Είμαι ο Νίκος Παπαδογιάννης και θρηνώ. Θρηνώ γοερά για τον θάνατο του Εθνικού Συστήματος Υγείας, το οποίο εμπνεύστηκε ο μακαριστός Γιώργος Γεννηματάς πριν από καμιά 40αριά χρόνια, ανακούφισε εκατομμύρια Έλληνες στις δεκαετίες που ακολούθησαν, ώσπου βρήκε φριχτό θάνατο στα χέρια μίας συμμορίας πολιτικών δολοφόνων, εν έτει 2022, μερικούς μήνες μετά τον θάνατο της θυγατέρας του Γεννηματά.
Οι αδίστακτοι οσφυοκάμπτες της κυβέρνησης Μητσοτάκη πέρασαν ένα νομοσχέδιο που στέλνει τη δημόσια υγεία, στο απόσπασμα προς όφελος των «ημετέρων» κλινικαρχών. Συμπαρέσυραν έτσι στο απάνθρωπο μένος τους όχι μόνο τον φτωχό λαουτζίκο που καταδικάστηκε στην ανέχεια από δεκαετίες δεξιάς ολιγαρχίας, αλλά και τον παροιμιώδη μέσο ανθρωπάκο, που φοβάται, ο αφελής, μη του πάρουν οι κομμουνισταί το σπίτι.
Στην αληθινή ζωή, το σπίτι του το παίρνουν οι τοκογλύφοι Πάτσηδες, επειδή ο ίδιος δεν έχει να πληρώσει τους γιατρούς και τα φάρμακα και κινδυνεύει να πάει σαν το σκυλί στο αμπέλι. Η επέτειος της ψήφισης του επίμαχου νομοσχεδίου θα πρέπει στο εξής να «γιορτάζεται» με μαύρα πανιά ως ημέρα εθνικού πένθους.
Το τραγικότερο όλων ήταν ότι το έγκλημα συντελέστηκε μέσα σε χλιαρές έως ανύπαρκτες αντιδράσεις, αφού οι έτεροι «ημέτεροι», οι καναλάρχες, φρόντισαν να μπουκώσουν το αποχαυνωμένο ακροατήριό τους με Κιβωτό , με πολεμολαγνεία και με Μουντιάλ. Οι περισσότεροι πολίτες δεν πήραν χαμπάρι αυτό που συνέβη, αφού τα δελτία ειδήσεων έπαιζαν μέχρι ναυτίας πατέρα Αντώνιο και …Ερντογάν.
Εάν τα κανάλια της ντροπής κρατούσαν την παλάντζα 50-50, πόσο μάλλον αν ασκούσαν οξεία αντιπολίτευση και έλεγχο της εξουσίας όπως απαιτεί ο δημοσιογραφικός κώδικας, η Βουλή θα είχε περικυκλωθεί από ορδές αγανακτισμένων, και θα έπιπτε ράβδος μέχρι να βγάλει αίμα ο πισινός των 156 βουλευτών της ΝΔ, που παρφουμαρίστηκαν και έσπευσαν να ψηφίσουν την αθλιότητα.
Μοναδική σωτηρία για να αποφευχθεί το απονενοημένο διάβημα είναι πλέον η …μεταπολίτευση. Η εκλογή δηλαδή μίας δημοκρατικής κυβέρνησης στις κάλπες που έρχονται το 2023, με παράλληλο γκρεμοτσάκισμα του αδυσώπητου νεοφιλελευθερισμού, ώστε να περισωθεί ό,τι σώζεται, μέσα από τα νύχια της γαλάζιας ακρίδας.
Ο Παύλος Πολάκης δεσμεύτηκε από το βήμα της Βουλής ότι κάποια επονείδιστα νομοσχέδια θα κλειδωθούν στο χρονοντούλαπο αμέσως μόλις αποκατασταθεί η δημοκρατία, «το πρώτο δεκαήμερο μετά τη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων της επόμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ». Από το στόμα του, και στου ακοίμητου νεοέλληνα ψηφοφόρου το αυτί.
Στη λίστα με τα ακατανόμαστα νομοθετήματα περιλαμβάνονται το ανοσιούργημα που φέρνει καταστροφή του ΕΣΥ, η πανεπιστημιακή αστυνομία και η ελάχιστη βάση εισαγωγής στα Πανεπιστήμια, η κατάργηση του οκταώρου και το πλιάτσικο στην επικουρική ασφάλιση, και φυσικά το «επιτελικό κράτος» των υποκλοπών, που χθες πήραν νέες διαστάσεις με τις αποκαλύψεις του Documento περί παρακολούθησης των αρχηγών των ενόπλων δυνάμεων.
