Η Απολιτικοποίηση της Πολιτικής στη Νέα Διεθνή τάξη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης

Του Τάκη Φωτόπουλου

Ανάλυση στα Γεγονότα 

1. Η Νέα Διεθνής Τάξη (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, όπως ήδη ανέφερα από τη στήλη αυτή, δεν χαρακτηρίζεται μόνο από την πρωτόγνωρη συγκέντρωση οικονομικής εξουσίας/δύναμης στα χέρια μικρού αριθμού πολυεθνικών επιχειρήσεων που ουσιαστικά διαφεντεύουν τις ζωές των περισσοτέρων κατοίκων του πλανήτη αυτού. Η πρωτόγνωρη αυτή συγκέντρωση οικονομικής δύναμης αναπόφευκτα συνοδεύεται και από αντίστοιχη συγκέντρωση πολιτικής και πολιτιστικής δύναμης. Αυτό δηλαδή που κάποτε συνέβαινε σε δακτυλοδεικτούμενα ολοκληρωτικά καθεστώτα, τώρα συμβαίνει σε πλανητικό επίπεδο, έστω και εάν κάποιες χώρες (π.χ. η Ρωσία) προσπαθούν ακόμη και με πόλεμο να διατηρήσουν την πολιτική τους ανεξαρτησία, που σε τελική ανάλυση είναι βέβαια ανέφικτη όσο διατηρούνται οι οικονομικοί δεσμοί τους με τις χώρες που ανήκουν θεσμικά, οικονομικά η πολιτικά, στη ΝΔΤ.

2. Εντούτοις, η σημερινή ρωσική απόπειρα αποκοπής της πολιτικής εξάρτησης της Ρωσίας από τη ΝΔΤ, εν δυνάμει, θα μπορούσε να οδηγήσει (και ήδη έχει αρχίσει να το κάνει) και σε αντίστοιχη μείωση της οικονομικής και πολιτιστικής εξάρτησής της, σε μια αντιστροφή της κλασικής μαρξιστικής θέσης ότι είναι η οικονομική δομή που σε τελική ανάλυση καθορίζει την πολιτική και πολιτιστική δομή. Είναι δηλαδή πιθανό, σε κάποιο στάδιο, ακόμη και ο Πούτιν, που δεν είχε διανοηθεί μέχρι τώρα να αποκοπεί από την ΝΔΤ, να εξαναγκασθεί εκ των πραγμάτων, σε μια ανεξάρτητη πορεία του Ρωσικού κράτους -έθνους, το οποίο θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση μιας πραγματικής Ευρασιατικής Ένωσης κρατών-εθνών –σε αντίθεση με τη σημερινή Ευρασιατική Ένωση που απλώς στοχεύει σε μια (ανατολική) ΕΕ!

Ο "φιλάνθρωπος" πρωθυπουργός

Της Λίλας Μήτσουρα

Και έτσι ο καλός μας πρωθυπουργός σαν ένας άλλος Άγιος της καλοσύνης, μοιράζει παραπόρτια για την διατροφή μας, για την επιβίωσή μας .

Τι καλός άνθρωπος ρε είναι τούτος;

Διαβάζω τις κατηγορίες που το δικαιούνται και θα σταθώ σε μία ειδικά, επειδή γνωρίζω από κοντά ,από πολύ κοντά …

Μονογονεϊκή οικογένεια με δύο εξαρτώμενα μέλη, αν κάνει ψώνια 420 ευρώ το μήνα θα πάρει 42 ευρώ!!

Γιατί μονογονεϊκή οικογένεια που ξέρω πολύ καλά εγώ, ζει με 700 ευρώ το μήνα και έχει δύο ανήλικα αγόρια και πληρώνει νοίκι, φως νερό, τηλέφωνο και ότι περισσέψει τρώνε.

Θεωρείς κυρ πρωθυπουργέ μου εσύ τώρα, ότι μπορεί να δώσει 420 ευρώ σε ψώνια τον μήνα;;;;

Εσύ που δεν έχεις ζήσει με 800 το μήνα και εύχεσαι να μη χρειαστεί, καθώς είχες πει παλιότερα.

Κομμουνιστικά δελτία σίτισης...

“Τι δεν πάει καλά με τον σύγχρονο φεμινισμό;”

Της Λέα Ρουζ

Κατ’ αρχάς, προς αποφυγή παρεξηγήσεων, πρέπει να σημειωθεί ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος φεμινισμός δεν είναι καθόλου φανταστικά. Το πρόβλημα της καταπίεσης και, ευρύτερα, της ευαλωτότητας των γυναικών στην καπιταλιστική κοινωνία είναι υπαρκτό, και δεν είναι σπάνιο το γεγονός ότι η πραγματική περιγραφή της καταπίεσης μπορεί να δοθεί σωστά από τις φεμινίστριες. Πιο συγκεκριμένα, μπορούν να συγκεντρώσουν πολύτιμες πραγματικές πληροφορίες, αλλά αυτό δεν αίρει το πρόβλημα της αποτίμησης του φεμινισμού ως ιδεολογίας.

Σε αυτό το άρθρο, θα προσπαθήσω να εξηγήσω γιατί ο φεμινισμός είχε μια τόσο σκανδαλώδη φήμη στην πρώην Σοβιετική Ένωση και γιατί οι περισσότερες γυναίκες, ακόμη και όταν μιλούν για γυναικεία θέματα, διαχωρίζουν προκλητικά τη θέση τους από τον φεμινισμό. Και αν η αποστροφή των ανδρών προς τον φεμινισμό μπορεί κατά κάποιο τρόπο να εξηγηθεί από την απροθυμία να εγκαταλείψουν τα «ανδρικά προνόμια» και τον φόβο μιας οργανωμένης δύναμης γυναικών ικανής να τους ασκήσει πίεση, η αποστροφή των γυναικών προς τον φεμινισμό δεν μπορεί να εξηγηθεί σε αυτή τη βάση, και νομίζω ότι το πρόβλημα έγκειται ακριβώς στην εναλλακτική που προτείνει, αλλά και γενικά στον ίδιο τον φεμινιστικό λόγο υπάρχουν πολλά αμφισβητήσιμα σημεία.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο σύγχρονος φεμινισμός συχνά αξιολογεί τα προβλήματα μέσα από μια νομική οπτική, εν μέρει λόγω της αμερικανικής προέλευσης του φεμινιστικού λόγου, όπου όλες οι διακρίσεις εξετάζονται κυρίως με νομικούς όρους. Ωστόσο, μια τέτοια προσέγγιση του γυναικείου ζητήματος δεν είναι θεμιτή, διότι δεν διανύουμε πια τον 19ο αιώνα και η τυπική ισότητα με βάση τον νόμο στη συντριπτική πλειοψηφία των χωρών έχει επιτευχθεί ή σχεδόν επιτευχθεί, ενώ στην πρώην ΕΣΣΔ η ισότητα ανδρών και γυναικών με βάση τον νόμο από την εποχή του σοσιαλισμού εξακολουθεί να διατηρείται κατά κάποιο τρόπο. Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν απαγορεύσεις σε ορισμένες θέσεις εργασίας και θέσεις για τις γυναίκες, αλλά το κύριο πρόβλημα δεν είναι ότι οι γυναίκες απαγορεύεται να είναι οδηγοί φορτηγών ή ναυτικοί μεγάλων αποστάσεων (αν και η τυπική απαγόρευση θα έπρεπε σίγουρα να αρθεί), αλλά ότι το σύγχρονο σύστημα, τουλάχιστον για τις γυναίκες με παιδιά, τις φέρνει σε μια θέση όπου ακόμη και οι τυπικά μη απαγορευμένες θέσεις εργασίας δεν είναι διαθέσιμες λόγω των υποχρεώσεων που τους επιβάλλει τόσο η οικογένεια όσο και το κράτος, που εκπροσωπείται από το εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο στην πραγματικότητα απαιτεί να ακολουθούν την ιδεολογία της εντατικής μητρότητας, χωρίς άλλη επιλογή.

