Σκάνδαλο: Ακυρώνονται οι έλεγχοι της λίστας Λαγκάρντ με απόφαση-βόμβα του ΣτΕ

Στην ακύρωση όλων των ελέγχων που έχουν διενεργηθεί μέχρι τώρα σε φορολογούμενους της λίστας Λαγκάρντ, καθώς και στο «πάγωμα» των ελέγχων που απομένουν να πραγματοποιηθούν στα λοιπά πρόσωπα τα οποία περιλαμβάνονται στη συγκεκριμένη λίστα οδηγεί πρόσφατη απόφαση-βόμβα του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Σύμφωνα με αυτήν, τα στοιχεία από τις κινήσεις των τραπεζικών λογαριασμών του εσωτερικού δεν αποτελούν «συμπληρωματικά στοιχεία» στα οποία μπορούν να βασιστούν οι φορολογικές αρχές για να παρατείνουν την προθεσμία παραγραφής του ελεγκτικού δικαιώματος του Δημοσίου από τα 5 στα 10 έτη και ως εκ τούτου οι υποθέσεις που ελέγχθηκαν με βάση αυτή τη λογική είχαν ήδη παραγραφεί.

Κοινωνικό μέρισμα...

Εδώ και αρκετά χρόνια οι λογιστές έχουν καταντήσει να είναι άμισθοι υπάλληλοι του Υπουργείου Οικονομικών, έχοντας αναλάβει να διεκπεραιώνουν υπηρεσίες που παρείχε το Κράτος. Τις τελευταίες δύο-τρεις ημέρες το κακό με τους Παπαδάκηδες Αυτιάδες κλπ πρωινατζίδες έχει παραγίνει. Δεκάδες άτομα καθημερινά καταφεύγουν δια ζώσεις ή ακόμη χειρότερα με τηλεφωνήματα, e-mail ή sms να μάθουν αν δικαιούνται και πόσο είναι το μέρισμα που θα πάρουν. 
Εξαντλημένος, αλλά ευφυής φίλος οικονομολόγος, δίνει την εμπνευσμένη απάντηση και βάζει τα πράγματα στην θέση τους...

«Ξεροκόμματα στα μούτρα των Ελλήνων»

Του Γιώργου Σταματόπουλου

Καθόλου δεν πειράζει όταν πολλοί θυμίζουν στον κ. Τσίπρα τη σκληρή γλώσσα που είχε χρησιμοποιήσει εναντίον της προηγούμενης κυβέρνησης όταν η τελευταία χονδροειδώς, δηλαδή καθαρά πολιτικάντικα, είχε διανείμει κοινωνικό τάχα μέρισμα.

Ελεγε τότε γεμάτος πόζα και έπαρση και ασύστολη επαναστατικότητα και αυτοπεποίθηση ο νυν πρωθυπουργός και τότε (2014) αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης (αντλώ τα κυριότερα σημεία όπως δημοσιεύτηκαν στην εβδομαδιαία εφημερίδα «Κόντρα»).

«Θεωρούμε πράξη ντροπής, πράξη καταισχύνης και πράξη ταπείνωσης του κάθε πολίτη της χώρας, από τη μια να του αρπάζουν το ψωμί από το τραπέζι και από την άλλη να του πετούν κάποια ψίχουλα στο τραπέζι για να τον εξαγοράσουν. Και έχουν σκοπό όχι μόνο το ψωμί, αλλά και το ίδιο το τραπέζι και τις καρέκλες και το σπίτι να αρπάξουν.

»Αν αυτό δεν είναι ο απόλυτος πολιτικός ξεπεσμός, τότε νομίζω ότι αυτές οι λέξεις έχουν αρχίσει να χάνουν το νόημά τους. Πρόκειται για μια πράξη βαθιά ταπεινωτική, ανήθικη (...) Πώς πετάει αυτό το ξεροκόμματο της άγνοιας και της περιφρόνησης στα μούτρα των Ελλήνων επιχειρώντας με αυτόν τον τρόπο να τους αφαιρέσει το τελευταίο όπλο που τους έχει απομείνει, την αξιοπρέπειά τους; (...) Η θεσμοθέτηση και προπαγάνδιση της εθνικής επαιτείας και της εθνικής φιλανθρωπίας είναι εθνική πολιτική ή πολιτική εξευτελισμού του λαού μας; (...)

Οι πλημμύρες δεν οφείλονται στο φαινόμενο του θερμοκηπίου αλλά στο φαινόμενο της εξαρτημένης «ανάπτυξης» και των εγκληματιών πολιτικών μας !

Τα 3/4 της κοινότητας της Μάνδρας Αττικής είναι κατεστραμμένα από την πρόσφατη πλημμύρα και οι νεκροί ανέρχονται πλέον στους 20 στην ευρύτερη περιοχή της δυτικής Αττικής. Με περισσό θράσος τα κυβερνητικά ΜΜΕ από την πρώτη στιγμή ακόμα της καταστροφής επιδόθηκαν σε ένα αναίσχυντο επικοινωνιακό παιχνίδι για να δικαιολογήσουν όχι μόνο την εγκληματικό ρόλο της σημερινής κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, αλλά και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων και τοπικών αρχών που ευθύνονται αποκλειστικά για τους νεκρούς και τις καταστροφές. Η σκύλευση πάνω στους νεκρούς της δυτικής Αττικής και στη κατεστραμμένη πόλη είναι άνευ προηγουμένου από τα κομματικά στελέχη κυβέρνησης και αντιπολίτευσης και τους αντίστοιχους δημοσιογράφους τους που έχουν αναλάβει για μία ακόμη φορά να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο για τις πραγματικές αιτίες της καταστροφής.

Τι απέγινε το κίνημα «Χωρίς Μεσάζοντες;

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η κύρια αιτία περιορισμού των δράσεων του Κινήματος

Του Νίκου Ντάσιου από την Ρήξη φ. 138

Το Κίνημα χωρίς Μεσάζοντες -ή αλλιώς το «Κίνημα της Πατάτας»-, ήταν μια από τις πιο αυθεντικές πρωτοβουλίες που γεννήθηκε το 2012, στα πρώτα χρόνια της κρίσης, αποτελώντας λαϊκή πρωτοβουλία για την παραγωγική ανασυγκρότηση και την αλληλεγγύη. Το κίνημα έθεσε εν τη γενέσει του ως στόχο τη στήριξη των μικρών παραγωγών, την προώθηση ενός εναλλακτικού καταναλωτικού προτύπου βασιζόμενου στην αγορά ελληνικών προϊόντων και στην ανάπτυξη δομών αλληλεγγύης. Επιδίωξε τη δικαιότερη τιμή των προϊόντων με αμφίδρομα οφέλη για τους παραγωγούς και τους καταναλωτές, στρέφοντας εναντίον του τα ολιγοπώλια και τους εμπόρους. Στη βάση της αυτoοργάνωσης, προσέγγισε ένα μεγάλο τμήμα της κοινωνίας, ιδιαίτερα αυτούς που πλήττονταν από τα οικονομικά μέτρα, αλλά και πολλούς μικρούς παραγωγούς, που αδυνατούσαν να βρουν μόνοι τους διέξοδο στις αγορές.

