Ντοκουμέντα για τον Νίκο Ζαχαριάδη και τον Εμφύλιο Πόλεμο. Ποια η εμπλοκή των Σοβιετικών;

 

Ένα βιβλίο ντοκουμέντο για ένα πρόσωπο που προκαλούσε, προκαλεί και θα συνεχίσει να προκαλεί πολλές και έντονες συζητήσεις.

Ποιος ήταν τελικά ο Νίκος Ζαχαριάδης και ποιος ο ρόλος του ειδικά στον ελληνικό εμφύλιο; 

Ποια ήταν η πορεία ανόδου και πτώσης του που τον οδήγησε στην αυτοκτονία το 1973 στο απόκοσμο Σουργκούτ της Σιβηρίας, όπου έζησε εκτοπισμένος από τους Σοβιετικούς και στιγματισμένος από το κόμμα του;

Ποια ήταν η ανάμειξη της Σοβιετικής Ένωσης στον Εμφύλιο Πόλεμο; 

Ο Δρ Νίκος Παπαδάτος, Διδάκτωρ Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, υπογράφει το βιβλίο ντοκουμέντο με τίτλο «Νίκος Ζαχαριάδης. Η ζωή και η δράση του μέσα από τα αρχεία του ΚΚΣΕ και της KGB» (εκδόσεις Πεδίο). 

Πάρα πολλά από τα στοιχεία της ιστορικής πορείας του Νίκου Ζαχαριάδη, παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο βιβλίο του Νίκου Παπαδάτου. Όπως η αποκάλυψη της έκθεσης που συνέταξαν προς το Πολιτικό Γραφείο της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ τα στελέχη του Κώστας Τσολάκης και Κώστας Κηπουρός μετά από συνάντησή τους με τον Νίκο Ζαχαριάδη στο Τιουμέν της Σιβηρίας στις 6 Οκτωβρίου 1967 για να του ανακοινώσουν την απόφαση της 11ης Ολομέλειας (συνήλθε τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου) «που αφορά το άτομό του». Πρόκειται για την απόφαση που έκρινε ότι ο άλλοτε αδιαφιλονίκητος ηγέτης του κόμματος δεν ήταν «ύποπτος» ως συνεργάτης του ταξικού εχθρού και πράκτορας.

Τάσος Ισαάκ: Αθάνατος!

Του Γιώργου Τασιόπουλου

Στις 11 Αυγούστου του 1996, o Τάσος Ισάακ ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από Τούρκους εποίκους, από Τουρκοκύπριους αστυνομικούς και από μέλη της παραστρατιωτικής οργάνωσης «Γκρίζοι λύκοι».

 Μπροστά στα μάτια των μελών της ειρηνευτικής δύναμης του ΟΗΕ. Και μπροστά στις κάμερες.

•Επειδή είκοσι εννέα χρόνια από τα εγκλήματα οι δολοφόνοι είναι  ατιμώρητοι

•Επειδή η σωστή πλευρά της ιστορίας είναι η Αλήθεια

• Επειδή κάποιοι θέλουν ντε και καλά να επιβάλουν μια ελληνοτουρκική φιλία που απαιτεί τη λήθη και τον εξαγνισμό του Τούρκου εισβολέα  σε πέντε κράτη της γειτονιάς μας σήμερα, που βασανίζουν φυλακίζουν δημοκράτες στη χώρα τους, γενοκτονούν Κούρδους και κάθε άλλη εθνότητα εντός της επικράτειάς τους.

• Επειδή κανένας θεσμός στην Ελλάδα, στην Κύπρο, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στον ΟΗΕ, στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, στην Interpol, δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα για την απονομή της δικαιοσύνης, ας πράξουμε εμείς το αυτονόητο: 

Στέλνουμε παντού τα ονόματα των εγκληματιών,  απαιτούμε τη  σύλληψη, την καταδίκη και την παραδειγματική τιμωρία των φονιάδων.

Η δημοσιοποίηση είναι η ψυχή της δικαιοσύνης! 

Οι δολοφόνοι του Τάσου Ισαάκ είναι οι εξής :

Ποιες διακοπές;

Οι απειλές Τραμπ κατά της Ρωσίας και το σχέδιο ταχείας εξόντωσης των Παλαιστινίων

Για ποιο λόγο μοιάζει να θέλει μια κρίση με τη Μόσχα μέσα στις επόμενες μέρες;

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου *

Για ποιο λόγο ο πρόεδρος Τραμπ εξαπέλυσε ξαφνικά τελεσίγραφα και διάφορες απειλές κατά της Ρωσίας, για τον επείγοντα χαρακτήρα των οποίων δεν υπάρχει καμία προφανής ερμηνεία; Για ποιο λόγο μοιάζει να θέλει μια κρίση με τη Μόσχα μέσα στις επόμενες μέρες; Μια σοβαρή πιθανότητα είναι ότι ο Τραμπ ενεργεί έτσι κατ’ εντολή Νετανιάχου, προκειμένου να αποσπάσει την προσοχή των Ρώσων και όλου του πλανήτη από την εξόντωση, εντός των επομένων ημερών ή λίγων εβδομάδων, όλου ή πάντως του μεγαλύτερου μέρους του παλαιστινιακού πληθυσμού της Γάζας, πιθανώς και την προσάρτησή της από το Ισραήλ. ⁽¹⁾

Αν άλλωστε αρκετές δυτικές κυβερνήσεις σπεύδουν τώρα να ανακοινώσουν ότι θα αναγνωρίσουν το παλαιστινιακό κράτος αλλά τον Σεπτέμβριο, είναι γιατί θέλουν να μη θεωρηθούν συνυπεύθυνες του τρομακτικού εγκλήματος που ετοιμάζει ο Νετανιάχου εντός του Αυγούστου, αλλά και για να του αφήσουν το περιθώριο να συντρίψει τη Χαμάς και να τους αφήσει να αναγνωρίσουν μια Παλαιστίνη-τέρας! Προφανώς δεν θυμούνται ότι ουδόλως ωφέλησε την υστεροφημία του Ποντίου Πιλάτου το ότι πήγε, την κρίσιμη στιγμή, να πλύνει τα χέρια του. Ότι αυτό είναι το σχέδιο Νετανιάχου αποδεικνύεται από το ότι το Ισραήλ επιτρέπει, σύμφωνα με τα ίδια τα κυβερνητική στοιχεία, την παροχή στη Λωρίδα της Γάζας λιγότερης τροφής από το ελάχιστο αναγκαίο για επιβίωση. Ο μέσος Παλαιστίνιος στη Γάζα έχει στη διάθεσή του λιγότερη τροφή από τους κρατουμένους στα στρατόπεδα του Άουσβιτς, του Νταχάου κλπ.

Είσαι το θύμα και το μολυβένιο στρατιωτάκι της κάθε Πόπης...