Κατάρ-Gate: Μην παραπονιούνται μετά που ο “λαϊκισμός” κερδίσει έδαφος…

Της Μαρίας Νεγρεπότη - Δελιβάνη 

«Το σκάνδαλο διαφθοράς φαίνεται να επιβεβαιώνει την παλιά προκατάληψη, ότι οι Βρυξέλλες είναι ένας τόπος, όπου η γραφειοκρατία διαρκώς πολλαπλασιάζεται και το ένα χέρι νίβει το άλλο» γράφει ο γερμανικός Τύπος για το πολύκροτο σκάνδαλο Κατάρ-Gate, φοβούμενος πως ο “λαϊκισμός” του Ούγγρου ηγέτη Βίκτορ Όρμπαν και των ομοϊδεατών του (Μαρίν Λεπέν, Μελόνι) θα δικαιωθεί από τις εξελίξεις. 

Θα αποπειραθώ να απορρίψω τα δυτικά ταμπού, που εμποδίζουν τη διαμόρφωση ορθολογικής άποψης για το εξαιρετικά σοβαρό αυτό θέμα. Καταρχήν, είναι απαραίτητο να τεθεί το ερώτημα του τι σημαίνει και τι περιλαμβάνει ο σύγχρονος “λαϊκισμός”. Ορθότερα τι τελικώς πρεσβεύουν τα “λαϊκίστικα” κόμματα. Και τούτο διότι η πάγια τακτική των αντίπαλων παραδοσιακών πολιτικών κομμάτων είναι να εκλαμβάνουν ως δεδομένο, αλλά και γενικότερα ως αποδεκτό, το γεγονός ότι το σύνολο των επιλογών αυτών των κομμάτων είναι αρνητικό και κατακριτέο. Συνεπώς, επισύρει την ανάγκη απόρριψής τους. Η ονομασία, που εσκεμμένα δόθηκε σ’ αυτά τα κόμματα (“λαϊκίστικα”) από τους παραδοσιακούς πολιτικούς ακριβώς σε αυτό απέβλεπε.

Η κριτική, λοιπόν, που πηγάζει και ενθαρρύνεται από τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα, εναντίον των “λαϊκίστικων” κομμάτων, τα εμφανίζει, συλλήβδην, σαν φασιστικά, ρατσιστικά, αντισημιτικά και ακραίως εθνικιστικά. Αυτή όμως η εκδοχή, χρειάζεται να ερευνηθεί με μεγαλύτερη σοβαρότητα, δεδομένου ότι οι “λαϊκιστές”, σε μικρό διάστημα από την εμφάνισή τους, επεκτείνονται σταθερά στην Ευρώπη και όχι μόνο. Στην Ιταλία δε, έχουν εκλέξει πρωθυπουργό.

Οι Τούρκοι κομμάντος μπροστά στις ακτές της Λιβύης

Ο ρόλος της Τουρκίας στη Λιβύη δεν έχει μειωθεί καθόλου τους τελευταίους μήνες.

Του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου

Ασχολούμαστε συχνά την τελευταία περίοδο με την Λιβύη, ιδαίτερα -ξανά- από τότε που η Τουρκία υπέγραψε με την (μεταβατική) κυβέρνηση ”Εθνικής Ενότητας” της Τρίπολης το τουρκολιβυκό Μηνημόνιο το 2019, στο οποίο Τούρκοι και Λίβυοι ”οικειοποιήθηκαν” ένα μεγάλο μέρος Θαλάσσιων ζωνών ελληνικών συμφερόντων, γεγονός που επαναλήφθηκε πρόσφατα, το 2022, με νέες συμφωνίες μεταξύ τους.

Ο ρόλος της Τουρκίας στη Λιβύη δεν έχει μειωθεί καθόλου τους τελευταίους μήνες. Ενώ τα μάτια του κόσμου είναι προφανώς (και δικαίως) στραμμένα στην Ουκρανία, η πιο καυτή χώρα της Βόρειας Αφρικής έχει παραμείνει ένα θεμελιώδες πεδίο μάχης μεταξύ μεσαίων και μεγάλων δυνάμεων, στο οποίο η Άγκυρα -όπως και άλλοι παίκτες- σίγουρα δεν κάνουν στην άκρη προς όφελος άλλων ανταγωνιστών.

Ο ίδιος ο υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, το εξήγησε χωρίς πολλά λόγια κατά τη διάρκεια της Διάσκεψης Ρώμης “Conferenza Roma Med- Mediterranean Dialogues” που πραγματοποιήθηκε στις αρχές Δεκέμβρη (από ελληνικής πλευράς συμμετείχε ο υπουργός Ενέργειας κ.Σκρέκας): «Υπάρχουν κάποιοι παίκτες που προσπαθούν να μας ανταγωνιστούν. Η Ρωσία έχει παρουσία στο πεδίο με την ομάδα Βάγκνερ», είπε ο Τσαβούσογλου, ο οποίος ελπίζει να μπορέσει να συνεργαστεί με την Αίγυπτο για τη διαμόρφωση ενός θεσμικού πολιτικού πλαισίου που θα οδηγούσε σε έναν περιορισμό της σύγκρουσης στην οποία καταδικάστηκε η Λιβύη την τελευταία δεκαετία. Μια συνεχής κρίση στην οποία η Τουρκία έχει παρέμβει αποφασιστικά εκμεταλλευόμενη σε μεγάλο βαθμό το χάος που προέρχεται από τον εσωτερικό ανταγωνισμό στην Ευρώπη και την παράλληλη «απροσεξία» των ΗΠΑ και τώρα ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν γνωρίζει ότι έχει τη δυνατότητα να προχωρήσει στην οριστική είσπραξη.

Μουντιάλ 2022: «Viva Morocco», «Viva Palestina»

«Όχι στο όνομά μας»: Διαφοροποίηση 235 μελών του ΣΥΡΙΖΑ για τα 600 ευρώ στους αστυνομικούς

Με κοινό κείμενο υπογραφών, 235 μέλη του ΣΥΡΙΖΑ εξέφρασαν την αντίθεσή τους στην απόφαση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, να υπερψηφίσει το επίδομα των 600 ευρώ στους αστυνομικούς.

Η τροπολογία για τη χορήγηση επιδόματος 600 ευρώ εφάπαξ στους αστυνομικούς και λιμενικούς υπερψηφίστηκε από την ευρύτερη πλειοψηφία των κομμάτων, με μοναδικό κόμμα να καταψηφίζει το ΜέΡΑ25. Υπενθυμίζουμε ότι η τροπολογία αυτή είχε έρθει ανήμερα του πυροβολισμού -δολοφονίας πλέον- του 16χρονου  Κώστα Φραγκούλη από αστυνομικό της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. και μεταφράζεται σε μία δαπάνη της τάξεως των 40,883 εκατομμυρίων ευρώ.

Σημειώνεται ότι κατά την ψηφοφορία της τροπολογίας, η εισηγήτρια του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Παναγιού (Γιώτα) Πούλου αρχικά φέρεται να έχει ψηφίσει «όχι», ωστόσο με σχετική δήλωσή της βάσει του άρθρου 72Α του Κανονισμού της Βουλής, διευκρίνισε ότι η ψήφος της στην τροπολογία ήταν «ναι» και ότι εκ παραδρομής ψήφισε «όχι».

Ακολουθεί το κείμενο των 235 μελών του ΣΥΡΙΖΑ για τα 600 ευρώ στους αστυνομικούς:

+ ΤΑΣΣΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ (7 Ιανουαρίου 1934 - 12 Δεκεμβρίου 2008)

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΟΧΙ!!!

