Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου 2018

Η κορυφαία τραπεζική απάτη

Της Analyst Team

Δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε τους δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών – επειδή αυτός που μπορεί να τυπώσει χρήματα από το πουθενά, μπορεί επίσης να τυπώσει ίδια κεφάλαια, ειδικά όταν είναι διεφθαρμένος και απατεώνας όπως οι Ισλανδοί τραπεζίτες.
Δεν πληρώνω πια τόκους, εκτός εάν μου αποδείξουν πως μου έχουν δανείσει νόμιμα, πραγματικά χρήματα και όχι αέρα – ενώ, όπως γνωρίζω, οι τράπεζες δεν έχουν κόστος αναχρηματοδότησης των δανείων, οπότε δεν δικαιούνται τόκους (πηγή).

Άποψη

Η Ισλανδία δεν θεωρείται διεφθαρμένη χώρα, αφού ευρίσκεται στη 14η θέση της παγκόσμιας κατάταξης – όταν η Ελλάδα είναι στην 80η και η Σουηδία στην 1η (πηγή). Εν τούτοις, στην Ισλανδία δρομολογήθηκε η μεγαλύτερη τραπεζική χρεοκοπία όλων των εποχών, με κριτήριο το σύνολο του ισολογισμού των τριών τραπεζών της ως προς το ΑΕΠ της χώρας τους – το οποίο είχε φτάσει στα 115 δις € ή πάνω από εννέα φορές του ΑΕΠ του 2009 (12,89 δις $).
Εκτός αυτού, ενώ η Ελβετία χρειάστηκε τρεις αιώνες για να δημιουργήσει έναν τραπεζικό τομέα, ο οποίος είναι οκτώ φορές μεγαλύτερος από το ΑΕΠ της (άρα εξαιρετικά επικίνδυνος), η Ισλανδία τα κατάφερε μόλις μέσα σε πέντε χρόνια – με καταστροφικά αποτελέσματα, όπως απεδείχθη.
Θετικό εν προκειμένω στοιχείο είναι η ταχύτητα, με την οποία ερευνήθηκε η κορυφαία τραπεζική απάτη παγκοσμίως – όπου το Κοινοβούλιο κατάργησε το τραπεζικό απόρρητο και σύστησε μία εξεταστική επιτροπή, η οποία απέδειξε μεταξύ άλλων πως οι εποπτικοί μηχανισμοί του χρηματοπιστωτικού συστήματος, όπως λειτουργούν σήμερα, δεν προσφέρουν καμία ασφάλεια. 

Η πραγματικότητα και η πόλωση

Του Στάθη

Εις όσα αφορούν την πόλωση που λέγαμε χθες, μένει μια τελευταία διαπίστωση, η εξής: Κατηγορώντας με αφορμή τα συλλαλητήρια τους πολίτες εν πολλοίς για εθνικιστές ή φασίστες και τον λαό για «ετερόκλητο όχλο» ο Τσίπρας κατάφερε να βάλει στην «ουρά» του ΣΥΡΙΖΑ το μέρος εκείνο των αριστερών που έχουν στον
  ίδιο παρονομαστή το έθνος με τον εθνικισμό, ή κάποιους άλλους που επωφελούνται από τέτοιες συγχύσεις – όχι αριστεροί πλέον αυτοί, αλλά ιδιοτελείς, οίτινες κάνουν μπίζνες στην «καμπούρα» της Αριστεράς.
  Όμως αυτή η ρητορική Τσίπρα να κατηγορεί ως εθνικιστές και φασίστες τους πολίτες που πήγαν στα συλλαλητήρια έχει κι ορισμένες παράπλευρες απώλειες – την εξώθηση κάποιων πολιτών προς τα δεξιά, το «χάρισμά τους» στην Ακροδεξιά.

Μακεδονικότα, Ελληνικότητα, Οικουμενικότητα - Κεντρική Βαλκανική Δημοκρατία

Κεντρικὴ, γιατὶ ἡ ἀπόσταση ἀνάμεσα στὰ Σκόπια καὶ τὸ νοτιότερο ἄκρο τῆς Βαλκανικῆς, τὸ ἀκρωτήριο Ταίναρο καὶ τὰ Σκόπια μέχρι τὸ βορειότερο ἄκρο, τὸν Προύθο ποταμό, εἶναι ἡ ἴδια. Βαλκανικὴ, γιατὶ ἀναφέρεται καὶ ἀντιπροσωπεύει μιὰ κοινὴ σὲ ὅλες τὶς ἐθνικὲς ὁμάδες τοῦ νέου κράτους συνείδηση, ταυτότητα καὶ προσδοκία. Δημοκρατία, γιατὶ αὐτὸ τὸ κράτος γιὰ τὴν ἐπιβίωσή του καὶ μόνον ὀφείλει νὰ εἶναι δημοκρατικό.

Αριστερά: Από το λαϊκό ήθος, στον μηδενιστικό αμοραλισμό

«… μπας και βρουν κάλυψη στους ετερόκλητους όχλους των συλλαλητηρίων»
Ο φερόμενος ως πρωθυπουργός μιας χώρας!!!
Του Δημήτρη Ναπ.Γιαννάτου από την Ρήξη φ. 141
Μέσα στην πρωθυπουργική μπουρδολογία και το κενό της, ο «εκλεκτός» των διεθνών αφεντικών, ετερόκλητο όχλο χαρακτήρισε τον λαό που διαδήλωσε στο Σύνταγμα, με τραγική κραυγή για το συνολικό κατάντημά του: «Μη, παρακαλώ σας, μη, λησμονάτε τη χώρα μου!».
Κι αυτός ο υποτιμητικός, ανέντιμος και ανήθικος χαρακτηρισμός δεν δημιούργησε καμία αντίδραση από τους ταγούς της «επανάστασης»! ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Λ.Α.Ε, αποκόμματα των Εξαρχείων, γκρουπούσκουλα του κ@λου, μπεκρήδες ποικιλώνυμων δικτύων και δικαιωμάτων, κυρίες αριστερής φιλανθρωπίας-«αλληλεγγύης» και άλλα ψευδοκουλτουριάρικα ναρκισσιστικά ραπανάκια, μουγκάθηκαν. Επειδή στην ουσία το ίδιο πιστεύουν για τον λαό. Αυτοί είναι η πρωτοπορία και ο διαφωτισμός και ο λαός η πλέμπα. Άξεστος και απολίτιστος, χρειάζεται κάποιον να τον εκπολιτίσει. Βαθιά ολιγαρχικοί και ελιτιστές, το ίδιο με τη δεξιά! Οι παλιότεροι λαϊκοί κομμουνιστές, απλοί άνθρωποι που έδωσαν τη ζωή τους για τον λαό και τη χώρα, αδιάβαστοι από τσιτάτα, όμως μύστες μιας λαϊκής κοσμικής θρησκείας για το δίκιο, αν ζούσαν θα έφτυναν πάνω τους.

Κάθαρση


Ανάρτηση από: http://www.skitso.biz

Ευαισθησίες και τ' αυγά του Καράμπελα

Του Προκόπη Μπίχτα

Κάθε τόσο δημοσιεύονται στα ΜΜΕ φωτογραφίες πληγωμένων και νεκρών παιδιών από τον πόλεμο στην Μέση Ανατολή.

