O Κορεάτικος λαός παλεύει μαζί με τους άλλους λαούς για την εθνική και οικονομική κυριαρχία του

Η συστημική προπαγάνδα που συνοδεύει το θέμα της Κορέας δεν είναι μια τυχαία συρραφή αναφορών που διαχέονται στα ΜΜΕ ώστε να «πληροφορήσουν» το ευρύ κοινό για το τι συμβαίνει σε αυτή τη γωνιά της γης. Όπως και σε κάθε άλλη προσπάθεια παρέμβασης της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε) στα εσωτερικά χωρών για την ανατροπή καθεστώτων που δεν έχουν ενταχθεί στη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ) – που διατηρούν δηλ. την οικονομική, πολιτική και κατά συνέπεια στρατιωτική τους κυριαρχία – η αντίστοιχη προπαγάνδα ακολουθεί κάποιες συγκεκριμένες βασικές φόρμες.

Έτσι, και όσον αφορά στη Βόρεια Κορέα, όπως και στη Γιουγκοσλαβία, στο Ιράκ ή στη Λιβύη και στη Συρία ή ακόμα και στη Ρωσία της κυβέρνησης Πούτιν, τα ΜΜΕ που ελέγχουν οι παγκοσμιοποιητικές  ελίτ,  ενορχηστρωμένα και χωρίς καμία παρέκκλιση, είτε ανήκουν στη Δεξιά είτε στην «Αριστερά»,  αναδιατυπώνουν το πλαίσιο της αφήγησης που έχει προαποφασιστεί από το σύμπλεγμα των διαπλεκόμενων μηχανισμών μεταξύ μυστικών υπηρεσιών και «δεξαμενών σκέψης» (think tanks) για τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης από την πραγματικότητα.

...περί επενδυτών

... η Eldorado φεύγει από την Ελλάδα κι αναγκάζεται να αφήσει την “επένδυση” στις Σκουριές και την ανάπτυξη που ερχόταν, αφήνοντας πίσω της συντρίμμια κι οικολογική καταστροφή, σε έναν κρανίου τόπο. Οι υπεύθυνοι της εταιρίας έδωσαν συνέντευξη τύπου σήμερα, ενώ εξέδωσαν μια ανακοίνωση όπου εξηγούν τους λόγους που τους οδήγησαν σε αυτήν την απόφαση: γραφειοκρατία, αδικαιολόγητη καθυστέρηση σε αδειοδοτήσεις ρουτίνας, κτλ.

Οι ΜΚΟ ανεβάζουν τα ενοίκια στην Αθήνα - Αναζητούνται άμεσα 500 διαμερίσματα για να στεγάσουν οικογένειες Σύριων

Του Νίκου Θεοδωρόπουλου

Το κονδύλι για τη διαμονή των προσφύγων σε σπίτια ανέρχεται 93,5 εκατ. ευρώ.

Οι Σύριοι πρόσφυγες είναι η κινητήριος δύναμη που αλλάζει τα δεδομένα στην αγορά των μισθώσεων χάρη στην ανάγκη στέγασης των προσφύγων ανεβάζει τις τιμές των ακινήτων. 

Οι ιδιοκτήτες ακινήτων που βάζουν αγγελίες για τη μίσθωση του ακινήτου, το πρώτο τηλέφωνο που δέχονται είναι από μεσίτες που συνεργάζονται με ΜΚΟ ή τηλεφωνούν οι ίδιες οι ΜΚΟ και ζητούν να ενοικιάσουν το ακίνητο.

Οι ιδιοκτήτες που δέχονται το τηλεφώνημα αρχικά εμφανίζονται διστακτικοί στο αίτημα του μεσίτη ή της ΜΚΟ ενώ ορισμένους τους πιάνει… κρύος ιδρώτας στην προοπτική να βάλουν πρόσφυγές στο σπίτι τους.

Η πρώτη απάντηση που δίνουν είναι αρνητική. 

«Φέρνουμε το αύριο σήμερα για όλους»

To editorial του Δρόμου που κυκλοφορεί

Η φράση του τίτλου ανήκει στον Νίκο Παππά, υπουργό Ψηφιακής Πολιτικής και αναφέρεται στην εισαγωγή οπτικών ινών στα εκπαιδευτικά προγράμματα.

Δεν τον πιστεύετε; Ο ίδιος ισχυρίζεται πως η χώρα οδηγείται «από τη διαπλοκή στην κανονικότητα». Εντάξει, υπάρχει μια απόσταση λόγων και έργων, αλλά οι Συριζαίοι δίνουν –κατά δήλωσή τους– μεγάλη μάχη για να βγει η κοινωνία όρθια και όχι να την σηκώνουν τέσσερις.

Δυο μεγάλοι έρωτες φουντώνουν. Ο ένας, με τον επιχειρηματικό κόσμο (σε αυτόν συμπεριλαμβάνονται και όσοι οι «λαϊκιστές» αποκαλούν υπόκοσμο). Ο άλλος, με την Κεντροαριστερά (που ένα βίτσιο ενδογαμικής σχέσης διαπερνά όλους τους χώρους της).

Δεν είναι οι μόνοι έρωτες που εκδηλώνονται. Υπάρχει και το ειδύλλιο με τον Μακρόν που ήρθε, έκλεισε συμφωνίες με την κουστωδία επιχειρηματιών που κουβάλησε, είπε ποιήματα στην Πνύκα και έφυγε. Ο Μαρινάκης, αφού έβαλε στο χέρι μεγάλο τμήμα των ΜΜΕ, ομίλησε στο Χάρβαρντ (…) και πρόλαβε να στείλει τον Καρεμπέ να δώσει μια φανέλα του Ολυμπιακού στον Μακρόν.

Eldorado Gold: ολημερίς την έδιωχναν, το βράδυ ξαναερχόταν

Κύριε Γαβρόγλου καλή σχολική χρονιά, αλλά στο παραμύθι ξεχάσατε το λύκο!

Του Χρήστου Κάτσικα

«Τα σχολεία ανοίγουν αύριο με τις καλύτερες συνθήκες. Αύριο θα είναι μία ευχάριστη μέρα» δήλωσε χθες ο υπουργός Παιδείας, Κώστας Γαβρόγλου, στα εγκαίνια του περιπτέρου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), στην 82η ΔΕΘ.

Λίγες την πριν, τη Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου, σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ με αφορμή την παρουσίαση του νέου Λυκείου και του συστήματος πρόσβασης ο Υπουργός Παιδείας δεν έχασε την ευκαιρία να δηλώσει ότι «Είμαστε πανέτοιμοι, δεν είμαστε μόνο έτοιμοι. Φέτος θελήσαμε με σιωπηλότερο τρόπο να δουλέψουμε πολύ συστηματικά και 11 του μήνα θα καταφέρουμε το άνοιγμα όλων των σχολείων… το μεγάλο μας ερώτημα είναι γιατί εδώ και τόσες δεκαετίες δεν είχαμε αυτή την κανονικότητα».

Η «κανονικότητα», λοιπόν, επανέρχεται, σύμφωνα με τον Υπουργό Παιδείας.

