Αν θα το ξέρουμε;
Όχι βέβαια.
Τα πάντα, άλλωστε, γίνονται εν αγνοία του χρήστη.
Ο λόγος για τον Ομοσπονδιακό (της κυβέρνησης των ΗΠΑ δηλαδή) Κανονισμό 41 (Rule 41) που πρόκειται να τροποποιηθεί. Ο Κανονισμός 41, μέρος των Ομοσπονδιακών Κανόνων της Ποινικής Δικονομίας, είναι ο Νόμος που αναλύει τα περί προσφυγών και τίνα τρόπο μπορούν να γίνουν· με απλά λόγια, είναι το νομοθέτημα που εξουσιοδοτεί τους ομοσπονδιακούς δικαστικούς λειτουργούς να εκδίδουν τα εντάλματα και να μπουκάρουν για έρευνα και συλλήψεις. Μέχρι τώρα, στον κανονισμό 41, υπάρχει και κάποιος περιορισμός: προϋπόθεση για να προχωρήσει η κυβέρνηση σε έρευνα και συλλήψεις, είναι να βγάλει πρώτα ένταλμα από κάποιον δικαστή στην περιοχή δικαιοδοσίας του. Δηλαδή, δικαίωμα να εκδώσει ένταλμα έχει ένας δικαστής που η περιοχή στην οποία θα διεξαχθεί η έρευνα, υπάγεται στην δικαιοδοσία του.
Οι τροποποιήσεις στον Κανονισμό 41 (PDF), επί της ουσίας, άρουν αυτόν τον περιορισμό και δίνουν στην κυβέρνηση την δυνατότητα να ζητά την έκδοση ενταλμάτων σε μια περιοχή δικαιοδοσίας για να πραγματοποιήσει έρευνες εξ αποστάσεως σε υπολογιστές οι οποίοι είναι σε άλλη περιοχή δικαιοδοσίας.
Όπως καταλαβαίνετε, η εφαρμογή αυτή θα αφορά τον κάθε χρήστη και κυρίως όσους χρησιμοποιούν τεχνικές απόκρυψης όπως Tor και VPNs· ύποπτοι γαρ. Βλέπετε, με κάτι τέτοια εργαλεία δεν μπορούν να πατρονάρουν όποιον έχει αντιληφθεί πως η ζωή του ελέγχεται ηλεκτρονικά και είναι κάτι που ούτε το γουστάρει, ούτε το ανέχεται.
Βέβαια, αυτό το επιζητούν εδώ και 2 χρόνια, από το 2014 ακόμα. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ πιέζει στο να γίνουν αυτές οι τροποποιήσεις στον Κανονισμό 41, εξ' ονόματος της εγκληματικότητας που υπάρχει χάρη σε εργαλεία όπως είναι το Tor.
Και ήγγικεν η ώρα· Πέμπτη 28 Απριλίου 2016. Το ανώτατο δικαστήριο πέρασε την προτεινόμενη τροποποίηση του Κανονισμού 41 και την έστειλε στο Κογκρέσο για να την τροποποιήσει ή να την αναβάλλει μέχρι τις 1 Δεκεμβρίου (2016). Αν η Βουλή των Αντιπροσώπων και η Γερουσία δεν περάσει (με απλή πλειοψηφία) ένα ψήφισμα για μεταβολή της απόφασης, οι αναθεωρήσεις της τροποποίησης θα γίνουν νόμος την ίδια κιόλας μέρα.
50 οργανισμοί - μεταξύ αυτών και το EFF - ζητάνε άμεσα από το Κογκρέσο των ΗΠΑ να σταματήσει την εφαρμογή αυτών των αλλαγών, ως την 1η Δεκεμβρίου οπότε και θα τεθεί σε εφαρμογή η εν λόγω τροποποίηση του νόμου που δίνει το δικαίωμα στην κυβέρνηση να αποκτήσει απομακρυσμένη πρόσβαση στον υπολογιστή μας, με το έτσι θέλω (ο ξένος τύπος το αναφέρει ως «να χακάρει τους υπολογιστές μας»).
Τι μέλλει γενέσθαι
Το χακάρισμα των υπολογιστών μας από την κυβέρνηση, και δη διά νόμου, αυτό μέλλει γενέσθαι. Μεταφέρω μόνον δύο σημεία από την τροποποίηση του Κανονισμού 41 που πέρασε (εγκρίθηκε) από το Ανώτατο Δικαστήριο:
First, subparagraph (b)(6)(A) provides authority to issue a warrant to use remote access within or outside that district when the district in which the media or information is located is not known because of the use of technology such as anonymizing software.δηλαδή:
Second, (b)(6)(B) allows a warrant to use remote access within or outside the district in an investigation of a violation of 18 U.S.C. § 1030(a)(5) if the media to be searched are protected computers that have been damaged without authorization, and they are located in many districts.
