Του Γεράσιμου Δεληβοριά
Ένας ανόητος, υπερφίαλος και ανεύθυνος υπουργός παραιτήθηκε. Ένας πολιτικός που τον ενδιαφέρει μονάχα η εξουσία και παλεύει με τον τρόπο που ξέρουν να παλεύουν οι έλληνες πολιτικοί για την διατήρηση του στους θαλάμους της εξουσίας και η αναρρίχηση του σε ακόμη μεγαλύτερα αξιώματα. Όπως όλοι οι πολιτικοί που πέρασαν και κράτησαν θέσεις ευθύνης τα τελευταία σαράντα εννέα χρόνια τουλάχιστον.
Ένας ανεύθυνος πρωθυπουργός, όχι λάθος, ένας ακόμη ανεύθυνος πρωθυπουργός μιλά για ανθρώπινο λάθος. Πριν από λίγους μήνες, στην δολοφονία του εντεκάχρονου μαθητή από έκρηξη λέβητα στις Σέρρες, δήλωνε αθώος και ανεύθυνος, άλλοι έλεγε είχαν την ευθύνη. Ο ίδιος την μοναδική ευθύνη που έχει είναι να κυβερνά δοξάζοντας τον εαυτό του.
Τον κύριο Καραμανλή θα τον ξαναδούμε, άσπιλο και αμόλυντο στους διαδρόμους της εξουσίας ευθύς μόλις γλυκάνει ο πόνος. Και ο κύριος Μητσοτάκης θα βρίσκεται πάλι μπροστά μας κομπορρημονώντας. Όπως κι ο κύριος Τσίπρας κι ο κύριος Ανδρουλάκης κι όλοι οι υπόλοιποι μαζί με τους υποτακτικούς που τους λένε συνεργάτες.
Δεν θ’ αργήσει ο καιρός. Κυριακή των Βαϊων εκλογές. Θα ζητήσουν και θα πάρουν την ψήφο μας για να μας εξασφαλίσουν λιτότητα, αμορφωσιά, στέρηση περίθαλψης και όλα τα καλά που ξέρουν να μας δίνουν.
Κυρίως όμως να μας εξασφαλίσουν καταστροφές και τραγωδίες. Καμμιά φορά πολύ μεγάλες, όπως η συνεχιζόμενη κατοχή της μισής Κύπρου, η εθνική ταπείνωση στα Ίμια, η πλημμύρα της Μάνδρας, η φωτιά στο Μάτι και τώρα τα τρένα.
Αλλά και χιλιάδες άλλες μικρές που περνούν και ξεχνιούνται σχεδόν αμέσως.
Αυτούς που βλέπεις πάλι θα τους ξαναδείς. Θα τους γνωρίσεις πάλι. Σ΄αυτόν τον κόσμο θα γυρνούν με περηφάνεια πιο μεγάλη.