«Αλλού να πας φιγουρατζή»

Του Αλέκου Μιχαηλίδη

Βρε μάγκα το μαχαίρι σου
για να το κουσουμάρεις,
πρέπει να έχεις τη ψυχή, φιγουρατζή,
καρδιά για να το βγάλεις

ΑΝΕΣΤΗΣ ΔΕΛΙΑΣ

Έξω φρενών ήταν, λέει, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης σε εκδήλωση των Κερυνειωτών στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας για τη 41η επέτειο της κατάληψης της πόλης από τους Τούρκους. Όχι, δεν θύμωσε ούτε με την τουρκική αδιαλλαξία, που έκανε την εμφάνισή της στις δηλώσεις Ακιντζί για την επέτειο της εισβολής (το μόνο που δήλωσε επί τούτου ήταν ότι «οι θέσεις που εκφράζει ο κ. Ακιντζί δεν σημαίνει ότι είναι οι θέσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς»), ούτε για το ότι το 37% των εδαφών της Κύπρου κατέχεται παράνομα εδώ και 41 χρόνια, ούτε για το ότι δεν τιμωρήθηκε κανείς για αυτό.

Ύψωσε τον τόνο της φωνής του και με αυτό το ύφος χιλίων σουλτάνων, που χρησιμοποιεί που και που, διαλάλησε (ενώπιον των προσφύγων Κερυνειωτών, σημειώστε) πως κρατούσε το στόμα του κλειστό χάριν της ενότητας στο εσωτερικό τόσο καιρό, αλλά, με λίγα λόγια, δεν άντεξε άλλο. Βγήκε έξω απ’ τα ρούχα του ο Πρόεδρος, διότι κάποιοι «κινδυνολογούν», ενώ δεν βρίσκονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ε, και; Δικό του είναι το τραπέζι, δική του είναι η Κύπρος για την οποία διαπραγματεύεται, ιδιοκτησία του είναι οι πρόσφυγες που πετά στα σκουπίδια χάριν του «οδυνηρού συμβιβασμού»;

Δήλωσε, βέβαια, πως θα ενημερώνει τον λαό για οτιδήποτε συμφωνείται στις διαπραγματεύσεις. Πρέπει να του πούμε και μπράβο; Εμείς αυτό για το οποίο σημειώνουμε κάποια πράγματα είναι αυτό το φαινόμενο του «τζάμπα μάγκα», που δεν υπηρετεί μόνο ο Πρόεδρος σε αυτόν τον τόπο, αλλά αυτός μας κόφτει. Ειδικά ο Πρόεδρος, που θα έπρεπε να γίνεται έξω φρενών από τις απαιτήσεις της «άλλης πλευράς» π.χ. οδόφραγμα Λεύκας, εκ περιτροπής προεδρία, παραμονή εποίκων), θέλησε να δείξει ότι είναι αμείλικτος στο εσωτερικό. Λες και του είπε κανένας πως είναι μαλακός με την αντιπολίτευση.

Έπρεπε να αντέξει λίγο περισσότερο. Να μη θυμώσει, ειδικά σε εκδήλωση για τα 41 χρόνια από την κατάληψη της Κερύνειας, ειδικά πάνω στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας, ειδικά αυτές τις μέρες, που οι άλλοι (αυτοί με τους οποίους συναγελάζεται) δηλώνουν πως «έπρεπε να γίνει εισβολή» και πετούν διαπραγματευτικές θέσεις στα κανάλια. Έπρεπε να αντέξει ο Πρόεδρος και να «κάτσει τη μάππα χαμαί», για να χρησιμοποιήσουμε μια ντόπια έκφραση, γιατί είναι πολύ επικίνδυνο να θυμώνει στα πραγματικά θύματα της εισβολής, επειδή κατανοούν τον κίνδυνο της διά-λυσης και της οριστικής διχοτόμησης, τη βάση δηλαδή αυτών που συζητά ο ίδιος με τον κ. Ακιντζί.

Λίγη απ’ αυτή την «αντρίλα» να έδειχνε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων (όχι πως το θέλει δηλαδή, αλλά το ρίχνουμε χάριν της συζήτησης) δεν θα φτάναμε στο σημείο να λέμε «παραδοχή» τη δήλωση Ακιντζί περί πολέμου. Δεν θα φτάναμε στο σημείο να χειροκροτάμε την κηδεία μας (βλ. ΔΔΟ) κι ούτε να μιλάμε για ευκαιρίες που δεν πρέπει να χαθούν, σάμπως και συζητάμε για συμφωνίες μεταξύ επιχειρηματιών. Οπότε, την επόμενη φορά που θα υψώσει τον τόνο της φωνής του, καλά θα κάνει να σκεφτεί (ειδικά τούτες τις μέρες) πως λίγο θέλει να κοπεί η κλωστή, δεν πετάμε όλοι απ’ τη χαρά μας εξαιτίας του περιβόητου μομέντουμ, δεν ξεγράψαμε όλοι το παρελθόν, δεν ετοιμάζουμε όλοι τις βαλίτσες μας για ανελέητο ελεύθερο κάμπινγκ στην Καρπασία, ούτε κόψαμε εισιτήρια για τη μουσική παράσταση στη Σαλαμίνα…

22 Ιουλίου 2015

Υ.Γ. Ειλικρινά, δεν θα έπρεπε να πει κάποιος στον Πρόεδρο, πως μπροστά από πρόσφυγες που δεν θα κατοικήσουν στα σπίτια τους μετά τη λύση που ετοιμάζουν, θα έπρεπε να μιλά όσο πιο συνεσταλμένα μπορεί; Δεν θα έπρεπε κάποιος να του πει να ηρεμήσει, γιατί ο προηγούμενος που θύμωνε σε όσους «κινδυνολογούσαν» έγινε persona non grata για την πλειοψηφία του κυπριακού ελληνισμού; Μόνος του γράφει τις ομιλίες του, ανήμερα της κατάληψης της Κερύνειας από τους Τούρκους; Αν είναι δυνατόν.

Ανάρτηση από: https://antistasitwra.wordpress.com