Του Κυκλοθυμικού

Την επόμενη φορά που θα σβήνεις από την ζέστη ή θα τουρτουρίζεις από το κρύο αλλά δε θα σου φτάνουν τα λεφτά να ανάψεις το κλιματιστικό.

Την επόμενη φορά που θα δουλεύεις 10 και 12 ώρες την ημέρα με κίνδυνο να καταρρεύσεις από το άγχος και την κούραση ή να διαμελιστείς σε κάποιο εργατικό «ατύχημα» και παρ’ όλα αυτά, όλες αυτές οι θυσίες δε θα αρκούν για να πληρώσεις τα βασικά σου έξοδα.

Την επόμενη φορά που θα πηγαίνεις στο νοσοκομείο και θα ξαπλώνεις σε ράντζο και δε θα έχεις γιατρό και νοσηλευτές να σε φροντίσουν γιατί δεν φυτρώνουν στην Ελλάδα λεφτόδεντρα.

Την επόμενη φορά που θα φοβάσαι μήπως πέσει κανένα ντουβάρι στο κεφάλι της κόρης σου στο σχολείο ή μήπως πέσει ο γιος σου από το παράθυρο στη σχολή γιατί δεν τους χωράει η αίθουσα και κάθεται στο περβάζι.

 
Την επόμενη φορά που θα περιμένεις 17 λεπτά για μετρό ή ηλεκτρικό χωρίς κλιματισμό ή 50 λεπτά για λεωφορείο στους 45 βαθμούς.

 
Την επόμενη φορά που θα νιώσεις λίγος κι ανίκανος γιατί δε μπορείς να πας το παιδί σου για διακοπές έστω για 5 μέρες.

Την έλεγαν Αύρα...

Κώστας Πατλακίδης

Έχει μεγάλη διαφορά η είδηση «Αυτοπυρπολήθηκε μια 67χρονη» από το «Αυτοπυρπολήθηκε η Αύρα Γρηγορίου, δημοσιογράφος, επειδή δεν είχε να φάει». Δεν έχει;

Γιατί η δεύτερη είδηση μας συνδέει με την πραγματικότητα, που είναι μια πολιτική πράξη, επί της ουσίας. Μας συνδέει με τον Δημήτρη Χριστούλα και την πλατεία Συντάγματος το 2012, αλλά και με παλαιότερους, όπως ο Κώστας Γεωργάκης που αυτοπυρπολήθηκε σε πλατεία της Γένοβας το 1970 καταγγέλλοντας την Χούντα....

_____***_____

Κλεμάνς Ζαβιτσάνου

-Δεν ανήκε στο βαρύ δημοσιογραφικό πυροβολικό που συναγελάζεται με τα γκουβέρνα και τα επιχειρηματικά λόμπι και αποτελεί βασική παρουσία σε δεξιώσεις και ομιλίες και σε thin tank που διαμορφώνουν απόψεις και πολιτική.

-Δεν βρέθηκε μαζί τους σε κότερα και σε λαμπερά γκαλά.

-Δεν έγινε έμμισθη σύμβουλος υπουργών. 

-Δεν μπήκε το όνομά της σε καμία λίστα Πέτσα. 

-Δεν βρέθηκε να καταθέτει εκατομμύρια σε μαύρες σακούλες στις τράπεζες και με βίλες στην Ελβετία και στο Μονακό.

Πέθανε κραυγάζοντας "δεν έχω να φάω".

Αν μια γυναίκα με τέτοιο βιογραφικό "Εθνος", "Γυναίκα", "Ερτ","Οικ.Ταχυδρόμος" "Ελ.Τύπος", "Ελευθεροτυπία"....καίγεται ζωντανή στην καρδιά της Αθήνας, κάτι έχει καεί μέσα σε όλους μας.

Η ΕΣΗΕΑ αντί να έχει βγει στα κάγκελα και να κραυγάζει περιορίζεται στα τυπικά συλλυπητήρια, τα μέσα σιωπούν ένοχα, ελάχιστοι συνάδελφοί της, παρ ότι εργάστηκε σε πάρα πολλά έντυπα μέσα, αναφέρθηκαν σ ένα τόσο τραγικό γεγονός. 

Διαβάζω παντού πως είχε "ψυχολογικά προβλήματα" και με αυτό το στίγμα "γραφικός ή προβληματικός" ξεμπερδεύουν.

Ποιος άνθρωπος που βιώνει αστεγία και πείνα δεν αποκτά ψυχολογικά προβλήματα?. 

Ζούμε στις κοινωνίες που όποιος -όπως αναφέρουν έντυπα μέσα ενημέρωσης και συνάδελφοί της που την γνώριζαν- " Στην πορεία της ζωής της επέλεξε να διαβεί δύσβατα μονοπάτια με γνώμονα τις αρχές και τα πιστεύω της, τα οποία συχνά προπορεύονταν της εποχής της", επιλέγει αυτό το μονοπάτι καταλήγει μόνος, περιθωριακός, ένα ακόμα δείγμα στο περιθώριο στατιστικού σφάλματος.

____****____

Αθώοι!

Το παλαιστινιακό «γκρέμισε» τη φιλία των δύο μεγαλύτερων αντιφασιστικών οπαδικών κινημάτων της Ευρώπης – «Είστε προδότες»

Του Στέλιου Μπιτσώρη

Για δεκαετίες, οι οπαδοί της Celtic και της St. Pauli αποτελούν δύο από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα πολιτικοποιημένων φιλάθλων, που συνδυάζουν την αγάπη για το ποδόσφαιρο με τις αξίες της αλληλεγγύης, του αντιφασισμού και των κοινωνικών αγώνων.

Η σχέση τους βασίστηκε σε κοινούς αγώνες, σε αμοιβαίο σεβασμό. Ωστόσο, όλα άλλαξαν όταν το Παλαιστινιακό ζήτημα στάθηκε αφορμή να ραγίσει αυτός ο δεσμός. Οι οπαδοί της Celtic, με μπροστάρηδες τη «Green Brigade» (ο μεγαλύτερος σύνδεσμος οραγνωμένων οπαδών της Σέλτικ), προχώρησαν σε δημόσιες εκδηλώσεις υπέρ της Παλαιστίνης, προκαλώντας την αντίδραση τόσο των αρχών όσο και του ίδιου του συλλόγου. Αντίθετα, η επίσημη οπαδική βάση της St. Pauli επέλεξε πιο ουδέτερη στάση, γεγονός που οδήγησε σε ανοικτή σύγκρουση με φαν κλαμπ της Celtic και διεθνείς συλλογικότητες.

Ιστορικές ρίζες της φιλίας των οπαδών

Η φιλία μεταξύ των οπαδών της Celtic και της St. Pauli ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και βασίζεται σε κοινές πολιτικές αξίες. Η απαρχή αυτής της ιστορικής αδελφοποίησης εντοπίζεται σε ένα ταξίδι το 1991, όταν οπαδοί της St. Pauli επισκέφθηκαν τη Γλασκώβη και άλλες βρετανικές πόλεις. Στη συνέχεια έγραψαν σε φόρουμ εντυπώσεις από αυτές τις εμπειρίες, γεγονός που κέντρισε το ενδιαφέρον περισσότερων οπαδών της St. Pauli για τη Celtic.

