Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2018

Νέα χρονιά


Ανάρτηση από: ARKAS -The Original Page

Ελλάδα της φτώχειας...


Χαρτί και καλαμάρι...


Ανάρτηση από: http://www.skitso.biz

Ολοταχώς προς τον μετάνθρωπο

Η «υπόθεση Χε» και οι γενετικοί πειραματισμοί
Του Χρίστου Δαγρέ
To Nοέμβριο ο Κινέζος επιστήμονας Χε Τζιανκούι ανακοίνωσε μέσω του MIT Technology Review ότι είχε προχωρήσει στη γενετική τροποποίηση γονιμοποιημένων ωαρίων, χρησιμοποιώντας την τεχνική CRISPR, από τα οποία τελικά γεννήθηκαν δύο κορίτσια. Ο Χε προσπάθησε να παρέμβει στην επιφανειακή πρωτεΐνη CCR5, η οποία διευκολύνει τη μετάδοση του ιού HIV. Περίπου το 10-15% των Ευρωπαίων έχουν μία φυσική μετάλλαξη, τη Δ32, που οδηγεί στην παραγωγή ελαττωματικής CCR5-Δ32, η οποία εμποδίζει τη μετάδοση του συχνότερου τύπου HIV. Παράλληλα όμως, φαίνεται ότι έχει κάποιες ανεπιθύμητες συνέπειες, όπως την ηυξημένη θνησιμότητα από τον ιό της γρίπης Α. Ο Χε προσπάθησε να προκαλέσει τεχνητά μετάλλαξη στη CCR5 ισχυριζόμενος ότι προφυλάσσει τα κορίτσια, καθώς ο πατέρας τους είναι φορέας. Ωστόσο, όσο περισσότερες πληροφορίες αποκαλύπτονται τόσο επιβεβαιώνεται ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια περίπτωση επικίνδυνου ερασιτεχνισμού!

Η μνησίκακη εξουσία του ΣΥΡΙΖΑ

«Ήδη τώρα καταστρέφουμε τις συνήθειες της σκέψης που έχουν επιζήσει από την προεπαναστατική εποχή. Σπάσαμε τους δεσμούς που ένωναν τους γονείς με τα παιδιά, τους άντρες με τους άντρες, τον άντρα με τη γυναίκα. Κανένας δεν τολμά πια να εμπιστευτεί τη γυναίκα του, το παιδί του ή τον φίλο του. Στο μέλλον όμως δεν θα υπάρχουν ούτε γυναίκες, ούτε φίλοι. Τα παιδιά, θα τα παίρνουμε από τη μητέρα τους μόλις γεννιούνται, όπως παίρνει κανείς τα αβγά από την κότα. Η αναπαραγωγή θα είναι μια ετήσια τυπική διαδικασία όπως η ανανέωση του δελτίου τροφίμων (…) Δεν θα υπάρχει γέλιο, παρά μόνο το γέλιο του θριάμβου για κάποιο νικημένο εχθρό».
Τζωρτζ Όργουελ, 1984
Του Δημήτρη Ναπ. Γιαννάτου από την Ρήξη φ. 149
Πρόσφατα οι Τσόμσκι, Μπαντιού, Ταρίκ Αλί, Μελανσόν, βουλευτές των κομμάτων Ποδέμος και Ντι Λίνκε συνυπέγραψαν μια καταγγελία-διαμαρτυρία που δημοσίευσαν στη Λιμπερασιόν, προτρέποντας τον κόσμο να συνειδητοποιήσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ανήκει στην Αριστερά και εφαρμόζει πολιτικές που προσομοιάζουν στην Άκρα Δεξιά. Οι μάσκες για το κυβερνητικό μόρφωμα έχουν πέσει από καιρό, όμως οι παραπάνω προσωπικότητες, ως άλλοι… Αλαβάνοι, βάζουν την ταφόπλακα στις όποιες αριστερές ψευδαισθήσεις κάποιων. Η δήλωση αυτή είναι σημαντική, επειδή δεν κάνει αριστερή κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τον μεταφέρει, όσον αφορά στην πολιτική του, στο ακροδεξιό φάσμα, σαφώς σε μια μεταμοντέρνα εκδοχή.
Η καταγγελία είναι εκκωφαντική και εύστοχη. Ακτινογραφεί τον πυρήνα της πολιτικής, κοινωνικής και πολιτισμικής ψίχας του ΣΥΡΙΖΑ, αναδεικνύοντας και τις ψυχολογικές διαστάσεις του, από τη στιγμή που το 3% του μηδενιστικού Συνασπισμού της Αριστεράς έγινε κυβέρνηση.

Έλα ντε...


Ανάρτηση από: ARKAS -The Original Page

Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2018

Ο αγώνας των δυσλεκτικών παιδιών σε μια ταινία

Τον αγώνα και την αγωνία ενός παιδιού με δυσλεξία αποτυπώνει μια ταινία μικρού μήκους.
Το «Είμαι δυσλεκτικός» είναι μια φοιτητική ταινία κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους παραγωγής, σκηνοθεσίας και σεναρίου των Mads Johan Οgaard και Katie Wyman. «Είμαστε και οι δύο Δυσλεκτικοί» αναφέρει ο πρώτος «και έχουμε περάσει με διαφορετικό τρόπο τους τρόπους που το σχολικό σύστημα προσπαθεί να  διαχειριστεί τους δυσλεκτικούς μαθητές, τους καλούς και τους κακούς. Δημιουργήσαμε αυτή την ταινία με την ελπίδα να δώσουμε στα άτομα με μαθησιακές διαφορές κάτι με το οποίο να ταυτίζονται. Κάτι που να λέει: “Ναι, είναι ένα δύσκολο ταξίδι, αλλά δεν είσαι μόνος σου και μπορείς να ξεπεράσεις τις δυσκολίες!”. Είναι ένα μήνυμα που πολλοί από εμάς δεν είχαμε όσο μεγαλώναμε. Γι' αυτό και θέλουμε να δούνε αυτή την ταινία όσο περισσότεροι άνθρωποι γίνεται, ελπίζοντας ότι θα δώσει σε κάποιον το κουράγιο να συνεχίσει».

Οι «ταλιμπάν» του εθνομηδενισμού και η εθνική ταυτότητα

Του Σταύρου Λυγερού

Παραδοσιακά στην Ελλάδα οι άρχουσες ελίτ, λόγω του μεταπρατικού χαρακτήρα τους και κατ’ επέκτασιν του ισχυρού συνδρόμου εξάρτησης από τη Δύση, αντιλαμβάνονταν την έννοια του εθνικού συμφέροντος συχνά με διαφορετικό τρόπο από το λαϊκό σώμα, από τον κορμό της κοινωνίας. Αυτή η απόκλιση εμφανιζόταν κυρίως στο επίπεδο της εξωτερικής πολιτικής. Από ένα χρονικό σημείο και πέρα, όμως, η απόκλιση αυτή εμφανίσθηκε και στον χώρο της εκπαίδευσης. Για την ακρίβεια μία ομάδα ιστορικών, με επικεφαλής τον Αντώνη Λιάκο, προσπαθούν μέσω της αποδόμησης να υφαρπάξουν την εθνική ταυτότητα.

