Τετάρτη 1 Απριλίου 2015

ΕΟΚΑ, η πιο λαμπρή όψη της ιστορίας μας

Του Βάσου Φτωχόπουλου


Αφαίρεσε την ΕΟΚΑ  από την ιστορία μας και ΔΕΝ ΜΕΝΕΙ τίποτα. Χωρίς την ΕΟΚΑ αυτός ο τόπος θα ήταν προ πολλού τουρκo-κυπριακός ή, στην καλύτερη περίπτωση, Φραγκολεβαντινικός. Ως μικρός λαός αντιστεκόμαστε έως τώρα, διότι η ΕΟΚΑ μάς έκανε περήφανους, η ΕΟΚΑ προβάλλει τον καλό μας εαυτόν, και ανθρωποποιεί τα γαιδουρίσια γνωρίσματα του λαού μας. Η ΕΟΚΑ είναι η αστείρευτη πηγή έμπνευσης, μύθου, περηφάνιας και αντίστασης. Χωρίς την ΕΟΚΑ, πιθανόν σήμερα να σερνόμαστε χαμαί με τα τέσσερα. Είναι θαύμα θεού που ακόμη υπάρχουμε. Σιέπει μας που τ’ άψη ο Θεός μας, ξεπληρώνοντας την ΠΙΣΤΗ που είχαν τα παιδιά της ΕΟΚΑ προς αυτόν. Είμαστε ΕΔΩ, διότι η ΕΟΚΑ πότε κρυφά, πότε μέσα στο φως της ημέρας, κυκλοφορεί στα στενά των πόλεων και στα λημέρια των βουνών μας. Η ΕΟΚΑ υπάρχει ακόμη μέσα στη ψυχή μας, μέσα στο συλλογικό μας ΕΓΩ.
Χωρίς την ΕΟΚΑ το κυπριακό πρόβληµα, εάν υφίστατο έως τις µέρες µας, θα είχε λυθεί οριστικώς. Η CYPRUS, ως µία άλλη Μάλτα, θα άντεχε στις τρικλοποδιές των Τούρκων ελάχιστα χρόνια. Σήµερα η Κύπρος θα ήταν ένα προτεκτοράτο της Τουρκίας ή ακόµη και µία τουρκική επαρχία.
Aς δουμε τι οφείλουµε στην ΕΟΚΑ.
Η κυπριακή κοινωνία εισέρχεται στον µοντερνισµό λόγω της ΕΟΚΑ. Η κυπριακή κοινωνία αρχίζει να λειτουργεί ως  δηµοκρατία και κάνει τα πρώτα της βήµατα στην απελευθέρωση των µαζών και την συνειδητοποίηση των δικαιωµάτων τους µαζί µε την ΕΟΚΑ. Η κοινωνική έκρηξη και η κοινωνική αλλαγή, από τη δεκαετία του 50 έως τα πρώτα χρόνια της κολοβής ανεξαρτησίας, οφείλονται στη δυναµική της ΕΟΚΑ, ως κίνηµα όχι µόνο εθνικό, αλλά και ως κίνηµα λαϊκό . Τον ρόλο µιας απούσας ριζοσπαστικής αριστεράς τον παίζει η ΕΟΚΑ. Η µεγάλη κινητοποίηση της νεολαίας και των γυναικών, όπως και των πάµπτωχων στρωµάτων της υπαίθρου και των πόλεων, µαζί µε την απουσία των εµπόρων αστών και γαιοκτηµόνων αφυπνίζει όλο τον λαό και θέτει τα θεµέλια για µια σύγχρονη δηµοκρατική πολιτεία . Η ΕΟΚΑ ήταν μαζικό λαϊκό κίνημα, ανεξαρτήτως προδοτών, ανεξαρτήτως του μικρό αριθμό ανταρτών που διέθετε. Αυτά ας τα ξεκαθαρίσουμε στη συζήτηση.
