Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2017

Το Ανακλητό…

Του Λάζαρου Μαύρου

ΒΕΒΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ότι δεν πρόκειται να ψηφιστεί από την ισχύουσας κομματικής σύνθεσης σημερινή Βουλή, η πρόταση νόμου της Συμμαχίας Πολιτών για τη θεσμοθέτηση τού Ανακλητού τών εκάστοτε εκλεγομένων στην εξουσία, πριν λήξει η θητεία τους, εάν κάποια στιγμή η λαϊκή πλειοψηφία, δηλαδή ο Εντολέας λαός, κρίνει ότι παραβίασαν την εντολή εκείνοι, στους οποίους με την ψήφο του την είχε αναθέσει, ως Εντολοδόχους του, κι αθέτησαν τις προεκλογικές τους υποσχέσεις και δεσμεύσεις.
ΕΙΝΑΙ, ΟΜΩΣ, εξίσου βέβαιο ότι οι νουνεχείς πολίτες, όταν βαθύτερα την μελετήσουν και την στοχαστούν, είτε ανήκουν ακόμη στους ψηφοφόρους τών οιωνδήποτε κομμάτων, είτε απαξιώνοντας το κομματικό σύστημα διογκώνουν τα αυξανόμενα ποσοστά τής Αποχής, στην πλειοψηφία τους, θα την υποστηρίξουν. Ως μία βαλβίδα ανάκτησης μέρους τής λαϊκής κυριαρχίας - δηλαδή της ουσιωδέστερης ουσίας του δημοκρατικού πολιτεύματος - απ’ τον ίδιο τον λαό.
- ΩΣΤΕ: Έγκαιρα ο λαός (κι αυτό είναι το σπουδαιότερο), χωρίς να περιμένει τη χρονική λήξη τής 5ετούς θητείας του Εντολοδόχου του, να έχει θεσμικά, από τον νόμο, τη δυνατότητα, ως πλειοψηφία του κυρίαρχου λαού, να του αφαιρεί τη λαϊκή εντολή, όταν η πλειοψηφία βουληθεί ότι ο Εντολοδόχος παραβίασε τη λαϊκή Εντολή.

