Και διεθνής καριέρα για το «This is Cyprus» και τα ''χρυσά διαβατήρια'': Για να γίνει η δουλειά σου απλά πες «Κύπρος»!

Του Κώστα Βενιζέλου

Η ατάκα που άφησε εποχή, το «This is Cyprus», αποτελεί πατέντα και εργαλείο για να γίνονται οι υπόγειες δουλειές, όχι μόνο τοπικά αλλά και διεθνώς! Το δεύτερο βίντεο του τηλεοπτικού σταθμού Al Jazeera, επιβεβαιώνει πως οι λαμογιές στη Βρετανία, για την αγορά μιας ποδοσφαιρικής ομάδας, περνούν και από την Κύπρο. Ή γίνεται επίκληση της Κύπρου.

Τα όποια προβλήματα που είχε με τον νόμο ο συγκεκριμένος απατεώνας, ο οποίος παρουσιαζόταν ως εν δυνάμει επενδυτής, μπορούσαν, σύμφωνα με τους μεσολαβούντες, να αντιμετωπιστούν με «δοκιμασμένη φόρμουλα». Και η οδός ήταν μέσω της Λευκωσίας.

«Αλλαγή ονόματος, υπηκοότητα, έκδοση διαβατηρίου», μπορούν να γίνουν, όπως πομπωδώς διαφημίζεται από τους μεσάζοντες. Κι όλα αυτά -όπως προκύπτει- με το αζημίωτο για όλους, που  θα βοηθούσαν για να επιτευχθεί ο στόχος. Και για τους μεσάζοντες στη Βρετανία και αυτούς στην Κύπρο, που θα έκαναν τα… διαδικαστικά.

Είτε οι μεσολαβούντες τα έλεγαν (κυρίως αυτό με την εμπλοκή υπουργού) για να εντυπωσιάσουν τον πελάτη, είτε γιατί αυτή ήταν η πρακτική, στο διά ταύτα ένα είναι το μήνυμα. Για να πειστούν οι διάφοροι απατεώνες ότι θα γίνει η δουλειά τους, υπάρχει η «μαγική λέξη», η οποία πείθει -ως φαίνεται- τους πάντες: Cyprus.

Καπνός χωρίς φωτιά, όπως λέγεται, δεν υπάρχει. Άλλωστε το δεύτερο βίντεο, επιχειρεί να συνδέσει την ιστορία του με το πρώτο.  Όλοι θυμούνται τους «ιστορικούς» διαλόγους, στους οποίους οι υπερβάλλοντας εαυτόν και χρησιμοποιώντας τις εξουσίες τους Κύπριοι εμπλεκόμενοι, μοίραζαν διαβεβαιώσεις. Μάλλον και διαβατήρια.

Ανάμεσα στην ομοσπονδία και στα δυο κράτη μια συνομοσπονδία δρόμος!

Του Κώστα Βενιζέλου

Στήνεται ένα σκηνικό ξεπλύματος της κατοχικής Τουρκίας και μάλιστα σε "δυο μέτωπα", στο Κυπριακό και τα ελληνοτουρκικά. Χωρίς να υπάρχει καμία διαφοροποίηση, καθώς η Άγκυρα προωθεί την υλοποίηση των σχεδιασμών της σε βάρος της Ελλάδος και της Κύπρου, εξαγγέλλεται έναρξη παράλληλων διαδικασιών. Στην περίπτωση των διερευνητικών επαφών με την Ελλάδα, η Άγκυρα έσπευσε να εξαγγείλει την έναρξή τους, αν και από την Αθήνα αυτό αρχικά διαψευδόταν. Τελικά "συμφωνήθηκε" να αρχίσουν στις 25 Ιανουαρίου σε τουρκικό έδαφος.

Πρέπει, πάντως, να σημειωθεί η τοποθέτηση του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ο οποίος είπε πως η Αθήνα πιέσθηκε για να συρθεί εν πολλοίς, σε αυτή τη διαδικασία. «Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, άλλες χώρες, οι χώρες που έμαθαν τη στάση μας σε αυτό το θέμα, οι ΗΠΑ και η Γερμανία, προειδοποίησαν την Ελλάδα να ξεκινήσει διερευνητικές συνομιλίες το συντομότερο δυνατόν», είπε ο Τσαβούσογλου.

Στο πεδίο του Κυπριακού, το γρήγορο πέρασμα της απεσταλμένης των Ηνωμένων Εθνών, Τζέιν Χολ Λουτ από τη Λευκωσία έγινε για να κλειδώσει η σύγκληση Πενταμερούς Διάσκεψης, εντός Φεβρουαρίου. Ο Γενικός Γραμματέας θέλει να ακούσει τις απόψεις όλων των εμπλεκόμενων, φέρεται να είπε η κ. Λουτ στους συνομιλητές της, στις χωριστές συναντήσεις που είχε με τον πρόεδρο Αναστασιάδη και τον κατοχικό ηγέτη, Ερσίν Τατάρ.