Η ήττα της ΕΟΚΑ και ο πόλεμος εναντίον των στόχων και των αξιών της, θα μας χώσουν βαθιά στη νέα αποικιοκρατία και στη νέα σκλαβιά που άλλοι αποκαλούσαν ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ σε όλα τα χρόνια της κυπριακής ανεξαρτησίας. Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ οικοδομήθηκε με τη σταδιακή πολεμική εναντίον της ΕΟΚΑ και των αξιών της. Όσοι νομίζουν πως η εισβολή του ’74 έγινε επειδή κάποιοι ηλίθιοι προδότες ή μη, έκαναν το πραξικόπημα πέφτουν οικτρά έξω. Η εισβολή του ’74, όπως και η συνεχιζόμενη κατοχή της νήσου και τα σημερινά αδιέξοδα, όπου εκλιπαρούμε ως επίσημη ηγεσία για μια λύση τουρκοποίησης διαμέσου της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας είναι αποτέλεσμα της ΜΗ ολοκλήρωσης των στόχων της ΕΟΚΑ και του εθνικοαπελευθερωτικού μας αγώνα.
Χωρίς την ΕΟΚΑ η Κύπρος θα ήταν ένας ΔHΣAKEΛIKOΣ βόθρος. Τελεία και παύλα.
Η ΕΟΚΑ είναι το γαίμαν μας, το οξυγόνο μας, η ζωή μας, ο καλύτερός μας εαυτός. Είναι η μπέσα του Έλληνα χωρικού, που ως ορθόδοξος και λαϊκός, ως λάτρης της ελευθερίας, αρνείται τη σκλαβιά και την υποταγή. H EOKA δεν ειναι μόνο οι επώνυμοι ηρωες  που έπεσαν κατα τον αγώνα, αλλά ο λαός ολόκληρος, ο οποίος παρασύρθηκε σε μεγαλεία. Γυναίκες, μαθητές, αγρότες και εργάτες, όλος ο κόσμος της Κύπρου, σύσσωμος θα έλεγα, με βαθιά πίστη στην Παναγία, τον Χριστό και τους αγίους μας, θέλει να πετάξει στα ουράνια, εκεί που κατοικούν οι αγγέλοι, που κατοικούν οι ελεύθεροι άνθρωποι. Η ΕΟΚΑ ανθρωποποιεί τους Κυπρίους. H Kύπρος πριν τον αγώνα ζούσε στην αθλιότητα. H φτώχεια έσπρωχνε τον κόσμο στην μετανάστευση και στην εξαθλίωση. Όμως η ελληνική παιδεία στα νεοδημιουργηθέντα γυμνάσια των χωριών μας, μαζί με τη βαθιά πίστη που έχει ο λαός μας στη λαϊκή του εκκλησία και την ηγεσία της εκκλησίας και στην ηγεσία της EOKA αρχίζουν να διαφοροποιούν τα δεδομενα σε όλο το νησί.Mέσα σε λίγους μήνες ο αγώνας ο ελληνικός, αγώνας των ελληνικών αρχών και αξιών θα πετάξει ψηλά. Η ΕΟΚΑ πάει στις αγχόνες για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, για την ΕΛΛΑΔΑ, για την ΠΙΣΤΗ μας κι όχι για οκτάωρα και υψηλότερα βιοτικά επίπεδα.H EOKA σηκώνει τον ήλιο πάνω απο την Eλλάδα. Η ΕΟΚΑ είναι ο ελληνικός Μάης ή μάλλον Απρίλης, πολύ πριν τον υπερτιμημένο Μάη του ’68 στην Ευρώπη.
Με τη δημιουργία των ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ στα χωριά μας, η ελληνική παιδεία είναι πια μαζικό φαινόμενο. Η δίψα για τη μόρφωση, για μια άλλου είδους παιδεία –στο επίκεντρο βρίσκεται η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και όχι η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ- μεταλλάσσει τα χωριά μας σε ζωντανά κύτταρα της κοινωνίας μας. Ο ελληνικός κινηματογράφος και η επαφή με το ελληνικό τραγούδι και θέατρο, αλλά και με τα ελληνικά γράμματα, θα συμβάλουν στο μέγιστο στην πολιτιστική επανάσταση των Κυπρίων. Η ελληνική ΕΟΚΑ έχει ως κέντρο τις ενορίες των εκκλησιών μας, τα σχολεία μας και τους κινηματογράφους.
