Ως γνωστό τη Δευτέρα – δηλαδή σήμερα 17 Ιουνίου – θα συναντηθούν οι αρχηγοί των κομμάτων που συγκροτούν την «τρικομματική» κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας» και «εξόδου από την κρίση», της χώρας. Η συνάντηση τους, όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα μετά το ετσιθελικό κλείσιμο της ΕΡΤ από τον κ. Α. Σαμαρά και τους στενούς συνεργάτες του, προβλέπεται πολύ κρίσιμη για το μέλλον της κυβέρνησης και γενικότερα για τις πολιτικές εξελίξεις. Κι αυτό γιατί οι μεταξύ τους σχέσεις έχουν οξυνθεί πολύ. Οι δηλώσεις από όλες τις πλευρές αυτό δείχνουν.
Ο «δυναμικός» κ. Σαμαράς ίσως να μην περίμενε τέτοια αντίδραση από την μεριά των συνεταίρων του στην κυβέρνηση και την υλοποίηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων και μέτρων τους. Φαίνεται ότι θεωρούσε δεδομένη τη συμφωνία τους με την πρωτοβουλία του να κλείσει την ΕΡΤ, στο όνομα πάντοτε της προστασίας του ελληνικού λαού από τους προνομιούχους και χαραμοφάηδες εργαζόμενους στην κρατική ραδιοτηλεόραση. Άλλωστε και οι συνεταίροι γενικά συμφωνούν με την ανάγκη να ξεκαθαρίσει το τοπίο στην «αμαρτωλή» της οδού Μεσογείων. Συμφωνούν και σε πολλά άλλα γενικότερα ζητήματα. Επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ μάλιστα ο αρμόδιος υπουργός κ. Ηλίας Μόσιαλος είχε προετοιμάσει σχέδιο νόμου για την θεραπεία του καρκινώματος της ΕΡΤ, περίπου ανάλογο με αυτό που είχε υπόψη της να προωθήσει η κυβέρνηση της Ν.Δ. – υπό την «τρικομματική» μορφή της.
Που «χάλασε» η υπόθεση; Στον τρόπο, τη διαδικασία των απαραίτητων αλλαγών, για την αναγκαιότητα των οποίων δεν υπήρχε ουσιαστική διαφωνία. Η «διαδικασία», ο τρόπος, μύριζε και πρόδιδε αυταρχισμό και αντιδημοκρατικότητα τέτοια που μόνο ο κ. Γ. Καρατζαφέρης (χέρι-χέρι με τη ΝΔ) και τη Χρυσή Αυγή συμφώνησαν απόλυτα μαζί της. Μια αντιδημοκρατικότητα και αυταρχισμό – θα έλεγα πολύ φυσιολογική έκφραση της όλης πολιτικής ιστορίας και «κουλτούρας» της δεξιάς - που στράφηκε επίσης και κατά των δύο συνεταίρων της. Τους μείωσε, στην κυριολεξία τους εξευτέλισε. Και πότε όλα αυτά: όταν οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι πληρώνουν πολύ άσχημα την υποστήριξη τους στα μνημόνια κλπ . Που σημαίνει για τους εταίρους ότι εκτός από τις οικονομικές επιπτώσεις στις πλάτες του λαού, θα μοιραστούν την ευθύνη της πλήρους καταστρατήγησης δημοκρατικών κανόνων και κατακτήσεων.
Η υπεράσπιση λοιπόν της Δημοκρατίας – για τα μάτια της ΕΡΤ – αποτελεί το τελευταίο ανάχωμα της δημοσκοπικής κατρακύλας τους και πιθανώς και κάποιας ανάκαμψης τους. Κάτι δηλαδή που μακροπρόθεσμα θα αποβεί υπέρ της «σταθερότητας» του πολιτικού συστήματος και, βέβαια, της ανάσχεσης του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Κάτι που δεν φαίνεται να πολυσκέφτηκαν – μέσα στην έπαρση και αλαζονεία τους - ο κ. Σαμαράς και οι στενοί συνεργάτες του. Μια έπαρση και αλαζονεία που – εκτός του προσωπικού χαρακτήρα τους – φαίνεται πως τους την επέτρεψε και θέριεψε μια σειρά τελευταίων δημοσκοπήσεων που έδειχναν ότι ανακόπηκε η δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και η ΝΔ μάλιστα πέρασε μπροστά στην πρόθεση ψήφου, παράσταση νίκης κλπ.
