Κυριακή 26 Ιουλίου 2015

Εκ στόματος Ακιντζί

Του Λάζαρου Μαύρου

ΠΟΙΟΣ ΑΠΕΜΕΙΝΕ, άραγε, να μην καταλαβαίνει ποια είναι επακριβώς η «λύση», την οποία προαναγγέλλει, πλέον, ως δυνάμενη να συμφωνηθεί εντός μηνών ο κ. Ακιντζί; Την έχει εξηγήσει εγκαίρως κι αναλυτικώς 100δες φορές η στήλη. Ιδίως αφ’ ότου, την 23η Μαΐου 2008, προς τέρψιν κι αγαλλίασιν της Τουρκίας, ο τότε ΠτΔ κ. Χριστόφιας με τις «γενναίες προσφορές» του, δώρισε στον επικεφαλής του κατοχικού καθεστώτος κ. Ταλάτ, τον «σκελετό» του Διζωνικού Συνεταιρισμού Δύο Ίσου Καθεστώτος Συνιστώντων Στέιτς.
Κι αφ’ ότου, την 11η Φεβρουαρίου 2014, στη συμφωνία του με τον κ. Έρογλου, ο νυν ΠτΔ κ. Αναστασιάδης αύξησε, μ’ επιπρόσθετες σκαλωσιές, τον θριαμβευτικό για την Τουρκία «σκελετό της λύσης». Ο βαθμός του θριάμβου εκφράζεται έκτοτε απ’ την ίδια την Άγκυρα σ’ όλες τις επίσημες ανακοινώσεις της για το Κυπριακό, όπως και στα έγγραφά της προς την ΕΕ, ονομαστικά για τις συμφωνίες του 2008 και της 11.2.2014. Επειδή:

ΠΡΟΣΕΦΕΡΑΝ στην Άγκυρα, «λύση» τουρκικής συγκυριαρχίας εφ’ όλης της Κύπρου: Ισότιμη τουρκική συγκυριαρχία επί του νέου ομοσπονδιακού συνεταιρικού κράτους. Το οποίο θ’ αντικαταστήσει την οσονούπω Εκλιπούσα Κυπριακή Δημοκρατία. Και του οποίου ισότιμοι εξ αδιαιρέτου συνιδιοκτήτες και συνιδρυτές θα 'ναι τα Δύο Ίσου Καθεστώτος Συνιστώντα Κράτη (πολιτείες). Ισοτίμως συγκυρίαρχα και επί της μίας κυριαρχίας. Και επί της μίας διεθνούς προσωπικότητας. Και επί της όποιας συμμετοχής κι εκπροσώπησης στις διεθνείς σχέσεις, στους διεθνείς οργανισμούς. Και σε κάθε είδους έκφανση κρατικής υπόστασης: Στο έδαφος, στον αέρα και στις θάλασσες...
ΕΔΩ ΚΑΙ πολλά χρόνια λέμε και ξαναλέμε πως η Τουρκία ούτε με την κατοχική διχοτόμηση αρκείται, ούτε λύση δύο ανεξάρτητων κρατών ευνοεί, παρά μόνο την επέκταση του τουρκικού ελέγχου εφ’ ολοκλήρου της Κύπρου ανέκαθεν προσδοκούσε κι αταλάντευτα μεθόδευε. Ν’ αφαιρέσει απ’ τα χέρια των Ελλήνων Κυπρίων το μόνο διεθνώς αναγνωρισμένο κυπριακό κράτος.

ΙΔΟΥ ΠΛΕΟΝ, μετά απ’ όσα τής έχουν προσφέρει οι κ.κ. Χριστόφιας και Αναστασιάδης, πώς το εκφώνησε ο υμνούμενος υπ’ αμφοτέρων, νυν επικεφαλής του κατοχικού ψευδοκράτους κ. Ακιντζί: «Για να ενταχθούν οι Τουρκοκύπριοι στη διεθνή έννομη τάξη υπάρχουν δύο δρόμοι. Ο ένας να αναγνωριστεί η KKTC [το τουρκικό όνομα του ψευδοκράτους τους], πράγμα που δεν έχει γίνει και φαίνεται ότι ούτε στο απώτερο μέλλον θα γίνει. Ο άλλος δρόμος είναι να συμφωνήσουμε με τους γείτονές μας για τη δημιουργία μιας ομοσπονδιακής δομής διζωνικής δικοινοτικής που να βασίζεται στην πολιτική ισότητα και ως μία οντότητα να πάρει τη θέση της στην ΕΕ και στα ΗΕ. Βεβαίως και στο εσωτερικό θα υπάρχουν δύο συνιστώσες πολιτείες». Ποιος απέμεινε, λοιπόν, να μην καταλαβαίνει;

ΕΡΩΤΗΣΗ 
Έντεκα χρόνια μετά που το 76% απέρριψε τη «λύση Ανάν», υπάρχει κανείς ικανός να ισχυριστεί και να τεκμηριώσει ότι, το είδος της λύσης που τεχνούργησαν διαδοχικά οι «Αναν-ιστές» των κ.κ. Χριστόφια & Αναστασιάδη και στηρίζουν διαχρονικά συμπορευόμενες, εν ενί στόματι και μια καρδία, οι ηγεσίες ΔηΣυ-ΑΚΕΛ, διαφέρει επί της ουσίας έστω και κατ’ ελάχιστον από τη «λύση Ανάν»;


Ανάρτηση από: http://www.sigmalive.com