Του Βασίλη Βιλιάρδου
Πρόκειται για μία εξέλιξη, για ένα φακέλωμα των Πολιτών, το οποίο θα μπορούσε να μεταλλαχθεί σε έναν «εφιάλτη επιτήρησης» – ενώ δεν έχει καμία σχέση με τις θεωρίες συνωμοσίας που συνοδεύουν συνήθως αυτούς τους σχεδιασμούς. Η αιτιολογία πάντως, σύμφωνα με την οποία θα βοηθούσε να υπάρχει μεγαλύτερη ασφάλεια στις ανθρώπινες κοινωνίες, δεν πείθει – ενώ είναι γνωστό το ότι, όσο μεγαλύτερη η ασφάλεια, τόσο μικρότερη η ελευθερία.
Ανάλυση
Κατ’ αρχήν δεν υπάρχει καμία κοινοτική οδηγία ή σχέδιο για Προσωπικό Αριθμό. Το μόνο σχετικό που σχεδιάζεται, είναι το ψηφιακό πορτοφόλι που υπάρχει ήδη σε κάποιες χώρες, όπως η Σουηδία – το οποίο θα έχει όλα τα προσωπικά δεδομένα ενός Πολίτη, εάν ο ίδιος τα χρειαστεί.
Αυτό που θυμίζει περισσότερο ο Προσωπικός Αριθμός, ως έννοια που κυκλοφορεί, είναι το πρόγραμμα που έδωσε τώρα ο πρόεδρος Trump στην Palantir – με στόχο να συνδέσει όλες τις τράπεζες πληροφοριών, με τα δεδομένα Πολιτών (=φορολογία, ασφάλιση κλπ.).
Το παραπάνω πρόγραμμα της Palantir, έχει την ίδια λειτουργία με τον Προσωπικό Αριθμό – ο οποίος τελικά συσχετίζει έναν Πολίτη με όλα τα προσωπικά του στοιχεία (=ΑΦΜ για την Εφορία, ΕΦΚΑ για την Υγεία, τράπεζες κλπ.). Έτσι θα εξασφαλιζόταν η άμεση πληροφόρηση των κρατικών Αρχών και η αντιστοίχιση τους – δηλαδή, η παρακολούθηση τους και η επιβολή κατασταλτικών μέτρων, όπως το «μπλοκάρισμα» τους.
Είναι λοιπόν κάτι εντελώς διαφορετικό από το «πορτοφόλι» της ΕΕ – το οποίο είναι απλά μια συλλογή στοιχείων, μάλλον χωρίς ενεργή αντιστοίχιση με τις τράπεζες πληροφοριών και με το μπλοκάρισμα συναλλαγών.
Αυτό που θυμίζει περισσότερο ο Προσωπικός Αριθμός, ως έννοια που κυκλοφορεί, είναι το πρόγραμμα που έδωσε τώρα ο πρόεδρος Trump στην Palantir – με στόχο να συνδέσει όλες τις τράπεζες πληροφοριών, με τα δεδομένα Πολιτών (=φορολογία, ασφάλιση κλπ.).
Το παραπάνω πρόγραμμα της Palantir, έχει την ίδια λειτουργία με τον Προσωπικό Αριθμό – ο οποίος τελικά συσχετίζει έναν Πολίτη με όλα τα προσωπικά του στοιχεία (=ΑΦΜ για την Εφορία, ΕΦΚΑ για την Υγεία, τράπεζες κλπ.). Έτσι θα εξασφαλιζόταν η άμεση πληροφόρηση των κρατικών Αρχών και η αντιστοίχιση τους – δηλαδή, η παρακολούθηση τους και η επιβολή κατασταλτικών μέτρων, όπως το «μπλοκάρισμα» τους.
Είναι λοιπόν κάτι εντελώς διαφορετικό από το «πορτοφόλι» της ΕΕ – το οποίο είναι απλά μια συλλογή στοιχείων, μάλλον χωρίς ενεργή αντιστοίχιση με τις τράπεζες πληροφοριών και με το μπλοκάρισμα συναλλαγών.