Οι αντιδράσεις του κόσμου στο κλείσιμο της ΕΡΤ και αυτές που προέρχονται από το εξωτερικό, έδωσαν την ευκαιρία στους συνεταίρους να αντιδράσουν κι αυτοί στην προσβλητική και ταπεινωτική συμπεριφορά απέναντι τους από τον κ. Σαμαρά, τους στενούς συνεργάτες του και τη Ν.Δ. Μια πρώτης τάξης ευκαιρία να τον «κοντύνουν» - προς τέρψη βέβαια και ανθρώπων εντός της Ν.Δ καθώς και άλλων εξωγενών κύκλων και συμφερόντων. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι όχι μόνο σοσιαλδημοκράτες πολιτικοί ηγέτες καταδίκασαν το κλείσιμο της ΕΡΤ [τις μαύρες οθόνες] και το συνδέσανε με αντιδημοκρατικές, άρα και αντιευρωπαϊκές, λογικές και πρακτικές.
Ίσως για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό, το ΠΑΣΟΚ αντέδρασε τόσο «σκληρά» και σταθερά σε μέτρα της Ν.Δ. Αρχίζοντας από την τοποθέτηση της κ. Παρασκευής Χριστοδουλοπούλου στη Βουλή (12/6), συνεχίζοντας με το άρθρο του κ. Ν. Ανδρουλάκη στα ΝΕΑ, τις ανακοινώσεις του Γραφείου Τύπου του ΠΑΣΟΚ και της εκπροσώπου του κ. Φώφης Γεννηματά.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Ε. Βενιζέλος ευρισκόμενος στο Παρίσι, στο «Φόρουμ των Ευρωπαίων Προοδευτικών» δήλωσε πώς:
«Η βίαιη διακοπή της εκπομπής της ελληνικής δημόσιας ραδιοτηλεόρασης θέτει ένα ζήτημα δημοκρατίας, ένα ζήτημα θεσμικό. Και θέτει επίσης ένα πρόβλημα που αφορά τη λειτουργία και την προγραμματική βάση της κυβέρνησης συνεργασίας που είναι μία κυβέρνηση εθνικής ανάγκης» για να προσθέσει αμέσως πως
«Συμμετέχουμε ως σοσιαλιστικό κόμμα στην κυβέρνηση συνεργασίας για λόγους εθνικής υπευθυνότητας, ευρωπαϊκής υπευθυνότητας, για λόγους υπευθυνότητας απέναντι στον ελληνικό λαό, γιατί σεβόμαστε τις θυσίες του λαού μας, και έχουμε το καθήκον να προτείνουμε μία λύση στέρεη, χωρίς εξτρεμισμούς, που να δίνει προοπτική, αν έχουμε την δυνατότητα να αλλάξουμε την ευρωπαϊκή αντίληψη σε ό,τι την λιτότητα, σε ότι αφορά το πρόγραμμα προσαρμογής», θυμίζοντας ότι ως κόμμα το ΠΑΣΟΚ είναι διαφορετικό από τη ΝΔ, όντας ,όμως ένα κόμμα υπεύθυνο και ευρωπαϊκό.
Ο κ. Σαμαράς παρέμεινε απτόητος, άκαμπτος και αλαζονικός. Προσπάθησε να μετατοπίσει το θέμα της διαφωνίας των εταίρων και μίλησε για «αυγά» και «ομελέτες», μάλλον επηρεασμένος από την πληθώρα των σχετικών εκπομπών μαγειρικής και των σχετικών οδηγών μαγειρικής που διανέμονται μαζί με τις κυριακάτικες εφημερίδες. Κατά την αντίληψη του ομελέτα είναι οι μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν. Βέβαια αυτή η επιχειρηματολογία είναι νηπιακού επιπέδου. Γιατί ούτε οι άνθρωποι, η «κοινωνία» είναι αυγά ούτε οι «μεταρρυθμίσεις» αποτελούν μια ομελέτα που θα φάνε όλοι από αυτήν. Δεν μπορεί π.