Ξανά στο προσκήνιο το κάλπικο δίλημμα που παγιδεύει τους Κυπρίους

Του Κώστα Βενιζέλου

Το θέμα με τη συνομοσπονδία, τα όσα ειπώθηκαν στα μυστικά τετ α τετ Αναστασιάδη και Τσαβούσογλου σπάζουν τη… μονοτονία στο Κυπριακό. Λέμε να μην πιστέψουμε τον επίμονο Τσαβούσογλου ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας του το πρότεινε και πως τότε «κόλλησαν» στο ποιος θα το έλεγε στον ΓΓ του ΟΗΕ.

Θα πιστέψουμε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο κ. Αναστασιάδης, ωστόσο, έχει πει σε πολλούς συνομιλητές του την ιδέα με τη συνομοσπονδία, τα δυο κράτη, που δεν έχει και τόση σημασία τι ισχυρίζεται στο τέλος ο υπουργός Εξωτερικών της κατοχικής Τουρκίας.
Η συνομοσπονδία, τα δυο κράτη είναι καταστροφικές επιλογές. Δεν είναι ιδέες που μπορούν να συζητηθούν καν. Την ίδια ώρα, δεν μπορεί να εμφανίζεται ο μπαμπούλας των οπαδών της όποιας λύσης και της αφέλειας και να θέτουν πιεστικά το δίλημμα:

Οι ενθουσιασμένοι από τη συνάντηση Αναστασιάδη-Ακιντζί χρειάζονται ψυχολόγο

Του Μιχάλη Ιγνατίου

Είναι εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίο υποδέχθηκαν συγκεκριμένοι παράγοντες της Κύπρου και συνάδελφοι δημοσιογράφοι, την είδηση της συνάντησης του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας με τον κατοχικό ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί. 

• Ακόμα και «ψαγμένοι» συνάδελφοι παρασύρθηκαν από τον ενθουσιασμό τους. Και στην αντιπέρα όχθη, όπου συμπεριλαμβάνω και τον εαυτό μου, είδαμε υπερβολικές αντιδράσεις, διότι οι άνθρωποι βλέπουν αυτούς τους πανηγυρικούς τόνους και δικαιολογημένα «τα παίρνουν στο κρανίο». 

Ήταν και μερικοί που δεν μπορούσαν να κρύψουν την «τουρκολαγνεία» τους. Είναι φοβερό αυτό που συμβαίνει. Χαίρονται επειδή -όπως ισχυρίζονται- τους δικαιώνει η τουρκική προκλητικότητα. Σου λένε την είχανε προβλέψει. Μα είναι τόσο ανόητοι που δεν αντιλαμβάνονται ότι οι Τούρκοι είναι οι πιο προβλέψιμοι άνθρωποι. Άλλωστε, την ανακοίνωσαν την «τρίτη εισβολή», όπως τη χαρακτήρισε ο κ. Νίκος Αναστασιάδης, ο οποίος, όμως, πήγε τρέχοντας να συναντήσει τον κατοχικό ηγέτη, χωρίς να απαιτήσει προηγουμένως έστω μερική υποχώρηση των τουρκικών πολεμικών πλοίων, έτσι για τα …μάτια. Με λίγα λόγια, δέχθηκε τον εκβιασμό. 
Προσωπικά επέλεξα να μείνω στα γεγονότα και να τονίσω τους φόβους διπλωματών και πολιτικών, ότι η παγίδα που έχουν στήσει στον Πρόεδρο της Κύπρου οι Βρετανοί, τα ντόπια τσιράκια τους και ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, θα τον οδηγήσει στο πλήρες αδιέξοδο. Βασικά στοχεύουν να τον αναγκάσουν να επιλέξει μία εκ των δύο πολύ κακών λύσεων: 

• Τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, που «κατασκευάστηκε» από τον Χένρι Κίσιγκερ για να εξυπηρετήσει μόνο την Τουρκία, και 
• Τη διχοτόμηση ή τα δύο κράτη. 
• Και οι δύο λύσεις είναι καταστροφικές και δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα των Ελλήνων της Κύπρου. 

Η διζωνική, 45 χρόνια μετά την εισβολή, είναι περισσότερο κακή λύση από τότε. Οι Τούρκοι, όπως τη «νόθευσαν», την μετέτρεψαν σε κίνδυνο-θάνατο για το ελληνικό στοιχείο.

Τίτλοι τέλους για την Κυπριακή Δημοκρατία από τον ίδιο της τον Πρόεδρο;

Του Μιχάλη Ιγνατίου

Παρά τις δημόσιες δηλώσεις και τις ανακοινώσεις, για τη συνάντηση του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας με τον κατοχικό ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί, δεν μπορούμε να πούμε πολλά πράγματα -τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές- διότι όταν μιλούν δύο άνθρωποι, έστω και στην παρουσία της κ. Ελίζαμπεθ Σπέχαρ, η πληροφόρηση είναι ελεγχόμενη, τουλάχιστον τις πρώτες μέρες και συνήθως προηγείται πάντα η παραπληροφόρηση. 