Criminal activity under 18 U.S.C. § 1030(a)(5) (such as the creation and control of “botnets”) may target multiple computers in several districts.
In investigations of this nature, the amendment would eliminate the burden of attempting to secure multiple warrants in numerous districts, and allow a single judge to oversee the investigation.
Πρώτον, το εδάφιο (β) (6) (Α) παρέχει εξουσία να εκδώσει ένταλμα για απομακρυσμένη πρόσβαση εντός ή εκτός της εν λόγω περιφέρειας, όταν η περιοχή στην οποία βρίσκεται το/τα μέσον/α ή οι πληροφορίες δεν είναι γνωστά λόγω της χρήσης της τεχνολογίας, όπως λογισμικό που δίνει ανωνυμία στον χρήστη.
Δεύτερον, (β) (6) (Β) επιτρέπεται σε ένα ένταλμα να χρησιμοποιήσει την απομακρυσμένη πρόσβαση εντός ή εκτός της περιοχής όπου ζητείται η διεξαγωγή της έρευνα για παραβίαση των εδαφίων 18 U.S.C. § 1030 (α) (5), εάν τα μέσα τα οποία χρήζουν έρευνας είναι προστατευόμενοι υπολογιστές που έχουν υποστεί βλάβη, χωρίς άδεια, και βρίσκονται σε πολλές περιοχές.
Η εγκληματική δραστηριότητα (όπως η δημιουργία και ο έλεγχος των «botnets») μπορεί να στοχεύει σε πολλούς υπολογιστές σε αρκετές περιοχές.
Σε έρευνες αυτού του είδους, η τροπολογία θα εξαλείψει το πρόβλημα του να γίνεται προσπάθεια για έκδοση πολλαπλών ενταλμάτων σε πολλές περιοχές, και θα επιτρέψει σε έναν μόνο δικαστή να επιβλέπει την έρευνα.
Info: Επειδή, όπως είδατε, το χρησιμοποιούν ως πρόφαση-παράδειγμα στην τροποποίηση, να πούμε εδώ με δυο λόγια πως το botnet είναι ένα δίκτυο υπολογιστών το οποίο ελέγχεται εξ αποστάσεως από τον λεγόμενο botmaster (τον «αφέντη» του botnet) και, φυσικά, χωρίς την γνώση ή την έγκριση των κατόχων των μεμονωμένων υπολογιστών. Οι υπολογιστές που είναι μέλη του δικτύου αυτού ονομάζονται ζόμπι. Ο botmaster έχει την δυνατότητα να εκμεταλλεύεται τους υπολογιστές-ζόμπι, χρησιμοποιώντας τους για διάφορους παράνομους σκοπούς.
Τι εστί Κανονισμός 41 εφ' εξής
Τι σημαίνουν αυτές οι τροποποιήσεις; Χρειάζεται να τις αποκρυπτογραφήσουμε; Δεν είναι ηλίου φαεινότερο;
Η τροποποίηση του κανονισμού δίνει την δυνατότητα στα όργανα επιβολής του νόμου να παραβιάζουν και να μπαίνουν στον υπολογιστή μας (όχι ότι και τώρα δεν γίνεται δηλαδή, πλέον όμως θα γίνει σύνηθες), μιας και οι εν λόγω αλλαγές είναι κάτι παραπάνω από κραυγαλέο πως εξουσιοδοτούν τον κάθε ομοσπονδιακό δικαστικό λειτουργό να εκδίδει τέτοιου είδους εντάλματα.
Σκεφτείτε μόνον το εξής απλό: οι δυνάμεις καταστολής θα μπορούν να ψάχνουν στα forums για να βρουν στις ΗΠΑ είτε αυτούς που βγάζουν πιο εύκολα ένταλμα είτε - ακόμα χειρότερο - τους δικαστές που έχουν μια κάποια σχετική άγνοια περί των τεχνολογικών θεμάτων και θα υπογράφουν αυτά τα άκρως επικίνδυνα εντάλματα.
Πιθανότατα, σε πολλές περιπτώσεις, οι δικαστικοί λειτουργοί να υπογράφουν εν αγνοία τους τα εντάλματα για υπολογιστές όχι μόνο στις ΗΠΑ, μα σε όλο τον κόσμο - ασχέτως των επιμέρους προστατευτικών διατάξεων των νόμων που ισχύουν σε αυτές τις χώρες.
