Μαρφιν: Ντροπή σας – Ημερομηνίες και στοιχεία της από κοινού (ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ) υποκρισίας

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Ας μιλήσουν τα στοιχεία και οι ημερομηνίες:

• Οι αγωγές στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών των συγγενών των θυμάτων και των εργαζομένων της Μαρφίν που διασώθηκαν, ασκήθηκαν τον Απρίλιο του  2015 (στις 16-4 και στις 24-4).
• Τα δικαστήρια έγιναν το 2017 (στις 23-2 και στις 28-9) και οι  πρωτόδικες αποφάσεις που δικαίωναν τους συγγενείς των θυμάτων και τους εργαζόμενους επιζήσαντες δημοσιεύθηκαν το 2018 (στις 19-1 και στις 18-4).
• Οι εφέσεις ασκήθηκαν εκατέρωθεν (δηλ. από τους οικείους των θυμάτων, τους επιζήσαντες και το Δημόσιο) στις 25-9-2018.
• Τα εφετεία έγιναν στις 16-1-2019 και οι τελεσίδικες αποφάσεις του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών δημοσιεύθηκαν στις 20-6-2019.
• Αναιρέσεις ασκήθηκαν μόνον από το Ελληνικό Δημόσιο στις 13-11-2019, επιδόθηκαν στις 12-3-2020 και η δικάσιμος ορίστηκε ενώπιον του Συμβουλίου Επικρατείας στις 1-6-2020.
• Παρ’ότι θα έπρεπε να είχε δρομολογηθεί η εξόφληση των τελεσιδίκως επιδικασθέντων ποσών από τον Ιούνιο του 2019 (πριν την κυβερνητική μεταβολή), εν τούτοις α) το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους εξάντλησε την αναστολή των δικαστικών προθεσμιών λόγω καλοκαιριού, β) αξιοποίησε το ευνοϊκό νομοθετικό καθεστώς για το Δημόσιο, γ) άσκησε τις αναιρέσεις στις 14-11-2019, μία ημέρα πριν τη λήξη της σχετικής προθεσμίας, και δ) απέστειλε στις αρμόδιες αρχές την Πράξη της Τριμελούς Επιτροπής για την εκτέλεση των τελεσίδικων δικαστικών αποφάσεων μόλις στις 8-1-2020.

Συνοψίζοντας: Οι ΕΦΕΣΕΙΣ ασκήθηκαν και δικάσθηκαν ΕΠΙ ΣΥΡΙΖΑ. Σημειωτέον ότι το Εφετείο μείωσε τα πρωτοδίκως επιδικασθέντα ποσά κατά 1/3. Οι ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ ασκήθηκαν και προσδιορίσθηκαν ΕΠΙ ΝΔ.

Αν θέλουμε να είμαστε με την αλήθεια...

Στημένο το διαζύγιο Καμμένου – Τσίπρα

Του Γιώργου Παπαδόπουλου – Τετράδη 

Με μια αντιστασιακή, επαναστατική κορώνα ορκίστηκε χτες βουλευτής ο Τέρενς Κουίκ, παραχωρώντας την ψήφο του, όπως και οι προηγούμενοι 6 βουλευτές στην κυβέρνηση a priori. Με ένα αιχμηρό τουίτ ο Πάνος Καμμένος τον παρομοίασε με χειρότερο από τον Παττακό. Την ώρα που ο ίδιος αποκαλύπτεται κακός ηθοποιός στο συνεννοημένο με τον κ. Τσίπρα έργο αποχώρησής του από την κυβέρνηση.

Η στήλη έχει περιγράψει εδώ και μήνες το στημένο παιχνίδι εγκατάλειψης της κυβέρνησης από τον Πάνο Καμμένο, προκειμένου να επιβιώσει κομματικά, συσπειρώνοντας τους ψηφοφόρους του ή άλλους νέους ψηφοφόρους γύρω από την τάχα πατριωτική και εθνικόφρονα στάση του.

