Του Καρτέσιου
Άκουσα σήμερα τον σοφό κύριο Μπάμπη να αποκαλύπτει στο ενημερωτικό μεσημεριανάδικο του ΣΚΑΪ την «απόλυτη αλήθεια» για το πρόβλημα της Ελλάδας. «Είμαστε κυρίως αντιμέτωποι με τον κακό μας εαυτό και λιγότερο με τα οικονομικά», αποκάλυψε ο κύριος Μπάμπης. Μάλιστα κυρίες και κύριοι! Το πρόβλημα δεν είναι δημοσιονομικό, τραπεζικό, πανευρωπαϊκό ή παγκόσμιο. Είναι πρόβλημα προσωπικότητας. Το πρόβλημα, για μία ακόμη φορά, είμαστε εσύ κι εγώ, εμείς! Ποτέ αυτοί!
Στην ερώτηση δε, «αν ήρθε η ώρα να πει η ελληνική πλευρά και κάποιο όχι στους τροϊκανούς», ο σοφός κύριος Μπάμπης απάντησε εξηγώντας στο πόπολο ότι «η ελληνική πλευρά, σε αντίθεση με το τι νομίζουν οι πολλοί, δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να λέει όλο “όχι” κι όταν λέει “ναι”, το κάνει για να απαλλαγεί από τους εκπροσώπους της τρόικας…».
Εμείς, οι πολλοί, μπορεί δηλαδή να νομίζουμε ότι 1.500.000 άνεργοι, χιλιάδες κλειστές βιοτεχνίες και επιχειρήσεις, η κατάργηση κάθε εργασιακού δικαιώματος, η κατάργηση συμβάσεων, οι 4.000 αυτοκτονίες, η συρρίκνωση μισθών και συντάξεων οφείλονται στα διαρκή «ναι» των ελληνικών κυβερνήσεων προς την τρόικα, αλλά κάνουμε λάθος! Όλα αυτά συμβαίνουν επειδή οι ελληνικές κυβερνήσεις λένε διαρκώς «όχι». Απίστευτο ε; Κι όμως, εμείς οι πολλοί, απλώς βιώνουμε λανθασμένα αυτό που… βιώνουμε. Γι’ αυτό ο κάθε σοφός Μπάμπης, μας διορθώνει ώστε να το βιώσουμε σωστά.
Διότι όπως είπε ο κύριος Μπάμπης, «έχει γίνει σαν ποίημα αυτό το “να γίνει καλύτερη η θέση αυτών που δεν αντέχουν πλέον”. Θέλω να πω ότι αυτοί που δεν αντέχουν είναι βασικά εκείνοι που δεν άντεχαν μέχρι το 2009 τους οποίους τότε δεν τους προσέχαμε επαρκώς, πάντα ήταν ένα 20% και τώρα το 20% έχει γίνει 30%, αλλά είναι οι ίδιοι. Και πάλι όμως δεν ασχολούμαστε μαζί τους. Η αντίδραση και η συζήτηση, δυστυχώς και όσα λέει σχεδόν ολόκληρη η αντιπολίτευση, αφορούν όχι σε αυτούς τους φτωχούς που τους είχαμε και πριν αλλά τώρα έγιναν περισσότεροι, αλλά σε αυτούς που βέβαια έχουν χάσει πολλά, αλλά εξακολουθούν να έχουν αρκετά και που δε θέλουν να χάσουν άλλα και κυρίως δεν θέλουν να χάσουν προνόμια».
Εδώ, γίνεται ακόμη σαφέστερο ότι εμείς οι πολλοί ζούμε εντελώς εκτός πραγματικότητας, ενώ οι σοφοί κύριοι Μπάμπηδες βλέπουν το θέμα στην ουσία του. Τουτέστιν, χεστήκαμε για τους φτωχούς, καθότι προϋπήρχαν πριν το 2009 κι απλώς τώρα έγιναν κάπως περισσότεροι. Το πρόβλημα, σύμφωνα με τους σοφούς κύριους Μπάμπηδες είναι αυτοί οι αχάριστοι μωρέ που έχασαν πολλά, αλλά δε θέλουν να χάσουν κι άλλα ή και όλα, ώστε να προστεθούν στους προ του 2009 φτωχούς για να τελειώνουμε οριστικά με τη μεσαία τάξη.
