Silver Alert! Χώρα ακυβέρνητη, χωρίς πλοηγό…

Του Ρούντι Ρινάλντι

Τις μεγάλες αλήθειες τις μαθαίνουμε συνήθως από τους «απλούς ανθρώπους», αυτούς που κοπιάζουν για να ζήσουν και να αφήσουν κάτι πίσω τους, σεβόμενοι την ιστορία και τον τόπο τους. Ο απλός άνθρωπος, λοιπόν, νοιώθει τεράστια αποξένωση από το υπάρχον πολιτικό σύστημα. Ακόμα κι όταν αναγκάζεται να παρακαλέσει για μια δουλειά, ένα επίδομα, έναν απλήρωτο λογαριασμό, ένα κόκκινο δάνειο. Ακόμα κι αν πρέπει να ψηφίσει κάποιον από υποχρέωση ή ανάγκη. Κάποτε, έστελναν ένα καλάθι στην πρωτεύουσα στο γραφείο του πολιτευτή, γυρίζονταν και μια καλή κωμωδία για τους μαυρογυαλούρους, έπεφτε και κάνα φάσκελο.

Απέχουμε πολύ πια από εκείνη την εποχή, που φαίνεται σήμερα πιο «αγαθή». Τώρα, ο κυνισμός είναι στο φόρτε του παντού, ακόμα και στη λαϊκή πλευρά. Ποδοπατήθηκε πολλές φορές η ελπίδα και η προσμονή, ενώ το δούλεμα έσπασε όλα τα κοντέρ. Πιο πολλοί ελπίζουν πλέον σε ένα άθλιο τηλεπαιχνίδι, παρά σε κάποιο «ρουσφετάκι». Για αυτό και οι ουρές στα προποτζίδικα μεγαλώνουν και πλήθος περιμένει τις διαδοχικές κληρώσεις του ΚΙΝΟ. Μισό ευρώ η κλήρωση, ποντάρεις 2 ευρώ και περιμένεις 4 κληρώσεις, μια ωρίτσα εκεί καθηλωμένος…

Ανακοίνωση του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα

- Αθήνα 9.1.2019

Με την ευκαιρία της έλευσης της Γερμανίδας Καγκελαρίου κας Άνγκελα Μέρκελ στην Ελλάδα, χώρα των ανθρωπιστικών και πολιτιστικών αξιών και παραδόσεων και των ιστορικών αγώνων για την ελευθερία, την εθνική ανεξαρτησία και τη δημοκρατία, οφείλουμε να διακηρύξουμε τα εξής:

Συμπληρώνονται φέτος 75 χρόνια από την απελευθέρωση της Ελλάδας από τη ναζιστική Γερμανία και η Ο.Δ. της Γερμανίας οφείλει, ως νόμιμος διάδοχος του Γ’ Ράιχ, να προβεί στην καταβολή των γερμανικών οφειλών προς την Ελλάδα (αποζημιώσεις για τα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας, επανορθώσεις προς το κράτος για την καταστροφή και λεηλασία της χώρας, επιστροφή του κατοχικού δανείου και των κλαπέντων πολιτιστικών αγαθών).

Πρόκειται για την ελάχιστη πράξη απόδοσης Δικαιοσύνης για τα απαράγραπτα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, που διέπραξαν τα γερμανικά στρατεύματα Κατοχής στην Ελλάδα, εξοντώνοντας με την τρομοκρατία της πείνας, των μαζικών εκτελέσεων και των Ολοκαυτωμάτων εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, οδηγώντας στα ναζιστικά κρεματόρια του θανάτου δεκάδες χιλιάδες Έλληνες Εβραίους, αρπάζοντας και λεηλατώντας τον δημόσιο και ιδιωτικό μας πλούτο και την πολιτιστική μας κληρονομιά αλλά και επιχειρώντας τον εθνικό διαμελισμό της Ελλάδας, μια πολιτική των κατοχικών δυνάμεων που αποκρούστηκε αποφασιστικά από την εποποιΐα της παλλαϊκής εθνικοαπελευθερωτικής και αντιφασιστικής Αντίστασης του Ελληνικού Λαού. Κοινή, πλέον, παραδοχή αποτελεί ότι τα φοβερά εγκλήματα του Γ’ Ράιχ υπονόμευσαν βίαια το μέλλον της Πατρίδας μας.

Η χρεωκοπία των ελίτ της Αριστεράς

Του Γιώργου Καραμπελιά 

Με το βιβλίο του Πλανητική πολιτική μετά τον ψυχρό πόλεμο, ο Κονδύλης οδηγείται σε βαθύτατη ρήξη με την ενσωματωμένη και ήδη κυρίαρχη στον ακαδημαϊκό και μηντιακό χώρο ελληνική Αριστερά: Μετά την κατάρρευση του κομμουνιστικού κινήματος, [ ] πολλοί, των οποίων οι ελπίδες, οι διαγνώσεις και οι προγνώσεις διαψεύσθηκαν παταγωδώς, [ ] συνεχίζουν απτόητοι τη φιλόδοξη πολιτική ή συγγραφική τους σταδιοδρομία επικαλούμενοι την ακατάλυτη πίστη τους στο «μέλλον του ανθρώπου» και στην «πρόοδο» – πολλοί τέτοιοι, λοιπόν, ζητούν σήμερα υποκατάστατα των παλαιών ορθόδοξων σοσιαλιστικών ουτοπιών σε θολούς ειρηνισμούς και σε οικουμενιστικές ηθικολογίες.

Είναι πολιτικά νήπιος, όποιος αναφέρεται στις δήθεν γενικές σύγχρονες τάσεις για υπέρβαση του εθνικού κράτους και για τη βαθμιαία πτώση των συνόρων, αποσιωπώντας ότι είναι δύο πολύ διαφορετικά πράγματα να περνούν τα σύνορα σου στρατιές τουριστών και να τα περνούν τα στρατεύματα ενός γειτονικού κράτους. (Από τον 20ό στον 21ο αιώνα, Τομές στην πλανητική πολιτική, ό.π., σσ. 66-67.)

ΜΚΟ ψευδόμενες...

Οι μετανάστες αποτελούν ένα νέο και πολύ κερδοφόρο εμπορεύσιμο προϊόν στην παγκοσμιοποιημένη αγορά της Νέας Τάξης.

Για αυτό εξάλλου έχουν πλακώσει τόσες ΜΚΟ, με τόσες διασυνδέσεις και τόσα σκάφη για να «σώσουν» τους λαθρομετανάστες οι οποίοι στην χειρότερη περίπτωση βαπτίστηκαν με το πολιτικά ορθό «παράτυποι μετανάστες».

