Θυμάστε το μαζικό κίνημα ανυπακοής για τα διόδια?

ΘΥΜΑΣΤΕ ΤΟ ΜΑΖΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΟΔΙΑ, 

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΗΣΤΕΙΑ ΤΩΝ ΕΠΟΧΟΥΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΕΡΓΟΛΑΒΟΥΣ ;

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΦΑΤΟ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ 

ΑΠΟΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΓΟΛΑΒΩΝ !!! 

Τζάμπα έτρεχαν τόσοι συναγωνιστές/τριες, τζάμπα σύρθηκαν στα δικαστήρια;

Κατά τ’ άλλα δακρύζουν και λυπούνται.

Σα δε ντρέπονται ! 

ένα μέλος του Κινήματος των Διοδίων 

Δεν έχει πάτο η ξεφτίλα τους!

Εξαλείφουν το αξιόποινο των εγκλημάτων από τους ΕΘΝΙΚΟΥΣ μας ΕΡΓΟΛΑΒΟΥΣ!!!

Το μέλι και η αξιοπρέπεια

Στάζουν μέλι τα χείλη των αξιωματούχων της Ε.Ε. και των ΗΠΑ σε κάθε αναφορά τους στην Ελλάδα, τις τελευταίες μέρες. Σαν να αισθάνονται πώς το έχουν παρακάνει, ότι πλησιάζουν σε κρίσιμα σημεία. Επιπλέον, πρέπει να φτιασιδώσουν λίγο την εικόνα του ευρωενωσιακού οικοδομήματος ενόψει δημοψηφίσματος στην Αγγλία, όπου το «φεύγουμε από την Ε.Ε.» μπορεί και να περάσει… 

Έτσι, η αλεπού Γιούνκερ (αυτό το πρότυπο μνημονιακού φιλέλληνα) δήλωσε πρόσφατα τα ακόλουθα και αφοπλιστικά συνάμα: 

«Έχουμε πάρει πολλά από τους Έλληνες, τους έχουμε δώσει λίγα. Θα πρέπει τουλάχιστον να τους επιστρέψουμε την αξιοπρέπειά τους». 

Αρκετά, με τη δήθεν αντίσταση!

Οι επιθέσεις των ισχυρών μάς υποχρεώνουν σε συνεργασία, συνεταιρισμό και αντάρτικο

Του «Ανωνύμου του Έλληνος» από τη Ρήξη φ. 123

Λίγο πολύ της ίδιας υφής άνθρωποι προσκαλούν σε πορεία, εκδήλωση, συγκέντρωση, οργάνωση, κόμμα ή απόκομμα. Είναι οι εκπαιδευμένοι σε μεθόδους, συμπεριφορές και τρόπους προερχόμενους από την εσπερία. Όπως τότε μιμήθηκαν την Ισπανία, τώρα μιμούνται τη Γαλλία. Μόνο που τότε το πλήθος ήρθε και το έδιωξαν.
Τούτη την Κυριακή θα είναι μόνοι τους, δίχως το μέγα πλήθος και μέγα πάθος του 2011. Τούτη τη φορά, ο χτυπημένος «εκ των έξω» και «εκ των έσω» λαός θα παραμείνει σπίτι του, κλεισμένος στην απελπισία και την απογοήτευσή του. Είτε πάω είτε δεν πάω, θα δω να παίζεται το ίδιο έργο. Ήδη, κάποιοι καλούν σε χωριστές συγκεντρώσεις, όπως κάνουν τα κόμματα στις «ενωτικές» διαδηλώσεις. Ίσως, για να μην μπουν στον κόπο να πιάσουν θέση σε χωριστά πλακάκια της ίδιας πλατείας, για να μη διασταυρωθούν με τους «άλλους», για να μη συζητήσουν. Ο καθένας είναι κάτοχος της μόνης αλήθειας και του μόνου ορθού δρόμου και αρνείται να συγχρωτιστεί και να μολυνθεί από την άλλη «ιδέα». Ακόμα κι αν αποδεχτούν τη δημοκρατία, ως διαδικασία λήψης αποφάσεων, οι δυσαρεστημένοι από αποφάσεις θα στήσουν τη δική τους «πλατεία». Είναι όλοι αυτοί που το 2011 δεν μπόρεσαν ή δεν θέλησαν να μετατρέψουν την πλειοψηφική δυσαρέσκεια σε πλειοψηφική πολιτική δύναμη ανατροπής και απελευθέρωσης.

Άπαιχτοι οι Έλληνες

Ανάρτηση από: http://i-kyr.gr

Χωρίς λόγια, πολλά δάκρυα...

Ανάρτηση από: ARKAS -The Original Page

Λεφτά υπάρχουν … για τα “δικά μας” ΜΜΕ

Οι χρηματοδοτήσεις τραπεζών σε εφημερίδες, κανάλια, ραδιόφωνα και ιστοσελίδες

Του Γιάννη Ξένου από τη Ρήξη φ. 123

Οι τράπεζες το 2015 ήταν ουσιαστικά ημιθανείς, για ένα εξάμηνο λειτούργησαν με κάπιταλ κοντρόλ, έχασαν περίπου 40 δισ. σε καταθέσεις και τα «κόκκινα δάνεια» ήταν περισσότερα από ποτέ. Με την ανακεφαλαιοποίηση του προηγούμενου Νοεμβρίου ξεπουλήθηκαν έναντι εξευτελιστικού αντιτίμου σε ξένα κερδοσκοπικά φαντς. Εν τούτοις το καταστροφικό 2015 δαπάνησαν 43 εκατ. ευρώ για διαφήμιση,  ποσό που ξεπερνά κατά πολύ τα 50 εκατ. ευρώ αν προσθέσουμε και την δαπάνη για ΦΠΑ, αγγελιόσημο*, ειδικό φόρο τηλεοπτικών διαφημίσεων και λοιπές επιβαρύνσεις. Η παραπάνω δαπάνη αφορά τις τέσσερις συστημικές τράπεζες (Εθνική, Άλφα Μπανκ, Γιουρομπάνκ και Πειραιώς) και την μικρότερη Αττική Τράπεζα. Συγκεκριμένα η Πειραιώς ήταν η πιο ανοιχτοχέρα, αφού δαπάνησε 19,373 εκατ. ευρώ σε διαφημιστική δαπάνη (χωρίς επιβαρύνσεις), ενώ οι υπόλοιπες τρεις μεγάλες δαπάνησαν πάνω κάτω τα ίδια: Η Γιουρομπανκ 7,929 εκατ. ευρώ (χωρίς τις επιπλέον επιβαρύνσεις), η Άλφα Μπανκ 7,584 εκατ. ευρώ (χωρίς τις επιπλέον επιβαρύνσεις) και η Εθνική 6,394 εκατ. ευρώ (χωρίς τις επιπλέον επιβαρύνσεις). Η μικρή τράπεζα Αττικής, που η ανακεφαλαιοποίηση της τον περασμένο Φεβρουάριο είχε εξελιχθεί σε ένα μικρό θρίλερ, δεν τσιγκουνεύτηκε δαπάνες για διαφήμιση, δίνοντας 1,843 εκατ. ευρώ (χωρίς τις επιπλέον επιβαρύνσεις).

