Απο τη σελ. 366 του βιβλίου του Αρμένιου ακαδημαϊκού Βαχάκν Νταντριάν, «Η Ιστορία της Αρμενικής Γενοκτονίας» εκδόσεις «Στοχαστής» 2002: «Ο απολογισμός που ακολουθεί και δόθηκε από τον [Γερμανό] Λούντβιχ Σράουντενμπαχ, διοικητή της 14ης οθωμανικής μεραρχίας πεζικού [κατά τον Α΄ Παγκ. Πόλεμο] δείχνει την πραγματική εικόνα.
Περιγράφει τη μοίρα των Αρμενίων που οδηγήθηκαν στη Μεσοποταμία, δήθεν για να εγκατασταθούν προσωρινά όσο θα διαρκούσε ο πόλεμος.
Η αφήγηση ανήκει στον λοχαγό Φάιφερ, διοικητή μιας φάλαγγας 300 ανδρών, ο οποίος υπήρξε μάρτυς των περιγραφομένων επεισοδίων. Με καταχώριση 28 Ιανουαρίου 1917, στο ημερολόγιό του αναφέρονται τα εξής:
“Κάθε βράδυ, οι Τούρκοι αξιωματικοί και χωροφύλακες έβγαζαν δεκάδες Αρμενίους από τις σειρές των εκτοπισμένων και τους χρησιμοποιούσαν ως σημάδια σκοποβολής”. Όμως, ο Γερμανός διοικητής είχε λάβει ειδικές οδηγίες και δεν έπρεπε να συζητεί την τύχη των Αρμενίων. “Ήταν μια από τις σπάνιες οδηγίες που είχαμε λάβει. Το Αρμενικό Ζήτημα έπρεπε να το χειριστούμε ως noli me tangere” (μη με αγγίζεις)»…
S O Y K I R I M, είναι τουρκική λέξη. Απαγορευμένη αγρίως, όμως, στην Τουρκία. Επειδή soykirim σημαίνει γενοκτονία. Και το τουρκικό κράτος, «βαθύ» και.. ξέβαθο, την απαγορεύει. Ακόμη και με θάνατο: Τον υπέστη πριν από οκτώ χρόνια κι ο 53χρονος Αρμένιος δημοσιογράφος Χραντ Ντικ, που δολοφονήθηκε 19.1.2007 έξω από τα γραφεία της εφημερίδας του «AGOS», στην Κων/πολη. Ατιμώρητη κι αμετανόητη η Τουρκία, απαγορεύει την αναφορά στη Γενοκτονία των Αρμενίων, την κύρια φάση της οποίας διέπραξαν το 1915 οι Νεότουρκοι.
Όμως, τη λέξη soykirim χρησιμοποίησε άφοβα και, προπαντός, τεκμηριωμένα, αποδεικνύοντάς τη μέσα από τα τουρκικά αρχεία, ένας ξεχωριστής γενναιότητας Τούρκος επιστήμονας του εξωτερικού, ο Τανέρ Ακτσάμ 62χρ. Στο σπουδαιότατο βιβλίο του «A Shameful Act. The Armenian Genocide and the Question of Turkish Responsibility», που εκδόθηκε το 2008 στα ελληνικά από τις εκδόσεις Παπαζήση, με τον τίτλο «Μια Επαίσχυντη Πράξη - Η Γενοκτονία των Αρμενίων και το Ζήτημα της Τουρκικής Ευθύνης», και με πρόλογο του Κύπριου καθηγητή Μάριου Ευρυβιάδη.
Εγκωμιάζοντας το βιβλίο του Ακτσάμ, ο νομπελίστας Τούρκος λογοτέχνης Ορχάν Παμούκ είχε γράψει ότι: «Είναι η οριστική αφήγηση της οργανωμένης καταστροφής των οθωμανών Αρμενίων, γραμμένη από έναν θαρραλέο Τούρκο ακαδημαϊκό που έχει αφιερώσει τη ζωή του στην καταγραφή των γεγονότων. Καμιά μελλοντική συζήτηση για την ιστορία δεν θα μπορέσει να αγνοήσει αυτό το βιβλίο». Η «Montreal Gazette» έγραψε: «Αυτό που κάνει το έργο του Ακτσάμ να ξεχωρίζει είναι ότι πρόκειται για την πρώτη σοβαρή ακαδημαϊκή προσπάθεια να γίνει κατανοητή η γενοκτονία από την πλευρά του δράστη μάλλον, παρά των θυμάτων». Κι ο «Economist»: «Οι λιγοστοί Τούρκοι μελετητές που αμφισβητούν την επίσημη γραμμή έχουν αποκληθεί προδότες. Ο Τανέρ Ακτσάμ είναι ο μόνος Τούρκος ιστορικός που έχει μιλήσει για γενοκτονία»…
Ανάρτηση από: http://www.sigmalive.com