ΜΟΝΟ στο Ελλαδιστάν από το 2000 μέχρι και το 2010 οι κάπου 431 ΜΚΟ [που ανατριχιασμένες από τον εθνικισμό που μας δέρνει ανέλαβαν την δουλειά εργολαβικά ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΖΗΤΗΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ] έβαλαν στην τσέπη 115 εκατομμύρια ευρώ [ΜΚΟ και πρόσφυγες. Ποιος ο ρόλος του].

Προσθέστε τώρα τα ΑΓΝΩΣΤΑ χρηματικά ποσά που πήραν από την Ουνέσκο, τον ΟΗΕ, την ΕΕ, τις δωρεές των πολιτών, τις αμερικανικές «δεξαμενές σκέψης» [μάλλον ΔΕΞΑΜΕΝΕΣ ΡΑΔΙΟΥΡΓΙΑΣ έπρεπε να τις λένε], και τα ιδιωτικά ιδρύματα τύπου Σόρος και θα έχετε μία ιδέα για το τι συμφέροντα παίζονται.

Η Λαίδη Μάκβεθ πεινάει πάλι…

Του Στάθη

«Να φύγει ο Πάνος, να πάει πού;» – η φράση αυτή του Τσίπρα έδειξε εγκαίρως το στίγμα «θλιβερών γεγονότων που θα ελάμβαναν χώρα στη Μεσοποταμία». Ο Τσίπρας έχει φάει από καιρό το κόμμα του κ. Καμμένου και τώρα κάθεται και τον γλεντάει.
  Επιπλέον και προσέτι ο Τσίπρας έχει στο τσεπάκι το απόκομμα του Σταύρου (Ποτάμι)
με αποτέλεσμα το γλέντι να περιλαμβάνει Πάνον ψητό με το μήλο στο στόμα. (Και Σταύρο για επιδόρπιο).
  Αυτή τη φορά η πρωτοβουλία για τον τριγμό των οδόντων ή τη ρήξη ή τη στημένη ρήξη δεν ήταν του Πάνου, αλλά του Αλέξη. Ο Πάνος απέμεινε απλώς να μη διαθέτει έρκος οδόντων (όπως πάντοτε), αλλά ούτε και κόμμα πλέον. Μεταξύ κατεργαρέων ο Τσίπρας είναι ασυναγώνιστος (ακόμα κι εν σχέσει με τον Πάνο) – όντινα τώρα αδειάζει δίνοντας τέλος σε μια λυκοφιλία με τον καλύτερο δυνατό τρόπο: ο ένας λύκος τρώει τον άλλον.
  Όμορφα πράγματα, με ηθικό πλεονέκτημα. Βεβαίως ο θλιμμένος Πανούλης δεν είναι το είδος του Γκοτζίλα που θα κλαίει πάνω σε ένα βελούδινο διαζύγιο, αλλά τυγχάνει ένας απασφαλισμένος βόρβορος, όπως με την περίπτωση Κοτζιά (κι άλλες δέκα τέτοιες) έχει αποδείξει.

Από τα go back στα welcome μία καρέκλα δρόμος...

Ανάρτηση από: http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com

... το ίδιο μαγαζί !

Ανάρτηση από: Ελλάδα 2021

Η επίσκεψη της καγκελαρίου μας

Του Βασίλη Βιλιάρδου

Είναι πράγματι εντυπωσιακή η έλλειψη αντίδρασης των Ελλήνων, όσον αφορά την απώλεια της εθνικής τους κυριαρχίας – καθώς επίσης την «επιθετική εξαγορά» της χώρας τους από τη Γερμανία, με τη βοήθεια των «κατοχικών» κυβερνήσεων που τοποθετεί διαδοχικά.

Επικαιρότητα

Έχουμε αναφέρει στο παρελθόν πως η Γερμανία επιλύει με τις εξαγορές σε ευρωπαϊκές χώρες ένα από τα βασικά της προβλήματα: το ότι, διαθέτοντας τεράστια πλεονάσματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της, έχει αντίστοιχα ελλείμματα στο κεφαλαιακό της ισοζύγιο, κυρίως επειδή δεν διενεργούνται επενδύσεις στο εσωτερικό της – με αποτέλεσμα τα πλεονάσματα της, τα οποία ισούνται επίσης με τη διαφορά των εγχωρίων καταθέσεων μείον τις εγχώριες επενδύσεις, να εκρέουν νομοτελειακά στο εξωτερικό.

Με δεδομένο τώρα το ότι, η χώρα προτιμάει ανέκαθεν τη γη από τα χωρίς αντίκρισμα χρήματα (Fiat Money), αναζητάει εναγωνίως αντίστοιχες τοποθετήσεις – πάντοτε σε τιμές ευκαιρίας, όπως είναι λογικό για κάθε επενδυτή. Τέτοιου είδους επενδύσεις αυτή τη στιγμή υπάρχουν μόνο στις υπερχρεωμένες οικονομίες – κυρίως στην Ελλάδα η οποία, έχοντας επιλέξει την εν λειτουργία χρεοκοπία της χωρίς καμία προστασία από τους πιστωτές της (άρθρο), όπως θα της παρείχε η επίσημη πτώχευση της με βάση τους κανόνες του καπιταλισμού (ανάλυση), είναι έρμαιο στις διαθέσεις των δανειστών της.

Η αναγκαιότητα για πολλούς «ΣΠΑΡΤΑΚΟΥΣ»

Του Κώστα Καραΐσκου* 

Μπορεί να έχει νόημα η ενεργός συμμετοχή ενός πολίτη στα δρώμενα των δημοτικών εκλογών; Στο ερώτημα αυτό προσπαθεί να δώσει πειστική – καταφατική – απάντηση το εγχείρημα του ΣΠΑΡΤΑΚΟΥ στον δήμο Κομοτηνής, με βάση όχι μόνο την πολιτική ανάλυση αλλά και την πολιτισμική μαρτυρία του ελληνισμού.

Το εγχώριο τοπίο είναι ξεκάθαρο για καθέναν απροκατάληπτο πολίτη που διατηρεί επαφή με όσα συμβαίνουν στην πατρίδα μας. Το απόλυτο αδιέξοδο του πολιτικού συστήματος ορθώνεται ενώπιόν μας, ταυτόχρονα με την προϊούσα αποσύνθεση του συλλογικού μας βίου: οικονομία θνήσκουσα, δημογραφία δυσοίωνη, ταυτοτική και αξιακή κρίση…

Όντας αδύναμος καθένας εξ ημών μπροστά στα τεράστια αυτά προβλήματα – και με δεδομένη την απουσία κάποιας συνεκτικής, πανελλήνιας προσπάθειας για την ανάταξή τους – αναζητά την πιθανότητα να επηρεάσει τις αντανακλάσεις τους σε τοπικό τουλάχιστον επίπεδο.

