Του Δημήτρη Μηλάκα
Είναι πράγματι κοπιώδης η προσπάθεια που καταβάλλεται (εντός και εκτός συνόρων) απ’ όσους έχουν αναλάβει το έργο της ηθικής υπεράσπισης μιας κατά τα λοιπά ανήθικης αλλά καθ’ όλα νόμιμης οικονομικής δραστηριότητας: της δημιουργίας εξωχώριας εταιρείας. Τα πράγματα ωστόσο είναι απλά.
Οι offshore σε γενικές γραμμές δημιουργούνται σε έναν συγκεκριμένο τόπο και θωρακίζονται παγκοσμίως νομικά για έναν συγκεκριμένο σκοπό: πρόκειται για επιχειρήσεις που ιδρύονται σε οικονομικά κέντρα με πολύ χαμηλό επίπεδο φόρων (φορολογικούς παραδείσους). Προφανής στόχος της ίδρυσης μιας τέτοιας εταιρείας είναι ο ιδιοκτήτης ή ο δικαιούχος να πετύχει το μικρότερο δυνατό κόστος φορολόγησης των διεθνών δραστηριοτήτων του.
Η νομοθετική κατοχύρωση αυτής της μορφής εταιρείας, έμμεσα αλλά σαφέστατα, «νομιμοποιεί» και τον στόχο της δραστηριότητάς της, που δεν είναι άλλος από τη φοροαποφυγή. Κάπως έτσι, νόμιμα όλες οι πολυεθνικές έχουν ιδρύσει offshore εταιρείες σε χώρες με ηπιότερο φορολογικό καθεστώς.
Με πιο απλά λόγια, το πολιτικό σύστημα και η ανεξάρτητη –σύμφωνα με τις Δυτικές αξίες– Δικαιοσύνη συνεργούν στη δημιουργία των τρόπων και των μηχανισμών, προκειμένου αυτοί που βγάζουν πολλά να πληρώνουν ελάχιστα ως φόρο. Με άλλα λόγια, νόμιμα μια επιχείρηση μπορεί να εκμεταλλεύεται τη νομοθεσία και τις υποδομές μια χώρας, να παράγει, να κερδίζει και να μην πληρώνει μία. Νόμιμα!
Κατά τον ίδιο πάνω κάτω τρόπο, εκτός από τις εταιρείες διασφαλίζουν νόμιμα τη φοροαποφυγή τους και τα πρόσωπα, καθότι οι εξωχώριες εταιρείες συστήνονται πολύ γρήγορα, με χαμηλό κόστος, ελάχιστο εταιρικό κεφάλαιο και εξαιρετικά περιορισμένες διατυπώσεις. Μάλιστα, η ανωνυμία του ιδιοκτήτη είναι νομικά κατοχυρωμένη.
Έχουμε λοιπόν την εντύπωση ότι όλες αυτές οι κραυγές που ακούγονται εντός και εκτός της χώρας για την λειτουργία των offshore είναι τουλάχιστον υποκριτικές. Πρόκειται για τις φωνές των εκπροσώπων της πολιτικής εξουσίας, οι οποίοι είναι δεμένοι χειροπόδαρα στο άρμα οικονομικών συμφερόντων, τα οποία, φυσικά και νόμιμα, διατηρούν offshore ώστε να φοροαποφεύγουν.
Κατά τα λοιπά, η διάκριση μεταξύ νόμιμου και ηθικού είναι επίσης επίπλαστη σε ό,τι αφορά τον κόσμο που ζούμε: «οι κακοί άλλωστε είναι στη φυλακή, όλοι οι άλλοι έξω»…
Ανάρτηση από :http://www.topontiki.gr
Είναι πράγματι κοπιώδης η προσπάθεια που καταβάλλεται (εντός και εκτός συνόρων) απ’ όσους έχουν αναλάβει το έργο της ηθικής υπεράσπισης μιας κατά τα λοιπά ανήθικης αλλά καθ’ όλα νόμιμης οικονομικής δραστηριότητας: της δημιουργίας εξωχώριας εταιρείας. Τα πράγματα ωστόσο είναι απλά.
Οι offshore σε γενικές γραμμές δημιουργούνται σε έναν συγκεκριμένο τόπο και θωρακίζονται παγκοσμίως νομικά για έναν συγκεκριμένο σκοπό: πρόκειται για επιχειρήσεις που ιδρύονται σε οικονομικά κέντρα με πολύ χαμηλό επίπεδο φόρων (φορολογικούς παραδείσους). Προφανής στόχος της ίδρυσης μιας τέτοιας εταιρείας είναι ο ιδιοκτήτης ή ο δικαιούχος να πετύχει το μικρότερο δυνατό κόστος φορολόγησης των διεθνών δραστηριοτήτων του.
Η νομοθετική κατοχύρωση αυτής της μορφής εταιρείας, έμμεσα αλλά σαφέστατα, «νομιμοποιεί» και τον στόχο της δραστηριότητάς της, που δεν είναι άλλος από τη φοροαποφυγή. Κάπως έτσι, νόμιμα όλες οι πολυεθνικές έχουν ιδρύσει offshore εταιρείες σε χώρες με ηπιότερο φορολογικό καθεστώς.
Με πιο απλά λόγια, το πολιτικό σύστημα και η ανεξάρτητη –σύμφωνα με τις Δυτικές αξίες– Δικαιοσύνη συνεργούν στη δημιουργία των τρόπων και των μηχανισμών, προκειμένου αυτοί που βγάζουν πολλά να πληρώνουν ελάχιστα ως φόρο. Με άλλα λόγια, νόμιμα μια επιχείρηση μπορεί να εκμεταλλεύεται τη νομοθεσία και τις υποδομές μια χώρας, να παράγει, να κερδίζει και να μην πληρώνει μία. Νόμιμα!
Κατά τον ίδιο πάνω κάτω τρόπο, εκτός από τις εταιρείες διασφαλίζουν νόμιμα τη φοροαποφυγή τους και τα πρόσωπα, καθότι οι εξωχώριες εταιρείες συστήνονται πολύ γρήγορα, με χαμηλό κόστος, ελάχιστο εταιρικό κεφάλαιο και εξαιρετικά περιορισμένες διατυπώσεις. Μάλιστα, η ανωνυμία του ιδιοκτήτη είναι νομικά κατοχυρωμένη.
Έχουμε λοιπόν την εντύπωση ότι όλες αυτές οι κραυγές που ακούγονται εντός και εκτός της χώρας για την λειτουργία των offshore είναι τουλάχιστον υποκριτικές. Πρόκειται για τις φωνές των εκπροσώπων της πολιτικής εξουσίας, οι οποίοι είναι δεμένοι χειροπόδαρα στο άρμα οικονομικών συμφερόντων, τα οποία, φυσικά και νόμιμα, διατηρούν offshore ώστε να φοροαποφεύγουν.
Κατά τα λοιπά, η διάκριση μεταξύ νόμιμου και ηθικού είναι επίσης επίπλαστη σε ό,τι αφορά τον κόσμο που ζούμε: «οι κακοί άλλωστε είναι στη φυλακή, όλοι οι άλλοι έξω»…
Ανάρτηση από :http://www.topontiki.gr