Ας γεμίσει, η ελεύθερη Κύπρος, η Κυπριακή Δημοκρατία, με αυτή την αφίσα.

Πλεύρης: Πρώτα διάλυση έπειτα ιδιωτικοποίηση

Συνεχίζει σε συνεντεύξεις του ο υπ. Υγείας, Θ. Πλεύρης, να υποστηρίζει πως ο νόμος που ψηφίστηκε για το ΕΣΥ όχι απλά δεν το διαλύει αλλά αντίθετα βάζει και μια τάξη σε γνωστές παθογένειες. Σύμφωνα με τον υπουργό όλοι γνωρίζαμε για τα «βαλιτσάκια», τα «φακελάκια» και τα «έκτακτα» χειρουργεία, τα οποία με το νέο νομοσχέδιο θα περιοριστούν γιατί… θα γίνουν νόμιμα! 

Δηλαδή ο υπουργός παραδέχεται όχι απλά ότι υπάρχουν φαινόμενα διαφθοράς τα όποια δεν μπορεί να αντιμετωπίσει, αλλά ακόμη περισσότερο ότι η μόνη λύση είναι η διευκόλυνση όσων προωθούσαν τη διαφθορά και τα συμφέροντα της μπίζνας τους δια μέσω της νομιμοποίησης όσων συνέβαιναν αλλά και ακόμη περαιτέρω της αποκατάστασης κάθε αδικίας δίνοντας σε κάθε γιατρό αυτό το δικαίωμα!

Αυτό ακριβώς θα συμβεί μέσω του νέου νομοσχεδίου όπου είτε στα απογευματινά χειρουργεία, είτε μέσω ιδιωτικών ιατρείων και κλινικών, θα είναι νόμιμο κάθε πολίτης που έχει τη δυνατότητα να πληρώσει, να λάβει και μια καλύτερη μεταχείριση από το ΕΣΥ. Αφού δηλαδή το ΕΣΥ αφέθηκε στη μοίρα του και επί δεκαετίες όλες οι κυβερνήσεις έκαναν τα στραβά μάτια σε τέτοια φαινόμενα, έρχεται ο υπουργός να μας πει πως η ιδιωτικοποίηση είναι η μόνη λύση – το έργο είναι χιλιοπαιγμένο και τα αποτελέσματα του δεδομένα. 

Η σαπίλα της Ε.Ε. είναι μεγαλύτερη από τη σαπίλα της Εύας Καϊλή

Η Ε.Ε. μπορεί να συνταράζεται από το σκάνδαλο χρηματισμού ευρωπαίων αξιωματούχων, ανάμεσά τους και της αντιπροέδρου του Ευρωκοινοβουλίου, Εύας Καϊλή, ωστόσο το μέγα σκάνδαλο των ημερών, αυτό που περνάει ασχολίαστο, είναι η δήλωση της Μέρκελ ότι οι συμφωνίες του Μινσκ έγιναν για να κερδηθεί χρόνος από τη Δύση ώστε αυτή να εξοπλίσει στρατιωτικά την Ουκρανία. 

Τι μας λέει η Μέρκελ; Ότι η Ε.Ε. συμπεριφέρθηκε όπως συμπεριφέρονταν οι Ούννοι, οι Βάνδαλοι και οι Βησιγότθοι, που με το ένα χέρι υπέγραφαν συμφωνίες με την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία για να κερδίσουν χρυσάφι και με το άλλο χέρι κράδαιναν το τσεκούρι για να επιτεθούν.

Η εντελώς προσχηματική συμπεριφορά της ΕΕ στην περίπτωση των συμφωνιών του Μινσκ, η με κάθε τρόπο υπόσκαψη του μοναδικού δρόμου και της μοναδικής δυνατότητας που υπήρξε να επιλυθεί η σύγκρουση στο εσωτερικό της Ουκρανίας ειρηνικά και χωρίς έξωθεν επεμβάσεις, δηλαδή με την εφαρμογή των Συμφωνιών αυτών, αιτιολογεί (και εκ των υστέρων) την επέμβαση της Ρωσίας. 

Το να υπογράφονται διεθνείς συμφωνίες και συνθήκες από τάχα “πολιτισμένα” κράτη, που “πέρασαν διαφωτισμό”, που “τιμούν το διεθνές δίκαιο” κλπ, μόνο και μόνο για να κερδίζουν παρελκυστικά χρόνο, δίχως την παραμικρή πρόθεση να μπουν σε ισχύ όσα προβλέπονται στις υπογραφείσες συμφωνίες, είναι ίδιον των κρατών ληστών, των κρατών πειρατών, των κρατών που εμφανίστηκαν δυστυχώς και στην Ευρώπη τον περασμένο αιώνα και προκάλεσαν το μεγαλύτερο ίσως έγκλημα στην ιστορία της ανθρωπότητας. 

Ιμπεριαλιστικός φεμινισμός

Η Deepa Kumar είναι Ινδοαμερικανίδα καθηγήτρια Δημοσιογραφίας και Σπουδών ΜΜΕ στο Πανεπιστήμιο Rutgers. Το παρόν κείμενο αποτελεί μια τροποποιημένη εκδοχή μιας παρουσίασης που δόθηκε στο Socialism, ένα συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στο Σικάγο τον Ιούλιο του 2015. Τα αρχεία ήχου των παρουσιάσεων από αυτήν την ετήσια εκδήλωση βρίσκονται στο WeAreMany. [1]

Αναπαράγεται σύμφωνα με τους όρους της άδειας copyleft της International Socialist Review.

πηγή: https://isreview.org/issue/102/imperialist-feminism/index.html

Μετάφραση για το avantgarde: Νίκος Μωραΐτης

________________________

Εισαγωγή avantgarde: Το παρόν άρθρο αποτελεί μία ακόμα σημαντική συνεισφορά στη συζήτηση που έχει ανοίξει και στην Ελλάδα για τη σύζευξη μεταξύ του ιμπεριαλισμού και κάποιων τάσεων του φεμινισμού. Ως συντακτική επιτροπή του avantgarde θα θέλαμε να εκφράσουμε ότι δε ταυτιζόμαστε με το σύνολο των αντιλήψεων που εκφράζει η συγγραφέας.

__________________________

Τον περασμένο Μάρτιο, κατά τη διάρκεια της Παγκόσμιας Ημέρας των Γυναίκων, ξεκίνησε μια παγκόσμια εκστρατεία για την αντιμετώπιση της ανισότητας των φύλων και της βίας κατά των γυναικών. Πρόκειται ασφαλώς για μια σημαντική εκστρατεία, ειδικά αν δούμε τι έχουν βιώσει οι γυναίκες τα τελευταία χρόνια. Για παράδειγμα, στο στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών, οι βιασμοί και οι σεξουαλικές επιθέσεις αποτελούν μεγάλα πρόβληματα. Το 2012, εκτιμάται ότι έλαβαν χώρα 26.000 βιασμοί και σεξουαλικές επιθέσεις -και ας μην ξεχνάμε ότι μόνο ένα στα επτά θύματα καταγγέλλει αυτές τις επιθέσεις. Στη Βρετανία, μετά την οικονομική κρίση του 2008, η ενδοοικογενειακή βία αυξήθηκε δραματικά και μέχρι το 2010 είχε αυξηθεί κατά 35%. Στο Αφγανιστάν, έπειτα από την κατάληψη που πραγματοποίησαν οι ΗΠΑ/ΝΑΤΟ και την τοποθέτηση των συνεργατών πολέμαρχων σε διοικητικές θέσεις, η σεξουαλική και σωματική βία κατά των γυναικών αυξήθηκε σημαντικά. Πέρυσι, όταν το Ισραήλ επιτέθηκε στη Γάζα και σκότωσε πάνω από 2.000 ανθρώπους, ένα σημαντικό ποσοστό των νεκρών ήταν γυναίκες και κορίτσια. Κοιτάζοντας αυτή την εικόνα, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη να δημιουργηθεί μια διεθνής εκστρατεία για την καταπολέμηση της σωματικής και σεξουαλικής βίας που υφίστανται οι γυναίκες σε όλο τον κόσμο, από τις Ηνωμένες Πολιτείες μέχρι το Ηνωμένο Βασίλειο, την Παλαιστίνη, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, την Ινδία και όχι μόνο.