Μια επαναστατική διαδικασία πρέπει να ξεκινήσει με την ανάκτηση των ιδεών του Έθνους και της Πατρίδας...

"Αυτοί που υπερασπίζονται το Έθνος δολοφονούνται ή εξορίζονται. Το νεοφιλελεύθερο σχέδιο απαιτεί διεθνοποίηση της ιστορίας, απαιτεί διαγραφή της εθνικής ιστορίας και μετατροπή της σε διεθνή...

- "Καμ το Άθενς μαντάμ Μέρκελ ... καμ το Άθενς!"

Ανάρτηση από: Ελλάδα 2021

Είκοσι χρόνια ευρώ: Ένας γεωπολιτικός απολογισμός

Του Κώστα Ράπτη

Σύμφωνα με τον πρώτο γραμματέα του, λόρδο Ίσμεϊ, το ΝΑΤΟ ιδρύθηκε για να κρατά "τους Αμερικανούς μέσα [στην Ευρώπη], τους Ρώσους έξω και τους Γερμανούς κάτω”. Το πρωτόγνωρο πείραμα του ευρώ, το οποίο μόλις συμπλήρωσε δύο δεκαετίες ζωής, θα μπορούσε να περιγραφεί με παραπλήσιους όρους.

Ο διακηρυγμένος στόχος της νομισματικής ένωσης είχε βεβαίως να κάνει με τη διευκόλυνση της ευρωπαϊκής κοινής αγοράς, την προώθηση της ανάπτυξης και τη σύγκλιση των επιμέρους εθνικών οικονομιών. Δεν ήταν όμως λιγότερο σημαντικές, όσο και αν δεν ομολογούνταν πάντοτε ρητά, οι καθαρά πολιτικές και γεωπολιτικές επιδιώξεις του εγχειρήματος, το οποίο, διόλου τυχαία, δρομολογήθηκε κατά την έναρξη της μεταψυχροπολεμικής εποχής.

Η νομισματική ένωση υπήρξε βήμα προς την διαφύλαξη της ευρωπαϊκής ενότητας στις νέες συνθήκες και την δημιουργία ενός ισχυρού πόλου, ο οποίος θα μπορούσε αποτελεσματικότερα να ενσωματώσει τις χώρες που μόλις είχαν διαφύγει από το ανατολικό μπλοκ.

Καινοτόμες Αγορές…

Του Κώστα Λουλουδάκη (Ιουλιανός)

Εκ προοιμίου και για την αποφυγή παρεξηγήσεων, είμαι υποχρεωμένος να αναφέρω πως το κείμενο δεν συνιστάται σε όσους από εσάς έχετε ως βασικό μέσο πρόσληψης της πραγματικότητας την τηλεόραση. 

Αφού σας ξεκαθάρισα την θέση μου,ξεκινάω… 
«Το ζήτημα είναι πάντα το ίδιο: η κυβέρνηση ή η αγορά. Δεν υπάρχει τρίτη λύση!» Να πώς έθεσε το δίλημμα ο ιεροφάντης των νεοφιλελεύθερων Ludwig von Mises. Βέβαια ο Mises, θιασώτης του φασισμού την δεκαετία του 1930, πίστευε πως «Η φορολόγηση των κερδών, ισοδυναμεί με φορολόγηση της επιτυχίας», και πως « Οι υψηλοί φόροι ιδιοκτησίας, κεφαλαίου και εισοδήματος, είναι εξαιρετικά δημοφιλείς στις μάζες που δεν χρειάζεται να πληρώσουν».* Επ’αυτού, ο οικονομικός δαρβινιστής των φιλελευθέρων, Ludwig von Mises με μεγάλη διαύγεια και ικανότητα, σπεύδει να μας θεραπεύσει από την διανοητική υστέρησή μας: «Τα πλούτη των πλουσίων δεν ευθύνονται για την φτώχεια κανενός». Ο φτωχός πρέπει επιτέλους να καταλάβει πως «οι καπιταλιστές αναζητούν πάντα ανθρώπους που μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα κονδύλιά τους με τον πιο επικερδή τρόπο». Αντί, λοιπόν, ο φτωχός να διαβάζει με χαιρεκακία «ψεύτικες ιστορίες για τα κέρδη και την ιδιωτική ζωή των επιχειρηματιών», μπορεί να διαβάσει βιβλία σοβαρών οικονομολόγων για να μάθει πως «η αύξηση της παραγωγικότητας προϋποθέτει την συνεχή συσσώρευση κεφαλαίου, την οποία επιτυγχάνουν με πολύ κόπο οι επιχειρηματίες […]»* Άρα, «ελευθερία» στον φιλελευθερισμό δεν νοείται χωρίς μεταμόρφωση της κοινωνίας σε ανώνυμη εταιρεία, και δογματική πίστη στην εντελώς άνευ περιορισμών αγορά υπό συνθήκες ανθρωποφάγου ανταγωνισμού, που αναγκάζει κάθε ατομικό κάτοχο κεφαλαίου να αυξάνει διαρκώς το κεφάλαιό του, ώστε να το διατηρήσει. 

Το νόημα της ζωής σε φράσεις από τον Πατέρα Αντώνιο

Ο πατέρας Αντώνιος από την «Κιβωτό του Κόσμου» κέρδισε το Βραβείο του Ευρωπαίου Πολίτη με ομόφωνη απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου.

Το themamagers ανέτρεξε σε παλαιότερες συνεντεύξεις του και συγκέντρωσε φράσεις…

•              «Κανένα πρόβλημα δεν μπορεί να σ’ το λύσει ο άλλος. Είμαι εδώ και σου απλώνω το χέρι. Θες να σηκωθείς στα πόδια σου; Αυτό είναι το ερώτημα. Αν έχεις βολευτεί στο να σε λυπούνται, δεν έχεις θέση στην “Κιβωτό”. Αν θες βοήθεια για να σταθείς όρθιος, είμαστε εδώ. (protothema.gr)

•              Αφού συγκινούμαστε και με τα ζωάκια όταν είναι σε άσχημη κατάσταση, πόσο μάλιστα με τους ανθρώπους που έχουν φτάσει σε αυτό το σημείο, σαν τα αδέσποτα ζώα να βρίσκονται στο δρόμο. Αυτό θα πρέπει να μας προβληματίσει όλους. (eleftheriaonline)