Για να πετύχει το θέατρο αυτό είχε επιλέξει την ψηφοφορία για τις Πρέσπες, έχοντας προειδοποιήσει γι αυτό, ώστε και ο συνεταίρος του στην κυβέρνηση να κάνει τα κουμάντα του. Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Π. Καμμένος, παρά τις απειλές του, εξασφάλισε πριν δράσει ότι ο κ Τσίπρας θα έχει εξασφαλισμένους τουλάχιστον 151 βουλευτές για τη συμφωνία.

Για να διασφαλίσει στον πρωθυπουργό, μάλιστα, την πλειοψηφία, δέχτηκε ανενδοίαστα να ψηφίσουν εναντίον των δήθεν φιλομακεδονικών του φρονημάτων και των δήθεν φιλομακεδονικών επιλογών του κόμματός του, όσοι από τους βουλευτές του συμμετέχουν στην κυβέρνηση. Χωρίς να τους διαγράψει!

Καμμένος και ΑΝΕΛ τέλος από την κυβέρνηση!

"Το θέμα της Μακεδονίας δεν μου επιτρέπει να μη θυσιάσω την καρέκλα μου" είπε ο Πάνος Καμμένος. Φεύγουν οι ΑΝΕΛ από την κυβέρνηση. Μένει να δούμε τι θα συμβεί με τους υπουργούς του κόμματός του. Στις 12:00 η συνέντευξη Τύπου του προέδρου των ΑΝΕΛ. 47 λεπτά κράτησε η συνάντηση του (απερχόμενου) υπουργού Άμυνας με τον πρωθυπουργό. Ο υπουργός Άμυνας βρέθηκε στη Μητρόπολη νωρίτερα - Παρακολούθησε τη λειτουργία και κοινώνησε.

Ανορθόδοξα

Του Στάθη

Ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας: η πλειονότης των Ελλήνων είναι Ορθόδοξοι. Όχι Ελληνορθόδοξοι (άλλωστε για την πούρα Ορθοδοξία ο εθνικισμός είναι αίρεση), αλλά Ορθόδοξοι. (Ελληνορθόδοξες Εκκλησίες υπάρχουν αλλού και αφορούν κυρίως αλλοεθνείς).
     Οι Έλληνες είναι Ορθόδοξοι με δύο τρόπους. 
Ο πρώτος αφορά τον πολύ λαό και έγκειται στη χαλαρή σχέση που έχουν οι Έλληνες με το (επίσης χαλαρό ως προς τους κανόνες του) Ορθόδοξο δόγμα, ενώ κυρίως ταυτίζονται με την Ορθοδοξία ως προς το τελετουργικό της, που μέσα στους αιώνες έγινε ταυτοτικό στοιχείο και αγλάϊσμα του ρωμαίικου πολιτισμού.
     Ο δεύτερος τρόπος είναι μεν πολύ μικρότερου εύρους ανθρώπων, αλλά ιδιαιτέρως επιδραστικός στην κοινωνία, διότι αφορά στο Ορθόδοξο δόγμα ως προς την ουσία του. Ουσία ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα διότι η Ορθοδοξία μέσα στη διαχρονία της περισσότερο φιλοσοφεί παρά διοικεί.

Σκιώδης υπουργός Εξωτερικών ο Καλπαδάκης

Της Νεφέλης Λυγερού 

Μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας να πήγε για ενημέρωση στο γραφείο του στο υπουργείο Εξωτερικών, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι υπάρχει ανάγκη διορισμού υπουργού Εξωτερικών πλήρους απασχόλησης. Το υπουργείο έχει όχι μόνο ιδιορρυθμίες στη λειτουργία του, αλλά και έναν τεράστιο όγκο υποθέσεων που τρέχουν και αφορούν κρίσιμα εθνικά θέματα, καθώς και θέματα διεθνών σχέσεων. Η κρίση στις ελληνοαλβανικές σχέσεις που προκλήθηκε από την εκτέλεση του Κωνσταντίνου Κατσίφα και βρίσκεται σε εξέλιξη το επιβεβαιώνει.

Στην παρούσα φάση, πάντως, γίνεται προσπάθεια να συγκροτηθεί εκ των ενόντων μία ομάδα που υπό την εποπτεία του πρωθυπουργού και υπουργού Εξωτερικών θα αναλάβει να καλύψει το κενό. Παρόλα αυτά, το κλίμα στο κτίριο της οδού Βασιλίσσης Σοφίας είναι καλό μετά την αποχώρηση του Νίκου Κοτζιά, ο οποίος διοικούσε με τόσο αυταρχικό τρόπο που είχε δημιουργήσει κλίμα τρομοκρατίας στους διπλωμάτες.