Ο μαγικός κόσμος των τραπεζών και του χρήματος

Του Βασίλη Βιλιάρδου

Εάν εξοφλούνταν θεωρητικά όλα τα δάνεια, το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα θα κατέρρεε, οπότε οι καταθέσεις θα εξαφανίζονταν – ενώ η μοναδική εναλλακτική δυνατότητα στο χωρίς αντίκρισμα χρήμα, λόγω της χειραγώγησης του χρυσού, είναι τα επικίνδυνα ψηφιακά νομίσματα.

«Οι περισσότεροι οικονομολόγοι δεν κατανοούν καν τι σημαίνει να ζει κανείς στο σημερινό σύστημα του εντελώς «ώριμου» καπιταλισμού – όπου κυριαρχούν οι μεγάλοι (too big to fail) πολυεθνικοί όμιλοι, ενώ η κερδοσκοπία είναι αχαλίνωτη. Ακόμη χειρότερα, στη νεοκλασική θεωρία που έχει επικρατήσει τόσο οι επενδύσεις, όσο και οι πιστώσεις (δάνεια), δεν διαδραματίζουν κανέναν κεντρικό ρόλο – ούτε τα χρήματα, ούτε καν τα κέρδη«! (πηγή).

«Αν ποτέ ο Αμερικανικός λαός επιτρέψει τις ιδιωτικές τράπεζες να ελέγξουν την έκδοση του νομίσματος του, πρώτα με τον πληθωρισμό και ύστερα με τον αποπληθωρισμό, οι τράπεζες και οι εταιρείες που θα αναπτυχθούν θα αποστερήσουν από το λαό την περιουσία του, έως ότου μια μέρα τα παιδιά του θα ξυπνήσουν άστεγα στη χώρα που κατέκτησαν οι πατεράδες τους» (Τόμας Τζέφερσον, 1780).

Κυβέρνηση Τσίπρα, το ναδίρ της ελληνικής κοινωνίας

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι τόσο σίγουρη για τον εαυτό της, και την αγάπη που της δείχνει η ελληνική κοινωνία, ώστε ενόψει της επίσκεψης Τσίπρα στην Θεσσαλονίκη να έχει γεμίσει –πλην των ένστολων– και εκατοντάδες της… αντιτρομοκρατικής με πολιτικά, σε αριθμό-ρεκόρ για την πρόσφατη ιστορία των πρωθυπουργικών επισκέψεων.

Το γαϊτανάκι της παρακμής

Κι αυτό γιατί γνωρίζουν πολύ καλά, ότι ο λόγος για τον οποίον παραμένουν ακόμα στην εξουσία, δεν είναι η ανοχή του κόσμου, αλλά η αποτυχία της αντιπολίτευσης να παράγει αξιόμαχο λόγο. Και το κυριότερο,  το γεγονός ότι η κυβέρνηση Τσίπρα έχει κατορθώσει να ακυρώσει κάθε ελπίδα που έτρεφε ο ελληνικός λαός να βρει πολιτική απάντηση στα υπαρξιακά αδιέξοδα που αντιμετωπίζει. Η κοινωνία βιώνει μια άνευ προηγουμένου αποσύνθεση, ενώ τα αντιστασιακά της αντανακλαστικά βρίσκονται σε κώμα.
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, τα νέα, αφεντικά της χώρας, ξένοι επικυρίαρχοι και οι εγχώριοι νεομαφιόζοι ολιγάρχες εκθειάζουν ανοιχτά αυτήν την κυβέρνηση, και την υποστηρίζουν.  Γιατί ανοίγει ο δρόμος για την νέα μεγάλη λεηλασία και τη διαιώνιση της φτωχοποίησης που έχει ήδη μεταβάλει την φυσιογνωμία της ελληνικής κοινωνίας, καθιστώντας την κοινωνία μαζικών αποκλεισμών και μεγάλων κοινωνικών αντιθέσεων. Έτσι, η κυβέρνηση έχει μεταβληθεί στον άριστο οικοδεσπότη όσων «επενδύουν» στην λεηλασία του δημόσιου και ιδιωτικού πλούτου, μεταβάλλοντας τους υποψήφιους άρπαγες, όπως αυτούς που συνόδεψαν τον Γάλλο πρόεδρο στην επίσκεψή του, σε περίπου εθνικούς ευεργέτες. Τι κι αν ανάμεσα τους φιγουράρουν εταιρείες που βαρύνονται με βαριά οικονομικά εγκλήματα, με πιο γνωστή την αμαρτωλή «Σουέζ» που έχει βάλει στο μάτι το νερό της Θεσσαλονίκης; Τα κοράκια μαζεύονται πάντα πάνω από το πτώμα.

Γιατί είμαστε απαθείς;

Της Φωτεινής Μαστρογιάννη

«Όλοι οι μηχανισμοί του σημερινού αντιπροσωπευτικού συστήματος – κόμματα, εκλογές, κοινοβούλιο – έχουν χρεοκοπήσει στη συνείδηση των πολιτών. Οι μείζονες πολιτικές αποφάσεις λαμβάνονται από εξωκοινοβουλευτικούς παράγοντες – συχνά εξωεθνικούς. Τα κόμματα εξουσίας υπηρετούν τα συμφέροντα των χρηματοδοτών τους. Και οι παντοιοτρόπως χειραγωγούμενοι πολίτες προσέρχονται στις κάλπες και προσεπικυρώνουν τη σκηνοθεσία».

Κυριάκος Σιμόπουλος  «Η διαφθορά της εξουσίας»

Ο Κυριάκος Σιμόπουλος αναφέρονταν στη χρεοκοπία του πολιτικού συστήματος αποδίδοντας την στις σχέσεις εξάρτησης της Ελλάδας και στη διαφθορά της εξουσίας.

Ο Αμερικανός κοινωνιολόγος Τσαλς Ράιτ Μιλς (C. Wright Mills) αποδίδει την πολιτική απάθεια και την πολιτική υποταγή των πολιτών στην εξουσία των ελίτ. Οι ελίτ αποτελούνται αποτελείται από τους συνδικαλιστές που είναι πλέον οι άνθρωποι του συστήματος και οι οποίοι στερούν από τους εργαζόμενους την ανεξαρτησία της σκέψης μετατρέποντάς τους σε χαζοχαρούμενα ρομπότ. Οι άλλες ελίτ είναι η στρατιωτική, η πολιτική και η οικονομική.

Μύθοι και πραγματικότητες στο Κυπριακό και για τη δήθεν επιχείρηση των Ελληνοκυπρίων για εξολόθρευση της τουρκικής μειονότητας

ΦΩΤΟ: Δυνάμεις της Εθνικής Φρουράς σε θέσεις μάχης στην Κοφίνου. Πηγή: ΓΤΠ

Του Γιαννάκη Λ. Ομήρου

Ξαναδιαβάζοντας το εξαιρετικό ενδιαφέρον βιβλίο του Ε.Ν. Τζελέπη «Το Κυπριακό και οι συνωμότες του», ένα από τα καλύτερα βιβλία που γράφτηκαν για το Κυπριακό τη δεκαετία του 1960, εντόπισα μερικές πολύ ενδιαφέρουσες αναφορές που καταρρίπτουν τον μύθο για τη δήθεν επιχείρηση των Ελληνοκυπρίων για εξολόθρευση της τουρκικής μειονότητας, στα γεγονότα του 1963-’64.

