Συνέντευξη στον ΙΩΝΑ ΤΣΩΧΟ
Κυρία Παπαρήγα, ζητάτε να διορθώσει ο λαός την ψήφο του στις 17 Ιουνίου. Εκανε λάθος; Και πού;
Εμείς λέμε ότι ο λαός πρέπει να αλλάξει την ψήφο του. Οι εκλογές στις 6 Μάη έδειξαν ότι οι εργαζόμενοι αντιμετώπισαν μεν τον εκφοβισμό ότι εάν δεν υπάρξει μια ισχυρή κυβέρνηση ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ θα καταστραφεί η χώρα, αλλά κυριάρχησαν οι αυταπάτες για φιλολαϊκή πολιτική ή έστω για ένα φρένο στην αντιλαϊκή επίθεση χωρίς σύγκρουση με τις δεσμεύσεις της ΕΕ και το κεφάλαιο. Oμως η ΕΕ είναι ένα «μνημόνιο διαρκείας» για κάθε κράτος - μέλος.
Αυτό που πρέπει να αλλάξει είναι μαζί με τους νέους εκβιασμούς οι εργαζόμενοι να πετάξουν και τις αυταπάτες. Ξέρουμε ότι δεν είναι εύκολο, αφού ο απελπισμένος ψάχνει από κάπου να πιαστεί. Oμως θα έρθει η ώρα που αυτές οι αυταπάτες θα γκρεμιστούν από την ίδια τη ζωή και αν δεν έχουν ξεπεραστεί σε ριζοσπαστική κατεύθυνση, τότε θα κυριαρχήσει η απογοήτευση και η αντιδραστικοποίηση. Πολλοί επίσης πίστεψαν ότι ψηφίζοντας «Χρυσή Αυγή» έκαναν μια επιλογή «αντισυστημική», ενώ αυτό το ναζιστικό μόρφωμα είναι γέννημα θρέμμα αυτού του συστήματος με κύριο στόχο το χτύπημα του εργατικού - λαϊκού κινήματος.
Το ΚΚΕ «πέφτει» στις δημοσκοπήσεις. Κι αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις πιέσεις που δέχεται από το ΣΥΡΙΖΑ και το κάλεσμα για αριστερή κυβέρνηση. Μήπως σας λένε κάτι οι ψηφοφόροι σας;
Υπάρχει ένα ρεύμα δικαιολογημένης, αλλά ρηχής διαμαρτυρίας και ανυπομονησία για άμεσες λύσεις, χωρίς όμως απόφαση σύγκρουσης με τις αιτίες των οξυμμένων προβλημάτων. Αυτό ενισχύεται από ένα μεγάλο μέρος των ΜΜΕ. Στηρίζεται από ένα τμήμα του κεφαλαίου που θεωρεί μια κυβέρνηση της Aριστεράς πιο χρήσιμη για τη διαχείριση της κρίσης, γιατί θα συμβάλει στον αφοπλισμό του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Ειδικός στόχος είναι το χτύπημα στο ΚΚΕ. Δηλαδή, είτε να ενσωματωθεί συμμετέχοντας ή στηρίζοντας μια κυβέρνηση διαχείρισης της αντιλαϊκής πολιτικής, είτε να αποδυναμωθεί και να μπει στη γωνία. Πρόκειται για προληπτικό χτύπημα, αφού ένα ισχυρό ΚΚΕ αποτελεί μεγάλο κίνδυνο για τη σταθερότητα του αστικού πολιτικού συστήματος. Καθημερινά διαστρεβλώνονται οι θέσεις και η δράση του ΚΚΕ από το μεγαλύτερο μέρος των ΜΜΕ και τα αστικά κόμματα. Πρωτοστατούν οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ που ενώ κάνουν «επιθέσεις φιλίας», την ίδια στιγμή ανεπίσημα με non paper στα ΜΜΕ, με στελέχη του στις γειτονιές, διαδίδουν διάφορα ψέματα και βρομιές ενάντια στο ΚΚΕ, ότι η «καθοδήγησή του είναι διασπασμένη» κ.ά.
Εμείς λοιπόν θα πάμε κόντρα στο ρεύμα, δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά. Eχουμε εμπιστοσύνη στους εργαζομένους, στα φτωχά λαϊκά στρώματα, διαβεβαιώνουμε ότι δεν θα τους προδώσουμε και είμαστε σίγουροι ότι τα σχέδια αποδυνάμωσης δεν θα περάσουν.
Μήπως υπάρχει θέμα με τις πολύ σκληρές θέσεις σας, που προβληματίζουν τον κόσμο; Σκοπεύετε μετεκλογικά να το εξετάσετε αυτό το ζήτημα;
Σκληρή είναι η αλήθεια και το ΚΚΕ έχει μάθει σε όλη του την Ιστορία να λέει την αλήθεια στους εργαζομένους. Αυτό δεν θα αλλάξει, ούτε καθορίζεται από το εκλογικό αποτέλεσμα. Aλλωστε το ΚΚΕ έχει δικαιωθεί για τις θέσεις του. Η αλήθεια, λοιπόν, ορθή και κοφτή. Δεν υπάρχει περίπτωση να μείνουν οι εργαζόμενοι ούτε εκεί όπου βρίσκονται σήμερα, όπως υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Ή θα πάμε μπροστά προς το δρόμο της μοναδικής φιλολαϊκής διεξόδου από την κρίση, δηλαδή της πάλης για λαϊκή εξουσία και λαϊκή οικονομία, είτε θα πάμε προς τα πίσω.
