Αν δεν ηττηθεί ο «εσωτερικός εχθρός» η Ελλάδα δεν έχει μέλλον

Του Πέτρου Χασάπη

Όποιος πιστεύει ότι η ίδια άρχουσα τάξη που μας χρεοκόπησε και που τώρα (μέσα στη χρεοκοπία) μας εκμεταλλεύεται, θα μας λυπηθεί και θα μας σεβαστεί κάποια στιγμή, είναι πολιτικά ανόητος.

Ο ελληνικός λαός καταστρέφεται από την άρχουσα τάξη του. Δυστυχώς, αντί

στη χώρα μας να διαμορφωθεί μια εθνική παραγωγική άρχουσα τάξη εκφράζοντας το λαό, από την αρχή που απελευθερώθηκε η χώρα, δημιουργήθηκε μια μεταπρατική άρχουσα τάξη, ως συνέχεια των κοτζαμπάσηδων επί τουρκοκρατίας, η οποία έλεγξε εύκολα και κοινωνικοποίησε το λαό στα μέτρα της, υποτάσσοντάς τον στα συμφέροντά της.

Αυτή η άρχουσα πολιτικοοικονομική ολιγαρχική και ταυτόχρονα υπερσυγκεντρωτική ελίτ, έχοντας υπό τον πλήρη έλεγχό της τον κρατικό μηχανισμό, είναι απόλυτα υπεύθυνη για αυτό που είμαστε ως λαός και ως έθνος σήμερα. Σοφίζεται ένα σωρό τεχνάσματα, θεσμούς και νόμους, ώστε ποτέ να μην αγγίζεται η ίδια, αλλά αντίθετα να διευκολύνεται στη νομή της κοινωνίας, διαφθείροντας και διχάζοντας το λαό. 

Δεν υπάρχουν πια αριστεροί και δεξιοί

Του Πέτρου Χασάπη

Δεν υπάρχουν πια αριστεροί και δεξιοί. Υπάρχουν μόνο συστημικοί και αντισυστημικοί.

Στην ουσία υπάρχει το παλιό που σχηματοποιείται σ’ αυτό που λέμε σύστημα, το οποίο διαθέτει όλα τα μέσα (οικονομικά και ΜΜΕ) για να συνεχίσει να επιβιώνει και το καινούργιο που αγωνίζεται να γεννηθεί μέσα από απίστευτες δυσκολίες και εμπόδια που βάζει το σύστημα.

Η διαψευσμένη στην πράξη αριστερά που αγωνίζεται να παραμείνει όπως όπως στην πολιτική ζωή, υιοθετώντας πλέον κάθε μειονοτικό και διεθνιστικό αίτημα και η απάνθρωπη νεοφιλελεύθερη δεξιά, που έχει χάσει κάθε νέα ιδέα και προοπτική, έχουν συμμαχήσει σιωπηρά και παίζουν ένα μεγάλο πολιτικό θέατρο δήθεν αντιπαραθέσεων για διατήρηση των εκλογικών τους "μαντριών".

Το νόμισμα και η παραγωγή προϊόντων τα βασικά στοιχεία της ανεξαρτησίας

Του Πέτρου Χασάπη

Ο αγώνας ανεξαρτησίας των Αμερικανών έγινε για δύο λόγους: Γιατί η μαμά Αγγλία δεν τους επέτρεπε να έχουν: πρώτον δικό τους νόμισμα και δεύτερον δικά τους εργοστάσια.

Εξανάγκαζε δηλαδή η μαμά Αγγλία να έχει η αποικία της το αγγλικό νόμισμα που καθόριζε η ίδια και να αγοράζουν αποκλειστικά τα δικά της παραγόμενα προϊόντα.

Βέβαια τον αγώνα εκείνον τον άρχισε η αμερικανική ελίτ, η οποία ασφυκτιούσε κάτω από την αποικιοκρατική μπότα και επένδυσε έξυπνα τον αγώνα με εθνικά χαρακτηριστικά, με ιδέες για ελευθερία, δημοκρατία κ.λ.π. Δυστυχώς η δική μας ελίτ είναι και η "πέμπτη φάλαγγα" της χώρας. Επομένως εδώ έχουμε σοβαρό πρόβλημα ηγεσίας.