Η αριστερή, αντισυμβατική κουλτούρα της St. Pauli βρήκε κοινό έδαφος με τους φίλους της Celtic, και σύντομα ξεκίνησαν ανταλλαγές επισκέψεων σε αγώνες σε Γερμανία και Σκωτία. Χαρακτηριστικά, από το 2003 και έπειτα διοργανώνεται ετήσιο «Celtic–St. Pauli Party» στην περιοχή του St. Pauli, με ζωντανή μουσική από Σκωτία και Ιρλανδία και τη συμμετοχή εκατοντάδων οπαδών της Celtic. Αυτή η οργανική ανάπτυξη – πριν ο κόσμος των ΜΜΕ και των social media ανακαλύψουν τη «διαφορετικότητα» της St. Pauli – έκανε τη φιλία ιδιαίτερα γνήσια και ανθεκτική με το πέρασμα του χρόνου.

Κατάρρευση των μισθών στην Ελλάδα κατά 32,8% στα χρόνια των Μνημονίων!

Οι μισθοί στην Ελλάδα έχουν σημειώσει μείωση της τάξης του 32,8% από το 20ο9 έως το 2024 σύμφωνα με την πρόσφατη ετήσια έκθεση του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ για την οικονομία και την απασχόληση!

Σύμφωνα με τον δείκτη εξέλιξης του μέσου πραγματικού μισθού την περίοδο 2009-2024, παρατηρείται ότι οι μέσες πραγματικές αποδοχές των μισθωτών στην Ελλάδα έχουν υποστεί κατάρρευση.

Έπρεπε όμως να αποδειχτεί με αριθμούς και παραμέτρους για να σταματήσει όλη αυτή η φαρσοκωμωδία.

Μόνο το 2024, η εξέλιξη των μέσων μισθών και των ημερομισθίων στην Ελλάδα βρίσκεται στο 67,2, όταν υπολογίζεται στο 106,6 στην υπόλοιπη ΕΕ, άρα καταγράφεται διαφορά 39,4 μονάδων.

Μεταξύ 2019 και 2023 το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών αυξήθηκε περίπου 8,3 δισ. ευρώ και η πραγματική κατανάλωση κατά 7,9 δισ. ευρώ.

Ωστόσο, η αντίστοιχη αύξηση του συνόλου των πραγματικών μισθών ήταν μόλις 130 εκατ. ευρώ, όταν το πραγματικό εισόδημα από μη μισθωτή εργασία αυξήθηκε κατά 2,6 δισ. ευρώ και το πραγματικό εισόδημα από πλούτο κατά 4,5 δισ. ευρώ.

Το 2024, ο μέσος ετήσιος πραγματικός μισθός στην Ελλάδα αντιστοιχεί μόλις στο 52% του μέσου ευρωπαϊκού, επίδοση σχεδόν αμετάβλητη από το 2019 (52,2%), αλλά δραματικά χαμηλότερη από το 2009 (82,5%).

Γι’ αυτό όλοι αναπολούν την δεκαετία του ’00.

Μπορεί η χώρα να μην ήταν τέλεια αλλά σαφώς λειτουργούσε πολύ καλύτερα και ήταν βιώσιμη. Τώρα δεν ισχύει τίποτα από τα δύο.

Η καλύτερη αντιπολίτευση είναι το Greekonomics, κι αυτό είναι πρόβλημα

Το κανάλι Greekonomics έχει γίνει η πιο αποτελεσματική αντιπολιτευτική φωνή στην Ελλάδα. Η επιτυχία του όμως αποκαλύπτει την κρίση του πολιτικού συστήματος: έναν YouTuber οικονομολόγο να κάνει καλύτερα τη δουλειά που θα έπρεπε να κάνουν οι θεσμικές αντιπολιτευτικές δυνάμεις. Παρά την αξία των αναλύσεών του, το Greekonomics δεν είναι αμερόληπτο και πέρα από ιδεολογίες όπως ισχυρίζεται - η μέθοδος στα οικονομικά δεν είναι ποτέ ουδέτερη, κάθε οικονομικός δείκτης ενσωματώνει πολιτικές επιλογές. Επιπλέον, η χρονική συγκυρία μεταξύ χορηγιών και περιεχομένου δημιουργεί ερωτηματικά. Ωστόσο το κανάλι αναδεικνύει την ανάγκη για εποικοδομητική κριτική στη δημόσια συζήτηση. «Όχι» σε εκείνο, «όχι» στο άλλο, αλλά «ναι» σε τι;

Του Βασίλη Κωστάκη*

Ο Κοσμάς Μαρινάκης, οικονομολόγος και δημιουργός του YouTube καναλιού Greekonomics, κάνει την καλύτερη αντιπολίτευση στην κυβέρνηση. 

To κανάλι του Μαρινάκη αριθμεί σχεδόν 400.000 εγγεγραμμένους χρήστες. Από τη δεκαετία του 2010 και τον Γιάννη Βαρουφάκη, είναι ο πρώτος Έλληνας οικονομολόγος με τόσο μεγάλη απήχηση σε μη ακαδημαϊκό κοινό. Όπου εμφανίζεται, διαδικτυακώς αλλά και διά ζώσης, μαζεύει πολλές χιλιάδες κόσμου. 

Πριν λίγες μέρες, δημοσιεύτηκε μια μελέτη του με τον οικονομολόγο Αχιλλέα Μαντέ που δείχνει τα κακά χάλια της ελληνικής οικονομίας και το ζοφερό της μέλλον. Η μελέτη παραθέτει επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και Eurostat. Κυκλοφόρησε μαζί με ένα βίντεο όπου ο Μαρινάκης συγκρίνει τις κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ δείχνοντας, μεταξύ άλλων, την ταξικότητα των πολιτικών τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να στηρίξει τα χαμηλά εισοδήματα, ενώ η ΝΔ τα υψηλά. Σιγά το νέο, θα πείτε. Ωστόσο είναι σημαντικό να στοιχειοθετείται η γνώση που εμπειρικά έχουμε.

Η ανάλυση των δημοσκοπήσεων…

Αμφότεροι, το όραμα και το σχέδιο δεν το είχαν στα νιάτα τους. Υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι το έχουν στα στερνά τους;

Του Θοδωρή Παντούλα 

Διάβασα το διακηρυκτικό κείμενο των περίπου 90 πολιτών. Πάντοτε οι πρωτοβουλίες των πολιτών, συμφωνούμε ή όχι, αξίζουν τον έπαινό μας.