•              Αν ένα παιδί που είναι εδώ έχει τα χίλια προβλήματα και βλέπει κι εσένα να κλαις, να το λυπάσαι, πάει, το έχασες, το κατέστρεψες».  (protothema.gr)

•              Πρέπει να ζητάμε πάντα να είναι καλά οι άλλοι. Όποιος προσφέρει τη ζωή του τη σώζει. Όποιος βάζει τη ζωή του πρώτα απ όλα τη χάνει. Παιδιά μας είναι όλα τα παιδιά του κόσμου (iselida.gr)

•              Αποκτήσαμε επίπλαστες ανάγκες και απομακρυνθήκαμε ο ένας από τον άλλον. Δεν μπορούμε να τα χρεώνουμε όλα στους ξένους. Δεν γίνεται να βλέπουμε παντού προβλήματα, αλλά να μη βλέπουμε τη δική μας ευθύνη σ’αυτό.  (protothema.gr)

Πρωτογενές πλεόνασμα διοδίων

Ανάρτηση από: https://www.facebook.com/pg/jodigraphics15

Καζαμίας 2019: Η Εξέγερση των Ελίτ

Του Απόστολου Αποστολόπουλου

Το 2018 έκλεισε με μάλλον παράδοξο τρόπο. Πριν από λίγες μέρες ο Πούτιν δήλωσε περίλυπος ότι ένας πυρηνικός πόλεμος δεν μπορεί να αποκλειστεί και ζήτησε συγνώμη για την καταστροφή που μας περιμένει. Λίγο αργότερα ο Τραμπ έριξε τη δική του βόμβα αλλά όχι αυτή που θα περίμενε κανείς μετά τις κινδυνολογίες του Πούτιν. Ο Τραμπ ανακοίνωσε ότι οι Αμερικανοί φεύγουν από τη Συρία.  Οπότε ξεσηκώθηκε εντός και εκτός ΗΠΑ όλη η αγέλη λύκων, από τη Χίλαρι ως τον Μακρόν, που ελπίζει όχι να πέσει χιόνι  αλλά να βρέξει βόμβες. Το αποκορύφωμα ήταν ότι παραιτήθηκε ο Υ/Άμυνας των ΗΠΑ, ο Τζιμ Μάτις, επιλεγόμενος και «τρελός σκύλος». Χάθηκε ο άνθρωπος της λογικής,  κλαυθμηρίζουν τα «έγκυρα» ΜΜΕ  Ουάσιγκτον Ποστ, Τάϊμς κλπ αν και είναι κοινό μυστικό ότι ο Μάτις ήθελε βομβαρδισμούς και πάλι βομβαρδισμούς. Ο Μάτις ήθελε παραμονή των ΗΠΑ στη Μ. Ανατολή και, επομένως, συντήρηση της διαμάχης με τη Ρωσία. Αντίθετα ο Τραμπ θεωρεί, προφανώς, επωφελέστερη μια σιωπηρή συμφωνία που δεν θα αμφισβητεί τα αναπόφευκτα κέρδη της Ρωσίας στη Μ. Ανατολή αλλά οι ΗΠΑ, σχετικώς απερίσπαστες, θα επιχειρήσουν να περιορίσουν την Κίνα. Νίκη των απόψεων Κίσινγκερ.

Οικογένεια - Διαπλοκή: ...Συνώνυμα

Χειμερία Νάρκη - Hibernation - (μικρού μήκους)

Δεν πέφτουν εύκολα

Του Τάσου Αναστασίου 

Το 2019 που έφτασε είναι έτος εκλογών. Εκλογές που ενδέχεται να μας επιφυλάσουν δυσάρεστες εκπλήξεις. Σε αντίθεση με την επιφανειακή παρουσίαση των αποτελεσμάτων των δημοσκοπήσεων, ο Σύριζα φαίνεται –με μια πιο ψύχραιμη μελέτη των γεγονότων- να έχει τρία βασικά πλεονεκτήματα στην κούρσα προς τις κάλπες.

Πρώτον, την υποστήριξη των Αμερικανών και των Γερμανών, οι οποίοι είναι σχεδόν απίθανο να βρούνε καλύτερο υπηρέτη των συμφερόντων τους από τον ιδανικό Τσίπρα που καταφέρνει να επιβάλει πολιτικές της παγκοσμιοκρατίας πιο εύκολα και πιο γρήγορα από τον οποιονδήποτε.

Δεύτερον, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης δεν έχουν καμία σχέση με το μακρινό 2015. Η τηλεόραση δεν είναι εχθρική προς την κυβέρνηση (μαζί με την ΕΡΤ, προπαγανδίζει υπέρ της ο Άλφα, το Κόντρα, το Όπεν), οι μισές εφημερίδες υποστηρίζουν λυσσαλέα τον Σύριζα (Έθνος, Εφημερίδα των Συντακτών, Αυγή, Νέα σελίδα, Ντοκουμέντο, Κόντρα, Λόγος), ενώ, στο διαδίκτυο, πολλές ιστοσελίδες, υπεράνω πάσης υποψίας, με υψηλή επισκεψιμότητα, που έχουν την ταμπέλα του έγκυρου και αξιόπιστου μέσου, δουλεύουν υπόγεια και μεθοδικά υπέρ του και παίζουν τον ρόλο πολλών διαδικτυακών Mega του Σύριζα (cnn.gr, news247.gr, αθηναϊκό-μακεδονικό πρακτορείο ειδήσεων, zougla.gr).

Δευτέρα βράδυ, είχανε μαζέψει καμιά δεκαριά πουτάνες έξω από ένα ξενοδοχείο της οδού Μενάνδρου...