Προσωπικά πιστεύω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ελπίδες να ξαναγίνει κυβέρνηση μοναχά αν υποσχεθεί ολοκληρωτική κάθαρση, ειδικά δικαστήρια και παραδειγματική τιμωρία των φυσικών και ηθικών αυτουργών του εφιάλτη που ζούμε. Φωτιά και τσεκούρι δηλαδή, να μη προλαβαίνουν ούτε τα ελικόπτερα, να σώσουν τους κακούργους της πολιτικής. Εάν κατεβεί στις εκλογές με πρόγραμμα συναίνεσης, συναδέλφωσης και γενικής αμνηστίας, δεν πρόκειται να βρει ούτε την ψήφο του Πολάκη.
Το δράμα ενός νεογνού
Το επόμενο κεφάλαιο αυτού του Δελτίου το γράφει, με ανάρτησή της στο Twitter, μία ανώνυμη μητέρα, με το ψευδώνυμο @elvis_perla. Την αντιγράφω αυτούσια και σας καλώ να μπείτε στα παπούτσια αυτής της -ασφαλισμένης σε ιδιωτικό φορέα- γυναίκας ή στα μικροσκοπικά πατουσάκια του μωρού της:
«Ιδιωτική κλινική με ιδιωτική ασφάλιση. Γεννάω. Το παιδί έχει από την πρώτη στιγμή μία μικρή αιματοχεσία, κάτι έμαθα όμως μόνο όταν θέλησα να γυρίσω σπίτι πιο νωρίς. Λόγω καισαρική,ς το προτεινόμενο διάστημα είναι 4 μέρες. Καθόμαστε το τετραήμερο, σε λίγες μέρες επιστρέφουμε με το παιδί 9 ημερών να είναι νωθρό, να έχει σοβαρή αιματοχεσία και εκκρίσεις χολής από το στόμα.
Οι παιδίατροι, καταλαβαίνοντας κατευθείαν ότι το περιστατικό ήταν σοβαρό, θέλουν να στείλουν το παιδί σε νοσοκομείο λέγοντάς μου ότι εκεί η διαδικασία θα μου βγει πολύ ακριβά, υποκρύπτοντας ότι δεν ήθελαν να αναλάβουν την ευθύνη. Και κυρίως, ότι δεν είχαν τη δυνατότητα να αναλάβουν ένα τόσο σοβαρό περιστατικό για ένα νεογνό που γεννήθηκε στην κλινική τους.
Επειδή λοιπόν αφ’ ενός οι ίδιοι ήξεραν όλες τις συνθήκες της γέννησης και οι νεογνολόγοι που το είχαν εξετάσει ήταν παρόντες, αφ’ ετέρου το παιδί παρουσίαζε νωθρότητα οπότε τα λεπτά έπαιζαν καταλυτικό ρόλο, ζήτησα να μιλήσω με τη διευθύντρια που εφημέρευε. Μαντέψτε. Εφημέρευε από το σπίτι της. Κάτι που βεβαίως δεν ήθελαν να αποκαλύψουν, λέγοντας διάφορες δικαιολογίες.
Τα λεπτά περνούσαν και ούσα η ίδια και λίγο χτεσινή, τους ενημερώνω ότι η διευθύντρια θα έπρεπε να είναι εδώ και μπλα μπλα μπλα. Φτάνει μετά από 25 ολόκληρα λεπτά ενόσω το παιδί χειροτερεύει ραγδαία. Ερχόμενη μου "εξηγεί" ότι η διαδικασία στην κλινική θα κοστίσει πολύ και προτείνει την διακομιδή σε νοσοκομείο.
Και πού γνωρίζετε τα οικονομικά μου κυρία μου; ΑΝΑΛΑΒΕΤΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ. Αρνήθηκε, και στο σημείο αυτό αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι δεν έχουν τα μέσα να ανταπεξέλθουν. Είμαστε ήδη πάνω από 40 λεπτά εκεί. Ψάχνουμε τρόπο να φύγει το παιδί σε νοσοκομείο και μαντέψτε! Μας ζητούν να πληρώσουμε το ασθενοφόρο. Διακόσια ευρώ. Κανένα πρόβλημα. ΦΕΡΤΕ ΑΣΘΕΝΟΦΟΡΟ ΜΕ ΘΕΡΜΟΚΟΙΤΙΔΑ (κατόπιν σύστασης του παιδιάτρου και του παιδογαστρεντερολόγου, δεν τα έλεγα μόνη μου). “Α, ξέρετε με θερμοκοιτίδα δεν έχουμε”.