Το γεγονός ότι, σε περίοδο ιδιώτευσης, κάποιοι αφήνουν για λογαριασμό μας τον καναπέ τους και εκτίθενται (ακόμη και ως «μπροστινοί») είναι από μόνο του σημαντικό. Κάποιους μάλιστα τους γνωρίζω και ορισμένους τους εκτιμώ.

Το κείμενο ωστόσο μου φάνηκε αδύναμο. Κοινότοπες διαπιστώσεις το περισσότερο και δυσεξήγητες απουσίες. Λ.χ. πώς θα πολιτευτείς σε μια προσχηματική δημοκρατία που όλα τα χαρτιά της τα έχει σημαδεμένα από τη χρηματοπιστωτική ολιγαρχία; Και ποιοι ακριβώς θα πολιτευτούν μαζί σου;

Οι οπεκεπέδες; Κυρίως όμως η κατακλείδα της Διακήρυξης ήταν αυτή που με ξάφνιασε. Οι ενεργοί πολίτες, (τους οποίους τα αμετροεπή ΜΜΕ παρουσίασαν ως «προσωπικότητες»), τρόπον τινά ομολογούν την ανεπάρκειά τους να μας ξελασπώσουν και καλούν κάποιους άλλους, που μάλιστα δεν τους ονοματίζουν (!), να το κάνουν για λογαριασμό μας. 

Η αποδοχή ανεπάρκειας βεβαίως είναι πράξη γενναιότητας — αλλά μέχρι εκεί. Γράφτηκε (πάλι στα ΜΜΕ) ότι «οι ενεργοί και αγωνιζόμενοι πολίτες» με το κείμενό τους απευθύνονται στους πρώην πρωθυπουργούς Κ. Καραμανλή και Α. Σαμαρά. Αν ισχύει κάτι τέτοιο για τον κ. Καραμανλή δεν έχει νόημα να μιλήσει κανείς. 

Εδώ και χρόνια για τα πεπραγμένα του σιωπά εκκωφαντικά ο ίδιος. Για τον κ. Σαμαρά πάλι, νομίζω ότι είχε ευκαιρίες, και μάλιστα σπάνιες, που τις σπατάλησε. 

Αμφότεροι, το όραμα και το σχέδιο δεν το είχαν στα νιάτα τους. Υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι το έχουν στα στερνά τους; 

Απάντηση από έναν ΑΕΚτζή: Άδωνη, άκου να δεις

Του Πέτρου Κατσάκου

Εμείς τη σημαία της Παλαιστίνης τη σηκώνουμε όχι γιατί είμαστε μπερδεμένοι, αλλά γιατί ξέρουμε καλά τι σημαίνει προσφυγιά

Δεν έχεις ιδέα τι σημαίνει ΑΕΚ. Δεν γεννήθηκες στην προσφυγιά, δεν περπάτησες στη Νέα Φιλαδέλφεια, δεν ένιωσες ποτέ τι είναι να σηκώνεις μια σημαία για όσους ξεριζώθηκαν, πονάνε και αντιστέκονται. Η ΑΕΚ δεν είναι εμπόρευμα ούτε telemarketing, είναι ιδέα. Δεν διαλέγει “συμμάχους” με βάση το ποιος πουλάει όπλα σε ποιον, ούτε κάνει γεωπολιτική με τουριστικούς οδηγούς.

Εμείς τη σημαία της Παλαιστίνης τη σηκώνουμε όχι γιατί είμαστε μπερδεμένοι, αλλά γιατί ξέρουμε καλά τι σημαίνει προσφυγιά, κατοχή και καταπίεση. Η ομάδα μας ιδρύθηκε από ανθρώπους που έφυγαν κυνηγημένοι από τις πατρογονικές τους εστίες και στέριωσαν σε έναν τόπο που σήμερα κάποιοι σαν εσένα θέλουν real estate στον πιο βολικό τους “σύμμαχο”.

Η δική μας Αγιά Σοφιά δεν είναι ντεκόρ για τα τηλεοπτικά σου σχόλια. Είναι μνήμη, είναι τραύμα, είναι σπίτι. Και στο σπίτι μας εμείς αποφασίζουμε σε ποιον θα ανοίξουμε την πόρτα και την καρδιά μας. Και στο σπίτι μας θα είναι πάντα καλοδεχουμενοι οι πρόσφυγες και οι κυνηγημένοι. Όπως οι Παλαιστίνιοι που βρίσκονται υπό κατοχή και γίνονται στόχος καθημερινά, ενώ εσύ χειροκροτάς όσους τους βομβαρδίζουν ακόμα και στα νοσοκομεία.

Αυτοδικία…

Ο Άδωνις με τους γενοκτόνους εμείς με τους Παλαιστίνιους (ΑΕΚ - Μπερ Σεβά 1-0)

Ο υπουργός υγείας Άδωνις Γεωργιάδης σχολίασε στον προσωπικό του λογαριασμό στα social media το γεγονός ότι οι οπαδοί της ΑΕΚ φώναξαν υπέρ της Παλαιστίνης, στον αγώνα με την Μπερ Σεβά.

Η ανάρτηση του:

«Διάβασα στο τουιτερ αυτό και είναι απολύτως σωστό. Οι φίλαθλοι της ΑΕΚ φωνάζαν χθες υπέρ της Παλαιστίνης και κατά του Ισραήλ και το θεωρούσαν και εξυπνάδα. Όμως το έκαναν μέσα σε ένα γήπεδο που λέγεται «Αγιά Σοφιά» και που έξω έχει έναν όμορφο μεγάλο δικέφαλο αετό και δεν συνειδητοποιούν ότι οι Παλαιστίνιοι είναι σύμμαχοι των Τούρκων, πανηγύρισαν για την μετατροπή της Αγίας του Θεού Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη σε Τζαμί και θεωρούν την Τουρκία «απελευθερωτή» της Κύπρου. Το Ισραήλ από την άλλη, είναι εχθρός της Τουρκίας, καταγγέλλει παντού την Τουρκική κατοχή της Κύπρου, διαμαρτύρεται για την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε Τζαμί και δίνει μάχη για να μην πάρει η Τουρκία F35 και άλλα υπερσύγχρονα Αμερικανικά όπλα ώστε να κινδυνεύσει η Ελλάδα. Κοινώς στο μυαλό τους έχουν πλήρη σύγχυση για το ποιος είναι φίλος τους και ποιος εχθρός τους. Είμαστε με το @IsraelinGreece διότι το Ισραήλ είναι με την Ελλάδα τελεία και παύλα! Και φυσικά οι τουρίστες από το Ισραήλ είναι απολύτως ευπρόσδεκτοι εδώ».

Έλα που εμείς είμαστε με τους άλλους...

Σαν ένα παραμύθι που θα θελα να ήταν αληθινό...

Όλα κυλούσαν ομαλά στους κήπους του προεδρικού μεγάρου, ώσπου ξαφνικά εμφανίστηκε στην είσοδο ένα καλοντυμένο ζευγάρι.

