Ποια αριστερά λοιπόν;;;

Του Δημήτρη Αργυρού

Διάβασα με προσοχή και πολλές φορές  το κείμενο του αγαπητού συντρόφου Ευτύχη Μπιτσάκη με τίτλο:  ''Το ερώτημα είναι ποια Αριστερά;''  (http://blogvirona.blogspot.gr/2014/06/blog-post_3261.html)  και κάθε φορά που το διάβαζα όλο και με έπειθε λιγότερο. Φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά που εκφράζει αυτή την άποψη ο αγαπητός σύντροφος και δεν θα είναι και τελευταία που την εκφράζει.  Μπορώ να διαφωνώ, μπορούμε να διαφωνούμε με ότι γράφει και ότι λέει, μα  η ποιότητα του συντρόφου σε καμιά περίπτωση  δεν αμφισβητείται.  

Ποια λοιπόν αριστερά;; Μα η αριστερά που μπορεί όχι μόνο να δώσει  ελπίδα  στο λαό, μα μπορεί και να την υπερασπιστεί, μπορεί να την κάνει πράξη. Γιατί διαφορετικά  η απογοήτευση των προσδοκιών θα είναι μεγαλύτερη από την καλλιέργεια τους.

Τρομοκρατία είναι….

Του Δημήτρη Αργυρού

Πρωί, πρωί, ακούγοντας τρίτο πρόγραμμα- κουλτούρα όχι παίξε γέλασε- θα αναστοχαστώ για το ποιος είναι τρομοκράτης. Τρομοκράτης είναι ο καταπιεσμένος που δεν αντέχει άλλο την καταπίεση και «εξοστρακίζει» τον καταπιεστή του. Ναι είναι τρομοκράτης για τον καταπιεστή του. Τρομοκράτες είναι οι εργαζόμενοι που κάνουν μια άγρια απεργία γιατί έχουν να πληρωθούν μήνες;; Ναι είναι τρομοκράτες για το αφεντικό τους. Μήπως είναι τρομοκράτης ο φτωχός που κλέβει για να φάει ή που κλέβει μια τράπεζα;; Ναι είναι τρομοκράτης για αυτόν που του απαλλοτρίωσε το ψωμί και φυσικά για την τράπεζα.

Για μένα πάλι τρομοκράτης είναι η ανάγκη να εργάζομαι και να υπακούω στο αφεντικό μου. Τρομοκρατία είναι η απειλή της απόλυσης και τρομοκράτης είναι η ανεργία. Τρομοκράτης και τρομοκρατία είναι η κυβέρνηση και κάθε κυβέρνηση που με οδηγεί, οδηγεί την χώρα στην φτώχεια και στην υποταγή. Που απαγορεύει τις διαμαρτυρίες στέλνοντας μου τα ματ, όταν σηκώνω το κεφάλι για να διαμαρτυρηθώ. Τρομοκράτης είναι ο παρακρατικός που μου στήνει ενέδρα στο δρόμο, υπερασπίζοντας μια κακόπιστη ιδέα η ακόμη χειρότερα αλλότρια συμφέροντα που ξεπουλούν δημόσια περιουσία και ελεύθερους κοινούς τόπους.