Από την άλλη πλευρά, ίσως αυτό που προωθείται στην Ελλάδα έχει σχέση με την Palantir – αφού στο παρελθόν έχει πάρει προσωπικά δεδομένα των Ελλήνων, ενώ είναι γνωστό το σκάνδαλο. Ενδεχομένως δηλαδή να θέλει να εφαρμόσει το σύστημα στην Ελλάδα δοκιμαστικά – πριν το μεταφέρει στις ΗΠΑ για δοκιμές. Επίσης βέβαια για να ελέγχει την Ελλάδα – όπου μπορεί μεν οι κυβερνήσεις της να είναι πιστές, στην ουσία υποχείρια των ξένων, αλλά συχνά οι ελεύθεροι Πολίτες της λειτουργούν απείθαρχα.
Τέλος, εκτός του ότι η κεντρική διαχείριση των πληροφοριών μέσω του Προσωπικού Αριθμού λειτουργεί για «Social Credit» συστήματα, όπως της Κίνας (ανάλυση εδώ), μπορεί να λειτουργήσει επίσης για επιτήρηση – όπως το «Wolf Pack» του Ισραήλ σε σχέση με τους Παλαιστινίους (πηγή), για τον εντοπισμό, την αστυνόμευση, έως και τη δολοφονία τους μέσω drone.
Συμπερασματικά, στην περίπτωση της Ελλάδας ως αποικίας χρέους, όπου οι ξένοι κάνουν ότι θέλουν και όποτε θέλουν χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν, ενδεχομένως ενδιαφέρει περισσότερο να χρησιμοποιηθεί ως πειραματόζωο, για να δοκιμαστεί το σύστημα – όπως συνέβη με την πανδημία, όπου το «πάσο» του εμβολιασμού ξεκίνησε από εδώ.
Η Palantir και ο προσωπικός αριθμός στις ΗΠΑ
Όπως ανακοίνωσε πρόσφατα ο πρόεδρος Trump (πηγή), σχεδιάζει να συνεργαστεί με την Palantir Technologies για τη δημιουργία μιας ομοσπονδιακής βάσης δεδομένων – η οποία θα παρακολουθεί εκατομμύρια πολίτες.
Εν προκειμένω, η Palantir Technologies (πηγή), είναι μια εταιρεία συλλογής δεδομένων και τεχνολογίας – ενώ ιδρύθηκε από τους Peter Thiel, Stephen Cohen, Joe Lonsdale και Alex Karp. Ξεκίνησε το 2003, εξειδικεύεται σε πλατφόρμες λογισμικού για ανθρώπους και έχει τα εξής τέσσερα κύρια προγράμματα: Palantir Gotham, Palantir Foundry, Palantir Apollo και Palantir AIP.
Το Palantir Gotham είναι ένα εργαλείο πληροφοριών και άμυνας που χρησιμοποιείται από στρατιωτικούς και αναλυτές αντιτρομοκρατίας – ενώ το Palantir Foundry επικεντρώνεται στην ενοποίηση και ανάλυση δεδομένων για εταιρικούς πελάτες. Όσον αφορά δε το Palantir Apollo διευκολύνει τη συνεχή ενοποίηση και παροχή σε όλα τα περιβάλλοντα – ενώ το Palantir AIP, η Πλατφόρμα Τεχνητής Νοημοσύνης δηλαδή, παρέχει ένα πλήρες σύνολο δυνατοτήτων για την κατασκευή με παραγωγική Τεχνητή Νοημοσύνη (AI) και τη σύνδεση της AI με τις λειτουργίες.
Σχετικά τώρα με το σκοπό του Palantir, όσον αφορά τους Αμερικανούς, ο πρόεδρος Trump έχει δηλώσει ότι, η εταιρεία θα χρησιμοποιήσει τα δεδομένα παρακολούθησης για να βοηθήσει στην προστασία των Πολιτών – με στόχο να παρέχει καλύτερη συνολική υποστήριξη.