Η επιχείρηση αυτή εκδηλώθηκε όταν άρχισαν να επικρατούν μεταμοντέρνες αποδομητικές αντιλήψεις αφενός σε νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας ανώτερα και μεσαία αστικά στρώματα, αφετέρου στον χώρο της Αριστεράς. Η διαμάχη για το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού της Ρεπούση πριν 11 χρόνια ήταν σημείο καμπής αυτής της επιχείρησης, η οποία ακολουθεί παρασκηνιακές διαδρομές και οχυρώνεται πίσω από τον ισχυρισμό της επιστημονικής αυθεντίας.

Η Κίνα, η Cosco και τα Λαθραία

Του Βασίλη Βιλιάρδου

Η χώρα αποσκοπεί στη μονοκρατορία της υφηλίου, ενώ δεν έχει καμία σχέση με το δυτικό πολιτισμό – επιλέγοντας την εξαγορά λιμανιών όπως της Νάπολης και του Πειραιά ή μεγάλων σιδηροδρομικών κόμβων στη Γερμανία για την εξαγωγή λαθραίων εμπορευμάτων, με στόχο να κυριαρχήσει σε ολόκληρη την Ευρασία, οπότε στον πλανήτη.

Ανάλυση

Υπάρχουν πολλοί που κατηγορούν τον πρόεδρο Trump ως εθνικιστή, μεταξύ άλλων όσον αφορά τον εμπορικό πόλεμοπου ξεκίνησε εναντίον της Κίνας. Άλλοι τόσοι, εάν όχι ακόμη περισσότεροι, κυρίως δε η Γερμανία, κατηγορούν τον πρόεδρο Putin ως δικτάτορα και επίσης ως εθνικιστή – παρά το ότι η Ρωσία, σε σύγκριση τουλάχιστον με την Κίνα, διαθέτει βασικές δημοκρατικές δομές, ενώ δεν έχει επεκτατικές βλέψεις.
Για παράδειγμα, διενεργούνται εκλογές ανά πέντε έτη, υπάρχει αντιπολίτευση και η είσοδος στο διαδίκτυο είναι ελεύθερη – όταν στην Κίνα δεν επιτρέπεται τίποτα από όλα αυτά, ενώ όποιος αντιτίθεται στην κυβέρνηση της εξαφανίζεται για πολλά χρόνια σε κάποιο στρατόπεδο εργασίας.

Ο Αγιος Βασίλης των εκλογών


Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2018

Μπογιόπουλος: Θα ξεπεράσει και τον Παύλο Τσίμα;

Του Θύμιου Παπανικολάου

Ο Νίκος Μπογιόπουλος, με αλματώδεις ρυθμούς, ακολουθεί τα αχνάρια του Παύλου Τσίμα… 
Έχει εξελιχτεί σε υστερικό φερέφωνο των «Μεγάλων Ιδεών και Αξιών» της Παγκοσμιοποίησης, με «κομμουνιστικά» μακιγιάζ… 
Σήμερα οι πιο χρήσιμοι ιδεολόγοι του 4ου Ράιχ είναι οι σταρ της «κομμουνιστικής» και «αριστερής» κοπής, οι πολύχρωμες ποικιλίες των μεταλλαγμένων αριστερών…


Ο Μπογιόπουλος σε ΟΛΑ τα μεγάλα ζητήματα της εποχής μας, αυτά που έχουν γεννηθεί από το νέο ΦΑΣΙΣΜΟ του ΥΠΕΡ-εθνικού κεφαλαίου (4ο Ράιχ), αποτελεί το φερέφωνο της Νέας Τάξης: των Ιδεών και Αξιών αυτού του πλανητικού ιμπεριαλισμού… 

Ένα φερέφωνο
 με τον ξύλινο «κομμουνιστικό λόγο», με προσωπείο «αντικαπιταλιστικό», «αντιφασιστικό» και «ταξικών» πυροτεχνημάτων… 

Ιδιαίτερα προσηλωμένος (ο Μπογιόπουλος) είναι στο ξέπλυμα του σύγχρονου πλανητικού φασισμού (4ο Ράιχ) με τα «κλούβια αυγά» του παλιού φασισμού (3ο Ράιχ)!!! 

Εδώ η Ευρώπη στενάζει κάτω από την μπότα των υπερεθνικών μαφιών του χρήματος (4ο Ράιχ) και ο Μπογιόπουλος …οργίζεται και εκτοξεύει υστερικά αναθέματα εναντίον κάθε λαϊκής εκδήλωσης που στρέφεται εναντίον της πλανητικής ελίτ και υπερασπίζεται την ΕΘΝΙΚΗ υπόσταση και ανεξαρτησία των λαών. 

Επισκέπτες

Μια ταινία του Θοδωρή Παπαδουλάκη

«Εγκαίνια» στο ανύπαρκτο Μετρό της Θεσσαλονίκης...


Λέξεις

Του Στάθη Σταυρόπουλου

Εκ του προχείρου και προς παιγνιδισμόν.

Βροτός: αυτός που για να ζει τρώει.

Θνητός: αυτός που πρόκειται να πεθάνει.

Εργάτης: αυτός που παράγει έργο.

Έργο: ποιητικό, λογοτεχνικό, θεατρικό, ζωγραφικό, καλλιτεχνικό, θεϊκό, ανθρώπινο.

Ποιητής: αυτός που δημιουργεί, που ποιεί.

Πόλις, πολίτης, πολιτική, πολιτισμός – τη λέξη υποβάθμισαν οι Λατίνοι σε politia, police, αστυνομία.

Λαός: αυτός που δημιουργήθηκε από τις πέτρες που έριξε πίσω του ο Δευκαλίων μετά τον κατακλυσμό.

Η αποδόμηση των Χριστουγέννων: νέοι συμβολισμοί στην υπηρεσία του οικονομικού φανατισμού του υπερεθνικού κεφαλαίου...