Κι αν στις 18 Ιουνίου έχουμε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΔΗΜΑΡ, αλλά χρειάζονται και οι ψήφοι του ΚΚΕ για τους 151, τι θα κάνετε; Θα πείτε όχι;
Οποιαδήποτε κυβέρνηση «κεντροδεξιά» ή «κεντροαριστερή» στο έδαφος της ΕΕ είναι δεσμευμένη στη διαχείριση της αντιλαϊκής πολιτικής. Υπάρχουν συγκεκριμένες αντιλαϊκές δεσμεύσεις της ΕΕ και αφορούν: δημοσιονομική πειθαρχία (δηλαδή λιτότητα), μείωση του λεγόμενου μισθολογικού κόστους, αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, ζεστό κρατικό χρήμα για την ενίσχυση του κεφαλαίου κ.ά. Θα πρέπει επίσης να διαχειριστεί τις επικίνδυνες εξελίξεις στην περιοχή που αφορούν τα σχέδια ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στη Συρία και το Ιράν. Σε μια τέτοια κυβέρνηση το ΚΚΕ δεν έχει καμία θέση.
Η στήριξη ή ανοχή απέναντι σε μια τέτοια κυβέρνηση θα σήμαινε στην πράξη ότι το ΚΚΕ θα έβαζε πλάτη για να περάσει η πολιτική πτώχευσης του λαού. Το ΚΚΕ την επόμενη ημέρα των εκλογών θα δώσει όλες του τις δυνάμεις για να εμποδίσουμε τις αντιλαϊκές δεσμεύσεις του ευρωμονόδρομου, για να προετοιμαστεί ο λαός να αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο της ανεξέλεγκτης πτώχευσης, να αντιμετωπιστεί η εμπλοκή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, να δοθεί ριζοσπαστική διέξοδος στην απογοήτευση.
Την πολυγλωσσία που εμφανίζει ο ΣΥΡΙΖΑ πώς την κρίνετε;
Ο ΣΥΡΙΖΑ ξεμασκαρεύεται και αυτό όπως είναι φυσικό δημιουργεί αντιφάσεις. Αυτό είναι απαραίτητο από τη στιγμή που καλείται να παίξει ρόλο στο πλαίσιο της λεγόμενης «κυβερνώσας Aριστεράς». Βγαίνει στην επιφάνεια ο σοσιαλδημοκρατικός - αστικός πυρήνας της πολιτικής του, ο συμβιβασμός του με τη στρατηγική της ΕΕ και την πολιτική υπέρ του κεφαλαίου χωρίς να πεταχτεί όμως εντελώς και το ριζοσπαστικό μασκάρεμα. Αυτές οι αντιφάσεις του αναδεικνύονται και από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ για να τον στριμώξουν. Τις αξιοποιεί όμως και συνειδητά με σκοπό να δημιουργήσει μια θολούρα, μια επίπλαστη προσδοκία για φιλολαϊκή διαχείριση.
Η ΝΔ ζητά ψήφο για κυβέρνηση που θα κρατήσει τη χώρα στην ευρωζώνη. Το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ ως εγγυητές για την επίτευξη κυβέρνησης, με προοδευτικό πρόσημο, μάλιστα. Τι τους απαντάτε;
Η αγωνία για μια σταθερή κυβέρνηση διαχείρισης της πτώχευσης του λαού δεν πρέπει να είναι αγωνία για τους εργαζομένους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Ζητούμενο είναι πώς να βρεθεί το εργατικό - λαϊκό κίνημα την επόμενη ημέρα των εκλογών δυνατό, οργανωμένο στους χώρους δουλειάς, στα χωριά, στις συνοικίες, απαλλαγμένο από τους εργατοπατέρες που ορισμένοι θα εμφανιστούν μετά τις εκλογές πιθανά και με «προσωπείο αριστερό».
Στο δίλημμα «ευρώ ή δραχμή», που κυριαρχεί στις εκλογές, ποια είναι η απάντηση του ΚΚΕ; Ποιο νόμισμα πρέπει να έχει η Ελλάδα στις 18 Ιουνίου;
Είτε με ευρώ είτε με ένα άλλο νόμισμα, όπως Geuro ή δραχμή, η πορεία πτώχευσης του λαού είναι αναπόφευκτη όσο συνεχίζεται ο δρόμος της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Το ζητούμενο για την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα είναι να παλέψουν για το δρόμο ανάπτυξης υπέρ του λαού, που προϋποθέτει την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και τον κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, την αποδέσμευση από την ΕΕ.
Τελικά οι Ευρωπαίοι απεργάζονται την έξοδο της χώρας από το ευρώ ή μπλοφάρουν; Την ίδια την ευρωζώνη τη βλέπετε να «περπατάει» κι άλλο ή να διαλύεται;
Η πιθανότητα εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη εξαρτάται από μια σειρά παράγοντες που σχετίζονται με το βάθεμα της κρίσης στην Ελλάδα και σε άλλα κράτη της ΕΕ, αλλά και από την όξυνση των ανταγωνισμών. Ως κόμμα έχουμε τοποθετηθεί με σαφήνεια ότι η συνοχή της ΕΕ και της ευρωζώνης έχει κλονιστεί. Γι' αυτό, το ζήτημα για τους εργαζομένους δεν είναι να περιμένουν να πεταχτεί η Ελλάδα έξω από την ευρωζώνη φορτώνοντας τα βάρη αυτής της επιλογής στο λαό, αλλά να κατευθυνθούν στην πάλη για την αποδέσμευση από την ΕΕ με εργατική - λαϊκή εξουσία και μονομερή διαγραφή του χρέους.
Ανάρτηση από : http://konserbokoyti.blogspot.gr