«Φούσκα»

Ανάρτηση από: https://georgopalis.com

Αναπτυξιακός Νόμος στο ποδάρι…

Αδιαφορία για την πραγματική ανασυγκρότηση της οικονομίας και ερασιτεχνισμός

Ενάμιση χρόνο τον παλεύει τον Αναπτυξιακό Νόμο ο υπουργός αλλά δεν του βγαίνει…

Του Νίκου Ντάσιου από τη Ρήξη φ. 123 

Η θεσμοθέτηση του αυτόματου μηχανισμού περικοπών σε δαπάνες του δημοσίου (μισθούς και συντάξεις), σε περίπτωση μη επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων, συνδέει άμεσα τη μοίρα των δημοσίων δαπανών με τις επιδόσεις στην ιδιωτική οικονομία. Και για να το διευκρινίσουμε: για να μην κοπούν μισθοί και συντάξεις, θα πρέπει στις ετήσιες αξιολογήσεις να επιτυγχάνονται πρωτογενή πλεονάσματα, άρα να παράγεται πλούτος στη χώρα. Ευσεβής πόθος θα πει κάποιος, σε μια οικονομία που επί έξι χρόνια βρίσκεται σε συνεχή ύφεση, υφίσταται τις παρενέργειες των κάπιταλ κοντρόλ, ενώ η ψήφιση του τελευταίου πακέτου των ασφαλιστικών και φορολογικών μέτρων οδηγεί σε οριστική διάλυση της μικρομεσαίας οικονομικής δομής – ό,τι είχε απομείνει δηλαδή από την ελληνική ιδιοπροσωπία στο κοινωνικό-οικονομικό πεδίο.

Το γεγονός ότι ο Αναπτυξιακός Νόμος τέθηκε σε διαβούλευση μόλις στις 5 Μαΐου –έως τις 16– μετά δηλαδή από δύο χρόνια, αποτελεί μια ακόμη ένδειξη της αδιαφορίας και του ερασιτεχνισμού της «αριστερής διακυβέρνησης» έναντι της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας.

Μα, γιατί δεν χαίρεστε;

Του Κατρτέσιου

Τα καθεστώτα στην προσπάθειά τους ν’ αντέξουν φτιάχνουν παραμύθια. Κατασκευάζουν «πραγματικότητες». Στήνουν γιορτές. Πάνω απ’ όλα όμως παίζουν με τις λέξεις. Πρέπει κάπως να παραπλανήσουν. Ακόμη καλύτερα, να υπνωτίσουν. Να ξεγελάσουν. Να κρύψουν την αλήθεια κάτω από το χαλί που υφαίνουν με λέξεις.

Αξιοποίηση! 

«Τα λιμάνια δεν πωλούνται, αλλά αξιοποιούνται».
«Τα αεροδρόμια δεν πωλούνται, αλλά αξιοποιούνται».
«Οι δημόσιοι οργανισμοί δεν πωλούνται, αλλά αξιοποιούνται».
«Η χώρα δεν πωλείται, αλλά αξιοποιείται».
«Το υπερ – Ταμείο δεν είναι πωλητής, αλλά μάνατζερ αξιοποίησης».

Με την ίδια λογική, τα ανήλικα που έφερναν από την πρώην ανατολική Ευρώπη δεν τα πουλούσαν για σκλάβες του σεξ, αλλά τα αξιοποιούσαν. Τι να το κάνει το κορμί της μια 15χρονη ρωσιδούλα; Άντε να το μάθει να χορεύει, να χαίρεται τη θάλασσα, να νιώθει τον αέρα, να κάνει έρωτα, να γεννήσει, να αγαπηθεί. Τζάμπα θα πήγαινε. Μηδέν κέρδος. 

Γιατί υπέγραψαν για 99 χρόνια και όχι για 79 και ποιά είναι η μεγάλη βρωμιά που κρύβεται πίσω από αυτή την ιστορία???

Του Κώστα Κυριακόπουλου

Είναι λάθος και ψέμα συνειδητό να διαδίδεται, ότι αυτή η δοσίλογη κυβέρνηση Εφιαλτών και επίορκων, υπέγραψε μια συμφωνία ντροπής για 99 χρόνια προκειμένου να μη φαίνεται ο στρογγυλός αριθμός 100 ή πολύ περισσότερο να πλασάρεται όλο αυτό ως «συμφέρουσα εθνικά λύση»…

Η αλήθεια είναι πως υπέγραψαν να παραδώσουν τη χώρα για 99 χρόνια, διότι αυτός ήταν ο μοναδικός τρόπος για να την παραδώσουν για πάντα και οριστικά.

Διότι αυτή η συμφωνία ντροπής του κατοχικού υπερταμείου, λειτουργεί παράλληλα με το κατοχικό ΤΑΙΠΕΔ, και τα δύο μαζί με τον μνημονιακό – κατοχικό νόμο 3986 του 2011 περί «δικαιώματος επιφανείας», πράγμα που σημαίνει απλά και με βάση το Κατοχικό πλέον δίκαιο, πως ότι εκχωρείται για πάνω από 80 χρόνια… εκχωρείται για πάντα και οριστικά.