Τα ανοικτά ζητήματα, τα διλήμματα και οι προκλήσεις, πάντως, παραμένουν στο τραπέζι και φυσικά δεν υπάρχει κανένα περιθώριο αδράνειας. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει συνείδηση πως κανένας από τα άλλα μέλη της πολιτικής ηγεσίας δεν μπορεί ούτε να χειριστεί, ούτε πολύ περισσότερο να λάβει δύσκολες αποφάσεις. Αυτό ισχύει και για τον αναπληρωτή υπουργό Γιώργο Κατρούγκαλο και για τους υφυπουργούς Τέρενς Κουίκ και Μάρκο Μπόλαρη.

Και εις τον Γουλιμήν πιστεύωμεν…

Του Στάθη

Έγραφε χθες στην πρώτη της σελίδα η «Καθημερινή»: «ο Seres ο μοναδικός μετεωρίτης που ανακτήθηκε μέχρι σήμερα σε ελληνικό έδαφος». Ανακτήθηκε; Από πού; απ’ το μποστάνι της θείας Φωτούλας; Αποκτήθηκε, βρέθηκε, ανακαλύφθηκε, αλλά πάντως όχι «ανακτήθηκε» – αυτός είναι ένας αγγλισμός (recover) που χρησιμοποιείται συχνά για εξωγήινα αντικείμενα, δεν γνωρίζω το γιατί, διότι και στα αγγλικά υπάρχουν οι λέξεις που αποδίδουν αντιστοίχως τις έννοιες ανακαλύπτω, κατέχω, αποκτώ κ.τ.λ. Ωστόσο στα ελληνικά το ανακτώ κάτι που δεν μου ανήκε συνιστά ακυρολεξία. Ψιλά γράμματα, απλώς για το παιγνιώδες του πράγματος και την πλάκα μας.

Σε μια χώρα που η πλάκα είναι ατελείωτη. Όπως η σκέψη - πρόταση: να μας πληρώνουν οι Κουτόφραγκοι (ποιοι άλλοι;) ένα τέλος για τους μεταναστεύσαντες Έλληνες επιστήμονες στην Εσπερία, στην εκεί δούλεψη των ξένωνε, διότι εμείς ξοδευτήκαμε για τη μόρφωση αυτών των παιδιώνε. Όχι δεν είναι κορυφαίος βλαξ αυτός που διατύπωσε την εν λόγω σκέψη, είναι ο κ. Δουζίνας, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο οποίος ΣΥΡΙΖΑ έχει βαλθεί να αναθεωρήσει το Σύνταγμα – ποιο Σύνταγμα; Το Σύνταγμα που δολοφονήθηκε διά των Μνημονίων;

Τα πάντα τελικά είναι θέμα παιδείας...

Αυτή είναι η "μαγκιά" της ιμπεριαλιστικής "αριστεράς"…

Οι βάσεις σε Αλεξανδρούπολη και Κύπρο και ο κίνδυνος «εξαΰλωσης» του ελληνικού λαού (Πού χάθηκαν Τριγάζης και Οικολόγοι;)

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Καταλαβαίνω ότι δεν είστε πιθανώς έτοιμοι να διαβάσετε αυτά που γράφω στη συνέχεια. Καταλαβαίνω ότι εξετάζω στο άρθρο αυτό ορισμένα τρομακτικά, ακραία σενάρια. Εξηγώ, στη συνέχεια, γιατί το κάνω. Εγώ ένα πράγμα ζητώ από τους αναγνώστες μου. Να εξετάσουν και να δεχτούν ή να απορρίψουν όσα γράφω με τη λογική τους και όχι ανάλογα με το αν τους αρέσουν ή όχι. Άλλωστε, συγκριτικά με το θέμα που θίγω σε αυτό το άρθρο, το πώς θα κριθεί ο ίδιος ο αρθρογράφος είναι απολύτως ασήμαντο. Γιατί εδώ μιλάμε για το μέλλον μας, το μέλλον των παιδιών μας και της χώρας μας.