Εύα Καϊλή: «Τίνος εγγονή εισ’ εσύ παιδάκι μου»;

Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύθηκε στον «Ημεροδρόμο» στις 29 Αυγούστου του 2017. Ήταν εκείνη την περίοδο που η κυρία Εύα Καϊλή είχε δηλώσει: «Κομμουνιστές εγκληματίες σκότωσαν τον παππού μου (…). Κομμουνιστές εγκληματίες έκαψαν το σπίτι της οικογένειάς μου, αφού το καταλήστεψαν».

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Είναι η ίδια κυρία ευρωβουλευτής που φέρεται τώρα να εμπλέκεται σε σκάνδαλο διαφθοράς στις Βρυξέλλες αφού πρώτα εμφανίστηκε να αποθεώνει το Κατάρ του ματωμένου Μουντιάλ, εκτιμώντας πως είναι «πρωτοπόρο» στα εργασιακά δικαιώματα! 

Σας ευχόμαστε καλή ανάγνωση: 

Εύα Καϊλή: «Τίνος εγγονή εισ’ εσύ παιδάκι μου»;

 «Κομμουνιστές εγκληματίες σκότωσαν τον παππού μου (…). Κομμουνιστές εγκληματίες έκαψαν το σπίτι της οικογένειάς μου, αφού το καταλήστεψαν».

    Είναι γνωστή η παραπάνω κραυγή πολιτικής (και ιστορικής) απόγνωσης που πρόσφατα βγήκε από τα χείλη της ευρωβουλευτού του ΠΑΣΟΚ κυρίας Εύας Καϊλή, η οποία με την μαρτυρία της πρόσθεσε το δικό της λιθαράκι αλήθειας ώστε να θυμηθούν οι παλιοί και να γνωρίσουν οι νέοι τα… εγκλήματα των κομμουνιστών.

Ένας κόσμος όνειρο... (λέει η διαφήμιση)

Ερμού, Μοναστηράκι

Δεν εξασφαλίζει το αξιόμαχο ο φετιχισμός των ''υπερόπλων''

Του Γιώργου Μαργαρίτη

Στις 3 Δεκεμβρίου 1912, όταν το υπερσύγχρονο για την εποχή του θωρακισμένο εύδρομο “Αβέρωφ”,  χρησιμοποίησε για πρώτη φορά τα μεγάλα πυροβόλα του (Armstrong των 234 χιλιοστών) σε συνθήκες μάχης, προκλήθηκε έκπληξη και αμηχανία, τόσο στη γέφυρα του πολεμικού, όσο και στους εξωτερικούς παρατηρητές, δηλαδή στα ακολουθούντα στη “γραμμή παραγωγής” πλοία. Το εύδρομο-σύμβολο για το αξιόμαχο, περιτριγυρίστηκε από στήλες νερού ενώ, εμφανώς, κομμάτια και εξαρτήματά του τινάσσονταν στον αέρα.

Οι πρώτες εξηγήσεις που δόθηκαν στο φαινόμενο υπήρξαν ακραία ανησυχητικές. Είτε τα πυρά κάποιου από τα ακολουθούντα στη γραμμή παραγωγής πλοίων (“Ύδρα”, “Σπέτσες και “Ψαρά”) παρουσίαζαν καταστροφική απόκλιση σε τρόπο ώστε να βάλουν κατά του προπορευόμενου πλοίου, είτε τα πυρά των αρχαϊκών πλοίων του οθωμανικού στόλου, πέτυχαν με τις πρώτες βολές να ρυθμίσουν σωστά τις αποστάσεις και να περιβάλουν την ελληνική ναυαρχίδα.

Ωστόσο, ένα ακόμα στοιχείο συνέβαλε στην αμηχανία. Η άμεση συνεννόηση μεταξύ των ελληνικών πλοίων, που στηριζόταν στο υπερσύγχρονο για την εποχή σύστημα του ασύρματου τηλέγραφου, έπαψε να λειτουργεί καθότι οι κεραίες καταστράφηκαν με τις πρώτες ομοβροντίες. Χρειάστηκαν μερικά λεπτά αμηχανίας και αγωνίας μέχρι να ερμηνευθεί το φαινόμενο.

Η σωστή πλευρά της ιστορίας...

ΑνασκόπησηS09E12: Για 20 ευρώ

Η Εύα Καϊλή συνελήφθη για διαφθορά

Πολιτική υποκρισία και ιδεοληψίες

Του Γιώργου Ζουρίδη

Στην Ελλάδα μας, οι κυρίαρχες Πολιτικές Ομάδες έχοντας απεμπολήσει τις ιδεολογικές τους μήτρες,  διαγκωνίζονται καθημερινά στη Βουλή και στα ΜΜΕ, για να αποδείξουν ποιος είναι πιο Δεξιός, πιο Κεντρώος ή πιο Αριστερός δημιουργώντας ένα κλίμα φανατισμού μεταξύ των πολιτών, χωρίς ουσία και σημασία… 

Κατά βάθος επενδύουν σε μια μετεμφυλιακή έριδα μεταξύ των δήθεν «νομιμοφρόνων» και των δήθεν «αντιφρονούντων», που έφτασε ιδεοληπτικά να προσλάβει ακόμα και  ταξικά χαρακτηριστικά, και μάλιστα σε μια Χώρα με μεταπρατική και ξενόδουλη αστική τάξη και με ένα ανύπαρκτο ελληνικό προλεταριάτο! 

Αυτή η χρόνια καταστροφική ΕΜΜΟΝΗ δεν έδωσε την ευκαιρία να αφομοιωθεί από το πολιτικό Προσωπικό και τους Έλληνες πολίτες ότι το ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ στην χώρα μας είναι ΕΙΣΑΓΟΜΕΝΟ και έχει να κάνει με την διαλυτική παρέμβαση του Ιμπεριαλισμού (και σήμερα της Παγκοσμιοποίησης) τόσο στις  παραγωγικές, κοινωνικές και πολιτισμικές σχέσεις όσο και στα γενικότερα θέματα Δημοκρατίας, Εθνικής Ανεξαρτησίας και Κυριαρχίας όπως μας δίδαξε ο ΑΝΔΡΕΑΣ, καλή του ώρα όπου και αν βρίσκεται….

Ως κάκιστοι μαθητές του εν λόγω ΗΓΕΤΗ (που όλοι πλέον ονοματίζουν για να καλύψουν τις ανεπάρκειες τους)  αρνούνται να αποδεχτούν ότι πλέον η έριδα μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς δεν πουλάει, δεν πείθει, μια και τα αντιθετικά αυτά σχήματα ΕΧΟΥΝ ΠΛΕΟΝ ΣΥΜΒΑΛΕΙ ήδη από το 1989, εκούσια ή ακούσια,  στην θεμελίωση και την ενίσχυση  ενός ΠΡΟΤΥΠΟΥ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, που παράχθηκε στην μήτρα του Ιμπεριαλισμού και της Παγκοσμιοποίησης, που στόχο είχε και έχει:

Άρμεγμα δημόσιου χρήματος...