Του Νικού Κλειτσίκα

«(...) η "ανεκτικότητα" της ηδονιστικής ιδεολογίας που επιθυμεί η νέα δύναμη,
είναι η χειρότερη από τις καταστολές της ανθρώπινης ιστορίας.»
Pier Paolo Pasolini, “Corriere della Sera”, 9 Δεκέμβρη 1973
Κουρσάρικα Κείμενα (Scritti Corsari)
 
Ο "Poeta Vate", ο προφητικός οραματιστής ποιητής, κομμουνιστής διανοούμενος, επίκαιρος όσο ποτέ, αφιερώνεται στους "προοδευτικούς" πολιτικούς και δημοσιογράφους που ακολουθούν κατά γράμμα τις εντολές του "Ευαγγελίου κατά Σόρος".
Στους επισκόπους της Ιεράς Συνόδου που σιωπούν ακολουθώντας τις παπικές εντολές του "Ευαγγελίου κατά Σόρος", περιγελώντας τον Ιησού Χριστό -που υποτίθεται υπηρετούν και πιστεύουν... συνεπώς αποδέχονται την κόλαση-, για την ένοχη σιωπή τους, ουσιαστικά συναίνεση στη διαστρέβλωση των "ιερών λόγων" για παγκόσμια "πολιτικά" παιχνίδια... αφιερώνουμε:
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ, Λουκ. 9,25  τί γὰρ ὠφελεῖται ἄνθρωπος κερδήσας τὸν κόσμον ὅλον, ἑαυτὸν δὲ ἀπολέσας ἢ ζημιωθείς; (Διότι, τι ωφελείται ο άνθρωπος, εάν κερδήση όλον τον κόσμον, χάση δε την ψυχήν του και ζημιωθή με την αιωνίαν καταδίκην και κόλασιν;)
«Ο Θεός είναι νεκρός» και μέχρι τώρα απομακρυσμένος από το ανθρώπινο γένος και ανίκανος να το βοηθήσει... είναι όμηρος στα...χέρια "εκκλησιαστικών" ηγεσιών που υπηρετούν το κεφάλαιο κι όχι το θεό τους!
Σχετικό: Ο Παπαδημούλης πιστό "παπαδάκι" του "Ευαγγελίου Σόρος"

Στο μυαλό είναι ο στόχος...


Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2018

Οι θύελλες της προόδου και τα ηθικά διλήμματα

Του Τάσου Τσακίρογλου
Ο Ευτύχης Μπιτσάκης είναι ένα από πρόσωπα εκείνα που συνδέουν σαν ραχοκοκαλιά πολλές γενιές της χώρας μας, ενσωματώνοντας την πείρα των πιο κρίσιμων ιστορικών περιόδων που καθόρισαν την εξέλιξή της.
Γεννημένος το 1927 στο χωριό Κάδρος της Κρήτης, εντάχθηκε από μικρός στο αριστερό μαθητικό κίνημα.
Στα χρόνια του Εμφυλίου καταδικάστηκε σε πολυετή φυλάκιση, ενώ στην περίοδο της δικτατορίας πήρε μέρος στο αντιδικτατορικό κίνημα της Ευρώπης ως μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, από το οποίο αποχώρησε το 1989 «μετά τη συνεργασία του με τη Δεξιά», όπως έγραψε ο ίδιος.
Με σπουδές χημείας, θεωρητικής φυσικής και φιλοσοφίας συμμετείχε διαχρονικά στις πολιτικές και θεωρητικές ζυμώσεις του αριστερού κινήματος, συμβάλλοντας με τον δικό του, μοναδικό τρόπο στην προσπάθεια να αρθρωθεί και να συγκροτηθεί μια αριστερή εναλλακτική πρόταση που θα παίρνει υπόψη της τόσο τις σύγχρονες εξελίξεις στον καπιταλισμό όσο και την τραυματική εμπειρία του πρώην «υπαρκτού σοσιαλισμού».
Οι προσπάθειες αυτές αποκρυσταλλώθηκαν σε θεωρητικά περιοδικά που εξέδωσε («Σύγχρονα Θέματα», «Διαλεκτική», «Ουτοπία»), αλλά και σε πολλά βιβλία πολιτικού και φιλοσοφικού στοχασμού.

Πρώτος μεταμνημονιακός (;) προϋπολογισμός

Σκίτσο του Στάθη
Του Νίκου Ντάσιου από την Ρήξη φ. 149
Κανένας εχέφρων –πλην των όσων σιτίζονται απ’ το καθεστώς– δεν μπορεί να πιστέψει ότι πρόκειται να υπάρξει ανάκαμψη τα επόμενα χρόνια, αν συνεχίσουμε στην ίδια ρότα. Δύο είναι οι βασικές παράμετροι του προϋπολογισμού που υπερψηφίστηκε χτες Τρίτη 18/12 από 154 βουλευτές: η συνέχιση της υπερ-φορολόγησης και η περικοπή των δαπανών των δημοσίων επενδύσεων. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή που ασκεί πλέον «ενισχυμένη εποπτεία», ο προϋπολογισμός ικανοποιεί την διατήρηση του υπερπλεονάσματος στο 3,5% του ΑΕΠ όπως έχει δεσμευτεί η κυβέρνηση μέχρι το 2022, προκειμένου να αποπληρώνονται ομαλά τα τοκοχρεολύσια των δανειστών-δυναστών μας.
Οι φόροι, μαζί με τις ασφαλιστικές εισφορές που καταβάλλουμε, ανήλθαν από τα 60 δισ. € το 2015 στα 72 δισ. το 2018 και θα παραμείνουν αυξητικοί και το 2019 παρά τις προβλέψεις για μειώσεις του ΕΝΦΙΑ των μικρών ιδιοκτησιών κατά 260 εκατ. €, των ασφαλιστικών εισφορών των ελευθέρων επαγγελματιών κατά 177 εκατ € και σταδιακά του φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων από 29% σε 25% ήτοι 142 εκατ € . Η υπερφορολόγηση έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις αυξάνοντας το σύνολο των οφειλών πολιτών και νομικών προσώπων προς το κράτος από 99,9 δις € το Δεκέμβριο του 2017 σε 102,9 δις € σήμερα. Αίολη παραμένει η τύχη του μέτρου της μείωσης του αφορολόγητου που, αν ισχύσει, θα επιβαρύνει με ακόμα 2 δισ. € τα χαμηλά και μεσαία στρώματα.

Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2018

Τεχνολογία και Ανθρωπολογία. Μία κρίσιμη σχέση


Παρουσίαση του τεύχους 147 του περιοδικού Σύναξη, με θέμα Τεχνολογία και Ανθρωπολογία Μία κρίσιμη σχέση

Καιροί μετάβασης

Του Ρούντι Ρινάλντι

Το μυαλό πρέπει να δουλεύει. Τα προκαθορισμένα σχήματα που έχουμε στο μυαλό μας πολλές φορές μας εμποδίζουν να αδράξουμε το πραγματικό, αυτό που συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας.

Όσοι έχουν θητεύσει στην Αριστερά γνωρίζουν το δίλημμα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα». Μπορεί να λειτουργήσει και αφοπλιστικά: αφού ο σοσιαλισμός δεν φαίνεται στον ορίζοντα, η βαρβαρότητα είναι φυσιολογική συνέπεια. Άλλωστε «το λέγαμε από τις αρχές του 20ού αιώνα»… Η ίδια η πείρα μας έχει δείξει ότι μια διαδικασία μετάβασης δεν ξεκινά μια στιγμή «x», που η Αριστερά συνέδεε με την κατάληψη της πολιτικής εξουσίας. Η ίδια η πείρα μας έχει διδάξει ότι, ακόμα και πριν τη στιγμή «x», χρειάζονται απαντήσεις για το τι πάμε να οικοδομήσουμε και πώς θα το οικοδομήσουμε. Το πώς θα μεταβούμε σε μια άλλη κοινωνική οργάνωση, ελεύθερη, δημοκρατική, ανθρώπινη, δεν είναι ζήτημα μια δια παντός λυμένο. Το κεφάλαιο «δρόμοι μετάβασης» είναι ανοικτό.