Γράφει ο Ε.Ν. Τζελέπης: «Δεν πρέπει κανείς ποτέ να ξεχνάει ένα πολύ σημαντικό γεγονός για την κατανόηση και την εκτίμηση της κυπριακής κρίσης, ότι κατά τη διάρκεια των τριών πρώτων χρόνων ζωής της Δημοκρατίας της Κύπρου ούτε ένα επεισόδιο δεν σημειώθηκε ανάμεσα στους Έλληνες και τους Τούρκους της Κύπρου. Το «πρόβλημα» της τουρκικής μειονότητας ξεπήδησε απότομα, την κατάλληλη στιγμή, για εκείνους που ήθελαν να το δημιουργήσουν, δηλαδή τη στιγμή που ο Πρόεδρος Μακάριος έθεσε, περί το τέλος του έτους 1963, το θέμα της αναθεώρησης του Κυπριακού Συντάγματος. Τότε ακριβώς προκλήθηκαν τα αιματηρά γεγονότα του Δεκεμβρίου του 1963. 

Εν τούτω… Πνύκα

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Ο Μιτεράν είχε πει κάποτε ότι «πολιτική είναι η διαχείριση των συμβόλων». 

Αν είναι έτσι, τότε η διαχείριση που επιφύλαξε το ελληνικό κράτος στο οικουμενικό σύμβολο της Πνύκας ήταν ακριβώς εκείνη που αρμόζει σε ό,τι συμβολίζουν τόσο οι ντόπιοι ταγοί «εθνοσωτήρες»όσο και οι διεθνείς τους σύμμαχοι.

Ο Τσίπρας και σύσσωμο το αστικό πολιτικό προσωπικό της χώρας προσέφεραν ως επικοινωνιακό «ταμπλό βιβάν» την Ακρόπολη σε έναν υπολουδοβίκο γ’ κατηγορίας. 

Παραχώρησαν τον Ιερό Βράχο στον πρώην γενικό γραμματέα και κατοπινό υπουργό του… Ολαντρέου. Σε έναν επενδυτικό τραπεζίτη του οίκου Ρότσιλντ που το μιντιακό κατεστημένο έσπρωξε στη θέση του προέδρου της Γαλλίας. Και που τώρα αυτός, όπως όλοι οι πρόθυμοι πλασιέ των μονοπωλίων που βρέθηκαν πριν από αυτόν στην ίδια θέση -όπως πέρσι ο Ολάντ και προ δεκαετίας ο Σαρκοζί -φρόντισε να συνοδεύσει καμιά 40 εκπροσώπους πολυεθνικών της Γαλλίας που ήρθαν να κάνουν τα «ψώνια» τους στην Ελλάδα…

Από τη Δαμασκό στη Θράκη

Του Απόστολου Αποστολόπουλου

Προ ημερών πέρασε ασχολίαστη «στα ψιλά» η πληροφορία ότι οι ΗΠΑ έχουν δυσαρεστηθεί για τα πάρε-δώσε με τους Κινέζους (COSCO) και τις προσοδοφόρες δουλειές με τα ελληνικά λιμάνια. Αργότερα, ακολούθησε με μεγάλα γράμματα και διθυραμβικούς τόνους, η πληροφορία ότι αναμένεται στην Αθήνα ο Πρόεδρος της Γαλλίας Μακρόν με την σύζυγό του, πηγή ποικίλων σχολίων και αντιδράσεων στη γαλλική πρωτεύουσα. Η Γαλλία είναι ο πιο φιλοαμερικανός από τους δυτικοευρωπαίους εταίρους, επιδιώκοντας έτσι να αντισταθμίσει την ισχύ της Γερμανίας. Ένας βασικός στόχος της επίσκεψης Μακρόν είναι, σύμφωνα με τα ΜΜΕ, να μπει η Γαλλία μέτοχος στην πώληση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης έτσι ώστε τουλάχιστον να ελεγχθεί η δυναμική της κινεζικής διείσδυσης από την Ελλάδα προς την Ευρώπη αλλά και να εξισορροπηθεί το ενδιαφέρον της Γερμανίας για το λιμάνι.

Ο Πειραιάς είναι πολύτιμος λίθος αλλά η Θεσσαλονίκη και το Λιμάνι της είναι καθαρό διαμάντι. Εντάξει. Η μερίδα του λέοντος θα πάει στους ξένους φίλους, κάτι θα μείνει στους ντόπιους άρχοντες, πρωτευουσιάνους και της συμπρωτεύουσας, προφανώς και τα απαραίτητα λίγα για το εργατικό προσωπικό. Όπως λένε και στην κυβέρνηση με την αγιαστούρα δεν γίνονται δουλειές, το χρήμα ανοίγει παράθυρα και ;oπόρτες αν και ενίοτε κλείνει σπίτια. Σπανίως στον τόπο μας, είναι η αλήθεια. Αλληλοκάλυψη και αλληλοσυγκάλυψη είναι διαχρονικοί και διακομματικοί πυλώνες του Συστήματος.

Δούλεμα...

Ελλάς – Γαλλία – Εργοδοσία…

Του Γεράσιμου Χολέβα

Σήμερα και αύριο η χώρα θα ζήσει με μια «υποχρεωτική» ευφορία επειδή μας επισκέπτεται ο Γάλλος πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν, φέρνοντας – υποτίθεται – πολλά «δώρα» για τον ελληνικό λαό. Θα ακούσουμε ξανά εκείνο το παλιό …σύνθημα:«Ελλάς – Γαλλία – Συμμαχία».

Χαρακτηριστικά είναι, άλλωστε, τα πρωτοσέλιδα των σημερινών εφημερίδων στην Ελλάδα και η ενθουσιώδης τηλεοπτική κάλυψη που γίνεται. Η εφημερίδα «Τα Νέα» αφιερώνει το πρωτοσέλιδο της στον …αυτοκράτορα Μακρόν (δείτε εδώ το πρωτοσέλιδο και θα καταλάβετε μόλις δείτε τη φωτογραφία που συνοδεύει τον τίτλο. «Εμανουέλ Μακρόν στα «Νέα»: «Εμπιστεύομαι τους Έλληνες»»). Η «Καθημερινή», στο ίδιο κλίμα, γράφει για την εφ’ όλης συνέντευξη του Γάλλου προέδρου στην εφημερίδα, υπό τον τίτλο «Μακρόν: Η Γαλλία θα στηρίξει την Ελλάδα στο νέο ξεκίνημα».  Η «Αυγή» μας εξηγεί στο πρωτοσέλιδο της τι σηματοδοτεί η επίσκεψη Μακρόν, υποστηρίζοντας: «Συνεργασία για μια δημοκρατική οικονομική διακυβέρνηση». Στην «Εφημερίδα των Συντακτών» διαβάζουμε στην πρώτη σελίδα: «Μπίζνες αλά γαλλικά – Μεγάλες προσδοκίες από την επίσκεψη του Γάλλου προέδρου».

Επίσκεψη Μακρόν

Ανάρτηση από: http://tsiolakis.blogspot.gr

Το δημογραφικό δημιουργεί πεπρωμένο!