Αρκετοί δεν έχουν αμφιβολία ότι ο κ. Αναστασιάδης θα δεχθεί τον άτυπο «οδικό χάρτη», που έχει καθοριστεί και λένε ότι δυστυχώς θα πάει στην τριμερή της Νέας Υόρκης, θα ακολουθήσει η πενταμερής και μετά θα τον οδηγήσουν σε κάποια ελβετική πόλη για να του επιβάλουν την απαράδεκτη λύση που προαποφασίστηκε. Το ίδιο έργο το έχουμε ξαναδεί. Και τότε οι αντιστάσεις του αποδείχθηκαν μηδενικές… Τώρα; 

Πάντως αυτή η συνάντηση μπορεί να αποδειχθεί η αρχή του τέλους της Κύπρου, όπως την γνωρίζουμε σήμερα. Θα πάψει να είναι ένα κράτος και θα καταστεί έρμαιο της κατοχικής δύναμης. 

Οι οιωνοί δεν είναι καλοί για την Ελλάδα και την Κύπρο: Ποιός τολμά να εμπιστευθεί τον Ερντογάν

Του Μιχάλη Ιγνατίου

Παρά το γεγονός ότι ο πραγματικός συνομιλητής του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας για το Κυπριακό, βρίσκεται στην Άγκυρα και όχι στα κατεχόμενα, ο κ. Νίκος Αναστασιάδης δείχνει να επιμένει για την ανάγκη μίας νέας προσπάθειας για επίλυση του προβλήματος της Κύπρου. Και μαζί του επιδιώκει να σύρει και τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, Αλέξη Τσίπρα…
Είναι μία απόφαση που δεν θα τον οδηγήσει πουθενά και στο τέλος θα «τρώει» ξύλο από τους ξένους που θα του λένε ότι δήθεν έδωσε πάλι υποσχέσεις και δεν τις τήρησε (ενώ συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, είναι ο μόνος που τις τηρεί)…
Αυτό δεν έλεγε ο κ. Έιντεν, πριν ακόμα εγκαταλείψει το σκάφος και κατέλθει υποψήφιος στις εκλογές της πατρίδας του; Δεν υποστήριζε ότι έφταιγε ο κ. Αναστασιάδης για το φιάσκο του Κραν Μοντανά; Και βεβαίως δεν φέρει ευθύνη ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ή αν θέλετε ευθύνεται λιγότερο απ’ όλους, αλλά ποια είναι η εντύπωση των ξένων είναι που μετρά. Και έχουμε να κάνουμε με περίεργους διπλωμάτες, οι οποίοι άλλα βλέπουν, άλλα καταλαβαίνουν, και άλλα κάνουν στο τέλος…

Κορδέλες για τους ιθαγενείς

Του Κώστα Βενιζέλου

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης κρίνεται περισσότερο από τους άλλους υποψηφίους καθώς βρίσκεται στην εξουσία. Κρίνεται η διακυβέρνησή του. Οι υπόλοιποι κρίνονται για τις προτάσεις τους, από τη μέχρι σήμερα πορεία τους στην πολιτική (όσοι διαθέτουν), καθώς και από την εν γένει συμπεριφορά τους στην προεκλογική εκστρατεία. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, αν και παλιά καραβάνα στην πολιτική, φαίνεται πως δεν συμμερίζεται το γεγονός ότι οι πολίτες και αντίληψη έχουν και μπορούν να αξιολογήσουν πότε μια κίνηση είναι προεκλογική και πότε όχι.

Είναι δυνατό να υπάρχει πολίτης σε αυτή τη χώρα, που να μην αντιλαμβάνεται πως δεν είναι δυνατόν να έχουν προκύψει όλες οι εξελίξεις στη χώρα το τελευταίο τρίμηνο πριν από τις προεδρικές εκλογές; Και οι επισκέψεις ξένων αξιωματούχων στην Κύπρο, η σύγκληση συνόδων όπως είναι οι τριμερείς, οι μεταβάσεις στο εξωτερικό του Προέδρου αλλά και οι εξαγγελίες για έργα και αυξήσεις. Πώς είναι δυνατόν να έχουν «στριμωχθεί» όλα αυτά στο τελευταίο τρίμηνο της θητείας του;

Το τελεφερίκ του Νίκου

Ιδεολογικός αναχρονισμός και καλλιέργεια ψευδαισθήσεων χαρακτηρίζει τις πνευματικές και πολιτικές ελίτ

