ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ αντιπαραθετικό πολιτικό και κομματικό λεξιλόγιο του Κυπριακού, ο όρος «Απορριπτικοί», πρωτοκαθιερώθηκε το 1985. Ήταν τότε η αντιπαλότητα ανάμεσα σ’ εκείνους που αποδέχονταν και σ’ εκείνους που απέρριπταν τους λεγόμενους «Δείκτες Κουεγιάρ», εκ του ονόματος του τότε Γ.Γρ. του ΟΗΕ Πέρεζ ντε Κουεγιάρ, για «λύση» του Κυπριακού. Οι μεν πρώτοι χαρακτηρίζονταν απ’ τους επικριτές τους ως Ενδοτικοί (εκ του ρήματος ενδίδω), οι δε δεύτεροι ως Απορριπτικοί (εκ του απορρίπτω).
ΒΕΒΑΙΩΣ προϋπήρξε σε πολύ χαμηλότερους τόνους η αντιπαράθεση, ζώντος ακόμη - μέχρι το 1977- και του 1ου ΠτΔ Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, σε ότι αφορά τη «λύση» της Διπεριφερειακής (Διζωνικής) Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, μετά την εθνική Καταστροφή του 1974.
- Εντάθηκε περισσότερο με τις Βολιδοσκοπήσεις Βάλτχαϊμ (εκ του ονόματος του τότε Γ.Γρ. του ΟΗΕ Κουρτ Βάλτχαϊμ). Και αργότερα με το Αμερινανο-Βρετανο-Καναδικό «σχέδιο» λύσης. Εντάθηκε έτι περαιτέρω λόγω και των απορριπτικών θέσεων του πρωτοεκλεγέντος στην πρωθυπουργία εν Ελλάδι το 1981 Ανδρέα Παπανδρέου του τότε ΠΑΣΟΚ…
- ΣΧΗΜΑΤΙΚΑ, το 1985, στην πρώτη παράταξη, του Ενδοτισμού, ήσαν, τότε, ο Γλαύκος Κληρίδης με την ηγεσία του ΔηΣυ και ο Εζεκίας Παπαϊωάννου με την ηγεσία του ΑΚΕΛ. Δηλαδή τα ισχυρότερα δύο, αντίπαλα για άλλους λόγους, κόμματα. Στην παράταξη των Απορριπτικών ήσαν ο τότε ΠτΔ Σπύρος Κυπριανού με το ΔηΚο, ο Βάσος Λυσσαρίδης με την ΕΔΕΚ κι ο Τάσσος Παπαδόπουλος με την Ένωση Κέντρου.
ΠΡΑΓΜΑΤΙ επικράτησε τότε η «γραμμή» της παράταξης των Απορριπτικών και αποκρούστηκε η «λύση Κουεγιάρ». Αλλά, στις επόμενες, δύο Κυριακών, προεδρικές εκλογές του 1988, οι Ενδοτικοί, εκτόπισαν τον Σπύρο Κυπριανού και ανέδειξαν ΠτΔ τον επίλεκτο του ΑΚΕΛ Γιώργο Βασιλείου. Προσεταιριζόμενοι στον 2ο γύρο τις νικητήριες αντι-Κληρίδικες ψήφους πλείστων Απορριπτικών.
ΩΣΤΟΣΟ , το προϊόν και απότοκο της πολιτικής Βασιλείου το 1992, η Δέσμη Ιδεών Γκάλι για «λύση» (εκ του ονόματος του τότε Γ.Γρ. του ΟΗΕ Μπούτρος Μπούτρος Γκάλι) και πάλιν απορρίφθηκε:
- Προκειμένου να εισπράξει τις νικητήριες ψήφους των Απορριπτικών ο Γλαύκος Κληρίδης κι ο ΔηΣυ, προσχώρησε στον Απορριπτισμό του Σπύρου Κυπριανού. Ανέκρουσε πρύμναν από την Ενδοτική (και… κληριδική) πολιτική του Γ. Βασιλείου, εναντιώθηκε την υστάτη στη Δέσμη Ιδεών Γκάλι και, έτσι, ο Γλ. Κληρίδης εξελέγη για 1η φορά ΠτΔ το 1993.
ΕΝ ΤΕΛΕΙ, όμως, προϊόν κι απότοκο της 10χρονης πολιτικής της προεδρίας Κληρίδη, υπήρξε από 11.11.2002 το Σχέδιο Ανάν (εκ του ονόματος του τότε Γ.Γρ. του ΟΗΕ Κόφι Ανάν).
- Οι Απορριπτικοί, επιτυγχάνοντας τότε να προσεταιρισθούν την υπό τον Δημήτρη Χριστόφια ηγεσία του ΑΚΕΛ, ανέδειξαν το 2003 ΠτΔ τον θεωρούμενο ως... Απορριπτικότερο όλων Τάσσο Παπαδόπουλο.