Ο άντρας ξεφεύγει από τον υπεύθυνο ασφαλείας, προχωρά με γρήγορο βήμα, αρπάζει το μικρόφωνο και αρχίζει:

Κυρίες και κύριοι.

Λέγομαι Περικλής του Ξανθίππου.

Μαθαίνω πως συγκεντρωθήκατε εδώ για να γιορτάσετε την πτώση της Χούντας και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας.

Κανονικά βέβαια αυτή η εκδήλωση μνήμης και τιμής έπρεπε να γίνει στο ΕΑΤ- ΕΣΑ, αλλά το προσπερνώ.

Κυρίες και κύριοι, θα μου επιτρέψτε να απευθυνθώ ειδικά στον οικοδεσπότη.

Κύριε Τασούλα, όπως βλέπω, ελάχιστοι αγωνιστές που δεν δείλιασαν να τα βάλουν με τη δικτατορία, υπομένοντας, φυλακίσεις, βασανιστήρια και εξορίες, βρίσκονται απόψε εδώ.

Αντίθετα βλέπω να περιφέρεται ένας Αυγενάκης και διάφοροι άλλοι της ίδιας συνομοταξίας.

Γιατί τους καλέσατε;

Για να νομιμοποιήσετε τις κλοπές και τις απάτες τους;

Κύριε Τασούλα, όπως ίσως ξέρετε, Δημοκρατία σημαίνει δύναμη του λαού.

Γιατί δεν κάνατε την υπέρβαση στέλνοντας μια πρόσκληση, έστω συμβολική, σε ένα συγγενή των θυμάτων στα Τέμπη ή στο Μάτι, αφού ήταν τραγωδίες που συγκλόνισαν την κοινή γνώμη;

Θα ήταν μια έμπρακτη συγγνώμη για τις εγκληματικές παραλείψεις και αμέλειες του κράτους εξαιτίας των οποίων χάθηκαν τόσες ζωές. Γιατί να μην είναι παρών ένας σεισμοπαθής από το Αρκαλοχώρι που μένει ακόμα σε τροχόσπιτο, ένας πλημμυροπαθής του Ντάνιελ, μια νοικοκυρά που δυσκολεύεται με την ακρίβεια.

Οι διάφορες θεωρίες για τη δικαιοσύνη ακουγόντουσαν ωραία στα συμπόσια.

Σε μια ευνομούμενη πολιτεία, όμως σημασία έχει αυτό που είχα πει στον Επιτάφιο:

«Υπακούμε περισσότερο στους νόμους που προστατεύουν τους αδύναμους κι αυτούς που αδικούνται».

Αντί ανακήρυξη ΑΟΖ εξαγγελία Θαλάσσιων Πάρκων

 Του Νίκου Ιγγλέση

Η Τουρκία από καιρό έχει καταθέσει τα όρια της υφαλοκρηπίδας της που αποκαλεί «Γαλάζια Πατρίδα» και η Λιβύη, την περασμένη εβδομάδα, κατέθεσε τα, κατά την άποψή της, όρια της δικής της υφαλοκρηπίδας. Η Ελλάδα, όπως πάντα ένα βήμα πίσω, προσπαθεί να  απαντήσει με την εξαγγελία δύο θαλασσίων πάρκων, ένα στο Ιόνιο και ένα στο Αιγαίο. Το τελευταίο αμφισβητήθηκε ήδη από το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών.

Η Τουρκία και η, απόλυτα εξαρτημένη από αυτήν, κυβέρνηση της Τρίπολης στη Λιβύη έχουν εκδώσει χάρτες με τα σημεία βάσης, τις ευθείες γραμμές βάσης και τα εξωτερικά όρια της διεκδικούμενης υφαλοκρηπίδας τους σε συνάφεια βέβαια με το τουρκολιβυκό μνημόνιο του 2019. Όλες οι ρηματικές διακοινώσεις, τα σχετικά έγγραφα και οι χάρτες έχουν κατατεθεί στο Γραφείο Ωκεάνιων Υποθέσεων του Δικαίου της Θάλασσας του ΟΗΕ (DOALOS).

Κοινά χαρακτηριστικά και στις δύο περιπτώσεις:

Πρώτον, Τουρκία και Λιβύη διεκδικούν υφαλοκρηπίδα και όχι ΑΟΖ, ώστε να μπορούν να επικαλεστούν αποτελεσματικότερα τη μεγάλη ηπειρωτική ακτογραμμή τους.

Δεύτερον, ισχυρίζονται ότι όλα τα ελληνικά νησιά δεν έχουν κυριαρχικά δικαιώματα στις θαλάσσιες ζώνες πέραν των χωρικών υδάτων τους, που σήμερα είναι στα 6 ν.μ. Κατά συνέπεια δεν έχουν ούτε υφαλοκρηπίδα ούτε, πολύ περισσότερο, ΑΟΖ η Κρήτη με τη Γαύδο, το Σύμπλεγμα της Μεγίστης, όπως και όλα τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.

Έλληνες της Κύπρου, το δίλημμα είναι απλό: Αντίσταση στην τουρκοποίηση ή υποτέλεια…

FILE PHOTO: Στιγμιότυπο από την επιμνημόσυνη δέηση υπέρ των πεσόντων αξιωματικών και οπλιτών κατά την τουρκική εισβολή του 1974 που τελέστηκε στο στρατιωτικό κοιμητήριο στον Τύμβο Μακεδονίτισσας, στη Λευκωσία. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΚΥΠΕ, ΚΑΤΙΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

Στην Αθήνα και στη Λευκωσία το πολιτικό και κομματικό σύστημα αρνείται να βάλει φρένο στον κατήφορο…

Του Σάββα Ιακωβίδη *

Ζούμε ιστορικά δραματικές και πρωτοφανείς ημέρες ως Ελληνισμός και ως παγκόσμια κοινότητα. Πόλεμοι, συγκρούσεις. Άναρχο διεθνές σύστημα. Ισοπέδωση αρχών και αξιών. Τραγική ανεπάρκεια ηγετικών αναστημάτων. Εγκληματικές παραβιάσεις θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών. Συνεχής υπονόμευση του κράτους δικαίου και της Δημοκρατίας.

Ένας νέος αυταρχισμός και μια νέα τυραννία ανέτειλαν στον κόσμο όπου το συμφέρον, η ιδιοτέλεια, η αρπαγή και η λεηλασία, συνταιριαγμένα με την εντεύθεν παγκόσμια και περιφερειακή παρακμή, προαναγγέλλουν ήδη ένα απείρως χειρότερο «1984».

Ειδικά όσον αφορά τον Ελληνισμό, ένα θλιβερό κριτήριο της κατάπτωσης και της παρακμής του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα και στην Κύπρο δεν είναι μόνο η συμφεροντολαγνεία όσων διαχειρίζονται τον δημόσιο βίο. Ούτε η συντριπτική και κατακόρυφη πτώση «της κατά κεφαλήν καλλιέργειας», όπως πικρά υπεδείκνυε ο Χρήστος Γιανναράς.