"Τα απόνερα της συμφωνίας των Πρεσπών «Μακεδονική» γλώσσα επίσημα στην Ελλάδα"

Του Γιώργου Ηλ. Τσιτσιμπή

«Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο (στη χώρα) βασιλεύει…»

Πριν λίγες ημέρες αναγνωρίστηκε επίσημα το «Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας» στην Ελλάδα. Η αίτηση του συλλόγου, γνωστής ΜΚΟ, εγκρίθηκε από το Πρωτοδικείο Φλώρινας στις 28 Ιουλίου 2022 και η απόφαση ανακοινώθηκε στο Δελτίο Δικαστικών Εκδόσεων στις 7 Νοεμβρίου 2022.

Μια είδηση που δεν ακούστηκε από κανένα συστημικό δελτίο  ΜΜΕ, ούτε βέβαια από κανένα από τα «μεγάλα» πολιτικά κόμματα. Ευτυχώς υπάρχει και το διαδίκτυο για να μαθαίνουμε κάποια από αυτά που μας αποκρύπτουν. Προφανώς, είναι κάτι που βολεύει πολλούς, αν όχι όλους, γι’ αυτό και η απόλυτη σιωπή, υπευθύνων και ανεχθέντων!

Ήταν θέμα χρόνου να συμβεί, αφού η «περίφημη» αλλά «κακόφημη» συμφωνία, συνεπάγεται πολλά τέτοια περιστατικά που θα φανούν σε βάθος χρόνου. Είμαστε στην αρχή ακόμα.

Ανάμεσα στους «ντόπιους» της Φλώρινας και της Πέλλας («ντόπιοι» ονομάζονται κάτοικοι των περιοχών αυτών με ελληνική συνείδηση, που έχουν ως μητρική γλώσσα τα λεγόμενα «σλαβομακεδονικά», ένα γλωσσικό ιδίωμα της βουλγαρικής γλώσσας) υπάρχει μια μικρή αλλά ανθεκτική και δυναμική ομάδα, που πήρε μέρος ακόμα και σε εκλογές, και βρίσκεται σε ευθεία σύνδεση με τα συμφέροντα των Σκοπίων. Προσπαθούν να εδραιώσουν Σλαβομακεδονική συνείδηση στην περιοχή, με απώτερες αποσχιστικές τάσεις. Αυτή είναι η αλήθεια. Άλλωστε, οι πανηγυρισμοί του γειτονικού κράτους για το «Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας» ήταν τόσο έντονοι, που είναι απορίας άξιο που δεν «ξύπνησαν» κανέναν από τους δικούς μας. Μέχρι και ευχαριστίες του Ζάεφ προς τον Τσίπρα και Μητσοτάκη, υπήρξαν!!!

Στο διαδίκτυο υπάρχει ένα σχόλιο για το θέμα, του γνωστού δημοσιογράφου Σταύρου Λυγερού, slpress.gr, συνοπτικό αλλά περιεκτικό, που αξίζει να ακουστεί.

Απλές σκέψεις

Στην δολοφονία του Γρηγορόπουλου μπορεί ο εκτελεστής δολοφόνος να είναι ο Κορκονέας, όμως ο ίδιος δεν είναι και ο αποκλειστικός υπεύθυνος.

Η καλλιέργεια της αντεπαναστατικής κουλτούρας του μπαχαλάκια που παίρνει σάρκα και οστά σε εθιμοτυπικά μπάχαλα στα Εξάρχεια και στις μεγάλες διαδηλώσεις του λαού (που τις προβοκάρει και τις σπάει), είναι και αυτή που "καίει" πολιτικά-επαναστατικά τους ανήσυχους και μάχιμους πιτσιρικάδες και τους γεμίζει φυλακές ή τους στέλνει και στον τάφο, όπως στην περίπτωση του Γρηγορόπουλου.

Αυτή η κουλτούρα του μπαχαλάκια φασαίου αντεπαναστάτη, είναι και αυτή που γοητεύει τους πιτσιρικάδες και τους οδηγεί να συμμετέχουν σε αυτά τα αναίτια-επαναστατικά μάταια επεισόδια.

Κουλτούρα, η οποία έχει ριζωθεί για τα καλά στην ελληνική κοινωνία μέσω του χουλιγκανισμού (δείτε με την ευκαιρία τα χθεσινά μπάχαλα με καμένα αυτοκίνητα Ολυμπιακών από Ολυμπιακούς στο ΣΕΦ) βαφτίζεται "Αναρχική επαναστατική δράση" και "αντίσταση στο κράτος", όταν δεν είναι τίποτα άλλο εκτός από εκτόνωση ή εβηφική και μεταεφηβική αντίδραση που υποκινείται και κατευθύνεται από Αναρχοπατέρες-πράκτορες μυστικών υπηρεσιών και Ασφαλίτες με τις ευλογίες του Αστικού Κράτους και των διαχειριστών του.

Οι οπαδοί της Δόξας Βύρωνα για τον Γρηγορόπουλο

Ουρές αστέγων, Μοναστηράκι, σήμερα. Το σκοτάδι πίσω από τα φώτα.

Αλέξης Γρηγορόπουλος: 14 χρόνια μετά, η πληγή δεν κλείνει -Πορείες και δρακόντεια μέτρα ασφαλείας

Στις 6 Δεκέμβρη 2008, ο 15χρονος μαθητής Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός στην διασταύρωση Μεσολλογγίου και Τζαβέλα στα Εξάρχεια από σφαίρα αστυνομικού.

Ήταν 9 το βράδυ όταν ο ειδικός φρουρός Επαμεινώνδας Κορκονέας σήκωσε το όπλο του και σημάδεψε τον 15χρονο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο.

Μια κοπέλα που βρισκόταν στο μπαλκόνι της πάτησε το REC. Το 15χρονο παιδί έπεσε στο νεκρό στο έδαφος. Ο Επαμεινώνδας Κορκονέας και ο συνάδελφος του Βασίλης Σαραλιώτης, ατάραχοι απλά έφυγαν από το σημείο.

Το νέο της δολοφονίας κυκλοφόρησε από στόμα σε στόμα. Ένα ποτάμι κόσμου θα ξεχύνονταν σε λίγο στους δρόμους και δεν θα έφευγε από αυτούς για πολύ καιρό. Αυθόρμητες διαδηλώσεις ξέσπασαν στο κέντρο της Αθήνας αλλά και σε ολόκληρη τη χώρα. Η οργή έγινε η εξέγερση του Δεκέμβρη.

Σήμερα, συμπληρώνονται 14 χρόνια από την εν ψυχρώ δολοφονία του Αλέξη, που αν ζούσε θα γινόταν 30 χρονών. Στη μνήμη του είναι προγραμματισμένες συγκεντρώσεις στην Αθήνα και στις περισσότερες πόλεις της Ελλάδας, ενώ τα καλέσματα συνδέουν και επικαιροποιούν το μήνυμα ενάντια στην αστυνομική βία, στο φόντο της χθεσινής απόπειρας ανθρωποκτονίας του 16χρονου Ρομά από αστυνομικό κατά την καταδίωξή του όταν επιχείρησε να διαφύγει από πρατήριο καυσίμων χωρίς να πληρώσει.

Η ακρίβεια δεν είναι καιρικό φαινόμενο

 Το κυβερνητικό αφήγημα για τα αλλεπάλληλα κύματα αυξήσεων των τιμών που φέρνουν σε απόγνωση την ελληνική κοινωνία, είναι ότι οφείλονται στην παγκόσμια αναστάτωση που έχει προκαλέσει ο πόλεμος στην Ουκρανία. Όμως αυτή είναι η μισή αλήθεια, και ίσως ούτε καν η μισή.

