Τι περιλαμβάνει ο νεοφιλελεύθερος σχεδιασμός για την επόμενη τετραετία
Βαρύ είναι το συρτάρι του υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης για την επόμενη τετραετία, καθώς ο νεοφιλελεύθερος σχεδιασμός περιλαμβάνει σειρά μέτρων, τα οποία έχουν εξεταστεί αλλά δεν δρομολογήθηκαν, καθώς -κατά τα φαινόμενα – δεν υπήρχαν τα κοινωνικά (και εκλογικά) περιθώρια.
Για κάποια από τα μέτρα αυτά, η κυβέρνηση έχει ήδη δώσει στίγμα προθέσεων, ενώ κάποια άλλα αν και αρχικά διέρρευσαν, παρέμειναν, μέχρι νεωτέρας, ασκήσεις επί χάρτου.
Το εκλογικό αποτέλεσμα υπέρ του κυβερνώντος κόμματος στην επικείμενη αναμέτρηση, ακόμη κι αν δεν διατηρήσει το εύρος το οποίο αποτυπώθηκε κατά την πρόσφατη εκλογική διαδικασία, παρέχει την ευχέρεια πλήρους υλοποίησης του σχεδιασμού κατά τρόπο απόλυτο και πιθανότατα με συνοπτικές διαδικασίες…
Στα εργασιακά, υπάρχουν δύο επιβεβαιωμένες εκκρεμότητες:
- Η παροχή δυνατότητας υπογραφής «υποκλαδικών συμβάσεων εργασίας» από επιχειρήσεις ενός κλάδου που παρουσιάζουν ιδιαίτερα κοινά χαρακτηριστικά και δεν θα δεσμεύονται από την κλαδική σύμβαση.
- Η ενίσχυση των επιχειρησιακών κανονισμών εργασίας, οι οποίοι αφενός θα έχουν μορφή σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου (σε αντίθεση με τις κλαδικές συμβάσεις), αφετέρου θα επιβάλλονται ακόμη και μονομερώς από τον εργοδότη αν δεν υπάρξει συμφωνία με τους εκπροσώπους των εργαζομένων.Και δύο δεδομένα:
- Η ενίσχυση της υποαπασχόλησης (ευέλικτη, φθηνή εργασία) καθώς οι νέες συμβάσεις ευέλικτης απασχόλησης ήδη αποτελούν σταθερά το 50% με 60% των νέων συμβάσεων.
- Η αυστηρή εφαρμογή του πλαισίου για τον δραστικό περιορισμό των απεργιών σε συνδυασμό με τη δικαστική απόφαση ή οποία -σύμφωνα με τους κυβερνητικούς ευσεβείς πόθους- θα δώσει το «πράσινο φως» για το ηλεκτρονικό φακέλωμα των συνδικαλιστών και συνδικαλιζομένων σε ειδικό μητρώο, στο οποίο θα έχουν πρόσβαση οι εργοδότες.
Εξάλλου, το γεγονός ότι προεκλογικά η κυβέρνηση γύρισε την πλάτη στα συνδικάτα, αποφεύγοντας να συναντηθεί με τους εκπροσώπους των τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ), αποδεικνύει ότι δεν τους λογίζει ως συνομιλητές.
Ως προς τους ανέργους και τους δικαιούχους του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος, η στόχευση είναι διπλή:
Η τεχνητή μείωση της ανεργίας και η περεταίρω μείωση της κρατικής δαπάνης για την στήριξη τους. Σύμφωνα με τα τελευταία επίσημα δημοσιοποιημένα στοιχεία για τον Απρίλιο οι άνεργοι ανέρχονται σε 927.793 παρά την έναρξη της θερινής τουριστικής περιόδου.
Από αυτούς, οι μακροχρονίως άνεργοι φθάνουν τις 517.698 (ποσοστό 55,8%). Και προκειμένου να σπάσει αυτός ο σκληρός πυρήνας της ανεργίας, θα χρησιμοποιηθεί κάθε τρόπος (διαγραφές από το μητρώο ανέργων, υποαπασχόληση, θνησιγενή επιδοτούμενα προγράμματα εργασίας), που φυσικά καμία σχέση δεν θα έχει με την πραγματική οικονομική ανάπτυξη.
Ανάλογη θα είναι και η αντιμετώπιση των δικαιούχων του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος, προκειμένου να στηριχθεί το αφήγημα της «εκρηκτικής ανάπτυξης».
Παράλληλα, το σύνολο των επιδοτούμενων ανέργων, αντιστοιχεί τον Απρίλιο, μόλις στο 5,9% των εγγεγραμμένων, αποτυπώνοντας την προσπάθεια συρρίκνωσης της κρατικής δαπάνης για τη στήριξη των ανέργων.
Και προτού κάποιοι φροντίσουν να επισημαίνουν ότι όσοι δεν λαμβάνουν επίδομα επέστρεψαν στην αγορά εργασίας, να υπενθυμίσουμε ότι μπορεί απλώς να μην πληρούν πλέον τις προϋποθέσεις ώστε να συνεχίσουν να λαμβάνουν την εν λόγω παροχή…
Ως προς την ασφάλιση, πέραν της υλοποίησης του νόμου Κατρούγκαλου (αύξηση ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωση νέων συντάξεων, διατήρηση της προσωπικής διαφοράς κ.ά.), υπάρχουν δύο ακόμη μέτρα – «αγκάθια», τα οποία θα εφαρμοστούν:
- Η ενιαιοποίηση του κανονισμού παροχών για όλα τα ταμεία που εντάχθηκαν στον ΕΦΚΑ με συνέπεια την μείωση των παροχών για ορισμένες κατηγορίες ασφαλισμένων από 20% έως και 40%, σύμφωνα με ειδικούς στην κοινωνική ασφάλιση.
- Η ενίσχυση των Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης (με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια) και της αμιγώς ιδιωτικής ασφάλισης. Οι δύο πυλώνες σε συνδυασμό με τον «ατομικό κουμπαρά» που έχει εφαρμοστεί στην επικουρική ασφάλιση, θα απαλλάξουν το κράτος από μεγάλο οικονομικό βάρος και θα συμβάλλουν στην… ανάπτυξη ιδιωτικών εταιρειών και τραπεζών με χρήματα των ασφαλισμένων.