Κι αντί αυτοί οι αχάριστοι να θυσιαστούν αδιαμαρτύρητα ώστε να επιστρέψουμε στις παλιές καλές ξεκάθαρες εποχές των πλούσιων και φτωχών, των σκλάβων και αφεντάδων, διαμαρτύρονται επειδή θέλουν να διατηρήσουν τα προνόμιά τους, όπως ας πούμε την πρόσβαση στη Δημόσια Υγεία και τη Δημόσια Παιδεία.
Αλήτες, παιδί μου. Γαϊδούρια! Βολεμένοι αντι-μνημονιακοί. Τεμπέληδες αριστεροί που δε σέβονται τον μόχθο του τραπεζίτη. Εν ολίγοις, οι σοφοί κύριοι Μπάμπηδες, επιθυμούν να ακολουθήσει η ελληνική κυβέρνηση ακόμη πιο πιστά τις εντολές των Μνημονίων. Και τι έγινε που το ΔΝΤ βγήκε και ομολόγησε το «λάθος» του για τον πολλαπλασιαστή; Σιγά το πρόβλημα. Βγήκαν οι σοφοί κύριοι Μπάμπηδες και είπαν ότι το «λάθος» αυτό μικρή σημασία είχε για την ύφεση.
Και τι έγινε που ενώ ο σοφός κύριος Μπάμπης απαιτούσε ακόμη πιο πιστή εφαρμογή των Μνημονίων, έβγαινε και πάλι το ΔΝΤ να ομολογήσει ότι «κάποιες από τις πολιτικές που επέβαλε στην αγορά εργασίας, είναι αμφιλεγόμενες και ενδεχομένως και λάθος»; Σιγά το πρόβλημα! Λάθος ξελάθος, οι σοφοί κύριοι Μπάμπηδες στηρίζουν την ελληνική κυβέρνηση στην προσπάθειά της να εφαρμόζει με υπευθυνότητα λανθασμένες πολιτικές.
Τι σημασία έχει αν όλο αυτό είναι ένας παραλογισμός; Πόση σημασία έχει αν εμείς, οι πολλοί, βιώνουμε βίο αβίωτο και αντιλαμβανόμαστε ότι τίποτε δεν πάει καλά; Καμία εντελώς! Σημασία έχει ότι ο Σαμαράς είναι αισιόδοξος, ότι ο Βενιζέλος ως αρχηγός ενός σχεδόν ανύπαρκτου κόμματος ελέγχει το 80% του κρατικού μηχανισμού μέσω των διορισθέντων πολιτευτών του ΠΑΣΟΚ σε καίριες διοικητικές θέσεις από τις οποίες δεν τολμάει να τους κουνήσει κανείς, ότι η ΔΗΜΑΡ θα βολέψει επιτέλους κάποιους δικούς της σε θέσεις διοικητών νοσοκομείων και ότι οι σοφοί κύριοι Μπάμπηδες θα συνεχίσουν να χειραγωγούν την τηλεοπτική κοινή γνώμη μιλώντας από τηλεοπτικούς σταθμούς που λειτουργούν δίχως άδειες και εκμεταλλευόμενοι εντελώς δωρεάν δημόσιες συχνότητες, δηλαδή δημόσια περιουσία.
Εν τω μεταξύ, η κυβέρνηση συνεχίζει να σώζει την Ελλάδα, μέσω της μνημονιακής ευλογίας του τόπου. Τα χειρότερα έρχονται.
