Η Αντίσταση συνεχίστηκε και στην περίοδο μετά την εισβολή, όταν κάποιοι ευνοούσαν την αποδοχή των τετελεσμένων του πραξικοπήματος και της εισβολής και υποστήριζαν την απομάκρυνση του Μακαρίου και την επιβολή της διζωνικής ομοσπονδίας. Ήταν τότε που έγινε και η απόπειρα δολοφονίας εναντίον του Λυσσαρίδη και δολοφονήθηκε ο Δώρος Λοΐζου. Τότε κάποιοι συνέχιζαν να δολοφονούν, κάποιοι αυτοχαρακτηρίζονταν αντισυνταγματικά "Πρόεδροι της Δημοκρατίας" και κάποιοι άλλοι τους αποκαλούσαν «καλούς καραβοκύρηδες».
Ακολούθησε ο αντικατοχικός αγώνας, η αξιοπρεπής και αγωνιστική στάση ενάντια σε όλα εκείνα τα αγγλοαμερικάνικα σχέδια που οδηγούσαν στη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και στην τουρκοποίηση της Κύπρου.
Ακόμα και σήμερα η ΕΔΕΚ, πιστή στις αρχές της και στις αξίες της, ούτε έτρεξε να στηρίξει το φαβορί των εκλογών με στόχο να είναι στην επόμενη κυβέρνηση, ούτε πρόδωσε τις προσδοκίες ενός σημαντικού μέρους του λαού μας για μια κυβέρνηση μακριά από τα δύο άκρα, τα οποία αποδείχτηκαν και στην πράξη αφερέγγυα. Ο Γιαννάκης Ομήρου, αν και φυσιολογικά θα μπορούσε να είναι και αυτός υποψήφιος, λόγω και ικανοτήτων, αξιοπιστίας και εμπειρίας, πρότεινε τη στήριξη του Γ. Λιλλήκα.
Και έτσι ο ενδιάμεσος χώρος έχει ένα και μόνο υποψήφιο με προοπτικές για την αλλαγή. Η έντιμη και αξιοπρεπής στάση της ΕΔΕΚ και των στελεχών του κόμματος διέψευσε ακόμα όλους όσους θεωρούν ότι όλα τα κόμματα είναι τα ίδια. Μια άποψη που λειτουργεί ουσιαστικά σαν άλλοθι για όλα αυτά τα κόμματα που δεν αξίζουν την ψήφο μας. Αποδείχτηκε και στην πράξη ότι η ΕΔΕΚ διαφέρει από τους υπόλοιπους, ότι η ΕΔΕΚ είναι αντάξια της ιστορίας της και αποτελεί το γνήσιο εκφραστή του τρίτου πόλου.
Τα πράγματα είναι πλέον ξεκάθαρα. Από τη μια βρίσκεται η νεοφιλελεύθερη ηγεσία του ΔΗΣΥ, που μεταλλάσσεται ενίοτε για χάρη των ψήφων σε ακροδεξιά ηγεσία «εθνικοφρόνων» και από την άλλη η συμβιβασμένη και ενίοτε αυταρχική ηγεσία του ΑΚΕΛ, χωρίς καμιά διάθεση για δίκαιη λύση και δίκαιη κοινωνία. Μαζί τους η ευνουχισμένη και συνυπεύθυνη ηγεσία του ΔΗΚΟ, που ακολουθεί επίσης μια νεοφιλελεύθερη πολιτική και στηρίζει το Νίκο Αναστασιάδη ενάντια σε κάθε αρχή, αξία και αξιοπρέπεια! Και στη μέση ο απλός Κύπριος, ανεξαρτήτως της μέχρι τώρα κομματικής του τοποθέτησης.
Τα πράγματα είναι πλέον ρευστά και ο λαός ωρίμασε και έχει τη θέληση να σπάσει τα κομματικά «δεσμά» για χάρη ενός καλύτερου αύριο. Και έτσι μοιραία η ίδια η ιστορία δακτυλοδεικτεί την ΕΔΕΚ. Το κόμμα οφείλει να ηγηθεί όλων εκείνων των Κυπρίων που απεχθάνονται την αδικία από όπου κι αν προέρχεται, που μίσησαν την κατοχή, που δεν συνυπογράφουν την απεμπόληση των δικαιωμάτων τους, που θέλουν κοινωνική δικαιοσύνη, που θέλουν δωρεάν παιδεία και δωρεάν υγεία. Οι ΕΔΕΚΙΤΕΣ μαζί με όλες εκείνες τις δυνάμεις που στηρίζουν τον Υποψήφιο των Πολιτών, Γιώργο Λιλλήκα, οφείλουν να οδηγήσουν στην πολυπόθητη αλλαγή.
