«Τρομοκράτης» 6 χρόνων!

Κρατείται και ο μικρός γιος της Ρούπα. Να δοθεί τώρα το παιδί.

Λένε πως το πιο ασφαλές κριτήριο για επίπεδο πολιτισμού μιας χώρας είναι τοπώς αντιμετωπίζει τα παιδιά και τους γερόντους της. Σήμερα Πέμπτη 5 Ιανουαρίου τα ξημερώματα συνελήφθη από την «αντιτρομοκρατική» η καταζητούμενη και επικηρυγμένη Πόλα Ρούπα διωκόμενη ως μέλος του Επαναστατικού Αγώνα, ύστερα από «χολλυγουντιανή» επιχείρηση που πραγματοποιήθηκε με τη συνδρομή της ΕΚΑΜ και παρουσία εισαγγελικών αρχών. Η Ρούπα, που βρισκόταν υπό παρακολούθηση, συνελήφθη σε διαμέρισμα στο οποίο βρισκόταν μαζί με το ανήλικο παιδί της, το οποίο παραμένει υπό την εποπτεία εισαγγελέως ανηλίκων και δεν δίνεται στην γιαγιά του και στην θεία του όπως είναι το ανθρώπινο και όπως ζητά η μητέρα του.

Ν. Μαζιώτης: «Το να είμαι ένοχος για σας είναι τίτλος τιμής για μένα»

«Είμαι υπερήφανος που είμαι μέλος του Επαναστατικού Αγώνα, έχω αναλάβει την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής μου στην οργάνωση κι έχω υπερασπιστεί πολιτικά όλες τις ενέργειές της και έχω καταδικαστεί ήδη σε 50 χρόνια κάθειρξη. Οποιαδήποτε άλλη στάση εκτός της ανάληψης ευθύνης θα ήταν προδοσία και αποκήρυξη του αγώνα. Το να είμαι ένοχος για σας είναι τίτλος τιμής για μένα. «δήλωσε ο Νίκος Μαζιώτης στην έναρξη της 2ης δίκης του Επαναστατικού Αγώνα η οποία ξεκίνησε χθες Παρασκευή στο ειδικό δικαστήριο των φυλακών Κορυδαλλού.

Ν. Μαζιώτης:" Η χώρα είναι μια πυριτιδαποθήκη και χρειάζεται μια φωτιά ή ένας πυροκροτητής για να ανατινάξουμε το κεφάλαιο και το κράτος. "

ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ Ν. ΜΑΖΙΩΤΗ ΓΙΑ ΤΟ 3ο ΜΝΗΜΟΝΙΟ 

ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 20ης ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ

Το 3ο μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σηματοδότησε την πλήρη πολιτική χρεοκοπία της καθεστωτικής αριστεράς και των χιμαιρικών επιδιώξεων της για έναν πιο «ανθρώπινο» καπιταλισμό.

Σηματοδότησε τον καταποντισμό της διαχείρισης της ήττας των κοινωνικών και λαϊκών κινητοποιήσεων της περιόδου 2010-2012 που αποπειράθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την ανάληψη της εξουσίας τον περασμένο Ιανουάριο. Όλη αυτή η περίοδος μέχρι την ψήφιση του 3ου μνημονίου αποτελεί ένα χρονικό αναμενόμενων υποχωρήσεων – για όσους δεν είχαν αυταπάτες – όπου από τις προεκλογικές υποσχέσεις για κατάργηση ή επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου και μερικό κούρεμα του χρέους με την παράλληλη άσκηση μιας πολιτικής για την ανακούφιση των φτωχών, ακολούθησε πρώτα η συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου που παρέτεινε το 2ο μνημόνιο και κατέληξε παρά την αποδοκιμασία του 62% του λαού στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου που απέρριπτε τις προτάσεις των δανειστών, στην ψήφιση του 3ου μνημονίου που είναι πολύ πιο σκληρό από τα μέτρα που απορρίφθηκαν στο δημοψήφισμα.