Βουλευτικές εκλογές: Μέρες καλύτερες θα ’ρθουν…

Του Αλέκου Μιχαηλίδη

Κι αυτοί που μας πληγώσανε, καθώς το φως τελειώνει,
αισθάνονται τη μοναξιά που Έλληνες ενώνει.
Και δεν ακούν τα κόμματα και το μεγάφωνό τους
τον χτύπο μόνο της καρδιάς που μας βαφτίζει ανθρώπους.

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ

Στο διά ταύτα, υπό τις περιστάσεις και με περίσσια επιείκεια, δεν ήταν κακό το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών της 22ας Μαΐου. Βέβαια, το καλύτερο σενάριο (πάλι υπό τις περιστάσεις) θα ήταν η συνεργασία του ΔΗΚΟ, της ΕΔΕΚ, της Συμμαχίας Πολιτών, της Αλληλεγγύης και των Οικολόγων και η ολοκληρωτική καταβαράθρωση του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ, η ανατροπή δηλαδή της πολιτικής μιζέριας του δικομματισμού και των ρατσιστικών διζωνικών ονειρώξεων, πράγμα που θα ωθούσε τα πράγματα σε έναν εντελώς άλλον δρόμο.

Σαφώς, όμως, ο κυπριακός λαός ψήφισε (ή καταψήφισε) πολύ νούσιμα σε σχέση με οποιανδήποτε άλλην εκλογική αναμέτρηση. Η πτώση του ΔΗΣΑΚΕΛ (έχασαν μαζί 72.824 ψήφους και 10.8%), η άνοδος των Οικολόγων, η εκκωφαντική εμφάνιση της ΣΥΜΠΟΛ και της Αλληλεγγύης, καθώς και η διατήρηση των εδρών του ΔΗΚΟ, μα και οι τρεις έδρες της ΕΔΕΚ δείχνουν, ακόμα κι αν σφυρίζουν αδιάφορα οι αναλυτές, οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι, ότι ο λαός ψήφισε κυρίως με γνώμονα το Κυπριακό. Όχι μόνο για το Κυπριακό αλλά και για αυτό.

Περί αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ

 Πριν σχεδόν δυο βδομάδες σε πρωινή εκπομπή του ΑΝΤ1 ο υπουργός Εργασίας Γ. Κατρούγκαλος για να υπερασπιστεί το ασφαλιστικό που είχε την προηγούμενη μέρα ψηφιστεί δήλωσε  πως ««Θα έτρεμε η γη έξω από τη Βουλή, αν το νομοσχέδιό μας ήταν "νόμος - λαιμητόμος" και απαξιώνοντας τις λαϊκές αντιδράσεις "είδαμε ότι υπήρχαν διαμαρτυρίες από τις οργανώσεις, είδαμε και πόσος κόσμος μαζεύτηκε" προσπάθησε να δικαιώσει τις επιλογές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Στην πραγματικότητα, με τον ισχυρισμό του ο υπουργός αντιστρέφοντας  την διάχυτη απορία για την αναντιστοιχία του μεγέθους των κινητοποιήσεων με την αγριότητα των μέτρων, βγάζει το συμπέρασμα πως ακριβώς το μέγεθος των κινητοποιήσεων δείχνει πως τα μέτρα δεν είναι σκληρά, επιμένοντας να αποδεικνύει το …φιλολαϊκό πρόσωπο της κυβέρνησης χλευάζοντάς μας.

Από «άτακτο παιδί», προνομιακός συνομιλητής των «θεσμών»

Του Δάνη Παπαβασιλείου

Με την ψήφιση του νομοσχεδίου, για το ταμείο ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, τον «κόφτη» των μισθών και των συντάξεων και τα «κόκκινα δάνεια», και με την διαφαινόμενη συμφωνία στο Eurogroup της 24ης Μαϊου για την «αξιολόγηση» και την εκταμίευση της επόμενης δανειακής δόσης, κλείνει ένας ακόμη κύκλος της «μνημονιακής περιόδου», η οποία όμως αναμένεται να διαρκέσει πολλά χρόνια ακόμη, με τη μια, ή την άλλη μορφή. 

Το κύριο χαρακτηριστικό αυτού, του τωρινού κύκλου, με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ στο τιμόνι, ήταν η προσπάθεια να σαρωθούν από το τραπέζι και τα τελευταία ψίχουλα που είχαν απομείνει στο εισόδημα και τα δικαιώματα των μισθωτών και των μικρομεσαίων στρωμάτων, σε συνδυασμό με τη δημιουργία των προϋποθέσεων για τη συνέχιση αυτής της πολιτικής στο διηνεκές, με την απόλυτη προστασία των δικαιωμάτων των δανειστών και την αντίστοιχη παροχή εγγυήσεων από την πλευρά του ελληνικού κράτους.

Μας "φτιάξανε" πάλι...

Ανάρτηση από: http://vavanta.blogspot.gr

Όχι, κυρία Ακρίτα!

Αξέχαστες στιγμές "Mega-ενημέρωσης": Το αλλοιωμένο βίντεο της δολοφονίας Γρηγορόπουλου (*)

Του Θοδωρή Αθανασιάδη

Διαβάζουμε κάτι χαριτωμενιές για το Mega και το 'κουμπί 4 στο τηλεκοντρόλ'. Γελάσαμε πάλι βρε σε καλό να μας βγει. Ασχέτως που έχουμε μπλέξει τα πολύπριζα με τις αγκινάρες μερικοί εδώ μέσα. Δεν παθαίνουν τίποτα τραπεζίτες, μέτοχοι, υψηλόμισθοι και λοιποί συγγενείς. Το Mega που κλείνει είναι του δημοσιογράφου, του τεχνικού, του σκηνοθέτη, του ηθοποιού. Το Mega που κλείνει είναι της μακιγιέζ, της κομμώτριας, του καφετζή. Είναι του οδηγού, του θυρωρού, της Αναστασίας στη γραμματεία. Της Εύας, του Χάρη, του Τάσου, του Γιάννη, της Σοφίας. Όποιος πανηγυρίζει, λοιπόν, ας παει στο διάολο να δούμε λίγο κάτι εμείς οι υπόλοιποι. Άντε μπράβο με τους σκατόψυχους εδώ μέσα.

