Η ιδιοκτησιακή αντίληψη για το κράτος φαίνεται έκδηλα στην ιστορία της συλλογής αρχαιοτήτων, για την οποία ουδέποτε και πουθενά δεν έδωσαν εξηγήσεις
Αν υπάρχει µία λέξη που θα µπορούσε να περιγράψει µε γλαφυρότητα αλλά και ακρίβεια τη σχέση της οικογένειας Μητσοτάκη µε τη χώρα, αυτή είναι µετά βεβαιότητας η «ιδιοκτησιακή». Η οικογένεια Μητσοτάκη, από τον Κωνσταντίνο και τη Μαρίκα µέχρι τον Κυριάκο και τη Μαρέβα, ζει από το δηµόσιο και εκµεταλλεύεται οτιδήποτε, εθνικό ή µη, για την προσωπική της διαφήµιση. Ακόµη κι αν πρόκειται για την ιστορική κληρονοµιά της Ελλάδας, δηλαδή για αρχαία ανεκτίµητης αξίας τα οποία –άγνωστο πώς– αποτέλεσαν ιδιοκτησία της οικογένειας µέχρι να δωριστούν κακήν κακώς στο δηµόσιο ώστε να µην υπάρχουν ποινικές ευθύνες. Η οικογένεια Μητσοτάκη έχει καταγγελθεί τόσο στο παρελθόν όσο και σήµερα για σοβαρές παρανοµίες, αλλά ουδέποτε απολογήθηκε γι’ αυτές στη ∆ικαιοσύνη, ούτε βέβαια ένιωσε ποτέ την ανάγκη να δώσει πειστικές απαντήσεις για ζητήµατα που άπτονται του δηµόσιου συµφέροντος. Είναι τέτοιο το πολιτικό και δικαστικό σύστηµα της Ελλάδας που της επιτρέπει διαρκώς να ξεγλιστρά από τον νόµο και ασφαλώς να αδιαφορεί παντελώς γι’ αυτόν.
Στο πλαίσιο αυτό, την περασµένη εβδοµάδα ο πρωθυπουργός σε µια από τις πολλές αποδράσεις του στον τόπο καταγωγής του, τα Χανιά, επισκέφτηκε το νέο αρχαιολογικό µουσείο, στο οποίο εκτίθεται πια η διαβόητη συλλογή αρχαίων του πατέρα και της µητέρας του, η οποία –αλίµονο!– φέρει και το δικό του όνοµα. Ο Κυρ. Μητσοτάκης, δίχως να ενδιαφέρεται για το γεγονός ότι η συλλογή των γονιών του, όπως µαρτυρούν αρχαιολόγοι οι οποίοι ασχολήθηκαν προ 30 και πλέον χρόνων µε το ζήτηµα, είναι σε µεγάλο βαθµό προϊόν προερχόµενο από λαθρανασκαφές, εµφανίστηκε ιδιαίτερα συγκινηµένος. «Είµαι ιδιαίτερα συγκινηµένος» είπε «γιατί στο µουσείο αυτό βρήκε τη θέση της η Συλλογή Κωνσταντίνου και Μαρίκας Μητσοτάκη η οποία είχε δωρηθεί από τους γονείς µου στο ελληνικό κράτος πριν από 22 χρόνια, επειδή πίστευαν ότι η συλλογή αυτή πρέπει να αποτελέσει κτήµα του ελληνικού λαού».