Συνεχίζοντας, το Μάρτιο ο Τραμπ εξέδωσε ένα εκτελεστικό διάταγμα, το οποίο επιτρέπει στις ομοσπονδιακές υπηρεσίες να κοινοποιούν τα δεδομένα τους (πηγή) – όπου το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας, η Υπηρεσία Εσωτερικών Εσόδων, η Διοίκηση Κοινωνικής Ασφάλισης, καθώς επίσης το Υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών των Ηνωμένων Πολιτειών, έχουν ήδη ξεκινήσει τη διαδικασία – η οποία διοχετεύει ευαίσθητα δεδομένα, σε μία κεντρική βάση δεδομένων.
Συνολικά, η πρόταση θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει σε λιγότερη σπατάλη φορολογικών χρημάτων – σε ταχύτερες υπηρεσίες και σε μία πιο έξυπνη επιβολή του νόμου για τους Αμερικανούς. Εν τούτοις, οι επιπτώσεις ή οι απειλές από τη συγκέντρωση όλων των πληροφοριών ταυτόχρονα, θα μπορούσαν να προκαλέσουν μεγαλύτερο κίνδυνο για τους Πολίτες των ΗΠΑ – ενώ οι επικριτές αυτού του ενδεχομένου αναφέρουν ότι, θα μπορούσε να εξελιχθεί σε έναν «εφιάλτη επιτήρησης» (πηγή). Κλείνοντας, υπενθυμίζουμε μέρος ενός σχετικού άρθρου μας (πηγή).
Ο πόλεμος της 4ης γενιάς
Η ονομασία «Πόλεμος της 4ης γενιάς» (Fourth Generation Warfare – 4GW) είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται κυρίως από αναλυτές και στρατιωτικούς αξιωματούχους, για να περιγράψουν την τελευταία φάση του πολέμου στην εποχή της πληροφορικής και των παγκοσμιοποιημένων μέσων επικοινωνίας. Η θεωρία εμφανίσθηκε για πρώτη φορά το 1989, όταν ο κ. W. Lind μαζί με τέσσερις ακόμη αξιωματικούς του αμερικανικού στρατού δημοσίευσε το ντοκουμέντο «Το μεταβαλλόμενο πρόσωπο του πολέμου: στην 4η γενιά» (The Changing Face of War: Into the 4th Generation). Σύμφωνα με το έγγραφο, το οποίο έχουν φυσικά αντικρούσει αρκετοί, οι τέσσερις γενιές του πολέμου είναι οι εξής:
(α) Πρώτη γενιά: Εμφάνιση των πυροβόλων όπλων, συγκρούσεις των στρατών με τακτικές «σε γραμμές και σε στήλες» (Ναπολέων). Ξεκίνησε μετά την ειρήνη της Βεστφαλίας το 1648, όπου έληξε ο τριακονταετής πόλεμος.
(β) Δεύτερη γενιά: Είσοδος στην εποχή της βιομηχανικής επανάστασης, όπου υπήρχε η δυνατότητα μεταφοράς μεγάλων ποσοτήτων στρατιωτικού εξοπλισμού και ανθρώπων, καθώς επίσης το βαρύ πυροβολικό (1ος Παγκόσμιος Πόλεμος).
(γ) Τρίτη γενιά: Εξουδετέρωση του εχθρού μέσω της εκμετάλλευσης των αδυναμιών του, χωρίς τη φυσική του καταστροφή (2ος Παγκόσμιος Πόλεμος, Αστραπιαίος πόλεμος του γερμανικού στρατού – Blitzkrieg).
