Η πορεία των εξελίξεων από την 20η Φεβρουαρίου μέχρι σήμερα στο ζήτημα της διαπραγμάτευσης της ελληνικής κυβέρνησης με τους περίφημους «θεσμούς», οδηγεί αναπότρεπτα στο συμπέρασμα ότι η γερμανική ηγεμονική ελίτ αντιλαμβάνεται τη «διαπραγμάτευση» ως τυπική διαδικασία πολιτικής παράδοσης, ως πεδίο διεξαγωγής ενός ανοιχτού πολιτικού πολέμου κατά της χώρας μας και της κυβέρνησής της.
Στην πράξη δεν υπάρχει διαπραγμάτευση, αλλά μια διαδικασία πολιτικής αντιπαράθεσης και σύγκρουσης. Η θεσμική - οικονομική δικτατορία που προσωποποιείται στο επαχθές προσωπείο του σύγχρονου «οικονομικού Φύρερ» της Ευρώπης, του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, απαιτεί τη συνέχιση της πολιτικής της λιτότητας και της εσωτερικής ύφεσης στη χώρα μας. Γι' αυτό και ακυρώνει αυτοστιγμεί κάθε θεμελιωμένη και κοστολογημένη πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης, ενώ ταυτόχρονα έχει εξαπολύσει έναν πρωτοφανή οικονομικό πόλεμο με την ολοκληρωτική περιστολή της ρευστότητας, επιδιώκοντας να στραγγαλίσει τη χώρα από κάθε οικονομικό απόθεμα που διαθέτει. Όσο για τον πολιτικό πόλεμο, κάθε μέρα «μπαίνουμε και βγαίνουμε» από το ευρώ και την Ευρωζώνη, ενώ το «ατύχημα» περιφέρεται από τα διεθνή μέσα της γερμανικής προπαγάνδας και των δανειστών όπως το καθημερινό δελτίο καιρού.
Πολύ σωστά η ελληνική κυβέρνηση πολιτικοποίησε και διεθνοποίησε το ελληνικό πρόβλημα κι επέμεινε στην ανάγκη απαγκίστρωσης από τον ολετήρα των Μνημονίων την πρώτη περίοδο από τη συγκρότησή της μέχρι την 20ή Φεβρουάριου του 2015. Όμως έκτοτε η περίφημη διαδικασία των «διαπραγματεύσεων» αποπολιτικοποίησε de facto τον χαρακτήρα της αντιπαράθεσης, παρά το γεγονός ότι ο πυρήνας της πολιτικής σύγκρουσης παρέμεινε και παραμένει μέχρι σήμερα αναλλοίωτος.
«Η χυδαία προπαγάνδα»
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα της γερμανικής προπαγάνδας και των «θεσμικών» αχυρανθρώπων της μας βομβαρδίζουν καθημερινά: «Δεν καταλαβαίνουμε τι θέλει η Ελλάδα», «Δεν υπάρχουν σαφείς κοστολογημένες προτάσεις», «Δεν πρόκειται για μεταρρυθμίσεις, αλλά για φιλόδοξους στόχους». Αυτά τα ψέματα αναπαράγουν και τα εγχώρια ΜΜΕ-ηχεία της φωνής του «κυρίου» τους.
Πρόκειται ασφαλώς για ευτελή και χυδαία προπαγάνδα. Η ελληνική κυβέρνηση έχει καταθέσει σαφείς και πλήρως κοστολογημένες προτάσεις για το φορολογικό, τα δημοσιονομικά, την αναδιάρθρωση του Δημοσίου, για το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων. Μάλιστα, η αναθεωρημένη «λίστα» του Γιάνη Βαρουφάκη περιλαμβάνει μέτρα συνολικής απόδοσης κοντά στα 6 δις ευρώ, που αναβιβάζουν το μέγεθος του πρωτογενούς πλεονάσματος στο 3,5%. Πέραν αυτών, οι προτάσεις αυτές περιλαμβάνουν και σημαντικές υποχωρήσεις, που δεν ακυρώνουν, βεβαίως, τον κεντρικό «πυρήνα» της στρατηγικής εξόδου από τα Μνημόνια.
