορία του προλεταριάτου. Αν η μέχρι τώρα ιστορική πορεία δεν τους διδάσκει τίποτα, αλλά στραβός είναι ο γιαλός, και εμείς σωστά αρμενίζουμε, μάλλον θα πρέπει να τους οδηγήσει στην μελέτη εξαιρετικών επιστημονικών βιβλίων ψυχίατρων - ψυχολόγων, που αναφέρονται στον ναρκισσισμό και στην ανθρώπινη φύση.  Άλλωστε αρκετούς σπουδαίους φιλοσόφους έχει απασχολήσει αυτή η συμπεριφορά.

Όσο για τον όρο Δικτατορία του προλεταριάτου, πρέπει να τελειώνουμε, και σαν όρος και σαν ουσία. Ακόμα και οι νοσταλγοί της κάποτε ισχυρής ιερής εξέτασης μετρούνται στα δάκτυλα. Ο όρος δικτατορία είναι τόσο πολύ δυσφημισμένος στα λαϊκά στρώματα και όχι μόνο, και δικαίως, και είναι τεράστιο λάθος να είναι αρχειακό σου επαναστατικό πρόταγμα. Σαν ουσία πρέπει να αντικατασταθεί με τον όρο ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΟ ΠΛΑΤΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΣΕ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ. Η δικτατορία του προλεταριάτου όπου μέχρι τώρα εξαγγέλθηκε και εφαρμόστηκε, έγινε εμπόδιο στον διάλογο και στην πάλη των ιδεών, όργανο καταστολής στα χέρια των στελεχών του σε βάρος των μελών του και της κοινωνίας. 

Η Ρόζα Λούξεμπουργκ η Μαρξίστρια μέχρι την δολοφονία της και μεγάλη επαναστατική και φιλοσοφική φυσιογνωμία του κοινωνικού κινήματος, στο βιβλίο της ῾῾Η Ρωσική επανάσταση῾῾ κάνοντας συντροφική κριτική στο Λένιν, αναφέρει ανάμεσα στην ανάλυσή της για τους όρους που αναπτύσσουν την γραφειοκρατία στον σοσιαλισμό. ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ - ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΗΣ. Εκατό λουλούδια να ανθίζουν και εκατό σχολές να ανταγωνίζονται, είναι η περίφημη άποψη του παρεξηγημένου Μάο, που έκφρασε μετά την διαπίστωση της εξέλιξης του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ και στο λεγόμενο τότε σοσιαλιστικό μπλοκ. 

Για εμάς σήμερα η οι ιδέες του σοσιαλισμού υπερέχουν και δεν φοβούνται την αντιπαράθεση μέσα στην κοινωνία, τις διαφορετικές απόψεις, όποιες και αν είναι αυτές. Έτσι δυναμώνει το εποικοδόμημα, με την συμμέτοχη του στην ιστορική κοινωνική εξέλιξη, γιατί μόνο η πλειοψηφία της κοινωνία είναι το επαναστατικό ιστορικό υποκείμενο, και όχι τα στελέχη που ο αντικειμενικός πρωτοποριακός τους ρόλος, όλο και θα εκλείπει όσο δυναμώνει η συμμετοχή του ιστορικού υποκειμένου.

Αξίζει η άποψη του ΜΑΧΟΜΕΝΟΥ διανοουμένου Γ. Ραχιώτη να διαβαστεί με πολύ προσοχή και προβληματισμό. (Έχει νόημα μια παρέμβαση στις ερχόμενες εκλογές με ένα νέο εκλογικό σχήμα;) Όχι μόνο διότι είναι μια σοβαρή ανάλυση αλλά και γιατί έχει την τόλμη να την εκφράσει, και να χαρακτηριστεί από τους θεματοφύλακες της… ιερής εξέτασης με διάφορους χαρακτηρισμούς. Το νέο θα προκύψει με τόλμη και φρέσκες ιδέες.