H EOKA είναι ο σταθμός μιας πορείας, που άρχισε πριν από αιώνες στην Κύπρο και σήμερα, που βάλλεται από παντού, οφείλουμε να σταθούμε στο ύψος μας και να δώσουμε, αν χρειαστεί, ακόμη και το αίμα μας για να την υπερασπιστούμε. Η ΕΟΚΑ δεν ήταν απλώς μια οργάνωση, ένα σύνολο ένοπλων αγωνιστών, η ΕΟΚΑ ήταν ο συλλογικός πόθος και το συλλογικό όραμα ενός λαού, που δεν ήθελε να αλλαξοπιστήσει, που δεν ήθελε να παραμείνει σκλάβος, που προτιμούσε τον θάνατο παρά την ατίμωση ή την καλοπέραση. Με την ΕΟΚΑ ο λαός μας απέκτησε ΠΡΟΣΩΠΟ, απέκτησε ιστορία, παρόν και μέλλον. Λίγοι λαοί έχουν τέτοιους ήρωες-αγίους-ποιητές, δηλαδή αγράμματους και απλούς πολίτες, που ανέβασαν την ποίηση στα ύψη και μαζί με τους αγγέλους έγιναν μυθικές φιγούρες, που δεν μας αφήνουν να εξαφανιστούμε. Δείτε πως μας εχει καταντήσει η πολιτική και πνευματική ηγεσία μας αυτά τα τελευταία 50 χρόνια. Είναι η ΕΟΚΑ που βάζει φρένα στην εθνική κατρακύλα, είναι η ΕΟΚΑ που δεν αφήνει τους ενδοτικούς να κοιμούνται ήσυχα τα βράδια και κάνει τον λαό μας να αντιστέκεται έστω και με αυτούς τους σημερινούς υπόγειους τρόπους. Είναι η ΕΟΚΑ που κρατάει τη φλόγα αναμμένη στα στήθια της νεολαίας μας, στις καρδιές των ζωντανών ανθρώπων αυτού του νησιού. Είναι η ΕΟΚΑ που καθορίζει το μέλλον μας, είναι η ΕΟΚΑ το ροκ του μέλλοντός μας, και όποιος δεν καταλαβαίνει δεν ξέρει που πατά και που πηγαίνει.
Η ΕΟΚΑ είναι εκφραστής του προαιώνιου πόθου μας για την ΕΝΩΣΗ με τη μητέρα Ελλάδα, μια Ελλάδα που σήμερα, διά στόματος Ζωής Κωνσταντοπούλου και μάλιστα στα Φυλακισμένα Μνήματα –δεν ντράπηκε- επισημοποίησε τη φιλοτουρκική της θέση, ζητώντας όχι μόνο τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, αλλά και την πολιτική ισότητα  των Τουρκοκυπρίων. Μα δεν έφτανε αυτό, στους τάφους των ανθρώπων που έπεσαν για την Ελλάδα -για την Eλλάδα ρε γαμώτο, όχι για το ΠAKIΣTAN- τα πιο ωραία ελληνόπουλα του έθνους, διάλεξε η αθλία να μας πει πως δεν ανήκουμε πια στο ελληνικό έθνος, ότι είμαστε ΔΥΟ λαοί που ο ένας στέκεται αλληλέγγυος στον άλλο, ωσάν και η Κύπρος να είναι κάπου στη Λατινική Αμερική και κατοικείται από τους Ίνκας.
ΕΔΩ πρέπει να τονίσω πως η ΕΟΚΑ δεν ήταν ένα ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ κίνημα, ούτε εκφραστής του λεγόμενου ελληνικού εθνικισμού, ούτε αγωνίστηκε για μια ΕΛΛΑΔΕΞ, η ΕΟΚΑ δεν έχει σχέση με τέτοια. Ούτε τους Εγγλέζους μισούσε η ΕΟΚΑ. Αντιθέτως, πολλοί αγωνιστές ήλπιζαν πως η Αγγλία θα μας χάριζε την ελευθερία μας. Διαψεύστηκαν πολύ νωρίς, αλλά αυτό δεν δημιούργησε Έλληνες Τζιχαντιστές. Προτιμούσαν τη θυσία παρά την εκδίκηση. Τέτοια ήταν η ΕΟΚΑ.