Και αυτό δεν ειναι το πιο εξοργιστικό. Έχει κι άλλο. Στο παιδί έπρεπε ΗΔΗ, κατά την ώρα που το παρέλαβαν, να του έχει χορηγηθεί ορός. Αρνούνταν να κάνουν οποιαδήποτε ιατρική πράξη - για τους ευνόητους νομικούς λόγους. Τονίζω ότι παίζουμε με τα λεπτά και τα δευτερόλεπτα.
Εκεί επεμβαίνει ο παιδογαστρεντερολόγος και ξεχέζει τη διευθύντρια πατόκορφα: “Θα στείλετε το παιδί στο νοσοκομείο, θα περάσουν άλλα 20 λεπτά. Μέχρι να γίνει εισαγωγή, άλλα τόσα, χωρίς ορό. Ξέρετε τι σμαίνει αυτό; Βάλτε ορό τώρα! Τ Ω Ρ Α, αλλιώς δεν φεύγει”.
Η συνέχεια της πορείας της υγείας του παιδιού , ένα βρεφάκι 2,5 κιλά, ήταν τρικυμιώδης και η χειροτέρευσή της άμεση. Επειδή δεν γνώριζαν τι συνέβαινε στο παιδί και γιατί, ήρθαν γιατροί, ναι ναι του Ε.Σ.Υ., που δεν ήταν καν σε εφημερία και έπεσαν όλοι από πάνω του.
Τα τηλέφωνα είχαν πάρει φωτιά, καθώς ο ένας ειδοποιούσε τον άλλον. Ήταν περιστατικό που δεν έχει καταγραφεί παρόμοιο παγκοσμίως. Πέφτει λοιπόν πάνω από το παιδί όλη η παιδιατρική κοινότητα. Αποφασίζουν νέα διακομιδή σε μονάδα εντατικής θεραπείας. Μαντέψτε. “Εδώ δεν έχουμε ασθενοφόρο με θερμοκοιτίδα”.
Καλούμε το Χαμόγελο Του Παιδιού το οποίο ευτυχώς είχε διαθεσιμότητα και ανταποκρίνεται αμέσως. Μεταφέρεται το παιδί στη ΜΕΝΝ. Εκεί ξεκινάει δεύτερος γύρος ανεύρεσης ιατρικής ομάδας. Ναι, και με κάποιες ειδικότητες εκτός "εφημερίας".
(Κάποια πράγματα τα αντιλαμβανόμουν παρασκηνιακά. Ο επικεφαλής του τιμ, ο παιδογαστρεντερολόγος που είχε ξεχέσει τη διευθύντρια της κλινικής, η οποία συνεργάζεται μαζί του κιόλας, δεν είχε το χρόνο να μας ενημερώσει για το παρασκήνιο. Επιπροσθέτως όπως μας είπε αργότερα ήθελε να μας προστατέψει για να μην καταρρεύσουμε. Το παιδί μας χρειαζόταν εκεί δυνατούς. Λεπτομέρειες λοιπόν δεν είπε επί τούτου ποτέ, ακόμα και όταν όλα τελείωσαν/ Ευτυχώς αισίως.)
Ήρθαν οι πάντες, όσοι μπορούσαν και όσοι δεν μπορούσαν, για να σκύψουν πάνω από το παιδί μου. Μου συμπεριφέρθηκαν με ευγένεια, τρυφερότητα και απόλυτη σοβαρότητα. Χειρούργησαν το μωρό ξημερώματα. Δεν βρήκαν καμία βλάβη στα όργανά του γαστρεντερικού και συνέχισαν ΟΛΟΙ αμείωτοι να παρακολουθούν αυτό το ανεξήγητο φαινόμενο επί μία βδομάδα.
Το παιδί σταθεροποιήθηκε, πήγαν όλα καλά. Δημοσίως ευχαριστώ κάθε γιατρό και κάθε νοσηλεύτρια του Ε.Σ.Υ που ήταν εκεί για το παιδί μου. Τα καταφέραμε. Αυτά τα λίγα».