Όλοι ξέρουν ότι ο πόλεμος στην Μέση Ανατολή μαίνεται. Μαίνεται και στην Αφρική. Μαίνεται και στην Ουκρανία, αν και χαμηλότερης έντασης. Όλοι ξέρουν ότι στους πολέμους υποφέρουν και σκοτώνονται άντρες, γυναίκες και παιδιά. Όλοι ξέρουν τον πόνο και την συμφορά. Όμως, οι περισσότεροι αδιαφορούν με την ηλιθιότητα του ζώου που νομίζει ότι δεν το αφορά ό,τι συμβαίνει έξω από το παχνί του. Αδιαφορούν επειδή τα αντανακλαστικά τους έχουν αμβλυνθεί τόσο πολύ που είναι ανίκανοι να αισθανθούν και, ακόμα περισσότερο να δράσουν. Το φιλοθεάμον κοινό περιμένει κάποια εικόνα ματωμένου παιδιού για να σοκαριστεί, να τρέξει λίγη αδρεναλίνη στο νερωμένο αίμα του, να νοιώσει, επιτέλους, «κάτι» και να δακρύσει, μέχρι να πέσει η επόμενη εικόνα με το σελέμπριτι ξέκωλο να πλατσουρίζει στη Μύκονο, που πλένει τα πόδια της η Καϊλή. Το κοινό σοκάρεται και δακρύζει όπως το κάνει με το δράμα των πρωταγωνιστών στο αγαπημένο του σήριαλ, μέχρι να πέσουν οι διαφημίσεις για να «ξεσκάσει» από το ψυχοπλάκωμα. Ο θρίαμβος της αναισθησίας, της υποκρισίας και του κρετινισμού σε όλο του το μεγαλείο!

Όμως η άρχουσα τάξη και τα όργανά της ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν, αφού κατέχουν άριστα την ικανότητα της χειραγώγησης και αποβλάκωσης των μαζών.

Το ΕΑΜ για τη Μακεδονία: Η μεγαλύτερη διαδήλωση στην κατεχόμενη από τους Ναζί Ευρώπη

Ντοκουμέντα από την αιματηρή διαδήλωση του ΄43 για τη Μακεδονία. Οι Γερμανοί άνοιξαν πυρ κατά 400 χιλιάδων διαδηλωτών που φώναζαν να μην παραχωρηθούν η Μακεδονία και η Θράκη στη Βουλγαρία.
«Έξι ώρες οι Γερμανοί ούρλιαζαν από λύσσα, γιατί δεν μπορούσαν ποτέ να φανταστούν ότι ήταν δυνατόν να κινηθεί ένας τεράστιος όγκος 400 χιλιάδων ανθρώπων με τέτοιο συντονισμό και ακρίβεια. Έξι ώρες, μάτωναν οι δρόμοι της Αθήνας, από το αίμα των καλύτερων παιδιών της», αφηγείται ο Μίνως Σταυρίδης, αυτόπτης μάρτυρας των γεγονότων της διαδήλωσης, στις 22 Ιουλίου 1943, στο ντοκιμαντέρ του Αντώνη Βογιάζου «Χρονικό της Εθνικής Αντίστασης», το 1985
Εκείνη την ημέρα κατέκλυσε το κέντρο της Αθήνας η μαζικότερη διαδήλωση της κατοχής. Προετοιμάστηκε από το ΕΑΜ και πήραν μέρος πατριώτες και μέλη όλων των αντιστασιακών οργανώσεων. Χιλιάδες πολίτες αψήφησαν τον φόβο και διαδήλωσαν για να μην παραχωρηθεί η Μακεδονία και η Θράκη στους Βούλγαρους.
Η ατμόσφαιρα ήταν εξαιρετικά τεταμένη. Οι Γερμανοί ήταν εκνευρισμένοι. Θεωρούσαν τη στάση των Ιταλών πολύ χαλαρή.
Φυσικά, οι Αθηναίοι φοβούνταν ότι θα χυθεί αίμα αλλά κατέβηκαν στους δρόμους. Άοπλοι. Σύντομα βρέθηκαν απέναντι στα τανκς και τους αδίστακτους Γερμανούς.

Αναγκαία η Δημοκρατική Πατριωτική Ενότητα

Του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου

-« Ήρθαν ντυμένοι “φίλοι” αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
το παμπάλαιο χώμα πατώντας.»
Οδυσσέας Ελύτης

    Η επιβουλή εναντίον της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας εκ μέρους της Τουρκίας εντείνεται σε καθημερινή βάση. Ο εξ Ανατολών επικίνδυνος, επεκτατικός και αναθεωρητικός γείτων, επαναφέρει απροκάλυπτα- είτε μέσω της συζήτησης για την Αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης, είτε με την ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ Ελληνικού Χώρου όπως πράττει στα Ίμια- εδαφικές Διεκδικήσεις σε βάρος της Χώρας μας.
Διακρίνεται καθαρά ο τουρκικός επεκτατισμός σε όλο το τόξο: Κύπρος- Αιγαίο- Θράκη.
Οι τελευταίες τουρκικές προκλήσεις στα Ίμια και στην Κυπριακή ΑΟΖ αποτελούν μια προσωρινή κορύφωση της επιθετικής στρατηγικής της άγκυρας, η οποία θα συνεχιστεί.
Όσον αφορά την Ελληνική Θράκη, η πρόσφατη πρόσκληση του τούρκου προέδρου-νεοσουλτάνου Ερντογάν στην Αθήνα, του έδωσε το δικαίωμα, πέραν της ευθείας αμφισβήτησης της Συνθήκης της Λωζάννης μέσα στην ελληνική Πρωτεύουσα, να επισκεφθεί την Ελληνική Θράκη και να μιλήσει στους εκεί «συμπατριώτες» του. Επισημοποιώντας έτσι την προσπάθεια της Άγκυρας για μεταβολή της περιοχής σε μια ιδιότυπη ζώνη ΔΙΠΛΗΣ κυριαρχίας.

  -«Βαρύς ο κόσμος να τον ζήσεις, όμως για λίγη περηφάνια το άξιζε.»

Οδυσσέας Ελύτης

Τρίτη 27 Φεβρουαρίου 2018

ΟΧΙ στον τουρκικό ιμπεριαλισμό – Αντίσταση ή υποταγή (Συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Λευκωσία)