Ο «Χότζας» έδωσε μέρισμα…

Του Παναγιώτη Θεοδωρόπουλου

«Με αίσθημα ευθύνης επιστρέφουμε στην ελληνική κοινωνία ένα τμήμα από τα οφειλόμενα. Σήμερα προχωράμε σε μια κίνηση κοινωνικής δικαιοσύνης (…) όχι εξαιτίας της υπερφορολόγησης αλλά εξαιτίας της αύξησης της απασχόλησης, με την ανεργία να είναι στο 20% και για πρώτη φορά στην κρίση, κάτω του 1 εκατομμυρίου ανέργων». Αυτό ισχυρίστηκε ο Αλέξης Τσίπρας από το βήμα της Βουλής, στην διάρκεια της συζήτησης, όπου ψηφίστηκε το νομοσχέδιο για το «κοινωνικό μέρισμα».  

Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι μοιράζει 1,4 δις ευρώ στους πολίτες, ενώ στην πραγματικότητα τα μισά από αυτά είναι η υποχρεωτική εφαρμογή της δικαστικής απόφασης για την επιστροφή της παράνομης παρακράτησης των εισφορών στους συνταξιούχους και η έκτακτη επιδότηση της Δ.Ε.Η για τη διατήρηση του κοινωνικού τιμολογίου.

Για την επιλογή «ταυτότητας φύλου»

Του Γιάννη Ραχιώτη

Η κυβέρνηση μεταξύ των εφαρμοστικών νόμων των διάφορων μνημονίων βρήκε χρόνο να νομοθετήσει την «νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου». Όμοια νομοθεσία υπάρχει στις περισσότερες δυτικές χώρες . Ας δούμε πρώτα τι ορίζει ο νέος νόμος ως «ταυτότητα φύλου»:

Αρθρο 2: «Ως ταυτότητα φύλου νοείται ο εσωτερικός και προσωπικός τρόπος με τον οποίο το ίδιο το πρόσωπο βιώνει το φύλο του, ανεξάρτητα από το φύλο που καταχωρίστηκε κατά τη γέννησή του με βάση τα βιολογικά του χαρακτηριστικά. Η ταυτότητα φύλου περιλαμβάνει την προσωπική αίσθηση του σώματος, καθώς και την κοινωνική και εξωτερική έκφραση του φύλου, τα οποία αντιστοιχούν στη βούληση του προσώπου…».

Διαμορφώνεται μια νέα νομική έννοια. Η «ταυτότητα φύλου». Προσοχή: Ο νόμος διαμορφώνει μια νομική κατασκευή, δεν αναφέρεται σε σεξουαλική προτίμηση ή σε βιολογική κατάσταση. Όμως ένας νόμος που αποσκοπεί να διαπλάσει μια νέα κατάσταση σε μείζονος σημασίας θέματα που σχετίζονται με την ανθρώπινη υπόσταση, πρέπει τουλάχιστο να το κάνει με αντικειμενικά κριτήρια, να μην περιέχει υποκειμενικές ή ασαφείς ρυθμίσεις και αντιφατικές προϋποθέσεις. Η παραπάνω διάταξη θέτει ως κριτήριο προσδιορισμού της νέας νομικής έννοιας που διαμορφώνει την «προσωπική αίσθηση του σώματος» και την «κοινωνική και εξωτερική έκφραση του φύλου». Δεν διευκρινίζει αν αυτές οι δύο προϋποθέσεις πρέπει να συντρέχουν διαζευκτικά ή αθροιστικά, δηλαδή αν η προσωπική αίσθηση που έχει κάποιος για το σώμα του πρέπει να ταυτίζεται και με αυτή που αντιλαμβάνονται οι άλλοι (κοινωνική και εξωτερική έκφραση) ή αρκεί η συνδρομή μιας από τις δύο αυτές προϋποθέσεις. Αμέσως μετά επιβάλει να «αντιστοιχούν στη βούληση του προσώπου». Τι όμως να αντιστοιχεί; η προσωπική του αίσθηση να αντιστοιχεί στη βούλησή του; πρόκειται για ταυτολογία. Η κοινωνική έκφραση; δηλαδή η γνώμη των άλλων να αντιστοιχεί στη βούλησή του; Μάλλον υπερβολική αξίωση θα ήταν. Εν τέλει μάλλον δεν βγαίνει νόημα…

Δεν υπάρχουν πια αριστεροί και δεξιοί

Του Πέτρου Χασάπη

Δεν υπάρχουν πια αριστεροί και δεξιοί. Υπάρχουν μόνο συστημικοί και αντισυστημικοί.

Στην ουσία υπάρχει το παλιό που σχηματοποιείται σ’ αυτό που λέμε σύστημα, το οποίο διαθέτει όλα τα μέσα (οικονομικά και ΜΜΕ) για να συνεχίσει να επιβιώνει και το καινούργιο που αγωνίζεται να γεννηθεί μέσα από απίστευτες δυσκολίες και εμπόδια που βάζει το σύστημα.

Η διαψευσμένη στην πράξη αριστερά που αγωνίζεται να παραμείνει όπως όπως στην πολιτική ζωή, υιοθετώντας πλέον κάθε μειονοτικό και διεθνιστικό αίτημα και η απάνθρωπη νεοφιλελεύθερη δεξιά, που έχει χάσει κάθε νέα ιδέα και προοπτική, έχουν συμμαχήσει σιωπηρά και παίζουν ένα μεγάλο πολιτικό θέατρο δήθεν αντιπαραθέσεων για διατήρηση των εκλογικών τους "μαντριών".

