Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια…

Του Μανόλη Βασιλάκη

Μετά την εφαρμογή του μνημονίου, παρατηρείται μια εντεινόμενη προσπάθεια διαστρέβλωσης της αλήθειας από κυβέρνηση και το σύνολο σχεδόν των Μέσων Μαζικής «Ενημέρωσης».
Προσπαθώντας να κάνουν το άσπρο μαύρο και έχοντας στο πλευρό τους και κάποιους δήθεν διαφωνούντες, που όμως στην ουσία προσπαθούν να περάσουν με πιο ομαλό τρόπο την καθεστωτική προπαγάνδα.
Θα προσπαθήσουμε λοιπόν με αυτό το άρθρο να αποδιαρθρώσουμε κάποιες από τις βασικές παραδοχές στις οποίες βασίζεται η μεγαλύτερη επίθεση που έχει δεχτεί το εργατικό εισόδημα και οι λαϊκές κατακτήσεις τα τελευταία 100 χρόνια.

Πρώτη παραδοχή,
Eίναι ότι "έχουμε πολύ υψηλή φορολογία των επιχειρήσεων και των επιχειρηματικών κερδών" (Γίνεται και από κάποιους δήθεν κεϋνσιανούς Έλληνες οικονομολόγους, (οι οποίοι έχουν πάρει σβάρνα τα κανάλια λέγοντας γνωστές μπαρούφες).
Ας δούμε όμως ποια είναι η πραγματική εικόνα.



Πίνακας 1
Η φορολογία επί του εισοδήματος
(% συνόλου φορ. βαρών)
Ελλάδα
Ευρ. Ένωση 15
ΟΟΣΑ
23,3%
33,2%
34,4%

Συμπέρασμα Στην Ελλάδα το πρόβλημα δεν είναι η υψηλή φορολογία αλλά η δυσαναλογία μεταξύ άμεσων και έμμεσων φόρων

Πίνακας 2
Σύνολο των φόρων (% ΑΕΠ)
Ελλάδα
Ευρ. Ένωση 15
ΟΟΣΑ
28%
38%
35%

Με βάση αυτό το δείκτη η Ελλάδα βρίσκεται στην 27η θέση της παγκόσμιας κατάταξης. 
Συμπέρασμα: Έχουμε πρόβλημα εσόδων και όχι δαπανών

Πίνακας 3
Φορολογία εισοδήματος*
Θέση
Χώρα
Ποσοστό φορολόγησης
εισοδήματος
Δανία
62,28%
Ιαπωνία
50%
23η
Ελλάδα
40%
....
Ην. Πολιτείες
35%
42η
Σουαζιλάνδη
33%
*Πηγή Παγκόσμια Τράπεζα.
Πίνακας 4
Φορολογία επιχειρηματικών κερδών
Θέση
Χώρα
Ποσοστό φορολόγησης
επιχ. κερδών
Ην. Πολιτείες
40%
...
ΕΕ-15
30%
22η
Ελλάδα
25%

Με αυτόν τον πίνακα φαίνεται το θέατρο που παίζουν όσοι ζητούν μείωση
της φορολογικής επιβάρυνσης των επιχειρήσεων. Να σημειώσουμε δε ότι στα παραπάνω στοιχεία δεν συμπεριλαμβάνονται βέβαια οι φοροαπαλλαγές που απολαμβάνουν οι επιχειρήσεις.
Το πλέον χαρακτηριστικό στοιχείο είναι για τον τραπεζικό κλάδο.
Αν υπολογίσουμε τις φοροαπαλλαγές που απολαμβάνουν οι Τράπεζες το πραγματικό ποσοστό φορολόγησής τους πέφτει στο 16-18%.