41-395-24-C
Επειδή είμαι ΕΝΩΤΙΚΟΣ και θα παραμείνω τέτοιος, δηλαδή  αγκάθι στα πλευρά των λογής λογής υποταγμένων της Αθήνας και της Λευκωσίας επιτρέψτε μου να ΕΝΩΣΙΟΛΟΓΗΣΩ για λίγο, τελειώνοντας την ομιλία μου.
Η ΕΝΩΣΗ δεν είναι ζήτημα στρατηγικής ή τακτικής, ούτε καν ζήτημα πολιτικού αιτήματος. Είναι ζήτημα ΖΩΗΣ ή ΘΑΝΑΤΟΥ, ζήτημα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ή ΥΠΟΤΑΓΗΣ. Χωρίς την ΕΝΩΣΗ να δεσπόζει στις καρδιές και στον νου μας, δεν μπορεί να διεξαχθεί κανένας αγώνας για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Η ΕΝΩΣΗ είναι η ιστορία μας, είναι η ψυχή μας, είναι ο καλός μας εαυτός, είναι το σύμβολο της ενιαίας ιστορικής μας πορείας από την αρχαιότητα, στο Βυζάντιο και στους σύγχρονους καιρούς. Η ΕΝΩΣΙΣ είναι ΓΑΙΜΑΝ, είναι το αίμα που έδωσαν οι Κύπριοι για να παραμείνουν αυτά τα χώματα ελληνικά και Ορθόδοξα, είναι το αίμα που, αναμεμειγμένο με το χώμα, δίνει τροφή στις ελιές τζιαι τες τερατσιές μας να κρατηθούν στον ρότσον τους. Χωρίς την ΕΝΩΣΗ δεν υπάρχει ΜΥΘΟΣ στην Κύπρο, δεν υπάρχει ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ, δεν υπάρχει τίποτα, παρά νεοκυπριακά ιδεολογήματα και επαναστατικές σαχλαμάρες. Η ΕΝΩΣΗ είναι η συνεχιζόμενη ελληνική επανάσταση της Κύπρου, η πολιτική, η πολιτιστική και η προσωπική επανάσταση των τελευταίων δύο αιώνων. Δεν είναι αίτημα που προβάλλουν κάποιοι πολιτευτές, είναι οι ψυχές των αγγέλων μας, που, ματωμένες ακόμη, φτερουγίζουν πάνω από κρησφύγετα, λαγκάδια και βουνά, είναι το πείσμα ενός ξεροκέφαλου λαού να πάει να βρει τη μάνα που τον εγέννησεν, τη μάνα που τον εβύζασεν, τη μάνα που τον ανάθρεψε. Δεν είμαστε εμείς που ζητούμε την ΕΝΩΣΗ, είναι το γαίμαν των αγωνιστών, των Κυπρίων της ελληνικής επανάστασης του 1821, είναι το γαίμαν των Κυπρίων αγωνιστών σε όλους τους αγώνες του έθνους, είναι το γαίμαν του Στυλιανίδη, του Γιάλλουρου, του Μάτση, του Ζάχου, του Καραολή, του Πέτρου, του Αντρέα, της Αντιγόνης, του Γιώργου, του Περικλή, του Αντώνη, του Ευαγόρα, του Καλλή, του Κυριάκου, του Γιάννη, του Κώστα, της Ελένης, του Σταύρου, του Αλέκου, του Σωκράτη και όποιος δεν καταλαβαίνει, δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει… Δεν είμαστε εμείς που προβάλλουμε την ΕΝΩΣΗ, είναι το γαίμαν των ηρώων μας, των αγίων μας και των ποιητών μας, αυτών που σε κάθε δύσκολη στιγμή μας είναι παρόντες, δίνοντας ξανά και ξανά το γαίμαν τους, ώσπου να γινεί αυλάτζιιν, για να σωθούμε από την ξηρασία που μαστίζει τον τόπον μας. Δεν είμαστε εμείς που ζητούμε την ΕΝΩΣΗ, είναι το γαίμαν του Αυξεντίου, που φωνάζει από βαθιά, μέσα στη γη, πως δεν υπάρχει ελευθερία χωρίς θυσίες και ανθρωπιά.