(δ) Τέταρτη γενιά: Η εξέλιξη της τεχνολογίας και της πληροφορικής, η παγκοσμιοποίηση των «ειδησεογραφικών μηνυμάτων», καθώς επίσης οι τρόποι επηρεασμού της κοινής γνώμης (χειραγώγηση κλπ.), έχουν καταστήσει τον ψυχολογικό πόλεμο μέσω των πάσης φύσεως ΜΜΕ, συμπεριλαμβανομένων των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, στο στρατηγικό όπλο του πολέμου της 4ης γενιάς.
Εν προκειμένω η χρήση των στρατιωτικών μονάδων αντικαθίσταται από τη χρήση των ΜΜΕ – ενώ η ψυχολογική δράση της τρομοκρατίας, αντικαθιστά τα όπλα στο σενάριο του πολέμου. Στο συγκεκριμένο πόλεμο το πεδίο της μάχης δεν είναι πια έξω από τον άνθρωπο, αλλά στο εσωτερικό του – στο μυαλό και στα συναισθήματα του. Εκτός αυτού, οι πολεμικές επιχειρήσεις δεν λειτουργούν πλέον μέσω του στρατιωτικού αποικισμού με στόχο τον έλεγχο μίας περιοχής, την κατοχή της δηλαδή, αλλά μέσω του διανοητικού αποικισμού για τον έλεγχο μίας κοινωνίας. Ο συνδυασμός της νέας πολεμικής τακτικής με τη στρατιωτική χρησιμοποιήθηκε κυρίως στο Ιράκ – ενώ έγινε γνωστή ως «στρατηγική σοκ και δέους», όπου πριν την εισβολή τα ΜΜΕ μετέδιδαν καταστροφικές εικόνες τεράστιων βομβών που τρομοκράτησαν στο έπακρο τον πληθυσμό.
Περαιτέρω, οι στρατιώτες του πολέμου της 4ης γενιάς δεν είναι πια στρατιωτικοί, αλλά ειδικοί της επικοινωνίας και της πληροφορικής στον τομέα των εξεγέρσεων – είτε για την ανατροπή ενός καθεστώτος μέσω της πυροδότησης λαϊκών εξεγέρσεων (όπως για παράδειγμα στην Ουκρανία), είτε για την καταπολέμηση υφισταμένων εξεγέρσεων, έτσι ώστε να παραμείνει το καθεστώς ως έχει (όπως στην Ελλάδα – MARFIN). Με απλά λόγια, οι στρατιωτικές επιχειρήσεις αντικαθίστανται από τις ψυχολογικές – στις οποίες χρησιμοποιείται ο λαός (οι ιθαγενείς), χειραγωγούμενος κατά το δοκούν.
Οι σφαίρες τώρα των στρατιωτών αντικαθιστώνται από κατάλληλα «σλόγκαν» στα ΜΜΕ, τα οποία δεν καταστρέφουν τα σώματα των ανθρώπων, αλλά διαλύουν την ικανότητα των εγκεφάλων τους να παίρνουν τις δικές τους αποφάσεις – στηρίζοντας τότε τα συμφέροντα των επιτιθεμένων, αντί τα δικά τους! Ο επικοινωνιακός βομβαρδισμός μέσω των ΜΜΕ και των καταστροφικών συνθημάτων που προωθούνται, έχει στόχο την «αποτέφρωση» της ανακλαστικής σκέψης (=πληροφόρηση, επεξεργασία των πληροφοριών, σύνθεση) – αμέσως μετά στην αντικατάσταση της από μία διαδοχική σειρά εικόνων εκτός του χώρου και του χρόνου. Σε μία χρονική και τοπική απόσταση δηλαδή που δεν είναι δυνατόν να ελεγχθούν οι εικόνες και οι πληροφορίες ως προς την αλήθεια τους, από αυτούς που δέχονται την επίθεση.
Ο επικοινωνιακός βομβαρδισμός μέσω των ΜΜΕ δεν λειτουργεί δια μέσου της λογικής των ανθρώπων, αλλά μέσω της ψυχολογίας τους. Με απλά λόγια δεν χειραγωγείται το συνειδητό, αλλά οι επιθυμίες και οι μη συνειδητοί φόβοι τους – με έναν τρόπο που είναι σχεδόν αδύνατον να αμυνθούν οι περισσότεροι, ειδικά οι λιγότερο μορφωμένοι.