Δεν χρειαζόμζστε... "κούρεμα" του χρέους

Του Πέτρου Χασάπη

 

Αφού έχουμε μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα, δεν χρειάζεται φυσικά και απομείωση του χρέους.
Τι δεν καταλαβαίνεις;

Με θηριώδη πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2022 και με 2% μέχρι το 2060, δεν υπάρχει καμία ανάγκη για απομείωση ή ακόμα και για

αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους.
Τι δεν καταλαβαίνεις;

Το γερμανικό κόλπο ήταν ακριβώς αυτό, δηλαδή να παρουσιάζει η Ελλάδα πρωτογενή πλεονάσματα, ώστε το χρέος να θεωρείται βιώσιμο και να μην δικαιολογείται καν συζήτηση για το χρέος.
Τι δεν καταλαβαίνεις;

Κανένας δεν πρόκειται να διασώσει τα ακίνητά του όσο φόρο και να πληρώνει

Του Πέτρου Χασάπη

Όπως είχε εγκλωβιστεί ο κόσμος στο χρηματιστήριο και δεν μπορούσε να βγει γιατί θα έχανε χρήματα, μέχρι που τα έχασε όλα, έτσι και τώρα, ο κόσμος εγκλωβίστηκε στα ακίνητα επενδύοντας μεγάλα ποσά, τα οποία ακίνητα όμως τώρα έχουν χάσει τεχνητά τις αξίες τους. 

Έτσι έρχεται το κράτος, κατ' επιταγή των δανειστών και φορολογεί τους εγκλωβισμένους στα ακίνητα, οι οποίοι προσπαθούν απεγνωσμένα να πληρώσουν χαράτσια από ανύπαρκτα έσοδα, για να διασώσουν τα ακίνητα.

Ευρώ ή Δραχμή

Του Πέτρου Χασάπη

Έστω να δεχτούμε ότι δεν παίζει ρόλο το νόμισμα (ευρώ ή δραχμή) αυτό καθαυτό, όπως υποστηρίζουν πολλοί. Δεν μπορεί όμως να μη δεχτούμε ότι παίζει καθοριστικό ρόλο το ποιος ελέγχει το νόμισμα, το ποιος αποφασίζει σχετικά με το νόμισμα. Εκεί έγκειται το πρόβλημα.

Είναι δηλαδή καλό για μας τους Έλληνες, να

κρατά την κάνουλα της χρηματοδότησης και να αποφασίζει για το νόμισμα που καθορίζει τη ζωή μας ο κάθε Σόϊμπλε σήμερα και γενικά ο κάθε Γερμανός αύριο; 

Το θέλουμε αυτό; Μπορεί αυτό να εγγυηθεί την εθνική κυριαρχία μας, που σημαίνει αυτοδιάθεση, ανάπτυξη κ.λ.π.;

Η Ελλάδα ήταν τελικά το πειραματόζωο για την Ε.Ε των πολλών ταχυτήτων

Του Πέτρου Χασάπη

Οι ισχυροί της ΕΕ (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία Ισπανία), κάτω από την διεθνή ανταγωνιστική πίεση, κυρίως της Κίνας, αλλά και τον υπόγειο εμπορικό πόλεμο με τις ΗΠΑ, αποφάσισαν επίσημα (κάτι που προφανώς σχεδίαζαν κρυφά από καιρό) την ΕΕ των πολλών ταχυτήτων.

Είδαν ότι η ΕΕ, έτσι όπως είναι έχει βαλτώσει και οδηγείται σε διάλυση, από την οποία διάλυση, τα πιο πάνω κράτη θα μείνουν απομονωμένα και θα βγουν ζημιωμένα στον αναγκαστικό οικονομικό ανταγωνισμό με την Κίνα, τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, τη Μ. Βρετανία, αλλά και μεταξύ τους. Είχαν λοιπόν δύο επιλογές για να αποφύγουν τη διάλυση και την κατάρρευση από τη θέση που είναι σήμερα. Η μία ήταν η πλήρης πολιτική ένωση (ομοσπονδοποίηση) της ΕΕ, κάτι που απορρίφθηκε για πολυάριθμους λόγους και η δεύτερη ήταν η ΕΕ των πολλών ταχυτήτων.