Η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να επιτρέψει την εγκατάσταση αμερικανικής στρατιωτικής βάσης στην Αλεξανδρούπολη. Θα φτιάξουν εκεί μια Σούδα του Βορρά. Οι Αμερικανοί παίρνουν επίσης τα λιμάνια της Αλεξανδρούπολης και της Καβάλας και θέλουν και το λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Αναφέρεται στον Τύπο ότι νέες βάσεις και οπλικά συστήματα των ΗΠΑ, της Γαλλίας (που έχει οριστικά ενταφιάσει τον γκωλισμό, μετατρεπόμενη μετά το 2008 στην καλύτερη σύμμαχο του Ισραήλ), αλλά και του Ισραήλ θα εγκατασταθούν στην Κύπρο.

Γιατί θέλουν οι Αμερικανοί την Βόρειο Ελλάδα

Το μνημονιακό Τμήμα Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος της Κρατικής Ασφάλειας

Ποιο είναι αυτό το Τμήμα Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος της Κρατικής Ασφάλειας, που καλεί τον Λαφαζάνη σε απολογία;

Μα, αυτό που έχει ως έργο την παρακολούθηση και ποινικοποίηση της πολιτικής δραστηριότητας. Που οι αρμοδιότητές του ορίστηκαν  από τον δεύτερο μνημονιακό χρόνο, για να αντιμετωπιστούν οι λαϊκές αντιδράσεις.

 

Διαβάζουμε στο Προεδρικό Διάταγμα 42/2011, άρθρο 19, στο ΦΕΚ 108/Α/10-5-2011:

 

“Τμήμα Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος, το οποίο είναι αρμόδιο για την πρόληψη και καταστολή κάθε ενέργειας που στρέφεται κατά της ασφάλειας του κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος. Στο πλαίσιο αυτό, προβαίνει ιδίως στην αναζήτηση, συλλογή, επεξεργασία και αξιοποίηση πληροφοριών και στοιχείων για τη δράση ατόμων ή οργανωμένων ομάδων που ενεργούν πράξεις που στρέφονται κατά της ασφάλειας του Κράτους και του δημοκρατικού πολιτεύματος ή πράξεις βίας κατά προσώπων ή πραγμάτων, καθώς και στην παρακολούθηση των δραστηριοτήτων αυτών, συνεργαζόμενο άμεσα προς τούτο με το ΚΕ.ΣΥ.Δ.Ε.Π. καθώς και με τη Διεύθυνση Αντιμετώπισης Ειδικών Εγκλημάτων Βίας”.

Όταν αναβιώνει η τυραννία του Φάλαρι

Του Ηλία Σιαμέλα

«Κράτος θηρίων με κρύες δαγκάνες

μες την πολιτεία, τίγρεις τρομεροί,

που τρώνε κρέας ανθρώπινο,

ξεσκολισμένοι στο κυνήγι του λαού,

που ΄ναι χωμένος στο ζόφο,

πεταμένος στις κόχες…»

Πάμπλο Νερούντα

    

     Πρέπει όλοι μας να το πάρουμε είδηση. Οι καιροί κάνουν κύκλους. Οι Τύραννοι και πάλι κατέχουν την εξουσία. Στην αρχαιότητα, όπως λέει ο  Χέρμαν Μπένγκτσον, οι τύραννοι εμφανίζονταν επανειλημμένα σαν πρόμαχοι των ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων! Σήμερα, τούτοι εδώ οι μεταλλαγμένοι τύραννοι που έχουμε μπροστά μας, έχουν διατηρήσει κάποια χαρακτηριστικά απ’ τους αρχαίους δασκάλους τους, αλλά έχουν προάγει σε μεγάλο βαθμό και την τέχνη, να κρύβουν το μίσος τους, για τον ίδιο τον άνθρωπο.