«Στο κενό μας προχωρά η Τουρκία, τόσο άνετα»
Δ. Σαββόπουλος
από το «Γαλατικό Χωριό»
Εδώ και 20 περίπου μέρες είμαστε μάρτυρες μιας νέας τουρκικής εισβολής στα χωρικά ύδατα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ακόμα κι αν η παραβίαση γίνεται ουσιαστικά εις βάρος του γεωτρύπανου ιταλικής εταιρείας, είναι ξεκάθαρο ότι οι Τούρκοι θέλουν να χαράξουν –το ελάχιστο– γκρίζες ζώνες στην ΑΟΖ της Κύπρου όπως και στο Αιγαίο με τις συνεχείς προκλήσεις γύρω από τα Ίμια. Και τούτο αποδεικνύουν οι εξάρσεις και τα παραληρήματα ενός δικτάτορα που πολλοί βιάστηκαν να χαρακτηρίσουν Ευρωπαίο και «διαφορετικό από τον Ετζεβίτ και τον Εβρέν».
Για ακόμα μια φορά τέλειωσαν τα ψέματα. Η Τουρκία και το καθεστώς της στα κατεχόμενα δεν έχουν καμιά διάθεση να βοηθήσουν για να λυθεί το Κυπριακό ούτε με τον τρόπο των κατώτερων των περιστάσεων ηγεσιών μας. Και αν το κάνουν, θα βεβαιωθούν ότι θα αποκτήσουν τη νομιμοποίηση να παρεμβαίνουν στα εσωτερικά του νέου κράτους, στα ενεργειακά, στις εξωτερικές σχέσεις και σε όλα αυτά που θα αποφασίσουν στο παλάτι της Άγκυρας, την ώρα που 200.000 πρόσφυγες καρτερούν υπομονετικά την απονομή δικαιοσύνης στην Κύπρο.
Για ακόμα μια φορά, ο Ταγίπ Ερντογάν –σε άψογη συνεργασία με το ψευδοκράτος και τους εκπροσώπους της κατοχής– εξάγει τα άλλα του προβλήματα στην «εύκολη» Κύπρο. Και καθιστά αναξιόπιστους όσους επιχείρησαν να πείσουν τον λαό ότι ο τουρκικός ιμπεριαλισμός είναι παραμύθι του προηγούμενου αιώνα και ότι με έναν δυνατό νεοσουλτάνο θα γινόμασταν κάποτε Σιγκαπούρη της Μεσογείου. Να όμως που «ξανά προς τη δόξα τραβά» και ολόκληρη η διεθνής κοινότητα «νίπτει τας χείρας της», κρυβόμενη πίσω από ίσες αποστάσεις και διατηρώντας ομερτά για τον νέο Χίτλερ που ασελγεί εις βάρος όλων των ελευθεριών εντός και εκτός Τουρκίας, ενώ οι ταγοί της Κύπροι επιμένουν στην όποια επανέναρξη των διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό.

Ποδόσφαιρο: Από την αρένα των γηπέδων στην αρένα των Γραφείων…

Στην Ελλάδα οι «νονοί» του ποδοσφαίρου (πρόεδροι, μεγαλομέτοχοι και Σία…), έχουν καταστρέψει ΟΧΙ μόνο κάθε έννοια αθλητικού παιχνιδιού και ποδοσφαιρικής αξιοπιστίας, αλλά, ακόμα, και αυτήν την κινητήρια δύναμη του εμπορικού ποδοσφαιρικού θεάματος, το ΟΥΣΙΩΔΕΣ του καπιταλιστικού ανταγωνισμού: Να κρίνονται οι αγώνες μέσα στο γήπεδο (ρωμαϊκές αρένες) και ΟΧΙ στα γραφεία της γραφειοκρατικής παρασιτίας…

Ο νεότερος «νονός» (Σαββίδης), πατώντας πάνω στη βαρβαρότητα των προγενέστερων «νονών» (Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού), κυρίως όμως πάνω στην αυθάδη ασυδοσία του Μαρινάκη που δεν άφησε τίποτα όρθιο, προώθησε νέα «μέσα» στην ποδοσφαιρική αρένα: Την αξιοποίηση της χρόνιας και παγιωμένης συμπεριφοράς των φιλάθλων (ρίψη αντικειμένων), προκειμένου να κερδίζει τους αγώνες εκτός γηπέδου…

Ο Σαββίδης, εδώ, άνοιξε τον Ασκό του Αιόλου…

Όταν οι ίδιοι αυτοί οι «νονοί» φανατίζουν τον κόσμο, όταν η ίδια η σαπίλα του ποδοσφαιρικού οικοδομήματος συσσωρεύει και συμπιέζει την ΟΡΓΗ των φιλάθλων, όταν σε κάθε ποδοσφαιρική ταυρομαχία προκαλούν βάναυσα τα λάθη των διαιτητών (καθόλου αθώα), ΤΟΤΕ γίνεται φανερό ότι η συμπεριφορά των φιλάθλων (ρίψεις αντικειμένων κ.λπ), ΟΧΙ μόνο δεν πρόκειται να σταματήσει, αλλά αντίθετα συνεχώς θα πολλαπλασιάζεται…

Η «κρυπτο-αποικιοκρατία» των κρυπτονομισμάτων

Μπορεί το κρυπτονόμισμα να είναι μια εντελώς μοντέρνα εκδοχή αγοραίας συναλλαγής, πλην όμως, όπως φαίνεται, φέρει μαζί του εντελώς «αρχετυπικές», «παραδοσιακές» αξίες του καπιταλισμού, όπως, για παράδειγμα, την διαρκή προσπάθεια φοροαποφυγής.

Χαρακτηριστική απόδειξη της παραπάνω διαπίστωσης αποτελεί το «όραμα» των «κροίσων» του κρυπτονομίσματος, να χτίσουν μια «κρυπτο - ουτοπία» στο Πουέρτο Ρίκο, αρχικά αποκαλούμενη κιόλας, Puertopia, αλλά πλέον γνωστή με το όνομα Sol. Ο σκοπός είναι απλός: Να πληρώνουν λιγότερους, έως και καθόλου, φόρους.

Φιλοδοξούν, παράλληλα, να δείξουν πώς θα μοιάζει μια πόλη του μέλλοντος χτισμένη με τις μεθόδους της τεχνολογίας blockchain που χρησιμοποιούν για τις περισσότερες συναλλαγές τους, παράλληλα με την ανάπτυξη ενός νέου ψηφιακού κρυπτογράφου.

Αλλά δεν είναι τόσο «λαλίστατοι» στο ποιους θα αφορά αυτός ο «παράδεισος»: Τους πολλούς ή τους λίγους;

Το Πουέρτο Ρίκο καταστράφηκε τον περασμένο χρόνο από τον τυφώνα «Μαρία» και με τις ΗΠΑ να μην βοηθούν και πολύ, χρειάζεται απεγνωσμένα επενδύσεις για την ανασυγκρότηση των υποδομών του.

Το νησί αντιμετώπιζε ήδη σοβαρά οικονομικά προβλήματα και πριν την φυσική καταστροφή. Γεγονός το οποίο εξηγεί σε έναν βαθμό τους λόγους για τους οποίους οι τοπικές αρχές χαιρετίζουν, έστω και προσεκτικά την άφιξη - ή «απόβαση»; - των πλούσιων του κρυπτονομίσματος.

Αυξάνονται οι ψυχικές ασθένειες στους νέους

Θεωρούνται προνομιούχοι και το πιο υγιές κομμάτι της κοινωνίας: οι φοιτητές. Δεν είναι όμως όλα όπως φαίνονται. Σύμφωνα με έκθεση της ασφαλιστικής εταιρείας Barmer, μεταξύ 2005 και 2016 οι ψυχικές ασθένειες των νέων μεταξύ 18 και 25 ετών αυξήθηκαν κατά 38% από 1,4 εκατομμύρια σε 1,9 εκατομμύρια. Η σχετική έκθεση παρουσιάστηκε χθες στο Βερολίνο.
Πάνω από ένας στους έξι φοιτητές το 2015 υπέφερε από κάποια ψυχική ασθένεια ενώ 86.000 υπέφεραν από κατάθλιψη. Το ποσοστό μάλιστα των καταθλίψεων αυξήθηκε κατά 76%. Ένας στους τέσσερις νέους από τα συνολικά 7 εκατομμύρια νέων στη Γερμανία πάσχουν σήμερα από κάποια ψυχική ασθένεια.
Εν τω μεταξύ ακόμα και στις μέρες είναι πολλές οι προκαταλήψεις και οι μύθοι που αφορούν τις ψυχικές ασθένειες. Μια από τις πιο διαδεδομένες είναι ότι οι καταθλίψεις πλήττουν κυρίως ανθρώπους με αδύναμο χαρακτήρα.
Η κατάθλιψη πλήττει τους δυνατούς.

Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2018

Η μεγάλη διαφθορά συμπληρώνεται από τη μικρή

Του Γιώργου Χ. Παπασωτηρίου

Ελλάδα του 2018. Σε δύο εργαζόμενες νοσοκομείου επαρχιακής πόλης επιβλήθηκε πρόστιμο επειδή εγκατέλειψαν τη θέση τους μία ώρα πριν τη λήξη της βάρδιας τους. Συνάδελφός τους, αντί να τις ψέξει, που έθεσαν σε κίνδυνο τη ζωή ανθρώπων (ήταν υπεύθυνες σε καίριο πόστο) διαμαρτύρεται για το μεγάλο πρόστιμο! Στην ίδια πόλη, καταστηματάρχης διαμαρτύρεται για το μεγάλο πρόστιμο που του επιβλήθηκε για την παρανομία του. Και την ίδια στιγμή συνεχίζει να παρανομεί! Όλα αυτά την εποχή της Novartis. Όταν στην επικαιρότητα βρίσκεται η μεγάλη διαφθορά. Για να αποδειχθεί ότι η μεγάλη διαφθορά συμπληρώνεται από τη μικρή διαφθορά (αυτή που υπάρχει στη βάση της κοινωνικής πυραμίδας)! Γιατί, για να λειτουργήσει η διαφθορά των «πάνω», πρέπει να είναι γενικευμένη, να αγκαλιάζει ολόκληρη την κοινωνία. Θα πρέπει δηλαδή να μάθει να σκέφτεται «διεφθαρμένα» και ο «κάτω», και ο πιο φτωχός, ακόμη και ο απόκληρος. Να μάθει ότι έτσι κινείται ο κόσμος από συστάσεώς του κι όχι αλλιώς. Γιατί, όπως έλεγε ο Τολστόι, αν οι «κουλάκοι» δεν σκέφτονταν όπως τα αφεντικά τους, οι δεύτεροι δεν θα μπορούσαν να σταθούν ούτε μια μέρα.  

Μεταμοντέρνα Αριστερά 4 (Το Ηθικό Πλεονέκτημα)

Του Ηλία Παπαναστασίου

Τρία χρόνια με την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και δεν μπορεί κάποιος να διαλευκάνει την διαφορά μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίωσης. 
Τρία χρόνια που φαίνονται αρκετά στην Ελλάδα θεωρούνται μάλλον λίγα –έως ελάχιστα – και μάλιστα στην περίοδο που κυβερνά μια Κυβέρνηση «Αριστεροδεξιάς» χροιάς (φαινομενικά…) αλλά ουσιαστικά Δεξιάς, Δεξιότατης κοπής. 
Ας έλθουμε όμως στο θέμα.


Την ίδια αλλά και την επόμενη μέρα του Συλλαλητηρίου στην Αθήνα, έρχεται ο Φάκελος NOVARTIS στη Βουλή μετά φανών και λαμπάδων. 

«Το μεγαλύτερο σκάνδαλο στην Ιστορία του Ελληνικού Κράτους»(Παπαγγελόπουλος)

«Το μεγαλύτερο σκάνδαλο της Μεταπολίτευσης» (Τζανακόπουλος)

Είναι μερικές φράσεις των Υπουργών της σημερινής Κυβέρνησης που μέσα στην αχλή της θριαμβολογίας και του άγχους των εντυπώσεων που νόμισαν ότι θα σπείρουν σε παραμορφωτικό βαθμό στην ελληνική κοινωνία λησμονήσαν μερικά πράγματα. 

Συγκεκριμένα: 

 Το αποδεικτικό σκέλος δηλαδή οι αποδείξεις – και όχι απλώς ενδείξεις– θα πρέπει να είναι δεμένες μεταξύ τους, να υπερισχύει δηλαδή το ουσιαστικό και όχι το προπαγανδιστικό στοιχείο των κυβερνητικών που χώρισαν το ανθρώπινο γένος σε «Διεφθαρμένους» και «Άφθαρτους» της «Πρώτη φορά κλπ.». 

Το υλικό στηρίζεται σε υποθέσεις και αφοριστικές εικασίες αστυνομικού τύπου με απαράδεκτες γενικεύσεις κλπ. 

Τα συλλαλητήρια και η υστερία της αριστεράς

Πίνακας του Ντιέγκο Ριβέρα όπου διακρίνονται στο κέντρο οι Στάλιν (με την ματωμένη αξίνα), ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι.
Για άλλη μια φορά η αριστερά στον ρόλο της ουράς του Σύριζα.
Του Γιάννη Ξένου από την Ρήξη φ. 141. 
«Μήπως ορισμένοι, γνωρίζοντας πολύ καλά τι έρχεται, έσπευσαν να αλλάξουν τις πάγιες θέσεις τους μπας και βρουν κάλυψη στους ετερόκλητους όχλους των συλλαλητηρίων;»
Απόσπασμα από την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στην κοινοβουλευτική ομάδα του Σύριζα (12-2-18)
Το Μακεδονικό αποτελεί ένα από τα δύο (το άλλο είναι η Μικρασιατική Εκστρατεία) προπατορικά αμαρτήματα της ελληνικής αριστεράς. Από την γέννηση του ΚΚΕ, το 1918, έως και σήμερα, με κλιμακώσεις και υφέσεις, φέρει το άγος του Μακεδονικού. Έως το 1935 η γραμμή του ΚΚΕ περί ανεξάρτητης Μακεδονίας – Θράκης ήταν η καίρια αιτία για την πολιτική ανυποληψία του και αποτελούσε και δικαιολογία για τις διώξεις που υφίσταντο τα μέλη του. Το 1949, η επιστροφή στη θέση του Μεσοπολέμου για τη Μακεδονία ήταν από τα τελευταία καρφιά στο φέρετρο του ΔΣΕ.

Η βαριά σκιά των «αντιεθνικιστών» στα εθνικά θέματα

Του Σωτήρη Δρόκαλου*

Οι πρόσφατες εξελίξεις στο «Μακεδονικό» ανέδειξαν ξανά την εικόνα μιας ιδεολογικά ετερόκλητης τάσης που κατευθύνει την ελληνική εξωτερική πολιτική τις τελευταίες δεκαετίες. Η τάση αυτή εκπροσωπείται από πολιτικούς, ακαδημαϊκούς και δημοσιολόγους οι οποίοι συχνά διαφωνούν ριζικά σχετικά με άλλους τομείς της πολιτικής, αλλά συντείνουν προς παρόμοιες γενικά θέσεις επί των εθνικών θεμάτων.

Οι ίδιοι διατείνονται ότι ακολουθούν μια σύγχρονη και «ευρωπαϊκή» προσέγγιση, η οποία αντιμάχεται τον λαϊκισμό και τον εθνικισμό. Προκρίνουν δε πολιτικές που πιστεύουν ότι ευνοούν την ειρήνη και τη συνεργασία με τις γειτονικές χώρες. Σε αυτά τα πλαίσια, αμφισβητούν τη βαρύτητα ή την επικινδυνότητα ορισμένων τουλάχιστον ζητημάτων και αντιμετωπίζουν ως δείγμα καθυστέρησης και ανορθολογισμού κινητοποιήσεις σαν αυτές των πρόσφατων συλλαλητηρίων. Επίσης, παραγνωρίζουν απόψεις που διαφωνούν με τις δικές τους.