Στα πλαίσια αυτά κάθε ημέρα, 24 ώρες το 24ωρο, ένας αόρατος στρατός τοποθετεί ως στόχο τον εσωτερικό κόσμο των θυμάτων του – χωρίς να χρησιμοποιεί αεροπλάνα ή υποβρύχια, αλλά μόνο εικόνες και μηνύματα (σλόγκαν) «στοχευόμενα» χειραγωγημένων πληροφοριών. Οι ψυχολογικοί πολεμιστές δεν θέλουν ασφαλώς να σκέφτονται και να αναλύουν οι άνθρωποι τις «πληροφορίες» που τους δίνουν – αλλά να τις καταναλώνουν «ωμές», χωρίς να τις συνδέουν (συνδυάζουν) μεταξύ τους.
Τέλος, τα μηνύματα και οι εικόνες είναι ουσιαστικά οι πύραυλοι του πολέμου της τέταρτης γενιάς, οι οποίοι εκτοξεύονται από τα συνδεδεμένα μεταξύ τους μεγάλα ΜΜΕ, με στόχο τον ανθρώπινο εγκέφαλο που αποτελεί το σύγχρονο πεδίο μάχης – συνήθως με μία εντυπωσιακή ακρίβεια ενώ, όλοι όσοι τυχόν δεν «προσβάλλονται», περιθωριοποιούνται ως οπαδοί θεωριών συνωμοσίας, φαντασιόπληκτοι, ανόητοι κοκ. Εκτός αυτού όταν αντιδρούν ενεργητικά και θέλουν να ενημερώσουν τους συνανθρώπους τους, γίνονται στόχος επιθέσεων – όπως για παράδειγμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με αγενή σχόλια, με βρώμικες εκφράσεις, με προσβλητικές κριτικές κοκ. Όσον αφορά δε τις «επαναστάσεις», αντικαθίστανται από αυτές του πληκτρολογίου – μέσω των οποίων οι μάζες εκτονώνονται, χωρίς να δημιουργούν προβλήματα στη «νέα τάξη πραγμάτων».
ΠΗΓΗ:https://analyst.gr/2025/06/07/o-prosopikos-arithmos-kai-o-polemos-tis-tetartis-genias/
Τέλος, εκτός του ότι η κεντρική διαχείριση των πληροφοριών μέσω του Προσωπικού Αριθμού λειτουργεί για «Social Credit» συστήματα, όπως της Κίνας (ανάλυση εδώ), μπορεί να λειτουργήσει επίσης για επιτήρηση – όπως το «Wolf Pack» του Ισραήλ σε σχέση με τους Παλαιστινίους (πηγή), για τον εντοπισμό, την αστυνόμευση, έως και τη δολοφονία τους μέσω drone.
Συμπερασματικά, στην περίπτωση της Ελλάδας ως αποικίας χρέους, όπου οι ξένοι κάνουν ότι θέλουν και όποτε θέλουν χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν, ενδεχομένως ενδιαφέρει περισσότερο να χρησιμοποιηθεί ως πειραματόζωο, για να δοκιμαστεί το σύστημα – όπως συνέβη με την πανδημία, όπου το «πάσο» του εμβολιασμού ξεκίνησε από εδώ.
Η Palantir και ο προσωπικός αριθμός στις ΗΠΑ
Όπως ανακοίνωσε πρόσφατα ο πρόεδρος Trump (πηγή), σχεδιάζει να συνεργαστεί με την Palantir Technologies για τη δημιουργία μιας ομοσπονδιακής βάσης δεδομένων – η οποία θα παρακολουθεί εκατομμύρια πολίτες.