     Έτσι, κακόμυαλοι και μανιασμένοι, όλοι αυτοί οι συριζαιο-μανδαρίνοι που πλαισιώνουν τα υπουργεία,  «σοφές μύγες ειδικευμένες στην τυραννία», βγάζουν όλη τη συσσωρευμένη και καταπιεσμένη κακία τους από τα στερημένα χρόνια τους και την διοχετεύουν όχι στην αριστοκρατία, όπως έκαναν οι αρχαίοι τύραννοι, αλλά στα ίδια τα λαϊκά στρώματα απ’ όπου και οι ίδιοι προέρχονται. Εκδικούνται ακόμη και την ίδια τη μάνα τους και τον πατέρα τους. Η διαστροφική τους συνείδηση παράγει μανία αποβολής και τιμωρίας του πλέον αδύναμου.

Αποπροσανατολιστική προπαγάνδα για το νέο πετσόκομμα των συντάξεων

Για να το πούμε ευθύς εξαρχής, εμείς εκτιμούμε ότι η κυβέρνηση των Τσιπροκαμμένων θα πάρει αναβολήστην εφαρμογή της ψηφισμένης νέας περικοπής των συντάξεων. Οχι επειδή πάει καλά η οικονομία και το μέτρο είναι αχρείαστο, όπως υποστηρίζει η κυβερνητική προπαγάνδα, αλλά επειδή το μέτρο είναι πρακτικά αδύνατο να εφαρμοστεί από 1.1.2019.

Οι υπηρεσίες του ΕΦΚΑ (και των Ταμείων που συγχωνεύτηκαν σ' αυτόν), αποψιλωμένες από το απαραίτητο προσωπικό, δεν είναι σε θέση να ολοκληρώσουν το έργο του επανυπολογισμού όλων των συντάξεων που έχουν εκδοθεί μέχρι το Μάη του 2016 και να καθορίσουν τις «προσωπικές διαφορές», επί των οποίων θα εφαρμοστεί το πετσόκομμα.

Αυτό λέει το δικό μας ρεπορτάζ και είναι έγκυρο. Επομένως, η κυβέρνηση έχει μια καλή «δεύτερη γραμμή άμυνας» απέναντι στους ιμπεριαλιστές δανειστές. Αντί για κατάργηση του μέτρου, μπορούν να συμφωνήσουν στην «αναβολή και επανεξέταση». Στο μεταξύ, θα έχουν γίνει οι εκλογές, στις οποίες η κυβέρνηση θα έχει βγάλει όση πολιτική υπεραξία θα μπορέσει να βγάλει απ' αυτό το θέμα, πετώντας την «καυτή πατάτα» στα χέρια της επόμενης κυβέρνησης.

Ανασχηματισμός

Ανασχηματισμός: ο επιθανάτιος ρόγχος…

Του Θύμιου Παπανικολάου

Όταν μια κυβέρνηση βρίσκεται σε χειμαρρώδη διαδικασία αποσύνθεσης και κατάρρευσης, κάθε πράξη της δεν αποτελεί απλώς τον επιθανάτιο ρόγχο της, αλλά και την καθιστά ακόμα πιο καταγέλαστη… Όταν είσαι πολιτικά νεκρός, δηλαδή δεν μπορεί να παράγεις τίποτα και να δώσεις πνοή ζωής σε τίποτα, τότε μοιραία κατρακυλάς σε γελοία επικοινωνιακά τεχνάσματα για να καλύψεις τα αποσυνθετικά σου αδιέξοδα…

Η κυβέρνηση των «αριστερών» ανδρεικέλων επιχειρεί να καλύψει το θάνατό της (και τη δολοφονία της Πολιτικής), με επικοινωνιακές φιέστες και τεχνάσματα προπαγανδιστικών θεαμάτων… 

Τα πιο μοχθηρά, αλλά και μακάβρια: 

α). Τα σώου του Τσίπρα την ημέρα των εμπρησμών που έσπειραν το θάνατο και αποτέφρωσαν το Μάτι και το Βουτζά… 

β).  Το άθλιο σώου του διαγγέλματος στην Ιθάκη… 

Η καταστροφή σαν καθρέπτης

Του Γιώργου Ρακκά 

Κρατικές ευθύνες: κανένα σχέδιο που υπάρχει για να δίνει λόγο ύπαρξης στην «πολιτική προστασία» δεν λειτούργησε. Απ′ την Περιφέρεια μέχρι την Κυβέρνηση, κι από εκεί τους κατά τόπους Δήμους αντιλήφθηκαν πολύ αργά το μέγεθος της καταστροφής, όταν αυτή ήταν εν εξελίξει. Χαριστική βολή στην απρονοησία τους, το ξέσπασμα της εστίας στην Ραφήνα, ενώ έτρεχαν και δεν πρόφταναν στην Κινέττα.

