Τρίτη 14 Απριλίου 2015

ΑΦΝΣ P3 Orion

Του Μιχάλη Ρακκά

Μέγα το της θαλάσσης κράτος. Φράση  που ο Θουκυδίδης αποδίδει στον Περικλή.
Αν κάνουμε μία προβολή στον χρόνο, θα δούμε ότι η φράση αυτή, βρίσκει εφαρμογή και σε μεταγενέστερους χρόνους. Βενετία, Ολλανδία, Αγγλία, ΗΠΑ, έγιναν υπερδυνάμεις στην εποχή τους, (επι)κρατώντας στις θάλασσες. Θα  μπορούσε άραγε  να βρει εφαρμογή σήμερα και στην περίπτωση της Ελλάδος σε περιφερειακό επίπεδο;

Υπό όρους, ναι. Συνεχίζουμε να έχουμε μία ακτογραμμή μεγαλύτερη της Αφρικής, ένα νησιώτικο σύμπλεγμα με 2500 νησιά εκ των οποίων 165 κατοικήσιμα (Wikipedia), η Ελλάδα να είναι στο ν.10 των κρατών με την μεγαλύτερη ακτογραμμή, αν και 97η στον πίνακα ως προς την έκταση  (CIA Worldfacts). Έχουμε δηλαδή ένα μεγάλο θαλάσσιο-νησιώτικο χώρο που θεωρητικά ασκούμε κυριαρχία, αλλά ψάχνουμε να βρούμε  «κράτος», ώστε να του αποδώσουμε την φράση.
Αυτό, (κατά τη ταπεινή γνώμη του γράφοντος) λείπει από την εξίσωση. Όταν στον πιο κρίσιμο τομέα του κράτους, αυτόν της Άμυνας, η συζήτηση περιστρέφεται (εδώ και δεκαετίες) σε υποβρύχια που γέρνουν, εξελιγμένα άρματα μάχης τελευταίας γενιάς χωρίς πυρομαχικά, αποφάσεις ΚΥΣΕΑ για την 2η αγορά του αιώνα περί F15, που μετατρέπονται χωρίς αιτιολογία εν μία νυκτί σε F16, αυτοκινούμενα πυροβόλα Suzzana που κανείς δεν πρότεινε να αγοραστούν, μηχανήματα για σύγχρονα άρβυλα που σκουριάζουν, (όποιος υπηρέτησε στην παραμεθόριο και όχι σε γραφεία, γνωρίζει), πρώην ΥΠΑΜ που για να καλύψουν λαθροχειρίες κρατικών εγγράφων διαλαλούν στην Βουλή ότι έχουν στο σπίτι τους άκρως απόρρητα επιχειρησιακά σχέδια, επικεφαλής «πατριωτικού κόμματος» με δεκάδες επερωτήσεις στην βουλή σχετικά με την Άμυνα, να χουν αδήλωτα εκατομ. σε offshore, και μίζες-μίζες, μόνο μίζες, τότε η έννοια του “κράτος-κρατώ”, δεν υφίσταται.

Γιατί μας κάνει, εν τέλει, εντύπωση, η φασαρία γύρω από την πρώτη προμήθεια στον τομέα της εθνικής άμυνας, της κυβέρνησης Συριζα-Ανελ; Και σε αυτή την ανακοίνωση υπάρχει η ίδια «δημιουργική ασάφεια» των πρόσφατων ημερών.

Το μόνο σίγουρο, είναι ότι τα χρειαζόμαστε… χθες. Όπως τα χρειαζόμασταν και το 2009, που τα αποσύραμε. Τραγέλαφος. Οι κακές γλώσσες έλεγαν τότε, ότι τα καθήλωσαν το 2009, ως μέσο εκβιασμού για την αγορά καινούργιων. Το αν η καθήλωση των ιπταμένων «οφθαλμών» της θαλάσσιας επικράτειας, μας κοστίζει πολλαπλάσια εμπλέκοντας φρεγάτες, αποσιωπάται από τους φωνασκούντες της αντιπολίτευσης που οι ίδιοι αποφάσισαν την καθήλωση. Ίσως να προτιμούσαμε να μην βλέπουμε τί γίνεται στο Λιβυκό, εκεί κάτω νοτιοδυτικά της Κρήτης, με τον ISIS  να ‘χει «πιάσει παράλια», σαν την στρουθοκάμηλο, και να γλυτώναμε μιας και καλής.