Εν προκειμένω, η Palantir Technologies (πηγή), είναι μια εταιρεία συλλογής δεδομένων και τεχνολογίας – ενώ ιδρύθηκε από τους Peter Thiel, Stephen Cohen, Joe Lonsdale και Alex Karp. Ξεκίνησε το 2003, εξειδικεύεται σε πλατφόρμες λογισμικού για ανθρώπους και έχει τα εξής τέσσερα κύρια προγράμματα: Palantir Gotham, Palantir Foundry, Palantir Apollo και Palantir AIP.
Το Palantir Gotham είναι ένα εργαλείο πληροφοριών και άμυνας που χρησιμοποιείται από στρατιωτικούς και αναλυτές αντιτρομοκρατίας – ενώ το Palantir Foundry επικεντρώνεται στην ενοποίηση και ανάλυση δεδομένων για εταιρικούς πελάτες. Όσον αφορά δε το Palantir Apollo διευκολύνει τη συνεχή ενοποίηση και παροχή σε όλα τα περιβάλλοντα – ενώ το Palantir AIP, η Πλατφόρμα Τεχνητής Νοημοσύνης δηλαδή, παρέχει ένα πλήρες σύνολο δυνατοτήτων για την κατασκευή με παραγωγική Τεχνητή Νοημοσύνη (AI) και τη σύνδεση της AI με τις λειτουργίες.
Σχετικά τώρα με το σκοπό του Palantir, όσον αφορά τους Αμερικανούς, ο πρόεδρος Trump έχει δηλώσει ότι, η εταιρεία θα χρησιμοποιήσει τα δεδομένα παρακολούθησης για να βοηθήσει στην προστασία των Πολιτών – με στόχο να παρέχει καλύτερη συνολική υποστήριξη.
Συνεχίζοντας, το Μάρτιο ο Τραμπ εξέδωσε ένα εκτελεστικό διάταγμα, το οποίο επιτρέπει στις ομοσπονδιακές υπηρεσίες να κοινοποιούν τα δεδομένα τους (πηγή) – όπου το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας, η Υπηρεσία Εσωτερικών Εσόδων, η Διοίκηση Κοινωνικής Ασφάλισης, καθώς επίσης το Υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών των Ηνωμένων Πολιτειών, έχουν ήδη ξεκινήσει τη διαδικασία – η οποία διοχετεύει ευαίσθητα δεδομένα, σε μία κεντρική βάση δεδομένων.
Συνολικά, η πρόταση θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει σε λιγότερη σπατάλη φορολογικών χρημάτων – σε ταχύτερες υπηρεσίες και σε μία πιο έξυπνη επιβολή του νόμου για τους Αμερικανούς. Εν τούτοις, οι επιπτώσεις ή οι απειλές από τη συγκέντρωση όλων των πληροφοριών ταυτόχρονα, θα μπορούσαν να προκαλέσουν μεγαλύτερο κίνδυνο για τους Πολίτες των ΗΠΑ – ενώ οι επικριτές αυτού του ενδεχομένου αναφέρουν ότι, θα μπορούσε να εξελιχθεί σε έναν «εφιάλτη επιτήρησης» (πηγή). Κλείνοντας, υπενθυμίζουμε μέρος ενός σχετικού άρθρου μας (πηγή).
Ο πόλεμος της 4ης γενιάς
Η ονομασία «Πόλεμος της 4ης γενιάς» (Fourth Generation Warfare – 4GW) είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται κυρίως από αναλυτές και στρατιωτικούς αξιωματούχους, για να περιγράψουν την τελευταία φάση του πολέμου στην εποχή της πληροφορικής και των παγκοσμιοποιημένων μέσων επικοινωνίας. Η θεωρία εμφανίσθηκε για πρώτη φορά το 1989, όταν ο κ. W. Lind μαζί με τέσσερις ακόμη αξιωματικούς του αμερικανικού στρατού δημοσίευσε το ντοκουμέντο «Το μεταβαλλόμενο πρόσωπο του πολέμου: στην 4η γενιά» (The Changing Face of War: Into the 4th Generation). Σύμφωνα με το έγγραφο, το οποίο έχουν φυσικά αντικρούσει αρκετοί, οι τέσσερις γενιές του πολέμου είναι οι εξής:
(α) Πρώτη γενιά: Εμφάνιση των πυροβόλων όπλων, συγκρούσεις των στρατών με τακτικές «σε γραμμές και σε στήλες» (Ναπολέων). Ξεκίνησε μετά την ειρήνη της Βεστφαλίας το 1648, όπου έληξε ο τριακονταετής πόλεμος.