   Από το καλοκαίρι του 2021  έχει ξεκινήσει, με άλλοθι τον covid-19, μια ραγδαία εντεινόμενη μεθόδευση αυξήσεων στις χρηματιστηριακές τιμές των περισσοτέρων βασικών αγαθών. Οι προσδοκίες για αύξηση της κατανάλωσης μετά από 2 χρόνια περιορισμών και η δυσκολία τροφοδοσίας της αγοράς εξαιτίας πραγματικών, πιθανολογούμενων αλλά κυρίως τεχνητών ελλείψεων, οδήγησαν σε συνεχόμενες ανατιμήσεις των βασικών αγαθών.

   Εν τω μεταξύ με πρόσχημα την έλλειψη εμπορευματοκιβωτίων καθώς και τις καθυστερήσεις φορτεκφορτώσεων στα λιμάνια λόγω μέτρων covid, τα ναύλα μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων  τριπλασιάστηκαν εξασφαλίζοντας τεράστια υπερκέρδη στις εφοπλιστικές εταιρείες. Τα κέρδη των εφοπλιστών για το 2021 εκτιμώνται στα 1,6 δις δολάρια. 

   Σε αυτή την δυσοίωνη συγκυρία, μετά την δρομολόγηση του πολέμου από το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, η Ε.Ε επέβαλε πακέτο κυρώσεων κατά της Ρωσίας με αποτέλεσμα αντί της κατάρρευσης της ρωσικής οικονομίας πού ήταν ο αρχικός στόχος, να πληγούν οι οικονομίες των  κρατών μελών της. Οι τιμές των καυσίμων εκτοξεύθηκαν συμπαρασύροντας και όλα τα προϊόντα αφού αυξήθηκε το κόστος παραγωγής και διανομής. Οι τιμές των δημητριακών υπό τον φόβο ελλείψεων αυξήθηκαν σημαντικά, του σίτου διπλασιάστηκε ομοίως και του ηλιελαίου, γεγονός που με την σειρά του οδήγησε σε αυξήσεις τιμών τα υπόλοιπα έλαια. Στον τομέα της ενέργειας, με την λειτουργία του θεσμοθετημένου από την Ε.Ε. χρηματιστηρίου της ενέργειας, η τιμή του ρεύματος διαμορφώνεται με βάση το πανάκριβο, λόγω των κυρώσεων, φυσικό αέριο και όχι με το πραγματικό κόστος παραγωγής. Αποτέλεσμα, οι εταιρείες παραγωγής ρεύματος να βγάζουν υπερκέρδη. Κερδοσκοπία δηλαδή με τις ευλογίες και την βούλα της Ε.Ε.

Αγαπητοί αναγνώστες, καλημέρα σας

Του Νίκου Παπαδογιάννη

Είμαι ο Νίκος Παπαδογιάννης και θρηνώ. Θρηνώ γοερά για τον θάνατο του Εθνικού Συστήματος Υγείας, το οποίο εμπνεύστηκε ο μακαριστός Γιώργος Γεννηματάς πριν από καμιά 40αριά χρόνια, ανακούφισε εκατομμύρια Έλληνες στις δεκαετίες που ακολούθησαν, ώσπου βρήκε φριχτό θάνατο στα χέρια μίας συμμορίας πολιτικών δολοφόνων, εν έτει 2022, μερικούς μήνες μετά τον θάνατο της θυγατέρας του Γεννηματά.
Οι αδίστακτοι οσφυοκάμπτες της κυβέρνησης Μητσοτάκη  πέρασαν ένα νομοσχέδιο που στέλνει τη δημόσια υγεία, στο απόσπασμα προς όφελος των «ημετέρων» κλινικαρχών. Συμπαρέσυραν έτσι στο απάνθρωπο μένος τους όχι μόνο τον φτωχό λαουτζίκο που καταδικάστηκε στην ανέχεια από δεκαετίες δεξιάς ολιγαρχίας, αλλά και τον παροιμιώδη μέσο ανθρωπάκο, που φοβάται, ο αφελής, μη του πάρουν οι κομμουνισταί το σπίτι.
Στην αληθινή ζωή, το σπίτι του το παίρνουν οι τοκογλύφοι Πάτσηδες, επειδή ο ίδιος δεν έχει να πληρώσει τους γιατρούς και τα φάρμακα και κινδυνεύει να πάει σαν το σκυλί στο αμπέλι. Η επέτειος της ψήφισης του επίμαχου νομοσχεδίου θα πρέπει στο εξής να «γιορτάζεται» με μαύρα πανιά ως ημέρα εθνικού πένθους.
Το τραγικότερο όλων ήταν ότι το έγκλημα συντελέστηκε μέσα σε χλιαρές έως ανύπαρκτες αντιδράσεις, αφού οι έτεροι «ημέτεροι», οι καναλάρχες, φρόντισαν να μπουκώσουν το αποχαυνωμένο ακροατήριό τους με Κιβωτό  , με πολεμολαγνεία και με Μουντιάλ. Οι περισσότεροι πολίτες δεν πήραν χαμπάρι αυτό που συνέβη, αφού τα δελτία ειδήσεων έπαιζαν μέχρι ναυτίας πατέρα Αντώνιο και …Ερντογάν.
Εάν τα κανάλια της ντροπής κρατούσαν την παλάντζα 50-50, πόσο μάλλον αν ασκούσαν οξεία αντιπολίτευση και έλεγχο της εξουσίας όπως απαιτεί ο δημοσιογραφικός κώδικας, η Βουλή θα είχε περικυκλωθεί από ορδές αγανακτισμένων, και θα έπιπτε ράβδος μέχρι να βγάλει αίμα ο πισινός των 156 βουλευτών της ΝΔ, που παρφουμαρίστηκαν και έσπευσαν να ψηφίσουν την αθλιότητα.

Ανασκόπηση S09E11: Νέος νόμος για το Ε.Σ.Υ.

ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 1944 Η Ματωμένη Κυριακή

Του Γιώργου Πετρόπουλου

«...Και ξημέρωσε η 3 του Δεκέμβρη. Τρεις του Δεκέμβρη!.. Οποιος έζησε στις 3 του Δεκέμβρη, στις 4 μπορούσε να πεθάνει. Ο προορισμός του ανθρώπου, που είναι: να κάνει κάτι μεγάλο ή να ζήσει κάτι μεγάλο εκπληρώνεται. Γιατί ο λαός, ο Αθηναϊκός λαός, κείνη τη μεγάλη μέρα αποκαλύφθηκε μπροστά στο ίδιο του το μεγαλείο».

Μενέλαος Λουντέμης1

Κυριακή 3 Δεκέμβρη 1944. Ο λαός της Αθήνας και του Πειραιά ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα του ΕΑΜ συγκεντρώνεται από το πρωί στο κέντρο της πρωτεύουσας για να διαδηλώσει την αντίθεσή του στην πολιτική του εμφυλίου πολέμου που προωθούσαν η ντόπια αντίδραση και οι Αγγλοι με την επιδίωξη τους για μονομερή αφοπλισμό του ΕΛΑΣ, για να διακηρύξει τη θέλησή του να αγωνιστεί για εθνική ανεξαρτησία και δημοκρατία. Ο «Ριζοσπάστης» εκείνης της μέρας, που κυκλοφορούσε από τα χαράματα έγραφε στην κορυφή της πρώτης του σελίδας: «Ολοι σήμερα στις 11 στο συλλαλητήριο του ΕΑΜ στο Σύνταγμα - Κάτω η κυβέρνηση του εμφυλίου πολέμου! Εμπρός για κυβέρνηση ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ Εθνικής Ενότητας!». Το κύριο άρθρο γραμμένο από τον Γ. Ζέβγο, με τίτλο «ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ», εξηγούσε μέσα από έναν απολογισμό του έργου της κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου πώς είχε προκληθεί η κρίση, με αποτέλεσμα τα μεσάνυχτα της 1 προς 2 Δεκέμβρη 1944 να παραιτηθούν όλοι οι υπουργοί και υφυπουργοί του ΕΑΜ. «Τώρα -έγραφε ο Ζέβγος- το λόγο τον έχει ο ελληνικός λαός. Οι μπαρουτοκαπνισμένοι μαχητές του ΕΛΑΣ, που τους ζητούν να παραδώσουν τα τιμημένα και κερδισμένα σε μάχες όπλα τους. Οι περήφανοι πολίτες της Αθήνας, που αντιμετώπισαν νικηφόρα τις ορδές των Γερμανών και των προδοτών. Ολοι οι δημοκράτες, όλοι όσοι πονάν την Ελλάδα και το λαό της θα βρεθούν ενωμένοι στις γραμμές του για να υπερασπίσουν τη λευτεριά του, τη ζωή του, τα δημοκρατικά του δικαιώματα, την εθνική ανεξαρτησία. Ο ελληνικός λαός θα σαρώσει την κυβέρνηση του εμφυλίου πολέμου και θα δημιουργήσει μια κυβέρνηση πραγματικής εθνικής ενότητας»2.