Νέα πρόεδρος του παλιού ΠΑΣΟΚ η Φώφη Γεννηματά

Ανάρτηση από: https://jodi.graphics

Τα ονόματα Ελλήνων στα Paradise Papers

Τελικά το Ινστιτούτο ερευνητικής δημοσιογραφίας που εδρεύει στην Ουάσινγκτον απελευθέρωσε την πρόσβαση στον ολοκληρωμένο κατάλογο των Ελλήνων που συμπεριλαμβάνονται στα Paradise Papers. Πολύ γνωστοί επιχειρηματίες, εφοπλιστές, ανώτεροι τραπεζικοί υπάλληλοι, στελέχη επιχειρήσεων, βιομήχανοι, γνωστοί έμποροι και εκδότες συμπεριλαμβάνονται σε αυτή τη λίστα.
 Τα Paradise Papers αποτελούνται από πελάτες ενός συγκεκριμένου δικηγορικού γραφείου στις ΗΠΑ, το Appleby το οποίο διασφάλιζε στους συνεργαζόμενους με αυτό τη δυνατότητα επένδυσης των χρημάτων τους σε φορολογικούς παραδείσους ώστε να αποφεύγεται με νόμιμο - νομιμοφανή τρόπο η φορολογία στη χώρα τους. Οι επενδύσεις αυτές γίνονταν με offshore μέσω funds.
 Όλες αυτές οι offshore εδρεύουν ή είχαν την έδρα τους σε φορολογικούς παραδείσους είτε της Καραϊβικής είτε σε βρετανικά διαπόντια νησιά. 

 Το ζήτημα λοιπόν είναι εάν τα χρήματα που επενδύθηκαν σε offshore ήταν νόμιμα και φορολογημένα και αν ορισμένοι εξ' αυτών των επενδυτών όπως πολιτικά πρόσωπα, τραπεζίτες, συγγενή πρόσωπα πολιτικών ή τραπεζικών έχουν το νόμιμο ή και το ηθικό δικαίωμα να προσφεύγουν σε τέτοιες οικονομικές δραστηριότητες. 

Φτωχοί και αδύνατοι...

...την απάντηση έδωσε τον περασμένο αιώνα ο Σουρής:

«Όμορφος νέος κόσμος» της εργασίας

Του Βασίλη Στοιλόπουλου

Υπολογιστές, ρομπότ, δίκτυα, αλγόριθμοι εμφανίζονται παντού και επιβεβαιώνουν ότι το αποτέλεσμα της, εν εξελίξει, ταχύτατης «ψηφιακής επανάστασης», αποτελεί βόμβα μεγατόνων στο όποιο κοινωνικό κράτος απέμεινε.

Ενδεικτικό το παράδειγμα της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας: 9.000 νέες θέσεις εργασίας στην ψηφιακή διαχείριση, αλλά και απώλεια 23.000 «άχρηστων».

Επιπλέον, «η ψηφιοποίηση των πάντων» προκαλεί αύξηση στις ψυχικές ασθένειες (κατάθλιψη, φοβίες, Burn-Out) εξαιτίας των αλλαγών στον χώρο εργασίας, καθώς η τεχνολογία γίνεται όλο και πιο σύνθετη, εκτελείται από λιγότερους με περισσότερες ευθύνες και σε συνεχώς μειούμενους χρόνους.

Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους δεν επιτράπηκε η είσοδος στον Καναδά στον Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Του Θεοφάνη Μαλκίδη

Ήμουν δέκτης ερωτήσεων  σχετικώς με το θέμα της άρνησης εισόδου στον Καναδά στον Μιχάλη Χαραλαμπίδη. Άλλοι προσέγγισαν το σοβαρό αυτό ζήτημα με ενδιαφέρον και με καλή προαίρεση, άλλοι υποκριτικά, άλλοι κουτοπόνηρα, άλλοι προβοκατόρικα. 

Αντιστοίχως διάβασα ορισμένα σχόλια, στο ίδιο πλαίσιο, γιατί οι περισσότεροι, μαζί με τους θεσμούς, ως συνήθως σιώπησαν και αδιαφόρησαν για να θυμηθούμε και τον Γερμανό λουθηρανό πάστορα Μάρτιν Νίμελερ και τη ρήση του για το Ναζιστικό καθεστώς. Υπενθυμίζουμε ότι πριν μερικά χρόνια δεν επιτράπηκε η είσοδος του Μιχάλη Χαραλαμπίδη στις ΗΠΑ, όπου θα μιλούσε σε εκδηλώσεις για τη Γενοκτονία, ένα ζήτημα το οποίο έχει αναδείξει όσο κανείς άλλος σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.

Για να λύσουμε λοιπόν το "γρίφο" της άρνησης εισόδου στον Καναδά στον Μιχάλη Χαραλαμπίδη  παραθέτω τους παρακάτω λόγους, ελπίζοντας να γίνουν κατανοητοί, έτσι ώστε  να μη χρειαστεί να επανέλθουμε......

Ιεραπόστολοι του Υπερμοντέρνου Κεφαλαίου

Του Μιχάλη Πετμεζά

ΤΖΕΡΟΝΙΜΟ

«Είμαστε οι άρρωστοι αυτής της κοινωνίας. Τα λάθη της φύσης. Η ντροπή της οικογένειας. Αυτοί που δεν στριμώχνονται να μεταλάβουν. Κι αυτές που δεν αντέχουν στις επιλογές που δίνουνε τα ράφια. Οι ανώμαλες. Είμαστε τα αγόρια που δεν πάνε στον στρατό. Και τα κορίτσια που δεν ανεβαίνουν τα σκαλιά της εκκλησίας. Οι προδότες του έθνους. Κι αυτές που δεν χωράνε στην «άγια ελληνική οικογένεια» και τις αξίες της. Και είμαστε οργισμένες: Με τον σεξιστικό οχετό που καταπνίγει τον δημόσιο λόγο από αριστερά ως τα δεξιά. Με κάθε ομοφοβικό κατακάθι που προσπαθεί να επιβάλει την κανονικότητά του πάνω στα σώματα και τις επιθυμίες μας. Με όσους μας θέλουν ισχυρές στους νόμους και ανίσχυρες στους δρόμους. Οι έμφυλες αρνήσεις μας ασφυκτιούν στην πατρική αγκαλιά του κράτους. Διαδήλωση Παρασκευή 27.10 στις 18:00 Καμάρα».

[Φάμπρικα Υφανέτ,

Κατάληψη Αντιεξουσιαστών Θεσσαλονίκης].

