Η καλύτερη στιγμή για να ξεπουλήσεις είναι να αγοράζεις όταν το άιμα τρέχει στους δρόμους...

Του Σταύρου Κατσούλη


 Υπάρχει ένα γνωστό ρητό που κυκλοφορεί στην Wall Street που λέει ότι η καλύτερη στιγμή ν' αγοράσεις [ σσ. από τις «αγορές»], είναι όταν «τρέχει το αίμα στους δρόμους». Το ρητό λέγεται ότι το πρωτοεξέφρασε ένας γνωστός στον χρηματοπιστωτικό χώρο, ονόματι Bernard Baruch αλλά και στον λίγο πιο γνωστό John D. Rockefeller, Sr. Παρ όλα αυτά, οι περισσότεροι το αποδίδουν στον πασίγνωστο βαρώνο Rothschild.

Άσχετα με το ποιος εξέφρασε το ρητό, αν κανείς το ψάξει κανείς, θα διαπιστώσει ότι πράγματι, εάν δεν έχεις ούτε ιερό ούτε όσιο, η πιο προσοδοφόρα στιγμή να κερδοσκοπήσεις είναι όταν ο κοσμάκης ψυχορραγεί.
Κι έτσι λοιπόν, το ολοκληρωτικό σύστημα της ΕΕ και λοιπών ψυχοπαθών δολοφόνων, είπε να αγοράσει κατιτίς και πάλι από την ψωροκώσταινα πατρίδα. Κι αυτή την φορά, broker και εκτελεστής της άκρως κατάπτυστης αυτής δοσοληψίας, είναι η κυβέρνηση της ελπίδας ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ η οποία βάφτισε το περαιτέρω ξεζούμισμα της οικονομίας μας, ως - άκουσον-άκουσον – «έξοδο στις αγορές»...

Μήπως είναι ώρα να σταματήσουμε να συζητάμε για τον τίτλο της επανάστασης;

Του Σταύρου Κατσούλη

Σκεφθείτε το εξής σενάριο - ένα σενάριο όχι φανταστικό, αλλά παρμένο από την εμπειρία μιας έμπρακτης εμπλοκής στην προσπάθεια δημιουργίας ενός μετώπου αντίστασης κι απελευθέρωσης μέσα στα χρόνια της κρίσης:

Τρεις απλοί εργαζόμενοι άνθρωποι, δημοκράτες και μια χαρά παιδιά, ποθούν απεγνωσμένα κάποια αυτονόητα πράγματα: να σταματήσει το ξεπούλημα της χώρας, να σταματήσουν οι αυτοκτονίες και τα λουκέτα που φέρνουν την ανεργία, να επιστρέψει ο έλεγχος της διακυβέρνησης της χώρας μέσα στην χώρα και στα χέρια της κοινωνίας και να δικαστούν και να αποδοθούν ευθύνες σε όλους αυτούς που μας έφεραν εδώ. Να σταματήσουν οι αδικίες και η εκμετάλλευση των αδύναμων, να σταματήσουν οι παράλογοι, καταχρηστικοί και θανατηφόροι φόροι, να σταματήσει η κατάφωρη ανισότητα στο πως φέρεται το κράτος και οι μεγάλες εταιρείες στις διάφορες τάξεις.
Να υπάρξει επιτέλους πραγματική δημοκρατία, η οποία να δίνει εξουσία στην κοινωνία όποτε αυτό κρίνεται αναγκαίο από την ίδια την κοινωνία, απαγορεύοντας έτσι στα ιδιωτικά συμφέροντα να έχουν το πάνω χέρι και να είναι συνεχώς στο απυρόβλητο. Θέλουν, μάλιστα, να αγωνιστούν για να τα καταφέρουν αυτό, διότι νοιώθουν πλέον στο πετσί τους, πως αν δεν το κάνουν αυτό, τότε τα παιδιά τους θα ζουν σε μια κόλαση και η χώρα θα βρίσκεται πλέον υπό τον έλεγχο ξένων δυνάμεων.