Θυμηθείτε ποιοι πρωτοστάτησαν υπέρ του Σχεδίου Ανάν. Είναι οι ίδιοι που με κάθε ευκαιρία βάλλουν κατά της ΕΟΚΑ. Δεν πέρασε το Σχέδιο Ανάν, διότι μίλησε το γαίμαν του περήφανου εαυτού μας, μίλησαν οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ, μίλησε και ο Παπαδόπουλος, όχι ως ένας Κυπραίος αντικατοχικός κοσμοπολίτης, αλλά ως το δεξί χέρι του Γρίβα, ως ο εικοσιπεντάχρονος που προειδοποιούσε τον Γρίβα για τη συνωμοσία της Ζυρίχης-Λονδίνου. Μίλησαν τότε, οι ενωτικές ομάδες των νέων μας και το σύσσωμο ενωτικό κίνημα, παλιό και νέο.
Aυτό που ενοχλέι ιδιαιτέρως όλες τες δυνάμεις των αριστερών και δεξιών τραπεζιτών, λαϊφσταλιστών, παγκοσμιοποιημένων απατεώνων και όλων των μοντέρνων τοκογλύφων και τις οργανώσεις τους και τις κυβερνήσεις τους είναι που αυτή η φλόγα της ΕΟΚΑ δεν σβήνει με τίποτα κι ας έχουμε περάσει στη σχεδόν τέλεια αποχαύνωση. Παρ’ όλες τις τραγικές συνθήκες που περνά το Έθνος των Ελλήνων, οι ελιές τζιαι οι τερατσιές καλά κρατούν. Κάτι καινούργιο γεννιέται και προφανώς δεν εννοώ την παγίδα του ΣΥΡΙΖΑ και του ΑΚΕΛ. Κάπου στον αέρα οσφραίνομαι το αθάνατο κρασί του εικοσιένα, το αθάνατο μαραθεύτικο του πενήντα πέντε.
Για να υπάρξει αντικατοχικο κίνημα για την απελευθέρωση των κατεχόμενων πατρίδων μας χρειάζεται και κοινό κίνημα σε Κύπρο και Ελλάδα. Χωρίς το αίτημα της ΕΝΩΣΗΣ είναι σαν να πηγαίνουμε στη μάχη χωρίς το βαρύ μας πυροβολικό, χωρίς τα αντάρτικα σώματά μας, χωρίς τη σημαία μας, χωρίς τις ευχές της Παναγίας, χωρίς το ΓΑΙΜΑΝ που μας κρατά στη ζωή. Η ζωή, είπε ο Σάββας Παύλου, στην Κύπρο είναι ελληνική. Και συμφωνώ απολύτως μαζί του,
Η ζωή είναι ελληνική και οι Κύπριοι Έλληνες. Δοκίμασαν να είναι διάφορα άλλα, όπως Ετεοκύπριοι, Νεοκύπριοι, Φραγκολεβαντίνοι, Εγγλέζοι, Ευρωπαίοι, ακόμη και Τουρκο-κύπριοι. Τίποτα δεν κατάφεραν. Μόνον ως Έλληνες μεγαλούργησαν, μόνον ως Έλληνες έγραψαν λαμπρές σελίδες ιστορίας. Ας μας γίνει μάθημα λοιπόν, ειδικά τώρα που όλο το έθνος, σε Ελλάδα και Κύπρο, τελεί υπό πολλαπλές κατοχές. Μόνον ως Έλληνες Ορθόδοξοι, με μπροστάρηδες τους ήρωες, τους αγίους και τους ποιητές μας, σε ένα κοινό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα, θα αγωνιστούμε και θα κερδίσουμε την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ μας.
Τις νύχτες στα όνειρά μου βλέπω τους νέους μας, μαζί με τον Σικελιανό, μόνο με το φως των αστεριών και των κεριών να μοιράζουν φυλλάδια έξω απ’ τα κρυφά σχολειά.
Ὀμπρὸς βοηθᾶτε νὰ σηκώσουμε τὸν ἥλιο πάνω ἀπ᾿ τὴν Ἑλλάδα,

ὀμπρός, βοηθᾶτε νὰ σηκώσουμε τὸν ἥλιο πάνω ἀπὸ τὸν κόσμο.
Ανάρτηση από: https://vasosftohopoullos.wordpress.com