(β) Δεύτερη γενιά: Είσοδος στην εποχή της βιομηχανικής επανάστασης, όπου υπήρχε η δυνατότητα μεταφοράς μεγάλων ποσοτήτων στρατιωτικού εξοπλισμού και ανθρώπων, καθώς επίσης το βαρύ πυροβολικό (1ος Παγκόσμιος Πόλεμος).
(γ) Τρίτη γενιά: Εξουδετέρωση του εχθρού μέσω της εκμετάλλευσης των αδυναμιών του, χωρίς τη φυσική του καταστροφή (2ος Παγκόσμιος Πόλεμος, Αστραπιαίος πόλεμος του γερμανικού στρατού – Blitzkrieg).
(δ) Τέταρτη γενιά: Η εξέλιξη της τεχνολογίας και της πληροφορικής, η παγκοσμιοποίηση των «ειδησεογραφικών μηνυμάτων», καθώς επίσης οι τρόποι επηρεασμού της κοινής γνώμης (χειραγώγηση κλπ.), έχουν καταστήσει τον ψυχολογικό πόλεμο μέσω των πάσης φύσεως ΜΜΕ, συμπεριλαμβανομένων των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, στο στρατηγικό όπλο του πολέμου της 4ης γενιάς.
Εν προκειμένω η χρήση των στρατιωτικών μονάδων αντικαθίσταται από τη χρήση των ΜΜΕ – ενώ η ψυχολογική δράση της τρομοκρατίας, αντικαθιστά τα όπλα στο σενάριο του πολέμου. Στο συγκεκριμένο πόλεμο το πεδίο της μάχης δεν είναι πια έξω από τον άνθρωπο, αλλά στο εσωτερικό του – στο μυαλό και στα συναισθήματα του. Εκτός αυτού, οι πολεμικές επιχειρήσεις δεν λειτουργούν πλέον μέσω του στρατιωτικού αποικισμού με στόχο τον έλεγχο μίας περιοχής, την κατοχή της δηλαδή, αλλά μέσω του διανοητικού αποικισμού για τον έλεγχο μίας κοινωνίας. Ο συνδυασμός της νέας πολεμικής τακτικής με τη στρατιωτική χρησιμοποιήθηκε κυρίως στο Ιράκ – ενώ έγινε γνωστή ως «στρατηγική σοκ και δέους», όπου πριν την εισβολή τα ΜΜΕ μετέδιδαν καταστροφικές εικόνες τεράστιων βομβών που τρομοκράτησαν στο έπακρο τον πληθυσμό.
Περαιτέρω, οι στρατιώτες του πολέμου της 4ης γενιάς δεν είναι πια στρατιωτικοί, αλλά ειδικοί της επικοινωνίας και της πληροφορικής στον τομέα των εξεγέρσεων – είτε για την ανατροπή ενός καθεστώτος μέσω της πυροδότησης λαϊκών εξεγέρσεων (όπως για παράδειγμα στην Ουκρανία), είτε για την καταπολέμηση υφισταμένων εξεγέρσεων, έτσι ώστε να παραμείνει το καθεστώς ως έχει (όπως στην Ελλάδα – MARFIN). Με απλά λόγια, οι στρατιωτικές επιχειρήσεις αντικαθίστανται από τις ψυχολογικές – στις οποίες χρησιμοποιείται ο λαός (οι ιθαγενείς), χειραγωγούμενος κατά το δοκούν.