Θέλετε να μάθετε τι θα γίνει με το ξεπούλημα και του νερού;

Του Σταύρου Κατσούλη

Ναι; Θα σας πω εγώ:

Κάποιοι θα ξεσηκωθούν διαδικτυακά και θα γκρινιάξουν λίγο στο facebook κι άλλο τόσο στο twitter χρησιμοποιώντας τις γνωστές κλισεδούρες, memes με στοχαστικά αποφθέγματα του Πάολο Κοέλιο, φοβερά και τρομερά άρθρα με ακόμη φοβερότερους τίτλους τα οποία δεν θα διαβάσει σχεδόν κανείς ολόκληρα πριν βαρεθεί και πάει να δει κάνα βιντεάκι με κάποιους τρελούς τύπους που έμαθαν στον σκύλο τους να τρώει παγωτό χωρίς να λερώνεται. Ήδη άρχισαν, αν δεν το έχετε προσέξει ήδη.

Κάποιοι άλλοι, οι υποτιθέμενοι οργανωμένοι σε κόμματα και συλλογικότητες, πρωτοβουλίες, παρεμβάσεις, ομάδες, μέτωπα κλπ, θα βγάλουν εσπευσμένες, αγωνιστικότατες ανακοινωσούλες, καταδικάζοντας με σκληρά λόγια όπως "Δεν θα περάσει", "Ο λαός θα νικήσει" και άλλα τέτοια επιτυχημένα.


Κάποιοι άλλοι, οι υποτιθέμενοι ψαγμένοι, θα αναλύσουν αναλύσεις επί αναλύσεων, για να μας αποδείξουν - είπαμε, με ανάλυση, όχι παίξε-γέλασε - το πόσο κακό και άσχημο είναι αυτό που γίνεται.

Μάλιστα μερικοί από αυτούς τους τελευταίους, οι σούπερ ήρωες της ψαγμενιάς, θα αναφέρουν και το πολύ γνωστό πλέον χρήσιμο, ότι αυτοί σας τα έλεγαν εδώ και πολύ, μα πάρα πολύ καιρό.

Πως ο προτεσταντικός πουριτανισμός εκφράζεται σήμερα ως φασιστική ολοκλήρωση και επίθεση στην Ορθοδοξία και το Έθνος μας.

Του Σταύρου Κατσούλη
 

Το παρόν άρθρο απευθύνεται σε πιστούς Ορθόδοξους Χριστιανούς κλήρο και λαό, και σε οποιονδήποτε άλλο μπορεί να αντιμετωπίσει μια άποψη, χωρίς ιδεοληψίες.

Είναι πειρασμός σήμερα να αναγάγει κανείς την σημερινή κατάσταση εκφασισμού των κοινωνιών σε ιδεολογικές καταβολές ή να την δει με ταξικά κριτήρια. Όμως εάν κανείς γνωρίζει λίγο από τον "χριστιανισμό" της δύσης, θα έπρεπε να γνωρίζει ότι η όλη κατάσταση πηγάζει εξ ίσου και από την διαστροφή του Χριστιανισμού την οποία ακολουθούν και εδώ μιλάμε συγκεκριμένα για τον κλασσικό προτεσταντισμό και τον πουριτανισμό που έρχεται αναγκαστικά μαζί του. Οι προτεστάντες, δούλευαν και δουλεύουν μέχρι σήμερα, έτσι ώστε να αποδεικνύεται ότι ο λόγος που έχουν τα αγαθά που έχουν, και να δείχνουν ότι τα δικαιούνται λόγω ακριβώς της ζωής που ζούν. 

Η θεωρία τους, μεταξύ των άλλων γνωστών λέει έμμεσα πλην σαφώς : Όταν κάποιος έχει χρήματα και άλλα αγαθά, σημαίνει γι αυτούς υποσυνείδητα ότι το αξίζουν. Αυτό οδηγεί στην ασυνείδητη υπόληψη των πλουσίων, των καλοντυμένων, των φανερά "άνετων" οικονομικά, ότι για να είναι σε αυτήν την κατάσταση, τότε προφανώς, είναι και ηθικοί άνθρωποι γιατί ζουν μια σωστή ζωή. Είναι δηλαδή μια έκδοση της ιδέας ότι το εξωτερικό περίβλημα, είναι ταυτόσημο με την εσωτερική ουσία.