ΠΡΟΪΟΝ ΚΑΙ απότοκο της δικής του πολιτικής υπήρξε στις 24 Απριλίου 2004 η απόρριψη της «λύσης» Ανάν στο δημοψήφισμα του 76%. Όπου, για πρώτη φορά αποδείχθηκε πανηγυρικά και κατά αμάχητο τεκμήριο πλέον, ότι, η συντριπτική πλειοψηφία και των ψηφοφόρων των Ενδοτικών ηγεσιών ΔηΣυ (66%) και ΑΚΕΛ (80%) προσχώρησαν στον Απορριπτισμό.
ΣΤΟΝ 2ο γύρο των προεδρικών εκλογών του 2008, εναντίον του Ιωάννη Κασουλίδη του ΔηΣυ, ο Δ. Χριστόφιας του ΑΚΕΛ με «απορριπτικές προεκλογικές συμφωνίες» έλαβε τις νικητήριες ψήφους των Απορριπτικών ΔηΚο και ΕΔΕΚ, εξελέγη ΠτΔ.
- Σε τρεις μήνες απαξίωσε τις δεσμεύσεις του και επανήλθε στον Ενδοτισμό συνομολογώντας το Κοινό Ανακοινωθέν της 23ης Μαΐου 2008 με τον Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, για «λύση» Διζωνικού Συνεταιρισμού Δύο Ίσου Καθεστώτος Συνιστώντων Κρατών. Με κατάληξη να προσθέσει άλλα πέντε χρόνια εδραίωσης της Διχοτόμησης, «μη λύσης» κι επιβάρυνσης των ελληνοκυπριακών θέσεων, με πρόσθετες υποχωρήσεις υπό τον τίτλο «γενναιόδωρες προσφορές» προς τους Τούρκους.
ΜΕ ΑΠΟΡΡΙΠΤΙΚΕΣ προεκλογικές «δεσμεύσεις» και συμφωνίες, εναντίον της υποψηφιότητας Σταύρου Μαλά-ΑΚΕΛ, ο πρόεδρος του ΔηΣυ Νίκος Αναστασιάδης κατάφερε στον 2ο γύρο των προεδρικών εκλογών του 2013 να λάβει τις νικητήριες ψήφους του ΔηΚο καν να εκλεγεί 7ος ΠτΔ.
- Για να τις εγκαταλείψει σ’ ένα χρόνο, συνομολογώντας με τον Ντερβίς Έρογλου την Κοινή Διακήρυξη της 11ης Φεβρ. 2014 για «λύση» Ισότιμης Τουρκικής Συγκυριαρχίας, βάσει της οποίας διαπραγματεύτηκε από το 2015 με τον Μουσταφά Ακιντζί, αποδεχόμενος για 1η φορά μετά το 1974 και την μονίμως απαιτούμενη απ’ την Άγκυρα Πενταμερή Διάσκεψη των «Τριών Εγγυητριών Δυνάμεων» (Τουρκίας, Βρετανίας, Ελλάδος) με τις «Δύο Κοινότητες» (Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων). Και, προσώρας κατάληξη το «ναυάγιο» του Grans Montana στην Ελβετία της 7ης Ιουλίου 2017.
ΕΠΕΙΔΗ : Ο… Ενδοτικότατος ανέκαθεν Νίκος Αναστασιάδης, ενώπιον των απαιτήσεων της ανέκαθεν πολιτικής των Τούρκων Κατακτητών δεν μπορούσε να διανοηθεί καν να επιστρέψει από το Grans Montana στην Κύπρο, παρά μόνο ως… Απορριπτικός. Κακοφανίζοντας ακόμη και τους «ηρακλείς» της πολιτικής του, κ.κ. Αβέρωφ Νεοφύτου, νυν πρόεδρο του ΔηΣυ και Άντρο Κυπριανού Γ.Γρ. του ΑΚΕΛ.
ΔΙΟΤΙ : Επέρχονται τον προσεχή Φεβρουάριο 2018, σε έξι μήνες, οι επόμενες προεδρικές εκλογές. Με ένα Εκλογικό Σώμα, ανέκαθεν κατά συντριπτική πλειοψηφία Απορριπτικό, ανεξαρτήτως κομματικών ηγεσιών…
ΑΛΛΑ ο Απορριπτισμός, ενώ δικαιούται βεβαίως να περηφανεύεται δικαίως ότι διέσωσε έως τώρα την Κυπριακή Δημοκρατία και απέκρουσε την μετατροπή ολόκληρης της Κύπρου σε προτεκτοράτο της Τουρκίας - Κατακτητή,
ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕ εισέτι να πείσει την πλειοψηφία του Εκλογικού Σώματος ότι διαθέτει πειστική και αξιόπιστη ηγεσία, με κατανοητή απ’ τους πλείονες Νέα Εθνική Στρατηγική, ικανή, πέρα από την Απόρριψη, να ανοίξει νέους ορίζοντες αποτελεσματικότερης διεκδίκησης της απελευθέρωσης των σκλαβωμένων εδαφών της Κύπρου, ανατροπής της τουρκικής πολιτικής και «ευρωπαϊκού περιεχομένου λύσης».
Και αυτό παραμένει ως ζητούμενο…
Ανάρτηση από: http://www.sigmalive.com