Από τα στοιχεία που παραθέσαμε φαίνεται ότι αποτελεί συνειδητή πολιτική επιλογή η οριζόντια φορολόγηση (κεφαλικός φόρος ανεξάρτητα εισοδήματος) που συνεπάγεται η υψηλή έμμεση φορολογία μέσω των συνεχών αυξήσεων του ΦΠΑ. Άρα ανατρέπεται το επιχείρημα της μη είσπραξης εσόδων. Μια λογική αύξηση των φορολογικών συντελεστών στα υψηλά εισοδήματα και στα επιχειρηματικά κέρδη καθώς και ο περιορισμός των φοροαπαλλαγών των επιχειρηματικών κερδών θα είχε άμεσο αποτέλεσμα. Αρκεί να μην βάζεις τα παπαγαλάκια στα ΜΜ»Ε» να τιτιβίζουν δημιουργώντας μια εικονική πραγματικότητα. Και να μη θέλεις να διαστρεβλώσεις την πραγματικότητα για να εξυπηρετήσεις συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα.
Δεύτερη παραδοχή
Έχουμε «υψηλό κόστος του δημόσιου τομέα»«υπερβολικά μεγάλο αριθμό Δημοσίων υπαλλήλων», με «χαμηλή ποιότητα και εκπαίδευση» και με«υψηλό κόστος μισθοδοσίας τους» . Ας δούμε όμως ποια είναι η πραγματική εικόνα. 


Πίνακας 5
Αριθμός Δημοσίων υπαλλήλων
Δημόσιος ΤομέαςΔΕΚΟ
760.00045.000
Πίνακας 6
Δημόσιοι υπάλληλοι
% του εργατικού δυναμικού
Χώρα
Ποσοστό
εργατικού δυναμικού
Σκανδιναβικές χώρες
30%
Γαλλία
26%
Βρεττανία
19%
Ελλάδα
17%
Ε.Ε. 15
17%
Ην. Πολιτείες
16%
Καναδάς
16%

Συμπέρασμα: Ο αριθμός των εργαζομένων στο δημόσιο δεν ξεπερνά το μέσο όρο της Ε.Ε. των 15 και είναι κατά πολύ χαμηλότερος από άλλες αναπτυγμένες οικονομίες

Πίνακας 7
Επίπεδο εκπαίδευσης
εργαζομένων στο Δημόσιο
Επίπεδο εκπαίδευσης
Ποσοστό
Μεταπτυχιακό
10%
Πανεπιστήμιο
39%
Τεχνολογική Εκπ.
9%
Δευτεροβάθμια
28%
Ε.Ε. 15
17%
 

Συμπέρασμα: Το επίπεδο εκπαίδευσης των δημοσίων υπαλλήλων είναι υψηλό.

Πίνακας 8
Μισθολογικό κόστος
%ΑΕΠ
Θέση
Χώρα
Ποσοστό
Δανία
16,9%
11η
Ελλάδα
11%
....
Μέσος όρος
χωρώνΟΟΣΑ
10,9%
τελευταία
Ιαπωνία
6,2%

Συμπέρασμα: Το μισθολογικό κόστος στο δημόσιο τομέα  ως προς το ΑΕΠ είναι στο μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ και δεν μπορεί να θεωρηθεί υψηλό. Να σημειωθεί ότι τα στοιχεία αυτά είναι του 2010 (δεν περιλαμβάνουν δηλαδή τις μειώσεις μισθών που έχουν γίνει από το 2010 και μετά).
Για να τελειώνουμε λοιπόν με τα παραμύθια των νεοφασιστών με νεοφιλελεύθερο μανδύα που αυτή τη στιγμή κυβερνούν την ευρωπαϊκή ήπειρο. Μοναδικός στόχος τους είναι να προχωρήσουν στην πλήρη κατάργηση της κρατικής παρέμβασης στην οικονομία, με στόχο την βίαιη αναδιανομή του εισοδήματος υπέρ του κεφαλαίου. Και την μετατροπή της αγοράς εργασίας σε ζούγκλα και της Ευρώπης σε ένα απέραντο νεκροταφείο εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.


Ανάρτηση από:http://www.tovima.gr

Ευχαριστώ τον φίλο Σπύρο Τ.