Μακάρι, ο Κορωνοϊός να λειτουργούσε, ως μεταβατική περίοδος, κάτι σαν την Εβδομάδα των Παθών, δηλαδή, προκειμένου για την πνευματική ανάσταση-ανάταση των ανθρώπων, όπως κάποιοι πόνταραν επικοινωνιακά, βασιζόμενοι στην θρησκευτική αφετηρία μεγάλης μερίδας του κόσμου.
Όχι μόνο δεν θα αποτελέσει λοιμοκαθαρτήριο, αλλά θα προκαλέσει τεράστιο κοινωνικό κόστος, που ξεκινάει από το απότομο φρενάρισμα της οικονομικής μηχανής (χρεοκοπία επιχειρήσεων, απώλεια θέσεων εργασίας, μισθών και εισοδημάτων κ.τ.λ) και καταλήγει σε ηθικούς κινδύνους όπως η αύξηση κάθε μορφής βίας.
Τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης - social distancing, ειδικά όταν συνδυάζονται με μέτρα επιθετικού περιορισμού – lock down, ενόψει ενός «φονικού» για την ανθρωπότητα ιού, διαμορφώνουν αναμφίβολα το μεγαλύτερο ψυχολογικό πείραμα, όλων των εποχών. Η δύναμη της συμμόρφωσης, η συναίνεση στο ευρύτερο κανόνα, λειτουργούν ως ψυχοαπορροφητικά ΣΟΚ απέναντι στον άνθρωπο, που από τη φύση του είναι φτιαγμένος, να φοβάται το θάνατο, την τιμωρία, ψυχική ή σωματική.
Πρέπει κανείς να επαναορίσει τον επιθετικό προσδιορισμό «φονικός», όταν η προθυμία των ατόμων να υπακούν το αγγελικό πρόσωπο του Ειδήμονα-Επιστήμονα, που συμβολίζει εξουσία και αυθεντία, δηλώνει ενεργητική συναίνεση στον εξαναγκασμό.
Προκειμένου να υπακούσει στην εξουσία, το υπάκουο άτομο πρέπει να αποδεχτεί ότι είναι νόμιμη η εντολή που λαμβάνει, έτσι ώστε να μην μπορεί να την αμφισβητήσει. Η υπακοή εμφανίζεται, όταν η νόμιμη εξουσία σου λέει να κάνεις κάτι και το κάνεις, ενώ η συμμόρφωση συμβαίνει μέσω της κοινωνικής πίεσης (οι κανόνες της πλειοψηφίας).
Ο εκρηκτικός συνδυασμός και των δύο απονευρώνει κάθε εγκέφαλο αντίστασης.
Εάν κάποιος, σ’ αυτό το πείραμα, υπερβεί τα όρια της ιδρυματοποίησης και του εγκλεισμού, είναι λάθος να λέμε ότι θα τον συλλάβει η αστυνομία. Θα τον συλλάβουν άλλες μορφές εξουσίας πιο κοντά στο λαό. Το απόγειο του πειράματος είναι ότι, θα συλλαμβάνει ο ένας τον άλλον.
Τα αποτελέσματα του πειράματος, επιβεβαιώνουν ότι, η υπακοή στην εξουσία εξαρτιέται τελικά λιγότερο από τη δύναμη της προσωπικότητας και περισσότερο από τις συνθήκες. Κάθε πιεστική κατάσταση, θα μπορούσε να οδηγήσει ένα λογικό ανθρώπινο ον να εγκαταλείψει τους ενδοιασμούς του και να λειτουργήσει κατόπιν εντολών, να παραδοθεί σε αυτόν που θα αναλάβει την ευθύνη.
Η ηθική της ανεξαρτησίας της σκέψης και της συνείδησης, απέναντι στην ηθική της υγείας. Ο άνθρωπος, απέναντι στον εαυτό του. Χωρίς κάθαρση, χωρίς ισοπέδωμα, για να χτίσει από την αρχή.
Η αρχή, που θα αναλάβει την ευθύνη για να μην έρθει το ισοπέδωμα, θα φέρει και τα μεγάλα δεδομένα - big data, που προσφέρουν κυρίως τα κινητά τηλέφωνα για τις κινήσεις, τις συναναστροφές και τις συναλλαγές των ανθρώπων, αυτά που «προστατεύουν» τη βιολογική μας ακεραιότητα, μέσα στις πολύπλοκες, πολυπληθείς, εξαρτησιογόνες και ιεραρχικές κοινωνικές δομές που εμείς φτιάξαμε.
Γιατί πρώτα εμπεδώνονται οι εύκολες εντολές και μετά οι δύσκολες. Προσδοκώ Ανάσταση Νεκρών και Ζωή του Ανθρώπινου Αιώνος…
Ανάρτηση από: https://sioualtec.blogspot.com/
