Ο κορονοϊός διασωληνώνει και τον μύθο της Ε.Ε.

Του Martin Jay - μετάφραση Μιχαήλ Στυλιανού

Θα είναι και η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση το πρώτο θεσμικό θύμα του κορονοϊού; Τα σημάδια προάγγελοι είναι ήδη φανερά, καθώς βλέπουμε γνήσια οργή και βιτριόλι σε όλη την ομάδα των 27 εθνών, από ανθρώπους κάθε κοινωνικής τάξεως που γίνονται θύματα της πανώλης του 21ου Αιώνα. Αυτό που η Κορώνα επαναπρόβαλε είναι η αχρηστία της Ε.Ε., η ανικανότητά της και η ηλίθια αυταπάτη της και προπάντων η ματαιότητά της.

Ακόμη και αυτοί που σε όλη την Ευρώπη πίστευαν με πάθος στην Ένωση, τώρα την βλέπουν έτσι όπως είναι. Με τα λόγια του Σέρβου Προέδρου, «ένα παραμύθι». Θέλετε να πειστείτε; Απλώς κοιτάξτε πως η πρόεδρος της Κομισιόν είναι τόσο ανήμπορη που δεν είναι σε θέση να παρουσιάσει ένα οποιοδήποτε σχέδιο σωτηρίας, είτε για όσους έχουν προσβληθεί, ή για τα εκατομμύρια που κινδυνεύουν να χάσουν την δουλειά τους ή την μικρή επιχείρησή τους και να μείνουν στον δρόμο.

Στα τέλη του Φεβρουαρίου η Κομισιόν παρουσίασε ένα πακέτο βοήθειας 250 εκατομμυρίων δολαρίων. Ναι, βέβαια, το παρουσίασε. Μπορεί να σας διέφυγε, ή να μην το είδατε καθαρά, αφού διπλανά άρθρα ανέφεραν πακέτο βοήθειας στην Ισπανία από 220 Δισεκατομμύρια ευρώ.

Ευρωπαίοι μάστορες στο πλιάτσικο

Του Δημήτρη Μηλάκα

Είναι άραγε τόσο ανίκανοι οι Ευρωπαίοι διασώστες της παραπαίουσας ελληνικής οικονομίας που, παρά τα τρία οδυνηρά μνημόνια που επέβαλαν, ακόμη να πετύχουν την ανάνηψη του ασθενούς; Ή μήπως για τον παρατεταμένο επιθανάτιο ρόγχο φταίει η εγγενής ελληνική ανοσία στον εκσυγχρονισμό και τον ευρωπαϊκό νεοφιλε­λεύθερο ορθολογισμό;

Έχουμε την εντύπωση ότι τα παραπάνω ερωτήματα, που σε γενι­κές γραμμές περιγράφουν και την εγχώρια πολιτική συζήτηση, είναι παραπλανητικά και επανέρχονται διαρκώς στο προσκήνιο για να κρύψουν την ουσία, η οποία είναι προφανής: έπειτα από έξι χρόνια διεθνούς εποπτείας για την εφαρμογή τριών μνημονί­ων, η ελληνική οικονομία εξακολουθεί να παραπαίει, η ελληνική κοινωνία συνεχίζει να διαλύεται και το ελληνικό πολιτικό σύστη­μα παραμένει δέσμιο και εξαρτημένο σε απόλυτο βαθμό από τους δανειστές.

Ἔξω τώρα ἀπό τή Σένγκεν!

Tό τελευταῖο διάστημα ἀκοῦμε νέες “ἀπειλές” ἀπό τή μεριά τῶν Βρυξελλῶν, πώς θά μᾶς πετάξουν, λέει, ἔξω ἀπό τή Ζώνη Σένγκεν, ἐπειδή δέν εἴμαστε σέ θέση νά φυλάξουμε καλά τά σύνορά μας. Ἀσχέτως τοῦ ἄν μποροῦν νά τό πράξουν αὐτό ἤ ὄχι, νομίζουμε πώς πρέπει νά τό σκεφτοῦμε καλά, μήπως πρέπει νά φύγουμε ἐμεῖς αὐτοβούλως! Κι ἐξηγούμαστε:

Τί μᾶς παρέχει σήμερα ἡ Συνθήκη Σένγκεν, πού ἐφαρμόζεται στή χώρα μας ἀπό τό 2000; Βασικά τήν κατάργηση τῶν ἐλέγχων στά σύνορά μας μέ τίς ἄλλα κράτη τοῦ ἑνιαίου χώρου, τό πέρασμα δηλαδή χωρίς διαβατήριο. Τί ἄλλο ὅμως παρέχει, πού ἄν τό στερηθοῦμε θά πάθουμε ζημιά; Τό σύστημα πληροφοριῶν Σένγκεν πού μοιράζει στά ἀστυνομικά τμήματα ἀρχεῖα καταζητούμενων ἀτόμων, κλεμμένων ἀντικειμένων κτλ; Σιγά τά ὠά! Ἄλλοι κυρίως ἔχουν τό πρόβλημα αὐτό καί θέλουν ἐμᾶς (καί τούς φακέλους μας!) γιά τή λειτουργία τοῦ συστήματος. Μήπως τήν δικαστική ἤ ἀστυνομική συνδρομή τῶν ξένων; Ἀστεῖο πρᾶγμα, εἴδαμε πόση βοήθεια εἴχαμε καί στήν περίπτωση τοῦ Χριστοφοράκου… Ἤ θά μειωθεῖ ἡ ἀποτελεσματικότητα τῆς καταπολέμησης τοῦ ναρκεμπορίου; Κανείς δέν μᾶς ἐμποδίζει νά συνάψουμε συμφωνίες μέ Interpol, DIA κτλ ἐφόσον δοῦμε ὅτι μᾶς ἐξυπηρετεῖ κάτι τέτοιο.