Ανάρτηση από: http://kartesios.com
Άκουσα σήμερα τον σοφό κύριο Μπάμπη να αποκαλύπτει στο ενημερωτικό μεσημεριανάδικο του ΣΚΑΪ την «απόλυτη αλήθεια» για το πρόβλημα της Ελλάδας. «Είμαστε κυρίως αντιμέτωποι με τον κακό μας εαυτό και λιγότερο με τα οικονομικά», αποκάλυψε ο κύριος Μπάμπης. Μάλιστα κυρίες και κύριοι! Το πρόβλημα δεν είναι δημοσιονομικό, τραπεζικό, πανευρωπαϊκό ή παγκόσμιο. Είναι πρόβλημα προσωπικότητας. Το πρόβλημα, για μία ακόμη φορά, είμαστε εσύ κι εγώ, εμείς! Ποτέ αυτοί!
Στην ερώτηση δε, «αν ήρθε η ώρα να πει η ελληνική πλευρά και κάποιο όχι στους τροϊκανούς», ο σοφός κύριος Μπάμπης απάντησε εξηγώντας στο πόπολο ότι «η ελληνική πλευρά, σε αντίθεση με το τι νομίζουν οι πολλοί, δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να λέει όλο “όχι” κι όταν λέει “ναι”, το κάνει για να απαλλαγεί από τους εκπροσώπους της τρόικας…».
Εμείς, οι πολλοί, μπορεί δηλαδή να νομίζουμε ότι 1.500.000 άνεργοι, χιλιάδες κλειστές βιοτεχνίες και επιχειρήσεις, η κατάργηση κάθε εργασιακού δικαιώματος, η κατάργηση συμβάσεων, οι 4.000 αυτοκτονίες, η συρρίκνωση μισθών και συντάξεων οφείλονται στα διαρκή «ναι» των ελληνικών κυβερνήσεων προς την τρόικα, αλλά κάνουμε λάθος! Όλα αυτά συμβαίνουν επειδή οι ελληνικές κυβερνήσεις λένε διαρκώς «όχι». Απίστευτο ε; Κι όμως, εμείς οι πολλοί, απλώς βιώνουμε λανθασμένα αυτό που… βιώνουμε. Γι’ αυτό ο κάθε σοφός Μπάμπης, μας διορθώνει ώστε να το βιώσουμε σωστά.
Διότι όπως είπε ο κύριος Μπάμπης, «έχει γίνει σαν ποίημα αυτό το “να γίνει καλύτερη η θέση αυτών που δεν αντέχουν πλέον”. Θέλω να πω ότι αυτοί που δεν αντέχουν είναι βασικά εκείνοι που δεν άντεχαν μέχρι το 2009 τους οποίους τότε δεν τους προσέχαμε επαρκώς, πάντα ήταν ένα 20% και τώρα το 20% έχει γίνει 30%, αλλά είναι οι ίδιοι. Και πάλι όμως δεν ασχολούμαστε μαζί τους. Η αντίδραση και η συζήτηση, δυστυχώς και όσα λέει σχεδόν ολόκληρη η αντιπολίτευση, αφορούν όχι σε αυτούς τους φτωχούς που τους είχαμε και πριν αλλά τώρα έγιναν περισσότεροι, αλλά σε αυτούς που βέβαια έχουν χάσει πολλά, αλλά εξακολουθούν να έχουν αρκετά και που δε θέλουν να χάσουν άλλα και κυρίως δεν θέλουν να χάσουν προνόμια».
Εδώ, γίνεται ακόμη σαφέστερο ότι εμείς οι πολλοί ζούμε εντελώς εκτός πραγματικότητας, ενώ οι σοφοί κύριοι Μπάμπηδες βλέπουν το θέμα στην ουσία του. Τουτέστιν, χεστήκαμε για τους φτωχούς, καθότι προϋπήρχαν πριν το 2009 κι απλώς τώρα έγιναν κάπως περισσότεροι. Το πρόβλημα, σύμφωνα με τους σοφούς κύριους Μπάμπηδες είναι αυτοί οι αχάριστοι μωρέ που έχασαν πολλά, αλλά δε θέλουν να χάσουν κι άλλα ή και όλα, ώστε να προστεθούν στους προ του 2009 φτωχούς για να τελειώνουμε οριστικά με τη μεσαία τάξη.