Του Σάββα Μαστραππά από την Ρήξη φ. 139

Πριν από μερικές μέρες συζητούσα με έναν παραδοσιακό ψηφοφόρο του Νίκου Αναστασιάδη. Προσπάθησα να του αναλύσω τους λόγους για τους οποίους η επανεκλογή του κ. Αναστασιάδη στο τιμόνι της Κυπριακής Δημοκρατίας θα είχε ολέθριες συνέπειες για την επίλυση του κυπριακού προβλήματος. Ο συνομιλητής μου, όπως και αρκετοί Κύπριοι πολίτες, δεν φάνηκε να συμμερίζεται τους φόβους μου. Η εκλογή του εκάστοτε Κυπρίου προέδρου έχει κατά τη γνώμη τους να κάνει με άλλα, «ουσιαστικότερα» προβλήματα, που αντιμετωπίζει ο τόπος.
Δεν εξεπλάγην, λοιπόν, όταν ο συνομιλητής μου μού ανακοίνωσε τον λόγο για τον οποίο θα ξαναψηφίσει τον απερχόμενο πρόεδρο! Ο λόγος, λοιπόν, είναι: «Να δώσει την ευκαιρία στον Νίκο να υλοποιήσει τη δέσμευσή του για την κατασκευή τελεφερίκ στο Τρόοδος! Δεν εξεπλάγην, διότι γνωρίζω με ποιον ανθρωπολογικό τύπο συναλλασσόμουν. (Ο αναγνώστης μπορεί να ανατρέξει σε προηγούμενο κείμενό μου με τίτλο: «Καμία πατρίδα για τους μελλοθάνατους» Ρήξη φ. 131.)
Εν τούτοις, νομίζω ότι πρέπει να καταθέσω και τις παρακάτω σκέψεις. Θεωρώ λοιπόν ότι το κυπριακό  εκλογικό σώμα μπορεί να χωριστεί σε τρεις κατηγορίες. Η διάκριση θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να γίνει με βάση την ηλικία. Δεν εστιάζω στην ταξική δομή της κοινωνίας ούτε στην διάκριση πρόσφυγας και μη διότι οι διακρίσεις αυτές, ειδικά μετά το 1980, υπέστησαν τις ισοπεδωτικές  επιδράσεις του ευδαιμονισμού. Οι συνέπειες δε του ευδαιμονισμού έχουν τέτοια επίδραση στην κοινωνία που αν κάποιος ανατρέξει στο κλασικό πια βιβλίο του Κρίστοφερ Λας H κουλτούρα του ναρκισσισμού (εκδ. Νησίδες) θα αναρωτηθεί αν οι περιγραφές και οι διαπιστώσεις του συγγραφέα αναφέρονται στην αμερικάνικη κοινωνία ή μήπως στην κυπριακή…

To φαινόμενο Νίκος Αναστασιάδης

Του Χρήστου Αλεξάνδρου*

Ο Νίκος Αναστασιάδης δεν έπεσε από τον ουρανό, όπως τίποτα στην ιστορία δεν πέφτει από τον ουρανό. Ενσαρκώνει τα χαρακτηριστικά εκείνα που στην κυπριακή ιδιοσυγκρασία παραπέμπoυν στον «μάγκα» πολιτικό που το «λέει» η καρδιά του, εκείνου που δεν θα προδώσει τους «φίλους» του. Με νοοτροπία και καταβολές από τη δεκαετία του ’60,  νιώθεις ότι μπορείς να στηριχθείς στις πλάτες του προκειμένου να φέρει σε πέρας την «δουλειά» σου (ρουσφέτι).

Στην πολιτική του πορεία κινήθηκε πάντα με ένα επιδέξιο «τακτικισμό» και μια ιδιαίτερη ικανότητα χειραγώγησης. Το «επιδέξιο» και το «ιδιαίτερο»  σε συνάρτηση ασφαλώς πάντα με  τα κυπριακά δεδομένα, μιας και οι πιθανότητες επιτυχίας τους, και κατ’ επέκταση  προσπορισμού ωφελημάτων, σε οποιαδήποτε  χώρα της δυτικής Ευρώπης θα ήταν ελάχιστες. Τα μόνιμα όσο και διακριτά χαρακτηριστικά στην κυπριακή  πολιτική ζωή που συνέβαλαν στην ανάδειξη του Αναστασιάδη είναι η ανωριμότητα και η πολιτική απαιδευσία  του περιώνυμου κυπριακού λαού που εκβάλλουν συχνά  σε καφρίλα και πρωτογονισμό.

Που οδηγούν Αναστασιάδης-ΑΚΕΛ την Κύπρο;

Της Αθηνάς Κατσαφάδου*

«Οί μετριότητες, υπομετριότητες καί ανθυπομετριότητες, πού  συναπαρτίζουν τόν ελληνικό πολιτικό καί παραπολιτικό  κόσμο, δέν  έχουν τό ανάστημα νά θέσουν καί νά λύσουν ιστορικά προβλήματα  τέτοιας έκτασης καί τέτοιου  βάθους…»
Επίμετρο  από  τήν  «θεωρία  πολέμου» τού Παναγιώτη  Κονδύλη.