Αυτή η αφίσα κυκλοφοράει εδώ και μερικές μέρες στους τοίχους της Θεσσαλονίκης· είναι μια από τις δεκάδες που έχει βγάλει η συγκεκριμένη κατάληψη από την αρχή της ύπαρξής της, η οποία διαλέγει να στοχοποιήσει όχι τον καπιταλισμό, την εκμετάλλευση, την κρατική εξουσία, αλλά την «κοινότητα του έθνους»: Μια φαντασιακή κοινότητα του έθνους, ωστόσο, και όχι τη συγκεκριμένη του πραγματικότητα έτσι όπως αυτή αναδύεται μέσα στη μνημονιακή Ελλάδα.

Ανισότητα και φόροι ή αλλιώς...«δεν είμαστε όλοι ίσοι»

Δεν είμαστε όλοι ίσοι ενώπιον της φορολογίας. Οι αποκαλύψεις για τα panama papers –και όχι μόνο- είναι η πιο χειροπιαστή απόδειξη, ότι σήμερα η τεχνογνωσία αποφυγής της φορολογίας έχει μετατραπεί σε μία πανάκριβη υπηρεσία στην οποία έχουν πρόσβαση μόνο οι πλούσιοι και ισχυροί. Ακόμα χειρότερο είναι  ότι πολλοί από αυτούς που έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν τη συγκεκριμένη τεχνογνωσία, διαθέτουν και ένα άλλο προσόν, πολύ πιο προσοδοφόρο και αποδοτικό.: τη δυνατότητα να αξιοποιήσουν για ίδιο όφελος αγαθά και υπηρεσίες του Δημοσίου είτε χωρίς να καταβάλλουν αντίτιμο είτε σε τιμές τόσο χαμηλές, ώστε να τους εξασφαλίζουν τα...προσχήματα.

Και σε αυτό το «προσόν» που τις περισσότερες φορές παράγει πλούτο, έχουν πρόσβαση ένα μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων και των εταιριών, που χρησιμοποιούν την «ανωνυμία» που προσφέρουν οι φορολογικοί παράδεισοι, αλλά και τις υπηρεσίες που διαθέτει το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα προκειμένου να αυγατίσουν, αλλά και να ασφαλίσουν τα κέρδη τους.

Ναι, μεγάλωσα σε αυθαίρετο! ...έχω να πω ένα τεράστιο ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ!

* Ένα κείμενο ψυχής που μας συγκλόνισε... Το αφιερώνουμε στα τσουλιά που ζουν στις βίλες της Πεντέλης κι έκαναν "καριέρα" διορισμένες από τον Τσοχατζόπουλο και τώρα ασκούν "αριστερή" κυβερνητική πολιτική... Και στις λούγκρες της "αριστοκρατίας", τα πουστάκια που μεγάλωσαν οι γονείς τους με δουλειές της χούντας...

 

Του Τάσου Μαργαρίτη 

Ναι, μεγάλωσα σε αυθαίρετο.
Βέβαια δεν ήταν αυτό της ακραίας περίπτωσης εντός ρέματος ή πάνω στο μπάζωμά του.
Και όχι, δεν ντρέπομαι καθόλου γι αυτό.
Ούτε για τους γονείς μου.
Ναι, αυτά με τα ελλενίτ από πάνω, αυτά που έχουν απαγορευτεί εδώ και πολλά χρόνια ως...
δομικά υλικά για κατοικίες, ως καρκινογόνα. 
Σε σπίτι χτισμένο νύχτες, δωμάτιο δωμάτιο. Που στο χτίσιμό του συμμετείχαμε η μάνα μου κι εγώ, παιδί ακόμη. Επάνω σε ''πλατφόρμα'' πάχους ούτε μισού μέτρου, που υποχωρούσε κατά τόπους και ανά περιόδους. Και που η μάνα μου σαν πιο μικρόσωμη από τον πατέρα μου, χωνόταν από κάτω ανοίγοντας τρύπα σαν λαγούμι για να αδειάσει χώμα, τραβώντας το με το σκεπάρνι για να γεμίσει το ζεμπίλι (ξέρετε τι είναι αυτά;), με το οποίο σούρνοντας στην συνέχεια, το απομάκρυνε.... ώστε στο σημείο να πέσει ''ένεση'' μπετού.
Ποια ''κυρία'' από αυτές που ''κατηγορούν'' έχει κάνει κάτι τέτοιο;
ΚΑΜΙΑ. Ούτε που το πιστεύουν....
Η Γερακίνα μου....
Και ναι, ζήσαμε ΚΑΙ ανάλογες στιγμές.... όταν κάποτε σε μια ανάλογη ''πλημμύρα'' κοντέψαμε να πνιγούμε.... και καταφύγαμε στο βουνό, αυτό που ένα μέρος του (από ΑΛΛΕΣ παρεμβάσεις.... και όχι την ''δική μας'') ερχόταν να μας σκεπάσει. 

Η ιδεολογική ρομφαία της ολιγαρχίας

Του Γιώργου Κοντογιώργη

Είναι κοινός τόπος πλέον πως οι παραδοσιακές ιδεολογίες έχουν εκπληρώσει τον προορισμό τους και έχουν περιέλθει στα αζήτητα της ιστορίας. Το έχω δείξει αυτό εδώ και πάρα πολλά χρόνια και εξηγώ το γιατί στο τελευταίο μου βιβλίο που σκιαγράφησε σε ανύποπτη στιγμή την πολιτική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία (Η Συριζαία Αριστερά ως Νέα Δεξιά). Αυτό έχει ως συνέπεια τα κόμματα να έχουν μεταβληθεί άρδην σε «ιδιωτικές εταιρίες», ή για να είμαι πιο επιεικής «σε εταιρίες ιδιοποίησης του δημοσίου χώρου».

Ειδικότερα στην Ελλάδα, από την πρώτη στιγμή της Βαυαροκρατίας το κομματικό σύστημα από φορέας διαμεσολάβησης συμφερόντων και τροφοδότης με πολιτικό προσωπικό της εξουσίας μεταβλήθηκε σε πολιτικό σύστημα.

Ίππευσε στο πολιτικό σύστημα, το ιδιοποιήθηκε και δι’ αυτού λειτούργησε ως επικαρπωτής του κράτους και δυνάστης της κοινωνίας. Γι’ αυτό και έχω ορίσει το ελληνικό πολιτικό σύστημα ως δυναστική κομματοκρατία.