Στο κοινοβουλευτικό πολίτευμα την εξουσία την έχουν οι μεγαλομέτοχοι της κοινωνίας

Του Πέτρου Χασάπη

Είναι γνωστό ότι με την εμφάνιση της δυνατότητας μαζικής παραγωγής, εμφανίστηκε και η μορφή της καπιταλιστικής (κεφαλαιουχικής) εταιρίας, δηλαδή στην ουσία της Ανώνυμης Εταιρίας.

Είναι επίσης γνωστό ότι η έκρηξη της μαζικής παραγωγής

και η πιεστική ανάγκη για μεγαλύτερες αγορές προς διάθεση των μαζικά παραγόμενων προϊόντων, οδήγησε σε συνένωση με τη βία των επιμέρους φέουδων και κρατιδίων στο μετέπειτα μεγάλο εθνικό κράτος, με ενιαία κεντρική εξουσία, ενιαίο νόμισμα και ενιαίο νομικό πλαίσιο.

Είναι τέλος γνωστό, ότι η οργάνωση και η νομική μορφή του εθνικού κράτους βασίστηκε στην οργάνωση και τη νομική μορφή της εθνικής καπιταλιστικής εταιρίας. Δηλαδή το κράτος έχει μετόχους (τους πολίτες), έχει καταστατικό (Σύνταγμα), έχει ΔΣ (κυβέρνηση) και έχει ΓΣ (βουλή – αντιπροσωπευτικό σύστημα).

Όμως στην κεφαλαιουχική εταιρία, την εξουσία δεν ασκούν οι μικρομέτοχοι, αλλά οι μεγαλομέτοχοι που κατέχουν το πλειοψηφικό πακέτο. Η ψήφος δηλαδή στις ΓΣ είναι ανάλογη των κεφαλαίων που κατέχει κάποιος στην εταιρία και δεν ισχύει η ισότητα μεταξύ των φυσικών προσώπων των μετόχων. Μπορεί και ένας μόνο μέτοχος ή λίγοι συνεργαζόμενοι μεταξύ τους μέτοχοι, να κατέχουν το πλειοψηφικό πακέτο των κεφαλαίων της εταιρίας.

Η Ελλάδα είναι ήδη εκτός ΕΕ...

Του Πέτρου Χασάπη

Για όσους κόπτονται για την παραμονή της Ελλάδας στην ΕΕ και τρομοκρατούν τους Έλληνες για το ενδεχόμενο της εξόδου της Ελλάδας από την ΕΕ, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι από τη στιγμή που η Ελλάδα μπήκε στα μνημόνια, δεν ισχύει το ευρωπαϊκό δίκαιο για την Ελλάδα στη σημαντικότερη έκτασή του. Στην ουσία, η Ελλάδα είναι οιονεί εκτός ΕΕ. Και από τη στιγμή που έχουμε υπογράψει στο τρίτο μνημόνιο ότι η ελληνική Βουλή θα νομοθετεί μόνο ό,τι θέλει η τρόϊκα, η Ελλάδα δεν έχει στην ουσία ούτε εσωτερικό Σύνταγμα.

Ειδικότερα, σε ερώτηση δύο ξένων ευρωβουλευτών προς τον κ. Γιουνκέρ, για το αν ισχύει το ευρωπαϊκό δίκαιο για την Ελλάδα, ο κατ’ εξοχήν αρμόδιος να απαντήσει, πρόεδρος της ΕΕ απάντησε ως εξής:

Πως να το κάνουμε; Ετσι δουλεύει η ευρωζώνη

Του Πέτρου Χασάπη

Για να γίνει κατανοητή και στον πλέον αδαή, η αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης, ας πάρουμε το εξής απλοποιημένο παράδειγμα:

Ας υποθέσουμε ότι στη ζώνη του ευρώ είναι μόνο δύο κράτη, η Ελλάδα και η Γερμανία. Και ας υποθέσουμε ότι η Ελλάδα δεν χρωστά ούτε ευρώ, αλλά έχει την παραγωγική σύνθεση που έχει. Δηλαδή 3,6% πρωτογενή τομέα, 13,4% δευτερογενή τομέα και 83% τριτογενή τομέα. 

Ξεκινάμε λοιπόν την οικονομική ζωή και συνεργασία αυτών των δύο χωρών.

Αμέσως από την πρώτη μέρα, η μεν Ελλάδα θα εισάγει προϊόντα από τη Γερμανία η δε Γερμανία θα γεμίζει συνεχώς τα ταμεία της από το χρήμα που θα ρέει προς αυτήν από την Ελλάδα, λόγω των εισαγωγών που κάνει η τελευταία.