Του Λευτέρη Πανούση

Δευτέρα βράδυ, είχανε μαζέψει καμιά δεκαριά πουτάνες έξω από ένα ξενοδοχείο της οδού Μενάνδρου. 
Ανάμεσά τους και την Άννα. 
Την πετάξανε σε ένα κελί, μαζί με τις άλλες. Η ώρα 11:00.
Σε μισή ωρίτσα πλάκωσαν οι δικηγόροι. 
Μια – μια οι αλλοδαπές την έκαναν. Πληρώνανε οι νταβατζήδες τους.
Ξέμεινε η Άννα.
– Ο δικός σου ο δικηγόρος;
– Δεν έχω δικηγόρο…
Οι Αστυνομικοί κάτι μυρίστηκαν. Έχουνε δει πολλά τα μάτια τους. 
Την πήραν την Άννα και την πήγαν στον...
Αξιωματικό Υπηρεσίας.
– Από που ξεφύτρωσες εσύ;
Η Άννα κάτι πήγε να ψελλίσει αλλά δεν της έβγαινε ήχος. 
Μόνο ένα δάκρυ. Κι αυτό στεγνό…
Η Αστυνομικίνα, που έκοβε χαρτόσημα στο γραφείο, επηρεάστηκε. 
Εντάξει. Δεν είναι και το πιο συνηθισμένο να βλέπεις Ελληνίδες και καλοβαλμένες κοπέλες σαν την Άννα, να κάνουν πιάτσα στη Μενάνδρου. 
Άσε που είχαν βρει στο τσαντάκι της και κάτι φωτογραφίες. 
Κι ανάμεσα στις άλλες φωτογραφίες, ένα βρέφος ολίγων μηνών.
– Το μωρό ποιανής είναι;
– Δικό μου
– Πόσο μηνών;
– Έξι
– Και που το έχεις τώρα;
– Το φυλάει ο άντρας μου
– Και ξέρει ο άντρας σου που γυρνάς
– Όχι, δεν το ξέρει…
Βουβαμάρα. Οι Αστυνομικοί αλληλοκοιταζόντουσαν.
Την αστυνομικίνα την είχε πιάσει το μητρικό της. Μανούλα κι αυτή....
Σηκώνεται, φέρνει στην Άννα λίγο καφέ.
– Γιατί ρε κοπέλα μου;

Ιστορική φωτογραφία: Ο Άρης Βελουχιώτης και ο διοικητής του ΕΛΑΣ Στρατηγός Στέφανος Σαράφης τον Δεκέμβριο του '44

Στη φωτογραφία απεικονίζονται ο διοικητής του ΕΛΑΣ Στρατηγός Στέφανος Σαράφης και ο Άρης Βελουχιώτης.

Τραβήχτηκε στα Ιωάννινα τον Δεκέμβριο του 1944 και προέρχεται από το αρχείο του ΚΚΕ. 

Επιχρωματίστηκε από τον γραφίστα Χρήστο Καπλάνη, ο οποίος τη δημοσίευσε στην ομάδα του στο Facebook Past in color - Χρώμα στο παρελθόν. 

Οι δύο ισχυροί άντρες του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΕΛΑΣ) είχαν σταλεί κατά τη διάρκεια των Δεκεμβριανών στην Ήπειρο προκειμένου να διαλύσουν τις δυνάμεις του ΕΔΕΣ.

Κακοκαιρίες...

Ανάρτηση από: http://tsiolakis.blogspot.com

Το ασήκωτο βάρος της αγάπης για την πατρίδα

«Βουλιάζει ὅποιος σηκώνει τὶς μεγάλες πέτρες»

Ο Γιώργος Σεφέρης το είχε εκφράσει εκπληκτικά αυτό το συναίσθημα, την περίεργη τύχη του να έχεις γεννηθεί στην Ελλάδα και να μην αντέχεις τη βαριά Κληρονομιά.

Έγραφε: «Ξύπνησα μὲ τὸ μαρμάρινο τοῦτο κεφάλι στὰ χέρια ποὺ μοῦ ἐξαντλεῖ τοὺς ἀγκῶνες καὶ δὲν ξέρω ποὺ νὰ τ᾿ ἀκουμπήσω».

Και απ’ ότι φαίνεται μια εξαιρετική λύση στο πρόβλημα αυτό, μια ιδέα απ’ ότι φαίνεται ξενοκίνητη τελικά, ήταν ο εθνομηδενιστικός διεθνισμός.

Φτάσαμε στο σημείο να απολογούμαστε που αγαπάμε την πατρίδα μας.

Να απολογούμαστε που δε θέλουμε να τη δούμε τεμαχισμένη, και κάθε φορά που νιώθουμε κάτι ζεστό γι’ αυτήν να ψαχνόμαστε από που θα σκάσει το ταμπελάκι περί φασισμού.

Ολόκληρα κινήματα έχουν δημιουργηθεί σε μια Ελλάδα που ο Φασισμός σαν νοοτροπία αποτελεί τόσο δραματικά μικρή μειοψηφία που απορείς πού εντοπίστηκαν όλοι αυτοί οι περίεργοι νοσταλγοί του Ναζισμού. Στην ουσία, ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ τσουβαλιάστηκαν ιδεολογικά από την ακροδεξιά, και τώρα το φαινόμενο χρησιμοποιείται ΩΣ ΠΡΟΣΧΗΜΑ για την διάλυση του αυθεντικού πατριωτικού συναισθήματος, που χωρίς ακρότητες απλά αγαπάει τον τόπο του φυσιολογικά, ήρεμα και με ανθρωπιά, και για το οποίο αίσθημα μίλησε και ο Μπακούνιν.

Τί είναι όλη αυτή η τρέλα;

…διότι βρέθηκαν στην κατοχή τους ελληνικές σημαίες!

Θέλετε να ενημερωθείτε και για την τελευταία ομιλία του έλληνα πρωθυπουργού –το τονίζουμε– Αλέξιου Τσίπρα του μέγα κομμουνιστή ηγέτη στην ερωτική Θεσσαλονίκη; Πολύ ωραία. Στις 14 Δεκεμβρίου ο ΣΥΡΙΖΑ διοργάνωσε ομιλία στο Παλέ ντε Σπορ της Θεσσαλονίκης. Το θέμα της ομιλίας ήταν «Ναι, στη Μακεδονία της Δημοκρατίας και της Αλληλεγγύης. Όχι, στο μίσος και τον Εθνικισμό». Πηγαίνετε στο διαδίκτυο –την αποκλειστική πηγή ειδήσεων για το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού πλέον– βάζετε τις κατάλληλες λέξεις-κλειδιά και ιδού τι το πανομοιότυπο θα διαβάσετε σε 30-40 σάιτς (με την εθιμικώς κατοχυρωμένη μεθοδολογία του copy-paste από το κρατικό ΑΠΕ-ΜΠΕ…).

[…]Οι αστυνομικοί προσάγουν άτομα που βρίσκονται έξω από το Αλεξάνδρειο Μέλαθρο, ενώ και από το εσωτερικό του γηπέδου έχουν απομακρυνθεί πολίτες, που κρίθηκαν ύποπτοι, καθώς βρέθηκαν στην κατοχή τους ελληνικές σημαίες […]

Σύμφωνα μάλιστα με καταγγελίες, που τεκμηριώνονται από φωτογραφικό υλικό, οι ύποπτοι υποδεικνύονταν στις κατασταλτικές αρχές από ομάδα ανδρών με πολιτικά και με κόκκινα περιβραχιόνια, (προφανώς συριζαίοι πολιτοφύλακες) με αποτέλεσμα το Μέλαθρο να θυμίζει κάτι από αντεστραμμένο Πολυτεχνείο των 90’s με τα ΜΑΤ και τα ΚΝΑΤ να συναποτελούν τον μηχανισμό επιβολής του νόμου και της τάξης.

