Παρασκευή 26 Ιουνίου 2020

Επιστροφή στο 1989 - Οξύνεται το πολιτικό κλίμα στο φόντο ποικίλων καταγγελιών για σκάνδαλα

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Τελικά δεν θα αποφύγουμε τις δύσοσμες καταστάσεις στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό της χώρας μας, αφού, στο φόντο της Προανακριτικής περί «σκευωρίας για τη Novartis», ήδη έχει διαμορφωθεί ένα κλίμα το οποίο προσομοιάζει με αυτό που είχε επικρατήσει το μακρινό 1989, το επονομαζόμενο και «βρόμικο».

● Παράνομες ηχογραφήσεις από άτομα υπό διερεύνηση για οικονομικές υποθέσεις (λίστα Λαγκάρντ), που σε λίγο θα κυκλοφορούν στα... «καλάθια της Ομόνοιας», όπως λέγαμε κάποτε,

● αιτήματα και συζητήσεις για παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη,

● εκατέρωθεν κατηγορίες και αναφορές για τέως κυβερνητικά «μαγαζάκια» και «παραμάγαζα» του ΣΥΡΙΖΑ και για υπουργούς που «έβγαζαν λεφτά»,

● καταγγελίες και καταθέσεις για «μίζες» της σαμαρικής Ν.Δ.,

● φασαρία για αδιαφάνεια και μοίρασμα χρήματος σε «κολλητούς» των ΜΜΕ από τη σημερινή κυβέρνηση,

● χαμός για τα σπίτια του Παπαδημούλη,

● λίγο νωρίτερα για τα βάουτσερ του Βρούτση και πάει λέγοντας.

Ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό.

Τα νέα επεισόδια περιλαμβάνουν κυρίως μια μαρτυρία για μίζα προς τη σαμαρική Ν.Δ. και την ηχογραφημένη συνομιλία Σάμπυ Μιωνή - Νίκου Παππά. Πιθανό είναι ότι θα δημοσιοποιηθούν και άλλες τέτοιες, καθώς υπάρχουν ακόμη καμιά δεκαριά.

Ένα ερώτημα είναι εάν αυτές οι συνομιλίες θα δημιουργήσουν νέα δεδομένα ως προς την παραπομπή Παπαγγελόπουλου σε ειδικό δικαστήριο. Ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε διεύρυνση του κατηγορητηρίου και συμπερίληψη του Παππά υπό τη λογική ότι «καθαρός ουρανός» κ.λπ. Αυτά μένει να τα δούμε.

Ερώτημα οι εκλογές


Το πιο σοβαρό ερώτημα όμως είναι άλλο: αν αυτός ο νέος κύκλος σκανδαλολογίας μπορεί να δημιουργήσει το υπόστρωμα για αλλαγή στάσης του Κυριάκου Μητσοτάκη στο θέμα των πρόωρων εκλογών. Όπως έχουμε κατ’ επανάληψη αναλύσει, ο πρωθυπουργός αποκρούει σταθερά όλες τις εισηγήσεις για κάλπη εντός των επόμενων μηνών.

Επιπλέον δεν έχει ούτε την ελάχιστη διάθεση να εμπλακεί σε έναν κύκλο διώξεων πολιτικών αντιπάλων. Αυτό είναι καθαρό εξαρχής.

Είναι επίσης βέβαιο ότι δεν θέλει σε καμία περίπτωση να ρισκάρει, εν όψει της πιθανότητας θερμού επεισοδίου με την Τουρκία, τη δεδομένη συναίνεση με την αντιπολίτευση, η οποία ιεραρχείται πάρα πολύ ψηλά από τον ίδιο τον Μητσοτάκη. Τι μπορεί να μεταβάλει – και σε ποιον βαθμό – αυτή τη στάση; Προς το παρόν μόνο η βεβαιότητα

● ότι ο χειμώνας θα είναι πάρα πολύ δύσκολος από οικονομική σκοπιά,

● ότι ένα δεύτερο κύμα διάδοσης του κορωνοϊού θα μπορούσε να αποβεί καταστροφικό υγειονομικά και οικονομικά,

● ότι εν τέλει το σχέδιο της Κομισιόν για το ταμείο ανάκαμψης και το μερτικό της Ελλάδας είναι πολύ αισιόδοξο συγκριτικά με το αποτέλεσμα που θα προκύψει μετά το ψαλίδισμα.