Το παραπάνω κείμενο ανάρτησε χτες στην σελίδα της στο Φέισμπουκ η γνωστή μας... δημοσιογράφο να την πω... συγγραφέα να την πω... τηλεπερσόνα από τα παλιά να την πω... κάτι απ' όλα αλλά τελείως ακαθόριστο να την πω... κυρία Έλενα Ακρίτα. Προσωπικά, δεν ανήκω στους πανηγυρίζοντες για το κλείσιμο του Mega αλλά, όπως και να το κάνουμε, δεν με λες και χολοσκασμένο. Ως εκ τούτου, υποψιάζομαι ότι, όσο κι αν δεν με πιάνει η παρότρυνσή της για μια εκδρομή στην διαολοχώρα, η κυρία Ακρίτα θα χαιρόταν αν με έβλεπε να πηγαίνω έστω και μέχρι τα περίχωρά της. Επειδή, όμως, ούτε όρεξη για εκδρομές διαθέτω αλλά ούτε και σκατόψυχος αισθάνομαι, έχω κάτι αντιρρησούλες να εκφράσω.

Γιώργος Καραμπελιάς - πατήρ Νικόλαος Λουδοβίκος: Ελλάδα και Ευρώπη

Ανάρτηση από: http://ardin-rixi.gr

Ο 34χρονος Αλέξης Τσίπρας πρόεδρος του Συνασπισμού

Το Κυπριακό και η αυθαιρεσία

Οι ερμηνείες, το Κυπριακό και η κομματική αυθαιρεσία 

Tου Άριστου Μιχαηλίδη 

Οι πιο παραστατικές αντιδράσεις στα αποτελέσματα των εκλογών ήταν όσων ήθελαν να τα απομακρύνουν από το κυπριακό πρόβλημα. Ήταν έντονοι πολλοί εκ των αναλυτών, πολιτικών κυρίως, που προσπαθούσαν να υπερτονίσουν τη σαθρή εκτίμησή τους ότι τα αποτελέσματα δεν έχουν σχέση με το Κυπριακό, ούτε προπάντων με τη Διζωνική. Επιδέχονται ερμηνειών γύρω από όλα, από τη διαφθορά, την οικονομία, τα πρόσωπα, αλλά όχι με το Κυπριακό! Είναι όμως αστείο. Διότι αυτό είναι η πρώτη απόδειξη ότι τα κόμματα και η πολιτική ηγεσία δεν θέλουν να λάβουν πραγματικά υπόψη το μήνυμα του λαού και προσπαθούν να δώσουν τις πιο βολικές ερμηνείες. Όμως, το Κυπριακό, όσο κι αν σε περιόδους νηνεμίας, όταν για παράδειγμα δεν υπάρχουν συνομιλίες, περνά στη δεύτερη μοίρα της καθημερινότητας, ποτέ δεν είναι στη δεύτερη μοίρα των προτεραιοτήτων του λαού. Γιατί αφορά στην εθνική και φυσική επιβίωσή του και το γνωρίζει πολύ καλά, το ζει στο πετσί του. Ακόμα και τα τελευταία χρόνια, που η οικονομική κρίση και οι προσωπικές δυσκολίες ήταν αναγκαστικά η καθημερινή ασχολία του.

Βαλκανική αστάθεια

Η πολιτική κρίση στην ΠΓΔΜ γίνεται ο κανόνας της λειτουργίας των Βαλκανίων;

Οι τριήρεις του Γκρουέφσκι που… βούλιαξαν 

Του Γιώργου Κυριακού από τη Ρήξη φ. 123

Αν για τα μεταπολιτευτικά Βαλκάνια ο κανόνας της διαιρεμένης άρχουσας τάξης έχει επιβεβαιωθεί, στη σύνθετη κατάσταση που βρίσκεται η ΠΓΔΜ, η κρίση στην οποία βρίσκεται εδώ και ένα χρόνο, απειλεί για μια μεγαλύτερη ανάφλεξη. Με μια μεγάλη αλβανική μειονότητα που επιζητά διευρυμένη αυτονομία έως και αυτοδιάθεση-ένωση με τη μητέρα Αλβανία. με μια σταθερή πολιτική που βασίζεται στο δόγμα του μακεδονικού αλυτρωτισμού, που τη φέρνει σε αντιπαράθεση ακόμα και με πολιτικές δυνάμεις στη Βουλγαρία. το κλείσιμο των συνόρων και με την Αυστρία να προτείνει τον στρατιωτικό τους έλεγχο εκ μέρους της για την ανακοπή του προσφυγικού, δείχνει ότι αυτή η κρίση μπορεί να πολλαπλασιάσει δυνητικά την εύφλεκτη ατμόσφαιρα σε διάφορες κατευθύνσεις.

Η Δευτέρα Παρουσία της Πρώτης Φοράς Αριστεράς

Σπουδαία αρχαιολογική ανακάλυψη!

Μετά από πολυετείς ανασκαφές, εντοπίστηκαν οι πανάρχαιες κατακόμβες των Πρωτοαριστερών στην Αίγινα, όπου είχαν καταφύγει για να γλιτώσουν τους διωγμούς του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Κουλη-γούλα. Τις κατακόμβες κοσμεί μια περίεργη τοιχογραφία εσχατολογικού περιεχομένου, την οποία και παραθέτουμε. Oι αρχαιολόγοι ψάχνουν ακόμα να βρουν το νόημα της περίτεχνης αυτής εικόνας…

Ετοιμασίες επί Μακρόν…

Ασκήσεις ισορροπίας αλλά και ευρωπαϊκές εξετάσεις για τη Ν.Δ.

Του Γιώργου Παπαϊωάννου

Το πρόβλημα για την επικοινωνιακή τακτική της Ν.Δ. είναι προφανές: Ο Κ. Μητσοτάκης έχει απέναντί του μια κυβέρνηση που εφαρμόζει όσα προστάζουν οι δανειστές. Δεν είναι εύκολο να τα αποκηρύξει, αφού αυτά περίπου θα περιλάμβανε αναγκαστικά και το δικό του κυβερνητικό «μενού». Ούτε όμως και να τα υποστηρίξει, αφού είναι υποχρεωμένος να αυξήσει τους αντιπολιτευτικούς τόνους, προκειμένου να αξιοποιήσει τη ραγδαία φθορά του ΣΥΡΙΖΑ στο δρόμο για την κυβερνητική εξουσία.