Περίεργα  πράγματα  συμβαίνουν  τελευταίως  στό  νησί  της  Αφροδίτης. Μετά  τήν  αποτυχία ελέω  αδιαλλαξίας  Ερντογάν  στό  Κραν  Μοντάνα  ήχησαν  οι  σάλπιγγες  τής  κόλασης.  Σύσσωμη  η  Ακελική  αριστερά  φωνασκεί  καί  διαμαρτύρεται  γιατί  δέν  παρεχώρησαν  ασμένως  οι  Αναστασιάδης  και  Κοτζιάς  την  Κύπρο,  ολόκληρη  και  όχι  μόνο  την  κατεχόμενη, στίς  παράλογες  απαιτήσεις  τών  Τούρκων. Αφού  τούς  “στόλισαν”  μέ  τά  γνωστά  καί  μή  εξαιρετέα στούς κύκλους  αυτούς  κοσμητικά  επίθετα,  άρχισαν μέ  τούς “ενεργούς” πολίτες τους (έτσι  αποκαλεί  ή  Πολιτική  Ορθότης  τούς  πράκτορες) νά  ασχημονούν. Μήν  έχετε  καμμιά  αμφιβολία  πώς  ό  ξένος  παράγων κάνει  καλά  τήν  δουλειά  του  στό  ταπεινωμένο  νησί.
Ή  ομάδα «Αριστερή  Κίνηση – Θέλουμε  Ομοσπονδία» κατέβασε τήν   ελληνική  σημαία  από  τέσσερα  σημεία  μέ  σημειολογική  αξία: Τό φυλάκιο  τής  Εθνικής  Φρουράς, τό  Παγκύπριο  Γυμνάσιο, τήν  Εκκλησία  τού  Αγίου  Αντωνίου  καί  τό  Άγαλμα  τής  Ελευθερίας  αντικαθιστώντας  την  μέ  ένα  πανί  μέ  τήν  Κύπρο  σέ  ρόζ  χρώμα. Από  κάτω  δύο  περιστέρια  νά  αφοδεύουν  πάνω  στήν  Ελληνική  καί  Τουρκική  σημαία κρατούν  ένα  πανό  πού  φέρει  τό  σύνθημα “Επανενωμένη  Κύπρος”  “Birlesik  Kibris “ (αυτούς  εννοούσε  ό  κύριος  Κοτζιάς  όταν  μιλούσε  στήν  βουλή  γιά δημιουργία μιάς  νέας  φυλής  Κυπρίων;  Aυτούς  επωάζει  ό  ξένος  παράγων;). Οί  δράστες  έκ  τού  ασφαλούς  καί  υπερηφάνως  κατέγραψαν  τό  “κατόρθωμά”  τους  σέ  βίντεο  στήν  ιστοσελίδα  τους  στό  facebook ανήμερα τής   επετείου τού  προδοτικού  πραξικοπήματος . Κάθε  ένα  από  τά  σημεία, συνοδεύεται  στό  βίντεο  από  τά  πιό  κάτω  συνθήματα:

Δημαγωγίες, ήτοι εξαπάτηση, εκ μέρους του Αναστασιάδη

Του Λάζαρου Μαύρου

ΔΗΜΑΓΩΓΙΑ (και δημαγωγοί) στην εποχή μας, πάει να πει, εξαπάτηση του λαού. Μεθοδευμένη επιχείρηση. Με τη συνδρομή «επιστημονικά» καταρτισμένων και αδρώς αμειβομένων με χιλιάδες ευρώ «επικοινωνιολόγων». Συγκροτούντων κι επιτήδειες χρυσοπληρωμένες εταιρίες. Οι οποίες… εκπονούν όλα όσα αναλαμβάνουν να εκφωνούν συστηματικώς και κάθε μέρα, από πρωίας έως νυκτός, στα ΜΜΕ, οι καθημερινώς εντεταλμένοι της εξαπάτησης κυβερνώντες. Μ’ επικεφαλής τον ΠτΔ κ. Νίκο Αναστασιάδη. Τους κυβερνητικούς άλφα και βήτα εκπροσώπους του. Τα κομματικά τσιράκια τους. Και τους προθυμότατους υποτελείς, γνωστές «τηλεοπτικές περσόνες», «δημοσιογράφους» τους.

ΑΠΟ  ΤΟ Δείπνο της 1ης Δεκεμβρίου 2016, με τον Ακιντζί του Ψευδοκράτους και τον Έιντε των ΗΕ, ο Αναστασιάδης, εγκαταλείποντας αίφνης την πολιτική όλων των προκατόχων του ΠτΔ, Μακαρίου, Κυπριανού, Βασιλείου, Κληρίδη, Τάσσου, Χριστόφια και όλων των προηγούμενων κομματικών ηγεσιών, με την φανατισμένα αδημονούσα υποκίνηση των Άντρου-ΑΚΕΛ και Αβέρωφ-ΔηΣυ (κατ’ ιδίαν συνομιλητών του Ακιντζί στα σκλαβωμένα από τον Αττίλα ελληνικά εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας και πρωτεργατών της Ψήφισης του Νόμου Ακιντζί από τους Τριάκοντα ΔηΣυ-ΑΚΕΛ της Βουλής 7ης Απρ. 2017), υποχώρησε στην παλαιόθεν επίμονη αξίωση των Τούρκων Κατακτητών (της Άγκυρας και του Ψευδοκράτους της) για συγκρότηση Πενταμερούς Διάσκεψης:

Με το πιστόλι στον κρόταφο

Του Δημήτρη Μηλάκα

Υπό την απειλή «κανονιοφόρων» και την πίεση μεγάλων δυνάμεων και ισχυρότατων συμφερόντων εξελίσσεται στην Ελβετία η διάσκεψη για μια «ειρηνική, δίκαιη και βιώ­σιμη» λύση στο Κυπριακό. Κάτω από αυτά τα ασφυκτικά δεδομένα, και υπό την πίεση που δημιουργούν στην Αθήνα η οικονομική χρεοκοπία και η συνεπαγόμενη πολιτική εποπτεία από τους δανειστές, η ελληνική κυβέρνηση και η κυβέρνηση του προέδρου της Κύπρου Νίκου Αναστασιάδη διατρέχουν τον κίνδυνο να «γράψουν ιστορία» αποδεχόμε­νες το κλείσιμο του Κυπριακού κάτω από επαχθέστατους όρους...