Η υστέρηση δεν ήταν μόνον ή κυρίως οικονομική – την καθίζηση υποδομών και μηχανισμών θα πρέπει να την δούμε περισσότερο σα συνέπεια, παρά σαν το αίτιο. Πρωτόκολλα για την αντιμετώπιση καταστάσεων εκτάκτου ανάγκης υπάρχουν πολλά. Συνήθως δεν τίθεται κανένα εν ισχύ· γιατί; Μια πολύ χαρακτηριστική στάση νωθρότητας έχει κυριεύσει τις θεσμικές ηγεσίες. Απορροφώνται αποκλειστικά στο επικοινωνιακό έργο, αντιμετωπίζοντας με απίστευτη αδράνεια ό,τι επηρεάζει επί της ουσίας την πραγματικότητα.

Συβαριτισμός των ολίγων μέσα στην ανέχεια των πολλών. Οι περισσότεροι δήμαρχοι, περιφερειάρχες, υπουργοί και λοιποί αρμόδιοι θεωρούν προσβολή ν′ ασχολούνται με την «πολιτική προστασία». Το βλέπουν σαν να σφουγγαρίζουν, αυτοί, οι μικροί Λουδοβίκοι της ύστερης μεταπολίτευσης· κάποια βράβευση, μια συνέντευξη που θα επιτρέψει να φιλοτεχνήσουν όποιο προφίλ θέλουν για τον εαυτό τους, μια κοκορομαχία στα παράθυρα· οπωσδήποτε εγκαίνια, ή μια εκδήλωση σαν ευκαιρία να διαφημίσουν την ανθρωπιά τους. Αυτό είναι το πεδίο των δραστηριοτήτων τους.

Η αποθέωση της δουλοπρέπειας

Της Σερένας Νομικού

Δεν πρέπει να περάσει σε καμία περίπτωση η παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας, όσο και αν κοστίσει. Πόσο μάλλον όταν αμέσως μετά θα ακολουθούσαν πολλές άλλες παραχωρήσεις και ο τελικός διαμελισμός της Ελλάδας, σύμφωνα με τα σχέδια των Γερμανών που θέλουν επί τέλους να εκπληρώσουν το όνειρο του Χίτλερ: την πρόσβαση τους σε ενεργειακά αποθέματα.

Επικαιρότητα 

«Εμείς λύσαμε το Σκοπιανό πρόβλημα, επειδή πιστεύουμε πως είναι ωφέλιμο να λύνουμε προβλήματα που μας κρατούν φυλακισμένους στην ιστορία», δήλωσε ο αξιότιμος υπουργός εξωτερικών μας που προτιμώ να μην αναφέρω το όνομα του, λόγω του ότι μου προξενεί οργή και απέχθεια μαζί (πηγή). Δεν είπε βέβαια γιατί το έλυσε, όπως αυτός τουλάχιστον φαντάζεται τη λύση, αφού δεν του το ζήτησε κανένας Έλληνας. Μόνο οι Γερμανοί εργοδότες του που θεωρούν πλέον την Ελλάδα ιδιοκτησία τους και τους κατοίκους της ιθαγενείς το απαίτησαν, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των Ελληνίδων και των Ελλήνων τάσσεται εναντίον, παρά τις συνεχείς προσπάθειες να υποβαθμιστούν οι μαζικές, πανεθνικές διαδηλώσεις εναντίον της ετερόκλητης κυβέρνησης του. Όσον αφορά την ιστορία, καλύτερα να μην την παίρνει στο στόμα του προδίδοντας την, ούτε να θέλει να την ξαναγράψει για να εξυπηρετήσει τους Γερμανούς φίλους του.