Του Βασίλη Στοϊλόπουλου

Το σύνθημα “make love, not babies” προέκυψε, ως γνωστόν, μέσα στην «επαναστατική έξαψη» του κινήματος του ΄68 και μάλιστα με τέτοια ορμή που εξακολουθεί να συνεπαίρνει ακόμα και σήμερα πολλούς Ευρωπαίους, κυρίως στο χώρο των «προοδευτικών». Όμως, σημειολογικά τουλάχιστον, το σύνθημα αυτό έχει και τη δημογραφική του σημασία, μόνο και μόνο επειδή τελικά περιορίστηκε στη χριστιανική Ευρώπη. Σήμερα, σε κάθε Ευρωπαία αντιστοιχούν μόνο 1,5 παιδιά, όταν στο διάστημα 1000-1500 μ.Χ. ήταν 2-3, ενώ στην περίοδο 1500-1915 έφτανε στο 5-7, κατά μέσο όρο.

«Πετρέλαιο» των νέων τεχνολογιών οι σπάνιες γαίες

Του Αλέκου Αναγνωστάκη

Η διαρκής επέκταση της χρήσης των λανθανιδών 

ΣΤΟ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΕΩΝ

Οι σπάνιες γαίες ή λανθανίδες (rare earth elements-REE), τα χημικά στοιχεία Λανθάνιο και Δημήτριο, Πρασεοδύμιο, Νεοδύμιο, Προμήθιο και Σαμάριο, το Ευρώπιο, το Γαδολίνιο, το Τέρβιο, και το Δυσπρόσιο, το ΄Ολμιο, το Ύτριο, το Έρβιο, το Θούλιο, το Υτέρβιο και το Λουτέτσιο, φέρουν το όνομα τους όχι γιατί είναι τόσο σπάνιες, αλλά γιατί τα μεταλλεύματα στα οποία εμπεριέχονται έχουν μικρή «συγκέντρωση» -και ταυτόχρονα, για ιστορικούς λόγους.

Τα χημικά στοιχεία με τα σπάνια ονόματα, τα οποία έλκουν την καταγωγή τους από την αρχαιότητα, από το τελευταίο τέταρτο του περασμένου αιώνα παίζουν καταλυτικό ρόλο στους οικονομικούς ανταγωνισμούς και στις σύγχρονες γεωπολιτικές αντιθέσεις. «Δίχως τις σπάνιες γαίες -αναφέρει μελέτη του αμερικάνικου υπουργείου Άμυνας- μεγάλο μέρος της σύγχρονης τεχνολογίας θα είχε εντελώς διαφορετική μορφή και πολλές εφαρμογές δεν θα ήταν καν εφικτές».

Εκπαιδευτικός: δάσκαλος ή διοικητικός προϊστάμενος; στρεβλώσεις και παραδοχές

Πόσο πιο όμορφα και πιο δίκαια θα ήταν τα πράγματα, αν πρώτα η κοινωνία, απέδιδε τον οφειλόμενο σεβασμό  και την ανάλογη τιμή στον μαχόμενο εκπαιδευτικό της τάξης; 

Του Γιώργου Ηλ. Τσιτσιμπή

Δύο ρόλοι που φαίνονται να κινούνται σε παράλληλες, μη τεμνόμενες πορείες. Συνυπάρχουν στους ίδιους χώρους αλλά με διακριτή πορεία ο κάθε ένας. Έλκουν την προέλευσή τους από την ίδια δεξαμενή όμοιων προσοντούχων εκπαιδευτικών σχολών και στην πορεία οι μεν παραμένουν στις αίθουσες διδασκαλίας, οι δε αρχίζουν την πορεία «στελέχους», ψάχνοντας εναγωνίως θέση διευθυντή, ξεχνώντας πολλές φορές τις βασικές τους σπουδές και αποφεύγοντας την επαναφορά τους στην «τάξη» των δασκάλων, εκτός ελαχίστων φυσικά.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ένα αυξημένο ενδιαφέρον για τίτλους που να αποδεικνύουν την όλο και περισσότερη κατάρτιση, το όλο και πιο πλούσιο βιογραφικό. Και εκεί που εντυπωσιάζεσαι από την αύξηση του επιστημονικού ενδιαφέροντος και θα περίμενες μια αναγέννηση της εκπαίδευσης, έστω και μόνο από την βελτίωση του επιπέδου των εκπαιδευτικών, διαπιστώνεις το ψευδεπίγραφο. Ξύνοντας, κάτω από το αληθοφανές αναδεικνύεται το προφανές. Η πλειονότητα, ευτυχώς όχι όλοι, αυξάνει τα προσόντα όχι από ενδιαφέρον στο διδακτικό αντικείμενο, αλλά είτε για να φέρει πιο κοντά την πρόσληψη (βλέπε αναπληρωτές και κυρίως τους της ειδικής αγωγής), είτε για να διεκδικήσει μια θέση στην ιεραρχία. Αντί ο στόχος να είναι οι επιμορφώσεις ουσίας που θα συμβάλλουν στην παιδαγωγική βελτίωση, ασχολούνται με «χαρτιά» αύξησης των προσόντων. Όποιος έχει χρήματα αυξάνει τα «προσόντα», γενικά, άκριτα, μαζικά, κυνικά. Και μάλιστα όλοι οι τίτλοι με την ίδια αξία. Μια πραγματικότητα που την εκτρέφουν οι έχοντες την πολιτική ευθύνη διαχρονικά και κανείς δεν λέει να σταματήσει.

Φθινοπωρινή παράταση στο διάλειμμα επιτήρησης

Η κυβέρνηση επενδύει στην καθυστέρηση της αξιολόγησης, λόγων γερμανικών εκλογών, και συσσωρεύει «θετικές ενδείξεις» – Μεγάλες προσδοκίες από αβέβαιους συμμάχους
Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Η πρώτη αμυδρή ένδειξη της πολυαναμενόμενης από κυβέρνηση και δανειστές επιστροφής στην ανάπτυξη έπειτα από οκτώ, σχεδόν αδιάλειπτα, χρόνια ήρθε χθες, με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ που κατέγραψαν άνοδο 0,5% του ΑΕΠ το δεύτερο τρίμηνο του έτους και ετήσια άνοδο 0,8%. Η ένδειξη αυτή διασταυρώνεται και με τα στοιχεία ενίσχυσης της μεταποίησης με παράλληλη αύξηση της απασχόλησης σ’ αυτήν στο υψηλότερο επίπεδο εδώ και εννιά χρόνια. Ωστόσο, ακόμη και μ’ αυτές τις ενδείξεις δεν επιβεβαιώνεται η δημοφιλής θεωρία του ελατηρίου (σ.σ. περί ισχυρής ανάκαμψης έπειτα από πολύχρονη συρρίκνωση του ΑΕΠ), ενώ φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο να πιαστεί ο –ήδη υποβαθμισμένος– στόχος δανειστών και κυβέρνησης για ανάπτυξη 1,8% το 2017. Μ’ αυτόν τον στόχο συναρτώνται στενά οι μνημονιακές δεσμεύσεις για το πρωτογενές πλεόνασμα και, κυρίως, οι ισχυρές αμφιβολίες του ΔΝΤ για τον ρεαλισμό αυτών των δεσμεύσεων. Πάνω σ’ αυτές τις αμφιβολίες, άλλωστε, το ΔΝΤ έχει στηρίξει τα τροχιοδεικτικά πυρά που έχει ήδη εκτοξεύσει για πρόσθετες απαιτήσεις στο πλαίσιο της τρίτης αξιολόγησης.

