Οι ισχυροί της ΕΕ (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία Ισπανία), κάτω από την διεθνή ανταγωνιστική πίεση, κυρίως της Κίνας, αλλά και τον υπόγειο εμπορικό πόλεμο με τις ΗΠΑ, αποφάσισαν επίσημα (κάτι που προφανώς σχεδίαζαν κρυφά από καιρό) την ΕΕ των πολλών ταχυτήτων.
Είδαν ότι η ΕΕ, έτσι όπως είναι έχει βαλτώσει και οδηγείται σε διάλυση, από την οποία διάλυση, τα πιο πάνω κράτη θα μείνουν απομονωμένα και θα βγουν ζημιωμένα στον αναγκαστικό οικονομικό ανταγωνισμό με την Κίνα, τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, τη Μ. Βρετανία, αλλά και μεταξύ τους. Είχαν λοιπόν δύο επιλογές για να αποφύγουν τη διάλυση και την κατάρρευση από τη θέση που είναι σήμερα. Η μία ήταν η πλήρης πολιτική ένωση (ομοσπονδοποίηση) της ΕΕ, κάτι που απορρίφθηκε για πολυάριθμους λόγους και η δεύτερη ήταν η ΕΕ των πολλών ταχυτήτων.
Το πρόβλημα λοιπόν είναι η διεθνής ανταγωνιστικότητα. Χρειάζονται επομένως φθηνά εργατικά χέρια για να ρίξουν το κόστος και να ανταπεξέλθουν στον πιεστικό διεθνή ανταγωνισμό, κυρίως λόγω της Κίνας, η οποία θεριεύει εμπορικά στον πλανήτη. Που θα βρει όμως η ΕΕ τα φθηνά εργατικά χέρια; Κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να μπορούν να το επιβάλουν στο εσωτερικό των κρατών τους, ούτε θα μπορούσαν να το επιβάλουν σε μια ομοσπονδοποιημένη ισότιμη ΕΕ. Έτσι αποφάσισαν, αντί να το διαλύσουν το μαγαζί, να δημιουργήσουν την ΕΕ των πολλών ταχυτήτων, στο κέντρο της οποίας θα βρίσκονται τα ισχυρά κράτη και στην περιφέρεια τα κράτη - δουλοπάροικοι, οι πολίτες των οποίων θα δουλεύουν για μεροκάματα της πείνας, προκειμένου να παράγει το κέντρο φθηνά ανταγωνιστικά προϊόντα και έτσι να διατηρεί τον πλούτο του. Σκληρή αλήθεια, αλλά αλήθεια.
Αυτές είναι οι πολυδιαφημισμένες «επενδύσεις» (για τις οποίες μιλάει το εγχώριο πολιτικό σύστημα) που θα φέρουν στη χώρα μας, αφού όμως πρώτα μας εξαθλιώσουν και μας καταντήσουν να παρακαλάμε για λίγα ευρώ, προκειμένου να μην πεθάνουμε. Αυτό είναι το φως στο βάθος του τούνελ...
Αποδεικνύεται λοιπόν τώρα ότι η Ελλάδα, εσκεμμένα και με σχέδιο έγινε το πειραματόζωο, ο "λαγός" για τη δημιουργία της ΕΕ των πολλών ταχυτήτων, που σχεδιάζεται ήδη από πολλά χρόνια και τώρα βγαίνει επίσημα στην επιφάνεια.
Το ερώτημα είναι τι θα κάνουμε εμείς; Θα μείνουμε μέσα σ’ αυτή την κατάσταση, ως δουλοπάροικοι, για να παίξουμε το ρόλο της φθηνής και εξαθλιωμένης περιφέρειας ή θα βγούμε έξω από όλο αυτό, για να ανακτήσουμε την εθνική κυριαρχία, να ζήσουμε ελεύθεροι και να αναπτύξουμε ισότιμες σχέσεις προς κάθε κατεύθυνση; Δεν είναι δα όλος ο πλανήτης μόνο ο σκληρός ευρωπαϊκός πυρήνας!
Η απάντηση φυσικά στο ερώτημα αυτό, είναι ότι πρέπει να βγούμε το ταχύτερο έξω από την ΕΕ των πολλών ταχυτήτων και να εκμεταλλευτούμε την αντίθεση της ΕΕ με Κίνα, ΗΠΑ, Ρωσία κ.λ.π. Να εκμεταλλευτούμε επίσης το Brexit. Αντί να μείνουμε και να παίξουμε το ρόλο του χρήσιμου ηλίθιου της ΕΕ των πολλών ταχυτήτων, θα πρέπει να στηριχθούμε και να επενδύσουμε πάνω στις ανωτέρω αντιθέσεις. Τώρα ξέρουμε και δεν πρέπει πλέον να φοβόμαστε τίποτα, ούτε να είμαστε τα θύματα της εγχώριας παρασιτικής ολιγαρχίας. Θα μπορέσει όμως να το καταφέρει αυτό το επίσημο "πειραματόζωο";
Κάποιος πατριώτης επιτέλους να αποκαταστήσει τη χαμένη τιμή του έθνους
Να κάνει τους Έλληνες να σηκώσουν το κεφάλι.
Να αισθανθούν ότι δεν είναι κατώτεροι άνθρωποι.
Να κάνει τους Έλληνες να σηκώσουν το κεφάλι.
Να αισθανθούν ότι δεν είναι κατώτεροι άνθρωποι.
Ανάρτηση από: http://hassapis-peter.blogspot.gr