Μετανάστευση νέων επιστημόνων



Κυριακή 25 Φεβρουαρίου 2018

Όταν η Ελλάδα έμπαινε στο ΝΑΤΟ

Το πώς αντιλαμβανόντουσαν την πάλη στα μεγάλα και εθνικά ζητήματα οι κομμουνιστές είναι ένα ζήτημα ανοικτό και έχει ξεσηκώσει πολλές συζητήσεις. Μεταφέρουμε εδώ ένα απόσπασμα από ένα έργο του Νίκου Ζαχαριάδη γραμμένο το 1951-52 με τίτλο «Προβλήματα καθοδήγησης στο ΚΚΕ», δηλαδή 3 μόλις χρόνια μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου. Ο Ν.Ζ. επιχειρηματολογεί για την τακτική του κόμματος ώστε να αποτραπεί η είσοδος στο ΝΑΤΟ. Κι αφήνουμε τον αναγνώστη να κάνει συγκρίσεις με την εν γένει συμπεριφορά της Αριστεράς σήμερα και την «μικρή» της απουσία…

Του Νίκου Ζαχαριάδη

«Βασικό συστατικό στοιχείο στην εθνική αντιαμερικανική συγκέντρωση δυνάμεων μπορεί και πρέπει να ‘ναι ο παράγοντας της εθνικής τιμής και αξιοπρέπειας του ελληνικού φιλότιμου και γενικά του πραγματικού εθνικού συμφέροντος. Η αμερικανοκρατία και όλος ο κόσμος της εθνοπροδοσίας και των προσκυνημένων καταξεφτίλησαν και καταρράκωσαν την εθνική μας τιμή και αξιοπρέπεια. Οι ντόπιοι πλουτοκράτες και όλος ο συρφετός της εθνοπροδοσίας δεν μπορούν ούτε και να σκεφτούν κάτι ανάλογο με αυτό που κάνει ορισμένη μερίδα απ’ τις κυρίαρχες τάξεις στην Περσία, την Αίγυπτο και αλλού. Έχει σβήσει ολότελα μέσα τους η εθνική σπίθα. Τώρα που θα ‘ρθουν με το Βορειοατλαντικό και αμερικάνικα και άλλα – ίσως ακόμα και ιταλικά και τούρκικα – στρατεύματα κατοχής, η κατάσταση θα χειροτερέψει. Δεν υπάρχει τίμιος και πατριώτης Έλληνας, που να μην θίγεται το φιλότιμό του και που να μην ξεσηκώνεται η εθνική του συνείδηση ενάντια στα αίσχη αυτά, την εθνική αυτή βεβήλωση. Η αγανάκτηση φουντώνει μέσα στις γραμμές των έντιμων αξιωματικών, που διατηρούν ακμαίο και αλώβητο το εθνικό φρόνημα, το αίσθημα της εθνικής τιμής και αξιοπρέπειας.

Υιοθέτηση μέτρων που θα επιφέρουν κόστος στο κατοχικό καθεστώς, ζητά ο Μαρίνος Σιζόπουλος

Βήμα προς την σωστή κατεύθυνση θεωρεί ο Πρόεδρος της ΕΔΕΚ, Μαρίνος Σιζόπουλος, την ανακοίνωση των “27” της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ την ίδια ώρα θεωρεί πως η Κυπριακή Κυβέρνηση πρέπει να υιοθετήσει μέτρα και δράσεις που να επιφέρουν κόστος στο κατοχικό καθεστώς. 

Σε δηλώσεις του στη Λεμεσό, ο κ.Σιζόπουλος είπε πως “η χθεσινή ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί βήμα προς την ορθή κατεύθυνση και επιβεβαιώνει ότι εάν Ελλάδα και Κύπρος συντονίσουν τις δράσεις τους εντός αυτής, μπορούν να επιτύχουν αναχαίτιση της τουρκικής προκλητικότητας, τόσο στο Αιγαίο όσο και στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κυπριακής Δημοκρατίας”. 

Το βήμα αυτό, συνέχισε, δεν θα πρέπει να παραμείνει μετέωρο αλλά με περαιτέρω συντονισμένες, αναβαθμισμένες και κλιμακούμενες ενέργειες, αξιοποιώντας συμφέροντα και συμμαχίες εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να καταστεί σαφές προς την Τουρκία ότι η προκλητικότητά της δεν θα περάσει απαρατήρητη. 

Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με τον Πρόεδρο της ΕΔΕΚ, οι δύο χώρες, με προσεκτικούς χειρισμούς, θα πρέπει να συνεχίσουν την ολοκλήρωση των ενεργειακών τους προγραμμάτων και παράλληλα να αναβαθμίσουν τον γεωστρατηγικό τους ρόλο στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. 

“Επιπρόσθετα, η Κυπριακή κυβέρνηση θα πρέπει να αντιμετωπίσει την προκλητική συμπεριφορά των εκπροσώπων του κατοχικού καθεστώτος με την υιοθέτηση μέτρων και την εφαρμογή δράσεων που να επιφέρουν κόστος στο κατοχικό καθεστώς, τόσο σε πολιτικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο”, συμπλήρωσε. 

Για μια γνήσια, ενεργητική μαζική ενότητα

Το editorial του Δρόμου που κυκλοφορεί

Το μεγαλύτερο σκάνδαλο στην Ελλάδα είναι το ίδιο το πολιτικό σύστημα, ο πολιτικός κόσμος που φύεται και εκτρέφεται σε μια χώρα εξαρτημένη, εξασθενημένη, υποβαθμισμένη σε καθεστώς μισοαποικίας. Σκάνδαλο διαχρονικό, σχεδόν από συστάσεως του νεοελληνικού κράτους. Και τώρα αυτοαναπαράγεται, αναδιατάσσεται, ανανεώνεται μέσω τάχα της καταπολέμησης των σκανδάλων. Η «νέα κάθαρση» μπορεί να γίνει πλυντήριο και μηχανισμός ανακύκλωσης φθαρμένων υλικών ενόψει της πλούσιας εκλογικής περιόδου που ξανοίγεται μπροστά μας (βουλευτικές, ευρωεκλογές, αυτοδιοικητικές).

Ξεπροβάλλουν ήδη για μια ακόμη φορά τα αυτοδιοικητικά σχήματα και οι σχετικές ζυμώσεις, δειλά ή και ηχηρά. Τα κόμματα, κοινοβουλευτικά και μη, ετοιμάζονται για τις 3 αναμετρήσεις που έρχονται. Και παράλληλα στήνεται η φάμπρικα των σκανδάλων, με κύριους πρωταγωνιστές τον ΣΥΡΙΖΑ και τις ΗΠΑ. Η νέα φάμπρικα συμπίπτει, όλως τυχαίως, με την εμφάνιση μεγάλων εξωτερικών κινδύνων και απειλών για τη χώρα. Η σιωπή που επιβλήθηκε για τα Ίμια (που χάθηκαν), αλλά και τα σκηνικά πολέμου στην Κύπρο με τις γεωτρήσεις, όπως και οι εξελίξεις στη Συρία, δείχνουν ότι ο κίνδυνος μιας εθνικής τραγωδίας ή ενός πολέμου μπορεί κάλλιστα να συνδυαστεί με μια εν εξελίξει πολιτική κρίση στο εσωτερικό. Η διάσπαση και ο διχασμός που θέλει τυχοδιωκτικά να προωθήσει η κυβέρνηση για ίδιον όφελος, μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλες περιπέτειες. Η αντιπολίτευση, μικρή και μεγάλη, μετέχει στο παιχνίδι αυτό για την αναπαραγωγή της και την άμυνά της.