Πόσο κοντά είμαστε σε πυρηνικό Πόλεμο;

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Οι περισσότεροι άνθρωποι (και πολιτικοί) δεν πιστεύουν (ή δεν θέλουν ή δεν τους συμφέρει να πιστεύουν) ότι ένας πυρηνικός πόλεμος είναι δυνατός.
Αυτός ακριβώς είναι ένας λόγος που ένας πυρηνικός πόλεμος μπορεί να γίνει. ‘Όταν δεν πιστεύεις ότι υπάρχει απειλή, τότε δεν κινητοποιείσαι για να την αποτρέψεις αποτελεσματικά.
Μια τέτοια κατάσταση, ειρήσθω εν παρόδω, ήταν που επέτρεψε και τον Α’ και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην πρώτη περίπτωση και τα δύο στρατόπεδα περίμεναν ότι το άλλο θα υποχωρήσει. Από «μπλόφα» σε «μπλόφα», καταλήξαμε στην πρώτη από τις μεγάλες ανθρωποσφαγές του 20ού αιώνα. Δύο δεκαετίες αργότερα, το Παρίσι, το Λονδίνο και η Μόσχα δεν θέλησαν να πιστέψουν ότι ο Χίτλερ ετοιμαζόταν να τους επιτεθεί. Βαυκαλίστηκαν τυχοδιωκτικά και καιροσκοπικά με την εκτίμηση ότι θα μπορούσαν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, να τα βρουν μαζί του. ‘Όχι μόνο δεν έκαναν τίποτα για να τον εμποδίσουν, αλλά και τον διευκόλυναν σημαντικά με την πολιτική τους. Το 1940, η Γαλλία κατελήφθη και ντροπιάστηκε συνθηκολογώντας, η ΕΣΣΔ παρολίγον να καταστραφεί (συνέβαλε καθοριστικά στο να μη συμβεί αυτό και η αντίσταση των Ελλήνων τότε στον Φασισμό και οι Κρητικοί που αποδεκάτισαν τους Γερμανούς αλεξιπτωτιστές, κάτι που ίσως να πληρώνουμε ακόμα). Η Βρετανία επεβίωσε, αναγκάστηκε όμως να παραιτηθεί οριστικά από ότι απέμενε από την Αυτοκρατορία της.
Το 1945 έγινε το αντίθετο. Μια ισχυρή μερίδα του αμερικανικού κατεστημένου ήταν έτοιμη να πάει σε τρίτο παγκόσμιο πόλεμο με τη Σοβιετική ‘Ενωση, τότε μάλιστα, και μέχρι το 1949, η Ουάσιγκτων είχε και το μονοπώλιο του πυρηνικού όπλου. Ποιος την εμπόδισε; ‘Όχι τόσο τα όπλα της Ρωσίας, όσο η τεράστια και παγκόσμια πολιτική ακτινοβολία της την επαύριο της νίκης επί του Φασισμού, η ύπαρξη ενόπλων κινητοποιημένων λαών σε μεγάλο τμήμα της ευρωπαϊκής ηπείρου, συχνά υπό την ηγεσία κομμουνιστικών αντιστασιακών κινημάτων, η εναργής συνείδηση όλης της ανθρωπότητας για το τι σημαίνει Πόλεμος.
Δυστυχώς, οι παγκόσμιες πολιτικές συνθήκες σήμερα, είναι που συνιστούν τη μεγαλύτερη απειλή για την ειρήνη. Ζούμε μια τρομερή υποχώρηση της πολιτικής συνείδησης παγκόσμια και μια αποσύνθεση της πολιτικής σκέψης – αυτή ακριβώς που επέτρεψε σε ένα κλόουν να παραστήσει τον αγωνιστή υπέρ της ειρήνης (!) και να παγιδεύσει τόσους ανθρώπους και δυνάμεις στις Ηνωμένες Πολιτείες και παγκοσμίως.

Οι ανεκτίμητες υπηρεσίες του πρωθυπουργού

Του Ιάκωβου Ιωάννου

Έπεισε την πλειοψηφία των Ελλήνων πως είναι αδύνατη η παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη χωρίς μνημόνια, ότι δεν είναι τόσο άσχημο το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος, καθώς επίσης πως η σκλαβιά του χρέους είναι υποφερτή.

«Η Ελλάδα έχει πλέον το ηθικό έρεισμα να απαιτήσει τη διαγραφή μέρους του χρέους της, εναλλακτικά το πάγωμα του στο διηνεκές, αφού έχει υποβληθεί σε μία αιματηρή εγχείρηση που διήρκεσε επτά ολόκληρα χρόνια, χωρίς να διαμαρτυρηθεί κανένας – επειδή οι Έλληνες γνώριζαν τις δικές τους ευθύνες.

Η εγχείρηση όμως απέτυχε με ευθύνη των χειρουργών, ο ασθενής βρίσκεται σε κώμα, ενώ όλοι αναγνωρίζουν το δικαίωμα της Ελλάδας στη διαγραφή του χρέους – γεγονός που σημαίνει πως είναι υποχρεωμένοι οι δανειστές της να το καταλάβουν, καθώς επίσης η κυβέρνηση της να πάψει επιτέλους να εκβιάζεται, σκύβοντας διαρκώς το κεφάλι, εκλιπαρώντας και ζητιανεύοντας.

Δυστυχώς όμως ο πρωθυπουργός προσέφερε μία πραγματικά ανεκτίμητη υπηρεσία στην παγκόσμια ελίτ, καθώς επίσης στη Γερμανία: έπεισε την πλειοψηφία των Ελλήνων πως είναι αδύνατη η παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη χωρίς μνημόνια, ότι δεν είναι τόσο άσχημο το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, καθώς επίσης πως η σκλαβιά του χρέους είναι υποφερτή.

Σωστά λοιπόν η καγκελάριος είχε δηλώσει ευχαριστημένη τον Αύγουστο του 2015 ότι, «οι εκλογές στην Ελλάδα δεν είναι μέρος του προβλήματος, αλλά της λύσης του» – αν και ελάχιστοι κατάλαβαν τότε τι ακριβώς εννοούσε ή ποιός ήταν ο στόχος που έκλεισαν οι τράπεζες, επιβάλλοντας αμέσως μετά ελέγχους στη διακίνηση των κεφαλαίων» (ΒΒ).

Το κουμπί του Κιμ και το χοντρό δούλεμα…

Του Δημήτρη Μηλάκα

Είναι αξιοσημείωτος ο συντονισμός των δυτικών (και κατ επέκταση των ελληνικών) ΜΜΕ σε μια πανομοιότυπη «ανάλυση»  των εξελίξεων γύρω από την υπόθεση της Βόρειας Κορέας η οποία συνοψίζεται ως εξής: ένας παράφρονας έχει αποφασίσει να αποκτήσει πυρηνικά για να τινάξει τον κόσμο στον αέρα.