Η Ν.Δ. αποσκοπεί, λοιπόν, να πείσει ότι τα μέτρα θα ήταν ηπιότερα αν δεν υπήρχε κυβερνητική κωλυσιεργία για πολλούς μήνες, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πιστεύει στις μεταρρυθμίσεις και άρα δεν μπορεί να τις εφαρμόσει πετυχημένα, ότι η δοσολογία θα έπρεπε να είναι διαφορετική με λιγότερους φόρους και περισσότερες περικοπές, αλλά και με πιο γρήγορες και αποτελεσματικές ιδιωτικοποιήσεις.

Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα;

Πώς να αποκτήσει επαναστατική συνείδηση ο σύγχρονος προλετάριος; Και πώς να επαναστατήσει;

Του Ευτύχη Μπιτσάκη 

Σε προηγούμενο σημείωμα (Προσφυγικό: Πάλι λάθος ο Μαρξ;) επισήμανα την αισχρή στάση των κυβερνήσεων των «ανεπτυγμένων» καπιταλιστικών χωρών της Ευρώπης απέναντι στις στρατιές των προσφύγων, θυμάτων των πολέμων της Νέας Τάξης, στο Αφγανιστάν, στη Μέση Ανατολή και στην Αφρική. Ορισμένες από τις κυβερνήσεις αυτές μετέχουν άμεσα ή έμμεσα σ’ αυτούς τους πολέμους. Εντούτοις, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αρκέστηκαν στο ρόλο του θλιμμένου παρατηρητή της τραγωδίας, χωρίς ποτέ να θίξουν τις αιτίες που αναγκάζουν τους πρόσφυγες να εγκαταλείψουν εστίες και πατρίδα και να ριχτούν στους δρόμους προς την άγνωστη Γη της Επαγγελίας. Αλλά δεν είναι μόνο οι κυβερνήσεις. Και οι λαοί, στο μεγάλο ποσοστό τους, παρέμειναν απαθείς ή θεώρησαν εχθρούς τους ικέτες.

Να δούμε καλύτερα και μακρύτερα!

Του Θανάση Τσιριγώτη

Το ζήτημα των συνόρων σ’ ό,τι αφορά στην πάλη των τάξεων ούτε αμελητέο ούτε εύκολο είναι.

Το πού τοποθετείται η γραμμή του μετώπου και διακρίνεται η αντίθεση ανάμεσα στον εχθρό και το λαό απασχόλησε θεωρητικά, φιλοσοφικά, πολιτικά και πρακτικά γενιές επαναστατών και διανοουμένων. Αν γείρεις γύρω από τον εαυτό σου, χαρίζεις τα ενδιάμεσα στρώματα στον  εχθρό∙ ξεπέφτεις στο σεχταρισμό, τον απομονωτισμό και την πολιτική εγωπάθεια που σε σέρνει κατευθείαν στην ήττα. Αν φτιάξεις τα ταξικά σου σύνορα «πορώδη», σαν σφουγγάρι, μπορεί να κερδίσεις πρόσκαιρα, αλλά θα χάσεις σίγουρα όταν έρθει η αμπώτιδα και φανούν οι δυσκολίες.

Στις μέρες μας ο λαός αγανακτεί, οργίζεται, οδύρεται και κλαίει κάτω από το βάρος των μνημονίων, που είναι η χειροπιαστή απόδειξη της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και του στρεβλού καπιταλισμού στη χώρα μας.  Μύθοι επί μύθων κατέρρευσαν όπως καταρρέει το καλοκαίρι με την πρώτη φθινοπωρινή βροχή. Ιδεολογήματα περί ισχυρής Ελλάδας και πανίσχυρου ελληνικού καπιταλισμού υποβλήθηκαν στη βάσανο της πραγματικής ζωής. Εκείνοι που τα τσιμπολόγησαν δώθε-κείθε σήμερα σωπαίνουν ή αντιγράφουν άλλες σημαίες ευκαιρίας και «νάιλον» θεωρίες. Αλλά το πρόβλημα των πολιτικών συνόρων παραμένει. Το «ποιος-ποιον» βρίσκεται σαν φάντασμα πάνω από τα κεφάλια μας.

Είναι που δεν υπάρχει και άλλος δρόμος ρε παιδί μου

Mouga στη στρούγκα

Του Skouliki Tom

Σαν κεραυνός εν αιθρία έπεσε στον ανέμελο κόσμο της ενημέρωσης η είδηση για το κλείσιμο του Μega και μάλιστα με τον πιο υπέροχο τρόπο, αφού μέσα στις επόμενες μέρες η Τηλέτυπος Α.Ε. θα κηρύξει πτώχευση.

Όπως ήταν φυσικό, συριζοταλιμπάν από κάθε γωνιά της επικράτειας αρνούνται να πιστέψουν ότι το Mega δεν κλείνει χάρη στον ανελέητο πόλεμο κατά της διαπλοκής που έχει εξαπολύσει εδώ και 16 μήνες ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας αλλά εξαιτίας αδυναμίας αποπληρωμής των δανείων του προς τις τράπεζες, όπως δηλαδή συνέβη και με εκατοντάδες χιλιάδες άλλες επιχειρήσεις τα χρόνια των μνημονίων.

Όπως ήταν ακόμα πιο φυσικό, στο πλευρό των εργαζομένων του Mega βρίσκονται από την πρώτη στιγμή φιλελέδες από κάθε γωνιά του Κολωνακίου, οι οποίοι εδώ και 6 χρόνια ακολουθούσαν πιστά τη γραμμή του καναλιού και υπερασπίζονταν με λύσσα τις χαλαρές εργασιακές σχέσεις, τις μαζικές απολύσεις στο Δημόσιο, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και τις μειώσεις μισθών, στο όνομα της αειφόρου ανάπτυξης που περνάει μέσα από το Αόρατο Χέρι της Αγοράς και τις σελίδες του Αγίου Μνημονίου του Μεταρρυθμιστή.