Ότι ζητά η Τουρκία εμείς το δίνουμε: Φαίνεται ότι επαναλαμβάνεται η ιστορία των S-300

Του Δρ. Αυγουστίνου (Ντίνου) Αυγουστή 

Ένας πόλεμος δεν έχει ποτέ νικητές και ηττημένους. Ο πόλεμος φέρνει πάντα φτώχεια και σταματά κάθε πρόοδο. Πόλεμος σημαίνει νεκρούς, αναπήρους, τραυματίες, μεγάλες υλικές καταστροφές και άλλα πολλά εξαιρετικά δυσάρεστα πράγματα. 

Κατά συνέπεια, το όποιο όφελος προκύψει (αν προκύψει), σίγουρα έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Η απώλεια ανθρωπίνων ζωών δεν μπορεί να αναπληρωθεί ποτέ. Ωστόσο τον πόλεμο τις πλείστες φορές, ειδικότερα στις μέρες μας, δεν τον επιλέγουμε. Μας επιβάλλεται! Κατά συνέπεια εφόσον δεν μπορούμε να τον αποφύγουμε οφείλουμε και πρέπει να είμαστε έτοιμοι να τον αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά… 

Τα γράφω όλα αυτά σήμερα, διότι τα όσα παρακολουθούμε να συμβαίνουν με αφορμή τις καθημερινές προκλήσεις των Τούρκων στο Αιγαίο και στην Κύπρο, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια ειρηνικής συνεννόησης και σίγουρα δημιουργούν βάσιμες ανησυχίες για το μέχρι που μπορεί να το φθάσει η Άγκυρα. Εκτός κι αν ο απρόβλεπτος και αλλοπρόσαλλος τούρκος πρόεδρος λάβει σοβαρά υπόψη του τα όσα του διαμήνυσε ο Νίκος Κοτζιάς που ξεκαθάρισε: ότι η απάντηση της Αθήνας σε νέα παρόμοια πρόκληση όπως αυτή του εμβολισμού της ελληνικής ακταιωρού του Λιμενικού Σώματος από τους τούρκους, δεν θα τύχει ειρηνικής εκ μέρους μας απάντησης. 

Το να υπερασπίζεσαι την αθωότητά σου είναι θεμιτό…


Οι φιλο-Σιωνιστές εγκληματίες του ΣΥΡΙΖΑ

Σχόλιο: Αναδημοσιεύουμε το κύριο μέρος του άρθρου του Παλαιστίνιου δημοσιογράφου της Palestine Chronicle, Ramzy Baroud, για το ρόλο που έχει διαδραματίσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο εξωτερικό. Έτσι, από τη μία έχουμε την πλήρη ισοπέδωση των λαϊκών στρωμάτων προς όφελος των μελλοντικών επενδύσεων των Πολυεθνικών (αν η ελληνική οικονομία γίνει πιο ανταγωνιστική συγκριτικά με άλλες) μετατρέποντας τη χώρα σε προτεκτοράτο της Υπερεθνικής Ελίτ, ενώ από την άλλη γινόμαστε μάρτυρες της πλήρους υποδούλωσης και στη Σιωνιστική Ελίτ. Η πιο δωσιλογική κυβέρνηση μεταπολιτευτικά όχι μόνο προδίδει τις ιστορικές σχέσεις του ελληνικού λαού με τον παλαιστινιακό αγώνα αλλά, ταυτόχρονα, εμπλέκει τη χώρα σε επικίνδυνες και, πιθανώς, καταστροφικές καταστάσεις συντασσόμενη με το εγκληματικό και ρατσιστικό κράτος του Ισραήλ ενάντια στη νεο-σχηματιζόμενη συμμαχία Τουρκίας-Ιράν-Ρωσίας.

Η Ελλάδα παίζει ένα επικίνδυνο παιχνίδι στη Μέση Ανατολή

Του Ramzy BaroudMorning Star
08/02/2018
Για μία σύντομη ιστορική στιγμή, ο Αλέξης Τσίπρας και το πολιτικό του κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ, πυροδότησαν την ελπίδα ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να ξαναζωντανεψει μία ανενεργή αριστερή παλίρροια στην Ευρώπη.
Μία νέα Ελλάδα γεννιόταν μέσα από τους σπασμούς του πόνου της οικονομικής λιτότητας, που επιβλήθηκε από την ΕΕ και τους πανίσχυρους οικονομικούς της θεσμούς – μία τρόικα τόσο αδίστακτη που ελάχιστα την ένοιαζε για τους εκατομμύρια ανθρώπους που ζούσαν τη βιαιότητα της φτώχειας, της ανεργίας και της απόγνωσης ενώ η ελληνική οικονομία κατέρρεε.
Ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) ήρθε στην εξουσία τον Ιανουάριο του 2015 ως άμεσο αποτέλεσμα της λαϊκή δυσαρέσκειας για την ΕΕ. Ήταν η εποχή όπου οι συνηθισμένοι άνθρωποι αποφάσισαν να υπερασπίσουν το όποιο ίχνος κυριαρχίας που δεν τους είχαν αρπάξει οι πολιτικοί, οι τραπεζίτες και οι ισχυροί γραφειοκρατικοί θεσμοί.

Μας πήρε η ευωδιά


Ανάρτηση από: http://www.koufogiorgos.de

Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου 2018

Tη σελίδα του JoDi Graphics κατέβασε το Ερντογανόφιλο Facebook

Μόλις δύο μέρες αφού έγινε γνωστό ότι ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν ζήτησε την αφαίρεση ενός γραφήματος του JoDi Graphics από το Twitter, σήμερα ο γνωστός γραφίστας ανακοίνωσε στο site του ότι το Facebook αποφάσισε να του κλείσει τη σελίδα, μάλιστα χωρίς να του αναφερθεί και ο συγκεκριμένος λόγος. Ωστόσο το πιο πιθανό είναι η συγκεκριμένη διαγραφή να έχει να κάνει με το επιτελείο του Ερντογάν, αφού ήδη ο γραφίστας είχε λάβει σχετικό μήνυμα από το νομικό τμήμα του Twitter, μαζί με μια 10σέλιδη απόφαση δικαστηρίου της Κωνσταντινούπολης, που ζητούσε την αφαίρεση γραφήματος που αφορά τον Ερντογάν.

Διεφθαρμένοι ή ανόητοι;

Του Άρη Οικονόμου

Οι Έλληνες πιστεύουν πως τελικά δεν θα αποδοθεί Δικαιοσύνη, με τη δικαιολογία του επαίσχυντου νόμου περί ευθύνης υπουργών και της παραγραφής – κάτι που όμως θα σήμαινε ότι, η Ελλάδα δεν θα εκκαθαρισθεί από τη βρωμιά και θα συνεχίσει να κινδυνεύει να εξελιχθεί σε ένα αποτυχημένο κράτος.