Οι σφαίρες τώρα των στρατιωτών αντικαθιστώνται από κατάλληλα «σλόγκαν» στα ΜΜΕ, τα οποία δεν καταστρέφουν τα σώματα των ανθρώπων, αλλά διαλύουν την ικανότητα των εγκεφάλων τους να παίρνουν τις δικές τους αποφάσεις – στηρίζοντας τότε τα συμφέροντα των επιτιθεμένων, αντί τα δικά τους! Ο επικοινωνιακός βομβαρδισμός μέσω των ΜΜΕ και των καταστροφικών συνθημάτων που προωθούνται, έχει στόχο την «αποτέφρωση» της ανακλαστικής σκέψης (=πληροφόρηση, επεξεργασία των πληροφοριών, σύνθεση) – αμέσως μετά στην αντικατάσταση της από μία διαδοχική σειρά εικόνων εκτός του χώρου και του χρόνου. Σε μία χρονική και τοπική απόσταση δηλαδή που δεν είναι δυνατόν να ελεγχθούν οι εικόνες και οι πληροφορίες ως προς την αλήθεια τους, από αυτούς που δέχονται την επίθεση.
Ο επικοινωνιακός βομβαρδισμός μέσω των ΜΜΕ δεν λειτουργεί δια μέσου της λογικής των ανθρώπων, αλλά μέσω της ψυχολογίας τους. Με απλά λόγια δεν χειραγωγείται το συνειδητό, αλλά οι επιθυμίες και οι μη συνειδητοί φόβοι τους – με έναν τρόπο που είναι σχεδόν αδύνατον να αμυνθούν οι περισσότεροι, ειδικά οι λιγότερο μορφωμένοι.
Στα πλαίσια αυτά κάθε ημέρα, 24 ώρες το 24ωρο, ένας αόρατος στρατός τοποθετεί ως στόχο τον εσωτερικό κόσμο των θυμάτων του – χωρίς να χρησιμοποιεί αεροπλάνα ή υποβρύχια, αλλά μόνο εικόνες και μηνύματα (σλόγκαν) «στοχευόμενα» χειραγωγημένων πληροφοριών. Οι ψυχολογικοί πολεμιστές δεν θέλουν ασφαλώς να σκέφτονται και να αναλύουν οι άνθρωποι τις «πληροφορίες» που τους δίνουν – αλλά να τις καταναλώνουν «ωμές», χωρίς να τις συνδέουν (συνδυάζουν) μεταξύ τους.
Τέλος, τα μηνύματα και οι εικόνες είναι ουσιαστικά οι πύραυλοι του πολέμου της τέταρτης γενιάς, οι οποίοι εκτοξεύονται από τα συνδεδεμένα μεταξύ τους μεγάλα ΜΜΕ, με στόχο τον ανθρώπινο εγκέφαλο που αποτελεί το σύγχρονο πεδίο μάχης – συνήθως με μία εντυπωσιακή ακρίβεια ενώ, όλοι όσοι τυχόν δεν «προσβάλλονται», περιθωριοποιούνται ως οπαδοί θεωριών συνωμοσίας, φαντασιόπληκτοι, ανόητοι κοκ. Εκτός αυτού όταν αντιδρούν ενεργητικά και θέλουν να ενημερώσουν τους συνανθρώπους τους, γίνονται στόχος επιθέσεων – όπως για παράδειγμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με αγενή σχόλια, με βρώμικες εκφράσεις, με προσβλητικές κριτικές κοκ. Όσον αφορά δε τις «επαναστάσεις», αντικαθίστανται από αυτές του πληκτρολογίου – μέσω των οποίων οι μάζες εκτονώνονται, χωρίς να δημιουργούν προβλήματα στη «νέα τάξη πραγμάτων».
ΠΗΓΗ:https://analyst.gr/2025/06/07/o-prosopikos-arithmos-kai-o-polemos-tis-tetartis-genias/
Ανάρτηση από: https://geromorias.blogspot.com/
