Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Οι στίχοι της Κλαίρης Αγγελίδου, από την ποιητική της συλλογή Λιτανεία, είναι το καλύτερο μνημόσυνο. Αιωνία του η μνήμη.
Αστροπελέκια ανίερα
έκαψαν του Μαχαιράτο κορφοβούνι,θρήνησε η φωταυγήκαι τ’ αγρινά σωπάσανκι ένας Σταυραετόςυψώθηκε στα μετερίζια
έκαψαν του Μαχαιράτο κορφοβούνι,θρήνησε η φωταυγήκαι τ’ αγρινά σωπάσανκι ένας Σταυραετόςυψώθηκε στα μετερίζια
Και φώναζεμε μια φωνή καμπάνα:
«Τραβάτε εμπρός,η ώρα ήρθε.Κανείς να μη λυγίσει.Τραβάτ’ εμπρός.Η Παναγιά μάς παραστέκει.
Το σώμα μου λαμπάδα άναψεγια σαςκι όλους της γης τους σκλάβους.Τραβάτε εμπρός, αδέλφιαο Μαχαιράς έγινε Κούγκι».
Ορυμαγδός και θάνατος.Πυρπολημένος ουρανόςκαι προσευχή θυμίαμα.
Η Παναγιά η Μαχαιριώτισσαδακρύζεικι ένα φιλί αποθέτειστο μέρος της καρδιάς του
Η Παναγιά…
Ανάρτηση από: http://vasosftohopoullos.wordpress.com