Του έκλεισαν τα μάτια
Καταλάβατε, μωρέ; Καταλάβατε; Το λέω σε εσάς που πανηγυρίζετε βελάζοντας, επειδή έχετε πέντε φράγκα στην τσέπη για ιδιωτική ασφάλιση και νομίζετε ότι το γεμάτο πορτοφόλι θα δώσει όλες τις λύσεις. Εάν έχετε δυσκολία στην κατανόηση κειμένου, θα σας παρακαλέσω να μείνετε στο σπίτι στις επόμενες εκλογές ή να πάτε στην Αράχωβα για σκι μαζί με τους κλινικάρχες και τους λοιπούς σφογγοκωλάριους του καθεστώτος.
Ακολουθεί ένας ακόμη θρήνος για το ΕΣΥ, αλιευμένος και αυτός από τα social media, με υπογραφή V.M.:
«Για όλα τα ασθενοφόρα των φημισμένων πανάκριβων ιδιωτικών κλινικών, που είδα να έρχονται νύχτα με σβηστές σειρήνες και φώτα στο πίσω πάρκινγκ του Παίδων για να αφήσουν ετοιμοθάνατα βρέφη που είχαν κρατηθεί επί μέρες σε πανάκριβες εντατικές των 400 ευρώ την ημέρα, αλλά πλέον η υγεία τους λόγω της εγκληματικής καθυστέρησης είχε επιδεινωθεί τόσο που μόνο οι γιατροί του δημοσίου μπορούσαν να τα σώσουν -ή να τα παραλάβουν, ώστε η ευθύνη του θανάτου να χρεωθεί σε αυτούς.
Για την επιμελήτρια της δημόσιας μονάδας εντατικής νεογνών που μπροστά μου φώναζε στο τηλέφωνο "καθυστερήσατε το μωρό για τα λεφτά και τώρα μας το στέλνετε για να πεθάνει στα χέρια μας;"
Για τους γιατρούς που γνώρισα στον Ευαγγελισμό, στο Αγλαΐα Κυριακού, στο Αγία Σοφία, στο Παίδων Πεντέλης, στο Αλεξάνδρα, στο Έλενα, στο Τζάνειο, στο Μεταξά, που λιώνουν στα πόδια τους στα επείγοντα τις κλινικές και στις εντατικές. Για την ανεκτίμητη πείρα τους, για την αυτοθυσία τους, για την προσφορά τους, χωρίς την αμοιβή και την αναγνώριση που τους αξίζει. Για την απίστευτη εξουθένωσή τους.
Για τους νοσηλευτές και τις νοσηλεύτριες που φρόντισαν στους μεγάλους πόνους εμένα, τη μάνα μου, το παιδί μου -και έκλεισαν τρυφερά τα μάτια του πατέρα μου».
Ναι, και τα μάτια του δικού μου, το μακρινό 1998, μετά από ατελείωτη Οδύσσεια ετών και πολλαπλά χειρουργεία και βασανιστικές θεραπείες στο Γενικό Νοσοκομείο της Αεροπορίας. Η οικογένειά μου οφείλει αιώνια ευγνωμοσύνη στους γιατρούς, τους νοσηλευτές και τις νοσηλεύτριες που έκαναν ό,τι μπορούσαν για να κρατήσουν τον πτέραρχο στη ζωή.
Εάν μάθει ο δόλιος ο πατέρας ότι εν έτει 2022 έχουμε ακόμη πρωθυπουργό έναν Μητσοτάκη, θα σηκωθεί από εκεί που κοιμάται -στα πατρογονικά χώματα της Κρήτης- και θα μας αρχίσει όλους στις κλωτσιές…
Την αυριανή «καλημέρα» θα την ακούσετε εκτάκτως από τα χείλη του Θανάση Καραμπάτσου, αφού η Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου είναι μια μέρα δύσκολη και το καθήκον με καλεί αλλού. Θα επανέλθω την Τρίτη, για να μου πείτε χρόνια πολλά. Kαι, κυρίως, για να θυμηθούμε τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο.
Η ηλεκτρονική διεύθυνση που περιμένει τα μνύματά σας είναι: hellodocumento@gmail.com. Καλή εβδομάδα σε όλους, και αχρείαστα να ‘ναι τα νοσοκομεία, δημόσια και ιδιωτικά.
Νίκος
Ανάρτηση από: https://www.documentonews.gr/
Ευχαριστώ τον φίλο Χρήστο Κ.