Η εν λόγω «ανάλυση» διαχέεται παγκοσμίως με τέτοιον τρόπο ώστε να συσκοτίσει το πραγματικό παιχνίδι που παίζεται στην περιοχή με έπαθλο την παγκόσμια ηγεμονία ή με άλλα λόγια τη διατήρηση του αμερικανικού ελέγχου της περιοχής. Ενός ελέγχου που έχει στόχο τον περιορισμό της Κίνας ο οποίος είναι ο πραγματικός αντίπαλος των Αμερικάνων.

Προσπαθώντας κανείς να απομακρύνει τη σκόνη που σηκώνεται από τις «προκλητικές» ενέργειες της Βόρειας Κορέας και τον κουρνιαχτό που δημιουργούν οι αμερικανικές / συμμαχικές ανταπαντήσεις και το παγκόσμιο σύμπλεγμα των media θα πρέπει να θυμηθεί και να λάβει υπόψη του τα εξής:

Αν διάβαζαν Μπρεχτ.

Του Γ. Γ.

Στρατηγέ, το τανκς σου είναι δυνατό μηχάνημα, 
Θερίζει δάση ολόκληρα, κι εκατοντάδες άντρες αφανίζει.
Μόνο που έχει ένα ελάττωμα:
Χρειάζεται οδηγό.

Στρατηγέ, το βομβαρδιστικό σου είναι πολυδύναμο.
Πετάει πιο γρήγορα απ' τον άνεμο, κι απ' τον ελέφαντα σηκώνει
βάρος πιο πολύ.
Μόνο που έχει ένα ελάττωμα:
Χρειάζεται πιλότο.

Μ. Μπρεχτ

Σύμφωνα με την ειδησεογραφία, το πρόγραμμα των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών που μέχρι σήμερα λειτουργεί πιλοτικά, από τα Χριστούγεννα και μετά θα «λειτουργεί κανονικά, με διαδικασίες εξπρές».
Σε πρώτη φάση στο «ηλεκτρονικό σφυρί» αναμένεται να βγουν 5.000 ακίνητα, δίχως να είναι απαραίτητη η φυσική παρουσία κανενός σε ακροατήριο ειρηνοδικείου, όπως γινόταν μέχρι σήμερα, και, όπως φαίνεται, δίχως να μπορεί να εμποδιστεί η διαδικασία που θα διεξάγεται ηλεκτρονικά, μας λένε τα πανομοιότυπα ρεπορτάζ των ειδησεογραφικών σελίδων για να μας γνωστοποιήσουν ότι  «με λίγα «κλικ», από την καρέκλα του γραφείου του και πιθανότατα από οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη, ο πιο ισχυρός πλειοδότης θα αποκτά και ο οφειλέτης θα παρακολουθεί την περιουσία του να αλλάζει χέρια».

Οχι άλλο κάρβουνο!

Ανάρτηση από: http://tsiolakis.blogspot.gr

Γιατί έπρεπε να πεθάνει ο Καντάφι;

Ο ρόλος της Γαλλίας στον πόλεμο για την Λιβύη

Του Βέρνερ Ρουφ * από το Άρδην τ. 107-8 που κυκλοφορεί σε περίπτερα και βιβλιοπωλεία

Τον Δεκέμβριο του 2007, ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί υποδέχτηκε με μεγάλη λαμπρότητα στο Παρίσι τον Μουαμάρ Καντάφι: μια τεράστια έκταση μπροστά στα Ηλύσια Πεδία εκκενώθηκε, έτσι ώστε ο Λίβυος δεσπότης να μπορέσει να στήσει τη «λαογραφική» σκηνή της ερήμου στην καρδιά του Παρισιού. Στα ΜΜΕ παρουσιάστηκε μια φαινομενικά άθραυστη φιλία μεταξύ ανδρών, που θεμελιώθηκε κατόπιν με μια πολύ εγκάρδια επίσκεψη του Σαρκοζί στη Τρίπολη. Σχεδόν 4 χρόνια αργότερα, η Γαλλία μετατράπηκε σε ακραίο υποστηρικτή του πολέμου κατά του Λίβυου ηγέτη: Στις 16/2/2011 ξεκίνησε η εξέγερση στη Βεγγάζη. Ήδη, στις 10 Μαρτίου, ο Σαρκοζί υποδέχτηκε στο Παρίσι εκπροσώπους του «Εθνικού Μεταβατικού Συμβουλίου» που είχε σχηματιστεί στη Βεγγάζη, και το ανεγνώρισε ως τον μοναδικό εκπρόσωπο του λαού της Λιβύης, αν και τα περισσότερα μέλη του ήταν άγνωστα, ενω ήταν άγνωστο και το ποιον εκπροσωπούσαν. Την ίδια στιγμή, η Γαλλία προσπάθησε να πάρει εντολή από την Ευρωπαϊκή Ένωση για τη δημιουργία ζώνης απαγόρευσης πτήσεων στη Λιβύη, κάτι που απέρριψαν τα υπόλοιπα 27 κράτη-μέλη της ΕΕ. Παράλληλα, κάλεσε το ΝΑΤΟ να επέμβει, το οποίο όμως απέρριψε, με το επιχείρημα ότι για κάτι τέτοιο χρειαζόταν μια απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, καθώς και την πρόσκληση από την περιφερειακή οργάνωση του Αραβικού Συνδέσμου. Αμέσως, στις 11 Μαρτίου, ο Αραβικός Σύνδεσμος, που κυριαρχούνταν από τις χώρες του Κόλπου, παρείχε την απαραίτητη απόφαση. Χωρίς χρονοτριβή, στις 17 Μαρτίου, μετά την έγκριση του ψηφίσματος 1973 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, η οποία θέσπισε μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων, η Γαλλία ξεκίνησε (μαζί με τη Μ. Βρετανία) τον μαζικό βομβαρδισμό λιβυκών στρατιωτικών εγκαταστάσεων. Στις 20 Οκτωβρίου, ο Καντάφι συνελήφθη και σκοτώθηκε.

Πούτιν: Ο νέος παγκόσμιος ηγεμόνας, θα κριθεί στην τεχνητή νοημοσύνη…

Μια εξαιρετικής σημασίας παρατήρηση έκανε ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, μιλώντας προς τους μαθητές την Παρασκευή, ημέρα που ξεκίνησε η νέα σχολική χρονιά στη Ρωσία μια παρατήρηση που αφορά στο τι θα κρίνει την «κούρσα» της μελλοντικής επικράτησης, άρα τον τομέα στον οποίο θα πρέπει να στρέψει το ενδιαφέρον του ο εκπαιδευτικός προσανατολισμός των συστημάτων εκπαίδευσης των ενδιαφερομένων…

Ο πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας είπε, ότι «όποιος φτάσει σε ανακάλυψη στον τομέα της ανάπτυξης τεχνητής νοημοσύνης, θα κυριαρχήσει στον κόσμο». Πρόκειται για μια ανακάλυψη που θα προσφέρει κολοσσιαίες ευκαιρίες και θα δημιουργήσει μεγάλες απειλές…

Στο γηροκομείο της κεντροαριστεράς

Ανάρτηση από: http://kostas-cartoonist.blogspot.gr

Αμερικανική οικονομική θηλιά στο λαιμό της Βενεζουέλας

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Απότομα σφίγγουν τον κλοιό γύρω από τη Βενεζουέλα οι νέες οικονομικές κυρώσεις που εξήγγειλε ο Ντόναλντ Τραμπ με την έκδοση (ενός ακόμη) προεδρικού διατάγματος που δόθηκε στη δημοσιότητα την Παρασκευή 25 Αυγούστου.

