Σήμερα το πρωί, μια γυναίκα έχασε τη ζωή της πηδώντας από το μπαλκόνι του πρώτου ορόφου του νοσοκομείου της Νίκαιας, προσπαθώντας να αποφύγει τον έλεγχο των ανδρών ασφαλείας, γιατί εργαζόταν παράνομα ως αποκλειστική και δεν είχε να δείξει τα απαιτούμενα έγγραφα που της ζητήθηκαν.
Όταν χάνεται μια ζωή, είναι δευτερεύον να αναζητούνται οι νομικές παράμετροι, αλλά πρωτεύον και απαραίτητο να αναδειχθούν τα κοινωνικά και πολιτικά αίτια που αφαίρεσαν τη ζωή αυτής της άτυχης αλλοδαπής γυναίκας.
Προφανώς και δεν δούλευε για πλάκα, αλλά ήταν φτωχή και προσπαθούσε να ζήσει. Ασχέτως αν οι υπηρεσίες που πρόσφερε ήταν πλημμελείς, ασχετως αν φορολογούνταν ή όχι, ασχέτως αν είχε άδεια άσκησης επαγγέλματος, ο απολογισμός της ημέρας τη βρίσκει νεκρή.
Το ελληνικό κράτος, απέτυχε παταγωδώς διαχρονικά να απαλείψει το φαινόμενο της παράνομης εργασίας και της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Ειδικά για την παγκόσμια αποκλεισικότητα των...αποκλειστικών νοσοκόμων, το κράτος μας παρατηρεί τη διενέργεια ενός πολυεπίπεδου εγκλήματος, ενθαρρύνοντας όλο αυτό το τέλμα να αναπτυχθεί, διαλέγοντας συνειδητά τον ρόλο του ουραγού παγκοσμίως στην στελέχωση των νοσοκομείων από νοσηλευτές και εξωθώντας τους πολίτες να στραφούν σε φθηνές λύσεις προκειμένου να εξυπηρετήσουν τους ανθρώπους τους που νοσηλεύονται.
Το κράτος λοιπόν και η διαχρονικη του αδιαφορία, σήμερα αφαίρεσε μια ζωή. Ίσως να μην χυθούν πολλά δάκρυα γιατί η νεκρή είναι μια ασήμαντη φτωχή αλλοδαπή, αλλά το αίμα της είναι στα χέρια όλων αυτών που έχουν τα αυτιά τους κλειστά τόσα χρόνια στις απελπισμένες κραυγές όλων μας.
Καιρός να σκύψετε τα κεφάλια κύριοι υπουργοί και πρωθυπουργοί.
Η υγεία δεν είναι εμπόρευμα. Η ζωή δεν έχει αντίτιμο.
Ή μήπως έχει;
Ανάρτηση από: https://geromorias.blogspot.com