ΑΝΤΙΠΑΛΗ της λαϊκής κυριαρχίας, η οποία απαγορεύει στον κυρίαρχο λαό να έχει, με νόμο θεσμοθετημένη, έμπρακτα αποτελεσματική γνώμη - βούληση - απόφαση και οιασδήποτε μορφής εξουσία, στο μεσοδιάστημα τής ανά πενταετία διενέργειας των εκλογών, είναι, βεβαίως η καθεστηκυία ανέκαθεν Ολιγαρχική Κομματική Ηγετοκρατία, όπως την ονόμασε παλαιόθεν η στήλη:
- ΟΛΙΧΑΡΧΙΚΗ, εχθρός του λαού και της δημοκρατίας, με την έννοια που τής προσέδωσαν οι επινοήσαντες, κάτω από τον ιερό βράχο της Ακροπόλεως, γεννήτορες του δημοκρατικού πολιτεύματος, αρχαίοι Αθηναίοι τού 5ου προ Χριστού αιώνα.
- ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ, με την έννοια τών Φατριών που προσδιόρισε στην περιγραφή του Εμφυλίου Πολέμου του 427 π.Χρ. στα Κερκυραϊκά του ο Θουκυδίδης (Γ-82) και για τους Εμφυλίους Πολέμους κατά τη διάρκεια της εθνικής ημών επαναστάσεως του 1821 ο Μακρυγιάννης.
-ΚΑΙ, ΗΓΕΤΟΚΡΑΤΙΑ, από τα ανέκαθεν συμβαίνοντα στις φατρίες - κόμματά «μας», γνωστά σε όλους και σήμερα, στο πολιτικό σύστημα της αθλίας ημών ρεππάπλικ: Republic of Cyprus τ’ όνομα. Κι όχι Democracy of Cyprus, για να εξηγούμαστε με ακρίβεια εννοιών και, προπάντων, περιεχομένου…
ΑΥΤΗ, ΛΟΙΠΟΝ, η κυριαρχούσα και σήμερα στην κομματική Βουλή πλειοψηφία, «τα καλά και συμφέροντα της ψυχής της» απομυζώντας απ’ τον δημόσιο κορβανά και τα λάφυρα εξουσίας απολαμβάνοντας κι αξιοποιώντας υπό την κομματική ιεραρχία τών ύπερθεν αυτής ηγετών της, βεβαίως - βεβαιότατα και δεν είναι πρόθυμη ν’ αποδώσει στον κυρίαρχο λαό τη θεσμική δυνατότητα να κρίνει, να βούλεται και ν’ αποφασίζει ΚΑΘ’ ΗΜΕΡΑΝ, αν η ίδια εκτελεί όσα η ίδια υποσχέθηκε και δεσμεύτηκε προκειμένου να εκλεγεί...
ΚΑΙ ΑΥΤΟ αναδεικνύεται ως πρωτεύον στην Πρόταση Νόμου της Συμμαχίας Πολιτών: Να έχει ο λαός την νομοθετημένη θεσμική δυνατότητα ώστε να μετέχει ΕΝΕΡΓΟΣ και, κυρίως, ΕΓΚΑΙΡΩΣ, στη λειτουργία τού επιδιωκόμενου, αλλ’ ανύπαρκτου ως τώρα, δημοκρατικού πολιτεύματος:
- ΝΑ ΔΙΩΧΝΕΙ από την εξουσία, να αφαιρεί τη λαϊκή εντολή, να στέλλει στο σπίτι του, πριν από τη λήξη της 5ετούς θητείας του, όποιον εκλελεγμένο υπό του ιδίου Εντολοδόχο, κρίνει η πλειοψηφία του λαού ότι, παραβίασε τη Λαϊκή Εντολή, ότι αθέτησε τις προεκλογικές του δεσμεύσεις, ότι παραβίασε το «συμβόλαιό του με τον λαό», βάσει του οποίου κέρδισε τις νικητήριες ψήφους στις εκλογές που τον ανέδειξαν.
ΕΑΝ ΙΣΧΥΕ , ως θεσμοθετημένη δυνατότητα του Κυρίαρχου Λαού, ν’ απαλλάσσεται από αποδεδειγμένα ανίκανους ηγέτες, είναι βεβαιότητα της στήλης ότι η Κύπρος θα γλύτωνε ΕΓΚΑΙΡΩΣ και - ίσως - σωτηρίως, από την καταστροφικότερη προεδρία Χριστόφια το 2011, μετά τον όλεθρο στο Μαρί. Δύο χρόνια πριν από τη λήξη της προεδρικής του θητείας. Θα μπορούσε να γλυτώσει η Κύπρος από την προεδρία Χριστόφια, ακόμη νωρίτερα: Όταν 23η Μαΐου 2008, τρίτο μήνα της προεδρίας του, παραβιάζοντας τις προεκλογικές περί Κυπριακού δεσμεύσεις του προς ΔηΚο και ΕΔΕΚ - που του έδωσαν τις νικητήριες ψήφους του Φεβρουαρίου 2008 και τον έκαναν Πρόεδρο - συνομολόγησε το Κοινό Ανακοινωθέν του με τον Ταλάτ για «λύση» «συνεταιρισμού δύο ίσου καθεστώτος συνιστώντων στέιτς»...
ΕΑΝ, ΕΠΙΣΗΣ, ίσχυε ως θεσμοθετημένη δυνατότητα του Κυρίαρχου Λαού, ν’ απαλλάσσεται από αποδεδειγμένα ανίκανους ηγέτες, οι οποίοι αθετούν τις δεσμεύσεις τους, δεν θα τολμούσε ποτέ ο 7ος Πρόεδρος τής Κυπριακής Δημοκρατίας, κ. Ν. Αναστασιάδης, να παραβιάσει τις ρητές και γραπτές προεκλογικές δεσμεύσεις του «με τον λαό» και με το ΔηΚο που του έδωσε τις νικητήριες ψήφους την 24η Φεβρ. 2013, συνομολογώντας κατόπιν με τον κ. Ντερβίς Έρογλου τών Τούρκων Κατακτητών την Κοινή Διακήρυξη της 11ης Φεβρουαρίου 2014 για «λύση» Ισότιμης Τουρκικής Συγκυριαρχίας…

Ανάρτηση από: http://www.sigmalive.com