Η έντονη κινητικότητα στο Κυπριακό τον τελευταίο ενάμιση χρόνο συνδέε­ται ευθέως με τα διαπι­στωμένα ενεργειακά αποθέματα που βρίσκονται στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κύπρου και τις συνεπαγόμενες έρευνες για την εξόρυξή τους. Η προσδοκία του κέρδους, που κατά τα φαινόμενα είναι τερά­στιο, έχει κινητοποιήσει το ενδιαφέ­ρον των μεγάλων πετρελαϊκών εται­ρειών, οι οποίες με τη σειρά τους πι­έζουν για την εξασφάλιση των επενδύσεών τους. Η εν λόγω εξασφάλιση προϋποθέτει την τακτοποίηση των εκκρεμοτήτων, δηλαδή επίλυση του κυπριακού προβλήματος.

Δεν τους φτάνουν τα μνημονια και η σφαγή των συνταξιούχων. Θέλουν να καταστρέψουν την Κύπρο

ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ: ΚΑΤΑΛΥΟΥΝ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗ ΓΕΝΕΥΗ

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Η επικείμενη σύγκλιση της Διάσκεψης της Γενεύης συνιστά βαρύτατο έγκλημα κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας. Υφαρπάσσει την ύψιστη συντακτική εξουσία που έχει μόνο ο κυπριακός λαός και κανείς άλλος, αποδίδοντάς την σε διάσκεψη όπου συμμετέχουν τρία ξένα κράτη.

Δεν είναι μόνο παράνομη, είναι και παράλογη. Καλούνται Βρετανία και Τουρκία, δύο κράτη με αιώνες βλέψεων στο νησί, που υποκίνησαν τη διαμάχη Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, διεξήγαγαν αιματηρούς πολέμους εναντίον της Κύπρου, να συμβάλλουν στη λύση του προβλήματος που δημιούργησαν. Μόνο να αποτελειώσουν την Κύπρο μπορούν αυτοί.

Αθήνα και Λευκωσία δεν έδωσαν καμιά πειστική εξήγηση γιατί απεδέχθησαν μια τουρκική πρόταση που αρνούνταν όλες οι μέχρι τώρα ελληνικές και κυπριακές κυβερνήσεις. Εκ των πραγμάτων, μόνη δυνατή εξήγηση είναι ότι το ζήτησαν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους, επειγόμενες να πάρουν τον έλεγχο της Κύπρου και γνωρίζοντας ότι οι “λύσεις” τους δεν περνούν σε δημοψήφισμα.

Σύμφωνα με τις πιο βασικές από τις παγκόσμια αναγνωρισμένες αρχές του Δικαίου, μόνο οι ίδιοι οι Κύπριοι δικαιούνται να καθορίσουν το συνταγματικό και το διεθνές καθεστώς της Κύπρου. Η συμμετοχή Ελλάδας και Κύπρου στη Διάσκεψη συνιστά αναγνώριση του λόγου τρίτων κρατών επί της Κύπρου.

Ορθώς, ο πρύτανης των Ελλήνων συνταγματολόγων Γιώργος Κασιμάτης, αποκαλεί τη Διάσκεψη παράνομη και αντίθετη με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, χαρακτηρίζοντας τα αποτελέσματά της άκυρα.

Θέλουν εγγυητή για τα κλεμμένα τους, όχι για την ασφάλειά τους: Ερντογάν-Ακιντζί πάνε “για όλα ή τίποτα”

File Photo: Turkish President Recep Tayyip Erdogan (L) speaks with Turkish Cypriot leader Mustafa Akinci (C) and his wife Meral ( R ) during a military parade in Turkish occupied Nicosia, Cyprus, 20 July 2015. Φωτογραφία ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΡΟΕΔΡΙΑ

Του Μάριου Ευρυβιάδη

Με με τον ίδιο τίτλο είχα ξαναγράψει (στις 25 Μαρτίου 2016 στον Φιλελεύθερο) πως ο ένας  και μοναδικός λόγος που οι Τούρκοι της Κύπρου απαιτούν την στρατιωτική εγγύηση της “μητέρας” πατρίδας είναι για να διασφαλίσουν τα κλεμμένα του 1974 ώστε να βιοπορίζονται εσαεί σε βάρος των Ελλήνων ιδιοκτητών. Αυτό τον στόχο έχουν και κανένα άλλο.  

Μην σας παρασύρει το “ττόζη” (η σκόνη) που ξεσηκώθηκε από την παρούσα “κρίση” για το δημοψήφισμα του 1950. Είναι για να μας τυφλώνει ώστε να μην βλέπουμε την πραγματικότητα και το τί διακυδεύεται. 