ΜΑΖΙ...ΜΠΟΡΟΥΜΕ!!!
Ακολούθησε ο αντικατοχικός αγώνας, η αξιοπρεπής και αγωνιστική στάση ενάντια σε όλα εκείνα τα αγγλοαμερικάνικα σχέδια που οδηγούσαν στη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και στην τουρκοποίηση της Κύπρου.
Ακόμα και σήμερα η ΕΔΕΚ, πιστή στις αρχές της και στις αξίες της, ούτε έτρεξε να στηρίξει το φαβορί των εκλογών με στόχο να είναι στην επόμενη κυβέρνηση, ούτε πρόδωσε τις προσδοκίες ενός σημαντικού μέρους του λαού μας για μια κυβέρνηση μακριά από τα δύο άκρα, τα οποία αποδείχτηκαν και στην πράξη αφερέγγυα. Ο Γιαννάκης Ομήρου, αν και φυσιολογικά θα μπορούσε να είναι και αυτός υποψήφιος, λόγω και ικανοτήτων, αξιοπιστίας και εμπειρίας, πρότεινε τη στήριξη του Γ. Λιλλήκα.
Και έτσι ο ενδιάμεσος χώρος έχει ένα και μόνο υποψήφιο με προοπτικές για την αλλαγή. Η έντιμη και αξιοπρεπής στάση της ΕΔΕΚ και των στελεχών του κόμματος διέψευσε ακόμα όλους όσους θεωρούν ότι όλα τα κόμματα είναι τα ίδια. Μια άποψη που λειτουργεί ουσιαστικά σαν άλλοθι για όλα αυτά τα κόμματα που δεν αξίζουν την ψήφο μας. Αποδείχτηκε και στην πράξη ότι η ΕΔΕΚ διαφέρει από τους υπόλοιπους, ότι η ΕΔΕΚ είναι αντάξια της ιστορίας της και αποτελεί το γνήσιο εκφραστή του τρίτου πόλου.
Τα πράγματα είναι πλέον ξεκάθαρα. Από τη μια βρίσκεται η νεοφιλελεύθερη ηγεσία του ΔΗΣΥ, που μεταλλάσσεται ενίοτε για χάρη των ψήφων σε ακροδεξιά ηγεσία «εθνικοφρόνων» και από την άλλη η συμβιβασμένη και ενίοτε αυταρχική ηγεσία του ΑΚΕΛ, χωρίς καμιά διάθεση για δίκαιη λύση και δίκαιη κοινωνία. Μαζί τους η ευνουχισμένη και συνυπεύθυνη ηγεσία του ΔΗΚΟ, που ακολουθεί επίσης μια νεοφιλελεύθερη πολιτική και στηρίζει το Νίκο Αναστασιάδη ενάντια σε κάθε αρχή, αξία και αξιοπρέπεια! Και στη μέση ο απλός Κύπριος, ανεξαρτήτως της μέχρι τώρα κομματικής του τοποθέτησης.
Τα πράγματα είναι πλέον ρευστά και ο λαός ωρίμασε και έχει τη θέληση να σπάσει τα κομματικά «δεσμά» για χάρη ενός καλύτερου αύριο. Και έτσι μοιραία η ίδια η ιστορία δακτυλοδεικτεί την ΕΔΕΚ. Το κόμμα οφείλει να ηγηθεί όλων εκείνων των Κυπρίων που απεχθάνονται την αδικία από όπου κι αν προέρχεται, που μίσησαν την κατοχή, που δεν συνυπογράφουν την απεμπόληση των δικαιωμάτων τους, που θέλουν κοινωνική δικαιοσύνη, που θέλουν δωρεάν παιδεία και δωρεάν υγεία. Οι ΕΔΕΚΙΤΕΣ μαζί με όλες εκείνες τις δυνάμεις που στηρίζουν τον Υποψήφιο των Πολιτών, Γιώργο Λιλλήκα, οφείλουν να οδηγήσουν στην πολυπόθητη αλλαγή.
ΜΑΖΙ...ΜΠΟΡΟΥΜΕ!!!
Ανάρτηση από: http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.gr