Η επέμβαση...

Υπουργείο ιδιωτικής Υγείας

Το καλάθι του κερδοσκόπου...

Νέα Δημοκρατία: Τέλος το δωρεάν δημόσιο σύστημα υγείας!

Του Γιώργου Τασιόπουλου

Η 2η φωτογραφία δεν είναι από το Σύνταγμα.

Είναι από την Ισπανία!

Οι Ισπανοί βγήκαν στους δρόμους τον Νοέμβριο για να υπερασπιστούν το εθνικό σύστημα υγείας της χώρας τους.

Εδώ ψηφίστηκε ο νόμος έκτρωμα για ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ.

Δεν είμαι σίγουρος ότι όλοι εμείς που μείναμε αδιάφοροι στις εκκλήσεις των ιατρών για υπεράσπιση της δημόσιας υγείας έχουμε την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουμε χιλιάδες ευρώ για λίγες ημέρες νοσηλείας σε ιδιωτικές κλινικές.

Ζηλέψαμε φαίνεται τις ΗΠΑ, όπου εκατομμύρια άνθρωποι, πρώην ασθενείς, αγωνίζονται να πληρώσουν τα χρέη τους από ιατροδάνεια στις τράπεζες.

Οι εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές στη Μαδρίτη πάντως φώναζαν:«Ένα σύστημα υγειονομικής περίθαλψης για όλους, η υγεία σας δεν πρέπει ποτέ να εξαρτάται από το πορτοφόλι σας».

Εναντίον Κίνας και Αφρικής – Οι αστείες φιλοδοξίες της Αμερικανόδουλης Ελλάδας που προκαλούν γέλια

Του Ηλία Παπαναστασίου

Μετά την «Ουκρανία» της Ελληνικής Κυβέρνησης δηλαδή την ταύτισή της με την Αμερική σε βαθμό εξωφρενικού δοσιλογισμού, η παραληρηματική «Κρίση Μεγαλείου» της Ελληνικής Κυβέρνησης προχώρησε σε νέο επίπεδο. Μετά την υπογραφή της Ελληνο/Γαλλικής Συμφωνίας της οποίας προηγήθηκαν οι γαλλικές πωλήσεις όπλων στην Ελλάδα, η Ελληνική Κυβέρνηση αναλαμβάνει να στείλει στρατιωτικό σώμα στο Σαχέλ δήθεν για να «πολεμήσει την τρομοκρατία», ουσιαστικά για να συμπαρασταθεί σαν γνήσιος κράχτης συμφερόντων στην Γαλλική στρατιωτική ανάμειξη στο Σαχέλ, ανάμειξη που αποτελεί την συνέχεια της Γαλλικής Αποικιοκρατίας και η οποία ουσιαστικά ποτέ δεν τερματίστηκε.

Όμως ποιο είναι το Σαχέλ; Είναι η Υποσαχάρια ζώνη που διασχίζει οριζόντια την Αφρική και περνά από 10 αφρικανικές χώρες, τις πλέον φτωχές και εξαθλιωμένες (Σενεγάλη, Μαυριτανία, Μάλι, Μπουρκίνα Φάσο, Νίγηρας, Νιγηρία, Τσαντ, Σουδάν, Νότιο Σουδάν και Ερυθραία). Χώρες που υπέστησαν απίστευτη εκμετάλλευση πρώτων υλών και πλούτου κυρίως από την Γαλλική Αποικιοκρατία, μια στυγνή εκμετάλλευση που συνεχίζεται έως σήμερα. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε: 

Η Γαλλία εισάγει τεράστιες ποσότητες ουρανίου από τον Νίγηρα και το οποίο χρησιμοποιεί για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας των Πυρηνικών Εργοστασίων στην Γαλλία. Η σύμβαση υπάρχει από την πρώτη μέρα που ο Νίγηρας (δήθεν) «ανεξαρτητοποιήθηκε» από την Γαλλία στις αρχές της δεκαετίας του 1960.

Ο Νίγηρας θεωρείται η τρίτη φτωχότερη χώρα στον κόσμο με μέσο όρο ζωής τα 45 χρόνια και το 70% του πληθυσμού να ζει με ένα δολάριο (!) την ημέρα και το 90 % του πληθυσμού χωρίς ρεύμα! 

«Η ελευθερία της αλεπούς στο κοτέτσι»

Του Γιώργου X. Παπασωτηρίου

«Εγώ είμαι φιλελεύθερος», είπε ο πρωθυπουργός της χώρας Κυριάκος Μητσοτάκης σε τηλεοπτική εκπομπή, δικαιολογώντας την ελευθερία έκφρασης στην περίπτωση της «τραπ» μουσικής κι ας βρίθει αυτή σεξιστικών, ρατσιστικών και φασιστικού τύπου σχολίων, που αν δεν προτρέπουν, πάντως νομιμοποιούν την έμφυλη βία. Αυτό το θεωρεί ελευθερία ο Κυρ. Μητσοτάκης. Το ίδιο ισχύει και με την άποψή του για την ελευθερία του ελληνικού Τύπου. Θεωρεί «σκατά» τις κριτικές των Δημοσιογράφων χωρίς Σύνορα για την ανελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα. Γιατί πιστεύει ότι υπάρχει απόλυτη ελευθερία «να λέει ο καθένας ό,τι θέλει», συγχέοντας έτσι την ελευθερία της έκφρασης με την πληροφόρηση, δηλαδή με την ισότιμη διάδοση της άλλης άποψης, της αντίθετης με αυτή της κυβερνώσας παράταξης. Κι εδώ έγκειται το πρόβλημα. 

Η διαφορετική άποψη εκφέρεται μεν, αλλά θάβεται. Τα «πετσωμένα» μίντια, αυτά που διαδίδουν τις κυβερνητικές θέσεις «πνίγουν» την διάδοση της άλλης άποψης. Ναι, υπάρχουν και έντυπα που ασκούν κριτική στην κυβέρνηση, αλλά η δύναμη διάδοσης της πληροφορίας εκ μέρους τους είναι ισχνότατη. Στον τηλεοπτικό χώρο η κατάσταση είναι ακόμα πιο ζοφερή. Όσο για τον χώρο των κοινωνικών δικτύων, αυτός είναι ο μόνος χώρος που δεν ελέγχεται απόλυτα από την κυβέρνηση, γι' αυτό έχει στρέψει εκεί το ενδιαφέρον της.

«Ποντικοπαγίδα» με «τυράκι» παροχών

Όσο κι αν η κυβέρνηση διαφημίζει «ενισχύσεις», οι μελέτες ειδικών αποκαλύπτουν αυτό που πολλοί υποψιάζονται: η ενίσχυση των πολιτών είναι το τυρί… της φάκας.