Διάλεξε πλευρά

Καταλαβαίνεις τι θα γίνει, έτσι;

Χατζηνικολάου και Λυγερός συμφωνούν δημόσια με τις απόψεις της Δέσποινας Κουτσούμπα... και μας στέλνουν αδιάβαστους (Βίντεο)

Απόλαυση η χθεσινή παρουσία της Δέσποινας Κουτσούμπα στην τηλεοπτική εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου. Και αυτό δεν το εκτιμούμε για την σφοδρή αντιπαράθεση που είχε με τους εκπροσώπους των ΑΝΕΛ και του ΣΥΡΙΖΑ και τις "τάπες" που πρόσφερε σε Χρυσοβελώνη και Φάμελλο. Αυτό σε ένα βαθμό ήταν αναμενόμενο. Αλλωστε το να αποστομώνεις εκπροσώπους της άθλιας συγκυβέρνησης είναι πιο εύκολο απ' το να κλέψεις εκκλησία.
Ούτε για τον χειμαρρώδη λόγο και τον τρόπο που το μέλος του Πανελλαδικού Συντονιστικού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ διατύπωνε τις πολιτικές θέσεις της συλλογικότητας της. Κι αυτό το περιμέναμε έχοντας παρακολουθήσει προηγούμενες  τηλεοπτικές εμφανίσεις της.

Αυτό που πιθανόν εντυπωσίασε είναι να παρακολουθείς δυο αστούς δημοσιογράφους, τον Σταύρο Λυγερό και τον Νίκο Χατζηνικολάου να συμφωνούν με τον πυρήνα των απόψεων που διατύπωσε η Δ. Κουτσούμπα και να το παραδέχονται δημόσια.

Το αποτελεσματικότερο εργαλείο των θεσμών

Του Τάσου Μαυρόπουλου

Ένα είναι σίγουρο. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις, θα ήταν πρόθυμες να περάσουν το 3^ο μνημόνιο και το 4^ο που συζητείται στη βουλή 21-22/5, δεν θα μπορούσαν όμως από το μέγεθος της λαϊκής κατακραυγής.

   Δύο είχαν ψηφίσει, χωρίς να έχουν ολοκληρώσει την εφαρμογή τους και οι αντιδράσεις του κόσμου έριξαν κυβερνήσεις, καταβαράθρωσαν και εξαφάνισαν κόμματα. Οι εκλογές του Γενάρη του 2015 έγιναν με αφορμή την εκλογή του προέδρου, με πραγματική αιτία όμως ότι η κυβέρνηση Σαμαροβενιζέλου ήταν αδύναμη να συνεχίσει την εφαρμογή των μνημονίων. Δεν είχε το λαϊκό έρεισμα ούτε και την ανοχή του κόσμου. Ακόμα και το άκουσμά του μέιλ Χαρδούβελη προκαλούσε έντονες αντιδράσεις.

  Η σημερινή κυβέρνηση, μιλώντας στο όνομα της αριστεράς και εξαπατώντας το λαό, ανέλαβε το ρόλο του διαμεσολαβητή με τους τοκογλύφους. Η ιστορία θα δείξει αν όλα αυτά που ζούμε ήταν προαποφασισμένα από μια σφιχτή ηγετική ομάδα ή ήταν απόφαση μετά την παράδοση και συνθηκολόγησή της στις 12 Ιούλη.

Πόσα μας δάνεισαν, πόσα πήραμε. Ούτε ένα ευρώ δεν πήγε στα ελλείμματα

Του Γιάννη Αγγέλη 

Το τελευταίο δίμηνο έχουν γίνει στην Ευρωζώνη πέντε έρευνες για το που πήγαν τα λεφτά των δανείων προς την Ελλάδα. Το Capital.gr έκανε τη δική του έρευνα με βάση τα στοιχεία του προϋπολογισμού και "εντοπίζει” το που πήγαν τα 234,7 δισ. ευρώ των δανείων της περιόδου 2010 – 2015.     

Οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια, αλλά το πως διαβάζει κανείς τους αριθμούς ή το ποιούς αριθμούς επιλέγει για να διαβάζει κανείς διαμορφώνουν την δική του αλήθεια. 

Οι έρευνες που έχουν γίνει για το που πήγαν τα χρήματα των δανείων που έχουν δοθεί στην Ελλάδα και τα οποία αγγίζουν τα 234,7 δισ. ευρώ έχουν δώσει παραπλήσια αποτελέσματα, όπως αποκάλυψε η γερμανική εφημερίδα Handelsblatt, η οποία πληροφόρησε το γερμανικό κοινό ότι μόνο το 5% των δανείων πήγε για να καλυφθούν ελλείμματα, ενώ το 95% των δανείων εξόφλησε δανειστές και κυρίως τράπεζες, ευρωπαϊκές τράπεζες, κατά βάση γαλλικές και γερμανικές... 

Tο ευρώ είναι καταστροφή

Γράφει η Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη. Άρθρο που θα δημοσιευθεί τον προσεχή Σεπτέμβριο, στα γαλλικά,  σε συλλογικό Τόμο για την αποτυχημένη Ευρώπη, από τον παρισινό οίκο Rocher