Προσχωρώντας πλήρως στη λογική της παγκοσμιοποίησης, σχεδόν ολόκληρη η Αριστερά παρουσιάζει ως μέγιστο κίνδυνο σήμερα την αναβίωση του φασισμού, της Ακροδεξιάς και του εθνολαϊκισμού. Ο φανατισμός με τον οποίο στρατεύτηκε ενάντια στα συλλαλητήρια για το Μακεδονικό και η μανία με την οποία επιτέθηκε στην κυβέρνηση Ντι Μάιο-Σαλβίνι στην Ιταλία, την ώρα της κόντρας που είχαν με την ευρωκρατία, είναι ενδεικτική του τρομερού στραβισμού που τη διακατέχει. Τέλος, έπρεπε να περάσουν πάνω από 5 βδομάδες μέχρι να βγει άσπρος καπνός από τα διάφορα κογκλάβια όσον αφορά τα Κίτρινα Γιλέκα, αφού το κίνημα αυτό και η μορφή οργάνωσής του δεν είχε σχέση με τα συνδικάτα και τα κόμματα όπως τα γνωρίζει και τα θέλει η Αριστερά. Άλλο ένα κίνημα που δεν ταίριαζε στο καλούπι.

Ο Τσίπρας με ΠΑΣΟΚ...

...και με ΣΥΡΙΖΑ

Η Θεωρία Παιγνίων μέσα από την ιστορία του Κωστίκα και της Μαρίκας (video)

Το βέλτιστο για το άτομο και το βέλτιστο για την κοινωνία πολύ συχνά δε συμβαδίζουν. Η πρόταση αυτή είναι το συμπέρασμα που προκύπτει από το διάσημο νοητικό πείραμα της Θεωρίας Παιγνίων: «Το δίλημμα του φυλακισμένου».

Το animation που έχει επιμεληθεί η Καθημερινή Φυσική, ξετυλίγει με έναν επεξηγηματικό και ταυτόχρονα χιουμοριστικό τρόπο ένα από τα θέματα που συνήθως χρησιμοποιούνται ως εισαγωγικά στη Θεωρία Παιγνίων, «Το δίλημμα του φυλακισμένου».
Η Μαρίκα και ο Κωστίκας ενεργώντας για το ατομικό τους συμφέρον, καρφώνουν ο ένας τον άλλο και περνούν 10 δύσκολα χρόνια στη φυλακή. Οι επιλογές τους από μαθηματικής άποψης ήταν ολόσωστες αλλά το αποτέλεσμα τελικά της μη συνεργασίας τους είναι πολύ χειρότερο από το αποτέλεσμα που θα είχαν αν συνεργάζονταν:

...Μόνο για πολύ πολύ καλά παιδιά


Πρωτοβουλία για την υποψηφιότητα Τσίπρα και Ζάεφ για το επόμενο Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.

Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2018

Λάθρα Βιώσας: Ένας Λαός Αντάρτης

"Δυστυχισμένε μου Λαέ καλέ κι ηγαπημένε.
Πάντοτ' ευκολόπιστε και πάντα προδομένε."

                                                       Δ. Σολωμός 

Του Σόλωνα Αντάρτη


Παρακολουθώ άναυδος τον τελευταίο καιρό την συλλογική στοχοποίηση του λαού μας από όλους εκείνους οι οποίοι επιθυμούν μία λαϊκή εξέγερση. Με αφορμή την εξέγερση των «κίτρινων γιλέκων» στην Γαλλία η συλλογική στοχοποίηση των ανθρώπων μας έχει πάρει νέες διαστάσεις στα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Έτσι η μετααποικιακή ξενομανία την οποία μας κληροδότησε το imperium συνεχίζει την δράση της ανάμεσα μας ενώ οι εξουσιαστές που μας κυβερνούν τρίβουν τα χέρια τους καθώς μένουν στο απυρόβλητο. «Φταίει ο λαός που δεν εξεγείρεται», «ο λαός του καναπέ», «οι ραγιάδες». Επίδοξοι «διανοούμενοι» και «επαναστάτες» καταφέρονται καθημερινά εναντίον του λαού μας ότι κοιμάται και δεν εξεγείρεται όπως θα ήθελαν οι ίδιοι. Μετατρέποντας την προσωπική τους δίκαια απόγνωση σε σημαία «επανάστασης» κρίνουν και κατακρίνουν τον λαό μας. Προσπαθούν δε μέσα από τις δημόσιες επιθέσεις τους να τον «ξυπνήσουν» και να τον οδηγήσουν στον δρόμο της εξέγερσης και της ανατροπής.

Η παγκοσμιοποιητική «Αριστερά», ο Χριστός, οι πρόσφυγες και οι φασίστες!

Ιστορικά το θρησκευτικό λαϊκό αίσθημα – καθώς ενσωματώνεται με τη πάροδο των χρόνων με βασικές αξίες των λαϊκών στρωμάτων – χρησιμοποιούνταν ως προπαγανδιστικό εργαλείο από τις εκάστοτε ελίτ, για να περνούν τα αντιλαϊκά τους μηνύματα που εξυπηρετούσαν κάθε φορά τα συμφέροντα των καταπιεστών, ιδιαίτερα όταν η θρησκεία έστρεφε τους πιστούς στην ενασχόληση μόνο με τη βασιλεία των ουρανών.
Στη σημερινή εποχή της Νέας Διεθνούς Τάξης (ΝΔΤ) που διαχειρίζεται τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, όπου οι δίαυλοι πληροφόρησης ελέγχονται – και δημιουργούνται – σχεδόν καθολικά από την Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε) και τις κατά τόπους ελίτ, η διασπορά της ελεγχόμενης πληροφόρησης και η διαστρέβλωση της ιστορίας και της πραγματικότητας παίρνει τη μορφή «χιονοστιβάδας». Αυτό δεν είναι καθόλου υπερβολή αφού πλέον στον συστημικό προπαγανδιστικό μηχανισμό δεν περιλαμβάνονται μόνο τα παραδοσιακά ΜΜΕ, αλλά και οι ελεγχόμενοι δίαυλοι του ίντερνετ που μπαίνουν σε κάθε σπίτι και η παγκοσμιοποιητική «αριστερά» που έχει κυρίαρχο ρόλο στη διασπορά της συστημικής προπαγάνδας.
Ο λόγος για το πρόσφατο – εν όψει Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς – συστημικό «τρολάρισμα» που ανέλαβε να το μεταδώσει καταρχήν ο σημερινός Πάπας Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο λέγοντας ότι ο Ιησούς και η οικογένειά του ήταν πρόσφυγες. Λέμε «καταρχήν» γιατί ο σημερινός Πάπας  αποτελεί τον υψηλότερο στην καθολική ιεραρχία του θρησκεύματος φερέφωνο των θέσεων της Υπερεθνικής Ελίτ, δηλαδή της ιδεολογίας της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, αν και δεν έχουμε αμφιβολία ότι τα ίδια θα υποστηρίζει και ο γνωστός για τον ρόλο του στη στήριξη του φασιστικού καθεστώτος της Ουκρανίας που επέβαλε η Υπερεθνική Ελίτ μετά από αιματηρή δήθεν εξέγερση, Πατριάρχης Βαρθολομαίος.