Του Δημήτρη Κωστάκου

«Τζάμπα τυρί υπάρχει μόνο μέσα στην ποντικοπαγίδα», προειδοποιεί μια παλιά αμερικάνικη παροιμία.

Κάπως έτσι η κυβέρνηση έχει επιδοθεί σε μια επίμονη (όσο και μονότονη) διαφημιστική εκστρατεία των «ενισχύσεων προς τους πολίτες» εν μέσω κρίσης ανατιμήσεων, διεκδικώντας -φυσικά- την εμπιστοσύνη και κατ’ επέκταση την ψήφο τους στις επερχόμενες εκλογές.

Ωστόσο, οι μελέτες ειδικών αποκαλύπτουν αυτό που πολλοί (κακόπιστοι, βεβαίως- βεβαίως) υποψιάζονται:

Ότι, δηλαδή, η ενίσχυση των πολιτών είναι το τυρί. Της φάκας.

Πρόκειται για ένα συμβόλαιο φτώχειας, το οποίο οι πολίτες καλούνται να υπογράψουν, αποδεχόμενοι περιορισμένες αυξήσεις και αναντίστοιχες των πραγματικών αναγκών ενισχύσεις.

Σύμφωνα με την Ενδιάμεση Έκθεση για την Εθνική Οικονομία και Απασχόληση του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, οι εργαζόμενοι είναι και θα παραμείνουν (με βάση την κυβερνητική πολιτική) εισοδηματικά ανοχύρωτοι απέναντι στην κρίση ανατιμήσεων.

Το νέο νομοσχέδιο θεσμοθετεί και επίσημα το «φακελάκι»

Του Γιάννη Παπαζαχαρία

Ζωντανή εικόνα για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα και που θα επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο με τις προβλέψεις του νομοσχεδίου για τα απογευματινά, επί πληρωμή χειρουργεία στα δημόσια νοσοκομεία μετέφερε ο Γιάννης Παπαζαχαρίας, ειδικός χειρουργός στο Τζάνειο Νοσοκομείο, μέλος του ΔΣ της ΕΙΝΑΠ και του Σωματείου Εργαζομένων στο Τζάνειο.

Περιγράφοντας μια «τυπική μέρα» ενός χειρουργού σημείωσε: «Ερχεται ο άρρωστος με το πρόβλημά του, του λέμε ότι πρέπει να χειρουργηθεί αλλά να περιμένει 2 και πλέον μήνες τουλάχιστον γιατί δεν υπάρχει χώρος. Επιμένει για ταχύτερα ο άρρωστος, εμείς του λέμε δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.

Οταν περάσει αυτό το διάστημα, παίρνει ο άρρωστος τηλέφωνα. Αποφεύγουμε να σηκώσουμε το τηλέφωνο, γιατί ψάχνουμε χώρο να μπει και δεν υπάρχει, και περιμένουν και άλλοι άρρωστοι που πιέζουν. Αφού με επιμονή και ένα σωρό τσακωμούς και διαπραγματεύσεις μεταξύ των γιατρών, μπούμε στο χειρουργείο, εκεί ξεκινάει άλλος τσακωμός.

Τελείωνε το χειρουργείο, γιατί έχει να μπει και ο νευροχειρουργός, έχει να μπει και ο ορθοπαιδικός. Τι κάνεις τόση ώρα; Γιατί αργείς; Ταυτόχρονα, το νοσοκομείο εφημερεύει και έχουν έρθει πολυτραυματίες για τους οποίους δεν υπάρχει εξασφαλισμένη αίθουσα χειρουργείου. Και αρπάζονται οι γιατροί μεταξύ τους, και ακυρώνονται τελευταία στιγμή περιστατικά που περίμεναν μήνες, και ...άντε πες το αυτό στον άρρωστο που θα μείνει άλλο τόσον καιρό με το πρόβλημά του και έχει αφήσει και τη δουλειά του πίσω. Αυτή η ένταση αναπαράγεται χωρίς καμία υπερβολή κάθε μέρα, με ό,τι συνέπειες μπορεί να έχει.

Ερχεται, λοιπόν, η κυβέρνηση και λέει: Κύριε άρρωστε, βαρέθηκες να περιμένεις σε αυτήν την κατάσταση; Ε, πλήρωσε να τελειώνουμε! Ελα το απόγευμα στο ιδιωτικό να τα βρούμε όλα!».

Ακτιβιστές vs τρομοκράτες

Είμαι βέβαιη ότι αργά ή γρήγορα, η παιδεραστία θα αναγνωριστεί ως η "νέα κανονικότητα"...

Της Ιωάννας Υψηλάντη  

Ένας Ουκρανός ακτιβιστής, από την γκέι κοινότητα της χώρας του, μπήκε, χθες, στο... 51ο λεπτό της αναμέτρησης Πορτογαλίας-Ουρουγουάης στο γήπεδο, για να διαδηλώσει τις σεξουαλικές προτιμήσεις του, συνδυάζοντας τες με την σωτηρία της Ουκρανίας, στο μπλουζάκι του.

Σε κάποια άλλη αναμέτρηση, οι οπαδοί της Ισπανικής Εθνικής σήκωσαν την σημαία των χιτλερικών ταγμάτων του Αζόφ.
Κατά τ΄άλλα, αυτό ονομάζεται "ποδοσφαιρική διοργάνωση".

ΕΣΥ....

Μαϊμούδες και λιοντάρια: Το ψυχογράφημα του προοδευτικάριου

Του Γιάννη Παπαμιχαήλ

Το ψυχογράφημα του προοδευτικάριου: Αυτού εγγράμματου, πληροφορημένου μέσου δυτικού πολίτη, με τα κάποια πτυχία του και με την αγοραία κοσμοπολίτικη συνείδηση. Ο συνήθως αντιλαϊκιστής και δηλωμένος αντιρατσιστής, που όπως λέει αντιτίθεται στα στερεότυπα, τους φανατισμούς και τις προκαταλήψεις του “παρελθόντος”, δεν είναι ένας κοινός υποκριτής. Είναι ένα είδος ηθοποιού επιθεώρησης της διπλανής πόρτας. Ένας μανιώδης εραστής του δήθεν.

Ένας φιγουρατζής που διαρκώς κάτι παριστάνει τον κάπως διαφορετικό, το λαϊφσταϊλάτο ενεργό πολίτη με άποψη και ανοιχτούς ορίζοντες, τον ευαίσθητο στα οικολογικά προβλήματα που μονίμως “πονάει” αφηρημένα τον πλανήτη του, αλλά όχι συγκεκριμένα τη γη του χωριού από το οποίο κατάγεται, ή το προάστιο όπου μετακόμισε. Δεν πονάει με άλλα λόγια, στο πεδίο των εξορθολογισμών και των αξιοποιήσεων, όπου ο προοδευτικάριος συναντά τους άλλους εκσυγχρονιστές. Αυτούς που αφού ξερίζωσαν τις ελιές και τα αμπέλια, εξαφάνισαν τα κοτέτσια και τους τετράποδους γαϊδάρους, έκαψαν με κάποια επιδότηση το καΐκι τους και φύτεψαν λίγο ή πολύ παντού μικρές ή μεγάλες βιλίτσες, με πισίνες και φωτοβολταϊκά.

Μιλάμε βεβαίως για τον ανθρωπιστή, τον κατά φαντασίαν δικαιωματούχο που δηλώνει ότι σέβεται όλες τις μειονότητες κι ότι κατανοεί όλες τις πολιτισμικές ή εθιμικές ιδιαιτερότητες, εκτός ίσως από εκείνες που αναφέρονται σε μια οικεία γι’ αυτόν ιστορικά συγκεκριμένη πολιτισμική παράδοση. Αυτήν, αυτός, παρά την ανεκτικότητα που τον διακρίνει, μόλις και μετά βίας την ανέχεται!