Αλλά και η αβεβαιότητα για την κατάσταση που θα επικρατεί στα μέτωπα με την Τουρκία ύστερα από ένα θερμό επεισόδιο. Και πάλι όμως ο χρόνος είναι ελάχιστος, αφού η στιγμή εκδήλωσης μιας επιθετικής κίνησης της Τουρκίας πέριξ της Ρόδου, της Καρπάθου και της Κρήτης δεν είναι σαφής και μια εκλογική εκκρεμότητα θα μπορούσε να οδηγήσει σε σοβαρή περιπλοκή.

Αν, πάντως, ο Μητσοτάκης αποφάσιζε να πάει σε φθινοπωρινές εκλογές, θα ήταν πιθανότερη μια αύξηση της πίεσης στον ΣΥΡΙΖΑ μέσω θεμάτων ηθικής και οικονομικής διαχείρισης. Απλώς αυτό μοιάζει να είναι το πιο αδύναμο σενάριο αυτήν την ώρα.

Ο σαμαρικός παράγοντας


Μια ακόμη σοβαρή παράμετρος, απ’ αυτές που ενδεχομένως θα κρίνουν το αν θα εκτροχιαστεί το κλίμα σκανδαλολογίας, είναι τα εσωτερικά θέματα της Ν.Δ. Σε αυτή τη φάση το Μαξίμου δεν νιώθει καθόλου άνετα με την πίεση που ασκεί το σαμαρικό στρατόπεδο, και μάλιστα σε δύο επίπεδα:

● Στη διατήρηση και ενίσχυση των θέσεών του στην κυβέρνηση, και μάλιστα με βλέψεις για το πολλαπλώς κομβικό υπουργείο Δικαιοσύνης.

● Στον τρόπο με τον οποίο παίζει το παιχνίδι στην Προανακριτική, την οποία κατ’ ουσίαν ελέγχει, όπου η διάθεση εκδίκησης των σαμαρικών εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να οδηγήσει τα πράγματα πολύ πέρα από εκεί που θέλει ο πρωθυπουργός, με άγνωστες συνέπειες.

Επομένως ένα ζήτημα είναι αν ο Μητσοτάκης θα κρίνει ότι, στο απόγειο της ισχύος του, πρέπει να βάλει τα πράγματα στη θέση τους και να δείξει ποιος είναι το αφεντικό. Ή αν θα προτιμήσει, εν όψει ενός δύσκολου φθινοπώρου και ενός ακόμη πιο δύσκολου χειμώνα, να αποφύγει τις εσωτερικές συγκρούσεις αναγνωρίζοντας εμμέσως ένα περιθώριο «αυτονομίας» στο κλίμα Σαμαρά, το οποίο διψάει για συριζαίικο... «αίμα», κατά τη διατύπωση του ίδιου του πρώην πρωθυπουργού.

Τα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ


Το αποτύπωμα πάντως αυτού του κλίματος σκανδαλολογίας αναμένεται ότι θα έχει αντίκτυπο και εντός του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς η αρνητική έκθεση του Νίκου Παππά στις ηχογραφήσεις του Μιωνή κινητοποιεί διαθέσεις ανακατανομής της εσωκομματικής ισχύος εν όψει του επερχόμενου συνεδρίου. Ενδεικτική επ’ αυτού η ψυχρότητα με την οποία αντιμετωπίζουν την περιπέτειά του στελέχη τα οποία προτάσσουν τα στήθη τους υπερασπιζόμενα τον Παπαδημούλη στη δική του περιπέτεια.

Το σημαντικότερο ερώτημα πάντως είναι πώς θα χειριστεί ο ίδιος ο Τσίπρας την υπόθεση αυτή, δεδομένου ότι ο Παππάς ήταν επί χρόνια το δεξί του χέρι. Πολλά θα κριθούν και από την επίτευξη των στόχων της διεύρυνσης, καθώς φαίνεται ότι θα ασκηθεί πίεση και από το ΚΙΝΑΛΛ, το οποίο ήδη πυροβολεί τον ΣΥΡΙΖΑ και τον ίδιο τον Τσίπρα. Η συνέχεια επί της οθόνης...


Ανάρτηση από: http://www.topontiki.gr/