χ. να βλέπει ο κ. Σαμαράς και οι σύμβουλοι του, ως εμπόδιο των μεταρρυθμίσεων και ταυτόχρονα «εκμεταλλευτές» του λαού τους συνδικαλιστές – για το συνδικαλισμό, τους ηγέτες του και την ποιότητα όλων αυτών μπορούμε να πούμε πολλά, όμως, από αριστερή σκοπιά – και να αγνοούν συνειδητά και μόνιμα την εκμετάλλευση του λαού και της χώρας από τα ντόπια και ξένα μονοπώλια και υπερ-μονοπώλια. Εδώ ο κ. Σαμαράς και οι συνεταίροι του στην τρικομματική, ξεπουλάνε όλο το δημόσιο πλούτο και την ΕΡΤ μαζί, και για όλα αυτά τους έφταιξε ο συνδικαλισμός και οι ηγέτες του που ακριβώς αυτούς και έτσι τους θέλανε και τους επέβαλαν; Δηλαδή θα προτιμούσανε ένα συνδικαλιστικό κίνημα και μια ηγεσία του μαχητικούς, αυτόνομους και ανεξάρτητους από τα αστικά και ρεφορμιστικά κόμματα και το κράτος; Δεν θα είμαστε καλά αν πιστέψουμε κάτι τέτοιο. Φτηνό πρόσχημα που απευθύνεται και «πιάνει» σε εκείνο το κομμάτι της κοινωνίας που της ρουφάει το αίμα ακριβώς με τη στήριξη του δημόσιου τομέα και τους κράτους. Ας μας πούνε π.χ. όλοι αυτοί που κόπτονται για την ιδιωτική πρωτοβουλία και τα βάζουν με το δημόσιο και τους υπαλλήλους του πόσες δουλειές κάνουν και πόσα λεφτά βγάζουν ακριβώς από τις συναλλαγές τους με το δημόσιο και το κράτος. Πόσοι από αυτούς θα έμεναν για μια εβδομάδα στην πιάτσα χωρίς την κρατική στήριξη. Ακόμα και τώρα το κράτος και οι κυβερνήσεις τους εξασφαλίζουν με τους νόμους που ψηφίζουν φτηνή εργατική δύναμη. Με την κρατική – δημόσια – βία κρατάνε μισθούς και άλλες παροχές χαμηλά. Η «δημόσια εξουσία» είναι αυτή που υποβαθμίζει και διαλύει τις δημόσιες υπηρεσίες.
Ο κ. Σαμαράς μιλώντας στο 9ο συνέδριο της ΟΝΝΕΔ και σε προσυνεδριακή διαδικασία στο Ναύπλιο, δημοσιεύοντας άρθρο του στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» έκανε το παν για να προκαλέσει την αντίδραση του ΠΑΣΟΚ και από κοντά του κ. Φ. Κουβέλη και της ΔΗΜΑΡ. Το κατάφερε κι αυτό. Άνετα μπορεί να διεκδικήσει βραβείο πολιτικής ανεπάρκειας – μη πούμε κάτι πιο σκληρό.
Έτσι κατάφερε να αντιδράσει το ΠΑΣΟΚ (1) σκληρά και επίσης μειωτικά για τον ίδιο προσωπικά και το κόμμα του. Θα του υπενθυμίσει λοιπόν ότι «Το ΠΑΣΟΚ δεν δέχεται μαθήματα και υποδείξεις υπευθυνότητας και μεταρρυθμιστικής αποφασιστικότητας γιατί αυτά τα έχει δείξει κατ’ επανάληψη και με τεράστιο κόστος. Όταν άλλοι ζούσαν την εύκολη αντιμνημονιακή τους περίοδο, πρότειναν ανύπαρκτα «ισοδύναμα μέτρα» και οδηγούσαν τη χώρα σε πρόωρες εκλογές, αμέσως μετά από τη μεγάλη και δύσκολη συμφωνία του Φεβρουαρίου 2012, το κούρεμα του χρέους και τη γιγαντιαία δόση των 75 δις ευρώ.». Όλοι θυμόμαστε ποιοι ήτανε «οι άλλοι» που ζούσανε τη αντιμνημονιακή τους περίοδο στα Ζάππειο 1 και 2.
Ευθεία και η επόμενη βολή «Ο κ. Σαμαράς στο Ναύπλιο έκανε πώς δεν κατάλαβε ποια είναι τα θέματα. Το πρώτο θέμα είναι η φυσιογνωμία και η λειτουργία της κυβέρνησης που την ήθελε μονοκομματική, αλλά αυτή είναι τρικομματική κυβέρνηση συνεργασίας και εθνικής ανάγκης και μπορεί να λειτουργήσει μόνο στη βάση του αμοιβαίου σεβασμού, της προγραμματικής συμφωνίας και της θεσμικής ισοτιμίας.» Προπαντός «Μεταρρύθμιση δεν είναι οι τσαπατσουλιές, όταν ήδη έχουμε χάσει πολύ χρόνο χωρίς αποτέλεσμα στο μέτωπο των μεταρρυθμίσεων παρά τις επίμονες προτάσεις μας.»