Δικός μας είναι αυτός;


Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2018

Τα “κορίτσια” και οι νταβατζήδες. Διαλέξαμε ΗΠΑ-Ισραήλ. Να τι κερδίζουμε!

Του Πέτρου Θεοχαρίδη

Κοινή αμερικανοτουρκική άσκηση στην ΑΟΖ της Κύπρου – Navtex για αμερικανικό πολεμικό και τουρκικές φρεγάτες
Πανηγυρίζει το τουρκικό υπουργείο Άμυνας για κοινή ναυτική άσκηση με τις ΗΠΑ, η οποία πραγματοποιήθηκε νοτιοδυτικά της Κύπρου και σε περιοχή που δεσμεύτηκε με παράτυπη τουρκική Navtex την περασμένη Δευτέρα. Την κοινή άσκηση, με παραβίαση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας, αποκάλυψε με ανακοίνωση αλλά και με tweet του το τουρκικό υπουργείο Άμυνας. Η ανακοίνωση στην ιστοσελίδα του υπουργείου αλλά και το tweet συνοδεύονται και από σειρά φωτογραφιών τουρκικών πλοίων και αμερικανικής φρεγάτας να πλέουν δίπλα-δίπλα.
Το γεγονός δημιουργεί σειρά ερωτημάτων αφού μαρτυρεί συμμετοχή του πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ σε κατάφωρη παραβίαση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Γ. Κοντογιώργης, Η αιρετή μοναρχία και το δόγμα της ενιαίας σκέψης στην ολιγαρχική εποχή μας


Ο αναιδής ισχυρισμός της άρχουσας (πνευματικής και πολιτικής) τάξης ότι η αιρετή μοναρχία της εποχής μας είναι συγχρόνως αντιπροσωπευτική και δημοκρατική ως εγχείρημα εγκλεισμού της κοινωνίας στο δίλημμα της επιλογής μεταξύ αιρετής μοναρχίας και της αυταρχικής της παρέκκλισης. Η αιρετή μοναρχία ως πρωτογενής αιτία της πολιτικής αδυναμίας και κατ'επέκταση του αδιεξόδου των συγχρόνων κοινωνιών. Η ανάγκη οι κοινωνίες να αποτινάξουν τα ολιγαρχικά ιδεολογήματα και να αξιώσουν την πολιτειακή τους χειραφέτηση, δηλαδή την μετάβαση στο μέλλον που υπόσχεται η αντιπροσωπευτική πολιτεία.    - 16.11.2018

“Η κόκκινη σημαία είναι το σύμβολό μας” – Γιγαντοπανώ στην έδρα της Ζανκτ Πάουλι

Στα κόκκινα ντύθηκε η εξέδρα του σταδίου Μίλερντορ του Αμβούργου για το τελευταίο παιχνίδι της χρονιάς.
Η Ζανκτ Πάουλι μπορεί τα τελευταία χρόνια να μη διανύει τα καλύτερα χρόνια της από αγωνιστικής πλευράς, μην κατορθώνοντας να επαναλάβει την επιτυχία του 2010/11 όταν και έπαιξε στην πρώτη κατηγορία της Μπουντεσλίγκα, και έχοντας αρκετά σκαμπανεβάσματα στην πορεία της στη 2η Μπουντεσλίγκα όπου παίζει ως σήμερα. Διατηρεί όμως αμείωτο το προφίλ της ως ομάδας που συσπειρώνει οπαδούς που συνδέονται έντονα με την αριστερή, αντιφασιστική και αναρχοαυτόνομη σκηνή της πόλης.
Το στίγμα τους λοιπόν θέλησαν να δώσουν οι οπαδοί στο τελευταίο παιχνίδι της χρονιάς, στο κατάμεστο στάδιο της ομάδας στο Μίλερντορ του Αμβούργου ενάντια στην ποδοσφαιρική ομάδα του Μαγδεμβούργου.

Για τις ΜΚΟ και τον εθελοντισμό: “Οι ιεραπόστολοι είναι νεοφιλελεύθεροι”

Μακροπρόθεσμα, οι ΜΚΟ λογοδοτούν στους δωρητές τους κι όχι στους ανθρώπους για τους οποίους δραστηριοποιούνται. Αποτελούν αυτό που οι βοτανολόγοι ονομάζουν “δείκτη είδους”. Όσο μεγαλύτερη είναι η καταστροφή που προκαλεί ο καπιταλισμός, τόσο μεγαλύτερη εξάπλωση γνωρίζουν. H Arundhati Roy είναι Ινδή συγγραφέας, με βραβείο Booker για το βιβλίο της “Ο θεός των μικρών πραγμάτων”. Αριστερή ακτιβίστρια υπέρ των φτωχών στη χώρα της. Εδώ είναι ένα άρθρο της που δημοσιεύτηκε στην ελληνική έκδοση της Le Monde diplomatique, στις 24/10/2004. Αφορά στο ρόλο των ΜΚΟ και του καθοδηγούμενου πληρωμένου εθελοντισμού, που τους παρουσιάζει σαν κίνδυνο και εχθρό των λαών και των μαζικών κινημάτων. Σας το παρουσιάζω:

Της Arundhati Roy

“Εξ αιτίας της παγκοσμιοποίησης, ποτέ άλλοτε δεν ήταν μεγαλύτερη η απόσταση ανάμεσα σε εκείνους που λαμβάνουν τις αποφάσεις και σ’ εκείνους που οφείλουν να υποστούν τις συνέπειές τους”.
“Ανάμεσα στους κινδύνους που αντιμετωπίζουν τα μαζικά κινήματα, πρέπει να αναφέρουμε εκείνον του περάσματος της αντίστασης στα χέρια των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ). Θα ήταν εύκολο να μετατρέψω όλα όσα ακολουθούν σε κατηγορητήριο ενάντια στις ΜΚΟ, αλλά κάτι τέτοιο δεν θα ανταποκρινόταν στην αλήθεια. Όσο κι αν ο κόσμος των ΜΚΟ μπορεί να παρομοιαστεί με θολά νερά, με ψευτοοργανώσεις, με ΜΚΟ που αποτελούν καταβόθρα επιχορηγήσεων ή χρησιμοποιούνται για την παραπλάνηση των φορολογικών μηχανισμών. Ωστόσο, είναι σημαντικό να εξετάσουμε το φαινόμενο των ΜΚΟ μέσα σε ευρύτερο πολιτικό πλαίσιο.