• Ούτε ακόμα ο απεχθής πρωτογονισμός τηλεοπτικών κυμβάλων, η ανυπαρξία Παιδείας, η καλπάζουσα διαφθορά της κοινωνίας που έχει εγκυστωθεί στο DNA πολλών πολιτών.

Δεν είναι η ωρυόμενη άρνηση της πατρίδας, ο άθλιος «δικαιωματισμός», ο χαμερπής ραγιαδισμός, ο προκλητικός αρχοντοχωριατισμός. Ειδικά στην Κύπρο αυτό που ματώνει οδυνηρά είναι η ανέμελη κατάποση, χώνεψη και αποδοχή της τουρκικής κατοχής.

Οι εκπρόσωποι του πολιτικού και κομματικού συστήματος μηρυκάζουν γελοιωδώς το δηλητηριώδες ποιηματάκι της τουρκοδιζωνικής. Ανιστόρητοι, θλιβεροί κατευναστές του τουρκικού θηρίου, σύρουν τον κυπριακό Ελληνισμό προς τον διζωνικό όλεθρο: Στην κατάλυση και διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας ως υποκείμενο του Διεθνούς Δικαίου, κράτους-μέλους της ΕΕ, του ΟΗΕ και Διεθνών Οργανισμών, και στην τουρκοποίηση.

• Στην Αθήνα και στη Λευκωσία το πολιτικό και κομματικό σύστημα αρνείται να βάλει φρένο στον κατήφορο και ν’ αλλάξει στρατηγική για να διασωθεί ξανά η Κυπριακή Δημοκρατία.

Η κατάσταση στην Κύπρο είναι απείρως και πολλαπλασίως χειρότερη από το 2004, όταν, υπό καταιγισμό απειλών, «Μικρασιατικών» καταστροφών και ψευδολογιών, πολιτικοί και κόμματα, με τη συνέργεια και Ελλαδιτών, εκβίαζαν ξεδιάντροπα τους Έλληνες της Κύπρου να συναινέσουν ώστε να παραδοθεί αύτανδρη σε μια νέα τουρκοκρατία.

Ληστεία τράπεζα Πειραιώς

Ρ. Ρινάλντι : Να παραμερίσουμε την μετριοκρατία και τους "σωτήρες" - "Η Ελλάδα που θέλουμε"

 

Ο Ρούντι Ρινάλντι, από τους εμπνευστές του 2ου Συνεδρίου για το Υπαρξιακό Ζήτημα της Ελλάδας στην τροχιά του 21ου αιώνα, με την κεντρική στόχευση "Η Ελλάδα που χάνεται- Η Ελλάδα που θέλουμε", σε μια συζήτηση εφ όλης της ύλης μιλάει στον 98.4 για το πώς πορεύεται η χώρα με το πολιτικό της σύστημα και τις διάφορες ελίτ της, σε συνθήκες γενικευμένης γεωπολιτικής αστάθειας.

Υποστηρίζει , ότι η Ελλάδα ως "θεατής" και "δεδομένος σύμμαχος", απλά παρακολουθεί τις κινήσεις απομείωσης του Ελληνισμού, από την Κύπρο μέχρι τα κυριαρχικά της δικαιώματα νότια της Κρήτης. Την ώρα που όπως λέει, που η μετριοκρατία εντός και εκτός της Ελλάδας, μαζί με την επανεμφάνιση "σωτήρων" δεξιά και αριστερά, που ουδέποτε αμφισβήτησαν την φτωχοποίηση ελέω μνημονίων της κοινωνίας και της παράδοσης του δημόσιου πλούτου της για 99 χρόνια.

Γλυπτά του Παρθενώνα: μια ιστορική αδικία που τη διαιωνίζουν τα υπολείμματα της βρετανικής αποικιοκρατίας

Του Δημήτρη Μάρτου

Ακόμη και σήμερα δεν λείπουν οι Βρετανοί διανοούμενοι και πολιτικοί, που ψάχνουν απεγνωσμένα λόγους για να δικαιολογήσουν την πράξη της αρπαγής και κατακράτησης ελληνικών μνημείων στο Λονδίνο. 36 σημαίνοντα πρόσωπα της πολιτικής και πανεπιστημιακής κοινότητας του Ηνωμένου Βασιλείου υπέγραψαν μια επιστολή (11-7-2025), με την οποία προσπαθούν να εμποδίσουν τις συνομιλίες για την «επανένωση» των Γλυπτών του Παρθενώνα.

Θεωρούν αυτές τις συνομιλίες «διαστρέβλωση της πορείας της ιστορίας για πολιτικούς και ιδεολογικούς λόγους», ότι η «απομάκρυνση των Μαρμάρων από την Αθήνα έγινε για συγκεκριμένους πολιτιστικούς λόγους τους οποίους έχουμε καθήκον να σεβαστούμε και να κατανοήσουμε», ότι δεν αναγνωρίζουν τις έρευνες και τις δημοσκοπήσεις που ζητούν την επιστροφή των Γλυπτών και ακόμη ότι «η μυστικότητα των διαπραγματεύσεων ενδέχεται να συνιστά παραβίαση των θεσμικών καθηκόντων που οι επίτροποι των μουσείων οφείλουν προς το κοινό».

Εν κατακλείδι, καλούν την Κυβέρνηση του Κιρ Στάρμερ και το ΔΣ του Βρετανικού Μουσείου «να αναστείλουν κάθε συζήτηση περί μεταβίβασης, μόνιμου δανεισμού ή αποδέσμευσης των Μαρμάρων του Έλγιν μέχρι να πραγματοποιηθεί πλήρης δημόσια επανεξέταση».

Αν και η λεγόμενη «Συμφωνία του Παρθενώνα» στηρίζεται στη λογική του δανεισμού των Γλυπτών στην Ελλάδα, με ταυτόχρονο δανεισμό άλλων αρχαιοτήτων από την Ελλάδα στο Βρετανικό Μουσείο, οι «36» διαφωνούν ακόμη και σε αυτήν την «κατευναστική», εκτονωτική και μάλλον εκφυλιστική, για το δίκαιο της επιστροφής, συμφωνία των δανειστικών ανταλλαγών.

Το φοβικό σύνδρομο δεν έσωσε ποτέ το θύμα… Η ήττα του 1974, δεν είναι δικαιολογία για αποδοχή της υποταγής

Ο κ. Λουκάς Αξελός, συγγραφέας- διευθυντής των εκδόσεων «Στοχαστής» και του περιοδικού «Τετράδια». Φωτογραφία από τους διοργανωτές της εκδήλωσης. 23/06/2024

Στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του Ιδρύματος Μακαρίου Γ’, της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου, έγινε η παρουσίαση του αφιερώματος του περιοδικού «Τετράδια» για τα 50 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, την οποία οργάνωσαν οι εκδόσεις ΣΤΟΧΑΣΤΗΣ, το περιοδικό «ΤΕΤΡΑΔΙΑ» και το ΕΡΜΑ.