Συν των άλλων, δεν ξέρω αν (με αυτήν την νομικίστικη γλώσσα των νομοθετημάτων) το προσέξατε στα σημεία που παραθέσαμε αυτούσια πιο πάνω, μα οι αλλαγές στον Κανονισμό το λένε ξεκάθαρα: αρκεί ένας μόνον δικαστής να εκδώσει ένα ένταλμα, και μόνον με αυτό θα μπορούν πλέον να πραγματοποιηθούν έρευνες εξ αποστάσεως σε χιλιάδες υπολογιστές – κάτι που φυσικά είναι ούτως ή άλλως παράνομο αφού αντιβαίνει στις προστατευτικές διατάξεις της Τέταρτης Τροποποίησης του Συντάγματος των ΗΠΑ, μα και των διεθνών νόμων για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η παραβίαση των υπολογιστών εν αγνοία του χρήστη, η αντιγραφή, η διαγραφή δεδομένων του, η εκτέλεση κώδικα, μπορούν να έχουν σοβαρές συνέπειες τόσο για τον χρήστη όσο και για την συσκευή του.
Και μιας και η τροποποίηση επικαλείται εντελώς γελοία και ανυπόστατα πράγματα, όπως για παράδειγμα τα botnets, σκεφτείτε μόνον πως, ένας και μόνος κυβερνητικός πράκτορας μπορεί - κατά την ηλεκτρονική εισβολή του, όση ώρα ερευνά για botnets - να κάνει μεγαλύτερη ζημιά στους υπολογιστές των αθώων χρηστών, απ' ό,τι το ίδιο το botnet.
Και επειδή ξέρω τι θα σκεφτούμε ως... περήφανοι Έλληνες (όποιος δεν το σκέφτηκε, να σηκώσει το χέρι του):
Ωχ μωρέ τώρα, νόμος των ΗΠΑ είναι, τι μας κόφτει εμάς;να πούμε ότι όλα ξεκινάνε από έναν νόμο.
Και κάτι ακόμα: ο ξένος τύπος τα κάνει βούκινο, εμείς (ε, ναι, ντε, Έλληνες γαρ) τα κάνουμε γαργάρα. Βλέπετε, κάτι τέτοιες ειδήσεις, δεν γίνονται θέμα στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης (;).
Από την άλλη, οι διαβουλεύσεις στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο έχουν να κάνουν με κάτι αντίστοιχο και προφανώς η υπάρχουσα κοινωνική κατάσταση στην Ευρώπη και κάτω από το πρόσχημα της τρομοκρατίας ευνοεί τις συνθήκες για την δημιουργία τέτοιων δεσμευτικών (από τις κυβερνήσεις) αποφάσεων.
Αλλά το σημαντικότερο όλων - έτσι, γιατί ίσως σε κάποιους να μην αρέσει η ελληνική πραγματικότητα και να εθελοτυφλούν:
Για να έρθουμε και στο ψητό, λοιπόν, να πούμε ότι σε πολλές περιπτώσεις, οι δικαστικοί λειτουργοί πιθανότατα να υπογράφουν ακόμα και εν αγνοία τους τα εντάλματα για υπολογιστές σε όλο τον κόσμο, και όχι μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες (οκ;), ανεξάρτητα από τους νόμους (και τις διατάξεις τους) που διέπουν τις άλλες χώρες.
Κοινώς, ο οιοσδήποτε έχει υπολογιστή και μπαίνει στο διαδίκτυο, οπουδήποτε στον κόσμο, είναι εν δυνάμει θύμα.
Σε λιγότερο από δύο μήνες από σήμερα, και συγκεκριμένα από 1 Δεκεμβρίου (2016), έτσι και εφαρμοστεί αυτή η τροποποίηση στον Κανονισμό 41, θα μπορεί κάλλιστα να παραβιαστεί ο υπολογιστής σου ανά πάσα στιγμή, εν αγνοία σου.
Nαι, εσύ «δεν έχεις τίποτα να κρύψεις», μα σου αρέσει να ξέρεις πως πλανάται κάτι τέτοιο; Άλλωστε, όταν μιλάς για ελεύθερες και δημοκρατικές κοινωνίες, τι το ελεύθερο και δημοκρατικό υπάρχει σε κάτι τέτοιο;
Ανάρτηση από: http://osarena.net