Όσο για τις μεταρρυθμίσεις, τονίζει το γραφείο τύπου του ΠΑΣΟΚ, υπάρχει διαφορετική αντίληψη γιατί «θέλουν σχέδιο, συστηματικότητα, προετοιμασία, σεβασμό των θεσμών και των διαδικασιών… δεν είναι αποσπασματικές κινήσεις εντυπωσιασμού, κατά παράβαση των βασικών αρχών της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.». Αφού η ανακοίνωση καλεί τον κ. Σαμαρά να απαντήσει με ειλικρίνεια του αντεπιτίθεται χωρίς περιστροφές, λέγοντας : «Επί ένα χρόνο δεν υπάρχει κανένα αποτέλεσμα στον τομέα της δημόσιας διοίκησης σε σχέση με τη μείωση του αριθμού των εργαζομένων. Κατά 2.000 τώρα, κατά 4.000 στο τέλος του έτους. Η σχετική γραπτή συμφωνία των τριών αρχηγών δεν εφαρμόστηκε και ξαφνικά επέπεσαν στη δημόσια τηλεόραση, που χρειάζεται ριζική αναδιάρθρωση, αλλά με βάση ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, γνωστό, συγκεκριμένο, εγκεκριμένο από τη Βουλή. Όχι στα τυφλά κλείνουμε, μετά πρόχειρα ψευτοανοίγουμε και βλέπουμε!»
Η ανακοίνωση τελειώνει με μια καθαρά προσωπική επίθεση στον κ. Σαμαρά: «Η πρωταρχική ευθύνη για τη λειτουργία της κυβέρνησης και την κυβερνητική σταθερότητα βαραίνει τη ΝΔ και προσωπικά τον κ. Σαμαρά. Αυτό δεν μπορεί κανείς να το αντιστρέψει θεωρώντας ότι το σημείο εκκίνησης είναι η οπισθοχώρηση που έγινε με τις μονομερείς και αντιθεσμικές ενέργειες όχι μόνο στη δημόσια ραδιοτηλεόραση αλλά και ως προς τη λειτουργία της Βουλής και της κυβέρνησης».
Τέτοια ανακοίνωση αποτελεί τελεσίγραφο κήρυξης «πολέμου». Ο κ. Σαμαράς αν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν τα πάρει πίσω όλα αυτά – κάτι που θα είναι καταστροφικό για τον ίδιο και το ΠΑΣΟΚ – είναι υποχρεωμένος να προχωρήσει σε εκλογές ή εφόσον αυτό δεν το θέλει κανένας – κυρίως οι ξένοι και δανειστές μας – όμορφα, σιγά και ταπεινά να εγκαταλείψει την πρωθυπουργία παραδίνοντας σε άλλο στέλεχος της Ν.Δ. – πιο ήπιων τόνων (2) – τη θέση του.
Στην ίδια γραμμή διαφωνίας με τις κινήσεις του κ. Σαμαρά – άρα και σύγκρουσης – βρίσκεται και η ΔΗΜΑΡ. Ποιος να το περίμενε. Αλλά συμβαίνει. Ο πρόεδρος της κ. Φ. Κουβέλης με τις δηλώσεις του στο Associated Press (15/6) και η ΔΗΜΑΡ με ανακοίνωση της επαναλαμβάνουν σχεδόν τα ίδια. Η ανακοίνωση εμφαντικά τονίζει ότι :
«Το θέμα των τριβών έχει σχέση όχι μόνο με το ζήτημα της ΕΡΤ, αλλά και με συνολικότερα ζητήματα τα οποία έχουν αναδειχθεί ως ζητήματα διαφορετικών απόψεων, αλλά και αντιθέσεων που πρέπει να αντιμετωπίζονται. Ο κ Σαμαράς πρέπει να αντιληφθεί ότι η κυβέρνηση είναι τρικομματική. Αν στην πράξη και στο λόγο – όπως με τη σημερινή εμπρηστική ομιλία του κ. Σαμαρά - παραμερίζονται οι κυβερνητικοί εταίροι, τότε η κυβερνητική συνοχή απειλείται.
Κανένας δεν δικαιούται σε μια κρίσιμη περίοδο που η χώρα και οι πολίτες καταβάλλουν τεράστιες προσπάθειες εξόδου από την κρίση να προτάσσει κομματικούς σχεδιασμούς.
Η χώρα δεν χρειάζεται εκλογές. Όποιος επιχειρήσει να την οδηγήσει σε πρόωρες εκλογές, αυτός θα έχει και την απόλυτη ευθύνη αυτής της επιλογής.»