Η α-νοησία είναι ανέορτη

Του Χρήστου Γιανναρά

Μ​​οιάζει να έχει χαθεί, για το μεγαλύτερο ποσοστό του ανθρώπινου πληθυσμού στον πλανήτη σήμερα, η επίγνωση της διαφοράς ανάμεσα στη γιορτή και στην επιπόλαιη τέρψη. Η απώλεια μετριέται σε διάρκεια ενός ή των δύο τελευταίων αιώνων – τα Χριστούγεννα, λ.χ., τι σήμαιναν για τον παππού ή τον προπάππου μας και τι σημαίνουν για μας σήμερα;

Ενας ή και δύο αιώνες είναι διάρκεια ασήμαντη (σε σχέση με την ηλικία του σύμπαντος ή και σε σχέση με την ύπαρξη έλλογης ζωής πάνω στη γη). Πάντως, σε οποιοδήποτε βάθος χρόνου, τη γιορτή τη γεννούσε η απάντηση στο ερώτημα: από ποια αιτία και για ποιο σκοπό υπάρχει ο «κόσμος», γιατί ο λόγος-τρόπος της ύπαρξης των υπαρκτών να συνιστά κόσμημα αρμονίας, τάξης και κάλλους;

Δεν απασχολούσε όλους το ερώτημα, υπήρχαν πάντοτε και άνθρωποι άσκεφτοι, βοσκηματώδεις, που απλώς επιβίωναν χάρη στις ορμές αυτοσυντήρησης – χωρίς ερωτήματα για την αιτία και τον σκοπό της ύπαρξης. Υπήρχαν, ίσως και να πλεόναζαν, οι άσκεφτοι, αλλά τον χρόνο τον μετέπλαθαν σε Ιστορία μόνο όσοι πάλευαν να διακρίνουν «νόημα» της ύπαρξης. Αποτύπωναν την πάλη τους στην Τέχνη, στη Φιλοσοφία, στο «Πολιτικόν Αθλημα».

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2018

Ο ύμνος των κίτρινων γιλέκων


Εκπρόσωποι του κινήματος έγραψαν ένα τραγούδι, με στίχους που παραπέμπουν στα συνθήματά τους, με πρώτο και καλύτερο φυσικά το «Μακρόν, παραιτήσου» 

Σχεδόν μισό εκατομμύριο χτυπήματα στο ΥouΤube έκανε σε μία μέρα το βιντεοκλίπ που γύρισαν τα Κίτρινα Γιλέκα στο Παρίσι, που συνεχίζουν τη διαμαρτυρία τους κατά του γάλλου προέδρου, παρά τις εξαγγελίες της προηγούμενης Δευτέρας για φορο-ελαφρύνσεις και αύξηση του κατώτατου μισθού.

 Εκπρόσωποι του κινήματος έγραψαν ένα ρυθμικό τραγούδι, με στίχους που παραπέμπουν στα συνθήματά τους, με πρώτο και καλύτερο φυσικά το «Μακρόν, παραιτήσου». 

Μεταξύ άλλων, οι ερμηνευτές του εν λόγω… ύμνου καλούν τους Γάλλους να σηκωθούν από τον καναπέ τους και να βάλουν – τι άλλο; – το Κίτρινο Γιλέκο τους, ενώ ζητούν από τον Μακρόν να σκεφτεί τον εργαζόμενο, τον άνεργο, το φοιτητή και τον αγρότη κι όχι μόνο τον πλούσιο και τον ισχυρό επιχειρηματία. 

Οι επαναστάτες του διαδικτύου

Της Analyst Team

Ποιό είναι το ηθικό δίδαγμα των «κίτρινων γιλέκων» για εμάς τους Έλληνες που έχουμε εξευτελιστεί διεθνώς, αποτελώντας ντροπή για την Ευρώπη; Που έχουμε χάσει την εθνική μας αξιοπρέπεια, την υπερηφάνεια, την ελευθερία και την κυριαρχία μας, χωρίς καμία ουσιαστική διαμαρτυρία;

Επικαιρότητα

Εμείς οι Έλληνες αντιμετωπίζουμε ασύγκριτα μεγαλύτερα προβλήματα από τους Γάλλους – ενώ έχουμε μία κυβέρνηση που κατηγορεί όποιον δεν συμφωνεί μαζί της ως φασίστα, ακροδεξιό ή εθνικιστή, ειδικά όταν πρόκειται για την επάρατη συμφωνία με τα Σκόπια. Θα έλεγε δε κανείς πως στηρίζει απροκάλυπτα τον κ. Soros, ο οποίος έχει υποσχεθεί στο κρατίδιο το όνομα Μακεδονία, προσβλέποντας στο διαμελισμό και στη διάλυση της Ελλάδας σε συνδυασμό με τη μεταναστευτική αλλοίωση του πληθυσμού της – ενώ έχει καταφέρει να επιβάλλει τη συμφωνία του Μαρόκου, στα πλαίσια της ελεύθερης διακίνησης των ανθρώπων παράλληλα με αυτήν των κεφαλαίων και των προϊόντων, όπως προστάζουν οι αρχές της ανεξέλεγκτης παγκοσμιοποίησης.

Χορογραφίες με τον Λάκη Γαβαλά

Του Απόστολου Αποστολόπουλου


Ο πολυκύμαντος βίος του Λάκη Γαβαλά, ενίοτε ταραχώδης και οπωσδήποτε πέρα από τα ακραία όρια της ευπρεπούς συμπεριφοράς, θα μπορούσε, λέμε τώρα, να κάνει  Γερμανό αξιωματικό να χάσει το βηματισμό του. Με διεθνή παρουσία, στο μπαλέτο της Ραφαέλα Καρά (R1 Ιταλία), μόδιστρος υψηλών προδιαγραφών, θαμώνας σε παρισινά κουτούκια της παλιάς καλής γαλλικής μουσικής, Εντίθ Πιαφ και οι λοιποί, ασυλλόγιστος, πτώχευσε με την κρίση όπως, παλιότερα, οι επιχειρηματίες που απλώθηκαν στα Βαλκάνια, πχ στη Ρουμανία, φάγανε όσα κέρδισαν στα ποτά, στα χαρτιά και στις γυναίκες και τη θέση τους πήραν οι Τούρκοι. Έκτοτε, προπέτης φιλοξενούμενος τηλεοπτικών εκπομπών, ξοδεύει ανέμελα το κεφάλαιο της αφροντισιάς, θα έλεγε κανείς και της αναίδειας που διαθέτει, σε μια πτωτική πορεία, για όσους τουλάχιστον, όπως εγώ, δεν τον γνωρίζουν παρά μόνο ως «θεατές» της  επικαιρότητας. Οπότε ο καθένας, κατά τη φαντασία του, μπορεί να βάλει αυτόν ή όποιον άλλο θέλει στη θέση του Κωνσταντή, των «ελεύθερων πολιορκημένων» κατά Βάρναλη-«πάλι μεθυσμένος είσαι…. Σύμβολο ο Λάκης μιας χώρας που ακκίζεται όταν δεν «κοιμάται» ενώ καθεύδει χωρίς φρένο, χωρίς αιδώ.