Ο νέος, τέταρτος για το 2017, κύκλος οικονομικών κυρώσεων εκ πρώτης όψεως θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί κι ως μέτρο αποτυχίας όλων των μεθόδων που χρησιμοποίησε μέχρι σήμερα η Ουάσινγκτον και τα ενεργούμενά της στο Καράκας για να ανατρέψουν την εκλεγμένη κυβέρνηση του Νικολάς Μαδούρο∙ από πορείες και συγκεντρώσεις μέχρι απόπειρες πραξικοπήματος.

Στην πραγματικότητα ωστόσο αποτελούν μια θανάσιμη απειλή για τον Τσαβισμό. Οι οικονομικές κυρώσεις, που είναι παράνομες με βάση το διεθνές δίκαιο κι υπογραμμίζουν ότι οι ΗΠΑ είναι το μεγαλύτερο κράτος παρίας της υφηλίου, απαγορεύουν σε κάθε είδους αμερικανικό οικονομικό οργανισμό να αποκτήσει σχέσεις με το κράτος της Βενεζουέλας και δημόσιες επιχειρήσεις της.

Μνημονιακή Συμπαράταξη: ΠΑΣΟΚ όλου του κόσμου ενωθείτε

Στους έξι έφτασαν μέχρι στιγμής οι υποψήφιοι για τη θέση του επικεφαλής της Μνημονιακής Συμπαράταξης

«Θεωρίες Συνωμοσίας» και Στυγερή Πραγματικότητα

[Στον πολύ γνωστό μας χλευαστικό χαρακτηρισμό «θεωρία συνωμοσίας», την υπηρεσία που τον εφεύρε και για την κάλυψη ποιών αναγκών, και  την ευρύτατη έκτοτε χρήση του από τις κυβερνήσεις της Ουάσιγκτων και τα ηχεία της, ως εργαλείο συσκότισης και φίμωσης για τις διάφορες σκοτεινές εσωτερικές και διεθνείς επιχειρήσεις τους, εγκύπτει στο σημερινό άρθρο του ο σοφός Αμερικανός διδάσκαλος Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς. Η δημοτικότητα αυτού του εξορκισμού στους παρ ημίν  προθύμους  ιεροκήρυκες της πολιτικής ορθότητας (πολιτικούς, «λογίους» και δημοσιογράφους) αλλά και πλούτος  άλλων στοιχείων καθιστούν το άρθρο μόνιμης επικαιρότητας και στην χώρα μας. 

Ο τίτλος του πρωτοτύπου: Μια Υπαρκτή Συνωμοσία Στρέφεται Κατά του Αμερικανικού λαού.]

Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, με το όνομα «Θεωρία Συνωμοσίας» έχουν βαφτίσει τις εξηγήσεις που διαφέρουν από αυτές που εξυπηρετούν την κυβερνώσα ολιγαρχία, το κατεστημένο, ή όπως αλλιώς θέλουμε να αποκαλούμε αυτούς που καθορίζουν και ελέγχουν τα προγράμματα κρατικής δράσης και τις εξηγήσεις προς υποστήριξή τους.

Οι εξηγήσεις που μας επιβάλλονται από την ελέγχουσα τάξη είναι αυτές οι ίδιες θεωρίες συνωμοσίας. Είναι επιπλέον θεωρίες συνωμοσίας σχεδιασμένες για να κρύψουν την πραγματική συνωμοσία που εκτελούν οι κυρίαρχοί μας.

Ο Χο Τσι Μινχ και ο ηρωικός λαός του Βιετνάμ

Ο Χο Τσι Μινχ (ψευδώνυμο του Νγκουέν Τατ Τχαν), μια από τις μεγάλες προσωπικότητες του κομμουνιστικού κινήματος, έφυγε από τη ζωή, σαν σήμερα, στις 2 Σεπτεμβρίου 1969. Γεννήθηκε στις 19 Μαΐου του 1890. 

Το 1916, εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και το 1920 προσχώρησε στο Κομμουνιστικό Κόμμα Γαλλίας. Το 1924 πήρε μέρος στο 5o συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Επιστρέφει στο Βιετνάμ το 1942 και ηγείται του κινήματος ενάντια στη γαλλική αποικιοκρατία και την ιαπωνική κατοχή. Το 1945 (τον Αύγουστο), μετά τη νίκη της επανάστασης, εκλέχτηκε πρωθυπουργός και μετά πρόεδρος της Λαϊκής Δημοκρατίας του Βιετνάμ. 

Ο αγώνας του βιετναμέζικου λαού, ενάντια στους Γάλλους αποικιοκράτες, την ιαπωνική κατοχή και στη συνέχεια ενάντια ιμπεριαλιστική αμερικανική πολεμική μηχανή, σημάδεψε τον 20ο αιώνα και σίγουρα δεν μπορεί να αποτυπωθεί μέσα σε λίγες γραμμές.  

2 Σεπτεμβρίου 1970: Μια ξεχασμένη επέτειος Η θυσία του Γιώργου Τσικουρή και της Έλενας Αντζελόνι

Στις 2 Σεπτεμβρίου 1970, εκρήγνυται, στον περίβολο της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα, μια βόμβα μεγάλης ισχύος. Από την ισχυρή έκρηξη έσπασαν τα τζάμια της πρεσβείας, αλλά και πολλών κτιρίων στη γύρω περιοχή ως το Κολωνάκι. Στο σημείο της έκρηξης σπεύδουν άνδρες της Ασφάλειας και της Ελληνικής Στρατιωτικής Αστυνομίας (που είχε επικεφαλής τον αρχιπραξικοπηματία Ιωαννίδη. Εκεί βρίσκουν τα διαμελισμένα πτώματα ενός άνδρα και μιας γυναίκας, δίπλα σε ένα διαλυμένο από την έκρηξη αυτοκίνητο. Από τα χαρτιά που δεν είχαν καταστραφεί, οι ασφαλίτες μαθαίνουν την ταυτότητα των δύο νεκρών.

Ένα κόμικς για τους ανθρώπους του Εμφυλίου: σκέψεις για το «Τέρμινους» του Λευτέρη Παπαθανάση…

Του Λάμπρου Φλιτούρη

Σε ένα θεμελιώδες κείμενό του για τη σχέση της τέχνης των κόμικς με τις ανθρωπιστικές επιστήμες, ο Ουμπέρτο Εκο προέτρεπε τους πανεπιστημιακούς και διανοούμενους να μελετήσουν μια σειρά από ανεξερεύνητους και αχαρτογράφητους έως τότε τομείς, όπως η κινηματογραφική διαδοχή της αφήγησης, ο νέος ρυθμός και ο νέος αφηγηματικός χρόνος, η γέννηση μιας νέας θεματικής, οι ιστορικές καταβολές και η οπτικοποίηση του μύθου.