Ελληνική πρωτιά σε 14 επιτεύγματα

Του Γιώργου Παπαδόπουλου-Τετράδη 

Το τέλος του χρόνου είναι σημείο απολογισμού. Σ’ αυτόν τον απολογισμό η Ελλάδα είναι πρώτη σε 14 κατορθώματα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, δεύτερη σε 8, τρίτη σε δύο και τέταρτη σε ένα, αλλά εξίσου σημαντικό. Ταυτόχρονα, η εικόνα της μέσα από το google μαρτυράει πλήρη κυριαρχία της υποκουλτούρας, ενώ ο εργασιακός τομέας παρουσιάζει εικόνα χειρότερη από της Ρουμανίας. Τα εγκαίνια του μετρό-φάντασμα της έλειπε.

Τα στοιχεία που ακολουθούν προέρχονται από τις αντίστοιχες επίσημες υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επομένως, δεν επιδέχονται αμφισβήτησης. Ξεκινώντας από το κομβικό:

A. Το ελληνικό 10ετές ομόλογο πληρώνει 4,40% επιτόκιο, που σημαίνει ότι είναι πολύ ακριβό για να δανειστεί η χώρα από τις αγορές. Επομένως, η χώρα δεν μπορεί να αγοράσει βενζίνη για να ταξιδέψει. Αέρα για να αναπνεύσει. Όσοι επικαλούνται την Ιταλία, ας έχουν υπ όψιν τους ότι το 10ετές της έχει 2,87% επιτόκιο, που δεν είναι φτηνό, αλλά δεν είναι απαγορευτικό για να δανείζεται.

ΣΑΒΒΑΣ ΠΑΥΛΟΥ: Ο μοναδικός

Του Δώρου Θεοδώρου π. Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης

Ήταν όντως μοναδικός ο Σάββας Παύλου. Δεν νομίζω ότι πέρασαν από την Κύπρο της σύγχρονης εποχής πολλοί άνθρωποι του πνεύματος που να δικαιούνται επάξια τον χαρακτηρισμό της πνευματικής ηγεσίας. Πνευματικούς ανθρώπους είχαμε πολλούς. Ελάχιστοι όμως, μπόρεσαν να δουν τα πράγματα όπως ακριβώς είναι και να καθοδηγήσουν το λαό σωστά.

Ο Σάββας ήταν ένας λάτρης του Ελληνικού πνεύματος και του Ελληνικού πολιτισμού, παλαιότερου και νεώτερου. Θυμάμαι το πρώτο βιβλίο του, που διάβασα, το πήρα από περιέργεια λόγω του τίτλου του, “Η τακουνοκεντρική έμπνευση του Γιάννη Τσαρούχη”.

Και έκτοτε τον παρακολουθούσα ανελλιπώς. Ήμουν σίγουρος πως δεν πρόκειται για ένα συνηθισμένο πνευματικό άνθρωπο.

Ο Ελληνοκεντρισμός του ερέθισε πολλούς. Αυτούς που ήθελαν τον Κύπριο ως εθνότητα. Ούτε Ελληνοκύπριοι ούτε Τουρκοκύπριοι. “Κύπριοι. Έτσι μόνο θα μονιάσουμε και θα συμβιώσουμε ειρηνικά σ΄ αυτό τον τόπο”. Αυτά διακήρυσσαν. Ο Σάββας ήταν γι΄ αυτούς ένας εθνικιστής. Ένας σοβινιστής. Με άλλα λόγια οι πολέμιοι του Σάββα κι όχι μόνο αυτοί προσπάθησαν να δημιουργήσουν με παρθενογένεση, ένα νέο έθνος.

Αυτή ήταν και ίσως είναι ακόμα η αντίληψη και το πρίσμα μέσα από το οποίο έβλεπαν και βλέπουν το Κυπριακό, την εισβολή και την τουρκική κατοχή. Πέρασαν δεκαετίες και η θεωρία παρθενογένεσης νέου έθνους έμεινε στάσιμη για να μην πω έσβησε.

Μεταμοντέρνα Αριστερά (23) – Πολίτης ή Ζητιάνος;

Το μήνυμα του 2019! "πολίτης ή ζητιάνος"; 

 Του Ηλία Παπαναστασίου

Με βροχή «παροχών» άρχισε την προεκλογική της περίοδο η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ουσιαστικά με διανομή φιλανθρωπίας και ελεημοσύνης στα λαϊκά, πληβειακά και μικροαστικά στρώματα. Πότε με «Κοινωνικά Μερίσματα» των αιματηρών πλεονασμάτων και πότε με παντός είδους μικροπαροχές μπαλώματα, δηλαδή τα social patchworks των αστικών Ελίτ και των Κυβερνήσεών τους.

Θέλοντας να αποσοβήσει κάθε μαζική διαμαρτυρία των λαϊκών στρωμάτων προσπαθεί με κάθε τρόπο να τετραγωνίσει τον κύκλο δίνοντας «Οικονομικά Ψίχουλα» στις μάζες και παρουσιάζοντας Φιλανθρωπικό Προσωπείο στον Ολιβερ Τουίστ των Πληβείων. Αποτελεί μια συνειδητή προσπάθεια εξαπάτησης και πολιτικής-κοινωνικής ενσωμάτωσης των λαϊκών στρωμάτων στο Κοινωνικό Μπλοκ Εξουσίας της Ελίτ και το οποίο αποφάσισε εδώ και τέσσερα χρόνια να πορευτεί – εννοείται…– νεοφιλελεύθερα αλλά με «αριστερό προφίλ» και Πολιτική Κοινωνικής Ελεημοσύνης και Διανομής Φτώχειας την οποία βάφτισε «Ανασυγκρότηση του Κοινωνικού Κράτους». 

Πρόκειται όμως για ιδεολογική Φενάκη και καθαρή Δημαγωγία Απάτης και αποπροσανατολισμού γιατί: 

Το Μεταπολεμικό Κοινωνικό Κράτος στην Ευρώπη αναπτύχτηκε –κύρια– από τα μαζικά Σοσιαλδημοκρατικά-Εργατικά Κόμματα προέλευσης Β’ Διεθνούς με στόχους ρεφορμιστικούς και «ειρηνικής αλλαγής» του Καπιταλισμού (στην καλύτερη των περιπτώσεων…). 