Το ενεργειακό πρόβλημα και οι λύσεις του. Ένας αντίλογος

(Υδρογονοενέργεια εναντίον ορυκτών καυσίμων και άμεση
δημοκρατία εναντίον του καταστροφικού καπιταλισμού)

 
Του Κώστα Λάμπου
 
«Έκλεψα απ’ τους θεούς της φλόγας το σπέρμα
κρυμμένο σε κούφιο ξύλο, που δάσκαλος στην πάσα τέχνη
εστάθη και μέγας τρόπος οι θνητοί να ωφεληθούνε»
Αισχύλου, Προμηθέας Δεσμώτης
 
Προοίμιο
«Μπορεί να ανήκετε σ’ εκείνους τους ανθρώπους που νομίζουν ότι η ενέργεια του υδρογόνου είναι μια φαντασίωση κάποιων μελλοντολόγων ή κάποιων άλλων συγγραφέων επιστημονικής φαντασίας. Ή, στην καλύτερη περίπτωση, μπορεί να την θεωρείτε ως μια πολλά υποσχόμενη μελλοντική τεχνολογία που, αν κάποτε εφαρμοστεί, αυτό θα γίνει στο μακρινό μέλλον. Εάν όντως σκέφτεστε μ’ αυτόν τον τρόπο, ξανασκεφτείτε το σοβαρά. Φανταστείτε έναν κόσμο στον οποίο η ανθρωπότητα κέρδισε την ελευθερία της από το πετρέλαιο. Μπορούμε να χτίσουμε αυτόν τον κόσμο μέσα σε δέκα χρόνια με την υπάρχουσα τεχνολογία. Φανταστείτε έναν κόσμο στον οποίο η (ανθρωπότητα) αποφάσισε να ξεπεράσει την ενεργειακή και την κλιματική κρίση που απειλεί την ύπαρξή της. Μπορούμε να χτίσουμε αυτόν τον κόσμο σήμερα με συνειδητές επιλογές και πολιτική βούληση».
Jerry Brown, Rinaldo Brutoco και James Cusumano, Freedom From Mid-East Oil, Edition of World Business Academy, USA 2007.
@
Μια ομάδα γερμανών επιχειρηματιών και επιστημόνων ζητάει με υπόμνημά της (6.6.2012) απ’ ευθείας και προσωπικά από την Καγκελάριο Μέρκελ να παρέμβει για την προώθηση «ενός προγράμματος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από το υδρογόνο, με το οποίο μέσα σε πέντε χρόνια θα μπορεί να εξασφαλίσει στη Γερμανία πλήρη αποδέσμευση από τις εισαγωγές ορυκτών καυσίμων και να καταστήσει τη Γερμανία ηγέτιδα δύναμη στην παγκόσμια αγορά παραγωγής υδρογόνου, ηλεκτρικής ενέργειας και ηλεκτροκίνητων οχημάτων».
*

Παρουσίαση του βιβλίου «Ο Θεός μου ο αλλοδαπός», του Θανάση Παπαθανασίου

"Ο Θεός μου ο αλλοδαπός" Η εξαιρετική παρουσίαση του βιβλίου! Ένα βιβλίο για το τρίτο κομμάτι της βασιλόπιτας, για τον αληθινό Χριστό με ανοιχτά τα μάτια και ζεστή τη καρδιά...


Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2018

Είμαστε ο άνθρωπός τους

Του Τάσου Μαυρόπουλου
3000 εντολές διακοπής νερού την εβδομάδα εκδίδονται από την ΕΥΔΑΠ στην Αττική λόγω οφειλών και επιπλέον, ένας μεγάλος αριθμός εντολών διακοπής, σε ανθρώπους που έκαναν διακανονισμό χρεών και δεν μπόρεσαν να πληρώσουν δύο δόσεις. Αν είσαι ενοικιαστής και χρωστάς πάνω από 100€ ή ιδιοκτήτης και χρωστάς πάνω 150€, ή έχεις κάνει διακανονισμό και δεν μπόρεσες να πληρώσεις δυο δόσεις, σου κόβουν το νερό. Για να μείνεις χωρίς νερό, σημαίνει ότι ήδη χρωστάς παντού, είσαι στο τελευταίο σκαλί, δεν είναι επιλογή σου.
Αλλά μέρες που είναι ας μην χαλάμε το εορταστικό κλίμα. Στρατηγικοί κακοπληρωτές είναι και αυτοί, σαν τους άλλους, που τους αρπάζουν τα σπίτια γιατί χρωστάνε στις τράπεζες, εφορία, στα ασφαλιστικά ταμεία, χρωστάνε στη ΔΕΗ και τους κόβουν το ρεύμα, χρωστάνε…. και που δεν χρωστάνε. Έχουν και δεν πληρώνουν, επίτηδες το κάνουν. Σπάνε πλάκα και φορτώνουν τα βάρη στους άλλους. Γιατί τι είναι να μείνεις χωρίς σπίτι, ρεύμα και νερό; Τίποτα απολύτως, μια εμπειρία είναι και το επιδιώκεις για να σπάσεις τη ρουτίνα σου. Σ’ αρέσει να προκαλείς και να ρίχνεις την ευθύνη στους άλλους, τους προκομμένους, που έβαλαν κάτω το κεφάλι και μεγαλούργησαν.

Bloomberg : H Ελλάδα 5η στην λίστα της φτώχειας διεθνώς το 2018

- Στον «Κατάλογο της Μιζέριας» που καταρτίζει το οικονομικό πρακτορείο Bloomberg βάσει στατιστικών στοιχείων, η Ελλάδα κατείχε την 6η θέση το 2017, μετά την Βενεζουέλα, την Αίγυπτο, την Αργεντινή, την Νότιο Αφρική και την Ουκρανία. Εφέτος, στην ίδια σειρά μεγαλύτερης δυστυχίας, η Ελλάδα βυθίζεται ακόμη βαθύτερα από την Ουκρανία στην 5η θέση, κατά τις προβλέψεις του Bloomberg, του οποίου οι ανακοινώσεις απολαύουν θρησκευτικού σεβασμού στον φιλελεύθερο Δυτικό κόσμο.

