.jpg)
Του Γρηγόρη Γρηγοριάδη
Η κακόηχη ατάκα "ο λαός σώζει το λαό" (από τις φωτιές, τις πλημμύρες, τις κατασχέσεις κλπ. κλπ. βάλτε ό,τι θέλετε μετά...) δεν έχει καμία σχέση με αυτό που προβάλλεται από την ηγεσία του ΚΚΕ, ως φιλολαϊκή δράση για τα άμεσα προβλήματα.
Ένα ΚΚ, θα συνδύαζε και θα υπέτασσε μια τέτοια δράση σε ένα ΑΜΕΣΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΕΞΟΔΟΥ, βασισμένο σε συνθήματα ρήξης με τα βάθρα της εξάρτησης από τον ευρωατλαντισμό και άμεσες πολιτικές αιχμές που φωτίζουν αυτό το δρόμο και τραβούν τις πλατιές μάζες στον πολιτικό αγώνα. Πχ σήμερα, θα μπορούσαν να ζητάνε εδώ και τώρα να αρθούν οι αντιρωσικές κυρώσεις και να έρθουν ρωσικά πυροσβεστικά να σβήσουν τις φωτιές, όπως το 2021, όταν όλος ο λαός είδε ότι χάρη σε αυτά αποφεύχθηκε μεγαλύτερη καταστροφή.
Το ΚΚΕ, όμως, ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΟ. Αντίθετα, με τις δράσεις της δήθεν "αλληλεγγύης", ξεκομμένες και σε αντιπαράθεση με τον παραπάνω προσανατολισμό, στην πράξη ΥΠΟΚΑΘΙΣΤΑ τον πολιτικό αγώνα με τον ΑΣΤΙΚΟ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟ. Η "δράση για να ανακουφιστεί ο λαός", καταντά μικροαστική "φιλανθρωπία", γιατί είναι παντελώς άσχετη με οποιαδήποτε οργανωμένη ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ. Η ανακοίνωση της ΚΟ Αττικής που παραθέτουμε, δεν περιλαμβάνει - για ακόμα μια φορά - ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΑΜΕΣΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΙΤΗΜΑ. Απίθανο (?) κι όμως αληθινό...
Το ίδιο και το κάλεσμα του ΠΑΜΕ για κινητοποίηση τη Δευτέρα, 24/7. Κλασσικά, οικονομικά-συνδικαλιστικά αιτήματα, λιγότερο ή περισσότερο ενσωματώσιμα από το καθεστώς (φυσικά ως υποσχέσεις, μικροπαροχές, ρουσφέτια κλπ... πράγματα γνωστά από παλιά).Δεκαετίες τώρα, αυτή η τακτική έδειξε ότι ο συνδυασμός "αιτημάτων ανακούφισης" και ανυπαρξίας πολιτικών στόχων πάλης (εκτός από το "ψηφίστε ΚΚΕ, ΛΑΣΥ, ΠΑΜΕ κλπ."...), απλώς ευνουχίζει τη λαϊκή συνείδηση. Πανηγύριζαν τα παπαγαλάκια του Περισσού για τις "επιδόσεις" της Πανσπουδαστικής και του ΠΑΜΕ στις συνδικαλιστικές τους εκλογές. Οδήγησαν αυτά σε άνοδο των αγώνων; Όχι φυσικά. Η ψήφος στο ΚΚΕ (~8.5% είχε φτάσει το 2000, ~12% το 1981), οδήγησε ποτέ σε άνοδο της ταξικής πάλης; Προφανώς και όχι.
Ακόμα χειρότερα, η γραμμή αυτή δεν είναι απλώς αναποτελεσματική, είναι βαθιά υποκριτική, επικοινωνιακή και τελικά ψηφοθηρική, ακριβώς γιατί ΕΧΘΡΕΥΕΤΑΙ τον πολιτικό αγώνα, τον αποκαλεί "διαχειριστική αυταπάτη" και στην πράξη το μόνο που κάνει είναι να συντηρεί τον οικονομισμό, το γραφειοκρατισμό, τον κοινοβουλευτικό κρετινισμό: "ψηφίστε ΚΚΕ για να 'ρχονται οι ΚΝίτες να σβήνουν τις φωτιές, να'ρχεται το ΠΑΜΕ να κανονίζει συμφωνίες για να αναβάλλονται πλειστηριασμοί, οι βουλευτές να καταθέτουν προτάσεις νόμου (που ο καθένας ξέρει ότι δεν πρόκειται ποτέ να υιοθετηθούν και δεν περιμένει από κανέναν να τις υιοθετήσει) και, τελικά, να σας εκπροσωπούν ως dealers με το καθεστώς". "Τακτοποιήσεις με το αζημίωτο" - να η καρικατούρα "αλληλεγγύης" που οι άθλιοι του Περισσού πλασάρουν με περίσσιο θράσος ως "σύγχρονη εκδοχή του ΕΑΜ που μας έσωσε από την πείνα".
Φυσικά, κάποιος να εξηγήσει στους μικρονοϊκούς οπαδούς του σημερινού ΚΚΕ ότι ο θρυλικός στίχος είχε και συνέχεια: κι έχει ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΛΑΟΚΡΑΤΙΑ. Το επαναστατικό ΚΚΕ δεν περίμενε να "ωριμάσουν οι συνθήκες" για να "το φωνάξει ο λαός να κυβερνήσει". Τις "ωρίμασε" με τον ηρωϊκό, πολιτικό πρώτα-πρώτα, αγώνα του (άλλωστε κι ο ένοπλος είναι η ανώτερη μορφή πολιτικού αγώνα), στην πρώτη γραμμή του λαϊκού, αντιφασιστικού ΜΕΤΩΠΟΥ. Αυτό ακριβώς, δηλαδή, ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΣΗΜΕΡΑ...
Θλίψη και οργή...
Ανάρτηση από: https://ggrigoriadis.blogspot.com/