Κι αντί αυτοί οι αχάριστοι να θυσιαστούν αδιαμαρτύρητα ώστε να επιστρέψουμε στις παλιές καλές ξεκάθαρες εποχές των πλούσιων και φτωχών, των σκλάβων και αφεντάδων, διαμαρτύρονται επειδή θέλουν να διατηρήσουν τα προνόμιά τους, όπως ας πούμε την πρόσβαση στη Δημόσια Υγεία και τη Δημόσια Παιδεία.
Αλήτες, παιδί μου. Γαϊδούρια! Βολεμένοι αντι-μνημονιακοί. Τεμπέληδες αριστεροί που δε σέβονται τον μόχθο του τραπεζίτη. Εν ολίγοις, οι σοφοί κύριοι Μπάμπηδες, επιθυμούν να ακολουθήσει η ελληνική κυβέρνηση ακόμη πιο πιστά τις εντολές των Μνημονίων. Και τι έγινε που το ΔΝΤ βγήκε και ομολόγησε το «λάθος» του για τον πολλαπλασιαστή; Σιγά το πρόβλημα. Βγήκαν οι σοφοί κύριοι Μπάμπηδες και είπαν ότι το «λάθος» αυτό μικρή σημασία είχε για την ύφεση.
Και τι έγινε που ενώ ο σοφός κύριος Μπάμπης απαιτούσε ακόμη πιο πιστή εφαρμογή των Μνημονίων, έβγαινε και πάλι το ΔΝΤ να ομολογήσει ότι «κάποιες από τις πολιτικές που επέβαλε στην αγορά εργασίας, είναι αμφιλεγόμενες και ενδεχομένως και λάθος»; Σιγά το πρόβλημα! Λάθος ξελάθος, οι σοφοί κύριοι Μπάμπηδες στηρίζουν την ελληνική κυβέρνηση στην προσπάθειά της να εφαρμόζει με υπευθυνότητα λανθασμένες πολιτικές.
Τι σημασία έχει αν όλο αυτό είναι ένας παραλογισμός; Πόση σημασία έχει αν εμείς, οι πολλοί, βιώνουμε βίο αβίωτο και αντιλαμβανόμαστε ότι τίποτε δεν πάει καλά; Καμία εντελώς! Σημασία έχει ότι ο Σαμαράς είναι αισιόδοξος, ότι ο Βενιζέλος ως αρχηγός ενός σχεδόν ανύπαρκτου κόμματος ελέγχει το 80% του κρατικού μηχανισμού μέσω των διορισθέντων πολιτευτών του ΠΑΣΟΚ σε καίριες διοικητικές θέσεις από τις οποίες δεν τολμάει να τους κουνήσει κανείς, ότι η ΔΗΜΑΡ θα βολέψει επιτέλους κάποιους δικούς της σε θέσεις διοικητών νοσοκομείων και ότι οι σοφοί κύριοι Μπάμπηδες θα συνεχίσουν να χειραγωγούν την τηλεοπτική κοινή γνώμη μιλώντας από τηλεοπτικούς σταθμούς που λειτουργούν δίχως άδειες και εκμεταλλευόμενοι εντελώς δωρεάν δημόσιες συχνότητες, δηλαδή δημόσια περιουσία.
Εν τω μεταξύ, η κυβέρνηση συνεχίζει να σώζει την Ελλάδα, μέσω της μνημονιακής ευλογίας του τόπου. Τα χειρότερα έρχονται.
Ανάρτηση από: http://kartesios.com