TO ΕΥΡΩ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη  Μάρτιος 2016

Εισαγωγή

Η αποτυχία της ενοποιημένης Ευρώπης, που τελικά δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει ούτε μία από τις αρχικές της υποσχέσεις, προς τους πολίτες της, οφείλεται σε σοβαρές παραβλέψεις βασικών οικονομικών θεωριών, στην εφαρμογή συντηρητικών ιδεολογιών, αλλά και σε απρόβλεπτα συγκυριακά αίτια. Καταρχήν οι ιδρυτές της υπέκυψαν στις  πιο ακραίες νεοκλασικές ιδεολογίες, σχετικά με την οικονομική ολοκλήρωση, σύμφωνα με τις οποίες οι αγορές λειτουργούν σε καθεστώς τέλειου ανταγωνισμού και, συνεπώς, ισορροπίας. Υποθέσεις  παντελώς ασυμβίβαστες με το καθεστώς των αποκλίσεων και των σοβαρών διαρθρωτικών διαφορών, που επικρατούσαν την στιγμή της ευρωπαϊκής ενοποίησης στους κόλπους της Ευρώπης. Oι πρωτεργάτες του ευρωπαϊκού οικοδομήματος υπέκυψαν στο μοιραίο λάθος να  αγνοήσουν  παλαιότερες σχετικές  προειδοποιήσεις σύμφωνα με τις οποίες σε μια τέτοια περίπτωση λειτουργούν ταυτόχρονα  δύο φαινόμενα: το πρώτο διευρύνει τις αρχικές αναπτυξιακές διαφορές ενώ το δεύτερο δημιουργεί πόλους έλξης, που διαχωρίζουν αυτόματα τις οικονομίες σε κυρίαρχες και υποτελείς[1]. Η εισβολή της παγκοσμιοποίησης, ταυτόχρονα   με τη μετάβαση  του καπιταλισμού στο μεταβιομηχανικό  στάδιο ανάπτυξης, καθώς  και ο ανταγωνισμός των αναδυόμενων αγορών  οδήγησαν σε αδιέξοδο το ευρωπαϊκό αναπτυξιακό μοντέλο, εντείνοντας ακόμη περισσότερο τις ασύμβατες πλευρές του[2]. Το μοντέλο αυτό, τελικά  εξυπηρετούσε αποκλειστικά οικονομίες, με  έντονη εξαγωγική κατεύθυνση, όπως κατεξοχήν είναι η περίπτωση της  Γερμανίας,  και έτσι  παγίωσε τις ανισορροπίες  αφενός  των ελλειμμάτων στα  ισοζύγια των κρατών-μελών του ευρωπαϊκού Νότου, και   αφετέρου τα τεράστια   πλεονάσματα κυρίως της Γερμανίας. 

Χρόνια φτώχειας

Ανάρτηση από: ARKAS -The Original Page

Τα φρικτά στοιχεία για την οικονομία που θα αρνηθούν κυβέρνηση και ΕΕ

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Φρικτή εικόνα για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας, και της Ελλάδας εν γένει, παρουσιάζει η έκθεση βιωσιμότητας του χρέους που εξέδωσε το ΔΝΤ.

Μεταξύ άλλων η έκθεση αναφέρει ότι ο στόχος του πλεονάσματος 3.5% είναι πρακτικά ανέφικτος ακόμη και με νέα δρακόντεια μέτρα λιτότητας.

Εξετάζοντας την έκθεση η οικονομολόγος Frances Coppola από το περιοδικό Forbes σημειώνει ότι η μόνη διέξοδος είναι το Grexit, το οποίο όμως δεν θα γίνει δεκτό από την ελληνική κυβέρνηση η οποία θα συνταχθεί απόλυτα με την ΕΕ και τους Ευρωπαίους δανειστές και θα αρνηθεί τα συμπεράσματα του ΔΝΤ.

Από τα στοιχεία του ΔΝΤ, το Forbes υποστηρίζει ότι συνεχίζοντας τη σημερινή πολιτική η χώρα θα φτάσει το 2060 να προσφέρει το 60% των δημοσίων δαπανών της στους δανειστές.

Η αλητεία της κυβέρνησης

Ανεξάρτητη Δημοκρατική Πατριωτική Κίνηση Εκπαιδευτικών (Τελική διακήρυξη)

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ-ΚΑΛΕΣΜΑ για μια

Ανεξάρτητη Δημοκρατική Πατριωτική Κίνηση Εκπαιδευτικών 

(τελικό-συνεπτυγμένο)

• Ανεξάρτητη διότι δεν αποτελεί την παραταξιακή έκφραση κάποιου κόμματος, ούτε απευθύνεται προνομιακά στους οπαδούς συγκεκριμένου πολιτικού χώρου, της δεξιάς ή της αριστεράς. Αφορά όλους τους εκπαιδευτικούς και την ουσιαστική αναβάθμιση του ρόλου και της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτισμικής τους θέσης.
• Δημοκρατική με την πιο αυθεντική της έκφραση, με διαδικασίες βάσης, αποκλείοντας τις άνωθεν «γραμμές» οποιασδήποτε δήθεν φωτισμένης καθοδήγησης.
• Πατριωτική διότι αν δεν αγαπήσουμε τον συλλογικό εαυτό μας είναι αδύνατον να αντισταθούμε στη μετατροπή της Ελλάδας σε αποικία της Δύσης και των πολυεθνικών και σε χώρα περιορισμένης κυριαρχίας έναντι της Τουρκίας. Κάθε αίτημά μας, από τους μισθούς, την υλικοτεχνική υποδομή, τη λειτουργία του ολοήμερου σχολείου έως τις συντάξεις, αφορούν τη δυνατότητα της χώρας να καθορίζει τις τύχες της έναντι των δανειστών. Αλλά και διότι πιστεύουμε στις αξίες και τα πρότυπα του ελληνικού πολιτισμού, όχι γιατί είναι ανώτερα έναντι άλλων, αλλά γιατί θεωρούμε ότι συνεισφέρουν στον παγκόσμιο πολιτισμό. Υπονομεύοντας και αποδομώντας τα στοιχεία της εθνικής μας ταυτότητας, όπως κάνουν η εθνομηδενιστική αριστερά και η νεοφιλελεύθερη δεξιά, υπονομεύεται ταυτόχρονα κάθε δυνατότητα ανατροπής της παρούσας κατάστασης. Με αποικιοποιημένη σκέψη και αλλοτριωμένη συνείδηση, δεν υπάρχει καμία απελευθερωτική προοπτική. Στην Ιστορία τα καταπιεσμένα έθνη ενέτασσαν πάντοτε τα κοινωνικά αιτήματα στον αγώνα για εθνική ανεξαρτησία. Γι’ αυτό η αντίστασή μας σε αυτό το πεδίο είναι κομβικής σημασίας και όμως αυτό δεν αναδεικνύεται από ΚΑΜΙΑ παράταξη στον χώρο των εκπαιδευτικών! Η αντίστασή μας ή θα είναι εθνική ή δεν θα υπάρξει καθόλου!