Οχι «Καλά Χριστούγεννα». Μόνο «Καλές γιορτές»

Του Κώστα Γιαννακίδη

Στο δυτικό κόσμο όλο και περισσότεροι άνθρωποι ή φορείς του δημοσίου λόγου αποφεύγουν να δίνουν θρησκευτικό χαρακτήρα σε εορταστικές ευχές. Είναι ο θρίαμβος της πολιτικής ορθότητας, αλλά και ο μοναδικός τρόπος για να διατηρηθεί η κοινωνική συνοχή 

 Τα αμερικανικά κανάλια δεν εύχονται πλέον μόνο «Καλά Χριστούγεννα». Προτιμούν αρκετά το Happy Hollidays, «Χαρούμενες γιορτές» που περιλαμβάνει τα πάντα: τα Χριστούγεννα των χριστιανών τη Χανουκά των Εβραίων ή το παρατεταμένο ρεπό που μπορεί να απολαύσει ένας άθεος. 

Ομοίως αλλάζει και ο χάρτης της πολιτικά ορθής συμπεριφοράς. Αν το πρόσωπο στο οποίο απευθύνεσαι είναι φιλικό και γνωρίζεις τη σχέση που διατηρεί με το θείο, τότε μπορείς να δώσεις θρησκευτικό περιεχόμενο στην ευχή σου. Αν όμως πρόκειται για πρόσωπο με το οποίο δεν γνωρίζεσαι καλά, ας πούμε ο υπάλληλος στο σούπερ μάρκετ, τότε ένα «Καλές γιορτές» σε βγάζει από τη δύσκολη θέση. 

Αυτά, βέβαια, αφορούν μία κοινωνία όπως η αμερικανική. Στα μέρη μας θα ήταν ασφαλές να ευχηθείς «Καλά Χριστούγεννα» αφού, λίγο ως πολύ, οι περισσότεροι θα γιορτάσουν με παραδοσιακό τρόπο, ασχέτως αν δεν υιοθετούν τη θρησκευτική αφήγηση. Ωστόσο οι πασχαλινές ευχές δεν αποκλείεται να φέρουν σε αμηχανία ανθρώπους που καλούνται να ανταποδώσουν το «Χριστός Ανέστη» με ένα «Αληθώς ο Κύριος». 

Συγκρότηση συλλογικής ταυτότητας, αντίστασης και ανατροπής

Του Γιάννη Δουλφή

Για να υπάρξει αποτελεσματική αντίσταση και ανατροπή του δυσμενούς για τα λαϊκά στρώματα συσχετισμού δυνάμεων στη χώρα μας που μπορεί να καταλήξει στην ανατροπή του νέου καθεστώτος «εξαίρεσης» που επιβλήθηκε από το 2010 με τα μνημόνια της συνεχώς αναβαλλόμενης επίσημης χρεοκοπίας του εξαρτημένου κράτους της με αντίτιμο τη ολική λεηλασία της, για να τη μετατρέψει στο σημερινό προτεκτοράτο των μεγάλων δυνάμεων, χρειάζεται μακροχρόνιος σκληρός και αδυσώπητος αγώνας με την ανάπτυξη ενός μαζικού, λαϊκού κινήματος.

Μέχρι σήμερα, οι κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που επιχείρησαν να αντιπαρατεθούν στο μνημονιακό καθεστώς, μέχρι να ηττηθούν και να σιωπήσουν με την εκλογική επικράτηση της «Αριστεράς» και τη συγκρότηση της αριστεροκεντροδεξιάς της κυβέρνησης, απέτυχαν παταγωδώς, είτε γιατί δεν κατόρθωσαν να αποφύγουν την αποσπασματικότητα των επιμέρους ποικίλων αγώνων, είτε γιατί δεν μπόρεσαν να αναγνώσουν τη σημερινή παγκόσμια και εγχώρια πραγματικότητα, εγκλωβισμένες σε στερεότυπα και αφηρημένα κληρονομημένα από το παρελθόν θεωρητικά σχήματα –εν πολλοίς πάσχοντα άλλωστε– είτε με την ανάθεση σε «φωτισμένες» πρωτοπορίες, που εν ευκολία τα διακινούσαν και σε διάφορους σωτήρες και δημαγωγούς, είτε με την πλάνη ότι θα ήταν ένας εύκολος αγώνας που θα μπορούσε να τελεσφορήσει συνδικαλιστικά και κοινοβουλευτικά, και μάλλον για όλους αυτούς τους λόγους.

Ευχές για το νέο έτος...

Ανάρτηση από: ARKAS -The Original Page

20 χρόνια ευρώ: Οι Έλληνες οι πιο φτωχοί, και υπερχρεωμένοι πολίτες του ευρώ

Οι Έλληνες δεν είναι μόνο πιο φτωχοί, συγκρίνοντας το κατά κεφαλήν εισόδημα, αλλά και από τους πλέον υπερχρεωμένους πολίτες στη ζώνη του ευρώ

Είκοσι χρόνια κλείνουν σήμερα από την ημέρα που το ευρώ έκανε για πρώτη φορά την εμφάνισή του, αρχικά μόνο με λογιστική μορφή στις συναλλαγές, ως το νέο κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα. Η 1η Ιανουαρίου 1999 σηματοδότησε την απαρχή της Νομισματικής Ένωσης της Ευρώπης, η οποία είχε κριθεί απαραίτητη για την πιο αποτελεσματική λειτουργία της Ενιαίας Αγοράς και την μεγιστοποίηση των ωφελειών που προέκυπταν από αυτήν. Ταυτοχρόνως οι θιασώτες της Νομισματικής Ένωσης υποστήριζαν ότι η δημιουργία της θα συνέβαλλε στην ταχύτερη σύγκλιση των οικονομιών της Ευρώπης, στην βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών και εν τέλει στην Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση.

Σήμερα το Ευρωπαϊκό Οικοδόμημα δέχεται ισχυρούς κλυδωνισμούς τόσο στο εσωτερικό του από το διαρκώς αυξανόμενο ευρωσκεπτικιστικό ρεύμα, όσο και στο εξωτερικό με την αποχώρηση της Μ.Βρετανίας από την ΕΕ (Brexit).