Ψόφιοι λαγοί

Του Στάθη

Δοκίμασε να βγάλει λαγούς απ’ το καπέλο του ο Τσίπρας επ’ εσχάτοις, αλλά φευ, οι λαγοί ήταν ψόφιοι. Και οι δύο. Και για το Σκοπιανό και για το χρέος.

Η κυβέρνηση νόμισε ότι αυτά τα δύο θέματα είναι εύκολα και ότι θα μπορέσει να τα χειρισθεί πιασάρικα. Υποτίμησε το ένστικτο επιβίωσης του λαού, τη σχέση του με τον πολιτισμό του – εις ό,τι αφορά το Σκοπιανό – καθώς και την κούραση των πολιτών να ακούνε συνεχώς ψέματα – εις ό,τι αφορά τη ρύθμιση του χρέους.

Τώρα οι παρενέργειες ή μάλλον οι συνέπειες που εκλύονται απ’ αυτές τις κινήσεις λειτουργούν αποσαθρωτικά για την κυβέρνηση, αλλά πιο αποσαθρωτικός είναι ο τρόπος που η ομάδα Τσίπρα πάει να αντιμετωπίσει τα επίχειρα του έργου της, αναζητώντας στο καπέλο της τρίτον λαγό – την Αποστασία – ψόφιον κι αυτόν…

Ελευθερία της παρλαπίπας

Του Χρήστου Γιανναρά

​​​​αθαρή» έξοδος από τα μνημόνια – «θολή» έξοδος από τα μνημόνια – «χωρίς» μνημόνια η χώρα, αλλά «υπό επιτροπείαν» ασφυκτική ώς το 2060!

Παίζουν με τη ζωή μας οι μανιακοί της εξουσίας, ξεσκολισμένοι στο παιχνίδι των εντυπώσεων. Με την απλή, τη στοιχειώδη λογική, το «βγαίνουμε από τα μνημόνια» θα σήμαινε: Στα οχτώ χρόνια της εξευτελιστικής επιτρόπευσης, κατορθώσαμε μεταρρυθμίσεις θεσμικές, που εγγυώνται την εξυγίανση του δημόσιου βίου, επομένως και της οικονομίας. Τιθασεύσαμε το παμφάγο κομματικό κράτος.

Εγγίζει τα όρια της παραφροσύνης: Πανηγυρίζουν, με τις Τράπεζες κλειστές (capital controls), τη φορολογία σε ύψη που αποκλείουν κάθε ενδεχόμενο επένδυσης, τους μισθούς και τις συντάξεις, κατά το μέγιστο ποσοστό, σε επίπεδα λιμοκτονίας. Λιμάνια, αεροδρόμια, οδικό δίκτυο, τρένα, υποδομές της κοινωνικής λειτουργίας, διαχείριση και τροφοδοσία των τουριστικών συγκροτημάτων, όλα ξεπουλημένα στην ιδιωτική, διεθνή κερδοσκοπία. Ομως οι εξουσιαστές γιορτάζουν. Βάζουν γραβάτες, βγάζουν γραβάτες οι κάποτε «επαναστάτες με τα αμπέχονα», επιδείχνοντας και σημειολογικά ότι δεν πιστεύουν σε τίποτα πέρα από τη μέθη της εξουσίας.

Θριαμβολογούν (σε κρεσέντο παραλογισμού) επειδή θα μπορούν και πάλι να δανείζονται! Με λογιστικά τερτίπια και έχοντας υποθηκεύσει τα πάντα, θα μπορούν να επιστρέψουν στους διεθνείς τοκογλύφους. Να μην περιορίζονται στην εξάρτηση από τους «εταίρους». Πανηγυρίζουν που τους παραχωρήθηκε ξανά η πρόσβαση στην «πρέζα» από τα γνωστά τους «βαποράκια».

