«Σίγουρα η έννοια άνθρωπος βρίσκεται πάνω από έννοιες όπως Έλληνας, Γερμανός, Τούρκος κ.λπ. Εάν όμως από την έννοια «άνθρωπος» αφαιρέσουμε τα επιμέρους πολιτισμικά, ταυτοτικά χαρακτηριστικά αυτό που θα μείνει θα είναι ένα ακόμα είδος του ζωικού βασιλείου που θα ανταγωνίζεται μεταξύ του για την τροφή και την αναπαραγωγή»
[Π. Κονδύλης]
Του Δημήτρη Ναπ. Γιαννάτου
Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, έζησα για πολλούς μήνες στην πολιτεία της Νέας Υόρκης, στα σύνορα με τον Καναδά. Θυμάμαι έντονα την προσπάθεια ανεξαρτησίας του Κεμπέκ και την θετική στάση συγγενών, φίλων μου, αλλά και ευρωπαίων μεταναστών ή φοιτητών. Η προσπάθεια λογιζόταν με προοδευτικά χαρακτηριστικά υπεράσπισης μιας ιδιαίτερης ευρωπαϊκής κληρονομιάς και μάλιστα πολλοί αριστεροί έβλεπαν σ’ αυτήν μια πράξη αντίστασης ενάντια στον πολιτισμικό ιμπεριαλιστικό χυλό των Η.Π.Α.
Προφανώς, οι καιροί άλλαξαν και στο εκπληκτικό βιβλίο του Mathieu Bock-Cote, «Φυλετιστική Επανάσταση και άλλα ιδεολογικά ζιζάνια» (Εναλλακτικές Εκδόσεις – 2021), διαβάζω πως όχι μόνο η προσπάθεια αυτοσυνειδησίας των Κεμπεκουά ηττήθηκε πολιτικά, μέσα από τη στοχευμένη μαζική μετανάστευση, αλλά κατηγορούνται για το ίδιο το λευκό χρώμα τους.