Ο κάθε Σερντάρ Ντενκτάς ζούνιορ δεν φοβάται για την “ασφάλειά” του,  όπως δεν φοβόνταν και ο πατέρας του μεταξύ του προδοτικού πραξικοπήματος και της εισβολής (15-20 Ιουλίου 1974). Υπάρχει δημόσια καταγραμμένη, τότε, σχετική δήλωση του Ραούφ Ντενκτάς.  Εάν τότε δεν υπήρχε “κίνδυνος”, πως προκύπτει να υπάρχει σήμερα;

Στήνουν σκηνικό για τις Εγγυήσεις: Τυχαίο; Ο άνθρωπος της Άγκυρας Ναμί μίλησε πρώτος για την Ένωση

Του Κώστα Βενιζέλου

Δια της κρίσης που έχει προκαλέσει η τουρκική πλευρά επιχειρεί να διαμορφώσει ένα σκηνικό έντασης στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων, αναδεικνύοντας την ανασφάλεια ως βασικό στοιχείο για προώθηση των σχεδιασμών της. 

Σύμφωνα με πληροφορίες, η αντίδρασή τους για την απόφαση της Βουλής για το ενωτικό δημοψήφισμα συνδέεται με την επιμονή της Άγκυρας να έχει στρατιωτική παρουσία στο νησί και μετά από μια συμφωνία στο Κυπριακό. Όπως υποδεικνύουν ενημερωμένες πηγές, επιχειρείται η προώθηση της τουρκικής αξίωσης για Εγγυήσεις και παρουσία στρατευμάτων μέσα από την ανάδειξη της ανασφάλειας των Τουρκοκυπρίων. 

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, οι τουρκικές κινήσεις στο πεδίο αυτό αφορούν δυο άξονες. 

Πρώτο, την πολιτική ανασφάλεια, που συνδέεται με την διασφάλιση της αποτελεσματικής συμμετοχής τους στους θεσμούς, ώστε να μην τεθούν εκτός του κράτους, όπως σύμφωνα με τον ισχυρισμό τους ότι έγινε το 1963. Προβάλλουν, δηλαδή, την ανασφάλεια που δήθεν αισθάνονται και ζητούν να διασφαλίσουν τη συμμετοχή τους στο κράτος. Αυτό μπορεί να γίνει, όπως υποστηρίζουν, με την ισότητα και τον τρόπο λήψης αποφάσεων. Επί τούτου, προβάλλεται η θέση πως για να ληφθεί απόφαση θα πρέπει στην πλειοψηφία να υπάρχει και μια τουρκοκυπριακή ψήφος. Τούτο συνιστά δικαίωμα βέτο.

Το Ανακλητό…

Του Λάζαρου Μαύρου

ΒΕΒΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ότι δεν πρόκειται να ψηφιστεί από την ισχύουσας κομματικής σύνθεσης σημερινή Βουλή, η πρόταση νόμου της Συμμαχίας Πολιτών για τη θεσμοθέτηση τού Ανακλητού τών εκάστοτε εκλεγομένων στην εξουσία, πριν λήξει η θητεία τους, εάν κάποια στιγμή η λαϊκή πλειοψηφία, δηλαδή ο Εντολέας λαός, κρίνει ότι παραβίασαν την εντολή εκείνοι, στους οποίους με την ψήφο του την είχε αναθέσει, ως Εντολοδόχους του, κι αθέτησαν τις προεκλογικές τους υποσχέσεις και δεσμεύσεις.

ΕΙΝΑΙ, ΟΜΩΣ, εξίσου βέβαιο ότι οι νουνεχείς πολίτες, όταν βαθύτερα την μελετήσουν και την στοχαστούν, είτε ανήκουν ακόμη στους ψηφοφόρους τών οιωνδήποτε κομμάτων, είτε απαξιώνοντας το κομματικό σύστημα διογκώνουν τα αυξανόμενα ποσοστά τής Αποχής, στην πλειοψηφία τους, θα την υποστηρίξουν. Ως μία βαλβίδα ανάκτησης μέρους τής λαϊκής κυριαρχίας - δηλαδή της ουσιωδέστερης ουσίας του δημοκρατικού πολιτεύματος - απ’ τον ίδιο τον λαό.

- ΩΣΤΕ: Έγκαιρα ο λαός (κι αυτό είναι το σπουδαιότερο), χωρίς να περιμένει τη χρονική λήξη τής 5ετούς θητείας του Εντολοδόχου του, να έχει θεσμικά, από τον νόμο, τη δυνατότητα, ως πλειοψηφία του κυρίαρχου λαού, να του αφαιρεί τη λαϊκή εντολή, όταν η πλειοψηφία βουληθεί ότι ο Εντολοδόχος παραβίασε τη λαϊκή Εντολή.