Κυβέρνηση «ειδικού σκοπού»

Του Δημήτρη Ναπ. Γιαννάτου από την Ρήξη φ. 144

Μια από τις βασικές επιπτώσεις της κρίσης και του μνημονίου είναι ότι αποκάλυψε την τεράστια απόσταση ανάμεσα στην ελληνική κοινωνία ως οργανωμένη συλλογικότητα και του πολιτικού προσωπικού, το οποίο κατέλαβε το κράτος, μετατρέποντάς το σε αντικοινωνικό μηχανισμό εξουσίας και υπηρέτη αλλότριων υπερεθενικών συμφερόντων. Από την αρχή του 2010, η αίσθηση αυτή ήταν έντονη στη χώρα και οι κυβερνήσεις που ανέβηκαν στην εξουσία, αξιολογήθηκαν με ποικίλους τρόπους και χαρακτηρισμούς ως «υπηρέτες ξένων αφεντάδων». Έτσι, η ρευστοποίηση της εθνικής και πολιτικής συνείδησης εκφράστηκε με τα, αποστασιοποιημένα από το κοινό καλό, κυβερνητικά κόμματα του μνημονίου.
Αλλά με τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η κατάσταση έφτασε στην κορυφή των μηχανισμών της βιοπολιτικής εξουσίας και υποδούλωσης. Καθώς περιφέρονται στην γκρίζα ζώνη των «ειδικών ομάδων» που χρησιμοποιεί το σύστημα κυριαρχίας. Να μια επίπτωση του διαρκούς μνημονίου. Η «γκριζοποίηση» των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ανάμεσα στο «κακό» και στο «καλό», ανάμεσα στις δυνάμεις κατοχής και τις μάζες που κατευθύνονται στα οικονομικά-κοινωνικά κρεματόρια. Είναι, καθ’ υπερβολήν, η Σοντερκομάντο (ειδική ομάδα) του μνημονίου. Το σύγχρονο φάντασμα της φιγούρας των ανθρώπων από τις ομάδες των Εβραίων που χρησιμοποιούσαν οι ναζήδες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης (Βλ. Πρίμο Λέβι, Αυτοί που βούλιαξαν και αυτοί που σώθηκαν, Άγρα Αθήνα 2000.) Τραγικές, βασανισμένες υπάρξεις, που χρησιμοποίησε η εξουσία για να οδηγούν τους εγκλείστους στους θαλάμους αερίων, να σέρνουν έξω τα πτώματα, να τα πλένουν, να τους βγάζουν τα χρυσά δόντια, να κόβουν τα μαλλιά των γυναικών, να κάνουν διαλογή ρούχων, να μεταφέρουν τα πτώματα στα κρεματόρια και να αδειάζουν τους φούρνους από τις στάχτες.

Η πραγματική σύγκρουση

«Δυο κόσμους» που συγκρούονται βλέπει η κυβέρνηση στην αντιπαράθεσή της με συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα, τοποθετώντας στη μια μεριά τα «τζάκια» και τα κόμματα που οδήγησαν τη χώρα «στα οχτώ μαύρα χρόνια» της κρίσης και στην άλλη τη διακυβέρνηση της «αριστεράς», η οποία, με το «ήθος», τη «δικαιοσύνη» και την «πολιτική της εντιμότητα», πορεύεται στο δρόμο της ανάκαμψης «χωρίς υποδείξεις, βαρόνους, νταβατζήδες, διαπλεκόμενους, προστάτες». Καλεί, μάλιστα, το λαό να την στηρίξει στη μάχη της με το «παλιό».

Η κυβέρνηση αναφέρεται στο «παλιό και το διεφθαρμένο», που υποτίθεται υπηρετούν μόνο η ΝΔ και άλλα αστικά κόμματα, θέλοντας έτσι επιμελώς να κρύψει ότι αποτελεί και η ίδια τμήμα του. Γιατί το «παλιό» είναι ένα και ονομάζεται οικονομία που λειτουργεί με κριτήριο τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματιών που βγαίνουν από το ξεζούμισμα των εργαζομένων. Δηλαδή ο καπιταλισμός, που υπηρετούν οι κυβερνήσεις με την αντιλαϊκή πολιτική τους. Οι αντιλαϊκοί νόμοι που διατήρησε, οι νέοι που ψήφισε, τα μνημόνια που συνεχίζονται από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είναι ακριβώς το «παλιό» που υπηρετεί και η ίδια για λογαριασμό της ανάκαμψης των κερδών του κεφαλαίου και για αυτό παίρνει τα συγχαρητήρια από τους αρμόδιους (ΕΕ, επιχειρηματίες, ΔΝΤ, ΗΠΑ κ.ά.).