Μόνο σε μια περίπτωση μπορεί να αντιστραφεί αυτή η εικόνα.

Αποκρατικοποιείται το κράτος για να το αγοράσουν άλλα κράτη

Του Πέτρου Χασάπη

Το γεγονός είναι απίστευτο και όμως αληθινό και αγγίζει τα όρια της κωμωδίας. Αποκρατικοποιείται το ελληνικό κράτος για να το αγοράσουν τελικά άλλα κράτη.

Δηλαδή, ενώ τα άλλα κράτη μπορούν να έχουν επικερδείς κρατικές επιχειρήσεις και μάλιστα να κάνουν και επενδύσεις σε διαφορετικά κράτη, εντούτοις όλες οι δραστηριότητες του ελληνικού κράτους θα πρέπει, εξ ορισμού, να είναι παθητικές με δεκάδες δισεκατομμύρια ελλείμματα.  

Πριν γίνει φυσικά αυτή η αστεία υποτίθεται αποκρατικοποίηση (στην ουσία παράδοση της Ελλάδας σε άλλα κράτη) προηγήθηκαν δύο άλλα τερατώδη γεγονότα:

--  Το πρώτο είναι η διασπάθιση των κολοσσιαίων δανείων και τον ευρωπαϊκών πακέτων που πήρε η χώρα και η φυγάδευση όλου αυτού του χρήματος στο εξωτερικό και 

-- Το δεύτερο είναι η μετατροπή των δημοσίων χρεών προς τις ιδιωτικές τράπεζες σε χρέη προς άλλα κράτη μέσω του δευτέρου μνημονίου και του PSI.

Ποτέ δεν συζητάς με αυτόν που θέλει να σε φάει

Του Πέτρου Χασάπη

Όταν παρουσιάζεται κάποιος ξαφνικός κίνδυνος σε μια αγέλη ζώων, τότε, αντί τα αδύναμα ζώα να συνενωθούν για να αποκρούσουν τον κίνδυνο, αρχίζουν και τρέχουν πανικόβλητα με στόχο το καθένα να διασώσει το τομάρι του.

Στη δική μας περίπτωση, η ανθρώπινη αγέλη

κατατρομοκρατήθηκε επίτηδες από τους εγχώριους και διεθνείς τρομοκράτες, με αποτέλεσμα να αρχίσουμε να τρέχουμε πανικόβλητοι, στοχεύοντας να διασώσει ο καθένας το δικό του «τομάρι». Έτσι όμως απομονωμένοι και όχι ενωμένοι, γινόμαστε εύκολα θηράματα για τους διεθνείς «λέοντες» και τους εγχώριους συνεργάτες τους.

Η δε ηγεσία μας υποτίθεται ότι άρχισε να συζητά με τους θηρευτές για το καλό μας. Όμως ποτέ δεν συζητάς με αυτόν που θέλει να σε φάει. Είτε πολεμάς είτε κάθεσαι και σε τρώει. 

Θα γίνουμε προδότες;

Του Πέτρου Χασάπη

Φίλοι μου,
Ήρθε στο γραφείο μου ένας φίλος και πάνω στην κουβέντα μου επισήμανε κάτι που με πάγωσε. Κάτι που δεν το είχα σκεφτεί.

Όταν του είπα ότι η επιτήρηση στη χώρα μας θα είναι μέχρι το 2064 (που είναι και οι δόσεις της τρόϊκας) και βλέπουμε, δηλαδή όταν τα παιδιά μας τότε θα είναι παππούδες, μου επισήμανε το εξής:
«Το πρόβλημα για το σύστημα δεν είναι οι επόμενες γενιές, αλλά εμείς σήμερα. Εμάς θέλει να φοβίσει και να ακυρώσει το σύστημα. Εμείς είμαστε η μεταβατική κατάσταση. Εμείς δηλαδή είμαστε εκείνοι που ξέραμε πως ήταν πριν τα πράγματα και ως εκ τούτου, εμείς μπορούμε να δούμε το σκοτεινό μέλλον και γι’ αυτό πρέπει να ακυρωθούμε για να μην αντιδράσουμε.

Αν καταφέρουν να κάμψουν εμάς, το παιχνίδι τελείωσε. Οι επόμενες γενιές θα το βρίσκουν ως κάτι το φυσιολογικό αυτό που θα γίνεται. Επομένως δεν πρόκειται να αντιδράσουν».