Στα νερά της Στυγός

Του Στάθη

Θεομηνία λέει! – μπα, ανθρώπινη αχρειότης. Οδύνη, δέος, πένθος, τα συναισθήματα επιστρατεύουν τις λέξεις τους, αλλά μυαλό και ψυχή μένουν άφωνα. Ξέραμε τι θα συμβεί. Από προηγούμενες τραγωδίες. Έβγαιναν τότε οι Επιμηθείς και μας διαβεβαίωναν ότι την επόμενη φορά θα γίνουν Προμηθείς. Τρίχες! λίγο

  μετά την κάθε καταστροφή οι δουλειές επέστρεφαν στα συνήθη, στους διαγωνισμούς, στις αναθέσεις, στο ποιος θα πάρει τη δουλειά, στις παραταξιακές ίντριγκες. Φωλιασμένο το κακό ακόνιζε τα νύχια του για να επέλθει ξανά – σιγά! έχουμε ώς τότε καιρό. Τώρα πνιγμός, τώρα οδυρμός, άλλοι αρμόδιοι κρύβονται κι άλλοι

  σκάνε μύτη θρασείς. «Δεν προσφέρονται οι τραγωδίες για πολιτική εκμετάλλευση» λένε οι πολιτικοί που ετοιμάζουν την επόμενη τραγωδία. Στο μεταξύ σαν τις σταγόνες της βροχής που συνεχίζει να πέφτει φθάνουν η μία μετά την άλλη οι ειδήσεις για τον αριθμό των νεκρών, δύο, τρεις, τέσσερις, πέντε, στους

43 χρόνια μετά

Ανάρτηση από: http://kostas-cartoonist.blogspot.gr

Ο Τσαβούσογλου στη Θράκη: Είναι ως ο Πάνος Καμμένος να πήγαινε στο τουρκικό Κουρδιστάν!

Ο Τούρκος αντιπρόεδρος Χακάν Τσαβούσογλου μιλά στη Θράκη. Φωτογραφία via Twitter.

Του Άγγελου Συρίγου

Στις 2 και 3 Νοεμβρίου 2017 ο Χακάν Τσαβούσογλου, αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβερνήσεως, επισκέφθηκε αρχικώς την Αθήνα και στη συνέχεια τη Θράκη. Κατά την παραμονή του στην Αθήνα δημιουργήθηκαν πολλά ερωτηματικά από την κατ’ ιδίαν συνάντησή του με τον υπουργό Παιδείας.

Στο σκέλος της Θράκης προέβη σε κατάφωρη παραβίαση του εθιμικού διεθνούς δικαίου που επιβάλλει στον αλλοδαπό αξιωματούχο να μην παρεμβαίνει στα εσωτερικά της χώρας που τον φιλοξενεί.

Η εξέλιξη αυτή ήταν περίπου αναμενόμενη εάν κάποιος γνωρίζει την προϊστορία του Χακάν Τσαβούσογλου. Ένας ασήμαντος βουλευτής του κυβερνώντος ισλαμικού κόμματος, που δεν είχε αναλάβει ούτε θέση υφυπουργού, ορίσθηκε τον περασμένο Ιούλιο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβερνήσεως. Μοναδικό του προσόν η ενασχόληση με ακραίους παντουρκικούς κύκλους.

Πανό-ντροπή για το Πολυτεχνείο από τους οπαδούς του ΑΠΟΕΛ

Ανιστόρητοι ανόητοι σήκωσαν πανό την ημέρα που τιμούνται τα δεκάδες θύματα

Ανιστόρητοι οπαδοί του ΑΠΟΕΛ σήκωσαν πανό για το Πολυτεχνείο την ημέρα που τιμάται η μνήμη τον θυμάτων του. Οι οπαδοί της κυπριακής ομάδας σήκωσαν πανό στο ντέρμπι με την Ομόνοια (3-1 ο ΑΠΟΕΛ), αμφισβητώντας την γνησιότητα των γεγονότων του Πολυτεχνείου. «Πολυτεχνείο 1973-2017. 44 χρόνια ψέματα» έγραφε το πανό στην κερκίδα των "Πορτοκαλί" (φανατικοί του ΑΠΟΕΛ). Το πανό αναφέρεται στα γνωστά παραμύθια που διαρρέουν κάποιοι τα τελευταία χρόνια περί αναίμακτης επέμβασης στο Πολυτεχνείου και περί ενός καθεστώτος που δεν πείραζε. Οι αντιστόρητοι στα επίπεδα ανοησίας οπαδοί του ΑΠΟΕΛ είτε επέλεξαν να λησμονήσουν ότι ακόμα και ο ίδιο το καθεστώς είχε ανακοινώσει νεκρούς μετά την επέμβαση στο Πολυτεχνείο, είτε στις κατηχήσεις που τους γίνονται δεν το έμαθαν ποτέ.

Την ίδια ώρα η Θύρα 9 των οπαδών της Ομόνοιας ανάρτησε πανό το οποίο έγραφε «Αλληλεγγύη στον Ελληνικό λαό, κουράγιο στις οικογένειες των θυμάτων» με αφορμή τα γεγονότα που υπάρχουν στην Ελλάδα.

Στεφάνι της ORIGINAL στο Πολυτεχνείο

Την επέτειο του Πολυτεχνείου τίμησε για μια ακόμα χρονιά η ORIGINAL 21.

Οι οργανωμένοι οπαδοί της ΑΕΚ δεν ξέχασαν ούτε φέτος την παράδοση που έχουν δημιουργήσει τη συγκεκριμένη ημέρα.

Κάποιοι νεκροί δεν γίνονται ποτέ τους ήρωες

Της Νίνας Γεωργιάδου

Κάποιοι νεκροί δεν γίνονται ποτέ τους ήρωες.
Δεν θα μάθουν ποτέ το λόγο που πέθαναν.
Δεν ξέρουν καν ότι είναι νεκροί.

Στα πέντε σου βλέπεις τον κόσμο πανύψηλο, από το ένα μέτρο που απέχουν τα μάτια από την άσφαλτο.
Πανύψηλο αλλά και όχι αδυσώπητο. Ειδικά όχι ένα πρωινό του Νοέμβρη στα πέντε σου.
Ο καιρός έχει τη γλύκα του προχωρημένου φθινόπωρου, δυο βήματα πριν το τέλος σου είναι η πλατεία με τα περιστέρια και τους αειθαλείς ευκαλύπτους, και, καθώς πλησιάζουν Χριστούγεννα, μπορείς να ονειρεύεσαι ζαχαρωτά.