Ελπιδοφόρες εκλογές στην Κύπρο

Του Γιώργου Καραμπελιά 

Μέσα στην απόλυτη αδιαφορία των ελληνικών ΜΜΕ, κομμάτων και πιθανότατα του ίδιου του ελληνικού λαού, διεξήχθησαν οι βουλευτικές εκλογές στην Κύπρο την 22α Μαΐου 2016. Αλλά ακόμα και μετά τα αποτελέσματα ο αναιμικός σχολιασμός των κυπριακών εκλογών επικεντρώθηκε σχεδόν αποκλειστικά στην είσοδο του ακροδεξιού ΕΛΑΜ στην Βουλή, με 3,7% των ψήφων και κάποιες ισχνές αναφορές στην αυξημένη αποχή και την μείωση του ποσοστού του ΑΚΕΛ. Διαβάζοντας όμως και τις ίδιες τις κυπριακές εφημερίδες, είχα την αίσθηση πως ακόμα και οι αντίπαλοι του ΔΗΣ-ΑΚΕΛ (δηλαδή του δικομματικού φιλο-ανανικού κατεστημένου στην Κύπρο), μάλλον δεν έχουν συνείδηση του τι ακριβώς συνέβη σε αυτές τις εκλογές, αποδεικνύοντας αυτό που τόσες φορές επαναλαμβάνουμε, πως σε Ελλάδα και Κύπρο οι κάθε είδους ελίτ σπανίως αντιλαμβάνονται αμέσως ότι κυοφορείται στο λαϊκό σώμα και συχνά βρίσκονται σε βαθύτατη διάσταση μαζί του.

Tελικά εμένα γιατί με διώξανε;

Η Ελλάδα σε νέο καθεστώς Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου

Του Βασίλη Βιλιάρδου

Η ελληνική κυβέρνηση υποχρεώθηκε χθες να απαντήσει στο ερώτημα «Χρεοκοπία ή Υποτέλεια» – λογικά λοιπόν επέλεξε με δάκρυα και με οδυρμούς το δεύτερο, αφού κανένα πολιτικό κόμμα δεν μπορεί να είναι ευτυχές, δηλώνοντας επίσημα πως συμφωνεί με τη μετατροπή της πατρίδας του σε επίσημο προτεκτοράτο.

Αυτό που πρέπει να κατακρίνεται λοιπόν δεν είναι το κλάμα των βουλευτών του, το οποίο δεν είναι καθόλου αφύσικο –  αλλά η δουλοπρέπεια και η δειλία τους, όσον αφορά την υπεράσπιση των συμφερόντων της πατρίδας τους.

Εάν δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν με τις υποχρεώσεις της θέσης που κανένας δεν τους υποχρέωσε να αναλάβουν, αλλά μόνοι τους διεκδίκησαν δύο φορές (όπου την πρώτη ίσως δεν ήξεραν, αλλά τη δεύτερη είχαν σαφή γνώση), έπρεπε απλά να παραιτηθούν – όχι να προσπαθούν να ξεπλύνουν την ντροπή τους με δάκρυα.    

Πόσο μάλλον όταν υπέγραψαν μία, μοναδική στα οικονομικά χρονικά, συμφωνία παράδοσης των κλειδιών της χώρας μας, με όλα όσα περιουσιακά στοιχεία διαθέτει – γεγονός που είναι ασφαλώς σημαντικά χειρότερο από τη συνθηκολόγηση ενός κράτους ως αποτέλεσμα μίας στρατιωτικής εισβολής, αφού κάτι που ξεπουλάει κανείς εκούσια είναι πολύ πιο δύσκολο να το ανακτήσει, σε σύγκριση με τα εδάφη του που καταλαμβάνονται ακούσια.

Πολύ μα πάρα πολύ...

Ανάρτηση από: http://i-kyr.gr

Το κράτος-βαμπίρ

Κρατισμός εναντίον οικονομίας, κοινωνίας, κράτους

Του Μιχάλη Πετμεζά από τη Ρήξη φ. 123

Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποίησε ο ΣΕΒ, στο εβδομαδιαίο οικονομικό δελτίο της 6ης Μαΐου 2016, οι πολιτικές των προηγούμενων κυβερνήσεων οδήγησαν σε ραγδαία αύξηση των απασχολούμενων στο δημόσιο (19,1% για την περίοδο 2000-2008), γεγονός που, μαζί με μια πολιτική σημαντικών αυξήσεων (2,2% τον χρόνο στους μισθούς του δημοσίου έναντι 1% στους αντίστοιχους του ιδιωτικού τομέα), προκάλεσε μια γενική αύξηση των δαπανών για το προσωπικό του (από 10,6% του ΑΕΠ το 2003 σε 13,1%, το 2009). Πρόκειται για τον έναν από τους δύο κυριότερους λόγους του δημοσιονομικού εκτροχιασμού του 2009· ο έτερος είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες…

Κυνισμός και βαθιά υποκρισία

Του Κώστα Λαπαβίτσα

Με την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου ολοκληρώθηκε η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα ακόμη κόμμα από αυτά που για δεκαετίες κυβέρνησαν και κατέστρεψαν την Ελλάδα. Εντυπωσιάζει ο κυνισμός και η έλλειψη ηθικών αρχών της ηγεσίας του.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ νομοθέτησε όσα κατήγγειλε στην πορεία της προς την εξουσία – ΕΝΦΙΑ, περικοπές συντάξεων, αύξηση της έμμεσης φορολογίας, πάγωμα των μισθών. Αποδέχθηκε ξένη επιτροπεία στη δημόσια περιουσία με το Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων. Περιφρόνησε τη δημοκρατία με αλλεπάλληλες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και Επείγοντα Νομοσχέδια.

Πρόκειται για μια κυβέρνηση που αντιπροσωπεύει την απώλεια δημοκρατικής και εθνικής κυριαρχίας σε όλα τα επίπεδα.

Η αξιωματική αντιπολίτευση αναδείχθηκε επίσης σε μια πλήρως αναξιόπιστη δύναμη, χωρίς σοβαρότητα. Η Νέα Δημοκρατία, αφού υπερθεμάτισε στην ψήφιση του Τρίτου Μνημονίου τον Αύγουστο του 2015, καταψήφισε τους εφαρμοστικούς νόμους τον Μάιο του 2016 γιατί ως εκ θαύματος συνειδητοποίησε ότι τα μνημονιακά μέτρα βλάπτουν τη χώρα και το λαό. 

Πάντα απαισιόδοξοι

Ανάρτηση από: ARKAS -The Original Page