Εκτοτε, το κόμικς, ως ένα αυτόνομο είδος τέχνης, αποτελεί ένα βασικό εργαλείο μελέτης της εξέλιξης όχι μόνο της πολιτιστικής παραγωγής μιας εποχής αλλά και της αναπαράστασης των κοινωνικών προτύπων και αισθητικών τάσεων κάθε εποχής.

Στην περίπτωση του νέου graphic novel του Λευτέρη Παπαθανάση, ο ρόλος της Ιστορίας είναι διπλά παρών.

Από τη μια πλευρά η Ιστορία εμπνέει τον δημιουργό και τον οδηγεί σε έναν διάλογο με την εποχή του Εμφυλίου ή μάλλον καλύτερα με τους ανθρώπους του Εμφυλίου.

Από την άλλη, η ανάγνωση του «Τέρμινους» σήμερα μας οδηγεί αναπόφευκτα στο να ξανασκεφτούμε τις συνθήκες που γέννησαν την επιθυμία ενός δόκιμου δημιουργού να καταπιαστεί με τον Εμφύλιο, μια πρώτη για την ελληνική ένατη τέχνη.

Οπως ο δημιουργός αναφέρει από την προσεγμένη εισαγωγή του έργου του, το «Τέρμινους» δεν είναι μια ιστορία του Εμφυλίου αλλά ένα αφήγημα για τους ανθρώπους του Εμφυλίου.

Για εκείνους που δεν είχαν τίποτα πέρα από τη ζωή τους και την αξιοπρέπειά τους και δεν δίστασαν στα δύσκολα χρόνια να βρεθούν με το όπλο στο χέρι, ελεύθεροι και αδούλωτοι.

Το σιωπηλό αγκομαχητό της κοινωνίας

Φωτ.: The Cry, του Oswaldo Guayasamin

Το editorial του Δρόμου που κυκλοφορεί

Οι κυβερνήτες αυτής της χώρας, σημερινοί και επίδοξοι αυριανοί, δεν έχουν καμιά ανησυχία.

Μπορούν να περιγελούν τις προσδοκίες, τις ελπίδες και τη στοιχειώδη νοημοσύνη των πολιτών, ατιμώρητα.

Τη στιγμή που η χώρα καταστρέφεται, αυτοί ονειρεύονται «δίκαια ανάπτυξη ». Τη στιγμή που οι θεσμοί και οι αγορές θα ελέγχουν απόλυτα την οικονομία της χώρας, αυτοί, χωρίς ντροπή, πανηγυρίζουν για το τέλος των μνημονίων.

Τη στιγμή που τα σύννεφα πολέμου πυκνώνουν στη γειτονιά μας, παραχωρούν τη βάση της Σούδας στις ΗΠΑ, προσδοκώντας ότι έτσι θα διασωθούν από τον επεκτατισμό της Τουρκίας.

Μπορούν να κατεδαφίζουν με άνεση την παιδεία, την υγεία, τις εργασιακές σχέσεις, την ίδια την αξιοπρέπεια μας, χωρίς να λογαριάζουν το παραμικρό.

Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης...

Ανάρτηση από: http://i-kyr.gr

«Ηλεκτρονική Ηρωΐνη»: Τα κινέζικα κέντρα αποκατάστασης για τους εξαρτημένους από το διαδίκτυο

Ήταν γύρω στα μεσάνυχτα όταν το ταξί σταμάτησε έξω από κάποιες εγκαταστάσεις που θύμιζαν φυλακή, και οι γονείς του Ζιόνγκ Τσένκζουό τον παρέδωσαν στον άνθρωπο που τον αποκαλούν «σατανικό νονό».
Νωρίτερα μέσα στη μέρα, οι τρεις τους είχαν ξεκινήσει από το σπίτι τους, πάνω από 600 χλμ μακριά, για κάτι που οι γονείς του Ζιόγνκ ισχυρίστηκαν ότι θα επρόκειτο για μια οικογενειακή εκδρομή. Στην πραγματικότητα όμως, ο προορισμός τους ήταν ένα κέντρο αποκατάστασης που λειτουργεί σαν στρατώνας, και αφορά παρεκκλίνοντες αλλά και εξαρτημένους από το διαδίκτυο εφήβους, που η εμμονή τους με την χρήση του ανησύχησε τους γονείς τους.
«Με κορόιδεψαν», λέει ο Ζιόνγκ για τον εγκλεισμό του, στις 18 Δεκεμβρίου του προηγούμενου έτους. «Χτυπιόμουν και φώναζα: ‘Θέλω να βγώ έξω! δεν θέλω να μείνω εδώ’. Μάταια όμως: «Οι γονείς μου με αγνόησαν –έφυγαν το επόμενο πρωΐ».

Η σταδιακή μετατροπή κρατών σε προτεκτοράτα

Του Βασίλη Βιλιάρδου

Μέσω του συστήματος του χρέους, οι μικρές χώρες οδηγούνται σε μία παγίδα ρευστότητας που καταλύει το δημοκρατικό τους πολίτευμα – με τελικό αποτέλεσμα να χάνουν την εθνική τους κυριαρχία, καθώς επίσης να δίνονται βορά στο Καρτέλ, εάν οι Πολίτες τους δεν αντιδράσουν.   

(Το άρθρο αποτελείται από 3 Σελίδες)

«Ελάχιστοι αμφιβάλουν πως τα μνημόνια δεν θα συνεχιστούν με την υπαγωγή της Ελλάδα στο ευρωπαϊκό ΔΝΤ (ESM) μετά το 2018 – όπου, με κριτήριο την πεποίθηση του κ. Σόιμπλε πως η οικονομία μας δεν έχει άλλη δυνατότητα επανεκκίνησης εκτός από την υιοθέτηση της δραχμής, με υποτιμήσεις κοκ., η λογική υπαγορεύει πως εκεί θα οδηγηθεί σύντομα, για να ολοκληρωθεί η λεηλασία της με ακόμη φθηνότερες τιμές«.

Ανάλυση      

Είναι μάλλον εμφανές ότι, όλες οι προσπάθειες και οι θυσίες εκατομμυρίων Πολιτών, οι οποίοι αγωνίσθηκαν «σθεναρά» για πολλές δεκαετίες, με στόχο την οικοδόμηση του ελεύθερου, κοινωνικού και δημοκρατικού κράτους της προηγμένης Δύσης, κινδυνεύουν σήμερα να χαθούν ολοσχερώς. Η Πολιτική φαίνεται να έχει χάσει εντελώς την «πρωτοκαθεδρία», οι Πολίτες αδυνατούν να κατανοήσουν τη σοβαρότητα αυτών που διαδραματίζονται, αφού παραμένουν ουσιαστικά απαθείς, ενώ το «Καρτέλ» ισχυροποιείται διαρκώς – μέσα από τις συχνότερες, πολύ πιο καταστροφικές κάθε φορά οικονομικές κρίσεις που προκαλεί.

Έχετε αφήσει μερικούς.

Ανάρτηση από: http://kostas-cartoonist.blogspot.gr