Οι πολιτικά αφελείς τελείωσαν

Του Πέτρου Χασάπη

Μόνο πολιτικά αφελείς θα πίστευαν ότι οι δανειστές θα κουρέψουν το χρέος. Τα περισσότερα κράτη στον πλανήτη είναι υπερχρεωμένα. Ακόμα και να το ήθελαν οι δανειστές, ακόμα και να μας αγαπούσαν, δεν μπορούν να το κάνουν.

Και δεν μπορούν να το κάνουν, για τον απλό λόγο ότι τότε αυτόματα όλα τα κράτη θα αξίωναν αμέσως κούρεμα και των δικών τους χρεών.

Εκείνο που μπορεί να γίνει, μετά φυσικά το 2018 που έχει υπογράψει η κυβέρνηση (μην περιμένετε τώρα, παρακολουθείστε τον Σόϊμπλε) είναι μια διευκόλυνση αποπληρωμής του χρέους και αυτό φυσικά κάτω από νέους, τόσο δυσβάσταχτους και μακροχρόνιους όρους, που θα είναι αποτρεπτικό για άλλα χρεωμένα κράτη να διανοηθούν κι εκείνα να διεκδικήσουν διευθέτηση των χρεών τους. Διαφορετικά θα κατέρρεε αμέσως το οικοδόμημα της παγκοσμιοποίησης, που με επιμέλεια κτίζει η διεθνής οικονομική ελίτ. 

Η διαφορά μεταξύ δεξιάς και αριστεράς

Του Πέτρου Χασάπη

Τόσο η Δεξιά, όσο και η Αριστερά επιβάλουν εξοντωτικά μέτρα εναντίον του λαού και ξεπουλούν την περιουσία της χώρας. Σε τι λοιπόν διαφέρουν; 

Διαφέρουν στο εξής:

Η μεν Δεξιά λέει ότι έτσι κάνει το σωστό. Η δε Αριστερά λέει ότι πονάει αλλά δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. 

Αφού όμως, η Αριστερά ισχυρίζεται ότι δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, αυτό σημαίνει ότι δεν έχει εναλλακτική πρόταση για το πρόβλημα διαφορετική από αυτή της Δεξιάς, παρά μόνο ιδεολογήματα ανεφάρμοστα.

Ο καταναλωτισμός μας οδηγεί στην υποδούλωση.

Του Πέτρου Χασάπη

Ο καταναλωτισμός, δηλαδή η αναζήτηση της προσωπικής ευτυχίας μέσω της απόκτησης υλικών αγαθών, η ολοκλήρωσή μας μέσω του καταναλωτικού ευδαιμονισμού και η ματαιόδοξη επίδειξη ανωτερότητας μέσω της κατανάλωσης, μας έκαναν δούλους του χρήματος (ιδιόκτητο ή δανεικό) και όπως ήταν φυσικό, κομματικά υποχείρια σε αετονύχηδες λαοπλάνους πολιτικούς που υπόσχονται νέες καταναλωτικές δυνατότητες.

Ειδικά εδώ στην Ελλάδα σήμερα, το μυαλό μας έχει πλέον εγκλωβιστεί στο

τεχνητά τρομοκρατικό δίλημμα «ευρώ – δραχμή», με έξυπνη προβολή στο ποιο από τα δύο υπόσχεται εύκολο εδώ και τώρα καταναλωτισμό. Αυτό το  τρομοκρατικό δίλημμα έχει πλήρως κυριαρχήσει στο μυαλό μας και φυσικά δεν υπάρχει πλέον χώρος για σκέψη του πως φτάσαμε ως εδώ και τι ακριβώς έφταιξε, ώστε να το διορθώσουμε για να έχουμε μέλλον. Δεν υπάρχει χώρος για ανάληψη προσωπικών ευθυνών και πρωτοβουλιών και εννοείται ούτε λόγος για ανατροπή και γενικά για διακινδύνευση του απόλυτα υπεύθυνου σάπιου πολιτικού συστήματος. Φυσικά δεν περνάει καν από το μυαλό μας η περίπτωση εγκαθίδρυσης πραγματικής δημοκρατίας, σκληρής δουλειάς και αναβολής του καταναλωτισμού για το μέλλον. Για τέτοια είμαστε τώρα; Αυτή όμως είναι η σίγουρη συνταγή προς την υποδούλωση.