Στα πέντε τους οι άνθρωποι δεν έχουν πει ούτε και ακούσει τη λέξη δικτατορία, Μακρόνησος, εξόριστοι, φάλαγγα, σφαγείο.
Δεν ξέρουν καν τη λέξη καθίκι. Λένε γιογιό κι ας είναι η μικρή ζωή τους ήδη περικυκλωμένη από καθίκια.
Ένα τέτοιο, με τ όνομα, Σπυρίδωνας Σταθάκης, ίλαρχος στο επάγγελμα, γάζωνε με την περίπολο του την πλατεία με τα περιστέρια στου Ζωγράφου, και τους αειθαλείς ευκαλύπτους και τα όνειρα με ζαχαρωτά, των πεντάχρονων που δεν ξέρουν ακόμη τι θα πει καθίκια και δικτατορία.

Έτσι έφυγε ο Δημήτρης Θεοδώρας πριν προλάβει να δει τον κόσμο ψηλότερα από το ένα μέτρο. Σκέφτομαι ποσό πανύψηλοι θα φάνταζαν στα μάτια του , οι έτσι κι αλλιώς ψηλοί αειθαλείς ευκάλυπτοι καθώς έτρεχε προς τα κει, την ώρα που τον γάζωσαν οι σφαίρες του ιλάρχου.

Ηταν 20 χρονών. Τον έλεγαν Μιχάλη Μυρογιάννη. Τον δολοφόνησε εν ψυχρώ σαν σήμερα το ΄73 ο Ντερτιλής (Βίντεο)

Βρέθηκε σε δύσκολη εποχή. Ασφυκτιούσε. Αγωνιούσε και αγωνιζόταν. Πάλευε να απαλλαγεί από τον βραχνά που του στερούσε το χαμόγελο, από την φασιστική μαυρίλα που καταπλάκωνε την καθημερινότητα του και την χώρα.  Τον έλεγαν Μιχάλη Μυρογιάννη.

Μετρούσε μόνο 20 χρόνια ζωής. Κουβαλούσε μαζί του χιλιάδες όνειρα και επιθυμίες, όταν βρέθηκε με «τα μάτια κόκκινα και πρησμένα», από τα δακρυγόνα.
«Μάνα η χούντα θα πέσει, κοντεύουμε να ρίξουμε την χούντα», ήταν η απάντηση του στην ανησυχία της μάνας του που έβλεπε το σπλάχνο της «χτυπημένο και μελανιασμένο από τα γκλοπ» των μπάτσων.

Η εξέγερση του '73...

Το αυθεντικό ντοκουμέντο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου (video ντοκιμαντέρ) του αεικίνητου δημιουργού Κώστα Ζυρίνη

(….) «Τη «Μεγάλη Βδομάδα» της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου μοιραστήκαμε: άλλοι στις συνελεύσεις του «πρώτου σοβιέτ εργατών» στο κτήριο Γκίνη, άλλοι στις προκηρύξεις, άλλος στο ραδιοσταθμό «Εδώ Πολυτεχνείο» κι εγώ, ως συνήθως, με την κάμερα της ΚΙΝΟ, παντού όπου ήταν ανθρωπίνως δυνατό». Κ. ΖΗΡΙΝΗΣ 

Σε λιγότερες από 10 ημέρες η επέτειος της 17^ης Νοέμβρη του 1973 θα ξαναγυρίσει μνήμες πίσω και θα εξεγείρει τη φαντασία και την αναζήτηση εκατοντάδων χιλιάδων νέων παιδιών που δεν το έζησαν, αλλά το ονειρεύονται.  Ακολούθησαν κι άλλες εξεγέρσεις έκτοτε. Οι μεγαλύτερες θέλουμε να πιστεύουμε ότι είναι μπροστά μας. Ως Ιστορική, κοινωνική και ηθική αναγκαιότητα.

17 Νοέμβρη 1973 - Επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου...

12410 και 1 τριαντάφυλλα

Ευχαριστώ τον φίλο Δημήτρη Κ.

Πιο βαθιά δε γίνεται...

Ανάρτηση από: Jo Di

Έργο ανθρώπων

Ανάρτηση από: http://kostas-cartoonist.blogspot.gr

Περνάς καλά κάνοντας τον μπάτσο στο Πολυτεχνείο, προβοκάτορα;

Του Γεράσιμου Χολέβα

Δεν με ενδιαφέρει –αυτή τη στιγμή– εάν είσαι βαλτός ή απλά χρήσιμος ηλίθιος. 

Δεν με ενδιαφέρει εάν μέσα στο Πολυτεχνείο είναι οι χρήσιμοι ηλίθιοι και κάπου έξω χαίρονται εκείνοι που οργάνωσαν αυτό που εξελίσσεται από το πρωί. 

Αυτό που με ενδιαφέρει είναι πως μια περίοδο που τα μηνύματα του Πολυτεχνείου του 73 είναι επίκαιρα όσο ποτέ άλλοτε εσύ κάθεσαι και πουλάς επανάσταση, την ίδια ώρα που κάθε λίγο αυξάνονται οι νεκροί στην Μάνδρα από τις πλημμύρες. 

Εάν ήσουν επαναστάτης, προβοκάτορα, ας πήγαινες οργανωμένα στη Μάνδρα να βοηθήσεις στο χαμό που έχουν προκαλέσει οι αστικές πολιτικές που υποτίθεται πως καταγγέλλεις. Εκεί που θα έπρεπε η αντιπλημμυρική προστασία να είναι δεδομένη, αλλά δεν αποφέρει κέρδη, οπότε δεν συμφέρει. 

Αντί αυτού εσύ αράζεις στο Πολυτεχνείο και σαν μπάτσος απαγορεύεις να μπούνε μέσα στο ίδρυμα όσοι θέλουν να τιμήσουν, επί της ουσίας, τους ήρωες του 1973 και επιθυμούν να συνεχίσουν να αγωνίζονται για τα ανεκπλήρωτα αιτήματα «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία». 

Μούφα μεν, Μπάφος δε

Του Στάθη

Πόσο κουτόχορτο μπορεί να καταναλώσει αυτή η χώρα; Άδηλον! Δεν υπάρχει ασφαλής μέθοδος μέτρησης. Ήγουν και δηλαδή, ο λαός περί τα τοιαύτα επιμερίζεται σε σύνολα που ούτε ο Θεός (παντογνώστης) ούτε η επιστήμη (προσπαθεί) μπορούν να κατανοήσουν. Ώστε κι εμάς να φωτίσουν! Όταν λόγου χάριν μεταξύ χαβαλέ και απελπισίας ευρισκόμενο ένα μέρος του λαού ψηφίζει Λεβέντη, τότε

  άγνωστες μεν (αλλά μετρήσιμες πλέον) αι βουλαί της ευήθειας και μεγατόνοι μεγατόνων το κουτόχορτο ιαματικής χρήσεως. Τούτο και το αυτό κάνει και ο Τσίπρας: μοιράζει κουτόχορτο για μπάφους αφειδώς. Όλοι γνωρίζουμε τι εστί το μέρισμα και θα προσέβαλλα τη νοημοσύνη σας επιχειρηματολογώντας για τη ματωμένη προέλευσή του.