Μετά τις μεγάλες νύχτες…

Το editorial του Δρόμου που κυκλοφορεί

Η χρονιά άνοιξε και κλείνει με τη σφραγίδα του μακεδονικού ζητήματος. Πέρσι τέτοια εποχή, ήρθε η παραγγελία για είσοδο της γείτονος στο ΝΑΤΟ κι όλα έγιναν γρήγορα. Συλλαλητήρια, Πρέσπες, δημοψήφισμα και συνταγματικές αλλαγές στην ΠΓΔΜ. Σε λίγο, η Συμφωνία προς κύρωση στην ελληνική Βουλή. Με μια λεπτομέρεια: Ο ελληνικός λαός δεν θέλει αυτή τη Συμφωνία, αλλά δεν έχει ρωτηθεί και δεν του δίνεται η δυνατότητα να εκφραστεί (δημοψήφισμα).
Η χρονιά όμως είχε κι ένα άλλο, σκληρό γεγονός που καθόρισε σε μεγάλο βαθμό την πολιτική και κοινωνική ζωή στη χώρα. Τη φονική πυρκαγιά με 100 νεκρούς στο Μάτι. Φάνηκε στο πανελλήνιο ο κυνισμός, η ανευθυνότητα, το ψέμα, η απουσία της κυβέρνησης και το χάλι του κρατικού και διοικητικού μηχανισμού.
Ακόμα, για μήνες, δυο Έλληνες στρατιωτικοί έμειναν αιχμάλωτοι της Άγκυρας. Ο τούρκικος επεκτατισμός κλιμάκωσε όλη τη χρονιά τις προκλήσεις του, ενώ μετά τα «σύνορα της καρδιάς», έχουμε τώρα και τη «γαλάζια πατρίδα» του Ερντογάν.
Η επικαιρότητα χρωματίστηκε ακόμα, από τη «μάχη για τις συντάξεις», την αναστολή δηλαδή μιας περικοπής που είχε υπογραφεί από την ίδια την κυβέρνηση.

Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2018

Η τελευταία νανόχηνα (Π. Βούλγαρης - Θ. Βέγγος)


Το 1997 ο Θανάσης Βέγγος, πρωταγωνίστησε στη μία από τις τρεις ιστορίες της κινηματογραφικής ταινίας "Όλα είναι δρόμος", του Παντελή Βούλγαρη. Η ιστορία τιτλοφορείται "Η τελευταία νανόνηχα" και είναι οικολογικού ενδιαφέροντος.

Για μια πολιτική αρχών ανεξαρτησίας και δημοκρατίας στην αυτοδιοίκηση

Του Παύλου Τουμανίδη

Εδώ και 20-25 χρόνια πλέον, απέχουμε από την κατίσχυση, αναφορικά με τα αυτοδιοικητικά πρότυπα, του Δημάρχου αγωνιστή, που πρωτοστατούσε στα μαζικά κοινωνικά κινήματα, συνδέοντας το περιεχόμενό τους, με την ανάγκη εμβάθυνσης της αυτόνομης και αυτοδύναμης οικονομικής ανάπτυξης της χώρας. Επαυξανόταν έτσι, έστω ως έναυσμα, η ανάγκη διαπλάτυνσης, ή εγκαθίδρυσης μορφών στενού κοινωνικού ελέγχου, σχετικά με την προστασία ανθρώπων και φύσης, με αποτέλεσμα η μετωπική νεοφιλελεύθερη στρατηγική της αποδιάρθρωσης αυτών των ελέγχων να καθίσταται δύσκολη και αβέβαιη, καθώς απογυμνωμένα έπρεπε να προωθηθεί, ήτοι με όρους αυταρχισμού. Αυτή η πραγματικότητα οδήγησε τις καθεστωτικές δυνάμεις του καθεστώτος ξένης εξάρτησης και κηδεμονίας σε μια προσπάθεια εκ των ένδον άλωσης των λαϊκών-δημοκρατικών χαρακτηριστικών του θεσμού της Αυτοδιοίκησης. Τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν κι ακόμη παραμένουν πυξίδα αυτής της προσπάθειας είναι:

1. Η αναίρεση του χαρακτήρα της αυτοδιοικητικής αμεσότητας στη σχέση πολιτών- εκπροσώπων, που εκφράστηκε αρχικά στο σχέδιο ''Καποδίστριας'', και κλιμακώθηκε στη συνέχεια στα επάλληλα ανάλογα σχέδια. Διόλου τυχαία η κατάργηση του Ιστορικού για τα Ελληνικά δεδομένα κατάργηση της νομικοπολιτικής οντότητας των κοινοτήτων, συνοδεύτηκε από την πλήρη αποσιώπηση του θεσμού των Λαϊκών Δημοτικών Συνελεύσεων στη Δημοτική πρακτική. Το κλίμα του 1981 αντεστραμμένο. Η κατάργησή του έστω και ως ζητήματος μνήμης συναρτήθηκε με την τυποποίηση-αφυδάτωση της Δημοκρατίας.

Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2018

Η νίκη των Κίτρινων Γιλέκων

Του Μάκη Μαλαφέκα

 Δηλαδή πιστεύετε ότι τα Κίτρινα Γιλέκα έχουν δίκιο;
– Τα Κίτρινα Γιλέκα είναι ο λαός. Και λαός δεν έχει
ούτε δίκιο ούτε άδικο. Ο λαός αποφασίζει.
Βενσάν Κασέλ, σε βραδινό τοκ σόου.
Τη στιγμή που πολεμάς, δεν πολεμάς επειδή έχεις δίκιο. Πολεμάς για να νικήσεις.
Μισέλ Φουκώ, 1971.
Τα Κίτρινα Γιλέκα νίκησαν. Δεν χρειάζεται να το κουράζουμε άλλο. Αυτό ήταν. Ένα καθαρό κίνημα νίκης, πάνω απ’ όλα. Ούτε καν «κίνημα», στην ουσία. Μια κίνηση νίκης. Ένα ρουά ματ. Μέχρι να καταλάβει ο αριστερός κοινωνιολόγος τι συνέβαινε, τι είχε μπροστά του εκείνη τη στιγμή, μέχρι να μπορέσει να αρθρώσει τα πρώτα σωστά ερωτήματα, να τα βάλει σε μια σειρά που λέμε και να τα κουβεντιάσει, να τα αναλύσει, τα Κίτρινα Γιλέκα είχαν ήδη επινοήσει και επιβάλει το δικό τους παράδειγμα ακηδεμόνευτου (ανεξέλεγκτου) κοινωνικού αγώνα, είχαν καταφέρει να τρομάξουν στ’ αλήθεια την άρχουσα τάξη της Γαλλίας και να την αναγκάσουν σε μια άνευ προηγουμένου απτή υποχώρηση – τουλάχιστον στα χρονικά της Ευρωζώνης. Ο wannabe αρσενικός Θάτσερ συν τη γοητεία, ο φτάνει-πια-με-τους-οπισθοδρομικούς-Γαλάτες και ο θα-τα-βάλω-με-όλους-και-θα-νικήσω, καταγράφεται έτσι ως ο πρώτος ευρωπαίος ηγέτης επί εποχής δόγματος Λιτότητας που τελικά κάνει πίσω, έστω και λίγο, που αποσύρει άδικο φόρο και που επιστρέφει (κάποια) λεφτά στους από κάτω. Και αυτό, όχι μετά από υπόδειξη της Φρανκφούρτης αλλά επειδή τον εξώθησε με τον πιο άμεσο και απειλητικό τρόπο ο ίδιος του ο λαός. Ποιος λαός όμως; Τι «λαός»;