Επικαιρότητα

Είναι πλέον φανερό πως η υπερχρέωση της Ελλάδας, σε αντίθεση με άλλες χώρες όπως η Ιταλία, οφειλόταν σε σχετικά μικρό βαθμό στην προβληματική, θνησιγενή δομή της Ευρωζώνης – ειδικά στη Γερμανία, η οποία εκμεταλλεύθηκε από το ξεκίνημα του ευρώ τους εταίρους της με την πολιτική της φτωχοποίησης του γείτονα, επιβοηθούμενη από τη νομισματική πολιτική της ΕΚΤ που ήταν προσαρμοσμένη στη δική της οικονομία.
Άλλωστε τα μειονεκτήματα του ευρώ, κυρίως η μη ύπαρξη μηχανισμών αντιμετώπισης κρίσεων και ανάκτησης της ανταγωνιστικότητας, όπως η υποτίμηση, φάνηκαν μετά το 2008 – ενώ η χρεοκοπία της Ελλάδας προκλήθηκε από την κακή διαχείριση του προβλήματος από τα κόμματα της, σε συνδυασμό με την πολιτική των μνημονίων που μας επιβλήθηκε, με «εκβιαστικό μοχλό» το ευρώ. Το γεγονός δε ότι, η Ελλάδα ήταν η μοναδική χώρα της κρίσης που είχε πρόβλημα με το δημόσιο χρέος της, ενώ όλες οι άλλες με το ιδιωτικό, τεκμηριώνει πως η τραγωδία που βιώνουμε μετά το 2009 οφείλεται κυρίως στην τεράστια πολιτική διαφθορά – η οποία ασφαλώς δεν θα άλλαζε, όποιο νόμισμα και αν είχαμε.

Άπαρτα ψηλά βουνά


Ανάρτηση από: http://tsiolakis.blogspot.gr

Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου 2018

Η διπλωματία της παγίδας του χρέους

Της Analyst Team


Όσο περισσότερο οι διάφορες ασιατικές χώρες εξαρτώνται οικονομικά από την Κίνα, τόσο πιο εύκολα επιτυγχάνεται ο έλεγχος και η κατοχή τους – όπως συμβαίνει με την πρωσική κυβέρνηση στην Ευρώπη η οποία, με τη βοήθεια του ευρώ και της κρίσης, οικοδομεί σταδιακά το 4ο Ράιχ.  
«Δεν πρέπει να έχουμε καμία απολύτως αμφιβολία πως τόσο τα Σκόπια ή η Αλβανία, όσο και η Τουρκία υποκινούνται από τη γερμανική κυβέρνηση. Ο στόχος της είναι η τρομοκρατία μας, για να μην αντιδράσουμε στην υφαρπαγή της δημόσιας και ιδιωτικής μας περιουσίας – ιδιαίτερα των τεράστιων ενεργειακών μας αποθεμάτων στην Κρήτη και την Κύπρο, τα οποία δεν είναι δώρο Θεού όπως φανταζόμαστε με αφέλεια, αλλά άκρως επικίνδυνα για μία μικρή χώρα όπως η δική μας».
Ανάλυση
Αμέσως μετά την απόφαση του προέδρου Trump να αναστείλει την οικονομική βοήθεια προς το Πακιστάν ύψους 1,32 δις $, παρά τον κίνδυνο των θρησκευτικών εξτρεμιστών, η Κίνα δήλωσε την υποστήριξη της προς τη χώρα – προφανώς με στόχο να προωθηθεί ο δρόμος του μεταξιού (BRI) στην ευρύτερη περιοχή της Ευρασίας, όπου το Πακιστάν θεωρείται σημαντικό σημείο εισόδου.

Αριστερά της αποκήρυξης της επαναστατικής βίας και ομολογία πίστης και νομιμοφροσύνης στο υπάρχον αστικό σύστημα;

Απόσπασμα από το βιβλίο του   Τ. Α Κατσαρού: «Μια απόφαση μάχομαι μέχρι τέλος»

Iστορικά, ποτέ, καμία εξουσία, δεν αναγνώρισε στους πολιτικούς της αντιπάλους το χαρακτηρισμό «πολιτικοί κρατούμενοι». Πάντα γι’ αυτούς, θεωρούνταν ποινικοί εγκληματίες και τρομοκράτες. Κλέφτες αποκαλούνταν οι ανυπόταχτοι αγωνιστές επί Τουρκοκρατίας, ληστοσυμμορίτες οι κομμουνιστές του ’47 και συμμοριτοπόλεμος ο εμφύλιος. Τρομοκράτες αποκαλούνται σήμερα όλοι όσοι αμφισβητούν έμπρακτα την κυριαρχία της εξουσίας του κεφαλαίου.

Μετά το Σεπτέμβριο του 2001 η Αμερικάνικη αυτοκρατορία-δήλωσε ανοιχτά: «ή μ’ εμάς ή με τους τρομοκράτες», χαρακτηρίζοντας έτσι επίσημα τρομοκράτες ολόκληρους λαούς που πολεμάνε για εθνική ανεξαρτησία και κοινωνική απελευθέρωση, όπως είναι οι Παλαιστίνιοι και οι Κούρδοι. Αντίθετα, οι Ισραηλινοί έποικοι και οι Τούρκοι στρατηγοί, παρουσιάζονται ως οι νόμιμοι εκφραστές της ασφάλειας και της τάξης των παραπάνω λαών.
Επομένως, μετά το χτύπημα στους δίδυμους πύργους, ανάβει το πράσινο φως για ανοιχτές επεμβάσεις σε μουσουλμανικές και άλλες χώρες, με σκοπό την κατάκτηση νέων αγορών. Ό,τι δεν κατάφερε μέχρι σήμερα ο Αμερικάνικος και Ευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός, επιχειρεί τώρα να το πραγματοποιήσει με πρόσχημα την τρομοκρατία, σκοπεύοντας στην καταλήστευση του πετρελαϊκού πλούτου των χωρών της Μέσης Ανατολής και των γειτονικών εκεί χωρών.

Στις Ευρωπαϊκές χώρες, όπως και στη χώρα μας, το καπιταλιστικό σύστημα, χρησιμοποιώντας με τον καλύτερο τρόπο τα ηλεκτρονικά συστήματα παρακολούθησης, (ηλεκτρονικό φακέλωμα, σύστημα Έσελον) δημιουργεί δύο κατηγορίες πολιτών: ο κάθε πολίτης χαρακτηρίζεται ή τρομοκράτης ή διώκτης της τρομοκρατίας, ανάλογα με τις επιταγές της «αγοράς» και του τρομοθεάματος. Στην πραγματικότητα ο στόχος της κυρίαρχης τάξης είναι η αντιμετώπιση του εσωτερικού εχθρού της κάθε χώρας, δηλαδή το μαζικό λαϊκό κίνημα.