  Όλοι γνωρίζουμε ότι αυτή η πολιτική επιδομάτων που προσιδιάζει σε χώρα επαιτών, ξεπατώνει απ’ τον κοινωνικό ιστό το αίσθημα της αξιοπρέπειας και πολύ περισσότερο την αίσθηση των δικαιωμάτων και των απαιτήσεων – πόσω μάλλον των αγώνων κι ακόμα περισσότερο της νίκης που αυτοί οι αγώνες μπορούν να επιφέρουν.

«Μέσα οι ΗΠΑ – μέσα το ΝΑΤΟ»!

Ελλάδα 2017: Πώς θα χτίσουμε το «ναι στην ζωή»;

Αίτημα ουσίας και νοήματος
Κείμενα: Ρούντι Ρινάλντι

1. Το ζήτημα των ζητημάτων

Με βάση όσα συμβαίνουν και βιώνουμε εδώ και οκτώ χρόνια με οδυνηρό τρόπο, τίθεται ένα απολύτως καίριο και κρίσιμο ερώτημα: Υπάρχει άλλος δρόμος, υπάρχει εναλλακτική διεξόδου και ύπαρξης της χώρας, της κοινωνίας, του λαού; Κι αν δεν υπάρχει, μπορεί να διανοιχθεί και με ποιο τρόπο;
Η αστική απάντηση είναι σαφής. Όχι, δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει. Ο ρεαλισμός απαιτεί να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα, να εφαρμόσουμε στο ακέραιο τον «οδικό χάρτη» μνημονίων και μεταρρυθμίσεων (με η χωρίς κοινωνική ευαισθησία), διοχετεύοντας προς ανώδυνα πλαίσια την αναπόφευκτη αντίδραση των υποτελών στρωμάτων της κοινωνίας.
Σε αυτά τα δεδομένα, εκείνα που επιτρέπονται είναι μόνο ένα ελεγχόμενο κοινοβουλευτικό παιχνίδι (έστω και ως καρικατούρα κοινοβουλευτισμού), μια άγρια μάχη επικράτησης σε διάφορους τομείς ανάμεσα σε ισχυρές ομάδες, φατρίες και καρτέλ και προπάντων η υλοποίηση όσων ζητούν τα μεγάλα υπερατλαντικά και ευρωπαϊκά αφεντικά.
Το αποτέλεσμα αυτού του πλαισίου είναι τριπλό:

Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, γκρεμισμένο δυνατό

Ανάρτηση από: http://kostas-cartoonist.blogspot.gr

...οι δύο θρυλικοί φίλοι επαναστάτες

Του Δημήτρη Πατέλη

Ύμνος στην ανιδιοτελή φιλία-συντροφικότητα. Εκείνο που καταφέρνει ο σκηνοθέτης (και κάθε σοβαρή προσέγγιση του θέματος) είναι η ανάδειξη του τύπου προσωπικότητας και της ανιδιοτελούς φιλίας-αμοιβαίας στήριξης, συντροφικότητας στις σχέσεις μεταξύ των 2 ΘΕΜΕΛΙΩΤΩΝ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ: Μαρξ και Ένγκελς. Δείτε π.χ. πως συνεργάζονταν οι δύο θρυλικοί φίλοι επαναστάτες. Πως αναγνώριζε ο καθ' ένας τη συμβολή του άλλου και πως χαίρονταν την ανάπτυξη του άλλου συμβάλλοντας ολόψυχα σε αυτήν. Ούτε κατά διάνοια δεν υπήρχε μεταξύ τους η παραμικρή σκιά προσωπικής οικειοποίησης έργου του άλλου, λαθροχειρίας ιδεών, λογοκλοπής χωρίς αναφορά κ.ο.κ.

«Κοινωνικό μέρισμα»: Αποχαλίνωση κοροϊδίας…

Ο Τσίπρας συνεχίζει, αδίστακτα και με τη γνωστή έπαρση της αλαζονείας που τον διακρίνει, να μας δουλεύει ασύστολα…
Τώρα ο επαρμένος και πωρωμένος δούλος των νέων αποικιοκρατών μοιράζει «κοινωνικά μερίσματα», σαν τον Αϊ Βασίλη…
Το μεγαλοφυές σκίτσο του Αρκά τα λέει όλα…
Εύστοχο και το σχόλιο του ΚΚΕ:

Είναι η «ενότητα» το κλειδί μιας ανάταξης;

Του Ν. Τ.

Όχι. Τις περισσότερες φορές, όταν γίνεται λόγος για ενότητα η σκέψη δεν επικεντρώνεται σε εγχειρήματα ανοικτά και ενδιαφέροντα, αλλά σε κινήσεις κορυφής με στόχο εκλογικά σενάρια και σχήματα. Από ό,τι φαίνεται έχει ανοίξει –χωρίς επιτυχία- ένας κύκλος επαφών και συζητήσεων γύρω από αυτά τα θέματα. Δημόσιες παρεμβάσεις, όπως του Κ. Λαπαβίτσα και του Α. Αλαβάνου το πιστοποιούν, ενώ η Ζ. Κωνσταντοπούλου κινείται σε τροχιά «γκρεμίσματος του καθεστώτος» με κινήσεις όπως το πρόσφατο τριήμερο συζητήσεων με κεντρικό ομιλητή τον Μελανσόν, και εμφανίζεται αδιάλλακτη απέναντι σε άλλες κινήσεις. Ο Π. Λαφαζάνης και το Αριστερό Ρεύμα κινούνται μέσω της ΛΑΕ με μέριμνα κυρίως να κατοχυρώσουν θέσεις και εκπροσωπήσεις σε κοινοβούλιο και ευρωβουλή.

Το τέρας του χρέους ζει και βασιλεύει

Του Άρη Οικονόμου

Η ανάπτυξη που διαπιστώνεται σήμερα στις χώρες του νότου και αλλού (στην Ανατολική Ευρώπη τροφοδοτείται κυρίως από την επί πιστώσει κατανάλωση) είναι παροδική – ενώ το βιοτικό επίπεδο πολλών κρατών θα συνεχίσει να μειώνεται, τροφοδοτώντας κυρίως το γερμανικό και αυξάνοντας την απόσταση τους από τη Γερμανία.