Ο εξευτελισμός της φιλελεύθερης “αριστεράς” του Χόλιγουντ

Σχόλιο: Αναδημοσιεύουμε το άρθρο του έντιμου Βρετανού φιλελεύθερου Νιλ Κλαρκ (Neil Clark), στο οποίο καταδεικνύεται η “ανθρωπιστική” υποκρισία των αστέρων του Χόλιγουντ σε σχέση με τον πόλεμο στη Συρία και το μεταναστευτικό. Όπως ακριβώς όλος αυτός ο συρφετός της αμερικάνικης πολιτιστικής βιομηχανίας από τη μία εκθείαζε τον showman Ομπάμα, ο οποίος δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένας σφαγέας-εγκληματίας έχοντας βομβαρδίσει κατά τη θητεία του επτά χώρες (!), και ταυτόχρονα διαδήλωνε υπέρ της μετανάστευσης ενάντια στον νεοεκλεγέντα “ρατσιστή” και “φασίστα” Τραμπ, έτσι και τώρα οι ‘celebrities’ αυτοί θίγονται από την απόσυρση του αμερικανικού στρατού από τη Συρία για… ανθρωπιστικούς λόγους. Η εν λόγω περίπτωση είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του ανερμάτιστου χαρακτήρα της ιδεολογίας της παγκοσμιοποίησης (δηλαδή της ιδεολογίας των δικαιωμάτων και των πολιτικών ταυτότητας) όταν αυτή χρησιμοποιείται για να δικαιολογήσει τις πολιτικές της Υπερεθνικής Ελίτ, που εν προκειμένω θα επιθυμούσε την παραμονή των ΗΠΑ στο κυρίαρχο συριακό έδαφος.

Ο Τραμπ ανακοινώνει απόσυρση των στρατευμάτων από τη Συρία και οι “φιλελεύθεροι” του Χόλιγουντ τρελαίνονται

Neil Clark, RT , (20.12.2018)

H ανακοίνωση του προέδρου Τραμπ ότι τα Αμερικανικά στρατεύματα θα φύγουν από τη Συρία αντιμετωπίστηκε με οργή όχι μόνο από τους νέο-συντηρητικούς αλλά και από τους φιλελεύθερους του Χόλιγουντ. Μα καλά οι προοδευτικοί δεν υποτίθεται ότι έπρεπε να εναντιώνονται σε πολέμους και παράνομες κατοχές; Βέβαια, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Η ανακοίνωση του Τραμπ για την απόσυρση  των στρατευμάτων από την Συρία δεν είναι για την ώρα τίποτα άλλο παρά απλά λόγια. Πριν αρχίσουμε να πανηγυρίζουμε θα πρέπει να δούμε απτές αποδείξεις με αποχωρήσεις στρατιωτών.

Το ψεύτικο αφήγημα για τις επενδύσεις και η αδήριτη πραγματικότητα

Του Κώστα Μελά

1.

Τα μνημονιακά προγράμματα, εκτός από τον στόχο  της εξισορρόπησης του δημοσιονομικού και εξωτερικού ελλείμματος, εμπεριείχαν εγγενώς , κάτι που απορρέει από τη λογική που τα διέπει, και τον στόχο της αναδιάρθρωσης της παραγωγικής βάσης της της ελληνικής οικονομίας. 

 Τα ίδια, αυτά καθ’ αυτά, τα βάναυσα κοινωνικά και αναποτελεσματικά οικονομικά μέτρα, που εφαρμόστηκαν οδήγησαν και στην αποσάθρωση μεγάλου μέρους της υπάρχουσας παραγωγικής βάσης με το σκεπτικό ότι ήταν πλήρως αναποτελεσματική σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον. 

Υπάρχει σαφής σχέση αιτίου και αιτιατού. Το μνημονιακό  αφήγημα συνεχίζεται με την υπόθεση ότι μετά την βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή (η οποία είναι εγγενώς αναπτυξιακή!!!) θα αρχίσει σιγά –σιγά να κτίζεται μια νέα παραγωγική βάση η οποία θα περιλαμβάνει επιχειρήσεις προσαρμοσμένες στο διεθνή ανταγωνισμό, με εξαγωγικό προσανατολισμό,  θα ενσωματώσουν καινούργια τεχνολογία κτλ. Αυταπάτη και απάτη συγχρόνως. 

Η προσδοκία σωτηρίας από το εξωτερικό ως η μόνη λύση προκύπτει από την αδυναμία να προταθεί κάτι που χτίζει πάνω σε εσωτερικές δυνατότητες. Υποστηρίζεται ότι ακόμη και το δυναμικό που σήμερα σχολάζει, απαιτεί εξωτερική πυροδότηση για να ενεργοποιηθεί: Μια εκδοχή λέει ότι λείπουν κεφάλαια, άλλη ότι λείπει η τεχνολογία, μια τρίτη ότι λείπει η οργάνωση. Κοινή, πλην άρρητη, παραδοχή ότι λείπει κρίσιμο συστατικό, που αναζητείται από το εξωτερικό.

Πώς εξηγείται η ηττοπάθεια και η αμηχανία η οποία θα συνεχιστεί και το 2019; Μα απλά γιατί  δεν λαμβάνουν υπόψη τους την πραγματικότητα της ελληνικής οικονομίας. 

Διεθνιστές ή πατριώτες;

Του Θανάση Κουτεριανού

Πατριωτισμός και διεθνισμός δυο έννοιες αξεχώριστες μεταξύ τους, πάνε να τεθούν σε αντιπαράθεση και στην πράξη σε αλληλοαποκλεισμό.

Και μιλάω για αξεχώριστες έννοιες, γιατί κάθε γνήσιος πατριώτης, που αγαπά πραγματικά την πατρίδα του και τον λαό της, που υπερασπίζεται με όλες του τις δυνάμεις την εθνική της ανεξαρτησία και κυριαρχία, την διακριτή ταυτότητά της, τον πολιτισμό της, τα σύνορα και τα νόμιμα συμφέροντα της και μαζί τη δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη, δεν μπορεί παρά να είναι ταυτόχρονα και διεθνιστής, γιατί ξέρει ότι και οι άλλοι γνήσιοι πατριώτες των άλλων χωρών μοιράζονται μαζί του τις ίδιες αρχές και αξίες αγάπης και αφοσίωσης στην πατρίδα τους και ότι ο σεβασμός απέναντι τους γίνεται όρος και προϋπόθεση για την ειρήνη και την ισότιμη συνεργασία, για την κοινή πρόοδο και την κοινή ευημερία.

Αντίστροφα, δεν μπορεί, επίσης, να είναι κάποιος διεθνιστής, αν και εφ’ όσον δεν υπερασπίζεται, μαζί με τα εθνικά, δημοκρατικά και κοινωνικά δίκαια των άλλων χωρών και λαών, με το ίδιο, τουλάχιστον, πάθος και τα δίκαια της χώρας του, όπως αυτά ορίζονται από τους διεθνείς κανόνες, το διεθνές δίκαιο αλλά και τις ανάγκες ισότιμης συνεργασίας και συνανάπτυξης.

Ψηφίζεις;

Ανάρτηση από: ARKAS -The Original Page