Τι απαιτούν όμως ο Β. Σόιμπλε και οι αχυράνθρωποι του; Απλά πράγματα: την υιοθέτηση από τον ΣΥΡΙΖΑ του οικονομικού, πολιτικού και ιδεολογικού «πυρήνα» του e-mail Χαρδούβελη. Ζητούν απ’ την ελληνική κυβέρνηση να υπογράψει και να νομιμοποιήσει όσα δεν τόλμησε να ψηφίσει στη Βουλή από τον Σεπτέμβριο του 2014 μέχρι τις εκλογές το μνημονιακό κυβερνητικό «μόρφωμα» του διδύμου Σαμαρά – Βενιζέλου. Αυτός ο εκβιασμός, αυτή η απαίτηση δεν αφορά στην «ανάγκη» του Σόιμπλε να δικαιολογήσει μια νέα συμφωνία στο γερμανικό Κοινοβούλιο, όπως ισχυρίζονται τα μνημονιακά φερέφωνα. Πάνω απ' όλα θέλει να απαξιώσει και να ακυρώσει την ελληνική κυβέρνηση στα μάτια του ελληνικού λαού.
Η «φασίζουσα» νοοτροπία του Γερμανού ΥΠΟΙΚ
Έστω κι ένα ευρώ να κοπεί από τις συντάξεις, έστω και δέκα εργαζόμενοι στο Δημόσιο vα απολυθούν, έστω και 0,5% να ανέβει ο ΦΠΑ, έστω κι ένα αεροδρόμιο να ξεπουληθεί, αυτό, σύμφωνα με τη «λογική» του Β. Σόιμπλε, θα αποτελεί πολιτική και ιδεολογική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και ταυτόχρονα επικύρωση της γερμανικής κυριαρχίας. Αυτή είναι η φασίζουσα, η ολοκληρωτικού τύπου νοοτροπία που οδήγησε τον Γερμανό ΥΠΟΙΚ στην υβριστική δήλωση ότι «η Γαλλία θα χαιρόταν αν κάποιος εξανάγκαζε το Κοινοβούλιό της σε μεταρρυθμίσεις, όμως αυτό είναι δύσκολο γιατί έχουμε δημοκρατία». Δυστυχώς, κύριε Σόιμπλε, η κοινοβουλευτική δικτατορία την οποία υποστήριξε ο ναζιστής συμπατριώτης σας Καρλ Σμιτ, θεωρητικός του Μεσοπολέμου, δεν έχει επιβληθεί επισήμως στην ΕΕ, όπως θα επιθυμούσατε...
Αντί, συνεπώς, να απολογούμεθα, θα πρέπει να περάσουμε στην πολιτική αντεπίθεση. Να ζητήσουμε επισήμως και γραπτώς να καταθέσουν οι εκπρόσωποι των «θεσμών», ο ίδιος ο κ. Σόιμπλε, τις ακριβείς προτάσεις τους. Και στη συνέχεια η «διαπραγμάτευση» να γίνει δημόσια, να μάθει και ο ελληνικός λαός και οι ευρωπαϊκές κοινωνίες τι συγκεκριμένα ζητούν. Γιατί μόνο μέσα από τις σαφείς απαιτήσεις των εντολοδόχων του Β. Σόιμπλε θα πολιτικοποιηθεί στο έπακρο η αντιπαράθεση.
Η παράταση της σημερινής κατάστασης θα αποδυναμώσει τη θέση της χώρας στην κρίσιμη, ιστορικής σημασίας, μείζονα διαπραγμάτευση -με κεντρικό διακύβευμα το χρέος- τον Ιούνιο. Η αποκάλυψη, το ξεγύμνωμα της πολιτικής τους πρέπει να γίνει άμεσα. Και τότε ο καθένας θα αναλάβει τις ιστορικές ευθύνες του.
Ανάρτηση από: http://www.epikaira.gr