Ο κ. Σαμαράς και οι στενοί συνεργάτες του – η κυρίαρχη λογική και πρακτική της Ν.Δ. – οδήγησαν τα πράγματα και τις σχέσεις των εταίρων σε σημείο που δεν πάει άλλο για αυτούς. Αφανισμός τους ή «αντίσταση». Τώρα δε ο εκβιασμός τους με την απειλή των εκλογών στρέφεται ενάντια του. Οι εταίροι του τον προκαλούν. Εφόσον όλοι παραμείνουν στις θέσεις τους τη Δευτέρα το απόγευμα κι εφόσον κανένας τους – μέσα και έξω – δεν θέλουν εκλογές, σύντομα το πρωθυπουργικό ταξίδι του κ. Σαμαρά θα πάρει τέλος. Το βήμα του θα πάψει να είναι μετέωρο. Θα βρεθεί στο κενό. Κι όχι μόνο αυτός αλλά και οι στενοί συνεργάτες του και όσοι φρόντισαν με δηλώσεις και άρθρα τους την Κυριακή 16/6 να βγουν δημόσιο να τον υπερασπιστούν.
Από μια τέτοια εξέλιξη το πολιτικό σύστημα τελικά θα βγει «κερδισμένο» : στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδο, κλπ. Θα ενισχυθούν τα κόμματα συμπληρώματα της τρικομματικής. Είναι πολύ πιθανό αυτή η εξέλιξη να μην συμφέρει τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.
Αν το ραντεβού δεν είχε κανονιστεί Δευτέρα μια λύση θα ήταν όλοι να πειθαρχήσουν στην απόφαση του άλλου πυλώνα της αστικής δημοκρατίας: αυτόν της Δικαιοσύνης. Το ΣτΕ θα μπορούσε να ακυρώσει την εφαρμογή της Πράξης Νομοθετικού περιεχομένου. Αλλά στη βιασύνη τους επάνω τα έκαναν μούσκεμα, με αποκλειστική ευθύνη βέβαια του πρωθυπουργού και των συνεργατών και συμβούλων του.
Η πολιτική αυτή κρίση δεν είναι άμοιρη της διαπάλης των μεγάλων συμφερόντων – κρατικών και οικονομικών – αυτή τη στιγμή στην ευρύτερη μας περιοχή. Το κακό είναι ότι η πάσης φύσεως αριστερά μας και το λαϊκό κίνημα, δεν διαθέτει καμιά στοιχειωδώς επεξεργασμένη στρατηγική/ τακτική σε αυτά τα ζητήματα, εκτός από ευχές ή κατάρες. Όσον αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ η κριτική του κ. Γ. Αϋφαντή (3) είναι καλή απόδειξη γι αυτό που λέμε. Πέρα από γενικές καταγγελίες και καταδίκες του ιμπεριαλισμού και των σχεδίων του, ούτε και το ΚΚΕ έχει κάτι συγκεκριμένο στο «κεφάλι» του. Οι υπόλοιποι της αριστεράς – ρεύματα, τάσεις κλπ – μάλλον βρίσκονται όχι απλά σε άλλη χώρα αλλά σε άλλον πλανήτη.
Το λαϊκό κίνημα – ο λαός – θα πρέπει να μάθει μέσα από όλες αυτές τις εξελίξεις, τις ήττες, πώς να κάνει επιτυχή πολιτική. Θέλει δε θέλει θα μάθει. Σε αυτό πρέπει να βοηθήσουν όσοι έχουν πραγματικές γνώσεις σε τέτοια θέματα.
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
1- Ανακοίνωση Γραφείου Τύπου ΠΑΣΟΚ σχετικά με τη σημερινή ομιλία του Πρωθυπουργού και Πρόεδρου της ΝΔ στο Ναύπλιο - Κυριακή, 16 Ιουνίου 2013 2- Ο κ. Δ. Αβραμόπουλος π.χ. Που και πιο διαλλακτικός φάνηκε με το λόγο του στην ίδια κομματική διαδικασία και τελευταία είχε πυκνώσει τα ταξίδια και τις επαφές του με κέντρα που παίζουν ρόλο στα ευρωπαϊκά, μεσανατολικά και ελληνικά πράγματα.3 – Αναρτήθηκε και στον ΟΙΣΤΡΟ. Πρωτοδημοσιεύτηκε στην ΑΥΓΗ στον προσυνεδριακό διάλογο 6/6/2013 - 2013 http://www.avgi.gr/article/415151/gia-tin-akurosi-kai-anatropi-tou-mnimoniou
Ανάρτηση από: http://istrilatis.blogspot.gr