Η καθήλωση το 2009 όμως, είχε και μια άλλη παρενέργεια. Τα Orion εκτελούσαν και ΝΑΤΟικό έργο, μεταδίδοντας εικόνα από την ΝΑ Μεσόγειο στο ΝΑΤΟ, που λόγω Συρίας καίγεται για πληροφόρηση. Με την απόσυρση των Ελληνικών Α\Φ το έργο ανατέθηκε στους Τούρκους. Ο γείτονας ως γνήσιος τραμπούκος, βρήκε την ευκαιρία και ξεκινούσε την περιπολία για τα τεκταινόμενα στην ΝΑ Μεσόγειο από το Β. Αιγαίο, κάνοντας σουρωτήρι το πέλαγος, με ΝΑΤΟική ομπρέλα!!!

Γιατί μας κάνει εντύπωση, η στάση του Καμένου, που ανακοινώνει την ανάθεση της ανακατασκευής των Αμερικανικών P3, σε Αμερικάνικη εταιρία, μόλις επέστρεψε από την Αμερική;

Σύμφωνα με πληροφορίες της εποχής, με το ίδιο πνεύμα και ο Σημίτης μετέβαλε έν μία νυκτί την απόφαση του ΚΥΣΕΑ για αγορά F15, σε F16 αν και τα πρώτα κάλυπταν ΚΑΙ την Κύπρο και ήταν διακαής πόθος των επιτελών που σχεδίαζαν τον ενιαίο αμυντικό χώρο Ελλάδος-Κύπρου, ενώ τα δεύτερα όχι. Το αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι ότι η Κύπρος έμεινε χωρίς αεροπορική κάλυψη. (δυστυχώς «κείται  μακράν», 150 ναυτικά μίλια από το Καστελόριζο).

Άλλαξε όμως τίποτε, στις 25 Ιανουαρίου, που να μας προϊδεάζει για μια αλλαγή στάσης ΚΑΙ στα θέματα Άμυνας; Άλλαξε  μήπως η νοοτροπία  των πολιτών, που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, στο θέμα της στρατιωτικής θητείας; (χαμένος χρόνος οι 9 μήνες για τούς νέους, τους γονείς και  την αφασική κοινωνία μας).

Η ειδοποιός διαφορά στην φράση του Περικλή, με το σήμερα, είναι ότι αυτός, απευθυνόταν σε Πολίτες-οπλίτες, που συναθροιζόταν στην αγορά, για να αποφασίσουν για τα ΚΟΙΝΑ. Όχι σε πολίτες που θεωρούν πολιτική την ανάδειξη ενός Μπέου σε άρχοντα της τοπικής αυτοδιοίκησης, ή αναδεικνύουν, συνειδητά πλέον, ένα ναζιστικό μόρφωμα μέλος του κοινοβουλίου  ή ψηφίζουν σκεπτόμενοι μόνο την  τσέπη τους και πώς θα γίνει να επιστρέψουμε στο 2007 με έναν μαγικό τρόπο.

Αλλά  ακόμα και όσοι δηλώνουν  «ενεργοί πολίτες» στην πλειοψηφία τους αρνούνται να ασχοληθούν με τα της Άμυνας, προσπερνώντας τον σκόπελο, δηλώνοντας «πασιφιστές». Ακριβοί στα πίτουρα φθηνοί στο στάρι έλεγαν οι παππούδες μας.

ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ανάγκες της άμυνας, 
θυσία στον βωμό εξαγοράς «προστασίας»
Για τούς σημερινούς πολίτες, έχει γίνει κυρίαρχη η άποψη της πολιτικής ελίτ:  ‘Ότι οι προμήθειες όπλων, δεν αφορούν την εθνική άμυνα, (έλα μωρέ που θα γίνει πόλεμος) ούτε έστω την αποτρεπτική δύναμη, αλλά την εξαγορά «προστασίας», σε εθνικό επίπεδο (υψηλή εξωτερική πολιτική ονομάζεται η εξαγορά «συμμαχιών»). Έτσι αποφεύγουν να απαντήσουν στο κρίσιμο ερώτημα: Υπό «προστασία» και «ξέγνοιαστοι» ή αυτεξούσιοι με θυσίες;;;
Πληροφορίες, στον πλήρως αναξιόπιστο χώρο της πληροφόρησης περί την εθνική άμυνα (ελάχιστες οι φωτεινές εξαιρέσεις που δεν αποτελούν παραρτήματα των αντιπροσώπων όπλων), θέλουν την αγορά καινούργιων ΑΦΝΣ, να απορρίπτεται από την σημερινή κυβέρνηση και για έναν ακόμη λόγο, πέραν τον όσων ανακοινώθηκαν: Γιατί τα προσφερόμενα καινούργια ήταν ευρωπαϊκής σχεδίασης-κατασκευής ή είχαν ευρωπαϊκά υποσυστήματα. Αν είναι έτσι, τότε  από το  made in America, περάσαμε στο made in Germany, και επιστρέψαμε. Αντίστοιχα φαίνεται ότι οδεύει και η αίτηση «προστασίας». (άσχετο αλλά η ελληνική και παγκόσμια ιστορία, διδάσκει ότι ΠΑΝΤΑ ή «προστασία» πληρώνεται ΑΔΡΑ από τον αιτούντα και όχι πάντα σε χρήμα).

Μία ένδειξη πραγματικής «υψηλής εξωτερικής πολιτικής» στο θέμα προμήθειες Άμυνας  είναι οι (σπάνιες, για διάφορους λόγους) προμήθειες Γερμανικών οπλικών συστημάτων, από το Ισραήλ. Περιέργως, καταφέρνουν και πετυχαίνουν πολύ καλές τιμές στα δικά τους υποβρύχια (που αυτά… δεν γέρνουν και παραδίδονται σύμφωνα με την σύμβαση) διαπραγματευόμενοι σκληρά, χρησιμοποιώντας ακόμα και την ενοχή της άλλης πλευράς.

Η δική μας  εγχώρια «υψηλή εξωτερική  πολιτική», εξαντλείται σε προτάσεις όπως η πρόσφατη του ΥΠΑΜ, περί συνεκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων του Αιγαίου 70/30 που εκφράστηκε στο έδαφος των ΗΠΑ.

Μέγα το της θαλάσσης κράτος, λοιπόν. Θα συμφωνήσουμε  πρόγονε, αλλά πρώτα θα πρέπει να αποκτήσουμε κριάτος αυτεξούσο, που να αποδεχτεί το προφανές: Ότι με τέτοιο αμυντικό προϋπολογισμό, και χωρίς σοβαρό σχεδιασμό στην εθνική αμυντική βιομηχανία, κύριο μοχλό ανάπτυξης, εσαεί θα μπλέκεις με κρίσεις χρέους χρηματοδοτώντας την ανάπτυξη τρίτων, και θα αναζητάς εναγωνίως «προστάτες» βαφτίζοντάς τους συμμαχίες. Μετά μπορούμε να συζητήσουμε για το αν η αναβάθμιση έως 5 P3 Orion, με κόστος έως μισό δισ. είναι σοφή επιλογή για να «κρατήσουμε» στις θάλασσες, και στα νησιά που μας παρέδωσαν ο Μιαούλης ο Κουντουριώτης και ο Μπλέσσας.

Ανάρτηση από:  http://ardin-rixi.gr