Άρθρο

Στα βουνά των χρεών που συνεχίζουν να αυξάνονται σε ολόκληρο τον πλανήτη, μαζί με τις τεράστιες φούσκες που έχουν σχηματιστεί στα πάγια περιουσιακά στοιχεία (μετοχές, ακίνητα κλπ.), με τελευταία «μαζική υστερία» τα ψηφιακά νομίσματα, έχουμε αναφερθεί πολλές φορές – επίσης στους κλιμακούμενους κινδύνους που απειλούν το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, το οποίο διατηρείται τεχνητά στη ζωή με τη συνεχιζόμενη παροχή ρευστότητας εκ μέρους των κεντρικών τραπεζών.

«Έφτιαξα αυτό το ρούχο που θα αγοράσεις, αλλά δεν έχω πληρωθεί γι’ αυτό»

Λάβαμε από τον αναγνώστη του «Ημεροδρόμου» Φώτη Σκουρλέτη το κείμενο με τίτλο «Ατομική συνείδηση» και το δημοσιεύουμε.

Αφορά «τα σημειώματα που βρέθηκαν από καταναλωτές μέσα στις τσέπες ενδυμάτων της διάσημης αλυσίδας Zara, σε καταστήματα στην Τουρκία. Ήταν σημειώματα των εργαζομένων. «Έφτιαξα αυτό το ρούχο που θα αγοράσεις, αλλά δεν έχω πληρωθεί γι’ αυτό», ανέφεραν τα χειρόγραφα σημειώματα».

Ατομική συνείδηση

Πριν μερικές μέρες, κυκλοφόρησε μια είδηση στο διαδίκτυο, η οποία πέρασε στα ψιλά. Ασυνήθιστα ψιλά, σχεδόν αόρατη. Αφορούσε σημειώματα, που βρέθηκαν από καταναλωτές μέσα στις τσέπες ενδυμάτων της διάσημης αλυσίδας Zara, σε καταστήματα στην Τουρκία. Ήταν σημειώματα των εργαζομένων. «Έφτιαξα αυτό το ρούχο που θα αγοράσεις, αλλά δεν έχω πληρωθεί γι’ αυτό», ανέφεραν τα χειρόγραφα σημειώματα.

Βασική εκπαίδευση

Ανάρτηση από: https://yannis-ioannou.com

Παλιό ΠΑΣΟΚ - Το Ορθόδοξο

 

Περήφανα γηρατειά!!!

Εκλογές στον νέο φορέα

Ανάρτηση από: http://www.skitso.biz

Το νόμισμα και η παραγωγή προϊόντων τα βασικά στοιχεία της ανεξαρτησίας

Του Πέτρου Χασάπη

Ο αγώνας ανεξαρτησίας των Αμερικανών έγινε για δύο λόγους: Γιατί η μαμά Αγγλία δεν τους επέτρεπε να έχουν: πρώτον δικό τους νόμισμα και δεύτερον δικά τους εργοστάσια.

Εξανάγκαζε δηλαδή η μαμά Αγγλία να έχει η αποικία της το αγγλικό νόμισμα που καθόριζε η ίδια και να αγοράζουν αποκλειστικά τα δικά της παραγόμενα προϊόντα.

Βέβαια τον αγώνα εκείνον τον άρχισε η αμερικανική ελίτ, η οποία ασφυκτιούσε κάτω από την αποικιοκρατική μπότα και επένδυσε έξυπνα τον αγώνα με εθνικά χαρακτηριστικά, με ιδέες για ελευθερία, δημοκρατία κ.λ.π. Δυστυχώς η δική μας ελίτ είναι και η "πέμπτη φάλαγγα" της χώρας. Επομένως εδώ έχουμε σοβαρό πρόβλημα ηγεσίας.

DOLORES VIVE, LA LUCHA SIGUE!

12 Νοέμβρη 1989... 28 χρόνια από το θάνατο της Isidora Dolores Ibárruri Gómez (Ντολόρες Ιμπάρρουρι), γνωστή ως Πασιονάρια. Το σύμβολο του αντιφασιστικού αγώνα του ισπανικού λαού η κομμουνίστρια από τη Χώρα των Βάσκων.

Τα συμπτώματα

Ανάρτηση από: http://tsiolakis.blogspot.gr

Έσχατο καταφύγιο

Έφιππος Μέγας Αλέξανδρος, έργο του Θεόφιλου 

Αν παραμείνουμε βυθισμένοι στην καθολική παρακμή δεν έχουμε κάμια ελπίδα ανάτασης

Του Γιώργου Καραμπελιά 

Ο ελληνισμός βρίσκεται σε ένα ιστορικό ναδίρ. Πλέον δεν διαθέτει την οικονομική ηγεμονία στην περιοχή, μια ηγεμονία την οποία διατηρούσε μέχρι το 1922, δεν έχει κανέναν πληθυσμιακό δυναμισμό –ο ελληνικός πληθυσμός μειώνεται και το πληθυσμιακό ισοζύγιο, με τον διαχρονικό κακό μας δαίμονα, την Τουρκία, έχει ανατραπεί ριζικά–, δεν διαθέτει προφανώς και την απαραίτητη αμυντική δυνατότητα. Και πριν από όλα, δεν διαθέτει πλέον την αυτοπεποίθηση και την πίστη «στο πεπρωμένο», που στο παρελθόν κινητοποιούσε και εμψύχωνε τους Έλληνες που εμφανίζονται καταπτοημένοι, καταθλιπτικοί, χωρίς κέφι και κουράγιο για δημιουργία και μεγάλες εξορμήσεις.
Εάν παραμείνουμε βυθισμένοι σε αυτή την κατάσταση της καθολικής παρακμής, είναι προφανές πως δεν έχουμε καμία τύχη και δυνατότητα επιβίωσης πέρα από τον 21ο αιώνα, δεδομένης και της γεωπολιτικής μας θέσης, για την οποία τόσες φορές έχουμε μιλήσει. Κατά συνέπεια, είναι η ώρα της αφύπνισης, όπως συχνά υπογραμμίζουμε. Πώς όμως, και επί τη βάσει ποιών δεδομένων, μια τέτοια αφύπνιση θα μπορούσε να αποτελέσει μια ρεαλιστική λύση;