Και τα σύνορα έγιναν… προαπαιτούμενο!

Επιτήρηση και στο Προσφυγικό επέβαλαν οι δανειστές – Λάστιχο το χρονοδιάγραμμα της πρώτης αξιολόγησης – Η ΤτΕ επιμένει στα σενάρια οικουμενικής κυβέρνησης που ξορκίζει η κυβέρνηση

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο; Μη βιαστείτε να απαντήσετε «η τρόικα» -ή κουαρτέτο πλέον-, γιατί υπάρχουν κι άλλοι συγκυβερνήτες του προτεκτοράτου. Όπως η Frontex. Το χοντρό παιχνίδι που παίχτηκε με το ενδεχόμενο αποβολής της Ελλάδας από τη Συνθήκη Σένγκεν, αποκάλυψε ότι η «κατάληψη» της χώρας από τους δανειστές δεν έχει αφήσει καμιά πτυχή της κυριαρχίας της ανεπηρέαστη. Σαν να έχει μετατραπεί όλη η χώρα σε ένα «hotspot» επιτήρησης της κοινωνίας, της οικονομίας, του κράτους, των συνόρων της.

Πξήρης υποχώρηση Τσίπρα

Προκειμένου να μην χάσει η ελληνική ελίτ την ευκολία να κινείται ελεύθερα εντός ΕΕ, δηλαδή προκειμένου να μην βγάλουν την Ελλάδα από τη συνθήκη Σένγκεν, ο Τσίπρας δέχτηκε την επαναφορά της συνθήκης Δουβλίνο ΙΙ. Αυτό σημαίνει ότι κλείνουν τα σύνορα και όλοι οι αλλοδαποί θα μείνουν εγκλωβισμένοι εντός της Ελλάδας.

Με το Δουβλίνο ΙΙ, θα πρέπει στο εξής

η Ελλάδα να κάνει πλήρη καταγραφή των εισερχομένων στη χώρα και στη συνέχεια θα γίνεται αίτημα προς τη χώρα που θέλουν να μεταβούν, ώστε να γίνουν δεκτοί. Σε περίπτωση άρνησης της χώρας προτίμησής τους να τους δεχτεί, τότε θα παραμένουν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα. Τελευταία, με την αναστολή του Δουβλίνο ΙΙ από το Καλοκαίρι, οι εισερχόμενοι στη χώρα παρέμεναν κατά μέσο όρο 15 μέρες. Τώρα θα εγκλωβίζονται για πάρα πολλούς μήνες και ίσως για πάντα.

Εικονικές διευκολύνσεις, πραγματικοί εκβιασμοί

Οι δανειστές ελάφρυναν τα προαπαιτούμενα του Δεκεμβρίου, αλλά φόρτωσαν στην πρώτη αξιολόγηση το πακέτο των πιο σκληρών μεταρρυθμίσεων- Ατελέσφορες ασκήσεις «συναίνεσης» από την κυβέρνηση

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

 «Ευρύ διάλογο με την κοινωνία», υποσχόταν η ανακοίνωση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Κοινωνικής Πολιτικής (ΚΥΣΚΟΙΠ) της περασμένης Τετάρτης, που ενέκρινε τις βασικές κατευθύνσεις της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης, βάσει της εισήγησης του υπουργού Εργασίας. Πού ακριβώς, μεταξύ ποιων θα γίνει ο διάλογος, σε ποιο χρονικό πλαίσιο, ποιοι θα εκπροσωπήσουν την «κοινωνία» παραμένει μυστήριο. Το μόνο πεδίο διαλόγου που άνοιξε η κυβέρνηση είναι αυτό της σύγκλησης του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών. Η χρήση των κομμάτων συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης ως υποκατάστατου της κοινωνίας, με στόχο τη διαμόρφωση «εθνικής γραμμής» είναι πια παλιομοδίτικο τρικ. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει απέναντί της μια μνημονιακή αντιπολίτευση (ουσιαστικά σ’ αυτήν μόνο απευθύνεται) σε κατάσταση αποσύνθεσης. Το να της ασκήσει πιέσεις «εθνικής» στήριξης είναι εύκολο, εκκλησία κλέβει από μιαν άποψη. Όμως, ακόμη κι αν η στήριξη αυτή εξασφαλιζόταν -πράγμα αμφίβολο- θέλει πολύ φαντασία να τη μεταφράσεις σε στήριξη της κοινωνίας. Εκτός αν το ζητούμενο είναι η «εθνική συναίνεση» ενάντια στην κοινωνία.