Κράτος χωρίς εθνικό νόμισμα στερείται εθνικής κυριαρχίας

Του Πέτρου Χασάπη

Σε ένα κράτος με εθνική κυριαρχία, το οποίο έχει το δικό του εθνικό ανεξάρτητο νόμισμα, η φορολογία δεν γίνεται για να βρει το κράτος χρήματα να ξοδέψει, αφού το κράτος εκδίδει το χρήμα και μπορεί να εκδώσει όσο θέλει. Γίνεται για να αφαιρέσει το κράτος χρήμα από την αγορά ώστε να διατηρήσει την αξία του χρήματος και να συγκρατήσει τον πληθωρισμό.

Αντίθετα όταν υπάρχει ύφεση, το κράτος μειώνει τη φορολογία και αυξάνει τις δαπάνες του (δηλαδή κρυφά εκδίδει χρήμα και το ρίχνει στην αγορά) ώστε να ξαναπάρει η οικονομία μπρος, να αυξηθεί η ζήτηση και να πέσει η ανεργία. Αν μάλιστα η κεντρική τράπεζα του κράτους ανήκει στο λαό και όχι σε ιδιώτες ιδιοκτήτες, τότε ακόμα καλύτερα.

Έξοδος από το ευρώ χωρίς ανατροπή του πολιτικού συστήματος θα είναι καταστροφή

Του Πέτρου Χασάπη

Όλοι σχεδόν έχουν συνειδητοποιήσει ότι ο λογαριασμός δεν βγαίνει. Το λένε οι εγκυρότεροι διεθνείς οικονομολόγοι. Το λέει το ίδιο το ΔΝΤ όταν ομολογεί ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο και καλεί την Ευρωζώνη να «κουρέψει» το χρέος. Αυτό όμως δεν το συζητούν κάν οι ευρωπαϊκές ελίτ, κρυπτόμενες πίσω από τη γερμανική κυβέρνηση, η μεθοδολογία της οποίας εξυπηρετεί και τα δικά τους συμφέροντα.

Μία μόνο είναι η εναλλακτική λύση και την ξέρουν οι πάντες. Δραστική περικοπή του δημοσίου χρέους και επιστροφή στο Εθνικό Νόμισμα. Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική και αυτό πρέπει να το καταλάβουμε όλοι.

Όμως τυχόν επιστροφή στο Εθνικό Νόμισμα, την οποία θα διαχειριστεί το ίδιο το σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, που μας κατέστρεψε, θα είναι σκέτη τραγωδία. Οι ζωές μας θα είναι λάφυρο στα χέρια μαυραγοριτών και κερδοσκόπων. Έχουν λοιπόν δίκιο όσοι το υποστηρίζουν αυτό. Μόνο με ένα άλλο δημοκρατικό και ελεγχόμενο απόλυτα από την ελληνική κοινωνία και όχι από τις δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης και των ντόπιων νταβατζήδων, πολιτικό σύστημα, θα υπάρξει απόλυτη επιτυχία του εγχειρήματος και διάσωση της χώρας και του Έθνους.

Όποιος Έλληνας σέβεται αντισυνταγματικό νόμο δεν είναι πατριώτης.

Του Πέτρου Χασάπη

Όχι μόνο δεν είμαστε υποχρεωμένοι να σεβόμαστε και να υπακούμε σε  αντισυνταγματικούς νόμους, σε αντισυνταγματικές πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, σε αντισυνταγματικές υπουργικές αποφάσεις κ.λ.π., αντιθέτως είμαστε υποχρεωμένοι να μην τους εφαρμόζουμε. Ποιος το λέει αυτό;...

Το ίδιο το Σύνταγμα, αν τέλος πάντων, θεωρήσει κάποιος ότι εξακολουθεί να έχει οντότητα αυτό το Σύνταγμα που έχουμε και δεν έχει de facto καταλυθεί.

Συγκεκριμένα το άρθρο 120 παρ. 2 του Συντάγματος λέει ότι «Ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό ….. αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων». Επομένως a contrario, ο σεβασμός αντισυνταγματικών νόμων δεν αποτελεί υποχρέωση των Ελλήνων. Πιο κάτω στην παρ. 4 του ίδιου άρθρου λέει ότι «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων……».