Για το αφιέρωμα μίλησαν ο Αρχιεπίσκοπος Νέας Ιουστινιανής και Πάσης Κύπρου κ. κ. Γεώργιος, και ο Λουκάς Αξελός, Συγγραφέας- διευθυντής των εκδόσεων «Στοχαστής» και του περιοδικού «Τετράδια». Συντονιστής ήταν ο δημοσιογράφος Κώστας Βενιζέλος, Δημοσιογράφος. Παρακάτω δημοσιεύουμε την ομιλία του κ. Αξελού

Του Λουκά Αξελού*

Είμαι ιδιαίτερα συγκινημένος γιατί βρίσκομαι ανάμεσά σας και θέλω να σας ευχαριστήσω για την συμμετοχή σας, όπως θέλω, επίσης, να ευχαριστήσω ειλικρινά τους διοργανωτές της εκδήλωσης αυτής και ιδιαίτερα τους αγαπητούς φίλους και συντρόφους Πέτρο Παπαπολυβίου και Κώστα Βενιζέλο, αλλά και το βιβλιοπωλείο ΕΡΜΑ, για την σημαντική βοήθειά τους στην παρουσίαση του αφιερώματος αυτού.

Η ομιλία μου αυτή δεν φιλοδοξεί να προσθέσει κάτι το καινούργιο στην μέχρι σήμερα έρευνα γύρω από το Κυπριακό. Στηρίζεται όμως στο πραγματικό γεγονός ότι η διαρκής ενασχόλησή μου επί μισόν και πλέον αιώνα γύρω από το υπ’αρ. 1 Εθνικό μας Ζήτημα, με οδηγεί στην διαπίστωση ότι αν και τα πλείστα από τα όσα ζητήματα το συγκροτούν έχουν εξαντλητικά αναλυθεί και αποκαλυφθεί στις πραγματικές τους διαστάσεις, εξακολουθούν να αποτελούν, όταν δεν παρακάμπτονται ή αποσιωπώνται, ζητούμενο από ένα σημαντικό τμήμα του πολιτικού και επιστημονικού κόσμου.

Η εθνική ταυτότητα του λαού μας στην Κύπρο, είναι πέρα από κάθε αμφιβολία ελληνική, και δεν μπορεί παρά να αναζητιέται στον μεσογειακό χώρο, και προπαντός στην σύνδεσή της με την υπόλοιπη Ελλάδα.

Είναι χαρακτηριστικό της συνείδησης που είχε σύμπας ο Ελληνισμός για την ελληνικότητα της νήσου, το Μνημόνιο του Ιωάννη Καποδίστρια στην διάσκεψη των πρεσβευτών στον Πόρο τον Σεπτέμβριο του 1828, όπου σαφώς διατυπώνεται πως η Κύπρος ανήκει μαζί με τα άλλα μας νησιά στο σύνολο που πρέπει να νοείται με τον όρο Ελλάς, αφού «η ιστορία και τα μνημεία της αρχαιότητας, όλα εν ενί λόγω επιμαρτυρούσιν ότι είναι της Ελλάδος διαμερίσματα».
Την εκπληκτική αυτή ιστορική πραγματικότητα, που παρ’ όλη την σφοδρή αντιστράτευση της γεωγραφίας και των πολεμίων, επέβαλαν για 3.500 χρόνια οι Έλληνες της Κύπρου, διατηρώντας την ακριτικό προμαχώνα του νησιωτικού Ελληνικού Κόσμου έχει επισημάνει η διεθνής κοινότητα.

Μας προετοιμάζουν

ΟΠΕΚΕΠΕ ΟΠΕΚΕΠΕ τι λέτε ρε.. τί λέτε ρε - Νίκος Καλογερόπουλος

Υπόθεση Λεονάρντο Μπερτουλάτσι: Ένα «δώρο» του Μιλέι στη Μελόνι από «το παρελθόν που δεν περνάει»

Μια ιστορία που υπενθυμίζει ότι τα αδικήματα αμφισβήτησης του κρατικού μονοπωλίου στην άσκηση βίας παραμένουν εσαεί απαράγραπτα.

Του Λεωνίδα Βλάσση

Την Τρίτη 1η Ιουλίου, μετά την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της Αργεντινής, με την οποία απέρριψε την έφεση κατά της έκδοσής του, ο 75χρονος Λεονάρντο Μπερτουλάτσι, 45 χρόνια μετά τη φυγή του από την Ιταλία, συνελήφθη στο Μπουένος Άιρες. Μεταφέρθηκε σε κέντρο κράτησης, εν αναμονή της απέλασής του για την έκτιση της ποινής κράτησης, στην οποία έχει καταδικαστεί για αδικήματα σχετιζόμενα με τη συμμετοχή του, τη δεκαετία του 1970, στη δράση της ένοπλης κομμουνιστικής οργάνωσης Ερυθρές Ταξιαρχίες (Brigate Rosse), των οποίων και υπήρξε μέλος στην πόλη της Γένοβας.

Εδώ και σχεδόν ένα χρόνο, από τις 29 του περασμένου Αυγούστου, ο ηλικιωμένος Ιταλός βρισκόταν σε κατ’ οίκον περιορισμό στο σπίτι του στην αργεντίνικη πρωτεύουσα, μετά την ανάκληση του πολιτικού ασύλου που του είχε χορηγηθεί το 2004, έπειτα από απόφαση του ομοσπονδιακού δικαστηρίου, επί της κεντροαριστερής κυβέρνησης Νέστορ Κίρχνερ, με την οποία του αναγνωριζόταν η ιδιότητα του πολιτικού πρόσφυγα, αφού είχε καταδικαστεί από την ιταλική δικαιοσύνη ερήμην, κάτι που δεν προβλέπεται δικονομικά στην Αργεντινή.

Σύμφωνα με δηλώσεις του συνηγόρου του, Ροδόλφου Γιανζόν, η σύλληψή του με σκοπό την άμεση μεταφορά του στην Ιταλία αποτελεί «σκάνδαλο και λαμβάνει χώρα ενώ είναι ακόμα ανοιχτή η έφεση ενάντια στην ανάκληση της ιδιότητας του πολιτικού πρόσφυγα από τις αρχές της κυβέρνησης του Χαβιέρ Μιλέι». Ο έμπειρος Αργεντινός δικηγόρος υπεράσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων ανακοίνωσε επίσης την πρόθεσή του να κινηθεί νομικά για την υπόθεση και σε διεθνή επίπεδο. Παράλληλα τόνισε πως πρόκειται για μια ανάκληση που, για να έχει νομική ισχύ μετά την απόρριψη της έφεσης, πρέπει πρώτα να επικυρωθεί από τις δικαστικές αρχές.  