Η Κυπριακή Δημοκρατία κινδυνεύει από ελληνικά χέρια

Αν η πολυετής ανάμειξή του στην πολιτική έχει ως μόνη κατάληξη τη διαπίστωση ότι η Κυπριακή Δημοκρατία κινδυνεύει από την κατοχή, τότε ο Νίκος Αναστασιάδης, είτε είναι ανεπίδεκτος μαθήσεως, είτε γνωρίζει τα γεγονότα, αλλά τα διαστρεβλώνει για να στηρίξει την καταστροφική για το κυπριακό κράτος πολιτική του.

Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι ο βράχος απέναντι στην κατοχή. Η Κυπριακή Δημοκρατία άντεξε σε ένα τουρκικό πραξικόπημα (1963), άντεξε σε ένα χουντικό πραξικόπημα, άντεξε σε μία βάρβαρη εισβολή, άντεξε σε μία διεθνή συνωμοσία με συμμετοχή Κυπρίων πολιτικών και κομμάτων για την κατάλυσή της (σχέδιο Ανάν), άντεξε σε απειλές, υπονομεύσεις και θα αντέχει και θα επιβιώνει για πάντα.

Η Κυπριακή Δημοκρατία κινδυνεύει μόνο, εάν βρεθούν ελληνικά χέρια να υπογράψουν τη διάλυσή της. Κινδυνεύει από όσους αποδέχθηκαν το σχέδιο Ανάν για διάλυσή της, όσους την υπονόμευσαν με διεθνείς καταγγελίες εναντίον της, από όσους απεργάζονται σήμερα λύση η οποία την καταργεί.

Για το καίριο ζήτημα των τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Να θυμίσω κατ’ αρχήν, σε όσους τυχόν δεν το αντιλήφθηκαν, ότι η Διάσκεψη της Γενεύης όχι μόνο δεν έχει τελειώσει, αλλά δεν προβλέπεται να τελειώσει παρά μόνον αν επέλθει συμφωνία, με δική μας μάλιστα πρωτοβουλία αυτό. Είναι open ended, διαρκής θεσμός, όπως η Ιερά Εξέταση, και θα παραμείνει ως Δαμόκλειος Σπάθη πάνω από το κεφάλι του ελληνικού λαού μέχρι, είτε να κόψει το κεφάλι του κυπριακού κράτους, είτε να αποφασίσει κάποιος να τη διακόψει.

Η κυπριακή και η ελληνική κυβέρνηση υποστηρίζουν ότι προσέρχονται στη Γενεύη ανυποχώρητες στο θέμα των εγγυήσεων και ξένων στρατευμάτων στην Κύπρο.

Αυτό δεν είναι ασφαλώς το μόνο κρίσιμο θέμα – διότι δεν αρκεί να φύγουν τα στρατεύματα, πρέπει να μας προκύψει στο τέλος και κάποιας μορφής κράτος στο νησί, όχι μπάχαλο. Είναι όμως ένα από τα κρισιμότερα.

Αν αυτό όντως προκύψει ο γράφων θα είναι ο πρώτος που θα χαιρετίσει αμφότερες τις κυβερνήσεις, ανεξαρτήτως οποιασδήποτε άλλης κριτικής ή διαφωνίας.

Εν τούτοις, δις εξ αμαρτείν ουκ ανδρός σοφού, πόσο μάλλον πολλάκις εξ αμαρτείν.

Ένα γράμμα στον Γληόρη Αυξεντίου: Εσύ πέθανες για την Κύπρο, τώρα συζητούν να την μοιράσουν

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης στα αποκαλυπτήρια προτομής του ήρωα της ΕΟΚΑ 1955-1959 Γρηγόρη Αυξεντίου στο Πλατύ Αγλαντζιάς. Φωτογραφία ΣΤ. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

Διάβασα σήμερα στον τοίχο της Μαρίας Ιωάννου από την Λεμεσό:

Γράμμα στον Γληόρη (Αυξεντίου)…
Γληόρη, οι Τούρκοι χθες μας έδωσαν χάρτη. Τι χάρτη; Από που να ξεκινήσω και που να τελειώσω! Τι να σου πω και πως να σου εξηγήσω! Έγιναν πολλά  … πάρα πολλά από τότε. Καταρχάς να σου πω ότι δεν καταφέραμε να ενώσουμε την Κύπρο με την Ελλάδα. Όχι μόνο δεν τα καταφέραμε αλλά, μας πήραν και τη μισή το 1974 … Νιώθω ντροπή που στα λέω όμως, αυτή είναι η αλήθεια. Η Ένωση για την οποία κάηκες ζωντανός στον Μαχαιρά,  δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Το 1960 μας επέβαλαν ένα κράτος, την Κυπριακή Δημοκρατία. Έχουμε και σημαία δική μας Γληόρη.

Πάντα και με συνέπεια οπαδοί του διχοτομικού σχεδίου Ανάν

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης των πολιτικών συντακτών σήμερα:

...«Είναι θετική η πρόοδος που έχει συντελεστεί στις συζητήσεις αλλά και η ανταλλαγή χαρτών μεταξύ της ελληνοκυπριακής και τουρκοκυπριακής πλευράς για πρώτη φορά μετά το 1974» επεσήμανε και πρόσθεσε ότι «κρίσιμα ζητήματα παραμένουν ακόμα ανοιχτά».
Δες και άκου στο: 0:18 sec