Του Δημήτρη Πατέλη
Ύμνος στην ανιδιοτελή φιλία-συντροφικότητα. Εκείνο που καταφέρνει ο σκηνοθέτης (και κάθε σοβαρή προσέγγιση του θέματος) είναι η ανάδειξη του τύπου προσωπικότητας και της ανιδιοτελούς φιλίας-αμοιβαίας στήριξης, συντροφικότητας στις σχέσεις μεταξύ των 2 ΘΕΜΕΛΙΩΤΩΝ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ: Μαρξ και Ένγκελς. Δείτε π.χ. πως συνεργάζονταν οι δύο θρυλικοί φίλοι επαναστάτες. Πως αναγνώριζε ο καθ' ένας τη συμβολή του άλλου και πως χαίρονταν την ανάπτυξη του άλλου συμβάλλοντας ολόψυχα σε αυτήν. Ούτε κατά διάνοια δεν υπήρχε μεταξύ τους η παραμικρή σκιά προσωπικής οικειοποίησης έργου του άλλου, λαθροχειρίας ιδεών, λογοκλοπής χωρίς αναφορά κ.ο.κ.
Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία στις μέρες μας, όπου η ιδιοτελής νοσηρή φιλαυτία, οι μωροφιλοδοξίες της ναρκισσευόμενης φιλαυτίας και ο κανιβαλισμός, δείχνουν να έχουν αλώσει ανεπανόρθωτα και τις σχέσεις μεταξύ συντρόφων σε κάποιους κύκλους αριστερής διανόησης... Η κρίση αναδεικνύει ανάγλυφα ποιοι βλέπουν το κίνημα, τη θεωρία κ.ο.κ. ως πεδίο ιδιοτελούς ανάδειξης, αυτοπροβολής και κατίσχυσης και ποιοι βλέπουν τον εαυτό τους ανιδιοτελώς ως μέσο-λειτουργό των αναγκών του κινήματος, της θεωρίας, της κοινωνίας... Κάποιοι έχουν την τάση -ενώ κάνουν επιλεκτικές χρήσεις κεκτημένων άλλων διανοητών, σχολών, θεωρίας, μεθοδολογίας που έχουν διατυπωθεί εδώ και δεκαετίες- να παρουσιάζουν εαυτόν ως μοναδικό-μοναχικό, εμπνευσμένο και αποκλειστικά αυτόφωτο διανοητή, που αναμετράται μόνος με την κοσμοϊστορική αιωνιότητα! Με την αγωνία να δείξουν ότι απ' αυτούς δήθεν ξεκινά η σύγχρονη θεωρία... Υπάρχουν οι ίδιοι, άντε και κάποιοι κλασικοί!... Με όποιο κόστος. Ακόμα και αν χρειάζεται να αποσιωπούν ολόκληρη βιβλιογραφία, να αποφεύγουν τεχνηέντως αναφορές-παραπομπές που επιτάσσει η στοιχειώδης επιστημονική δεοντολογία, να επιστρατεύουν φραστικές ακροβασίες, ορολογίες και λαθροχειρίες με πρόθεση τη συγκάλυψη των πηγών παρασιτισμού... Πολύ διδακτικό λοιπόν το παράδειγμα των δυο θρυλικών φίλων της επαναστατικής θεωρίας και πράξης!
Ανάρτηση από: http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.gr
Ύμνος στην ανιδιοτελή φιλία-συντροφικότητα. Εκείνο που καταφέρνει ο σκηνοθέτης (και κάθε σοβαρή προσέγγιση του θέματος) είναι η ανάδειξη του τύπου προσωπικότητας και της ανιδιοτελούς φιλίας-αμοιβαίας στήριξης, συντροφικότητας στις σχέσεις μεταξύ των 2 ΘΕΜΕΛΙΩΤΩΝ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ: Μαρξ και Ένγκελς. Δείτε π.χ. πως συνεργάζονταν οι δύο θρυλικοί φίλοι επαναστάτες. Πως αναγνώριζε ο καθ' ένας τη συμβολή του άλλου και πως χαίρονταν την ανάπτυξη του άλλου συμβάλλοντας ολόψυχα σε αυτήν. Ούτε κατά διάνοια δεν υπήρχε μεταξύ τους η παραμικρή σκιά προσωπικής οικειοποίησης έργου του άλλου, λαθροχειρίας ιδεών, λογοκλοπής χωρίς αναφορά κ.ο.κ.
Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία στις μέρες μας, όπου η ιδιοτελής νοσηρή φιλαυτία, οι μωροφιλοδοξίες της ναρκισσευόμενης φιλαυτίας και ο κανιβαλισμός, δείχνουν να έχουν αλώσει ανεπανόρθωτα και τις σχέσεις μεταξύ συντρόφων σε κάποιους κύκλους αριστερής διανόησης... Η κρίση αναδεικνύει ανάγλυφα ποιοι βλέπουν το κίνημα, τη θεωρία κ.ο.κ. ως πεδίο ιδιοτελούς ανάδειξης, αυτοπροβολής και κατίσχυσης και ποιοι βλέπουν τον εαυτό τους ανιδιοτελώς ως μέσο-λειτουργό των αναγκών του κινήματος, της θεωρίας, της κοινωνίας... Κάποιοι έχουν την τάση -ενώ κάνουν επιλεκτικές χρήσεις κεκτημένων άλλων διανοητών, σχολών, θεωρίας, μεθοδολογίας που έχουν διατυπωθεί εδώ και δεκαετίες- να παρουσιάζουν εαυτόν ως μοναδικό-μοναχικό, εμπνευσμένο και αποκλειστικά αυτόφωτο διανοητή, που αναμετράται μόνος με την κοσμοϊστορική αιωνιότητα! Με την αγωνία να δείξουν ότι απ' αυτούς δήθεν ξεκινά η σύγχρονη θεωρία... Υπάρχουν οι ίδιοι, άντε και κάποιοι κλασικοί!... Με όποιο κόστος. Ακόμα και αν χρειάζεται να αποσιωπούν ολόκληρη βιβλιογραφία, να αποφεύγουν τεχνηέντως αναφορές-παραπομπές που επιτάσσει η στοιχειώδης επιστημονική δεοντολογία, να επιστρατεύουν φραστικές ακροβασίες, ορολογίες και λαθροχειρίες με πρόθεση τη συγκάλυψη των πηγών παρασιτισμού... Πολύ διδακτικό λοιπόν το παράδειγμα των δυο θρυλικών φίλων της επαναστατικής θεωρίας και πράξης!
Ανάρτηση από: http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.gr
