Μιχάλης Χαραλαμπίδης
(Μιλώντας σε Ρ/Σ)
Η δήλωση του αντικαγκελάριου Ζιγκμαρ Γκάμπριελ «Η Ελλάδα δεν είναι θύμα της Γερμανίας, της Ευρωζώνης ή της τρόικας αλλά των δικών της ελίτ» είναι επιφανειακή, μονομερής. Είναι η μισή αλήθεια. Είναι η μια όψη του νομίσματος, στην περίπτωση μας του ευρώ.
Τις τελευταίες δεκαετίες οι Γερμανοί κυρίως ήταν ιδιαίτερα δραστήριοι στο μπλοκάρισμα, τον έλεγχο της Ελληνικής Δημοκρατίας, επομένως τον σχηματισμό, την σύνθεση και την επιβολή αυτών των εγχώριων ψευτοελίτ. Συγγενικών και συνεταιρικών με τις Γερμανικές.
Αυτή η σχέση έχει εκτός από πολιτικό και ακαδημαϊκό ενδιαφέρον, ουσία και εγώ προσωπικά την ανέδειξα όταν οικοδομούνταν το πρότυπο, το αντιπρότυπο. Όταν διαπράττονταν το έγκλημα και όταν εκδηλώθηκε. Το κείμενο μου «Ελλάδα – Ευρώπη – Γερμανία. Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους και τους καλούς πολίτες» είναι ιδιαίτερα ερμηνευτικό. Για εκατομμύρια νέους ανθρώπους είναι προφητικό ένα απόσπασμα ομιλίας μου από το συνέδριο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 1996. Τότε γεννήθηκαν αυτά τα παιδιά. «Θα κάνετε την Ελλάδα ένα φτωχό Γερμανικό λαντ τους είπα». Δεν ήμουν προφήτης. Ήμουν ένας καλός αναλυτής. Ήταν η πολιτική ως πρόβλεψη.
Τόσο Ελληνικά όσο και Γερμανικά πανεπιστήμια είναι ιδανικοί τόποι για αυτήν την συζήτηση. Πολύ περισσότερο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Προσωπικά έχω καλές μνήμες από μια συζήτηση στην Χάλιμπρον με την συμμετοχή Γερμανικών κομμάτων. Ήταν και το SPD.
Αυτή η σχέση έχει και νομικές και δικαστικές πλευρές. Αυτές τις ημέρες νομίζω αρχίζει μια δίκη που αφορά ένα μέρος αυτών των άνισων ΕλληνοΓερμανικών σχέσεων. Έτσι θα τις ονόμαζε ένας μεγάλος ΧιλιανοΓερμανός διανοούμενος και αγαπητός φίλος ο Αντρέ Γκούντερ Φράνκ.
Θα καλούσα λοιπόν τον εισαγγελέα να ρωτήσει έναν από τους κατηγορούμενους τον Θεόδωρο Τσουκάτο τον ταμία του ΠΑ.ΣΟ.Κ., το δεξί χέρι όπως λένε στην Ελλάδα, την περίοδο που δένονταν αυτές οι άνομες, χρεοβόρες και ληστρικές για την Ελλάδα σχέσεις. Πού δόθηκαν τα χρήματα της Siemens; Δόθηκαν σε τηλεοπτικούς σταθμούς τις ημέρες των εκλογών του 2000; Με ποιες υποδείξεις και ποιους όρους;
Μιλώ για μια από τις στιγμές του μπλοκαρίσματος της Ελληνικής Δημοκρατίας και ελέγχου της αντιπροσώπευσης της. Του περάσματος της επιβολής στην χώρα της κακιστοκρατίας όπως την ονόμασα. Υπάρχει μια σχέση μπλοκαρισμένης Δημοκρατίας και χρέους. Αυτή είναι η άλλη μισή αλήθεια μάλλον η ολοκλήρωση της αλήθειας. Η άλλη όψη του νομίσματος, του ευρω. Ευρω με μια όψη δεν υπάρχει.
Ανάρτηση από: http://polis-agora.blogspot.gr