Μαρία Καρυστιανού

Ζούμε σε μια χώρα που η Ειρήνη Μουρτζίκου έδωσε από πέντε συνεντεύξεις σε όλα τα κανάλια και η Μαρία Καρυστιανού ούτε μία...

Το PKK παραδίδει τα όπλα

Σοκ…

«Το δουλεμπόριο»- Η αλήθεια για το μεταναστευτικό όπως την γράφει ο Στάθης Σταυρόπουλος

Του Στάθη Σταυρόπουλου

Το προσφυγικό είναι ένα πρόβλημα που δεν λύνεται. Και δεν θα λυθεί μέσα στο πλαίσιο του κυρίαρχου γεωπολιτικού συστήματος, ούτε στο πλαίσιο του υπάρχοντος κοινωνικοπολιτικού συστήματος επίσης.

Πρώτον: η Δύση εξαπολύει πολέμους, διασπείρει τη φτώχεια κι εξάγει «Δημοκρατία», με αποτέλεσμα να δημιουργεί συνεχώς προσφυγικά κύματα (και από εμπόλεμες χώρες, και από απλώς φτωχές).

Δεύτερον: τερατώδεις μηχανισμοί στη Δύση βγάζουν δισεκατομμύρια και από την διακίνηση (το δουλεμπόριο) και από την εκμετάλλευση των προσφύγων ως άλλων σκλάβων στην παραγωγή ( βιομηχανική και αγροτική καταστρέφοντας ταυτοχρόνως τα εργασιακά δικαιώματα των εγχώριων εργατών και εργαζόμενων.

Μέσω των ΜΚΟ όχι μόνον διακινούνται δισεκατομμύρια για την υποδοχή και διαχείριση προσφύγων, αλλά ξεπλένονται διεσεκατομμύρια και δισεκατομμύρια μαύρου χρήματος.

Τρίτον: μέσα στους πρόσφυγες παρεισφρύουν βαλτοί ,πράκτορες, φανατικοί, ισλαμιστές και κάθε άλλης καρυδιάς καρύδι, οι οποίοι συντηρούν στις χώρες υποδοχής τον «πόλεμο των πολιτισμών». Με τον οποίον οι άρχουσες τάξεις διαχειρίζονται τους γηγενείς πληθυσμούς στην κατεύθυνση του φόβου, της εξαθλίωσης και της χειραγώγησης. Και του αυταρχισμού.

Οι αμοιβές των Ελλήνων εργαζομένων τελευταίες σε όλη την ΕΕ

Ήρθαν τα νέα ντροπιαστικά δεδομένα απ' τη Eurostat: Η Ελλάδα πάλι τελευταία σε αμοιβές εργαζομένων προς ΑΕΠ το 2024, με τη μεγαλύτερη μείωση στην Ευρώπη την τελευταία τετραετία (-4 μονάδες του ΑΕΠ). Την τελευταία τετραετία, το ελληνικό ΑΕΠ έχει αυξηθεί κατά 7787€ ανά εργαζόμενο ενώ οι μισθοί προς ΑΕΠ έχουν μειωθεί 8110€ ανά εργαζόμενο!!!

Η Ελλάδα το 2024 είναι τελευταία στην ΕΕ σε #μισθούς ως προς ΑΕΠ με τους μισθούς να ανέρχονται μόλις στο 35% του ΑΕΠ, 13 μονάδες του ΑΕΠ χαμηλότερα από τον ΜΟ της ΕΕ (47,9%). Οι εργαζόμενοι στην #Ελλάδα δηλαδή παίρνουν 26 δις λιγότερα από τον ΜΟ της #ΕΕ που αντιστοιχούν σε 6012 ευρώ τον χρόνο στον κάθε απασχολούμενο (4,384 εκατομμύρια) ή 501 ευρώ λιγότερα τον μήνα από τον μέσο Ευρωπαίο.

Που πήγε η αύξηση του ΑΕΠ από το 2020 στο 2024? Το ΑΕΠ της Ελλάδας από το 2020 έχει αυξηθεί 34 δις (δηλαδή 7787€ το έτος ή 648€ τον μήνα ανά #εργαζόμενο) και οι μισθοί ως προς ΑΕΠ έχουν μειωθεί κατά 4 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ (η μεγαλύτερη μείωση στην Ευρώπη), δηλαδή κατά 8.110 ευρώ ετησίως ή 675€ τον μήνα (!) : Μισθοί προς ΑΕΠ 2020:39% Μισθοί προς ΑΕΠ 2024:35%

Πόσα από τα λαμόγια του ΟΠΕΚΕΠΕ ψήφισαν ΝΑΙ πριν δέκα χρόνια;

Του Πάσχου Λαζαρίδη

Κατά πάσα πιθανότητα όλα. Όλες μα όλες οι λέρες που οργάνωναν τις υπεξαιρέσεις, μηδεμιάς εξαιρουμένης. Μία μία οι λέρες, που με τις πλάτες του Μαξίμου έκλεβαν τις επιδοτήσεις, δέκα χρόνια πριν, έδιναν τον υπέρ πάντων αγώνα για να μείνει η Ελλάδα στο ευρώ. Διότι άμα δεν έμενε η Ελλάδα στο ευρώ, πώς θα μπορούσαν αυτές οι λέρες να κάθονται στις Καγιέν και στις Μερσέντες και οι λογαριασμοί τους να φουσκώνουν; Χωρίς να κοπιάζουν, χωρίς να δουλεύουν, χωρίς να αγχώνονται.

Αν η Ελλάδα ερχόταν σε ρήξη με την Ευρωζώνη, οι λέρες θα έπρεπε να δουλέψουν για να ζήσουν. Ενώ αν επικρατούσε το ΝΑΙ ή αν το ΟΧΙ ο Τσίπρας το μετέτρεπε σε ΝΑΙ (όπως και τελικά έγινε), οι λέρες θα μπορούσαν να ζουν από επιδοτήσεις, ΕΣΠΑ, δημόσιες συμβάσεις, ευρωπαϊκά προγράμματα.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι οι διάφορες λέρες που πρωταγωνιστούν στο σκάνδαλο έχουν διακομματική προέλευση. Αγροτοπατέρας του ΠΑΣΟΚ ο ένας, κομματάρχης της ΝΔ ο άλλος, αλλά σε κάθε περίπτωση υπήρξαν σημαίνοντα στελέχη του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου. Αντι-ΣΥΡΙΖΑ με την έννοια της χολερικής επίθεσης στο δημοψήφισμα και στο ΟΧΙ.

Μία μία οι λέρες που έκλεβαν εκατομμύρια από τον ΟΠΕΚΕΠΕ με τις ευλογίες Μητσοτάκη και την ενορχήστρωση Βορίδη – Αυγενάκη, προτού βάψουν την Κρήτη μπλε το 2019 και το 2023, έδιναν ιερό αγώνα υπέρ του ΝΑΙ τον Ιούλιο του 2015.