Αλλού τα κακαρίσματα…

Του Γιώργου Παπαϊωάννου


Μπορεί πολλοί να βιάστηκαν για «εξελίξεις στον χώρο της Δεξιάς», αλλά τελικά μάλλον στην Αριστερά σημειώνονται περισσότερες. Ο τρόπος που αντιμετωπίστηκαν τα συλλαλητήρια και γενικότερα το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ έφεραν μια θαυμαστή ομοψυχία στους χώρους της Αριστεράς.
Κυβερνητικοί και αντικυβερνητικοί, μνημονιακοί και αντιμνημονιακοί, εξουσιαστές και αντιεξουσιαστές, οι αριστεροί κάθε απόχρωσης μοιάζουν αδελφωμένοι μπροστά στο φάντασμα του εθνολαϊκισμού που ξύπνησε τελευταία.
Η αντιπαλότητα προς τον ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει με καβγαδάκι που γρήγορα ξεχάστηκε και η σχέση αναζωπυρώνεται για τα καλά. Οι περισσότεροι ξεχνούν οποιαδήποτε κριτική προς την κυβέρνηση, βλέποντας παντού μόνο τον κίνδυνο του «εθνικισμού», άλλοι λειτουργούν σαν δυναμική εμπροσθοφυλακή της, ενώ υπάρχουν κι εκείνοι που εγκαλούν τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν τελειώνει στα γρήγορα τη συμφωνία «υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ» για να ξεμπερδεύουμε με τους εθνικισμούς και καταγγέλλουν δημόσια τον «πρωτόγονο αντισυριζισμό»…

Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου 2018

Αξιολογώντας την τουρκική απειλή

Η Ελλάδα υποχρεούται να ανασκουμπωθεί για να αντιμετωπίσει τη μείζονα απειλή
Του Χρήστου Καπούτση από την Ρήξη φ. 141 
Εξαιρετικά επικίνδυνες για την ειρήνη και τη σταθερότητα της ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου είναι οι γεωπολιτικές και στρατιωτικές εξελίξεις, καθώς ο πόλεμος στη Συρία μαίνεται και διευρύνεται με την εμπλοκή ισχυρών περιφερειακών κρατών όπως η Τουρκία, το Ισραήλ, ο Λίβανος και το Ιράν, που η στρατιωτική τους δραστηριότητα προστίθεται στη «μόνιμη» δράση αμερικανικών και ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή…
Σε αυτό το ασταθές, απρόβλεπτο, εκρηκτικό και πλήρως στρατιωτικοποιημένο διεθνές περιβάλλον, η Ελλάδα υποχρεούται να οργανώσει τα μέσα (πολιτικά, διπλωματικά και στρατιωτικά) αποτελεσματικής αντιμετώπισης της τουρκικής απειλής, που διαχρονικά αποτελεί τη μείζονα απειλή για τα εθνικά μας συμφέροντα. Συνιστά ασυγχώρητη αφέλεια, αν η κυβέρνηση εκτιμά ότι οι ΗΠΑ ή το ΝΑΤΟ ή η ανύπαρκτη (διπλωματικά και στρατιωτικά) Ε.Ε., θα στηρίξουν οπωσδήποτε την Ελλάδα, αν η Τουρκία επιχειρήσει να προσβάλει την ελληνική κυριαρχία. Τα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ στην περιοχή προωθούνται με την «αξιοποίηση» της Ελλάδας ως υποταγμένου συμμάχου και, πάντως, ανεξάρτητα, αν έτσι εξυπηρετούνται ή βλάπτονται, τα ελληνικά συμφέροντα.

Στο ΝΑΤΟ η άμυνα της Ευρώπης! Προκλητικά τουρκόφιλη η Ευρωβουλή

Του Γιώργου Παπαδόπουλου-Τετράδη

Τα καλά νέα είναι ότι οι Ευρωπαίοι «εταίροι και σύμμαχοι» άκουσαν τον κ. Καμμένο για την τουρκική προκλητικότητα και του χτύπησαν συγκαταβατικά την πλάτη. Τα κακά νέα είναι ότι ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εμπόδισε την κατάθεση ερώτησης του ευρωβουλευτή της ΛΑΕ κ. Χουντή, που ζητούσε να εγκαταλείψει η ΕΕ την ενταξιακή διαδικασία της Τουρκίας μετά και τις προκλήσεις στα Ίμια. Τα χειρότερα, ότι η ΕΕ συμφώνησε η άμυνά της να είναι δουλειά του ΝΑΤΟ και μόνο του ΝΑΤΟ!
Όπως καταλαβαίνει ο αναγνώστης, ο κ. Τσίπρας δεν έχει το αποκλειστικό προνόμιο άλλα να λέει και άλλα να κάνει. Απλώς το κάνει πιο χοντροκομμένα και άκομψα από τους επαγγελματίες του είδους, που είναι οι Ευρωπαίοι. Εδώ ήρθαμε. Η Ελλάδα μεταξύ δύο δεινών. Της δικής της διοίκησης και των «συμμάχων» της.
Την ώρα που η κυβέρνηση άρχισε πάλι τους λεονταρισμούς για το Αιγαίο, νομίζοντας ότι οι εταίροι της εισάκουσαν τις διαμαρτυρίες της και ότι έτσι απόκτησε πλάτη, και την ώρα που οι Αμερικανοί τηρούν ίσες αποστάσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, δηλαδή αφήνουν την Ελλάδα να τα βγάλει πέρα χωρίς αυτούς, ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας ανακοίνωσε «ότι ΗΠΑ και ΕΕ συμφώνησαν να αποτελεί αποστολή του ΝΑΤΟ και μόνο του ΝΑΤΟ η κοινή άμυνα».
Και για να μην υπάρχουν παρερμηνείες, ο υπουργός διέλυσε κάθε ευρωπαϊκή σκέψη για πρωτοβουλία Ευρώπης της Άμυνας. «Η ΕΕ δεν πρέπει να υποκαταστήσει αυτό που κάνει το ΝΑΤΟ» είπε. Και πρόσθεσε κυνικά: «Η ΕΕ δεν πρέπει να κλείσει τις αμυντικές της αγορές στους Αμερικανούς και σε άλλες χώρες μη μέλη της ΕΕ». Λέγε με Ισραήλ…
Τι σημαίνουν αυτά για την Ελλάδα; Ότι κάθε σκέψη για ευρωπαϊκή Άμυνα, που θα μπορούσε να περιλαμβάνει την Ελλάδα που θα ήλπιζε να υπερασπιστεί και τα ελληνικά σύνορα εγκαταλείπεται. Η Ελλάδα, όπως και Ευρώπη, επαφίεται στις διαθέσεις των ΗΠΑ και δευτερευόντως της Βρετανίας. Αυτή είναι η καρδιά του ΝΑΤΟ.

Από τον… Κούρκουλο της γειτονιάς, στον «λενινισμό» μιας «ανήθικης» αριστερής πρωτοπορίας…!

Του Δημήτρη Ναπ. Γιαννάτου

Η συνοικία, το…συν του οίκου μας. Η πραγματική και πνευματική διεύρυνση του βίου μας.  Τα χρόνια που μεγάλωνα, αποτελούσε ακόμα τον δικό μας, γλυκό τόπο της οδού Ονείρων, έτσι όπως κελάρυζε το τραγούδι του Χατζιδάκι, από μακριά.  Συνδεόταν, παράδοξα αλλά και ομόδοξα με όλες εκείνες τις συνοικίες της μαγικής πολύβουης πόλης, που απλωνόταν, λίγο πιο πέρα!
Σφιχταγκαλιαζόταν, ταυτόχρονα και με τις μυθικές ταινίες του ελληνικού σινεμά, όπου οι ήρωες ήταν παιδιά των συνοικισμών, που πολέμησαν στον αλβανικό μέτωπο και γύρισαν στη φτωχική τους φωλιά, με μπόι, ίσαμε κει πάνω, όχι από το χρήμα, αλλά από την υπερηφάνεια των γύρω τους. Ο ήρωας της γειτονιάς, που προστάτευε την ανθρωπιά, το φιλότιμο και το ήθος των απλών λαϊκών ανθρώπων. Θυμάμαι να είναι το πρώτο παράθυρο σε έναν αέρα κοινωνική δικαιοσύνης, χωρίς να ξέρω ακόμα τον Τζώρτζ Όργουελ, που μιλούσε για την επαναστατική ύλη της common decency, της κοινής ευπρέπειας των απλών ανθρώπων.